Placebo VI - Coming Up For Air

Placebo wordt in 1995 opgericht in Londen, maar heeft zijn wortels in Luxemburg, waar zanger/gitarist Brian Molko en gitarist/bassist Stefan Olsdal op een internationale kostschool zitten. De twee hebben dan nog niet zo veel met elkaar te maken, want Stefan was erg populair en Brian werd gezien als een buitenbeentje en een onbetwiste loser.

Op 17-jarige leeftijd vertrekt Brian naar Londen. Hij gaat toneel studeren aan de Goldsmiths academie. In die zelfde periode komt hij Stefan weer tegen. Samen, met een gezamenlijke vriend Robert Schulzberg, besluiten ze een band te beginnen, die ze Ashtray Heart noemen. Later wordt de band omgedoopt tot Placebo en in 1997 wordt Robert vervangen door Steve Hewitt.

In 1995 komt de eerste single, Bruise Pristine, uit, onder het onafhankelijke label Fierce Panda Records. Als gevolg hiervan krijgt de band veel aanbiedingen van andere labels, en in februari 1996 komt Come Home uit op het label Deceptive Records. In 1996 tekent de groep bij Hut Recordings, en belanden enkele demo\'s bij David Bowie, die zo onder de indruk is van het materiaal dat hij het trio aantrekt als voorprogramma voor zijn eigen optredens. Dat jaar komt Steve terug bij de groep en verschijnt het wat wisselvallige, maar toch veelbelovende titelloze albumdebuut van Placebo. De groep wordt langzaam bekender, wat vooral komt door de androgyne houding van Brian. Ook over zijn geaardheid wordt volop gespeculeerd.

In 1997 boekt de band het eerste grote succes met de single Nancy Boy die op de vierde plaats komt in de Engelse hitlijsten, en een hit wordt in de alternatieve muziekscene van het Europese vasteland.

Het tweede album, Without You I\'m Nothing, komt in 1998 uit, en wordt voorafgegaan door de singles Pure Morning (op 4 in Engeland) en You Don’t Care About Us (op 5 in Engeland). Het album krijgt goede kritieken, voornamelijk door de persoonlijke, cynische teksten van Brian.

De band speelt ook een bescheiden rolletje in de glamrock-film Velvet Goldmine.

In 2000 komt Black Market Music uit, welke ook goed wordt ontvangen en de singles Special K, Black-Eyed en Slave To The Wage worden bescheiden hitjes.

In 2003 verschijnt Sleeping With Ghosts. Op dit album lijkt Placebo het wat rustiger aan te doen en vormen de nummers een samenhangend geheel. Desondanks blijft de muziek typisch voor Placebo. Van dit album komen de singles This Picture, Special Needs, The Bitter End en een remix van English Summer Rain. Ook verschijnt het album in een \'limited edition\'-uitgave met een bonus-CD waarop covers die Placebo in de loop der jaren heeft opgenomen zijn verzameld. Placebo speelt hierop onder meer nummers van The Smiths, Pixies en Sinead O\'Connor.

In 2004 is er een verzamelcd en -dvd uitgekomen (Once more with feeling) met daarop de singles vanaf 1996 en twee nieuwe nummers: I Do en Twenty Years.

Hun vijfde album Meds verscheen in maart 2006 en werd over het algemeen goed onthaald. De band zelf beschouwt dit album als hun beste en claimt daarnaast ook dat ze met dit album naar hun roots terugkeren, namelijk stevige rock, zoals hun eerste twee albums. Al staan er ook weer enkele rustige nummers op, zoals \'Pierrot The Clown\'. Onder fans zorgde dit album voor enige opschudding, omdat het motto van de plaat \'The Death Of Nancy Boy\' is, waarmee bedoeld wordt dat Placebo bij dit album hun losbandige, androgyne imago van zich probeert af te schudden, terwijl Placebo eigenlijk vooral daarvoor bekend stond. Het zorgde deels ook voor hun groeiende populariteit in de jaren \'90. Er verschenen tot nu toe drie singles van het album, maar er is wel gespeculeerd over minstens 5 singles door de band zelf. \'Because I Want You\' werd gelijktijdig uitgebracht met \'Song To Say Goodbye\', respectievelijk in Groot-Brittannië en in de rest van de wereld. De derde single werd \'Infra-Red\', en haalde goeie cijfers wereldwijd, zoals het album zelf. Sleutelzin uit het nummer is \'Someone Call The Ambulance, There\'s Gonna Be An Accident\', en wordt dan ook door fans uitbundig meegezongen op concerten van de band. Hun vierde single wordt de track \'Meds\' zelf, een nummer in samenwerking met VV van The Kills, tevens een goeie vriendin van Brian Molko. Het nummer zal uitgebracht worden op 2 oktober. Mogelijk wordt een remix van het nummer Space Monkey de b-kant van deze single.

In oktober 2007 werd bekend dat drummer Steve Hewitt Placebo na elf jaar drummen ging verlaten. De reden hiervoor is dat de band en Steve uit elkaar gegroeid zijn. Placebo kondigde in augustus 2008 aan een nieuwe drummer gevonden, de Amerikaan Steve Forrest. Forrest komt uit de Californische punkband Evaline die nog in het voorprogramma van Placebo heeft gespeeld.
Ook werd in diezelfde maand bekend dat Placebo een nieuwe album aan het opnemen is.

Op zondag 31 mei 2009 trad Placebo op op de mainstage van Pinkpop in Landgraaf en was de band tevens te zien op Rock Werchter, Pukkelpop en Sziget.
Het zesde album van de band werd 'Battle for the Sun'. Volgens Molko is dit het eerste album dat in zijn geheel een verhaal vertelt. Een positief verhaal, over de keuze om het leven te omarmen. Het album kwam uit op 8 juni 2009. Er verschenen vier singles: 'For What It's Worth', 'The Never Ending Why', 'Ashtray Heart' en 'Bright Lights'.
In augustus 2010 speelt Placebo op Lowlands.

In oktober 2011 wordt een dvd uitgebracht (We Come In Pieces) met een live-registratie van een concert dat een maand eerder is gegeven in de Brixton Academy in Londen, als afsluiting van de Battle For The Sun tour.

In de zomer van 2012 zal Placebo een festivaltour ondernemen, waarbij de Benelux helaas wordt overgeslagen.


Bandleden
* Brian Molko (zang/gitaar)
* Stefan Olsdal (bas/gitaar/toetsen)
* Steve Forrest (tot oktober 2007 drumde Steven Hewitt)



[ Bericht 12% gewijzigd door Felixa op 02-05-2012 11:38:04 ]

Heb 'm wat aangevuld.

http://www.placeboworld.co.uk/gigs.php

August 2nd 2012
Ippodromo delle Capannelle, Rome
Italy

August 3rd 2012
Villafranca di Verona, Castello Scaligero, Verona
Italy

August 6th 2012
Complexul Sportiv Iolanda Balas Soter, Bucharest
Romania

August 8th 2012
SZIGET Festival
Hungary

August 10th 2012
TAUBERTAL Festival
Germany

August 11th 2012
M'ERA LUNA Festival
Germany

August 12th 2012
COKE LIVE MUSIC FESTIVAL, Krakow
Poland

August 16th 2012
FREQUENCY FESTIVAL
Austria

August 17th 2012
OPENAIR GAMPEL Festival, Gampel
Switzerland

August 19th 2012
HIGHFIELD Festival
Germany

August 24th 2012
Rock En Seine Festival, Paris
France

August 25th 2012
ROCK IM POTT Festival
Germany

September 14th 2012
Ice Hall, Helsinki
Finland

September 16th 2012
Yubeliney Arena, St. Petersburg
Russia

September 18th 2012
Olimpiski, Moscow
Russia

September 20th 2012
Sports Palace, Kiev
Ukraine

September 22nd 2012
Palace of Sports, Minsk
Belarus

Hier nog even mijn lapo van het vorige topic.

quote:

Op woensdag 2 mei 2012 10:37 schreef Felixa het volgende:
Ik ben weer in Nederland dus hierbij mijn relaas van afgelopen zaterdag!

Ik stond dus op de gastenlijst voor het Placebo-concert in Londen.
Dit concert was onderdeel van het Sundance Film Festival en vond plaats in een kleinere zaal van the O2, IndigO2 (capaciteit ca. 2.500). We hadden zitplaatsen op de eerste rijen van het balkon (daar zaten alle gastenlijstmensen), waar je alleen kon komen via een aparte ingang met een armbandje. Ik zat naast de man van de bassist, een hele aardige Spanjaard. Het concert was geweldig, ze speelden o.a. Without You I’m Nothing – dat was toch wel even kippenvel! Na het concert konden we nog wat drinken in de VIP-lounge en daarna togen we naar de afterparty in een café dat zich ook in het O2-complex bevond. Er waren ongeveer 50-60 mensen of zo, voornamelijk vrienden en familie van de band en ook mensen die bij het Sundance Festival hoorden.

Die vrienden van mij met wie ik was, zijn al jaren bevriend met de bandleden en die kwamen dus ook zelf op ons afgestapt. En tja, dan sta je dus opeens oog in oog met Brian Molko! Nou ja, oog in oog… ik ben een kop groter dan hij is.
Ik werd aan hem voorgesteld en toen hij hoorde dat ik uit Nederland kwam, zei hij steeds “dank je wel, dank je wel!”. Hij was hartstikke vrolijk en aardig en vertelde dat de bassist en zijn man tijdelijk bij hem in huis wonen omdat hun huis (aan de overkant van de straat!) momenteel wordt verbouwd. Ze maken wel een hoop rotzooi, zei hij, maar dat maken ze goed door lekker voor hem te koken.

Daarna kwam de bassist ook naar ons toe (die had ik al eens ontmoet) en hij herkende me nog. Kreeg een dikke knuffel en twee zoenen. Ook even mee staan praten en daarna sprak hij met die vrienden van mij af dat we maandag nog ergens wat zouden gaan drinken. Rond een uur of half twee was het afgelopen, de bandleden waren weg en de gasten zochten ook de uitgang op. Daar kregen we nog een goodie-bag die nogal tegenviel eigenlijk. Het was een linnen tas met het logo van de nieuwe documentaire “Coming up for air” (die was 's middags gespeeld op het filmfestival) erop en de cd van Battle For The Sun erin en een promo-cd van hun platenmaatschappij.

En maandag zijn we dus nog wat wezen drinken/eten met de bassist, vlakbij zijn huis. We vroegen nog aan hem of ze zaterdag na afloop van de afterparty nog ergens anders heen waren gegaan maar nee, ze waren gewoon naar huis gegaan en gaan slapen. De wilde dagen liggen een beetje achter hun, zei hij. Ze worden ook een dagje ouder hè…
Ze hebben afgelopen winter weer nieuwe nummers geschreven dus hopelijk gaan ze gauw weer een cd opnemen.

Dit was de setlist van zaterdag:

For What It's Worth
Ashtray Heart
Battle for the Sun
Soulmates
Every You Every Me
Special Needs
Breathe Underwater
Without You I'm Nothing
Black-Eyed
Meds
Bright Lights
Teenage Angst
Special K
Song to Say Goodbye
The Bitter End

Toegift:
Running Up That Hill
Post Blue
Blind
Infra-red
Taste In Men

Er is een nieuwe EP op komst. Voorproefje is hier te beluisteren: http://www.b3ep.co.uk/
Klinkt wel lekker!

8 december Ziggodome.

http://placebo.seetickets.com/event/placebo/ziggo-dome/712683