autisme onderzoek, of niet?

Hallo,

Naar aanleiding van wat familieproblemen ben ik (samen met mijn familie) terecht gekomen bij GGZ bemoeizorg en heeft een psychiater me aangespoord me eens te laten onderzoeken op autisme, omdat hij dacht dat ik dat zou hebben. Nou ben ik zelf er vrij zeker van dat ik dit niet heb en heb ik er zo mijn eigen gedachtes over waarom dat wel gesuggereerd wordt (tunnelvisie, paar foute aannames op basis van een gesprekje van 20 min, niet kijken naar eigenschappen/gedragingen die autisme min of meer uitsluiten, en dit http://home.deds.nl/~f.scholte/AutismeHype_NL.html). In het tweede een op een gesprek wat we hadden (waar dus het autisme, 'de hele stoornis', gesuggereerd werd) was er oa een mooi moment waar ikzelf spontaan een cynische grappende reactie gaf op iets wat hij zei en daarna meteen doorhad dat hij dit niet doorhad, waarschijnlijk omdat het niet in de verhaallijn autisme past (ja, ik ben er niet blij mee inderdaad).

Hoe dan ook tegelijkertijd vind ik de gezinssituatie wel zo belangrijk dat ik dit (te?) serieus oppak, met name omdat zolang deze halve diagnose 'boven de markt blijft hangen' ik bang ben niet serieus genoeg genomen te worden als ik mijn verhaal vertel over waar ik denk waar de familieproblemen vandaan komen (eigenlijk gebeurt dit dus nu al). Aan de andere kant ben ik nu door een shrink min of meer tot autist gepromoveerd en ben ik bang dat als hij me doorstuurt naar een van zijn golfbuddies die dan de definitieve diagnose stelt en ik niet alleen met een foutief label zit maar ook nog eentje die mijn toekomst qua banen etc op het spel zet en toch stiekem ook mijn zelfvertrouwen een knauw geeft.

Ik heb die doorverwijzing voor die test dus aanvankelijk afgehouden, maar wel enige tijd nadat ik thuiskwam even wat gegoogled en de AQ test gedaan online om het toch even te checken. Eerlijk ingevuld en 15 punten, dus als dude iets minder dan gemiddeld, toen voor de zekerheid dag later nog een keer ingevuld, nog steeds 15 punten. Toen nog een keer ingevuld naar wat ik dacht dat een autist zou invullen (om te checken of mijn ideeën over autisme kloppen met wat autisme inhoudt) en jawel, 50 punten (kan je positief of negatief uitleggen natuurlijk).

Dus eigenlijk, een aantal vragen; wat denken jullie hierover? Toch ook nog maar die test laten doen met het risico dat het treintje door dendert, of focus op mezelf, dit hele gedoe achterlaten en daarmee ook accepteren dat het niet meer goed gaat komen (wat ik eigenlijk niet wil(de))?

Ten tweede, iemand goede ervaring met instanties/personen die de tijd nemen even wat verder te kijken dan de oppervlakte (ik denk namelijk dat als ik die test ga doen ik zelf wil besluiten waar zodat de testafnemer geen band heeft met degene die me dit nu verteld heeft)?

Ten derde, ik las dat het tegenwoordig mogelijk is autisme vast te stellen met een soort functionele hersenscan. Wordt dit ook al uitgevoerd (in Nederland) of is dat nog in experimentele fase? Het liefste zou ik dat namelijk doen en niet omdat ik meer belangstelling heb voor objecten dan mensen, maar wel omdat objecten meestal wat objectiever zijn dan mensen.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 18:16 schreef SiGNe het volgende:
Zoek ook eens op hoog spectrum autisme en Asperger.
Autist zijn betekent nog niet dat je dom bent of een beperking hebt

Gaat me ook niet zo zeer om het label opzich maar meer omdat ik denk dat het niet klopt en daarbij dus, dat het op bepaalde manieren wel je geloofwaardigheid aantast op sommige gebieden (zoals sociale omgang). Het is dan op zich geen beperking maar dat wordt het wel puur door het label, daarom wordt ik er misschien iets te defensief van.

maar ja, dom ben ik in ieder geval niet, had 550 cito, gymnasium gedaan, BSc, zelf gekozen een semester in buitenland te studeren waar je op sociaal vlak een heleboel (over het algemeen leuke dingen) tegenkomt waar als ik nu terugkijk een echte echte autist denk ik nooit voor gekozen had...ik heb nu wel wat moeite met mijn master's thesis maar daar zijn (naar mijn mening) wel andere redenen voor dan vermeend autisme/asperger.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 18:22 schreef actuarisje het volgende:

[..]

Dat dus. Op zo'n AQ-test scoor ik zo rond de 37-38. Daarnaast heb ik ook een IQ > 160 en ben dus geklassificeerd als hoog functioneel autist (http://autisme.skriebels.be/hoogfunctionerend-autisme-hfa/).

De enige 'beperking' die ik bij mijzelf bespeur is het moeilijk om kunnen gaan met sociale interacties. Ik kan geen gesprekken op gang houden, kan niet goed bepalen wanneer ik 'aan de beurt' ben om iets te zeggen, dat soort dingen.

>160 IQ is best wel sweet...ja zelf kan ik me gewoon niet herkennen in die sociale/emotionele beperking, vooral niet op het gebied van al dan niet doorhebben van wat er in een ander omgaat.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 20:12 schreef simmu het volgende:
kan je niet onafhankelijk via de studentpsycholoog eens bespreken wat er mogelijk is? een diagnose van autisme moet natuurlijk wel gedaan worden op een professionele manier. niet op basis van een familietherapie. dan worden dingen toch wat makkelijk door elkaar gehaald

/my two cents

Ja goed punt. Misschien wel een goed idee. Nooit gedacht dat ik daar nog eens terecht zou komen maar ja...

quote:

Op donderdag 12 april 2012 19:37 schreef silliegirl het volgende:
Tsja weet je, een onderzoek kan ook ter verwerping van zijn hypothese. Komt er wel wat uit, dan krijg je dat uiteraard toegelicht hoor, tis niet dat ze enkel zeggen "ja je hebt zus en zo, succes ermee"..

Ja opzich wel true story. Hij probeerde ook min of meer uit te dagen (beetje inspelen op ego etc) maar ik vond het juist irritant dat ik op die manier gemanipuleerd werd met een 'voldongen feit' en bar weinig ruimte kreeg om er iets tegen in te brengen.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 19:15 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik scoor 16 op het testje en ik heb geen sociaal leven.

[...]

Ja het verschil is misschien net dat ene puntje (nee niet echt). Je reactie komt overigens helemaal niet hard over.

quote:

Op zaterdag 14 april 2012 21:09 schreef schaal_9 het volgende:
Geen officiële diagnose laten stellen. Je gaf zelf al aan dat je vrij laag op de AQ-test scoort.
Daarnaast is Asperger officieel een psychische stoornis, en daarmee kun je problemen krijgen bij het afsluiten van een levensverzekering, of - mocht je nog geen rijbewijs hebben - het behalen daarvan.

Ja ik dacht ook meteen aan dat soort dingen, ook evt voor wat betreft werk of zelfs naar het buitenland gaan (toevallig een keer opgezocht waar je aan moet voldoen om te immigreren naar the land of the free).

Zeker met dat in het achterhoofd en wetende dat die mensen daar ook op de hoogte moeten zijn van de nadelen die je kan ondervinden van een (verkeerde) diagnose vind ik het sowieso teleurstellend maar ook enigszins schokkend hoe dit proces (nou ja, eigenlijk die paar gesprekken dus) bij mij is verlopen bij bemoeizorg. Echt belachelijk snel word je een bepaalde richting opgeduwd, in een hokje geplaatst en je krijgt gewoon bijna letterlijk niet eens de kans om er iets tegenin te brengen. Ook alles wat tijdens die gesprekken op het tegendeel wees van zijn narrative dat ik autisme zou hebben werd eigenlijk op idiote wijze van tafel geveegd, bijvoorbeeld dus die cynische humor maar zo zei hij ook 'ja je kijkt me wel gewoon aan maar dat heb je je misschien al eerder kunstmatig aangeleerd' en 'ja, je laat me je wel aanraken, maar ik 'voel' het gewoon niet' (nee dat is niet wat she said).

Gewoon zwaar irritant allemaal...En dan ook nog 'er zit hier 30 jaar ervaring voor je' en dat soort dingen...Ja gast je kent mij 20 minuten, goed bezig hoor.

quote:

Op maandag 16 april 2012 21:07 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Kun je niet eens naar de USA emigreren als je een diagnose Asperger hebt? In elk geval dus geen diagnose laten stellen als je er niet achter staat, je verliest namelijk een aantal rechten.

Nou ja wat dit betreft gaat het om de green card lottery, wat eigenlijk geen echte loterij is maar een soort programma van de US overheid om (nog) een beetje meer culturele diversiteit het land in te krijgen. Als Nederlander mag je daar aan meedoen en dan krijg je dus een werkvergunning voor volgens mij om te beginnen een aantal jaar. IIRC krijg je als je hiervoor in aanmerking wilt komen een vragenlijst voorgelegd waarin eigenlijk een soort CV wordt gevraagd, met oa ook daarbij de vragen of je wel eens een veroordeling hebt gehad, ziektes hebt of er een keer is vastgesteld dat je een psychische afwijking hebt. Aangezien Asperger/autisme is DSM-IV beschreven staat zou je dat dan in principe moeten opgeven als het officieel vastgesteld is. Vervolgens is het niet zo dat je dan per sé niet meer in aanmerking komt voor die green card, maar in de praktijk weet je hoe het dan meestal gaat natuurlijk. Punt is inderdaad dat de diagnose opzich idd vaak in je nadeel is, gewoon puur vanwege het stempel, wat natuurlijk al zuur is voor de mensen die het hebben en nog een tikje zuurder als je het eigenlijk niet hebt.

@Rhalius; ja iedereen heeft allerlei trekken van allerlei verschillende geestelijke afwijkingen maar je moet eigenlijk echt wel aan een heel groot deel van de respectievelijke spectra voldoen voor een terechte diagnose (of dat zou in ieder geval zo moeten zijn). Als je in alle eerlijkheid 10 scoort op die test is dat gewoon flink onder het gemiddelde voor mannen dus misschien kan je dan bij jezelf wel eens nagaan of dat labeltje toentertijd niet wat te makkelijk gegeven is (op vrij jonge leeftijd waarschijnlijk).