W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
quote:Op maandag 27 augustus 2012 09:25 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
BBC 2 (22:00 – 21:00 23:00): Horizon
Bij de poging om het universum in kaart te brengen deden experts een vreemde ontdekking: zo zou het universum geen allesomvattende identiteit zijn, maar slechts het begin van iets veel groters. In Horizon doen ze hun verhaal
Ik ga iig kijken!quote:How Big is the Universe?
Image for How Big is the Universe?
Episode 4 of 6, 2012-2013
Duration: 59 minutes
It is one of the most baffling questions that scientists can ask: how big is the Universe that we live in?
Horizon follows the cosmologists who are creating the most ambitious map in history - a map of everything in existence. And it is stranger than anyone had imagined - a Universe without end that stretches far beyond what the eye can ever see.
And, if the latest research proves true, our Universe may just be the start of something even bigger. Much bigger
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Was het wat?, ik heb het moeten missenquote:
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-08-2012
Nieuw filmpje bewijst dat de zon echt wakker wordt
Volgend jaar is het zover: dan breekt het zonnemaximum aan. Gedurende korte tijd is de zon dan superactief. Een nieuw filmpje laat zien dat de zon zich nu al opmaakt voor al die drukte.
In het filmpje zien we links hoe de zon zich in augustus 2009 gedroeg. De beelden laten zien dat de ster in die tijd vrij rustig was. Rechts zien we de zon in augustus van dit jaar. En op die beelden maakt de ster een hoop extra drukte.
Elf jaar
De zon kent een cyclus van elf jaar. In die elf jaar kent de zon een hoogtepunt (zonnemaximum) en een dieptepunt (zonneminimum). Het zonnemaximum staat voor 2013 gepland en is de periode waarin de zon het meest actief is.
Zonnevlam
Het magnetisch veld van de zon is tijdens het zonnemaximum zwakker, hierdoor kunnen gemakkelijker zonnevlammen ontstaan. Deze zonnevlammen spugen geladen deeltjes in de ruimte. Die deeltje haasten zich onder meer naar de aarde. Wanneer ze in botsing komen met het magnetisch veld van onze planeet kan dat fraaie beelden opleveren. Denk bijvoorbeeld aan het noorderlicht. Maar het kan ook anders uitpakken. Zo kunnen de deeltjes er ook voor zorgen dat apparatuur verstoord raakt. Zo kunnen satellieten kapot gaan of tijdelijk niet (goed) functioneren, waardoor communiceren en navigeren via satellieten lastig of onmogelijk wordt. Ook kan de stroom uitvallen.
1859
De laatste keer dat de zon voor echt grote problemen zorgde, was in 1859. Toen zorgde een sterke zonnestorm ervoor dat telegraafdraden knapten en er op diverse plekken kortsluiting en brand ontstond.
Niet alleen het filmpje – gemaakt door een observatorium van NASA – bewijst dat de zon wakker aan het worden is. De laatste tijd zijn ook steeds meer (sterke) zonnevlammen waargenomen. Het is de opmaat voor een druk jaar op de zon.
(scientias.nl)
Nieuw filmpje bewijst dat de zon echt wakker wordt
Volgend jaar is het zover: dan breekt het zonnemaximum aan. Gedurende korte tijd is de zon dan superactief. Een nieuw filmpje laat zien dat de zon zich nu al opmaakt voor al die drukte.
In het filmpje zien we links hoe de zon zich in augustus 2009 gedroeg. De beelden laten zien dat de ster in die tijd vrij rustig was. Rechts zien we de zon in augustus van dit jaar. En op die beelden maakt de ster een hoop extra drukte.
Elf jaar
De zon kent een cyclus van elf jaar. In die elf jaar kent de zon een hoogtepunt (zonnemaximum) en een dieptepunt (zonneminimum). Het zonnemaximum staat voor 2013 gepland en is de periode waarin de zon het meest actief is.
Zonnevlam
Het magnetisch veld van de zon is tijdens het zonnemaximum zwakker, hierdoor kunnen gemakkelijker zonnevlammen ontstaan. Deze zonnevlammen spugen geladen deeltjes in de ruimte. Die deeltje haasten zich onder meer naar de aarde. Wanneer ze in botsing komen met het magnetisch veld van onze planeet kan dat fraaie beelden opleveren. Denk bijvoorbeeld aan het noorderlicht. Maar het kan ook anders uitpakken. Zo kunnen de deeltjes er ook voor zorgen dat apparatuur verstoord raakt. Zo kunnen satellieten kapot gaan of tijdelijk niet (goed) functioneren, waardoor communiceren en navigeren via satellieten lastig of onmogelijk wordt. Ook kan de stroom uitvallen.
1859
De laatste keer dat de zon voor echt grote problemen zorgde, was in 1859. Toen zorgde een sterke zonnestorm ervoor dat telegraafdraden knapten en er op diverse plekken kortsluiting en brand ontstond.
Niet alleen het filmpje – gemaakt door een observatorium van NASA – bewijst dat de zon wakker aan het worden is. De laatste tijd zijn ook steeds meer (sterke) zonnevlammen waargenomen. Het is de opmaat voor een druk jaar op de zon.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wat moet ik hiervan denken? Ik zie wat wetenschappers afgewisseld met wat mensen waarvan ik denken...ehh.ja...
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
29-08-2012
Opmerkelijke ontdekking van suiker bij jonge ster
De suiker lijkt op die we in de koffie doen. © thinkstock.
Een team van Europese astronomen heeft voor het eerst suikermoleculen ontdekt in het gas rond een jonge, zonachtige ster op 400 lichtjaar van ons. Dat meldt de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO.
Met de ALMA-radiotelescoop in Chili stootten de astronomen op moleculen van glycolaldehyde - een vorm van suiker - in het gas rond IRAS 16293-2422, een jonge dubbelster ongeveer net zo zwaar als de zon.
Planeetvorming
Glycolaldehyde is al eens eerder in de interstellaire ruimte waargenomen, maar nu voor het eerst zo dicht bij een zonachtige ster, op afstanden vergelijkbaar met die tussen de zon en de planeet Uranus. De ontdekking bewijst dat sommige van de chemische bestanddelen die nodig zijn voor het ontstaan van leven bij deze ster al op het moment van planeetvorming aanwezig waren, beklemtoont de ESO.
Dit molecuul is een van de ingrediënten voor de vorming van RNA dat, net als het verwante DNA, een van de bouwstenen van het leven is
Bouwsteen leven
"Glycolaldehyde is een eenvoudige vorm van suiker die niet veel verschilt van de suiker die we in koffie doen", zegt Jes Jørgensen van het Deense Niels Bohr Instituut, hoofdauteur van een artikel in het vakblad Astrophysical Journal Letters. "Dit molecuul is een van de ingrediënten voor de vorming van RNA dat, net als het verwante DNA, een van de bouwstenen van het leven is".
Opvallend
"Wat zo opwindend is aan onze bevindingen, is dat (..) de suikermoleculen naar een van de sterren in het stelsel toe vallen", zegt teamlid Cécile Favre van de Universiteit van Aarhus. "De suikermoleculen bevinden zich niet alleen op de juiste plek om op een planeet terecht te komen, maar bewegen ook de goede kant op".
(HLN)
Opmerkelijke ontdekking van suiker bij jonge ster
De suiker lijkt op die we in de koffie doen. © thinkstock.
Een team van Europese astronomen heeft voor het eerst suikermoleculen ontdekt in het gas rond een jonge, zonachtige ster op 400 lichtjaar van ons. Dat meldt de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO.
Met de ALMA-radiotelescoop in Chili stootten de astronomen op moleculen van glycolaldehyde - een vorm van suiker - in het gas rond IRAS 16293-2422, een jonge dubbelster ongeveer net zo zwaar als de zon.
Planeetvorming
Glycolaldehyde is al eens eerder in de interstellaire ruimte waargenomen, maar nu voor het eerst zo dicht bij een zonachtige ster, op afstanden vergelijkbaar met die tussen de zon en de planeet Uranus. De ontdekking bewijst dat sommige van de chemische bestanddelen die nodig zijn voor het ontstaan van leven bij deze ster al op het moment van planeetvorming aanwezig waren, beklemtoont de ESO.
Dit molecuul is een van de ingrediënten voor de vorming van RNA dat, net als het verwante DNA, een van de bouwstenen van het leven is
Bouwsteen leven
"Glycolaldehyde is een eenvoudige vorm van suiker die niet veel verschilt van de suiker die we in koffie doen", zegt Jes Jørgensen van het Deense Niels Bohr Instituut, hoofdauteur van een artikel in het vakblad Astrophysical Journal Letters. "Dit molecuul is een van de ingrediënten voor de vorming van RNA dat, net als het verwante DNA, een van de bouwstenen van het leven is".
Opvallend
"Wat zo opwindend is aan onze bevindingen, is dat (..) de suikermoleculen naar een van de sterren in het stelsel toe vallen", zegt teamlid Cécile Favre van de Universiteit van Aarhus. "De suikermoleculen bevinden zich niet alleen op de juiste plek om op een planeet terecht te komen, maar bewegen ook de goede kant op".
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-08-2012
Ruimtetelescoop ontdekt miljoenen zwarte gaten in kosmos
© epa.
De Amerikaanse ruimtetelescoop Wise heeft miljoenen tot nu toe onbekende zwarte gaten in de kosmos gevonden, zo heeft de NASA vandaag meegedeeld.
© afp.
© ap.
© afp.
In totaal repertorieerden de wetenschappers 2,5 miljoen actieve en extreem massarijke zwarte gaten, tot afstanden van meer dan tien miljard lichtjaar. Ongeveer twee derde van deze objecten zijn tevoren nooit waargenomen omdat stof hun zichtbaar licht blokkeert.
'Hot DOG's'
Daarbovenop ontdekte het ruimte-observatorium een nieuwe klasse van sterrenstelsels die tot de helderste ooit gevonden objecten in het heelal behoren. Het gaat om zowat 1.000 zogenaamde 'hot DOG's' die tot duizend keren helderder oplichten dan onze Melkweg. Ze zitten echter verhuld in zo'n dichte stof dat zij in het zichtbare licht niet te zien zijn.
"Eieren voor kuikens"
Gezien de Wise in het infrarood werkt, lukte het ze op te sporen in het verhitte stof. Volgens de NASA gaat het vermoedelijk om een zeldzame ontwikkelingsfase van sterrenstelsels in het jonge universum. Ook deze versluierde sterrenstelsels bevatten in hun kern een supermassarijk zwart gat. Het zou kunnen dat dit nog voor het leeuwendeel van de in het stelsel aanwezige sterren is gevormd. "Eieren waren aldus voor de kuikens", zegt Peter Eiesenhardt van één van de onderzoeksteams.
De in 2009 gelanceerde Wise heeft op twee jaar tijd de hele nachthemel twee keer in het infrarood in kaart gebracht
(HLN)
Ruimtetelescoop ontdekt miljoenen zwarte gaten in kosmos
© epa.
De Amerikaanse ruimtetelescoop Wise heeft miljoenen tot nu toe onbekende zwarte gaten in de kosmos gevonden, zo heeft de NASA vandaag meegedeeld.
© afp.
© ap.
© afp.
In totaal repertorieerden de wetenschappers 2,5 miljoen actieve en extreem massarijke zwarte gaten, tot afstanden van meer dan tien miljard lichtjaar. Ongeveer twee derde van deze objecten zijn tevoren nooit waargenomen omdat stof hun zichtbaar licht blokkeert.
'Hot DOG's'
Daarbovenop ontdekte het ruimte-observatorium een nieuwe klasse van sterrenstelsels die tot de helderste ooit gevonden objecten in het heelal behoren. Het gaat om zowat 1.000 zogenaamde 'hot DOG's' die tot duizend keren helderder oplichten dan onze Melkweg. Ze zitten echter verhuld in zo'n dichte stof dat zij in het zichtbare licht niet te zien zijn.
"Eieren voor kuikens"
Gezien de Wise in het infrarood werkt, lukte het ze op te sporen in het verhitte stof. Volgens de NASA gaat het vermoedelijk om een zeldzame ontwikkelingsfase van sterrenstelsels in het jonge universum. Ook deze versluierde sterrenstelsels bevatten in hun kern een supermassarijk zwart gat. Het zou kunnen dat dit nog voor het leeuwendeel van de in het stelsel aanwezige sterren is gevormd. "Eieren waren aldus voor de kuikens", zegt Peter Eiesenhardt van één van de onderzoeksteams.
De in 2009 gelanceerde Wise heeft op twee jaar tijd de hele nachthemel twee keer in het infrarood in kaart gebracht
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
mja... Ik denk dat ze bedoelen dat ze niet te zien zijn omdat zichtbaar licht niet door de stof komt, en je dus ook de aanwezigheid van de gaten niet kunt afleiden uit de verbuiging van het zichtbare licht van achter het gat... Of natuurlijk het zichtbare licht van het sterrenstelsel waarin zij zich bevinden.quote:Op donderdag 30 augustus 2012 15:19 schreef Parafernalia het volgende:
Stof blokkeert het zichtbare licht van een zwart gat?
Het ware nieuws zou anders zijn dat zwarte gaten zichtbaar licht uitstralen.
quote:
[ afbeelding ]
Genomen op 6 mei door Cassini. Erg indrukwekkend.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-08-2012
Ruimtesonde Dawn vertrekt op 4 september
De ruimtesonde Dawn, die sinds juli 2011 om de grote planetoïde Vesta cirkelt, begint op 4 september aan haar lange reis naar de dwergplaneet Ceres. Dat heeft NASA vandaag bekendgemaakt. Eigenlijk had Dawn al onderweg moeten zijn, maar een probleem met haar standregelsysteem zorgde voor wat oponthoud.
Het afscheid van Vesta gebeurt bijna onopgemerkt. Met behulp van haar ionenmotor spiraalt Dawn steeds verder van de planetoïde vandaan. Zo'n ionenmotor heeft veel minder vermogen dan een conventionele raketmotor, maar is heel efficiënt en kan maanden achtereen blijven werken.
Het is de bedoeling dat Dawn begin 2015 bij Ceres arriveert en daar het succes van de verkenning van Vesta evenaart. Uit het Vesta-onderzoek is onder meer gebleken dat Vesta ooit volledig gesmolten is geweest en meer weg heeft van een kleine, gehavende planeet dan van een doorsnee planetoïde.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Ruimtesonde Dawn vertrekt op 4 september
De ruimtesonde Dawn, die sinds juli 2011 om de grote planetoïde Vesta cirkelt, begint op 4 september aan haar lange reis naar de dwergplaneet Ceres. Dat heeft NASA vandaag bekendgemaakt. Eigenlijk had Dawn al onderweg moeten zijn, maar een probleem met haar standregelsysteem zorgde voor wat oponthoud.
Het afscheid van Vesta gebeurt bijna onopgemerkt. Met behulp van haar ionenmotor spiraalt Dawn steeds verder van de planetoïde vandaan. Zo'n ionenmotor heeft veel minder vermogen dan een conventionele raketmotor, maar is heel efficiënt en kan maanden achtereen blijven werken.
Het is de bedoeling dat Dawn begin 2015 bij Ceres arriveert en daar het succes van de verkenning van Vesta evenaart. Uit het Vesta-onderzoek is onder meer gebleken dat Vesta ooit volledig gesmolten is geweest en meer weg heeft van een kleine, gehavende planeet dan van een doorsnee planetoïde.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Nice, welke maan is dat?quote:
[ afbeelding ]
Genomen op 6 mei door Cassini. Erg indrukwekkend.
Die foto's zien er altijd uit alsof ze nep zijn...snapdat nietquote:
[ afbeelding ]
Genomen op 6 mei door Cassini. Erg indrukwekkend.
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Voor zover ik kan terugvinden is het een samenstelling van 6 foto's, maar verder redelijk onbewerkt. Een aantal artikelen omschrijft de genomen foto's als 'natural-color photos'.quote:
[..]
Die foto's zien er altijd uit alsof ze nep zijn...snapdat niet
Maar onwerkelijk zijn ze zeker.
Niet meer aanwezig in dit forum.
The Radiation Belt Storm Probes
quote:August 30, 2012: Since the dawn of the Space Age, mission planners have tried to follow one simple but important rule: Stay out of the van Allen Belts. The two doughnut-shaped regions around Earth are filled with “killer electrons,” plasma waves, and electrical currents dangerous to human space travelers and their spacecraft. Lingering is not a good idea.
So much for the old rules. NASA has launched two spacecraft directly into the radiation belts--and this time they plan to stay a while.
NASA's Radiation Belt Storm Probes blasted off from Cape Canaveral on August 30th, 2012. Bristling with sensors, the heavily-shielded spacecraft are on a 2-year mission to discover what makes the radiation belts so dangerous and so devilishly unpredictable.
"We've known about the Van Allen Belts for decades yet they continue to surprise us with unexpected storms of 'killer electrons' and other phenomena," says mission scientist David Sibeck, "The Storm Probes will help us understand what's going on out there."
When the radiation belts were discovered in 1958, they upended orthodox ideas. Most people assumed the space around Earth was empty. America's first satellite, Explorer 1, proved otherwise. The tiny spacecraft was equipped with a Geiger tube for counting energetic protons and electrons. Circling Earth, Explorer 1 found so many charged particles that the counter registered off-scale most of the time.
Back in the 1950s the radiation belts had little effect on ordinary people. Today they are crucial to our high-tech society. Hundreds of satellites used for everything from weather prediction to GPS to television routinely skim the belts, subjecting themselves to energetic particles that can damage solar panels and short-circuit sensitive electronics. During geomagnetic storms when the belts are swollen by solar activity, whole fleets of satellites can be engulfed, imperiling the technological underpinnings of daily life on the planet below.
"The Radiation Belt Storm Probes directly address these down-to-Earth problems," says Lika Guhathakurta, the lead program scientist of NASA's Living with a Star Program, which manages the mission. "RBSP is a unique mix of pure science and practical application."
One of the biggest mysteries of the radiation belts is the crazy way they react to solar storms. "Almost anything can happen," says Sibeck.
When a storm cloud from the sun hits the radiation belts, they often respond in counterintuitive ways. One possible outcome is that the radiation belts fill with energetic particles such as the potent "killer electrons" that worry mission planners. However, just as often the opposite happens. A solar storm can cause the belts to lose their killer particles, temporarily making them a safer place. And sometimes nothing happens! The belts remain completely unchanged.
"The problem is, there is no unified idea of what phenomena are most important inside the belts," says Sibeck. He describes attending scientific conferences on the subject: "If there are 100 people at a meeting, there will be 100 different answers for every question. How are killer electrons energized? Some say plasma waves do it; others point to solar wind shocks; others favor diffusion. The list goes on and on."
Researchers hope RBSP will narrow the possibilities. During storms, the probes can sample electric and magnetic fields, count the number of energetic particles, and detect plasma waves of many frequencies. The inner workings of the Van Allen Belts will be an open book to the two spacecraft, providing data for predictive models that tell forecasters when it’s safe to enter the belts, perform spacewalks, and operate sensitive electronics.
“The Van Allen Belts are part of our home in space,” adds Guhathakurta. “RBSP will help us learn how to live there.”
So much for the old rules, indeed.
Author: Dr. Tony Phillips| Production editor: Dr. Tony Phillips | Credit: Science@NASA
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
03-09-2012
Zon slingert gas weg in spectaculaire nieuwe video
De zon wordt langzaam wakker. Hierdoor zien we steeds vaker spectaculaire gebeurtenissen op het oppervlak van de zon. NASA’s Solar Dynamics Observatory heeft een nieuwe video gemaakt waarop te zien is hoe de zon grote hoeveelheden gas de ruimte in slingert.
Op de video is te zien hoe een filament instort en vervolgens explodeert. Een filament is een lange magnetische structuur, hoog boven het oppervlak van de zon. Een filament is gevuld met koud plasma. Omdat een filament kouder is dan de chromosfeer van de zon, ziet het er vanaf de aarde uit als een donkere slang op de zon.
Hieronder de desbetreffende video, gemaakt op 31 augustus. Het observatorium maakte de foto in extreem ultraviolet licht. De scene van 0:04 tot 0:17 duurde in werkelijkheid bijna drie uur.
NOAA verwacht dat de wolk met geladen deeltjes op 3 september bij de aarde aankomt. Maar geen paniek, waarschijnlijk gaat het om een kleine tot gemiddelde geomagnetische storm. Er zal dus geen poollicht te zien zijn in de Benelux en er zullen geen elektrische systemen beschadigd worden.
(scientias.nl)
Zon slingert gas weg in spectaculaire nieuwe video
De zon wordt langzaam wakker. Hierdoor zien we steeds vaker spectaculaire gebeurtenissen op het oppervlak van de zon. NASA’s Solar Dynamics Observatory heeft een nieuwe video gemaakt waarop te zien is hoe de zon grote hoeveelheden gas de ruimte in slingert.
Op de video is te zien hoe een filament instort en vervolgens explodeert. Een filament is een lange magnetische structuur, hoog boven het oppervlak van de zon. Een filament is gevuld met koud plasma. Omdat een filament kouder is dan de chromosfeer van de zon, ziet het er vanaf de aarde uit als een donkere slang op de zon.
Hieronder de desbetreffende video, gemaakt op 31 augustus. Het observatorium maakte de foto in extreem ultraviolet licht. De scene van 0:04 tot 0:17 duurde in werkelijkheid bijna drie uur.
NOAA verwacht dat de wolk met geladen deeltjes op 3 september bij de aarde aankomt. Maar geen paniek, waarschijnlijk gaat het om een kleine tot gemiddelde geomagnetische storm. Er zal dus geen poollicht te zien zijn in de Benelux en er zullen geen elektrische systemen beschadigd worden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-09-2012
Eerste zware sterrenstelsels in heelal ontstonden zeer snel
De allereerste zware sterrenstelsels in het heelal ontstonden in zeer korte tijd. Dat concluderen onderzoekers op basis van metingen van de 10-meter South Pole Telescope, een instrument voor millimeterstraling op de geografische zuidpool. De straling van die jonge, actieve sterrenstelsels was energierijk genoeg om het neutrale waterstofgas in de intergalactische ruimte te ioniseren. De wijze waarop dat reïonmisatieproces zich precies voltrok is van groot belang voor een beter begrip van de allervroegste evolutie van het heelal.
In een artikel in The Astrophysical Journal stellen de astronomen, van de University of California in Berkeley, dat het reïonisatietijdperk begon toen het heelal ca. 250 miljoen jaar oud was en dat het zo'n 500 miljoen jaar later alweer achter de rug was, ofwel ca. 13 miljard jaar geleden. Eerdere schattingen leken te wijzen op een duur van het reïonisatietijdperk van ca. 750 miljoen jaar, terwijl er veel onzekerheid bestond over het moment waarop de reïonisatie begon.
Om tot hun conclusies te komen combineerden de onderzoekers de metingen van de South Pole Telescope met die van de Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP), een kunstmaan die eveneens waarnemingen heeft verricht aan de kosmische achtergrondstraling. In de toekomst zullen ook de waarnemingen van de Europese Herschel-satelliet bij de analyse worden betrokken.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Eerste zware sterrenstelsels in heelal ontstonden zeer snel
De allereerste zware sterrenstelsels in het heelal ontstonden in zeer korte tijd. Dat concluderen onderzoekers op basis van metingen van de 10-meter South Pole Telescope, een instrument voor millimeterstraling op de geografische zuidpool. De straling van die jonge, actieve sterrenstelsels was energierijk genoeg om het neutrale waterstofgas in de intergalactische ruimte te ioniseren. De wijze waarop dat reïonmisatieproces zich precies voltrok is van groot belang voor een beter begrip van de allervroegste evolutie van het heelal.
In een artikel in The Astrophysical Journal stellen de astronomen, van de University of California in Berkeley, dat het reïonisatietijdperk begon toen het heelal ca. 250 miljoen jaar oud was en dat het zo'n 500 miljoen jaar later alweer achter de rug was, ofwel ca. 13 miljard jaar geleden. Eerdere schattingen leken te wijzen op een duur van het reïonisatietijdperk van ca. 750 miljoen jaar, terwijl er veel onzekerheid bestond over het moment waarop de reïonisatie begon.
Om tot hun conclusies te komen combineerden de onderzoekers de metingen van de South Pole Telescope met die van de Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP), een kunstmaan die eveneens waarnemingen heeft verricht aan de kosmische achtergrondstraling. In de toekomst zullen ook de waarnemingen van de Europese Herschel-satelliet bij de analyse worden betrokken.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-09-2012
Voyager na 35 jaar dicht bij grens zonnestelsel
Een tekening van hoe de sonde door de ruimte klieft. © ap.
Voyager 1, de ruimtesonde die de Nasa in 1977 lanceerde, nadert het einde van ons zonnestelsel en "danst misschien al op de grens" met de interstellaire ruimte. Dat melden poëtische wetenschappers naar aanleiding van de 35ste verjaardag van het project.
© afp.
Ze stellen dat het "dagen, maanden of jaren" kan duren vooraleer de sonde de interstellaire ruimte betreedt. In mei namen de wetenschappers een sterke stijging van kosmische straling op het toestel waar, waardoor ze dachten dat de sonde zich in de buurt van de heliopauze zou kunnen bevinden. Die wordt beschouwd als de grens tussen ons zonnestelsel en de interstellaire ruimte.
Nasa noemde Voyager 1, die zich momenteel op 18 miljard kilometer van de zon bevindt, en Voyager 2 "de meest afgelegen actieve vertegenwoordigers van de mensheid en haar verlangen om te ontdekken".
(HLN)
Voyager na 35 jaar dicht bij grens zonnestelsel
Een tekening van hoe de sonde door de ruimte klieft. © ap.
Voyager 1, de ruimtesonde die de Nasa in 1977 lanceerde, nadert het einde van ons zonnestelsel en "danst misschien al op de grens" met de interstellaire ruimte. Dat melden poëtische wetenschappers naar aanleiding van de 35ste verjaardag van het project.
© afp.
Ze stellen dat het "dagen, maanden of jaren" kan duren vooraleer de sonde de interstellaire ruimte betreedt. In mei namen de wetenschappers een sterke stijging van kosmische straling op het toestel waar, waardoor ze dachten dat de sonde zich in de buurt van de heliopauze zou kunnen bevinden. Die wordt beschouwd als de grens tussen ons zonnestelsel en de interstellaire ruimte.
Nasa noemde Voyager 1, die zich momenteel op 18 miljard kilometer van de zon bevindt, en Voyager 2 "de meest afgelegen actieve vertegenwoordigers van de mensheid en haar verlangen om te ontdekken".
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-09-2012
Meteoroïden veranderen atmosferen van planeten
De atmosferen van planeten kunnen veranderen door meteoroïden. Dit beweren wetenschappers van de universiteit van Boston. Wanneer een meteoroïde door een atmosfeer reist, dan wordt de ionosfeer verrijkt met zwaardere, exotische elementen als magnesium, silicium en ijzer.
Wanneer een meteoroïde in de atmosfeer van een planeet komt, dan wordt het object verhit. Hierdoor komen er meer zwaardere elementen vrij. Ook vallen moleculen in de atmosfeer uiteen. Bijvoorbeeld: een molecuul 02 valt door hitte uiteen in twee atomen O. Deze vallen vervolgens weer uiteen in positief geladen ionen en negatieve elektronen: een plasma.
Ionosferen van Mars en Venus
Wetenschappers houden de ionosferen van Mars, Venus en de aarde goed in de gaten. De ionosfeer is een laag rond een planeet waar deeltjes door de straling van de zon worden geïoniseerd. Vreemd genoeg lijken de ionosferen van Mars en Venus op een hoogte van 100 kilometer op elkaar. Als de zon de drijvende kracht is achter het ionisatieproces, dan zou Venus meer deeltjes in deze regio moeten hebben dan Mars. Venus bevindt zich immers dichter bij de zon. Wellicht dat de rol van meteoroïden in het ionosatieproces niet onderschat mag worden.
Hoe worden ionosferen gemeten?
Onderzoekers leren steeds meer over de ionosferen van andere planeten. Ruimtesondes hoeven niet uitgerust te zijn met dure apparatuur om de ionosferen van planeten te onderzoeken. Wanneer een ruimtesonde zijn radiosignaal door de ionosfeer van een planeet naar de aarde stuurt, kunnen onderzoekers op aarde veranderingen in het signaal eruit filteren. Deze veranderingen ontstaan door de plasma in de ionosfeer van een planeet.
Simulaties
De afgelopen jaren hebben wetenschappers genoeg data verzameld om de ionosferen van Venus en Mars goed te bestuderen. Er zijn nog geen simulaties uitgevoerd, maar onderzoekers hopen dat dit binnenkort gaat gebeuren. Dankzij zulke simulaties leren wetenschappers meer over de gevolgen van veranderingen in een ionosfeer, bijvoorbeeld op de circulatie en dynamiek van wind in de atmosfeer.
(scientias.nl)
Meteoroïden veranderen atmosferen van planeten
De atmosferen van planeten kunnen veranderen door meteoroïden. Dit beweren wetenschappers van de universiteit van Boston. Wanneer een meteoroïde door een atmosfeer reist, dan wordt de ionosfeer verrijkt met zwaardere, exotische elementen als magnesium, silicium en ijzer.
Wanneer een meteoroïde in de atmosfeer van een planeet komt, dan wordt het object verhit. Hierdoor komen er meer zwaardere elementen vrij. Ook vallen moleculen in de atmosfeer uiteen. Bijvoorbeeld: een molecuul 02 valt door hitte uiteen in twee atomen O. Deze vallen vervolgens weer uiteen in positief geladen ionen en negatieve elektronen: een plasma.
Ionosferen van Mars en Venus
Wetenschappers houden de ionosferen van Mars, Venus en de aarde goed in de gaten. De ionosfeer is een laag rond een planeet waar deeltjes door de straling van de zon worden geïoniseerd. Vreemd genoeg lijken de ionosferen van Mars en Venus op een hoogte van 100 kilometer op elkaar. Als de zon de drijvende kracht is achter het ionisatieproces, dan zou Venus meer deeltjes in deze regio moeten hebben dan Mars. Venus bevindt zich immers dichter bij de zon. Wellicht dat de rol van meteoroïden in het ionosatieproces niet onderschat mag worden.
Hoe worden ionosferen gemeten?
Onderzoekers leren steeds meer over de ionosferen van andere planeten. Ruimtesondes hoeven niet uitgerust te zijn met dure apparatuur om de ionosferen van planeten te onderzoeken. Wanneer een ruimtesonde zijn radiosignaal door de ionosfeer van een planeet naar de aarde stuurt, kunnen onderzoekers op aarde veranderingen in het signaal eruit filteren. Deze veranderingen ontstaan door de plasma in de ionosfeer van een planeet.
Simulaties
De afgelopen jaren hebben wetenschappers genoeg data verzameld om de ionosferen van Venus en Mars goed te bestuderen. Er zijn nog geen simulaties uitgevoerd, maar onderzoekers hopen dat dit binnenkort gaat gebeuren. Dankzij zulke simulaties leren wetenschappers meer over de gevolgen van veranderingen in een ionosfeer, bijvoorbeeld op de circulatie en dynamiek van wind in de atmosfeer.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-09-2012
Neil Armstrong krijgt zeemansgraf
Een foto van de jonge Armstrong staat op een herdenkingsceremonie. © ap.
Astronaut Neil Armstrong krijgt een zeemansgraf. "Neil Armstrong wordt zo ver mogelijk van de ruimte begraven, op de bodem van de oceaan", zegt zijn familie. Waar de begrafenis op zee zal plaatsvinden, is niet vermeld.
De eerste man op de maan stierf op 25 augustus op 82-jarige leeftijd. In de Washington National Cathedral wordt volgende week donderdag een openbare herdenking gehouden, nadat er eerder al een privédienst was in Ohio, Armstrongs thuisstaat.
Veteranen bij de Amerikaanse marine krijgen vaak een zeemansgraf, en Armstrong was gevechtspiloot bij de marine voor hij in 1962 astronaut werd.
(HLN)
Neil Armstrong krijgt zeemansgraf
Een foto van de jonge Armstrong staat op een herdenkingsceremonie. © ap.
Astronaut Neil Armstrong krijgt een zeemansgraf. "Neil Armstrong wordt zo ver mogelijk van de ruimte begraven, op de bodem van de oceaan", zegt zijn familie. Waar de begrafenis op zee zal plaatsvinden, is niet vermeld.
De eerste man op de maan stierf op 25 augustus op 82-jarige leeftijd. In de Washington National Cathedral wordt volgende week donderdag een openbare herdenking gehouden, nadat er eerder al een privédienst was in Ohio, Armstrongs thuisstaat.
Veteranen bij de Amerikaanse marine krijgen vaak een zeemansgraf, en Armstrong was gevechtspiloot bij de marine voor hij in 1962 astronaut werd.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-09-2012
Dawn verlaat asteroïde Vesta
NASA’s Dawn-ruimtesonde heeft de asteroïde Vesta verlaten. De sonde reist nu naar zijn tweede doel: de dwergplaneet Ceres.
Sinds 15 juli 2011 bevindt Dawn zich in een baan om Vesta. Wetenschappers gebruikte de sonde om het oppervlak van de asteroïde te fotograferen en om de bouwstenen van het zonnestelsel te onderzoeken.
“We zeggen vaarwel tegen Vesta en kijken terug op een aantal mooie ontdekkingen”, zegt Robert Mase, projectmanager van Dawn. “Daarnaast kijken we uit naar Ceres. Wat voor mooie ontdekkingen wachten daar op ons?”
In de onderstaande video worden een paar hoogtepunten uitgelicht. Zo was Dawn de eerste ruimtesonde die in een baan om een object in de asteroïdengordel draaide. Ook ontdekte Dawn dat Vesta meer op een planeet lijkt dan andere asteroïden. Verder leerden wetenschappers dat Vesta vroeger ooit helemaal gesmolten was.
Begin 2015 komt Dawn aan bij de dwergplaneet Ceres. Dit betekent dat 2015 een leuk jaar wordt, want in datzelfde jaar komt New Horizons aan bij Pluto.
(scientias.nl)
Dawn verlaat asteroïde Vesta
NASA’s Dawn-ruimtesonde heeft de asteroïde Vesta verlaten. De sonde reist nu naar zijn tweede doel: de dwergplaneet Ceres.
Sinds 15 juli 2011 bevindt Dawn zich in een baan om Vesta. Wetenschappers gebruikte de sonde om het oppervlak van de asteroïde te fotograferen en om de bouwstenen van het zonnestelsel te onderzoeken.
“We zeggen vaarwel tegen Vesta en kijken terug op een aantal mooie ontdekkingen”, zegt Robert Mase, projectmanager van Dawn. “Daarnaast kijken we uit naar Ceres. Wat voor mooie ontdekkingen wachten daar op ons?”
In de onderstaande video worden een paar hoogtepunten uitgelicht. Zo was Dawn de eerste ruimtesonde die in een baan om een object in de asteroïdengordel draaide. Ook ontdekte Dawn dat Vesta meer op een planeet lijkt dan andere asteroïden. Verder leerden wetenschappers dat Vesta vroeger ooit helemaal gesmolten was.
Begin 2015 komt Dawn aan bij de dwergplaneet Ceres. Dit betekent dat 2015 een leuk jaar wordt, want in datzelfde jaar komt New Horizons aan bij Pluto.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Zover mogelijk weg van de ruimte.... Op de oceaanbodem.....quote:
06-09-2012
Neil Armstrong krijgt zeemansgraf
[ afbeelding ]
Een foto van de jonge Armstrong staat op een herdenkingsceremonie. © ap.
Astronaut Neil Armstrong krijgt een zeemansgraf. "Neil Armstrong wordt zo ver mogelijk van de ruimte begraven, op de bodem van de oceaan", zegt zijn familie. Waar de begrafenis op zee zal plaatsvinden, is niet vermeld.
De eerste man op de maan stierf op 25 augustus op 82-jarige leeftijd. In de Washington National Cathedral wordt volgende week donderdag een openbare herdenking gehouden, nadat er eerder al een privédienst was in Ohio, Armstrongs thuisstaat.
Veteranen bij de Amerikaanse marine krijgen vaak een zeemansgraf, en Armstrong was gevechtspiloot bij de marine voor hij in 1962 astronaut werd.
(HLN)
Dat kan maar op 1 plaats..... De Marianentrog
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Apart. Had eerder verwacht dat ze hem richting de zon zouden schieten. Zou ik wel een mooie dood vinden. Je lichaam komt dan circa 8 minuten later alweer terug naar aarde in de vorm van puur licht 
Alleen wel een duur grapje...
Alleen wel een duur grapje...
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
De zon!?!?quote:Op zondag 9 september 2012 00:39 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:
Apart. Had eerder verwacht dat ze hem richting de zon zouden schieten. Zou ik wel een mooie dood vinden. Je lichaam komt dan circa 8 minuten later alweer terug naar aarde in de vorm van puur licht
De eerste mens op de maan zou terug naar de maan moeten.
De kosten hoeven niet duur te zijn
Als China (ooit eens) naar de maan gaat... Hadden die misschien de urn met N.A. as mee kunnen nemen als eerbetoon.
(als N.A. wenst was om gecremeerd te worden)
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
