De kunst van het loslaten van je ex #197

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:38 schreef LaLouchi het volgende:
Nee borderline is het niet hoor, daar heb ik in de directe omgeving al vaak mee te maken gehad en dat heeft hij echt niet. Hij heeft gewoon veel issues, en laat ik eerlijk zijn, ik ook. Ik heb daar ook therapie voor en sindsdien ben ik wat sterker geworden, minder achter hem gaan verschuilen, niet meer alles geloven wat hij zegt want hij liegt nogal vaak, daardoor is hij zijn macht over mij verloren, en toen was hij zo weg. Heeft zelf gezegd dat mijn maatschappelijk werker mij zo veranderd dat dat niet goed is voor mij... Tja.. Hij kan het gewoon niet dealen dat ikk hem niet meer overal voor nodig heb. Ik kan dingen ook prima zelf nu, voorheen regelde hij alles voor me, had ik alleen hem etc. Dat viel weg, en ineens was hij ook weg..

Ja als mijn emmer vol is mag ik dat vooral niet aan mijn dochter laten merken, ik wil niet dat zeook nog het gevoel krijgt niks bij mij kwijt te kunnen, naar wie moet ze dan toe? Dus als ik emotioneel word moet ik wachten tot ze op bed ligt, dan mag ik huilen en schreeuwen, eerder niet. Ijzere discipline heb ik daarin wel. Zij moet hier hoe dan ook goed uitkomen, okal is dat ten koste van mezelf. Mijn ouders zijn gescheiden en dat was altijd vechten, kon bij geen van beide terecht. Mijn vader kan niet praten dus daar niet, mijn moeder kon alleen schelden over mijn vader. Dat wil ik pertinent niet, heb me daardoor altijd heel erg alleen gevoeld.

Ik begrijp je volkomen.... herkenning ook.

Geeft dat ook issues in een relatie voor je?

Ja, dat heeft het wel gedaan. Bang dat hij wegging, bang mezelf volledig te geven in het begin, maar toen heb ik dat gedaan, me volledig bloot gegeven en werd ik daardoor volledig afhankelijk van hem. Ging me kleden zoals hij wilde, geen make up want dat wilde hij niet etc. Mezelf wegcijferen. Ik leefde volledig voor mijn gezin, het moest werken, hoe ongelukkig ik ook was ( realiseerde ik me tijdens de relatie niet dat ik ongelukkig was) the show must go on, ondanks leugens en andere nare dingen mijn totaal plaatje mocht niet in elkaar vallen, en dat heeft het dus uiteindelijk wel gedaan.

Hoe ervaar jij die issues?

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:49 schreef LaLouchi het volgende:
Ja, dat heeft het wel gedaan. Bang dat hij wegging, bang mezelf volledig te geven in het begin, maar toen heb ik dat gedaan, me volledig bloot gegeven en werd ik daardoor volledig afhankelijk van hem. Ging me kleden zoals hij wilde, geen make up want dat wilde hij niet etc. Mezelf wegcijferen. Ik leefde volledig voor mijn gezin, het moest werken, hoe ongelukkig ik ook was ( realiseerde ik me tijdens de relatie niet dat ik ongelukkig was) the show must go on, ondanks leugens en andere nare dingen mijn totaal plaatje mocht niet in elkaar vallen, en dat heeft het dus uiteindelijk wel gedaan.

Hoe ervaar jij die issues?

Ik kom er zo ff op terug voor je, neem ff een break.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:49 schreef LaLouchi het volgende:
Ja, dat heeft het wel gedaan. Bang dat hij wegging, bang mezelf volledig te geven in het begin, maar toen heb ik dat gedaan, me volledig bloot gegeven en werd ik daardoor volledig afhankelijk van hem. Ging me kleden zoals hij wilde, geen make up want dat wilde hij niet etc. Mezelf wegcijferen. Ik leefde volledig voor mijn gezin, het moest werken, hoe ongelukkig ik ook was ( realiseerde ik me tijdens de relatie niet dat ik ongelukkig was) the show must go on, ondanks leugens en andere nare dingen mijn totaal plaatje mocht niet in elkaar vallen, en dat heeft het dus uiteindelijk wel gedaan.

Hoe ervaar jij die issues?

Zo, ik moest ff afstand nemen... ik zit al dagenlang in deze materie aaneengesloten, maar aangezien ik nu op het werk ben moest ik ff wat anders doen

Ja ik ervaar die issues heel heel sterk... ik heb een ontzettende bindinsangst, en wellicht ook nog verlatingsangst.

Ik heb de afgelopen 2 jaar veel wisselende contacten gehad, nooit iets vast en altijd oppervlakkig, en dit allemaal na mijn ex waar ik 2,5 jaar bij was.... zelfbescherming tot ik mijn huidige ex tegenkwam... aan haar probeerde ik mij wel weer helemaal te geven, want het liefste maak ik wel plannen voor het huisje boompje beestje verhaal. Nu dit weer spaak gelopen is heb ik er weer ontzettend moeite mee. Helemaal met vertrouwen aangezien me ex zo met me omgaat op deze manier.

Juist voor iemand als ik, die er heel gevoelig voor is, is dit funest.

Me huidige date, daar heb ik het heel leuk mee, gesprek op niveau en dergelijke maar ik merk aan mezelf dat ik een afstand hou. Ergens wil ik graag bij haar zijn, ergens ben ik bang te hard van stapel te lopen, het bekende too good to be true komt ook wel eens om de hoek kijken.

Ik zit vaak ook in de hulpverlenersrol in een relatie, (nu ik dit allemaal leer) en ik ben van mezelf vrij dominant. Ik ben gewend om te bepalen van hoe en wat, en ik ben ook gewend dat een meisje helemaal in mij opgaat. Eigenlijk komt het erop neer: "jij mag geen ander maar ik wel" beetje dat idee. (niet dat ik dat daadwerkelijk ook zo uitvoer).

Het is voor mij heel lastig om een relatie aan te gaan, ik ben ook huiverig nu voor een relatie eigenlijk... wat als het weer stuk loopt? Wat als ik weer gekwetst word? Wat als ik wel alleen overblijf? Is dit wel oprecht? word ik niet in de zeik gezet? etc etc....

Tijd geleden zou ik dat allemaal uiten richting de wederhelft, dit kan met simpele vragen als waar ben je en wie zijn daar? tot dingen als: "ga je nog wat doen vanavond?" of: "vind je me nog een beetje lief?"

Nu niet meer, mijn leven mijn probleem mijn verantwoordelijkheid.... dat is iets wat in mij zit en moet ik oplossen.

Mooi voorbeeld, toen ik hoorde dat me date naar de kroeg was in haar oude woonplaats waar ze met haar ex samengewoond heeft, gingen al mijn alarmbellen rinkelen....

wat heb ik gedaan? NIETS DOEN! me telefoon weggelegd en me met andere zaken bezig gehouden.... nagaan... voelen...... is er reden voor om zo te reageren? heeft ze iets laten vallen waardoor ik er niet van op aan kan? is het terecht als ik nu paniekerig ga doen? etc etc....

lastig uitleggen maar na al me posts begrijp je vast wel wat ik bedoel

Ja begrijp heel goed wat je bedoeld. Heb dat zelf ook. Alleen uit ik die gevoelens niet zo. Wil graag leuk gevonden worden, das ook een probleem..

quote:

Op woensdag 11 april 2012 13:58 schreef LaLouchi het volgende:
Ja begrijp heel goed wat je bedoeld. Heb dat zelf ook. Alleen uit ik die gevoelens niet zo. Wil graag leuk gevonden worden, das ook een probleem..

Nee, ik dus ook niet meer. Nooit echt hevig gedaan, sterker nog ik zat eerder in de ontkenning van behoefte.... hard zijn, afstandelijk etc.... ja en nou loopt ze weg en ging ik kapot.

Graag leuk gevonden worden... omgedraaid:
Leuk doen tegen een ander, omdat je zelf leuk gevonden wil zijn.

Kort gezegd: Bevestiging halen omdat je dit zoekt.

Probeer eens na te gaan, waarom je graag leuk gevonden wil worden.... Wat is daar essentieel aan? Aan de mening van een ander over jou? Veranderd dat jou als persoon?

Ik weet niet waarom dat zo is. Ik wil dat andere mijn leuk vinden, waarom ik weet niet. Het veranderd niks aan mij als persoon. Ik denk dat ik dan het gevoel heb dat ik er ook mag zijn. Dat ik niet teveel ben, dat mensen ook kunnen genieten van mijn aanwezigheid.

Ik heb een heel laag zelfbeeld terwijl ik best vaak te horen krijg dat ik een leuk meisje ben, maar dit vind ik dan weer moeilijk te geloven, zo zie ik mezelf namelijk niet.

Ik ben een pleaser, wil het iederwen naae de zin maken en vergeet daarbij mezelf, want ik doe er niet toe..

Dat is mijn grootste probleem, onzekerheid. Hij vond dat prachtig volgens mij, hij maakte me alleen maar meer onzeker.

Ik ben sterker aan het worden, realiseer me dat ook ik ertoe doe, ben een goede moeder, en ik was een goede vrouw. Ben altijd lief voor hem geweest stond altijd voor hem klaar. En hij ook wel voor mij. Alleen het laatste half jaar ging het heel bergafwaarts. Naarmate ik sterker werd, nam zijn liefde af lijkt wel.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 15:04 schreef LaLouchi het volgende:
Ik weet niet waarom dat zo is. Ik wil dat andere mijn leuk vinden, waarom ik weet niet. Het veranderd niks aan mij als persoon. Ik denk dat ik dan het gevoel heb dat ik er ook mag zijn. Dat ik niet teveel ben, dat mensen ook kunnen genieten van mijn aanwezigheid.

Ik heb een heel laag zelfbeeld terwijl ik best vaak te horen krijg dat ik een leuk meisje ben, maar dit vind ik dan weer moeilijk te geloven, zo zie ik mezelf namelijk niet.

Ik ben een pleaser, wil het iederwen naae de zin maken en vergeet daarbij mezelf, want ik doe er niet toe..

Dat is mijn grootste probleem, onzekerheid. Hij vond dat prachtig volgens mij, hij maakte me alleen maar meer onzeker.

Ik ben sterker aan het worden, realiseer me dat ook ik ertoe doe, ben een goede moeder, en ik was een goede vrouw. 1.Ben altijd lief voor hem geweest stond altijd voor hem klaar. En hij ook wel voor mij. Alleen het laatste half jaar ging het heel bergafwaarts. Naarmate ik sterker werd, nam zijn liefde af lijkt wel.

Het is mooi dat je dat beseft in elk geval, dat het jou als persoon niet veranderd. Ik geniet van je aandacht hier in het topic, en ik weet zeker dat andere mensen dat ook doen. Mensen in je omgeving genieten van je aandacht, net als je ouders, en andere familie leden. Iedereen mag er altijd zijn. Heb je ooit het gevoel gekregen niet welkom geweest te zijn?

Want geen klik hebben met mensen op een feest, of met collega's, is wat anders dan dat je niet geliefd bent, of dat je er niet toe doet. Iedereen is uniek op zijn of haar manier.

Dat is dus heel belangrijk, probeer dat te veranderen inderdaad... om niet iedereen te pleasen... je hebt het recht om nee te zeggen. "Nee ik heb geen zin" of "Nee want ik voel me hier niet prettig bij" << dan uit je wel je mening, maar je uit hem naar jezelf toe, en niet naar de ander... als een ander jou dan classificeert als zijnde een "dom persoon" dan is dat hun leven hun verantwoordelijkheid hun keus en........ hun fout .

Waar ben je het meest onzeker over? Als je dat hier kwijt wil....

Wie deed de meeste moeite in de relatie? Wie liet alles het meest werken en wie heeft deze relatie het meeste energie gekost? Je ziet heel veel van zulke type mannen, die capitaliseren op zo'n type vrouw. Makkelijk, weinig weerstand, en als een vrouw het er niet eens mee is wordt dat zo gemanipuleerd dat ze uiteindelijk toch hun zin krijgen.

Dat heeft niets meer met leven te maken, maar met geleefd te worden.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 15:27 schreef ManageTheAnger het volgende:

[..]

Het is mooi dat je dat beseft in elk geval, dat het jou als persoon niet veranderd. Ik geniet van je aandacht hier in het topic, en ik weet zeker dat andere mensen dat ook doen. Mensen in je omgeving genieten van je aandacht, net als je ouders, en andere familie leden. Iedereen mag er altijd zijn. Heb je ooit het gevoel gekregen niet welkom geweest te zijn?

Want geen klik hebben met mensen op een feest, of met collega's, is wat anders dan dat je niet geliefd bent, of dat je er niet toe doet. Iedereen is uniek op zijn of haar manier.

Dat is dus heel belangrijk, probeer dat te veranderen inderdaad... om niet iedereen te pleasen... je hebt het recht om nee te zeggen. "Nee ik heb geen zin" of "Nee want ik voel me hier niet prettig bij" << dan uit je wel je mening, maar je uit hem naar jezelf toe, en niet naar de ander... als een ander jou dan classificeert als zijnde een "dom persoon" dan is dat hun leven hun verantwoordelijkheid hun keus en........ hun fout .

Waar ben je het meest onzeker over? Als je dat hier kwijt wil....

Wie deed de meeste moeite in de relatie? Wie liet alles het meest werken en wie heeft deze relatie het meeste energie gekost? Je ziet heel veel van zulke type mannen, die capitaliseren op zo'n type vrouw. Makkelijk, weinig weerstand, en als een vrouw het er niet eens mee is wordt dat zo gemanipuleerd dat ze uiteindelijk toch hun zin krijgen.

Dat heeft niets meer met leven te maken, maar met geleefd te worden.

Ik heb regelmatig het gevoel gehad niet geliefd te zijn, mijn vader heeft een alchohol probleem, schold me vaak uit en mijn moeder deed daar niks aan. Had vaak het idee dat ik er niet toe deed. Dat hij dronk door mij. Is natuurlijk niet zo, maar ik heb dat gevoel altijd met me meegedragen.

Ik heb juist vaak wel een klik met mensen, maar dat blijft vaak oppervlakkig. Als ik ze niet toelaat kunnen ze me ook geen pijn doen. Ik kan er gezellig mee praten, maar meer ook niet. Dan sluit ik me af.

Waar ik het meest onzeker over ben is het feit dat ik een tienermoeder ben. Mensen hebben heel vaak meteen hun oordeel over me gehad. Ik zal wel dom zijn, ik heb immers nu al een kind etc. Hierdoor ga ik vaak meteen al excuzen maken voor het feit dat ik een kind heb, wat eigenlijk van de zotte is, het is gebeurd, en ik leef er nu mee, klaar. Verdien mijn eigen geld, onderhoud haar zelf, ze doet het goed, het zou er niet toe moeten doen. En toch schaam ik me. Niet voor haar, absoluut niet. Maar voor het feit dat ik zo jong was.
Ook over mijn uiterlijk ben ik enorm onzeker. Ik ga liever niet op de foto etc, terwijl ik toch aan alle kanten hoor dat ik zelfs een leuke meid ben.. Tja.. Maar dit accepteren gaat weer niet..

Moeite in de relatie hebben we allebei gestopt, de eerste paar jaar had hij enorm veel issues, heb ik altijd mijn best gedaan hem erin te helpen en te steunen, en het te laten werken. Veel geslikt. Daarna werd ik deprssief, hij heeft mij hier toen echt enorm in gesteund en geholpen, dit is een jaar geleden. Ik kwam daar weer uit. Toen werd hij een soort van depressief. Niks was meer leuk, alles wat ik deed was niet goed. Vaak chagerijnig. Vaak tegen me uitvallen. Moest echt op mijn tenen lopen. Ging er kapot aan. Huisje gekocht, mijn moeder kwam erbij en toen barste de bom, ik zou ondankbaar zijn, niks in hem hebben geinvesteerd en hij wel altijd in mij etc. Totaal vergetend wat ik allemaal wel goed heb gedaan. In de laatste twee maanden kreeg ik wel 3x in de week te horen als je dit of dat niet doet dan ga ik bij je weg. Op een gegeven moment schrik he daar niet meer van en word je er een soort van immuum voor. Dat was mijn fout, ik heb er niet meer naar geluisterd op het eind, en dat is wat mij nu zo kwalijk word genomen. Ik was er niet..
Ik denk dus echt oprecht dat we beide schuld hebben. We hebben er allebei veel energie in gestoken, maar k denk dat ik dat dan meer heb gedaan omdat ik altijd wel moest veranderen van hem, en als ik dan veranderd was moest het weer anders, dat en hem opvangen steeds was gewoon ontzettend moeilijk.

Ik kan niet meer. Iemand een laatste wondermiddel om heel je leven te fixen?

quote:

Op woensdag 11 april 2012 17:35 schreef Hazzard het volgende:
Ik kan niet meer. Iemand een laatste wondermiddel om heel je leven te fixen?

Ja

TATATAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

daar is ik!

What's going on jongen?

Ik kan gewoon niet meer. Ik ben helemaal op. Ik ben een wrak en ik probeer mezelf er halfjes van te overtuigen dat het wel aardig gaat, maar nu net weer een dreun gekregen en ik kan gewoon niet meer. Ik denk dat ik me ga laten opnemen ofzo voor de veiligheid van mn omgeving en mezelf. Ik zie het gewoon niet meer... hoe ik hier ooit uit moet komen en dan kom jij weer met allemaal van die shit dat ik gewoon alle gedachten moet ombuigen nou dat lukt niet. Ik kan het niet en ik wil het niet meer ik ben er gewoon te leeg voor om ook echt nog maar ergens voor te vechten.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 17:41 schreef Hazzard het volgende:
Ik kan gewoon niet meer. Ik ben helemaal op. Ik ben een wrak en ik probeer mezelf er halfjes van te overtuigen dat het wel aardig gaat, maar nu net weer een dreun gekregen en ik kan gewoon niet meer. Ik denk dat ik me ga laten opnemen ofzo voor de veiligheid van mn omgeving en mezelf. Ik zie het gewoon niet meer... hoe ik hier ooit uit moet komen en dan kom jij weer met allemaal van die shit dat ik gewoon alle gedachten moet ombuigen nou dat lukt niet. Ik kan het niet en ik wil het niet meer ik ben er gewoon te leeg voor om ook echt nog maar ergens voor te vechten.

Lees even wat verhalen van me terug..

wat ga jij nu doen? HELEMAAL NIETS DOEN!

Het zijn driften en drangen die je hebt..... schrijf het even van je af maar doe verder niets.

die zakken weer af namelijk, handelingen en gevolgen zijn voor de lange termijn.

je DENKT dat je het niet kan, je DENKT dat het niet lukt.... maar jou lichaam is meer dan het denken....

in de eerste 2 week, echt, 100x per dag, serieus die gedachte omdraaien, ik kwam thuis, ik was gewoon fucking total loss en had koppijn als een malle...

en nu?

Ik date nu gewoon weer man, ik bedoel wtf... jantje lacht jantje huilt....

Kijk LaLouchi,

Die heeft het minstens net zo zwaar als jou, daar is ook een kind in het spel zelfs.....

en die lukt het toch ook aardig?

Waarom denk je dan dat jou het niet zou lukken ;-)

Heb er enorm veel moeite mee dat het binnenkort gewoon ook officieel afgelopen is...


Mis hem nog ontzettend. Heel verdrietig ook om de toekomst die ik met hem dacht te hebben.
En niemand die echt begrijpt dat ik er nog voor zou willen vechten als er een kans zou zijn....
Moet mezelf maar weer streng toespreken en het morgen maar weer aan de psycholoog voorleggen.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 17:43 schreef ManageTheAnger het volgende:
Kijk LaLouchi,

Die heeft het minstens net zo zwaar als jou, daar is ook een kind in het spel zelfs.....

en die lukt het toch ook aardig?

Waarom denk je dan dat jou het niet zou lukken ;-)

Veel respect voor hoe zij ermee omgaat. Ik denk dat het niet gaat lukken omdat het de afgelopen twee maanden alleen maar slechter is gegaan. Ik probeer afleidingen te zoeken, maar in mijn achterhoofd blijf ik maar bezig met hoe kut mijn leven is en het kost steeds meer energie om afleiding te zoeken in dingen. Energie die ik niet meer heb.

Goed, D. speelt een vuil spelletje vanavond. Toen we nog bij elkaar waren hadden we diverse schouwburgkaartjes gekocht waaronder vanavond naar Howard Komproe. Gaat die nu, terwijl die dat al tijden niet meer deed, eerst met foursquare inloggen bij de andere kuthoer om vervolgens in te checken in de schouwburg. Typisch gevalletje van mij pijn willen doen. Moedwillig. Wat valt die lul van zijn voetstuk zeg. Ik ben (zowat) blij dat die van mij afwil. Dit bied kansen, voor mij (gnagnagna evilgrin)

quote:

Op woensdag 11 april 2012 20:02 schreef Mickeys het volgende:
Goed, D. speelt een vuil spelletje vanavond. Toen we nog bij elkaar waren hadden we diverse schouwburgkaartjes gekocht waaronder vanavond naar Howard Komproe. Gaat die nu, terwijl die dat al tijden niet meer deed, eerst met foursquare inloggen bij de andere kuthoer om vervolgens in te checken in de schouwburg. Typisch gevalletje van mij pijn willen doen. Moedwillig. Wat valt die lul van zijn voetstuk zeg. Ik ben (zowat) blij dat die van mij afwil. Dit bied kansen, voor mij (gnagnagna evilgrin)

I'll take you

quote:

Op woensdag 11 april 2012 20:07 schreef ManageTheAnger het volgende:

[..]

I'll take you

lol... It takes two zeggen ze wel eens toch? Leuke nieuwe av. heb je

quote:

Op woensdag 11 april 2012 20:12 schreef Mickeys het volgende:

[..]

lol... It takes two zeggen ze wel eens toch? Leuke nieuwe av. heb je

Ja daarom neem ik jou mee

Ja, op verzoek... mensen liepen te huilen dat ik wel flink actief ben (pluspunt) maar nog geen avatar had

Ik ben vanaf half 3 smiddags al bezig alle honderden berichten op ping, whats app, alle facebook chat berichten, en alle sms'jes plus brieven en hyves berichten aan het doorlezen, en ik ben nog niet eens op de helft..
De eerste mail is uit 2007 ..

Echt heel bizar ook om het mailtje in 2007 naar die van zondag 2 weken geleden te leggen..


Ik zit ook steeds half te huilen, omdat sommige teksten en herinneringen me zo ontzettend emotioneel maken, en echt ik voel die warmte en het geluk uit die woorden, en brieven komen..

Nouja, ik ga weer verder, maar god wat mis ik haar nu verschikkelijk.

Rond 21:30 ga ik douchen, en hoop alle berichten weer te hebben gelezen, maar wat zitten er prachtige herinneringen bij al die mails..

Ik herinner bij elke mail het gevoel nog wat ik toen had!
En wat zit er veel warmte en liefde in...

Ik ben blij dat ik al die berichten nog heb, maarja ik ga weer verder ermee

quote:

Op woensdag 11 april 2012 20:51 schreef Gulmez het volgende:
Ik ben vanaf half 3 smiddags al bezig alle honderden berichten op ping, whats app, alle facebook chat berichten, en alle sms'jes plus brieven en hyves berichten aan het doorlezen, en ik ben nog niet eens op de helft..
De eerste mail is uit 2007 ..

Echt heel bizar ook om het mailtje in 2007 naar die van zondag 2 weken geleden te leggen..

Ik zit ook steeds half te huilen, omdat sommige teksten en herinneringen me zo ontzettend emotioneel maken, en echt ik voel die warmte en het geluk uit die woorden, en brieven komen..

Nouja, ik ga weer verder, maar god wat mis ik haar nu verschikkelijk.

Rond 21:30 ga ik douchen, en hoop alle berichten weer te hebben gelezen, maar wat zitten er prachtige herinneringen bij al die mails..

Ik herinner bij elke mail het gevoel nog wat ik toen had!
En wat zit er veel warmte en liefde in...

Ik ben blij dat ik al die berichten nog heb, maarja ik ga weer verder ermee

Niet doen jongen... je kijkt terug.... je moet vooruit kijken....

Wat is heeft het voor zin om die mails te lezen? Wordt je daar beter van? Wordt de situatie daar beter van?

Juist... NIET DOEN dus....

doorbijten man... als een man.

Ik ben trots op mezelf, ik heb 'm verwijderd van facebook! Ik kan nu amper meer wat zien

heb wel getwijfeld want kon nog alles zien en controleren haha. Nu niks meer maar ik denk dat het beter is!

Daar heb je wel gelijk in, alleen misschien kan ik het nu echt afsluiten. althans, ik was ook een beetje bang om het helemaal los te laten, straks vergeet ik dingen van haar, en straks spreek ik haar nooit meer en dat soort dingen vind ik best wel rot.

Maar je hebt echt gelijk hoor, ik ben soms een beetje koppig helaas!
Excuses, en hierna hoop ik het voorgoed af te kunnen sluiten! .

quote:

Op woensdag 11 april 2012 20:56 schreef wc-eendjuh het volgende:
Ik ben trots op mezelf, ik heb 'm verwijderd van facebook! Ik kan nu amper meer wat zien

heb wel getwijfeld want kon nog alles zien en controleren haha. Nu niks meer maar ik denk dat het beter is!

Dat is rot he, je kan z'n naam dan niet eens meer aanklikken.

Op hyves kan je iemand blokken, maar die gene die je hebt geblokt nog wel bekijken, op facebook niet.

Ik ging altijd elke avond naar mijn neef, en via zijn profiel bekijken, want hij is nog steeds vriend op facebook van haar, alleen ja.. die tijd heb ik wel gehad! Dat doe ik niet meer zo vaak .