Baas!quote:Op donderdag 5 april 2012 00:04 schreef JiggyJ het volgende:
. Al gaat ze vannacht in de kamer naast mij met haar vriend liggen krikken, zodat bij mij de verf van het plafond stort, boeit me oprecht niets...
Echt heel knap idd, als je het volhoudt Ik ben er ook altijd voor mn ex geweest, terwijl haar leven behoorlijk overhoop lag en met mij weinig gebeurde...Toch ben ik echt heel boos op haar geweest, heb nu nog steeds mixed feelings....nogmaals knap!quote:Op woensdag 4 april 2012 23:58 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
Ik weet dat ik het mezelf moeilijk maak, maar daar is een reden voor. Ik ben hem dankbaar voor alles wat hij mij heeft geleerd en gegeven, zowel voordat we een relatie kregen als tijdens onze relatie. Hij is er ook altijd voor mij geweest en ik voor hem, geen uitzonderingen. Natuurlijk word ik er ook (letterlijk) misselijk van als ik eraan denk dat hij met een andere meid iets uithaalt, maar dat zijn dingen die kom je toch wel tegen. Je trekt het ook niet als geen contact met elkaar hebt en hem dan ineens op straat tegen komt terwijl hij staat te lebberen met iemand anders. Toch? (In jou geval 'haar tegenkomt')
Thanks anyway.
had je rationele gronden voor die aannames destijds?quote:Op donderdag 5 april 2012 00:04 schreef JiggyJ het volgende:
Lang niet in dit topic geweest, maar toch blijft het grappig om te zien hoe eigenlijk bij elke nieuwe ''generatie'' posters in dit topic, het toch elke keer precies hetzelfde gaat...
Ergens jammer, want het zou zo veel fijner kunnen zijn als jullie jezelf in feite een paar stappen voorwaren...
En ik weet het, heb geen recht van spreken, want ook ik wilde zoooooooo graag vrienden met mijn ex blijven, en hoewel we uit elkaar waren, kon ik me eeeeeeecht niet voorstellen dat AL mijn gevoelens voor haar zouden verdwijnen, en ookal zag ik haar maanden niet, ze zou ALTIJD wel een speciaal plekje in mijn hart innemen..
Oke, het heeft lang geduurd, maar nu ik de hele soap heb meegemaakt blijkt aan het eind van de rit van deze cliche's niets waar te zijn. Mijn ex? Denk er nooit meer aan. Al gaat ze vannacht in de kamer naast mij met haar vriend liggen krikken, zodat bij mij de verf van het plafond stort, boeit me oprecht niets...
Vrienden blijven? Ik vind haar het minst interessante meisje op aarde, en als zij iets stuurt en ik kijk op mijn telefoon ben ik teleurgesteld dat het geen leuke, interessante meid is, maar weer die saaie ex waar ik helemaal niet op zit te wachten... Terwijl ik vorig jaar elke dag weer hoopte dat ze eens iets van zich zou laten horen...
En nee hoor, no hard feelings, maar een jaar geleden had ik nooit gedacht dat het me op een gegeven moment echt niets meer kon schelen, ik was er oprecht van overtuigd dat ze altijd een speciaal plekje in mijn hart zou houden. Niet dus
Leuk berichtje, dankjewel! .quote:Op donderdag 5 april 2012 00:04 schreef JiggyJ het volgende:
Lang niet in dit topic geweest, maar toch blijft het grappig om te zien hoe eigenlijk bij elke nieuwe ''generatie'' posters in dit topic, het toch elke keer precies hetzelfde gaat...
Ergens jammer, want het zou zo veel fijner kunnen zijn als jullie jezelf in feite een paar stappen voorwaren...
En ik weet het, heb geen recht van spreken, want ook ik wilde zoooooooo graag vrienden met mijn ex blijven, en hoewel we uit elkaar waren, kon ik me eeeeeeecht niet voorstellen dat AL mijn gevoelens voor haar zouden verdwijnen, en ookal zag ik haar maanden niet, ze zou ALTIJD wel een speciaal plekje in mijn hart innemen..
Oke, het heeft lang geduurd, maar nu ik de hele soap heb meegemaakt blijkt aan het eind van de rit van deze cliche's niets waar te zijn. Mijn ex? Denk er nooit meer aan. Al gaat ze vannacht in de kamer naast mij met haar vriend liggen krikken, zodat bij mij de verf van het plafond stort, boeit me oprecht niets...
Vrienden blijven? Ik vind haar het minst interessante meisje op aarde, en als zij iets stuurt en ik kijk op mijn telefoon ben ik teleurgesteld dat het geen leuke, interessante meid is, maar weer die saaie ex waar ik helemaal niet op zit te wachten... Terwijl ik vorig jaar elke dag weer hoopte dat ze eens iets van zich zou laten horen...
En nee hoor, no hard feelings, maar een jaar geleden had ik nooit gedacht dat het me op een gegeven moment echt niets meer kon schelen, ik was er oprecht van overtuigd dat ze altijd een speciaal plekje in mijn hart zou houden. Niet dus
Mijn ouders hielden enorm van pasen. Werd me verteld dat ze paaseieren hadden verstopt. Ik zoeken, maar tegen een uur of 9 's avonds sloeg de twijfel toe. Geen paasei te vinden.quote:Op donderdag 5 april 2012 07:56 schreef LaLouchi het volgende:
Ja wij gingen altijd uitgebreid paasontbijten en savonds gourmetten op 1e paasdag en dan 2e paasdag naar de dierentuin oid, daar is hij nu dus niet bij, dat is wel zuur voor mijn dochter. May he drown in his sorrow, wij gaan leuke dingen doen en hij lekker dr vrijgexel uithangen.
Haha dat zijn leuke dingen ga je ook niet naar je ouders dan?quote:Op donderdag 5 april 2012 08:03 schreef Prins_Eerlijk het volgende:
[..]
Mijn ouders hielden enorm van pasen. Werd me verteld dat ze paaseieren hadden verstopt. Ik zoeken, maar tegen een uur of 9 's avonds sloeg de twijfel toe. Geen paasei te vinden.
Sinds vorig jaar trap ik er dus niet meer in.
Was maar een suf grapjequote:Op donderdag 5 april 2012 08:08 schreef LaLouchi het volgende:
[..]
Haha dat zijn leuke dingen ga je ook niet naar je ouders dan?
Ja lijkt me ook vreemd.quote:Tja dat is wel ff een klap, niet meer samen leuke dingen organiseren voor mijn dochter. Maarja prima zo
Even voor de duidelijkheid: ik hoop van harte dat het je lukt. Je lijkt me een volwassen, sterk en relativerend persoon. Ongetwijfeld dat je je best gaat doen. Ik wil gewoon een ander licht op de situatie schijnen. Ik heb precies hetzelfde gedacht als jij, dat mijn situatie (tot 2x aan toe) anders was. Uiteindelijk kom je erachter dat jouw situatie helemaal niet zo uniek is als je denkt. Maargoed, hopelijk is dat voor jou anders!quote:Op woensdag 4 april 2012 22:51 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
I understand your concern. I really do.
En ik wil niet voorlopen op de zaak, maar ik sta er vrij rationeel in en hij is padje af. We accepteren van elkaar dat er nog gevoelens zijn en we praten erover om alles duidelijk te houden. De reden waarom vriendschappen met exen vaak niet werkt is omdat er dingen spaak lopen in de communicatie, men onbewust spelletjes speelt, op slinkse wijze toch seks proberen te krijgen of dat er onbegrip of irritatie ontstaan die betrekking hebben op de relatie die je achter de rug hebt samen. Als je je daar dus heel bewust van bent, beide, en daar open over kunt zijn, hoeveel pijn de waarheid soms ook doet.. kan het best een kans van slagen hebben. We hebben beide niet echt illusies over dat het goed komt, want we willen geen van beide een relatie met elkaar om dezelfde reden: Hij die naar de klote is.
Uitbreiding: En nee, natuurlijk wil ik hem niet loslaten. Hij was voordat we een relatie kregen mijn beste vriend, tijdens de relatie ook, dus nu nog steeds.
Oei dat is pijnlijk. Ik zou hem niet toelaten als ik.jou was, veel te verwarrend allemaal. Blihkbaar ben je goed in het weekend, sta daarboven..quote:Op donderdag 5 april 2012 08:48 schreef pinquit het volgende:
Kut ik ben weer helemaal kapot.
Mijn zoon wilde persé dat ik tegen mn ex (niet zijn pa overigens) vertelde dat hij vandaag paasontbijt heeft, maar kan hem niet bellen want hij had mn nummer geblokkeerd. Dus ik sms hem, met de mededeling dat hij het waarschijnlijk niet eens krijgt, maar voor Zoonlief was het in iedergeval gezegd.
Krijg ik een smsje terug 'Ik mis jullie zo, en ik heb zo'n spijt enz enz enz'
Dit is de 2e keer, vorig weekend heeft hij het zo verpest door te zeggen dat zn gevoel wegblijft als hij thuis is. Het deed me zo'n pijn, na zo'n perfect weekend!
En nu wil hij dit weekend weer komen. En ik wil het ergens zo graag, maar hij was zó duidelijk maandag kut kut kutzooi, mijn gevoel weet niet meer wat mijn verstand wil en andersom.
quote:Op donderdag 5 april 2012 00:43 schreef sawadie het volgende:
[..]
Echt heel knap idd, als je het volhoudt Ik ben er ook altijd voor mn ex geweest, terwijl haar leven behoorlijk overhoop lag en met mij weinig gebeurde...Toch ben ik echt heel boos op haar geweest, heb nu nog steeds mixed feelings....nogmaals knap!
Ik denk ook aan mezelf, het is niet zo dat ik mijn complete leven aan hem wijd. Ik ga geen afspraken afzeggen voor hem of me in allerlei bochten wringen om er te zijn voor hem. Het is wat dat betreft altijd heel simpel geweest tussen ons: we weten van elkaar hoe we zijn, wat we voor elkaar kunnen betekenen en wat niet. Wat dat betreft heb ik wel voor hetere vuren gestaan dan deze! Ik heb al heel wat meegemaakt in mijn leven, dus heb inmiddels wel een idee van hoe ik mijn emoties moet reguleren en alles kan relativeren.quote:Op donderdag 5 april 2012 08:52 schreef Maharbal het volgende:
[..]
Even voor de duidelijkheid: ik hoop van harte dat het je lukt. Je lijkt me een volwassen, sterk en relativerend persoon. Ongetwijfeld dat je je best gaat doen. Ik wil gewoon een ander licht op de situatie schijnen. Ik heb precies hetzelfde gedacht als jij, dat mijn situatie (tot 2x aan toe) anders was. Uiteindelijk kom je erachter dat jouw situatie helemaal niet zo uniek is als je denkt. Maargoed, hopelijk is dat voor jou anders!
Wel knap van je dat je je bewust in een emotioneel slachthuis wilt storten omwille van een bepaald ideaal!
Ik heb door de jaren heen, ook al ben ik geloof ik iets jonger dan jij, geleerd dat ik iets vaker aan mezelf moet denken, vooral in zulke situaties.
Vind dat echt een goed idee, schrijf je daar elke dag in? Helpt het?quote:Op donderdag 5 april 2012 11:22 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
Die boosheid komt waarschijnlijk voort uit bepaalde verwachtingen die niet helemaal uit zijn gekomen; dankbaarheid, toch samen verder gaat, op een voetstuk blijven staan, etc.
Ik probeer zo min mogelijk verwachtingen te hebben en zo eerlijk mogelijk te kijken naar hoe ik er echt over denk en echt tegenover sta, dat ik mezelf niet voor de gek ga houden.
Natuurlijk heb ik ook mixed feelings, maar hoe meer ik er over nadenk hoe duidelijker alles wordt. Zoals ik al zei: ik houd mijn gedachten en beslissingen bij in een logboek. Mocht ik dan toch overdonderd worden, kan ik het altijd teruglezen en mezelf weer tot de orde roepen.
Ja soms wel vaker dan 1x per dag... het is maar net wat er in mijn hoofd spookt.quote:Op donderdag 5 april 2012 11:26 schreef LaLouchi het volgende:
[..]
Vind dat echt een goed idee, schrijf je daar elke dag in? Helpt het?
Goed van je, zou voor mij ook wel wat zijn denk ik. Ben er dan nu wel uit dat ik hem niet meer terug hoef, maar heb wel veel gedachtes ed. Misschien helpt dat het verwerkingsproces.. Good thinkingquote:Op donderdag 5 april 2012 11:28 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
Ja soms wel vaker dan 1x per dag... het is maar net wat er in mijn hoofd spookt.
Het helpt enorm, het begint een soort van plan van aanpak te lijken voor mezelf.
Zo van: je denkt dit hierover, dat kan daardoor komen, dus dit of dat vooral NIET doen!
Ik zou het doen! Echt, het lucht ook op en het zorgt voor duidelijkheid voor jezelf. Probeer niet een of ander logisch verhaal te produceren, gewoon schrijven, schrijven, schrijven..totdat je het gevoel hebt dat alles eruit is. Niet gelijk teruglezen, maar een dag later. Dan kunnen de emoties bezinken en lees je het met een heel ander gevoel. That's when the clarity kicks in!quote:Op donderdag 5 april 2012 11:30 schreef LaLouchi het volgende:
[..]
Goed van je, zou voor mij ook wel wat zijn denk ik. Ben er dan nu wel uit dat ik hem niet meer terug hoef, maar heb wel veel gedachtes ed. Misschien helpt dat het verwerkingsproces.. Good thinking
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |