R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hier verder 
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
“Relationships are like crystals, you don't realize how much you love it until it breaks.”
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
“Relationships are like crystals, you don't realize how much you love it until it breaks.”
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Sterkte voor jullie beiden (denk ik dan maar)quote:Op zaterdag 10 maart 2012 14:34 schreef grrrbeer het volgende:
Gaat niet zo goed met haar... Is me nu pas een beetje duidelijk geworden hoe haar leven er nu uitziet en waar ze nu mee worstelt.
Heb 'r een kaartje voor een festival cadeau gegeven, met de toevoeging liefst met mij, maar hij is geheel van jou.
Dus nu zijn we op een punt aanbeland van "als je echt van d'r houdt, dan...". Ik gun 'r het beste, en als dat straks echt zonder mij blijkt te zijn dan is dat maar zo.
Niks aan te doen, maar ik vind het nog steeds heel erg.
Life goes on.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
quote:
die is wel herkenbaar in deze ook
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Het enige wat ik jammer vind is dat ik gewoon niet weet hoe het zit met haar gevoel. Maar geloof zij ook niet zo heel goed. Maar die is nu ook met andere dingen bezig.quote:
[..]
Sterkte voor jullie beiden (denk ik dan maar)
Ik laat het er voorlopig gewoon effe bij. Heb ik me al 1000 keer voorgenomen, en ik probeer het ook echt
'Cos boys don't cry.
Heel herkenbaar dat je je afvraagt hoe zij zich voelt... Volgens mij probeert mijn ex zich een beetje als een ijskoningin te gedragen naar mij toe, maar ik denk (en hoop) dat ze stiekem toch nog wel aan mij denkt.quote:
[..]
Het enige wat ik jammer vind is dat ik gewoon niet weet hoe het zit met haar gevoel. Maar geloof zij ook niet zo heel goed. Maar die is nu ook met andere dingen bezig.
Ik laat het er voorlopig gewoon effe bij. Heb ik me al 1000 keer voorgenomen, en ik probeer het ook echt
Dat hopen moet je kwijt zien te raken, als je hoop blijft hebben duurt de verwerking véél langer (spreek uit ervaring helaas).quote:
[..]
Heel herkenbaar dat je je afvraagt hoe zij zich voelt... Volgens mij probeert mijn ex zich een beetje als een ijskoningin te gedragen naar mij toe, maar ik denk (en hoop) dat ze stiekem toch nog wel aan mij denkt.
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Herkenbaar. Gevoelsmatig denk ik; had ik het maar niet gedaan 
Verstandsmatig weet ik dat het de juiste beslissing is geweest. Kost gewoon tijd om alles te verwerken.
Afleiding zoeken helpt vrij goed daarin.
Verstandsmatig weet ik dat het de juiste beslissing is geweest. Kost gewoon tijd om alles te verwerken.
Afleiding zoeken helpt vrij goed daarin.
Tsja ik probeer idd veel afleiding te zoeken, ga naar feestjes, de kroeg, weer begonnen met sporten. Helaas mocht het allemaal nog niet baten, gister zelfs eerder naar huis gegaan nadat ik een bekende tegenkwam die over de breakup begon.. normaal gesprek gehad daarna voelde ik me zo kut dat ik maar naar huis ben gegaanquote:
Herkenbaar. Gevoelsmatig denk ik; had ik het maar niet gedaan
Verstandsmatig weet ik dat het de juiste beslissing is geweest. Kost gewoon tijd om alles te verwerken.
Afleiding zoeken helpt vrij goed daarin.
pff het valt me nog allemaal zwaar...
Heb nu wel contact met haar, we doen zelfs best veel whatsappen maar t voelt zo leeg. alsof je tegen een omhulsel aan t praten bent, waar (bijna) alle emotie/gevoelens eruit zijn.. terwijl we 2 weken terug nog met alles naar elkaar toe konden..
gisteren met een paar vrienden naar het casino geweest, zeer leuke avond gehad en zelfs 250 euro gewonnen
..
Maar het deed me,
niks.. ja goed een kleine yay maar verder kon ik niet blij zijn. ik kon t gewoon niet..
Verder vandaag tickets besteld voor Rock Werchter, hopelijk gaat het tegen die tijd alweer een stuk beter:).. in ieder geval niet met mijn beurs, damn wat zijn festivals in west europa relatief duur, na 2 jaar sziget wordt t flink wennen
.
Heb nu wel contact met haar, we doen zelfs best veel whatsappen maar t voelt zo leeg. alsof je tegen een omhulsel aan t praten bent, waar (bijna) alle emotie/gevoelens eruit zijn.. terwijl we 2 weken terug nog met alles naar elkaar toe konden..
gisteren met een paar vrienden naar het casino geweest, zeer leuke avond gehad en zelfs 250 euro gewonnen
..Maar het deed me,
niks.. ja goed een kleine yay maar verder kon ik niet blij zijn. ik kon t gewoon niet..
Verder vandaag tickets besteld voor Rock Werchter, hopelijk gaat het tegen die tijd alweer een stuk beter:).. in ieder geval niet met mijn beurs, damn wat zijn festivals in west europa relatief duur, na 2 jaar sziget wordt t flink wennen
.
Let me occupy your mind
As you do mine
As you do mine
Ik haat dat ook altijd met de gesprekken met me ex. Zoveel meegemaakt samen en dan moet je kennisje gaan spelen. Van die: hallo alles goed gesprekken. Echt niet leuk. Dan zeg ik liever niks
Niemand verplicht je toch om met elkaar te praten?quote:
Ik haat dat ook altijd met de gesprekken met me ex. Zoveel meegemaakt samen en dan moet je kennisje gaan spelen. Van die: hallo alles goed gesprekken. Echt niet leuk. Dan zeg ik liever niks
Dan is het nog te vers imo. Of het was een klootzakquote:
Ik haat dat ook altijd met de gesprekken met me ex. Zoveel meegemaakt samen en dan moet je kennisje gaan spelen. Van die: hallo alles goed gesprekken. Echt niet leuk. Dan zeg ik liever niks
.
Geen zin om weg te gaanquote:Op zondag 11 maart 2012 01:36 schreef ovoxo het volgende:
[..]
Waarom ben je thuis op een zaterdagavond?
Jij dan? Wat doe jij hier?
Zo. Date gehad, kop weer vol nieuwe dilemma's.
FML.
FML.
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Why?quote:
Zo. Date gehad, kop weer vol nieuwe dilemma's.
FML.
Ik vind 'r erg leuk, maar moet nu geen relatie aangaan, dat kan bijna niet goed gaan. Plus dat we erg ver uit elkaar wonen. 
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Zaterdag nacht in me stomme dronken kop me ex gebeld en toen snel opgehangen.. ja dan belt ze terug.. en dan -.-
Gelijk afgeleerd om weer zo te drinken
En nu weer een week ertegen aan...
Ben nu al 4 maanden verder en nog steeds voelt alles leeg en saai
Gelijk afgeleerd om weer zo te drinken
En nu weer een week ertegen aan...
Ben nu al 4 maanden verder en nog steeds voelt alles leeg en saai
I guess that it's typical to cling to memories you'll never get back again.
Zoiets heb ik vandaag. Niet dat ik hem heb gebeld, maar heb een onwijs super leuk weekend gehad en vandaag ineens mis ik het oude vertrouwde, voel ik me eenzaam terwijl ik daar niet echt een reden toe heb.quote:
Zaterdag nacht in me stomme dronken kop me ex gebeld en toen snel opgehangen.. ja dan belt ze terug.. en dan -.-
Gelijk afgeleerd om weer zo te drinken
En nu weer een week ertegen aan...
Ben nu al 4 maanden verder en nog steeds voelt alles leeg en saai
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Ach ja wat maakt het uit, als het je wat afleiding en plezier geeft is het toch niet zo'n probleem.quote:
Ik vind 'r erg leuk, maar moet nu geen relatie aangaan, dat kan bijna niet goed gaan. Plus dat we erg ver uit elkaar wonen.
Hoeft niet meteen een vaste relatie te worden, beetje scharrelen kan geen kwaad...
٩๏̯͡๏)۶
Ja, maar ik vind dr wel erg leuk.quote:
[..]
Ach ja wat maakt het uit, als het je wat afleiding en plezier geeft is het toch niet zo'n probleem.
Hoeft niet meteen een vaste relatie te worden, beetje scharrelen kan geen kwaad...
En ze woont best ver weg, dus veel kans heeft het niet. En straks loopt het mis en dan heb ik een soort van rebound-liefdesverdriet wat ook weer een ellende gaat worden.
Ik zei nog tegen mezelf: ga nou de komende maanden niks afspreken, dan kan er ook niks nieuws ontstaan waar je nog niet aan toe bent. En dan toch doen natuurlijk. 
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Lange afstand doe ik niet meer aan 
wil er nog maar hoog uit 1 uur en 37 min overdoen.
wil er nog maar hoog uit 1 uur en 37 min overdoen.
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
En geen seconde langerquote:
Lange afstand doe ik niet meer aan
Gister me ex gezien..
Het zet je wel even aan het denken, en zorgt ervoor dat je je even alleen voelt..
Omdat zij het 'wel' heeft nog met een ander.. Nouja..
Komt wel weer goed hoor
Het zet je wel even aan het denken, en zorgt ervoor dat je je even alleen voelt..
Omdat zij het 'wel' heeft nog met een ander.. Nouja..
Komt wel weer goed hoor
[i]~ The impossible is easy![/i]
Met welke reden haar gezien? Per toeval of hadden jullie afgesproken?quote:Op maandag 12 maart 2012 18:47 schreef MrManuel het volgende:
Gister me ex gezien..
Het zet je wel even aan het denken, en zorgt ervoor dat je je even alleen voelt..
Omdat zij het 'wel' heeft nog met een ander.. Nouja..
Komt wel weer goed hoor
En zo is het!quote:
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Pff ben nu in een fase dat ik telkens maar in mijn gedachten denk ''Je verdient beter'' Helaas wil het nog niet helemaal doordringen
Haar gezien ivm een zelfde vereniging, die met verschillende groepen tegelijk een activiteit had.quote:
[..]
Met welke reden haar gezien? Per toeval of hadden jullie afgesproken?
[i]~ The impossible is easy![/i]
Nu 6 maanden na dato spreek ik haar weer regelmatig op WA, en 't gaat allemaal weer prima.
Ik vind 't nog steeds jammer, maar ik heb 't volledig geaccepteerd. De gesprekken gaan weer langzaam richting de gesprekken van vroeger, in plaats van alsof je weer tegen een vreemde aan het praten bent.
Ze zegt nog steeds wel 's dingen als ik heb over je gedroomd, maar dat doet me eigenlijk op emotioneel niveau niet zo heel veel. Ja, ik vind 't vleiend, maar verder weinig.
Ik geloof dat 't nu wel grotendeels verwerkt is.
Bijzondere overigens weer is dat het echt de gesprekken van vroeger zijn, dus inclusief seksuele toespelingen/inuendo en whatever.
Ik vind 't nog steeds jammer, maar ik heb 't volledig geaccepteerd. De gesprekken gaan weer langzaam richting de gesprekken van vroeger, in plaats van alsof je weer tegen een vreemde aan het praten bent.
Ze zegt nog steeds wel 's dingen als ik heb over je gedroomd, maar dat doet me eigenlijk op emotioneel niveau niet zo heel veel. Ja, ik vind 't vleiend, maar verder weinig.
Ik geloof dat 't nu wel grotendeels verwerkt is.
Bijzondere overigens weer is dat het echt de gesprekken van vroeger zijn, dus inclusief seksuele toespelingen/inuendo en whatever.
Ik ben nu 4 maanden nadat ze het uit heeft gemaakt, en ik kan nog steeds niet eens normaal praten tegen haar zonder dat ik hem flip ofzo.. half stotterenquote:Op dinsdag 13 maart 2012 08:51 schreef Maharbal het volgende:
Nu 6 maanden na dato spreek ik haar weer regelmatig op WA, en 't gaat allemaal weer prima.
Ik vind 't nog steeds jammer, maar ik heb 't volledig geaccepteerd. De gesprekken gaan weer langzaam richting de gesprekken van vroeger, in plaats van alsof je weer tegen een vreemde aan het praten bent.
Ze zegt nog steeds wel 's dingen als ik heb over je gedroomd, maar dat doet me eigenlijk op emotioneel niveau niet zo heel veel. Ja, ik vind 't vleiend, maar verder weinig.
Ik geloof dat 't nu wel grotendeels verwerkt is.
I guess that it's typical to cling to memories you'll never get back again.
Iedereen verwerkt het op zijn/haar eigen manier en in zijn/haar eigen tempo. Bij mij is het nu iets sneller gegaan omdat dit de tweede breuk in korte tijd is. M'n eerste vriendin kostte me 1 jaar om te verwerken, toen ontmoette ik deze ex, en een tijdje later was ik haar alweer aan het verwerkenquote:
[..]
Ik ben nu 4 maanden nadat ze het uit heeft gemaakt, en ik kan nog steeds niet eens normaal praten tegen haar zonder dat ik hem flip ofzo.. half stotteren
. Er zat dus niet heel veel tijd tussen, waardoor veel dingen toch erg herkenbaar en makkelijker te relativeren waren.
Ach ja, bij mij is het bijna 2 jaar uit, en ik kan ook nog steeds niet normaal met haar omgaan hoor...
Niet dat ik er ook maar een minuut minder om slaap oid..
Komt denk ik omdat ik mijn ex sinds het uitging nog maar heel sporadisch tegen ben gekomen... Ben daarom niet gewend om buiten de relatie met haar te spreken... Best vreemd want we wonen ca. 2 kilometer bij elkaar vandaan, maar de laatste keer dat ik haar zag was afgelopen mei...
Maar als ik haar tegen kom, dan voel ik me nog steeds wat ongemakkelijk... Vooral als haar vriend erbij is
Niet dat ik er ook maar een minuut minder om slaap oid..
Komt denk ik omdat ik mijn ex sinds het uitging nog maar heel sporadisch tegen ben gekomen... Ben daarom niet gewend om buiten de relatie met haar te spreken... Best vreemd want we wonen ca. 2 kilometer bij elkaar vandaan, maar de laatste keer dat ik haar zag was afgelopen mei...
Maar als ik haar tegen kom, dan voel ik me nog steeds wat ongemakkelijk... Vooral als haar vriend erbij is
Ik en mijn ex wonen ruim 200km van elkaarquote:
Ach ja, bij mij is het bijna 2 jaar uit, en ik kan ook nog steeds niet normaal met haar omgaan hoor...
Niet dat ik er ook maar een minuut minder om slaap oid..
Komt denk ik omdat ik mijn ex sinds het uitging nog maar heel sporadisch tegen ben gekomen... Ben daarom niet gewend om buiten de relatie met haar te spreken... Best vreemd want we wonen ca. 2 kilometer bij elkaar vandaan, maar de laatste keer dat ik haar zag was afgelopen mei...
Maar als ik haar tegen kom, dan voel ik me nog steeds wat ongemakkelijk... Vooral als haar vriend erbij is
Haar per ongeluk tegenkomen is dan ook vrijwel onmogelijk.
Ik denk dat ik me uit mag schrijven in deze topic..
Maar blijf nog wel lurken..
Maar blijf nog wel lurken..
[i]~ The impossible is easy![/i]
Idem.quote:
Ik denk dat ik me uit mag schrijven in deze topic..
Maar blijf nog wel lurken..
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Vandaag ff mn ex geprobeerd te bellen (na 2,5 week) voor wat praktische dingetjes (spulletjes die ik nog heb/zij nog heeft) Ook deze keer weer geen enkele reactie
Nummerherkenning tijdelijk uitzetten misschien een optie?quote:
Vandaag ff mn ex geprobeerd te bellen (na 2,5 week) voor wat praktische dingetjes (spulletjes die ik nog heb/zij nog heeft) Ook deze keer weer geen enkele reactie
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
*31* voordat je het nummer belt kan ook
'Good enough is better than perfect if it leaves time for fun,'
Jep, ook dan neemt ze niet op... terwijl ze wel gewoon op fb online is..(en daar negeert ze me ook)quote:
quote:
[..]
Jep, ook dan neemt ze niet op... terwijl ze wel gewoon op fb online is..(waar ze me overigens ook op negeert)
Mijn date gaat zaterdag ook uit in mijn stadje! Dus dan zie ik hem al! Ipv de 24e pas... Ben benieuwd
Leuk! Scheelt weer een week wachten.quote:
Mijn date gaat zaterdag ook uit in mijn stadje! Dus dan zie ik hem al! Ipv de 24e pas... Ben benieuwd
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Uit het vorige deel, dat een paar posts erna dicht ging.
Ja, ook deze boi heeft een ex. Relatie ongeveer driekwart jaar. In het begin echt heel leuk. Ik beschouw het nog steeds als de beste tijd van m'n leven. Maar na verloop van tijd leer je elkaar zonder de verliefde bril kennen, en zie je dat je eigenlijk teveel verschilt om een stabiele relatie te hebben. Bovendien veranderde zij nogal onder invloed van haar vrienden. Beiden hebben we dit te lang genegeerd, tot het op een gegeven moment gewoon niet meer leuk was. Kleine irritaties, het 'verplichte' gevoel, en ook een gebrek aan seks hebben ertoe geleid dat we op een gegeven moment uit elkaar zijn gegaan. Maar we hielden nog wel van elkaar. En dat is misschien wel de naarste manier van een breakup.
Na de breakup hebben we elkaar nog een maandje regelmatig gesproken, meestal via de telefoon, maar ook in het echt. Meestal kwam het dan ook wel tot knuffelen en zoenen. Voor diegenen die niet beter wisten waren we gewoon een stelletje. We zijn nu ongeveer een maand of 5 verder. Ondertussen al een ander meisje in bed gehad, maar toch blijven de dagelijkse momentjes dat ik m'n ex maar niet kan vergeten terugkomen. Wil ik haar terug? Geen idee. Ik denk dat ik het meisje dat ik aan het begin van die relatie heb leren kennen graag terugwil.
De signalen die zij afgeeft maakt het er ook niet makkelijker op. Ik had haar laatst nog gesms't, of ze het erg vond contact te hebben met mij. "Nee, prima..." was het antwoord. Weekje later belde ik haar. Er werd niet opgenomen, maar een paar minuten later werd er door haar gebeld. Of ik haar niet wou stalken, dat ze m'n nummer ging blokkeren et cetera. Contact werd niet langer op prijs gesteld. Dat was ook het moment dat ik besloot eens wat minder met d'r in m'n hoofd te gaan zitten. Facebook verwijderd, laatste foto's in de prullenbak, alle telefoonnummers van haar en d'r familie weggegooid. Je kent het wel. Vrienden van me hebben d'r nog wel op facebook, en vertelden me dat ze nog al onze foto's van toen we een stelletje waren erop heeft staan. Ook staat er dat ze in een relatie zit. Ik snap dit echt niet. Hoe kun je nou mij zo erg haten dat je 't zelfs nodig vind om mijn telefoonnummer te blokkeren, maar niet simpelweg even foto's weggooien?
Wellicht probeer ik hier gewoon hoop uit te putten. Ik heb geen fucking idee.
Ja, ook deze boi heeft een ex. Relatie ongeveer driekwart jaar. In het begin echt heel leuk. Ik beschouw het nog steeds als de beste tijd van m'n leven. Maar na verloop van tijd leer je elkaar zonder de verliefde bril kennen, en zie je dat je eigenlijk teveel verschilt om een stabiele relatie te hebben. Bovendien veranderde zij nogal onder invloed van haar vrienden. Beiden hebben we dit te lang genegeerd, tot het op een gegeven moment gewoon niet meer leuk was. Kleine irritaties, het 'verplichte' gevoel, en ook een gebrek aan seks hebben ertoe geleid dat we op een gegeven moment uit elkaar zijn gegaan. Maar we hielden nog wel van elkaar. En dat is misschien wel de naarste manier van een breakup.
Na de breakup hebben we elkaar nog een maandje regelmatig gesproken, meestal via de telefoon, maar ook in het echt. Meestal kwam het dan ook wel tot knuffelen en zoenen. Voor diegenen die niet beter wisten waren we gewoon een stelletje. We zijn nu ongeveer een maand of 5 verder. Ondertussen al een ander meisje in bed gehad, maar toch blijven de dagelijkse momentjes dat ik m'n ex maar niet kan vergeten terugkomen. Wil ik haar terug? Geen idee. Ik denk dat ik het meisje dat ik aan het begin van die relatie heb leren kennen graag terugwil.
De signalen die zij afgeeft maakt het er ook niet makkelijker op. Ik had haar laatst nog gesms't, of ze het erg vond contact te hebben met mij. "Nee, prima..." was het antwoord. Weekje later belde ik haar. Er werd niet opgenomen, maar een paar minuten later werd er door haar gebeld. Of ik haar niet wou stalken, dat ze m'n nummer ging blokkeren et cetera. Contact werd niet langer op prijs gesteld. Dat was ook het moment dat ik besloot eens wat minder met d'r in m'n hoofd te gaan zitten. Facebook verwijderd, laatste foto's in de prullenbak, alle telefoonnummers van haar en d'r familie weggegooid. Je kent het wel. Vrienden van me hebben d'r nog wel op facebook, en vertelden me dat ze nog al onze foto's van toen we een stelletje waren erop heeft staan. Ook staat er dat ze in een relatie zit. Ik snap dit echt niet. Hoe kun je nou mij zo erg haten dat je 't zelfs nodig vind om mijn telefoonnummer te blokkeren, maar niet simpelweg even foto's weggooien?
Wellicht probeer ik hier gewoon hoop uit te putten. Ik heb geen fucking idee.
Nein, Nein! Different other chap!
[..]
[..]
Ik word al een week precies om 3 uur wakker, om tot 6 uur (dan gaat de wekker ) halfwakker dromen te hebben over mijn ex. Dat we weer bij elkaar zijn enzo. Vannacht bijna in half wakkere toestand gesmst! HAHA ik was heeel paranormaal bezig ik dacht: mmmm is er iets met hem/ons gebeurd ooit tussen 3 en 6? heeft hij dit ook elke nacht? Jezus. Gelukkig vanmorgen weer back to earth.
Ik heb het heeeel moeilijk met de acceptatiefase. Hij gaat volgende week terugverhuizen naar de andere kant van het land. 100% afgesloten, helemaal geen hoop meer. Wel goed, dan moet ik het wel gaan accepteren natuurlijk.
Wat wel helpt is dat ik af en toe eens iets lees over narcisme en ongezonde relaties. Ik herken hem er in. En mezelf. Ben mezelf helemaal verloren in die relatie. Moeilijk om jezelf weer terug te vinden.. vooral als je iemand zo erg mist en maar contact blijft houden wat ook weer zorgt voor de nodige ruzies en kwetsende woorden.
Ik heb geleerd dat ik me nooooit meer ZO snel zo open ga stellen voor iemand, dat ik nooit meer een relatie aanga waarbij ik aan het begin al twijfel en dat ik iemand wil die op 1 lijn zit, ook al is de klik nog zo fijn. Geen ambitie/'echte' baan/opleiding past gewoon niet in mijn plaatje... maar tegen de tijd dat ik me dat realiseerde was ik al verkocht. ;p
*zucht*
En als hij zou bellen of ik hem terug wil, zou ik het zo doen.
) halfwakker dromen te hebben over mijn ex. Dat we weer bij elkaar zijn enzo. Vannacht bijna in half wakkere toestand gesmst! HAHA ik was heeel paranormaal bezig ik dacht: mmmm is er iets met hem/ons gebeurd ooit tussen 3 en 6? heeft hij dit ook elke nacht? Jezus. Gelukkig vanmorgen weer back to earth.Ik heb het heeeel moeilijk met de acceptatiefase. Hij gaat volgende week terugverhuizen naar de andere kant van het land. 100% afgesloten, helemaal geen hoop meer. Wel goed, dan moet ik het wel gaan accepteren natuurlijk.
Wat wel helpt is dat ik af en toe eens iets lees over narcisme en ongezonde relaties. Ik herken hem er in. En mezelf. Ben mezelf helemaal verloren in die relatie. Moeilijk om jezelf weer terug te vinden.. vooral als je iemand zo erg mist en maar contact blijft houden wat ook weer zorgt voor de nodige ruzies en kwetsende woorden.
Ik heb geleerd dat ik me nooooit meer ZO snel zo open ga stellen voor iemand, dat ik nooit meer een relatie aanga waarbij ik aan het begin al twijfel en dat ik iemand wil die op 1 lijn zit, ook al is de klik nog zo fijn. Geen ambitie/'echte' baan/opleiding past gewoon niet in mijn plaatje... maar tegen de tijd dat ik me dat realiseerde was ik al verkocht. ;p
*zucht*
En als hij zou bellen of ik hem terug wil, zou ik het zo doen.
Simpelweg even foto's weggooien, die opmerking stuit mij redelijk tegen de borst. Waarom zou ze dat moeten doen? Jullie hebben er voor gekozen uit elkaar te gaan als ik het goed lees. Misschien heeft ze daar wel goede herinneringen aan. En haat ze je wel? Heeft ze dat letterlijk zo tegen je gezegd? Of kiest ze voor haarzelf en houdt ze de herinnering aan de mooie tijd met jou hoog?quote:
Uit het vorige deel, dat een paar posts erna dicht ging.
Ja, ook deze boi heeft een ex. Relatie ongeveer driekwart jaar. In het begin echt heel leuk. Ik beschouw het nog steeds als de beste tijd van m'n leven. Maar na verloop van tijd leer je elkaar zonder de verliefde bril kennen, en zie je dat je eigenlijk teveel verschilt om een stabiele relatie te hebben. Bovendien veranderde zij nogal onder invloed van haar vrienden. Beiden hebben we dit te lang genegeerd, tot het op een gegeven moment gewoon niet meer leuk was. Kleine irritaties, het 'verplichte' gevoel, en ook een gebrek aan seks hebben ertoe geleid dat we op een gegeven moment uit elkaar zijn gegaan. Maar we hielden nog wel van elkaar. En dat is misschien wel de naarste manier van een breakup.
Na de breakup hebben we elkaar nog een maandje regelmatig gesproken, meestal via de telefoon, maar ook in het echt. Meestal kwam het dan ook wel tot knuffelen en zoenen. Voor diegenen die niet beter wisten waren we gewoon een stelletje. We zijn nu ongeveer een maand of 5 verder. Ondertussen al een ander meisje in bed gehad, maar toch blijven de dagelijkse momentjes dat ik m'n ex maar niet kan vergeten terugkomen. Wil ik haar terug? Geen idee. Ik denk dat ik het meisje dat ik aan het begin van die relatie heb leren kennen graag terugwil.
De signalen die zij afgeeft maakt het er ook niet makkelijker op. Ik had haar laatst nog gesms't, of ze het erg vond contact te hebben met mij. "Nee, prima..." was het antwoord. Weekje later belde ik haar. Er werd niet opgenomen, maar een paar minuten later werd er door haar gebeld. Of ik haar niet wou stalken, dat ze m'n nummer ging blokkeren et cetera. Contact werd niet langer op prijs gesteld. Dat was ook het moment dat ik besloot eens wat minder met d'r in m'n hoofd te gaan zitten. Facebook verwijderd, laatste foto's in de prullenbak, alle telefoonnummers van haar en d'r familie weggegooid. Je kent het wel. Vrienden van me hebben d'r nog wel op facebook, en vertelden me dat ze nog al onze foto's van toen we een stelletje waren erop heeft staan. Ook staat er dat ze in een relatie zit. Ik snap dit echt niet. Hoe kun je nou mij zo erg haten dat je 't zelfs nodig vind om mijn telefoonnummer te blokkeren, maar niet simpelweg even foto's weggooien?
Wellicht probeer ik hier gewoon hoop uit te putten. Ik heb geen fucking idee.
Mijn status op facebook is ook nog getrouwd, simpelweg omdat we dat nog steeds zijn. Foto's van de mooie vakanties die ik met hem gehad staan er ook op en blijven er op. Dat heb ik nu eenmaal meegemaakt en ben ik trots op. Dat ik hem niet meer terug wil na 3 maanden zwaar liefdesverdriet en te zijn gedumpt na 4,5 jaar samen en 2 jaar getrouwd, betekent nog niet dat ik hem haat. Wel zijn mijn ogen heel erg open gegaan en ben ik er achter dat hij geen verstand van liefde heeft. Dat blijkt ook wel uit de officiele documenten die ik heb en na juridisch advies te hebben ingewonnen weet ik dat zeker. Moet ik hem nu dan haten? nee, absoluut niet. Heel diep in mijn onderbuik hou ik nog steeds waanzinnig veel van hem. Nog steeds is het niet mijn keuze om te scheiden, maar terug zou ik ook absoluut niet meer willen. Ik heb een hele mooie tijd gehad, houd de herinnering levend door foto's en kan daar, inmiddels zonder tranen, van genieten.
Ik denk dat jij je daar in jouw verhaal ook naar toe zou moeten. Je hebt al in ieder geval een scharrel gehad, hebt alles geblokt en nog wil je de controle in eigen handen houden t.a.v. haar. Niet doen. Loslaten!
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Nee joh, niet doen. Dat gaat je zoveel verdriet meer opleveren en je bent nu al veel verder dan je denkt!quote:
-knip-
*zucht*
En als hij zou bellen of ik hem terug wil, zou ik het zo doen.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
net een whatsapp sessie achter de rug en ben flink in tranen dus nee.. ik verwerk het andersom. ik voelde me heel sterk toen ik het uitmaakte, en nu hij mij niet meer wil, smeek ik hem letterlijk om terug te komen. ik heb geen idee wat me bezield... alle boosheid is weg of zo. hij heeft me zo slecht behandeld maar t was wel mn basis en k zie echt bijna alleen nog maar de goede dingen nu... damn it. ik heb echt een probleem met mezelf ipv met mn ex dat realiseer ik me ook wel.. die jongen heeft mij van binnen zo onzeker en kapot gemaakt blehhhhhh.
De basis ben jezelf. En wie is het middelpunt van alles? juist jijzelf! (met dank aan een lieve vriend van me voor deze wijze les)quote:
net een whatsapp sessie achter de rug en ben flink in tranen dus nee.. ik verwerk het andersom. ik voelde me heel sterk toen ik het uitmaakte, en nu hij mij niet meer wil, smeek ik hem letterlijk om terug te komen. ik heb geen idee wat me bezield... alle boosheid is weg of zo. hij heeft me zo slecht behandeld maar t was wel mn basis en k zie echt bijna alleen nog maar de goede dingen nu... damn it. ik heb echt een probleem met mezelf ipv met mn ex dat realiseer ik me ook wel.. die jongen heeft mij van binnen zo onzeker en kapot gemaakt blehhhhhh.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
haha klopt.. mijn basis is gewoon fucked up. heb mn hele geluk van hem laten afhangen die relatie.. en dat betekent dat ik ook vaak diepongelukkig geweest ben. toch bizar dat je dat in andermans handen legt.. mijn probleem. die hele relatie en dat ik hem terugwil is puur een illusie. nu moet ik dat ook nog gaan voelen 
Dat voelen komt wel en dat dromen is een onderdeel om het los te gaan laten. Andere manier naar kijken en dan zul je zien dat alles een betekenis heeft (wijze les van mijn manager)quote:
haha klopt.. mijn basis is gewoon fucked up. heb mn hele geluk van hem laten afhangen die relatie.. en dat betekent dat ik ook vaak diepongelukkig geweest ben. toch bizar dat je dat in andermans handen legt.. mijn probleem. die hele relatie en dat ik hem terugwil is puur een illusie. nu moet ik dat ook nog gaan voelen
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Jep ik hoop het. Morgen vertrekt hij, en dan verwijder ik hem ook uit mijn telefoon want contact heeft dan toch geen 'nut' meer.
Baal dat ik me zo wanhopig heb opgesteld de laatste tijd.. dat verdient hij helemaal niet. Hij had moeten voelen dat hij mij niet goed behandeld heeft, maar ipv daarvan kom ik op mijn knietjes terug en is hij in control. Maar goed, hij zal zichzelf hopelijk nog wel tegenkomen.. ik ben mn trots iig een beetje kwijt geraakt hahah maar ik weet iig dat ik IETS mis, niet HEM
Dit is precies onze relatie op slechte momenten (daarbuiten was het uiteraard fijn)
""
Omdat de partner koste wat kost wil blijven communiceren, zal zij zich steeds weer blootgeven. Hoe meer zij zich blootgeeft des te heviger worden de aanvallen en des te heviger lijdt het slachtoffer. De aanblik van verdriet irriteert de perverse narcist en hij scherpt zijn agressie nog eens extra aan om het slachtoffer het zwijgen op te leggen. Wanneer de ander haar zwakke kanten laat zien, worden die onmiddellijk door de agressor tegen haar gebruikt.
In dit stadium is er sprake van een kil, verbaal geweld dat bestaat uit denigrerende opmerkingen, vijandige toespelingen, een neerbuigende houding en scheldpartijen. De narcist die zijn partner zo laat lijden is van mening dat die partner dat verdiend heeft en niet het recht heeft, zich te beklagen. Als het slachtoffer toch reageert en daarmee dus ophoudt zich te gedragen als lijdzaam voorwerp, wordt zij beschouwd als gevaarlijk of agressief.
Waar het om gaat is dat het slachtoffer zelf verantwoordelijk moet lijken voor wat haar overkomt. De ander aanzetten tot het maken van fouten stelt de agressor in staat om die ander te bekritiseren of te vernederen, maar ook en vooral: zijn slachtoffer op deze wijze zo'n slecht zelfbeeld te bezorgen dat het schuldgevoel van het slachtoffer ook nog eens wordt versterkt. "
Herkent iemand dit of zo?
Hoeist met jou? Ik vind het knap hoe snel jij opkrabbelt....ook 3 maanden geleden toch?
ik hoop het. Morgen vertrekt hij, en dan verwijder ik hem ook uit mijn telefoon want contact heeft dan toch geen 'nut' meer.Baal dat ik me zo wanhopig heb opgesteld de laatste tijd.. dat verdient hij helemaal niet. Hij had moeten voelen dat hij mij niet goed behandeld heeft, maar ipv daarvan kom ik op mijn knietjes terug en is hij in control. Maar goed, hij zal zichzelf hopelijk nog wel tegenkomen.. ik ben mn trots iig een beetje kwijt geraakt hahah maar ik weet iig dat ik IETS mis, niet HEM
Dit is precies onze relatie op slechte momenten (daarbuiten was het uiteraard fijn)
""
Omdat de partner koste wat kost wil blijven communiceren, zal zij zich steeds weer blootgeven. Hoe meer zij zich blootgeeft des te heviger worden de aanvallen en des te heviger lijdt het slachtoffer. De aanblik van verdriet irriteert de perverse narcist en hij scherpt zijn agressie nog eens extra aan om het slachtoffer het zwijgen op te leggen. Wanneer de ander haar zwakke kanten laat zien, worden die onmiddellijk door de agressor tegen haar gebruikt.
In dit stadium is er sprake van een kil, verbaal geweld dat bestaat uit denigrerende opmerkingen, vijandige toespelingen, een neerbuigende houding en scheldpartijen. De narcist die zijn partner zo laat lijden is van mening dat die partner dat verdiend heeft en niet het recht heeft, zich te beklagen. Als het slachtoffer toch reageert en daarmee dus ophoudt zich te gedragen als lijdzaam voorwerp, wordt zij beschouwd als gevaarlijk of agressief.
Waar het om gaat is dat het slachtoffer zelf verantwoordelijk moet lijken voor wat haar overkomt. De ander aanzetten tot het maken van fouten stelt de agressor in staat om die ander te bekritiseren of te vernederen, maar ook en vooral: zijn slachtoffer op deze wijze zo'n slecht zelfbeeld te bezorgen dat het schuldgevoel van het slachtoffer ook nog eens wordt versterkt. "
Herkent iemand dit of zo?
Hoeist met jou? Ik vind het knap hoe snel jij opkrabbelt....ook 3 maanden geleden toch?
Ja ik herken het. Precies D.quote:
Jep
Baal dat ik me zo wanhopig heb opgesteld de laatste tijd.. dat verdient hij helemaal niet. Hij had moeten voelen dat hij mij niet goed behandeld heeft, maar ipv daarvan kom ik op mijn knietjes terug en is hij in control. Maar goed, hij zal zichzelf hopelijk nog wel tegenkomen.. ik ben mn trots iig een beetje kwijt geraakt hahah maar ik weet iig dat ik IETS mis, niet HEM
Dit is precies onze relatie op slechte momenten (daarbuiten was het uiteraard fijn)
""
Omdat de partner koste wat kost wil blijven communiceren, zal zij zich steeds weer blootgeven. Hoe meer zij zich blootgeeft des te heviger worden de aanvallen en des te heviger lijdt het slachtoffer. De aanblik van verdriet irriteert de perverse narcist en hij scherpt zijn agressie nog eens extra aan om het slachtoffer het zwijgen op te leggen. Wanneer de ander haar zwakke kanten laat zien, worden die onmiddellijk door de agressor tegen haar gebruikt.
In dit stadium is er sprake van een kil, verbaal geweld dat bestaat uit denigrerende opmerkingen, vijandige toespelingen, een neerbuigende houding en scheldpartijen. De narcist die zijn partner zo laat lijden is van mening dat die partner dat verdiend heeft en niet het recht heeft, zich te beklagen. Als het slachtoffer toch reageert en daarmee dus ophoudt zich te gedragen als lijdzaam voorwerp, wordt zij beschouwd als gevaarlijk of agressief.
Waar het om gaat is dat het slachtoffer zelf verantwoordelijk moet lijken voor wat haar overkomt. De ander aanzetten tot het maken van fouten stelt de agressor in staat om die ander te bekritiseren of te vernederen, maar ook en vooral: zijn slachtoffer op deze wijze zo'n slecht zelfbeeld te bezorgen dat het schuldgevoel van het slachtoffer ook nog eens wordt versterkt. "
Herkent iemand dit of zo?
Hoeist met jou? Ik vind het knap hoe snel jij opkrabbelt....ook 3 maanden geleden toch?
Ik moet zeggen dat ik redelijk snel opgekrabbelt ben, maar heb, zoals gisteravond, ook mijn zwakke momenten. maar heb heel veel hulp. Professioneel als in de bedrijfsarts en psychologe, beide door mijn werk geregeld, ik de allerbeste manager heb die je kunt wensen en mij zo goed stuurt, meer vrienden heb of heb gekregen dan ik dacht. Natuurlijk ben ik ook wel eens alleen en voel mij dan heel eenzaam. Ik mis de knuffels. Over een maandje met mijn beste vriendin een beautydag die zij helemaal voor mij heeft geregeld (ben financieel "leeg") voor mijn vorige verjaardag, komende verjaardag en om D uit mijn systeem te krijgen. Volgende week of zo daar even de knuffel halen. Tis een schat.
Ook ben ik veel met andere dingen in huis bezig. Zoveel mogelijk dingen die geen geld kosten. Ga dit weekend de schuur opruimen zodat ik mijn motor kan halen en hier kan stallen, de buitenboel moet nog geschilderd worden en heb nog voldoende verf daarvoor dus alleen een lakroller halen. De heg verder slopen/knippen...
Je hoort het wel, zoveel plannen. Inmiddels gun ik mijzelf mijn pleziertjes maar ook de mindere momenten en lig ik er niet echt wakker meer van. In het begin kon ik geen reden vinden om nog voor te leven zeg maar. Ik zit nogal vast aan altijd een doel te willen hebben. En daar zit nu juist het probleem. Laat de dingen komen zoals ze zijn en accepteer ze.
Jij hebt ook mooie zaken meegemaakt met hem. Koester die. En probeer iets te ondernemen. Wat ik ook al tegen Qex zei, een keertje elkaar ontmoeten is geen verkeerd idee. Hoeft niet in het groot, kan ook klein en desnoods bij iemand thuis. Niet om het over de exen te hebben maar gewoon het hebben over leuke dingen.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Mijn relatie is nu zo'n 2,5 maand uit, na een relatie van een volle 4 jaar ! De reden dat het uit is gegaan probeer ik vooral bij mij zelf te zoeken en hier uit te leren voor een volgende relatie. Wij woonde zo'n 5 maanden samen, maar ik kwam er al snel achter dat wij toch veel meer verschilde van elkaar dan ik afhankelijk dacht. En als je samenwoont dan gaat dat irriteren...
Je zou mij overigens niets slechts horen zeggen over mijn ex vriendin.
Ik heb nu voor het eerst het gevoel dat het beter met me gaat, na een redelijke periode van doffe ellende. En ellende was het, ik woon nog steeds in het appartementje wat wij samen hebben opgebouwd. Samen geverfd and so on. .... Er is niets wat je je niet herinnert aan haar. Terwijl zij nu de tijd van haar leven heeft in een of ander studentenhuis.
Mijn geheim:
- Mijn leven weer opgepakt zoals dat er 4 jaar geleden uitzag. Ik ben meteen weer begonnen met boksen en hardlopen. Mijn lichaam begint weer mooie vormen aan te nemen (hetgeen bijdraagt aan het persoonlijke verwerkingsproces)
- Ik heb een redelijke vrienden groep behouden, maar ook redelijk wat mensen (doordat ik simpelweg geen tijd had) waarbij de relaties vervaagd waren proberen op te pakken.
- Mijn nieuwe vrije tijd heb ik geprobeerd op te vullen met nieuwe uitdagingen. Ik studeer rechtsgeleerdheid en heb er een vrijwilligersbaan bij gevonden bij het juridische loket. Daarbij ben ik opzoek naar eens studentstage bij een advocatenkantoor voor de zomervakantie.
Waar ik achter ben gekomen is dat een vriendin hebben niet het belangrijkste in de wereld is. Probeer eerst je zelf weer op de rit te krijgen. Ik kan mij heel goed voorstellen dat jullie net als ik veel tijd hebben gestopt in die relatie en dat je jezelf kwijt ben geraakt.
Pas als je daar achter gekomen ben, kan je verder.
Terug naar je ex of een hele nieuwe vriendin zoeken. Het maakt niet uit want jij zit weer lekker in je vel en daar gaat het om !:D
Je zou mij overigens niets slechts horen zeggen over mijn ex vriendin.
Ik heb nu voor het eerst het gevoel dat het beter met me gaat, na een redelijke periode van doffe ellende. En ellende was het, ik woon nog steeds in het appartementje wat wij samen hebben opgebouwd. Samen geverfd and so on. .... Er is niets wat je je niet herinnert aan haar. Terwijl zij nu de tijd van haar leven heeft in een of ander studentenhuis.
Mijn geheim:
- Mijn leven weer opgepakt zoals dat er 4 jaar geleden uitzag. Ik ben meteen weer begonnen met boksen en hardlopen. Mijn lichaam begint weer mooie vormen aan te nemen (hetgeen bijdraagt aan het persoonlijke verwerkingsproces)
- Ik heb een redelijke vrienden groep behouden, maar ook redelijk wat mensen (doordat ik simpelweg geen tijd had) waarbij de relaties vervaagd waren proberen op te pakken.
- Mijn nieuwe vrije tijd heb ik geprobeerd op te vullen met nieuwe uitdagingen. Ik studeer rechtsgeleerdheid en heb er een vrijwilligersbaan bij gevonden bij het juridische loket. Daarbij ben ik opzoek naar eens studentstage bij een advocatenkantoor voor de zomervakantie.
Waar ik achter ben gekomen is dat een vriendin hebben niet het belangrijkste in de wereld is. Probeer eerst je zelf weer op de rit te krijgen. Ik kan mij heel goed voorstellen dat jullie net als ik veel tijd hebben gestopt in die relatie en dat je jezelf kwijt ben geraakt.
Pas als je daar achter gekomen ben, kan je verder.
Terug naar je ex of een hele nieuwe vriendin zoeken. Het maakt niet uit want jij zit weer lekker in je vel en daar gaat het om !:D
Hoezo uberhaupt meteen beginnen over een nieuwe vriendin?
Ik kan je vertellen, ik ben inmiddels ruim 1.5 jaar vrijgezel. De eerste weken dacht ik NEE hoe lang zal ik zonder relatie zitten? Vreselijk, dat trek ik niet, etc etc..
Maar nu zou ik eigenlijk voorlopig niet eens meer anders willen!
Natuurlijk, je weet pas wat je mist als je het kwijt bent, en als je zoals ik al zolang uit de relatiesfeer bent, dan ben je ook wel een beetje vergeten hoe het voelt om een relatie te hebben, maar sommige mensen lijken zo afhankelijk en gefocust op het hebben of krijgen van een relatie, dat het bijna een obsessie wordt..
Ik kan je vertellen, ik ben inmiddels ruim 1.5 jaar vrijgezel. De eerste weken dacht ik NEE hoe lang zal ik zonder relatie zitten? Vreselijk, dat trek ik niet, etc etc..
Maar nu zou ik eigenlijk voorlopig niet eens meer anders willen!
Natuurlijk, je weet pas wat je mist als je het kwijt bent, en als je zoals ik al zolang uit de relatiesfeer bent, dan ben je ook wel een beetje vergeten hoe het voelt om een relatie te hebben, maar sommige mensen lijken zo afhankelijk en gefocust op het hebben of krijgen van een relatie, dat het bijna een obsessie wordt..
Hallo,
Na lang wikken en wegen, zal ook ik mijn verhaal hier doen.
Me ex en ik zijn uit elkaar (hoe logisch anders ben ik hier niet)...
Ik heb het hier superzwaar mee, en alhoewel elke dag iets beter gaat, blijft elke dag een hell...
We zijn 5 maanden samen geweest, en tijd zegt in dit opzicht niet, in die 5 maanden hebben we ontzettend veel meegemaakt en een hele heftige en passievolle relatie gehad.
Ik ben niet altijd goed geweest, en erken mijn fouten daar ook in (en die worden mij ook flink aangepraat) en ook zij heeft fouten gemaakt.
Ze maakte het uit, en ik heb er alles aan gedaan om haar terug te krijgen, en om te laten zien dat ik wel voor de volle 100% voor haar ga. Van brieven schrijven, tot lieve dingen zeggen, tot aan al het andere wat je kan bedenken...
Maar niets mocht helpen.... "het is te laat" was het verdict.
Vorige week dinsdag in de auto gezeten, en toen kwam het eruit....
Waar heb je het over? Ja idd, als ik dit zo terug lees, bedenk ik mij dat er veel meer ergere dingen zijn op de wereld dan alleen dit.
Probleem is, we wonen in dezelfde plaats... waar ik altijd kom, komt zij ook....
Ik heb moeite met emoties, en ontloop al die plekken nu ook om haar maar niet tegen te komen... en dit ook niet zonder reden.
Vorige week zondag was ze zwemmen met mensen van de kerk (daar ben ik er niet 1 van). Trok ze al op met een jongen die ze al heel lang kent (al lang voor mij)
vervolgens dinsdag dus in de auto bij mij
die week ging hij bij haar eten, en hebben ze blijkelijk vaker afgesproken...
afgelopen zondag dacht ik op een middag even rustig iets te kunnen drinken in de plaatselijke kroeg.... en wie loopt daar binnen? Zij, een vriendin van haar, en hij.....
DOOR DE GROND ging ik, echt trillen, hartkloppingen, zweten, het hele rataplan. De hele week was al stressig want ik checkte haar facebook steeds en we hadden steeds contact via de telefoon maar mijn hemel wat stresste ik hem.
Ik had verwacht dat ze daar zou zijn, had dr schoenen nog mee, maar niet verwacht dat zij zou komen.
Wij praten, want ik was over de zeik.
Gewoon vrienden en we hebben niets.
ok prima, ik weer gerust gesteld (symptoom behandeld)
Eergister ook nog gesproken, zij is superkwaad op mij om dingen die ik gezegd heb en wil me niet meer spreken... er is 0,0 hoop en mevrouw is pissed off...
tevens vroeg ik weer speelt er iets etc etc ik probeer het ook af te sluiten... kreeg ik te horen
(anoniem) en ik zijn goeie vrienden. Hij waardeert me met me kwalen en helpt me er bij uit te komen. Ik wacht nu op de man van god (klinkt dom in je oren waarschijnlijk) maar als hij dat is dan komen we bij elkaar, is hij dat niet dan blijven we vrienden. Je hoeft je nu niets in je hoofd te halen in elk geval want ik wil niemand en heb niemand.
prima toch? Niet dus..... symptoom behandeling weer.... Ik heb al paar dagen niet op haar facebook gekeken, omdat ik mezelf niet langer wil kwetsen... vanavond heb ik haar telefoonnummer gewist en uit de whatsapp gegooid, omdat ik niet straks hoef te zien (L) anoniem in haar naam...
want ik zie het gewoon gebeuren dat die 2 met elkaar gaan...... gvd...
maar ik voel me de hele dag fucked up, ik pieker, ik ga ermee naar bed ik sta ermee op...
en ik weet absoluut niet meer wat ik moet doen, want ik zonder mijzelf nu helemaal af van de buitenwereld.... en ergens zegt mijn ego: "BEN JE GEK?" want ik wil niet thuis zitten te verkniezen, en dat zij elke week lekker weg kan gaan en oh wat gaat het goed.... en elke week dichter bij een relatie is, en ik een week dichter in de shit zit.
Wat is het probleem? Geen idee ik raak het overzicht ook kwijt, maar zo is het dus de hele dag door in me hoofd..... als ik ze straks samen zie, ga ik weer denken: "zullen ze nu wel wat hebben? "
nu denk ik al, zullen ze samen zijn, zal ze in die kroeg zijn, wat zal ze aan het doen zijn, hebben ze sex gehad, wel op facebook kijken niet op facebook kijken... ik wordt knettergek van mezelf.
Me verstand weet, het werkt niet..... klein stukje achtergrond info over haar:
woont thuis
part time baantje
geen opleiding al vanaf 16 van school
helemaal into the kerk (zie je het voor je? in een kring: "geef ons "anoniem" de kracht om hier doorheen te komen" en dan die vent met zn bek erbij....
vriendinnen die me niet mogen
ouders die me uitkotsen, niet mij als persoon maar wel samen met haar
ik
goede baan
eigen huis
eigen auto
niet van de kerk (no offense voor de mensen die het wel zijn)
niet afhankelijk
maar weinig vrienden, zeg maar gerust 0...
oh en wat hem betreft, hijs jonger, en woont thuis....
het zal nooit werken, we staan totaal anders in het leven... zij met liefde en warmte kan je alles, en ik denk bij mezelf... daar koop je geen huis en brood van....
zie je het contrast? Ja me verstand ook.... maar me gevoel jongens... serieus ik knap van binnen en al helemaal bij de gedachte dat ik die 2 samen moet zien.... hebben jullie tips?
Ik heb zoveel gevochten op het eind maar niets mocht baten, haar vriendinnen stookten tussen ons, andere mensen ook, en ik heb letterlijk... ja letterlijk daar op de bank gezeten... die moeder kwam binnen: "WIJ GAAN EERST PRATEN" wat me ex niet wou, en ik wel want ik denk dit wordt leuk... en ik wordt COMPLEET de grond in getrapt... ze gaat er aan onderdoor, ze gaat hier stuk aan, ik zie dit de verkeerde kant op gaan, zij is niet gelukkig met jou blabla (dit speelde natuurlijk ong 2 a 3 week voor de breuk)
waar 2 kijven 2 schuld, maar ik ben heel benieuwd... WAT MOET IK DOEN?
Ik ben al gestopt met contact zoeken en ontwijk haar nu, of vermijd haar beter gezegd... maar ik wordt er niet vrolijk van.
Ben al begonnen met sporten weer, dit weekend maar niet hier in de buurt stappen maar naar vrienden elders in het land.. (ook dan denk ik weer, dan hoor ik het als ik terug ben.. ze gaan met elkaar.... of bijv dat ik nu een week weg ben, en straks is 2 week, en ondertussen hebben ze wel wat)
MAAR WAT MOET IK DOEN?
tips?
Ik ben de beroerdste niet, dus hier wat tips voor jullie... in de derde persoon gaat dit makkelijker:
Ga sporten!
Zoek niet teveel afleiding, je behandelt de symptomen dan... je denkt dat je je vrolijk voelt, maar zodra je een dip heb krijg je alles 2x zo rauw op je dak.
Voel je je kut? Dan NIETS doen... niet appen facebook checken of zelfs een rondje lopen... ga op de bank zitten, en ga je ontzettend kut voelen... hou van het feit dat jij je kut voelt... zo kan je het accepteren... je geest draait overuren, en je lichaam bonkt aan alle kanten.. maar jij bepaald wat er gebeurd, niet je gedachten.
Dus gewoon zitten en staren... niet denken, ga je denken, kap je het af (lees hieronder)
Denk je veel aan je ex? Zit je rustig op je werk, dwalen je gedachtes af? Zeg dan: STOP! of probeer bij elke gedachte die je aan je ex heb, gelijk het om te draaien, en zeg: "Het werkt niet want..... (en dan komt er iets in je op) Zo bepaal JIJ wat je denkt, en niet je geest.
De meer contact je zoekt (ik had haar gewoon helemaal met rust moeten laten, dan kwamen we misschien weer terug) des te harder trap je die bal bij je weg, en des te kleiner is de kans dat je ooit weer bij elkaar komt....
Ik had, heb, dacht, denk, altijd de hoop op het feit dat we terug bij elkaar zouden komen, dat dit een fase is... haar manier van verwerken... afleiding, symptomen behandelen.. hoe klaar ze er ook mee is en hoe ze ook door het lint ging.... mensen die boos zijn denken niet helder na denk ik dan.... dat besef komt straks.... te laat.... etc.... kutzooi dit man.
Echt, dit heeft mij al enorm geholpen, maar is niet voldoende voor nu.
Me zelfvertrouwen heb ook een deuk.... van hier tot tokio...
Maar goed, kort samengevat:
Het is kut, we wonen dichtbij elkaar, zij heb bijna een ander en ik ken niet met me emoties overweg en zit in de rats, me gedachten zegt:
me gevoelens zeggen: 
Please help.
danku.
En voor jullie allemaal: Het komt allemaal weer goed mensen!
PS: Natuurlijk denk ik ook, zal ze aan mij denken, waarom zit ik zo in de shit en doet zij het op deze manier... unfair unfair....
[ Bericht 1% gewijzigd door ManageTheAnger op 15-03-2012 23:26:53 ]
Na lang wikken en wegen, zal ook ik mijn verhaal hier doen.
Me ex en ik zijn uit elkaar (hoe logisch anders ben ik hier niet)...
Ik heb het hier superzwaar mee, en alhoewel elke dag iets beter gaat, blijft elke dag een hell...
We zijn 5 maanden samen geweest, en tijd zegt in dit opzicht niet, in die 5 maanden hebben we ontzettend veel meegemaakt en een hele heftige en passievolle relatie gehad.
Ik ben niet altijd goed geweest, en erken mijn fouten daar ook in (en die worden mij ook flink aangepraat) en ook zij heeft fouten gemaakt.
Ze maakte het uit, en ik heb er alles aan gedaan om haar terug te krijgen, en om te laten zien dat ik wel voor de volle 100% voor haar ga. Van brieven schrijven, tot lieve dingen zeggen, tot aan al het andere wat je kan bedenken...
Maar niets mocht helpen.... "het is te laat" was het verdict.
Vorige week dinsdag in de auto gezeten, en toen kwam het eruit....
Waar heb je het over? Ja idd, als ik dit zo terug lees, bedenk ik mij dat er veel meer ergere dingen zijn op de wereld dan alleen dit.
Probleem is, we wonen in dezelfde plaats... waar ik altijd kom, komt zij ook....
Ik heb moeite met emoties, en ontloop al die plekken nu ook om haar maar niet tegen te komen... en dit ook niet zonder reden.
Vorige week zondag was ze zwemmen met mensen van de kerk (daar ben ik er niet 1 van). Trok ze al op met een jongen die ze al heel lang kent (al lang voor mij)
vervolgens dinsdag dus in de auto bij mij
die week ging hij bij haar eten, en hebben ze blijkelijk vaker afgesproken...
afgelopen zondag dacht ik op een middag even rustig iets te kunnen drinken in de plaatselijke kroeg.... en wie loopt daar binnen? Zij, een vriendin van haar, en hij.....
DOOR DE GROND ging ik, echt trillen, hartkloppingen, zweten, het hele rataplan. De hele week was al stressig want ik checkte haar facebook steeds en we hadden steeds contact via de telefoon maar mijn hemel wat stresste ik hem.
Ik had verwacht dat ze daar zou zijn, had dr schoenen nog mee, maar niet verwacht dat zij zou komen.
Wij praten, want ik was over de zeik.
Gewoon vrienden en we hebben niets.
ok prima, ik weer gerust gesteld (symptoom behandeld)
Eergister ook nog gesproken, zij is superkwaad op mij om dingen die ik gezegd heb en wil me niet meer spreken... er is 0,0 hoop en mevrouw is pissed off...
tevens vroeg ik weer speelt er iets etc etc ik probeer het ook af te sluiten... kreeg ik te horen
(anoniem) en ik zijn goeie vrienden. Hij waardeert me met me kwalen en helpt me er bij uit te komen. Ik wacht nu op de man van god (klinkt dom in je oren waarschijnlijk) maar als hij dat is dan komen we bij elkaar, is hij dat niet dan blijven we vrienden. Je hoeft je nu niets in je hoofd te halen in elk geval want ik wil niemand en heb niemand.
prima toch? Niet dus..... symptoom behandeling weer.... Ik heb al paar dagen niet op haar facebook gekeken, omdat ik mezelf niet langer wil kwetsen... vanavond heb ik haar telefoonnummer gewist en uit de whatsapp gegooid, omdat ik niet straks hoef te zien (L) anoniem in haar naam...
want ik zie het gewoon gebeuren dat die 2 met elkaar gaan...... gvd...
maar ik voel me de hele dag fucked up, ik pieker, ik ga ermee naar bed ik sta ermee op...
en ik weet absoluut niet meer wat ik moet doen, want ik zonder mijzelf nu helemaal af van de buitenwereld.... en ergens zegt mijn ego: "BEN JE GEK?" want ik wil niet thuis zitten te verkniezen, en dat zij elke week lekker weg kan gaan en oh wat gaat het goed.... en elke week dichter bij een relatie is, en ik een week dichter in de shit zit.
Wat is het probleem? Geen idee ik raak het overzicht ook kwijt, maar zo is het dus de hele dag door in me hoofd..... als ik ze straks samen zie, ga ik weer denken: "zullen ze nu wel wat hebben? "
nu denk ik al, zullen ze samen zijn, zal ze in die kroeg zijn, wat zal ze aan het doen zijn, hebben ze sex gehad, wel op facebook kijken niet op facebook kijken... ik wordt knettergek van mezelf.
Me verstand weet, het werkt niet..... klein stukje achtergrond info over haar:
woont thuis
part time baantje
geen opleiding al vanaf 16 van school
helemaal into the kerk (zie je het voor je? in een kring: "geef ons "anoniem" de kracht om hier doorheen te komen" en dan die vent met zn bek erbij....
vriendinnen die me niet mogen
ouders die me uitkotsen, niet mij als persoon maar wel samen met haar
ik
goede baan
eigen huis
eigen auto
niet van de kerk (no offense voor de mensen die het wel zijn)
niet afhankelijk
maar weinig vrienden, zeg maar gerust 0...
oh en wat hem betreft, hijs jonger, en woont thuis....
het zal nooit werken, we staan totaal anders in het leven... zij met liefde en warmte kan je alles, en ik denk bij mezelf... daar koop je geen huis en brood van....
zie je het contrast? Ja me verstand ook.... maar me gevoel jongens... serieus ik knap van binnen en al helemaal bij de gedachte dat ik die 2 samen moet zien.... hebben jullie tips?
Ik heb zoveel gevochten op het eind maar niets mocht baten, haar vriendinnen stookten tussen ons, andere mensen ook, en ik heb letterlijk... ja letterlijk daar op de bank gezeten... die moeder kwam binnen: "WIJ GAAN EERST PRATEN" wat me ex niet wou, en ik wel want ik denk dit wordt leuk... en ik wordt COMPLEET de grond in getrapt... ze gaat er aan onderdoor, ze gaat hier stuk aan, ik zie dit de verkeerde kant op gaan, zij is niet gelukkig met jou blabla (dit speelde natuurlijk ong 2 a 3 week voor de breuk)
waar 2 kijven 2 schuld, maar ik ben heel benieuwd... WAT MOET IK DOEN?
Ik ben al gestopt met contact zoeken en ontwijk haar nu, of vermijd haar beter gezegd... maar ik wordt er niet vrolijk van.
Ben al begonnen met sporten weer, dit weekend maar niet hier in de buurt stappen maar naar vrienden elders in het land.. (ook dan denk ik weer, dan hoor ik het als ik terug ben.. ze gaan met elkaar.... of bijv dat ik nu een week weg ben, en straks is 2 week, en ondertussen hebben ze wel wat)
MAAR WAT MOET IK DOEN?
tips?
Ik ben de beroerdste niet, dus hier wat tips voor jullie... in de derde persoon gaat dit makkelijker:
Ga sporten!
Zoek niet teveel afleiding, je behandelt de symptomen dan... je denkt dat je je vrolijk voelt, maar zodra je een dip heb krijg je alles 2x zo rauw op je dak.
Voel je je kut? Dan NIETS doen... niet appen facebook checken of zelfs een rondje lopen... ga op de bank zitten, en ga je ontzettend kut voelen... hou van het feit dat jij je kut voelt... zo kan je het accepteren... je geest draait overuren, en je lichaam bonkt aan alle kanten.. maar jij bepaald wat er gebeurd, niet je gedachten.
Dus gewoon zitten en staren... niet denken, ga je denken, kap je het af (lees hieronder)
Denk je veel aan je ex? Zit je rustig op je werk, dwalen je gedachtes af? Zeg dan: STOP! of probeer bij elke gedachte die je aan je ex heb, gelijk het om te draaien, en zeg: "Het werkt niet want..... (en dan komt er iets in je op) Zo bepaal JIJ wat je denkt, en niet je geest.
De meer contact je zoekt (ik had haar gewoon helemaal met rust moeten laten, dan kwamen we misschien weer terug) des te harder trap je die bal bij je weg, en des te kleiner is de kans dat je ooit weer bij elkaar komt....
Ik had, heb, dacht, denk, altijd de hoop op het feit dat we terug bij elkaar zouden komen, dat dit een fase is... haar manier van verwerken... afleiding, symptomen behandelen.. hoe klaar ze er ook mee is en hoe ze ook door het lint ging.... mensen die boos zijn denken niet helder na denk ik dan.... dat besef komt straks.... te laat.... etc.... kutzooi dit man.
Echt, dit heeft mij al enorm geholpen, maar is niet voldoende voor nu.
Me zelfvertrouwen heb ook een deuk.... van hier tot tokio...
Maar goed, kort samengevat:
Het is kut, we wonen dichtbij elkaar, zij heb bijna een ander en ik ken niet met me emoties overweg en zit in de rats, me gedachten zegt:
me gevoelens zeggen: Please help.
danku.
En voor jullie allemaal: Het komt allemaal weer goed mensen!
PS: Natuurlijk denk ik ook, zal ze aan mij denken, waarom zit ik zo in de shit en doet zij het op deze manier... unfair unfair....
[ Bericht 1% gewijzigd door ManageTheAnger op 15-03-2012 23:26:53 ]
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Piew, wat een verhaal en wat onwijs warrig. Maar ik denk dat je beter goede hulp kan zoeken. Niet negatief bedoeld, maar ik lees heel veel negatieve zelfbeeld zaken waar je je ook zo naar gedraagt. Je zult ook iets moeten doen aan die 0 vrienden want dat kan ik mij eigenlijk niet voorstellen. Weet je wel wat een vriend is? Ga je daar niet aan voorbij? Je geeft ook indirect enorm af op haar geloof en de kerk. Je doet in je verhaal zo angstvallig bewijzen dat jij daar niet bij hoort. Wat maakt het nu uit of je nu wel of niet gelovig bent? Het heeft in ieder geval geen toegevoegde waarde voor jouw verhaal van de breuk. Ga eerst eens bij jezelf ten rade. Ik zie veel verwijzingen naar anderen. Waarom?quote:
Ook lees ik niet echt waarom het uit is gegaan. Misschien dat het er wel staat, maar het verhaal is zo in flarden, zo van de hak op de tak. Het is moeilijk om je hier ietwat bij te adviseren. Nu weet ik uit eigen ervaring dat als een breuk nog maar net heeft plaatsgevonden dat dat bijna niet mogelijk is, maar bij jou is het al ietwat langer dan net.
Ga gewoon leuke dingen doen. Sporten hoeft niet perse, heb ik ook niet gedaan, maar ik ben wel gaan wandelen. Veel dingen in huis gedaan puur voor mijzelf. Agressie botvieren op de heg die er toch helemaal uit moet. Nu, inmiddels 3 maanden verder, voel ik mij sterk, heb ik mijzelf redelijk terug gevonden. Gesterkt door familie, vrienden die ik dacht kwijt te zijn en bovenal een goede werkgever die mij overal bij heeft geholpen en heel veel lieve collega's waar ik zelfs nieuwe vrienden onder gevonden heb, ondanks dat ze ver weg wonen. Ik had meer liefde om mij heen dan alleen die ene.
Mindere dagen heb ik ook hoor, al hoewel dat inmiddels qua tijdsduur niet meer dan een dag of een avond is. In het begin was het continue, maar op de dag zoals vandaag, kan ik echt zeggen dat ik al een heel eind de goede richting op ben. Dat kunnen een aantal hier zelfs beamen. Ik ben niet altijd de aardigste, of word mijn "advies" als aanvallend gezien, maar zo heeft het voor mij wel geholpen. Ieder moet het op zijn/haar eigen manier doen en bij de een duurt het verwerkingsproces nu eenmaal wat langer dan de ander, maar laat iedereen in zijn/haar waarde. Wijs niet continue naar een ander, maar neem jezelf eens onder de loep en kijk eens of het waar is wat anderen zeggen en doe daar wel of niet wat mee.
Sterkte in ieder geval want gezien je ietwat warrige verhaal denk ik dat je dat echt nodig hebt. *knuffel* (misschien dat het helpt, ook al is het virtueel)
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Moet even mijn verhaal kwijt.
Het is nu sinds maandag gedaan met mijn vriendin na een relatie van twee en een half jaar. Ik heb het zelf uitgemaakt.
We hebben altijd een goeie relatie gehad en waren erg close, en we zijn nu ongeveer een maand terug van een lange reis door australie waar we met een stationwagen met zn twee het halve continent hebben doorgetrokken. En hoewel het nu over is was onze reis echt prachtig, zowel de reis op zich als in relationeel opzicht, ik probeer er niet te veel aan te denken want ik word er gewoon ziek van.
Sinds drie weken begon ze zich van mij af te zonderen en vertelde ze me dat ze niet wist of ze klaar was voor een serieuze relatie. Dit ging samen met angst voor alles, zo vond ze bij haar eerste sollicitatie meteen een job, kocht ze een auto, woonde ze weer thuis waar ze helemaal gek van haar vader werd, en vertelde ze dat alles veel te snel op haar afkwam. En dat ze volledig in de knoop zat, en tijd voor haar zelf nodig had, en het liefst van alles zou willen weglopen. Nu is ze iemand die de afgelopen jaren altijd maar door een door is gegaan zonder zichzelf veel rust te gunnen, studie, stage, werk in het weekend, en zo ging het maar door en door, zonder echt rust te nemen voor zichzelf. Daarbij komt dat een paar jaar geleden haar nichtje is overleden bij een tragisch ongeval, en ook dit heeft ze altijd opgekropt, en ze is gewoon doorgegaan. En hoe verkeerd het ook is, ze is een persoon die bepaalde emotionele zaken negeert en onderdrukt, dit wist ik altijd al.
Ze vertelde me dus dat ze twijfelde over onze relatie, ze zegt niet over onze relatie op zich maar dat ze twijfelt over alles. Nu weet ik niet of dit echt zo is natuurlijk, maar het is toch haar verhaal. Daarbij komt dat haar ex haar maar niet los laat. Ik heb daar nooit echt mee gezeten want ik dacht dat ik haar echt kende en ik geloofde haar volledig. Toch heeft ze me pas later verteld dat hij twee weken geleden langs is geweest en haar had gekust, maar dat ze het meteen gestopt heeft en hem sinds dan heeft genegeerd en het ook niet wou, maar dat alles haar nog meer verwarde... Vooral het feit dat ze het me niet meteen vertelde heeft me het meest geraakt. Naast het feit dat ik hem wel het ziekenhuis kan inslaan zou ik het haar meteen vergeven.
Omdat ik het gevoel had dat ze door mijn vingers aan het glippen was heb ik lange gesprekken gehad met haar beste vriendin, die vertelde mij dat ze het zelf ook niet kan geloven, en dat ze haar ook niet meer herkent, en dat mijn ex er volledig doorzit, op alle vlak. En dat zij denkt dat ze een zware terugslag heeft na onze reis en de confrontatie met de realiteit. Ze vertelde me dat mijn ex nog altijd vind dat ik op alle vlak de perfecte man voor haar ben en dat ze beseft dat ze iets moois aan het kapot maken is maar het niet kan laten. Haar vriendin denkt dat er ook bindingsangst speelt.. En vertelde me dat mijn ex het ook echt smerig vind van haarzelf wat er nu gebeurt en met een groot schuldgevoel zit.
Vorige week woensdag bleef ze de laatste keer slapen, toen we die avond spraken was het alsof ik tegen een muur sprak, eenmaal boven in mijn kamer, samen in bed leek het alsof alles goed was en heb ik haar gezegd dat ik echt zo bang was om haar te verliezen. Ze vertelde me die avond wel dat ze het gevoel had dat alles misging, inclusief die dag op haar werk en dat ze opweg naar mij dacht dat ze misschien maar tegen een boom moest rijden. Dit was echt een enorme klap voor mij, ze vertelde meteen dat ze dat nooit zou doen, maar dat het gewoon toonde hoe diep ze zat, maar dit is niet hoe ik haar kende, ze is nooit een dramatisch persoon geweest. Ze heeft die avond nog vaak sorry gezegd voor alles wat ze me aandeed.
Vorige zaterdag dan ben ik nog weggeweest gaan eten met haar familie, en hoewel ik aan het begin van de avond het idee had dat de connectie tussen ons er nog was, viel die tijdens het eten volledig weg, ik voelde zo een grote afstand tussen ons, als ik er nu nog aan denk vind ik het nog altijd enorm absurd. Die avond heb ik haar een pauze voorgesteld om haar alle tijd te geven, want ze bleef maar herhalen dat ze volledig op was en zich zo leeg voelde en dat ze van zichzelf wist dat ze hier alleen moest uitgeraken. Maandag dan weet ik zelf niet goed wat me bezielde maar heb ik het uitgemaakt. Volgende dag met haar gesproken en hebben we besloten om het zo te laten en maar te zien hoe het verder zal gaan, meer op haar initiatief dan het mijne, want ik zou haar zo terugnemen.
Nu een kleine week verder en het is een echte hel, ik heb niet alleen mijn vriendin verloren maar ook mijn beste vriend. Overdag gaat het redelijk, moet ik mezelf dwingen om haar niet te proberen te overtuigen en haar te horen, wat niet altijd lukt, en savonds en vooral smorgens zit ik er vaak door. Wanneer ik wakker wordt daalt de realiteit elke morgen opnieuw langzaam in, en vaak besef ik nog niet goed wat er aan het gebeuren is. Daarnaast droom ik vaak over haar, dat alles tussen ons goed is, en het weer was zoals vroeger, en dat doet allemaal enorme pijn.
Ik probeer nu voor mezelf echt te aanvaarden dat het gedaan is, en dat er niets is waarmee ik haar terug kan krijgen. Ik hoop wel dat ze plots een klap krijgt en beseft wat er is gebeurt. Maar het lieve meisje dat ik dacht te kennen bestaat niet meer, en die aanvaarding valt me enorm zwaar. Dat dit alles gebeurt na maanden 24 op 24 samen te zijn in australie waar we closer en verliefder waren dan ooit te voren maakt het allemaal nog zwaarder. Ze vertelde me dat ze zichzelf niet meer is en dat ze zich verdoofd voelt.
Al onze gezamenlijke vrienden zeggen me dat ik de hoop niet mag opgeven en dat ze voor zichzelf de dingen op een rij moet zetten. En hoewel dat me dat indd hoop geeft maakt het ook alles nog moeilijker...
Gisteren vertelde ze me nog dat ik haar niet mocht vragen mij nu een antwoord te geven op de vraag of het nog goed ging komen tussen ons, en dat ze nu vooral probeerde niet te veel aan de toekomst te denken.
Het is moeilijk te aanvaarden dat dit gebeurt in een relatie waar we nooit grote ruzies hadden en een goeie communicatie kenden. Ik heb het nog steeds moeilijk dat ik haar niet alles kan vertellen, en het valt me zwaar dat ze mijn vriendin niet meer is.
Dit is niet mijn eerste relatie die eindigt, maar ik zag wel een toekomst met haar.
[ Bericht 0% gewijzigd door Tom84 op 16-03-2012 08:49:32 ]
Het is nu sinds maandag gedaan met mijn vriendin na een relatie van twee en een half jaar. Ik heb het zelf uitgemaakt.
We hebben altijd een goeie relatie gehad en waren erg close, en we zijn nu ongeveer een maand terug van een lange reis door australie waar we met een stationwagen met zn twee het halve continent hebben doorgetrokken. En hoewel het nu over is was onze reis echt prachtig, zowel de reis op zich als in relationeel opzicht, ik probeer er niet te veel aan te denken want ik word er gewoon ziek van.
Sinds drie weken begon ze zich van mij af te zonderen en vertelde ze me dat ze niet wist of ze klaar was voor een serieuze relatie. Dit ging samen met angst voor alles, zo vond ze bij haar eerste sollicitatie meteen een job, kocht ze een auto, woonde ze weer thuis waar ze helemaal gek van haar vader werd, en vertelde ze dat alles veel te snel op haar afkwam. En dat ze volledig in de knoop zat, en tijd voor haar zelf nodig had, en het liefst van alles zou willen weglopen. Nu is ze iemand die de afgelopen jaren altijd maar door een door is gegaan zonder zichzelf veel rust te gunnen, studie, stage, werk in het weekend, en zo ging het maar door en door, zonder echt rust te nemen voor zichzelf. Daarbij komt dat een paar jaar geleden haar nichtje is overleden bij een tragisch ongeval, en ook dit heeft ze altijd opgekropt, en ze is gewoon doorgegaan. En hoe verkeerd het ook is, ze is een persoon die bepaalde emotionele zaken negeert en onderdrukt, dit wist ik altijd al.
Ze vertelde me dus dat ze twijfelde over onze relatie, ze zegt niet over onze relatie op zich maar dat ze twijfelt over alles. Nu weet ik niet of dit echt zo is natuurlijk, maar het is toch haar verhaal. Daarbij komt dat haar ex haar maar niet los laat. Ik heb daar nooit echt mee gezeten want ik dacht dat ik haar echt kende en ik geloofde haar volledig. Toch heeft ze me pas later verteld dat hij twee weken geleden langs is geweest en haar had gekust, maar dat ze het meteen gestopt heeft en hem sinds dan heeft genegeerd en het ook niet wou, maar dat alles haar nog meer verwarde... Vooral het feit dat ze het me niet meteen vertelde heeft me het meest geraakt. Naast het feit dat ik hem wel het ziekenhuis kan inslaan zou ik het haar meteen vergeven.
Omdat ik het gevoel had dat ze door mijn vingers aan het glippen was heb ik lange gesprekken gehad met haar beste vriendin, die vertelde mij dat ze het zelf ook niet kan geloven, en dat ze haar ook niet meer herkent, en dat mijn ex er volledig doorzit, op alle vlak. En dat zij denkt dat ze een zware terugslag heeft na onze reis en de confrontatie met de realiteit. Ze vertelde me dat mijn ex nog altijd vind dat ik op alle vlak de perfecte man voor haar ben en dat ze beseft dat ze iets moois aan het kapot maken is maar het niet kan laten. Haar vriendin denkt dat er ook bindingsangst speelt.. En vertelde me dat mijn ex het ook echt smerig vind van haarzelf wat er nu gebeurt en met een groot schuldgevoel zit.
Vorige week woensdag bleef ze de laatste keer slapen, toen we die avond spraken was het alsof ik tegen een muur sprak, eenmaal boven in mijn kamer, samen in bed leek het alsof alles goed was en heb ik haar gezegd dat ik echt zo bang was om haar te verliezen. Ze vertelde me die avond wel dat ze het gevoel had dat alles misging, inclusief die dag op haar werk en dat ze opweg naar mij dacht dat ze misschien maar tegen een boom moest rijden. Dit was echt een enorme klap voor mij, ze vertelde meteen dat ze dat nooit zou doen, maar dat het gewoon toonde hoe diep ze zat, maar dit is niet hoe ik haar kende, ze is nooit een dramatisch persoon geweest. Ze heeft die avond nog vaak sorry gezegd voor alles wat ze me aandeed.
Vorige zaterdag dan ben ik nog weggeweest gaan eten met haar familie, en hoewel ik aan het begin van de avond het idee had dat de connectie tussen ons er nog was, viel die tijdens het eten volledig weg, ik voelde zo een grote afstand tussen ons, als ik er nu nog aan denk vind ik het nog altijd enorm absurd. Die avond heb ik haar een pauze voorgesteld om haar alle tijd te geven, want ze bleef maar herhalen dat ze volledig op was en zich zo leeg voelde en dat ze van zichzelf wist dat ze hier alleen moest uitgeraken. Maandag dan weet ik zelf niet goed wat me bezielde maar heb ik het uitgemaakt. Volgende dag met haar gesproken en hebben we besloten om het zo te laten en maar te zien hoe het verder zal gaan, meer op haar initiatief dan het mijne, want ik zou haar zo terugnemen.
Nu een kleine week verder en het is een echte hel, ik heb niet alleen mijn vriendin verloren maar ook mijn beste vriend. Overdag gaat het redelijk, moet ik mezelf dwingen om haar niet te proberen te overtuigen en haar te horen, wat niet altijd lukt, en savonds en vooral smorgens zit ik er vaak door. Wanneer ik wakker wordt daalt de realiteit elke morgen opnieuw langzaam in, en vaak besef ik nog niet goed wat er aan het gebeuren is. Daarnaast droom ik vaak over haar, dat alles tussen ons goed is, en het weer was zoals vroeger, en dat doet allemaal enorme pijn.
Ik probeer nu voor mezelf echt te aanvaarden dat het gedaan is, en dat er niets is waarmee ik haar terug kan krijgen. Ik hoop wel dat ze plots een klap krijgt en beseft wat er is gebeurt. Maar het lieve meisje dat ik dacht te kennen bestaat niet meer, en die aanvaarding valt me enorm zwaar. Dat dit alles gebeurt na maanden 24 op 24 samen te zijn in australie waar we closer en verliefder waren dan ooit te voren maakt het allemaal nog zwaarder. Ze vertelde me dat ze zichzelf niet meer is en dat ze zich verdoofd voelt.
Al onze gezamenlijke vrienden zeggen me dat ik de hoop niet mag opgeven en dat ze voor zichzelf de dingen op een rij moet zetten. En hoewel dat me dat indd hoop geeft maakt het ook alles nog moeilijker...
Gisteren vertelde ze me nog dat ik haar niet mocht vragen mij nu een antwoord te geven op de vraag of het nog goed ging komen tussen ons, en dat ze nu vooral probeerde niet te veel aan de toekomst te denken.
Het is moeilijk te aanvaarden dat dit gebeurt in een relatie waar we nooit grote ruzies hadden en een goeie communicatie kenden. Ik heb het nog steeds moeilijk dat ik haar niet alles kan vertellen, en het valt me zwaar dat ze mijn vriendin niet meer is.
Dit is niet mijn eerste relatie die eindigt, maar ik zag wel een toekomst met haar.
[ Bericht 0% gewijzigd door Tom84 op 16-03-2012 08:49:32 ]
.
@Tom84 wat een onwijs lang maar wel goed verhaal. Ik kan mij heel goed indenken dat je nu kapot bent. Maar om haar te helpen zul je haar "los" moeten laten. Ze zal zichzelf moeten terugvinden (als ze dat wil en daar nog toe in staat is) of misschien is het moment waarop je haar leerde kennen wel een facade geweest van haar kant. Pure overlevingsdrang. Ik herken veel zaken van je ex die ik op dezelfde manier in mijn leven zo heb "verwerkt". Alleen de manier van oplossen die toen werkte, die werken nu niet meer. Ik heb daar professionele hulp bij gezocht en nu, 3 maanden verder, heb ik meer bereikt dan die ruim 44 jaar van mijn rumoerige leven.
Maar dat voor zover jouw ex. Voor jezelf moet je proberen afleiding te zoeken. Proberen het niet over haar te hebben maar over andere alledaagse dingen met je vrienden. Zo kun je beter los komen. Natuurlijk kun je er altijd voor haar willen zijn, maar dat moet niet je levensdoel zijn. Tijd is iets wat je natuurlijk nodig hebt om dit te verwerken ook al ben jij degene geweest die het heeft uitgemaakt. Maakt jouw verdriet er niet minder om. Hoe naar het ook klinkt, ik denk dat je een verstandige keuze hebt gemaakt. Zowel voor haar, maar bovenal voor jezelf. Die rondreis is nu nog te pijnlijk om aan terug te denken, maar geloof me, over een tijdje kijk je daar met liefde naar terug. Dat zijn mooie dingen die je hebt meegemaakt ook al bespeur ik in jouw verhaal dat er toen al zaken aan het licht kwamen. Probeer er nu eerst voor jezelf te zijn, alleen daarna kun je er ook voor een ander zijn. Anders zuigt het je helemaal leeg en heeft niemand meer iets aan je.
Sterkte en ook voor jou *knuffel*
Maar dat voor zover jouw ex. Voor jezelf moet je proberen afleiding te zoeken. Proberen het niet over haar te hebben maar over andere alledaagse dingen met je vrienden. Zo kun je beter los komen. Natuurlijk kun je er altijd voor haar willen zijn, maar dat moet niet je levensdoel zijn. Tijd is iets wat je natuurlijk nodig hebt om dit te verwerken ook al ben jij degene geweest die het heeft uitgemaakt. Maakt jouw verdriet er niet minder om. Hoe naar het ook klinkt, ik denk dat je een verstandige keuze hebt gemaakt. Zowel voor haar, maar bovenal voor jezelf. Die rondreis is nu nog te pijnlijk om aan terug te denken, maar geloof me, over een tijdje kijk je daar met liefde naar terug. Dat zijn mooie dingen die je hebt meegemaakt ook al bespeur ik in jouw verhaal dat er toen al zaken aan het licht kwamen. Probeer er nu eerst voor jezelf te zijn, alleen daarna kun je er ook voor een ander zijn. Anders zuigt het je helemaal leeg en heeft niemand meer iets aan je.
Sterkte en ook voor jou *knuffel*
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Succes allemaal! Met de tijd word alles beter.
Ik zie mijn date bijvoorbeeld morgen al
Met de tijd word alles beter.Ik zie mijn date bijvoorbeeld morgen al
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Hefvun voor morgenquote:
Succes allemaal!
Ik zie mijn date bijvoorbeeld morgen al
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Altijd als ik even down ben om een willekeurige ex kom ik hier lezen en is alles weer goed 
Thinking about thinking of you. ♫
Kijk, dan is deze topic reeks toch ergens goed voorquote:
Altijd als ik even down ben om een willekeurige ex kom ik hier lezen en is alles weer goed
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Daar heb ik facebook voor, 1 van mijn oud collega's heeft een relatie met een kapster, de rest laat zich wel radenquote:
Altijd als ik even down ben om een willekeurige ex kom ik hier lezen en is alles weer goed
Ja, het is ook een warrig verhaal, omdat het ook voor mij verwarrend is... (verwarrend hea...)
Het is uitgegaan om een aantal redenen, de hoofd reden was: "Ik kan dit niet meer, deze stress, dit gedoe, ik trek dit echt niet meer, ik ben verdomme 15 kilo afgevallen, en ik wil niet zeggen dat het allemaal jou schuld is, maar grotendeels wel"
Er werd veel druk op ons uitgeoefend... tenminste... er zijn heel veel mensen die zich ermee bemoeid hebben. Iets waar ik minder moeite mee heb, omdat ik van mijzelf vind dat ik intelligent genoeg ben om te zeggen: "dat bepaal ik nog altijd zelf"
Haar vriendinnen hebben een hekel aan mij, en dat ook meerdere malen bekend aan haar gemaakt... Ik ben niet het type jongen die snel tot actie overgaat, maar ik kon het niet laten om op dat punt te zeggen:
"Hoe serieus kan ik een vriendin van je nemen, die zwanger is van de broer van haar ex, een vriendin van je, die aan de anti depressiva zit, een vriendin van je met borderline, en een vriend van je die nog uit de kast moet komen, maar ondertussen beweerd geen homo te zijn, omdat hij anders afgebrand wordt door de mensen van jou kerk (35 mensen ong)."
Ook dat was geen succes....
Zij komt uit een heel warm gezin met veel liefde, meer dan dat is het ook eigenlijk niet (met alle respect), zo werd het belachelijk gevonden dat ik gezegd heb dat ik niet zomaar wil trouwen, en dat als we samen gaan wonen ik het zou appreciëren dat ze eerst wat meer zou werken, omdat het leven al duur genoeg is.... ambitie zeg maar...
Ook dat was geen succes...
Nu weet ik wel, sommige dingen had ik anders moeten verpakken maar het ligt echt niet allemaal aan mij, zij heeft ook allerlei "kwaaltjes" die ik verder niet echt uit de doeken wil doen uit respect voor haar, maar wat zeker wel van invloed is geweest op mijn gedrag.
Feit blijft, iedereen bemoeide zich ermee, en nog steeds... zelfs die ouders zeiden op den duur: "als je nu weer naar hem gaat, dan blijf je er maar"... iets waar zij heel gevoelig voor is, en wat hun blijkbaar weten.
Ik heb lopen dweilen met de kranen open, en nu herken ik haar niet meer terug, ze spreekt met die jongen af, met andere jongens, en is KEI en KEI hard... of duidelijk, het is maar welke naam je het wil geven.
Ergens denk ik dus, dat ze dit doet om het voor haarzelf en mij makkelijker te maken, omdat niet alleen zij, maar ook de hele aanhang dit niet meer wil.
maar ja... das hoop denk :S en het zou me kapot maken als ze nu al met die andere vent is...
Het is nu uit en klaar is klaar, maar ik kan het maar niet verkoppen, tevens wil ik ook graag tips, hoe ermee om te gaan als ik haar tegenkom met die, of elke andere jongen... natuurlijk moet het mij niets doen of interesseren... maar dat doet het obviously nog wel.
Zo iets duidelijker?
kleine edit: Tevens ook gesprekken gehad met: "ik ben gewoon ongelooflijk pissed nu en wil niet meer met je praten tot die tijd"....
kleine edit 2: ze had 2 week geleden nog gezegd: "ik wou dat ik je nu tegengekomen was, die lieve jongen, en dat ik je niet toen al had leren kennen"
kleine edit 3: (herschrijven post) Wat betreft geen vrienden hebben, trust me... die heb ik niet... toen ik dacht dat ik ze had, gingen ze met me toenmalige vriendin... 3x gebeurd.. vriendschap is een illusie. Zijn 2 mensen waar ik veel mee optrek nu, 1 die me hiermee helpt, en 1 die in het midden van het land woont en ik af en toe heen ga om even weg te zijn. that's it, vaak alleen 's avonds thuis... mensen uit de kroeg waar ik mee kan, is allemaal leuk en aardig, maar zijn geen echte vrienden vrienden... aangezien zij daar nu ook altijd komt, en ik dat dus ontloop omdat ik dit kutgevoel niet wil en hun niet wil zien, is dat ook exit.
[ Bericht 6% gewijzigd door ManageTheAnger op 16-03-2012 12:02:50 ]
Het is uitgegaan om een aantal redenen, de hoofd reden was: "Ik kan dit niet meer, deze stress, dit gedoe, ik trek dit echt niet meer, ik ben verdomme 15 kilo afgevallen, en ik wil niet zeggen dat het allemaal jou schuld is, maar grotendeels wel"
Er werd veel druk op ons uitgeoefend... tenminste... er zijn heel veel mensen die zich ermee bemoeid hebben. Iets waar ik minder moeite mee heb, omdat ik van mijzelf vind dat ik intelligent genoeg ben om te zeggen: "dat bepaal ik nog altijd zelf"
Haar vriendinnen hebben een hekel aan mij, en dat ook meerdere malen bekend aan haar gemaakt... Ik ben niet het type jongen die snel tot actie overgaat, maar ik kon het niet laten om op dat punt te zeggen:
"Hoe serieus kan ik een vriendin van je nemen, die zwanger is van de broer van haar ex, een vriendin van je, die aan de anti depressiva zit, een vriendin van je met borderline, en een vriend van je die nog uit de kast moet komen, maar ondertussen beweerd geen homo te zijn, omdat hij anders afgebrand wordt door de mensen van jou kerk (35 mensen ong)."
Ook dat was geen succes....
Zij komt uit een heel warm gezin met veel liefde, meer dan dat is het ook eigenlijk niet (met alle respect), zo werd het belachelijk gevonden dat ik gezegd heb dat ik niet zomaar wil trouwen, en dat als we samen gaan wonen ik het zou appreciëren dat ze eerst wat meer zou werken, omdat het leven al duur genoeg is.... ambitie zeg maar...
Ook dat was geen succes...
Nu weet ik wel, sommige dingen had ik anders moeten verpakken maar het ligt echt niet allemaal aan mij, zij heeft ook allerlei "kwaaltjes" die ik verder niet echt uit de doeken wil doen uit respect voor haar, maar wat zeker wel van invloed is geweest op mijn gedrag.
Feit blijft, iedereen bemoeide zich ermee, en nog steeds... zelfs die ouders zeiden op den duur: "als je nu weer naar hem gaat, dan blijf je er maar"... iets waar zij heel gevoelig voor is, en wat hun blijkbaar weten.
Ik heb lopen dweilen met de kranen open, en nu herken ik haar niet meer terug, ze spreekt met die jongen af, met andere jongens, en is KEI en KEI hard... of duidelijk, het is maar welke naam je het wil geven.
Ergens denk ik dus, dat ze dit doet om het voor haarzelf en mij makkelijker te maken, omdat niet alleen zij, maar ook de hele aanhang dit niet meer wil.
maar ja... das hoop denk :S en het zou me kapot maken als ze nu al met die andere vent is...
Het is nu uit en klaar is klaar, maar ik kan het maar niet verkoppen, tevens wil ik ook graag tips, hoe ermee om te gaan als ik haar tegenkom met die, of elke andere jongen... natuurlijk moet het mij niets doen of interesseren... maar dat doet het obviously nog wel.
Zo iets duidelijker?
kleine edit: Tevens ook gesprekken gehad met: "ik ben gewoon ongelooflijk pissed nu en wil niet meer met je praten tot die tijd"....
kleine edit 2: ze had 2 week geleden nog gezegd: "ik wou dat ik je nu tegengekomen was, die lieve jongen, en dat ik je niet toen al had leren kennen"
kleine edit 3: (herschrijven post) Wat betreft geen vrienden hebben, trust me... die heb ik niet... toen ik dacht dat ik ze had, gingen ze met me toenmalige vriendin... 3x gebeurd.. vriendschap is een illusie. Zijn 2 mensen waar ik veel mee optrek nu, 1 die me hiermee helpt, en 1 die in het midden van het land woont en ik af en toe heen ga om even weg te zijn. that's it, vaak alleen 's avonds thuis... mensen uit de kroeg waar ik mee kan, is allemaal leuk en aardig, maar zijn geen echte vrienden vrienden... aangezien zij daar nu ook altijd komt, en ik dat dus ontloop omdat ik dit kutgevoel niet wil en hun niet wil zien, is dat ook exit.
[ Bericht 6% gewijzigd door ManageTheAnger op 16-03-2012 12:02:50 ]
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
@managetheanger Lees je eigen verhaal nog eens goed en kijk eens hoeveel anderen je er bij haalt. Echt, daar kun je nog heel veel punten scoren. En stop met wijzen!
En waarom zou je luisteren naar anderen? je geeft diverse excuses waarom je dat niet zou hoeven doen. en intelligent zijn... tja... dat kun je zijn en dan nog steeds domme fouten maken, hoef ik alleen maar naar mijzelf te kijken en ik weet het antwoord al.
En waarom zou je luisteren naar anderen? je geeft diverse excuses waarom je dat niet zou hoeven doen. en intelligent zijn... tja... dat kun je zijn en dan nog steeds domme fouten maken, hoef ik alleen maar naar mijzelf te kijken en ik weet het antwoord al.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Ik had echt gehoopt dat ik hier, na het lezen van alle verhalen wat opbouwendere feedback zou krijgen...
Dat valt dan even tegen dus...
Wat betreft de anderen, ik heb aangegeven dat er ook degelijk punten zijn waar ik fouten heb gemaakt en dingen heb laten liggen. Dingen die ik in het vervolg anders zou willen aanpakken. Iets wat ik ook tegen haar gezegd heb, vandaar dat ik me ook de afgelopen 2 week helemaal stuk gelopen heb op haar.
Ik ben mij ervan bewust dat verandering bij jezelf begint en niet bij een ander... en dat er een principe ik en de ander is, dat alles wat zij nu doet, geen invloed op mijn leven heeft... maar me gevoel zit me in de weg.
Ik zie gewoon op tegen dit weekend ook, de dagen waarin iets altijd gebeurd... ik ga van ellende maar even naar het midden van het land toe, maar dan begint het weer te malen, wat zou ze doen dit weekend? zullen ze samen zijn? zullen ze wezen stappen? zullen ze iets gedaan hebben etc?
Ik probeer al zoveel mogelijk de input op die vragen te cancellen, door bijv niet meer in die kroeg te komen, waar ik gegarandeerd van mensen ga horen: "oh ja ik zag hun ook nog samen idd.." of: "tja, ze heb met hem gezoend man, ik zag het gebeuren"
als ik zoiets hoor, in deze "state of mind" zoals ik mij nu voel.... daar komt niets meer dan ellende van.
Ik wil ook niet luisteren naar anderen, heb ook meermaals aangegeven, just You and Me, verder niemand, gewoon jij en ik. Geen verhalen delen geen publiekelijke discussies met elkaar voeren en als ze vragen hoe het gaat, dan zeggen we gewoon goed.
Maar dat werkt niet helaas.
Dat valt dan even tegen dus...
Wat betreft de anderen, ik heb aangegeven dat er ook degelijk punten zijn waar ik fouten heb gemaakt en dingen heb laten liggen. Dingen die ik in het vervolg anders zou willen aanpakken. Iets wat ik ook tegen haar gezegd heb, vandaar dat ik me ook de afgelopen 2 week helemaal stuk gelopen heb op haar.
Ik ben mij ervan bewust dat verandering bij jezelf begint en niet bij een ander... en dat er een principe ik en de ander is, dat alles wat zij nu doet, geen invloed op mijn leven heeft... maar me gevoel zit me in de weg.
Ik zie gewoon op tegen dit weekend ook, de dagen waarin iets altijd gebeurd... ik ga van ellende maar even naar het midden van het land toe, maar dan begint het weer te malen, wat zou ze doen dit weekend? zullen ze samen zijn? zullen ze wezen stappen? zullen ze iets gedaan hebben etc?
Ik probeer al zoveel mogelijk de input op die vragen te cancellen, door bijv niet meer in die kroeg te komen, waar ik gegarandeerd van mensen ga horen: "oh ja ik zag hun ook nog samen idd.." of: "tja, ze heb met hem gezoend man, ik zag het gebeuren"
als ik zoiets hoor, in deze "state of mind" zoals ik mij nu voel.... daar komt niets meer dan ellende van.
Ik wil ook niet luisteren naar anderen, heb ook meermaals aangegeven, just You and Me, verder niemand, gewoon jij en ik. Geen verhalen delen geen publiekelijke discussies met elkaar voeren en als ze vragen hoe het gaat, dan zeggen we gewoon goed.
Maar dat werkt niet helaas.
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Je moet het als opbouwend zien. We (lees ik) zitten hier echt niet om anderen af te branden, maar om te proberen dingen in te zien. Je zit er geheel doorheen en in deze mood zal dat niet beter worden. Probeer het roer om te gooien. Over_Hedge heeft dat bijvoorbeeld al heel snel gedaan en die was echt razendsnel met er overheen zijn. Eerst in zak en as en binnen no-time roer omgegooid.quote:
Ik had echt gehoopt dat ik hier, na het lezen van alle verhalen wat opbouwendere feedback zou krijgen...
Dat valt dan even tegen dus...
Wat betreft de anderen, ik heb aangegeven dat er ook degelijk punten zijn waar ik fouten heb gemaakt en dingen heb laten liggen. Dingen die ik in het vervolg anders zou willen aanpakken. Iets wat ik ook tegen haar gezegd heb, vandaar dat ik me ook de afgelopen 2 week helemaal stuk gelopen heb op haar.
Ik ben mij ervan bewust dat verandering bij jezelf begint en niet bij een ander... en dat er een principe ik en de ander is, dat alles wat zij nu doet, geen invloed op mijn leven heeft... maar me gevoel zit me in de weg.
Ik zie gewoon op tegen dit weekend ook, de dagen waarin iets altijd gebeurd... ik ga van ellende maar even naar het midden van het land toe, maar dan begint het weer te malen, wat zou ze doen dit weekend? zullen ze samen zijn? zullen ze wezen stappen? zullen ze iets gedaan hebben etc?
Ik probeer al zoveel mogelijk de input op die vragen te cancellen, door bijv niet meer in die kroeg te komen, waar ik gegarandeerd van mensen ga horen: "oh ja ik zag hun ook nog samen idd.." of: "tja, ze heb met hem gezoend man, ik zag het gebeuren"
als ik zoiets hoor, in deze "state of mind" zoals ik mij nu voel.... daar komt niets meer dan ellende van.
Ik wil ook niet luisteren naar anderen, heb ook meermaals aangegeven, just You and Me, verder niemand, gewoon jij en ik. Geen verhalen delen geen publiekelijke discussies met elkaar voeren en als ze vragen hoe het gaat, dan zeggen we gewoon goed.
Maar dat werkt niet helaas.
Probeer het weekend andere dingen te gaan doen. Iets in je huisje of zo. Geniet van kleine dingen en wees lief voor jezelf.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Heb je een link van die posts?
Ja dit weekend ga ik dus naar een maatje van me, en gaan we stappen e.d. Das elders dan waar ik woon.
Alleen als ik nu al aan het weekend denk, dan zie ik haar al voor me met hem... knettergek wordt ik er van en me buik begint dan ook weer ontzettend op te spelen.
het bekende: "stomp in je maag" gevoel.
en dit allemaal naast de verwerking die ik probeer, de neiging te onderdrukken om haar facebook te checken.. and so on.
Ja dit weekend ga ik dus naar een maatje van me, en gaan we stappen e.d. Das elders dan waar ik woon.
Alleen als ik nu al aan het weekend denk, dan zie ik haar al voor me met hem... knettergek wordt ik er van en me buik begint dan ook weer ontzettend op te spelen.
het bekende: "stomp in je maag" gevoel.
en dit allemaal naast de verwerking die ik probeer, de neiging te onderdrukken om haar facebook te checken.. and so on.
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Links van die posts is niet te doen, maar hij zit nog steeds in deze reeks te posten. Misschien dat hij strakjes nog reageert en het zelf kan vertellen.quote:
Heb je een link van die posts?
Ja dit weekend ga ik dus naar een maatje van me, en gaan we stappen e.d. Das elders dan waar ik woon.
Alleen als ik nu al aan het weekend denk, dan zie ik haar al voor me met hem... knettergek wordt ik er van en me buik begint dan ook weer ontzettend op te spelen.
het bekende: "stomp in je maag" gevoel.
en dit allemaal naast de verwerking die ik probeer, de neiging te onderdrukken om haar facebook te checken.. and so on.
Koppie op iets anders richten en dat je uit gaat met je maatje (dus toch een vriend) is alleen maar hartstikke goed.
Dat ik er zelf relatief vlot overheen aan het geraken ben, is dat ik onwijs geconfronteerd ben met mijzelf. Pas nu zie ik de zaken waar het aan geschort heeft. Waardoor dat is veroorzaakt is een heel ander verhaal, maar begint bij mijn eigen basis. En mijn scheiding moet nog komen.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Ja heel mooi, maar die gevoelens en gedachten blijven dus rondspoken.. ondanks dat ik wat anders ga doen....
Tja, confrontatie voor mij zou zijn daarheen gaan, en hun tegenkomen.. en me kut voelen.. en terug naar de tekentafel gaan...
maar dat ken ik nu niet handelen.
Tja, confrontatie voor mij zou zijn daarheen gaan, en hun tegenkomen.. en me kut voelen.. en terug naar de tekentafel gaan...
maar dat ken ik nu niet handelen.
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Nou Hedge, tell me haha! Enlighten me lol...
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Over?quote:Op vrijdag 16 maart 2012 13:26 schreef ManageTheAnger het volgende:
Nou Hedge, tell me haha! Enlighten me lol...
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Ik vertelde over jou en hoe snel je erover heen bent gekomenquote:
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Achjaquote:
[..]
Ik vertelde over jou en hoe snel je erover heen bent gekomen
Ben er wel overheen. Maar doet me nog steeds wel wat hoor. Denk nog steeds wel elke dag aan haar. Het doet alleen geen pijn meer. En weet ook gewoon dat het beter is zo. En heb dus volgende week een date met een heel leuk meisje, en zie haar morgen ook Dat maakt het ook allemaal een stuk makkelijker. en nee is geen rebound
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Alleen hoe heb je dat bewerkstelligd?
Ik zie mezelf met ups en downs nu, momenten van de dag gaat het goed voel ik me lekker, andere momenten ben ik down als de neten...
Dit weekend ook, ik ga lekker me ding doen, genieten van het leven en lekker stappen... maarrrrr een klein stemmetje in me roept dan: "dat gaat zij ook doen vriend"
en dan komt het weer, zullen ze samen stappen? wat krijg ik te horen als ik thuis ben? zullen ze nu wel met elkaar gaan? etc etc..
mooi meisje was het ook, zie gewoon dat jochie met zn tengels aan dr zitten....
Ik zie mezelf met ups en downs nu, momenten van de dag gaat het goed voel ik me lekker, andere momenten ben ik down als de neten...
Dit weekend ook, ik ga lekker me ding doen, genieten van het leven en lekker stappen... maarrrrr een klein stemmetje in me roept dan: "dat gaat zij ook doen vriend"
en dan komt het weer, zullen ze samen stappen? wat krijg ik te horen als ik thuis ben? zullen ze nu wel met elkaar gaan? etc etc..
mooi meisje was het ook, zie gewoon dat jochie met zn tengels aan dr zitten....
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Wat voor mij heel erg hielp was er heel veel met verschillende mensen over praten. En dan vooral met mensen die echt zeggen wat ze denken en vinden, en niet alleen zeggen wat je wilt horen.quote:
Alleen hoe heb je dat bewerkstelligd?
Ik zie mezelf met ups en downs nu, momenten van de dag gaat het goed voel ik me lekker, andere momenten ben ik down als de neten...
Dit weekend ook, ik ga lekker me ding doen, genieten van het leven en lekker stappen... maarrrrr een klein stemmetje in me roept dan: "dat gaat zij ook doen vriend"
en dan komt het weer, zullen ze samen stappen? wat krijg ik te horen als ik thuis ben? zullen ze nu wel met elkaar gaan? etc etc..
mooi meisje was het ook, zie gewoon dat jochie met zn tengels aan dr zitten....
En gewoon veel leuke dingen doen. Als vrienden je mee uitvragen gewoon gaan ook al heb je eigenlijk geen zin. Je zal merken dat je na een tijdje denkt van: He heb al een uur niet aan haar gedacht.
Wat mij ook hielp.. maar door ongeveer iedereen word afgeraden.
Ik bleef contact met haar houden. Niet heel veel. Maar wel nog contact. Ik sliep gewoon veel beter als ik slaaplekker van haar hoorde. En nog merkte dat ze wel nog om me gaf. Maar veel mensen zeggn dat je beter al het contact kan afsluiten. Maar daar zeg ik dus van, doe wat goed voor je zelf voelt. En doe niet wat de rest zegt wat goed voor je is.En ja van de rest met de tijd word het vanzelf beter. Aan haar denken zal je nog elke dag blijven doen. Alleen de pijn gaat weg. Komt een punt dat je er gewoon zonder dat het pijn doet er aan denkt.
Kost gewoon even tijd. maar komt er echt wel. En ik moet eerlijk zijn dat ik je verhaal niet helemaal gelezen heb
Maar goed komt het sowieso wel. ik was na 2 maanden gewoon weer vrolijk enzo. en ik had het toch best kut. relatie van 3.5jaar. En dan na een week had ze al een ander
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Lees hem maar ff dan
Beide versies haha.
Ja contact zit er niet in, dat wil ze absoluut niet (duh want ze is overduidelijk met hem bezig)
nja maar dat is ook een probleem, die vrienden gaan heen, waar zij ook altijd komt.... dat is het zure eraan... ik blokkeer mezelf maar voel me ook geblokkeerd.
Beide versies haha.
Ja contact zit er niet in, dat wil ze absoluut niet (duh want ze is overduidelijk met hem bezig)
nja maar dat is ook een probleem, die vrienden gaan heen, waar zij ook altijd komt.... dat is het zure eraan... ik blokkeer mezelf maar voel me ook geblokkeerd.
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Een hapklare oplossing is er niet! Als die er zou zijn, zou deze topic niet eens bestaanquote:
Lees hem maar ff dan
Beide versies haha.
Ja contact zit er niet in, dat wil ze absoluut niet (duh want ze is overduidelijk met hem bezig)
nja maar dat is ook een probleem, die vrienden gaan heen, waar zij ook altijd komt.... dat is het zure eraan... ik blokkeer mezelf maar voel me ook geblokkeerd.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Begin Oktober heb ik het uitgemaakt, na wat moeilijke weken zijn we in Januari ook fysiek uit elkaar gegaan en soms heb ik het er nog steeds moeilijk mee. Dan dwalen mijn gedachtes af naar haar en voel ik me weer kut .
Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik met deze gevoelens zou rondlopen, toen ik het uitmaakte had ik echt zo een gevoel van; he eindelijk is die last eraf en ben ik weer vrij. Nu heb ik soms het idee; hoe zou het zijn als we nog samen waren.
Gevoelens, waar zit die knop
.Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik met deze gevoelens zou rondlopen, toen ik het uitmaakte had ik echt zo een gevoel van; he eindelijk is die last eraf en ben ik weer vrij. Nu heb ik soms het idee; hoe zou het zijn als we nog samen waren.
Gevoelens, waar zit die knop
Als je gevoelens heb, in je buik enzo... op een stoel zitten en niets doen... zie je gevoelens als gasten... deze komen op bezoek... verwelkom die gevoelens... probeer ze ook niet te plaatsen, maar probeer te kijken wat je voelt...
Dat is een tip die mij helpt opzich...
Dat is een tip die mij helpt opzich...
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Het valt ook helemaal niet op hoor hahahaquote:
Ben zenuwachtig voor morgen
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Wat niet?quote:
[..]
Het valt ook helemaal niet op hoor hahaha
Trouwens, dit weekend begint de Formule 1 weer. Was iets wat we altijd samen keken en zelfs 2 keer naar toe zijn geweest. Zal wel even raar zijn om nu "alleen" te gaan kijken. Maar gelukkig wel samen met vrienden
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Onderstaand dus:quote:
quote:
Succes allemaal!
Ik zie mijn date bijvoorbeeld morgen al
quote:
Ben zenuwachtig voor morgen
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Wat heb ik daar mee te maken?quote:
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Allesquote:
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
