Psychiatrische Intensieve Thuiszorg (PIT)

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 13:34 schreef truthortruth het volgende:
Zoals Skitzofrenix al aangeeft, bij echte depresiviteit heb je nergens zin in, niet om op een forum te posten of leuke 3d kaarten in elkaar te zetten (zie TS topics), maar dan kan je gewoon bijna fysiek niets meer. Het niet doen van de minder leuke klusjes is gewoon luxe.

Ja, dat topic over kaarten maken heb ik ook gezien. Als je kaarten kan maken, kan je ook strijken inderdaad. Strijken en kaarten maken kost allebei ongeveer net zoveel energie.

Iedereen doet liever alleen maar leuke dingen, maar iedereen moet weleens dingen doen die minder leuk zijn. En iedereen is weleens te moe. Haar vriend zal ook weleens te moe zijn om naar zijn werk te gaan (en al helemaal nu blijkt dat hij daarnaast nog een groot deel in het huishouden moet doen), die kan dan ook niet gewoon in bed blijven liggen.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 13:34 schreef truthortruth het volgende:
Zoals Skitzofrenix al aangeeft, bij echte depresiviteit heb je nergens zin in, niet om op een forum te posten of leuke 3d kaarten in elkaar te zetten (zie TS topics), maar dan kan je gewoon bijna fysiek niets meer. Het niet doen van de minder leuke klusjes is gewoon luxe.

Wil je nou zeggen dat Sylvana niet echt depressief is? Lijkt me onzin.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 13:58 schreef Maanvis het volgende:
[..]Wil je nou zeggen dat Sylvana niet echt depressief is? Lijkt me onzin.

Die diagnose zou ik zo niet durven stellen. Alleen heb ik mijn twijfels over dit soort zorg voor de mate van depressiviteit die ze eventueel zou kunnen hebben. Dit is wat onze zorg onhoudbaar duur maakt en waardoor er steeds meer budgetair op ingegrepen wordt, ook voor de mensen die het echt nodig hebben. Als TS leuk 3d kaartjes kan maken kan ze ook stofzuigen.

Sylvana komt hier niet meer reageren, omdat ze alleen maar reacties wil die in haar straatje passen.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 16:57 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
Sylvana komt hier niet meer reageren, omdat ze alleen maar reacties wil die in haar straatje passen.

Zegt dit wederom iets over de instelling van de TS?

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 17:00 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Zegt dit wederom iets over de instelling van de TS?

Ik snap het ook niet goed ik zit echt aan de grens van mijn kunnen ook mijn lijf doet de laatste tijd niet zo tof maar over mijn dode lijk dat iemand hier mijn troep komt opruimen. Gewoon op je dooie gemakje de boel doen.

Nu net de keuken gedaan even zitten en dan ga ik dadelijk op mijn gemak even de rest doen, Zo moeilijk is het niet hoor

2 keer een PIT over de vloer gehad op advies van...
Ik zorgde er in ieder geval voor dat het huis schoon was voordat hij kwam, dus dat was al pure winst.

Ik had geen zin in nog een extra hulpverlener. Je kunt je zelf wel helemaal laten in pamperen, maar hoe dan ook moet je jezelf die schop onder je eigen kont geven.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 17:39 schreef seasushi het volgende:
2 keer een PIT over de vloer gehad op advies van...
Ik zorgde er in ieder geval voor dat het huis schoon was voordat hij kwam, dus dat was al pure winst.

Ik had geen zin in nog een extra hulpverlener. Je kunt je zelf wel helemaal laten in pamperen, maar hoe dan ook moet je jezelf die schop onder je eigen kont geven.

Kijk, hier wordt ik dus depressief(!) van. Dat er dus organisaties zijn die onnodig zoveel geld in de zorg spenderen. Props naar jou Seasushi dat je de strijd aangaat met jezelf hoe zwaar die ook is.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 10:04 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
Sylvana, waarom reageer je hier niet op?

[..]

[..]

Ja, dat inderdaad. En echt, ik denk dat je je echt gelukkig mag prijzen met die vriend van je. Hij werkt fulltime (ook voor jou dus!), moet daarbij ook nog vrij veel doen in het huishouden. Heeft een vriendin die er elke dag onaantrekkelijk uitziet, omdat ze altijd te lam is om wat fatsoenlijks aan te trekken...

Ik weet gewoon zeker dat mijn vriend zo'n instelling echt niet zou pikken, depressief of niet. Misschien zou je vriend eens moeten overwegen om je te verbieden achter de computer te zitten als je nog niet de afwas gedaan hebt, nog niet gestofzuigd hebt... enzovoort. Net als bij een kind: je mag pas de leuke dingen doen als je je huiswerk gedaan hebt.

En ja, ik weet heus wel dat een depressie een ziekte is. Maar een depressie zit niet alleen maar in je hoofd, het is ook de manier hoe je er zelf mee omgaat. Je kunt jezelf heus wel er af en toe toe aanzetten om iets te doen. Je zou bijvoorbeeld kunnen overwegen om om de dag van je depressie te 'genieten', te zwelgen. Maandag blijf je lekker de hele dag in bed en in je pyjama, dinsdag ga je de afwas van 2 dagen doen, ga je koken voor 2 dagen, kleed je je leuk aan voor je vriend en ga je heel erg lief voor hem zijn, plus alle andere dagelijkse klusjes. Woensdag mag je weer de hele dag zwelgen en donderdag ga je weer aan de slag. Enzovoort...

Je vriend zal daar blij van worden, waardoor jij ook weer wat blijer wordt.

Ik heb ook in je topic gepost waarin je zegt graag kinderen te willen, ook al zeg je dat je die pas over een paar jaar wilt... Nou, nu ik dit topic van je lees vind ik het eigenlijk een schande dat je überhaupt nádenkt over het krijgen van kinderen als je al te lam bent om je bed uit te komen, om je aan te kleden, om de afwas te doen, om een overhemd te strijken...

Realiseer je je wel dat een baby 24/7 aandacht en verzorging nodig heeft? Je kunt dan niet in je bed blijven liggen omdat je even geen zin hebt erin.

Deze reactie vind ik dus echt zinvol! Ik begeef mij ook in het depressie en angst topic omdat ik te maken heb gekregen met een burn-out,en als gevolg daarvaneen depressie, Er is een periode geweest dat ik ook alleen maar op de bank hing en de hele dag geen ene reet uitvoerde, maar dat maakt het uiteindelijk alleen maar erger,

Dus voor ik verder ga wil ik voor de duidelijkheid even zeggen, dat ik echt wel weet wat het is om de bodem te raken!

Joipoidoipoipoi omschrijft het als een zwelgdag, Ik noem het een pyjamadag, Principe is hetzefde, Er zijn dagen dat ik echt totaal geen zin heb om iets te doen, maar ja het stof stapelt zich op en ik kan mijn vriend niet alles laten doen,maar als ik echt geen zin heb, of een zware week heb gehad dan las ik een pyjamadag in, Dan hoef ik mij niet aan te kleden, en die dag hoef ik ook helemaal niks, Ik mag alles doen, maar niks MOET! En uiteindelijk loop ik dan vaak toch nog een beetje op te ruimen, want als mijn huis leeg en opgeruimd is, lijkt het wel of ik ook meer ruimte in mijn hoofd heb,
Mijn ervaring is in ieder geval dat het vaak een goed gevoel geeft als je uiteindelijk toch de vaat hebt gedaan, of toch hebt gestreken of de boodschappen hebt gedaan.

Ik weet eerlijk gezegd ook niet of Sylvana in aanmerking komt, gezien het feit dat je een mentaal gezonde partner hebt, En jij geeft aan dat je iemand nodig hebt die je een schop onder je kont geeft, en het samen met je doet, Nou ik zeg weekend, en partner! Hij zal degene moeten zijn die jou een schop onder je achterwerk geeft, en als hij het niet doet, moet jij het doen! Ik heb het diepste van het dal gezien, en vond het leven knap waardeloos, maar ik had wel mijn vriend, en ik kon het naar mezelf niet verantwoorden dat hij alles ging doen! Niet als je ervoor kiest om samen te leven.

In voor en tegenspoed en je helpt en steunt elkaar, en dat is allemaal prachtig, maar er is ook een grens aan wat een persoon kan hebben, En eerlijk gezegd dat ik dat jouw vriend het wel eens moe wordt om oppas te zijn! Jij zal de verantwoording moeten nemen om je bed uit te komen, En als je dat nu nog niet kan voor het huishouden, doe het dan voor iets wat je leuk vind, maar kom iedere dag je bed uit!! En geef jezelf een beloning als je een week lang iedere dag je bed uit bent gekomen,( en niet na 2 uur weer terug gegaan bent)

Maar goed. ervaring met PIT? nee die heb ik niet, maar mijn idee is dat iets wat een vreemde kan, dat iemand die jou vertrouwd is, dat ook kan! Maar jij moet het WILLEN!

Ik heb geen ervaring met PIT maar er zijn wel een paar dingen die ik kwijt wil:

- de ene depressie is de andere niet. Dus waar de ene nog wel het huishouden kan doen, of een beetje kan werken bijvoorbeeld, kan de ander dat niet
- als je wel kaarten kunt maken of op fok kunt zitten, zegt dat niet perse dat je ook huishouden kunt doen. Mijn ervaring is dat als ik depressief ben, dat sommige dingen me direct helemaal leegzuigen en ik gewoon op ben (bijvoorbeeld al uitgeput als ik de trap bij de metro op liep, en dat was een vrij klein trapje), maar andere dingen gaan wel en kan je ook gebruiken om je tijd door te komen
- volgens mij heeft sylvana niet alleen een depressie maar zijn er soms ook andere klachten, die het misschien wat complexer maken, en waardoor het voor ons ook lastig is de totale situatie te begrijpen.

Maar, wat ik wel denk sylvana, als jij het idee hebt dat je je huishouden kunt doen als er iemand meedenkt en je een schop onder je kont geeft, dat je het ook zou moeten kunnen met je vriend. Hij zal zich dan wat harder moeten opstellen naar jou toe en je niet allerlei dingen uit handen moeten nemen. Ik vind wel dat hij ook wat in het huishouden moet doen, ook al werkt hij fulltime en zit jij thuis. Want jij zit niet voor de grap thuis, je bent ziek.
Maar een aantal dingen zou je samen kunnen doen in het weekend, en ik denk ook dat je met hem afspraken kunt maken over wat je overdag doet.
Dat hoeft niet veel te zijn, desnoods is het niet eens iets in het huishouden, maar ga je gewoon buiten lopen ofzo (liefst hardlopen, dat werkt als een trein). En als dat lukt dan bouw je het verder op met bijv huishoudelijke taken. Mijn psychologe die dwong me eind vorig jaar toen het heel slecht ging ook om naar buiten te gaan, en daar hamerde ze op. Ik ging ook gewoon naar haar toe (toch weer 3 kwartier reizen) en ook naar de groep die ik toen volgde. Ik zat er meer dood dan levend en wilde niks maar ging toch maar. Dat heeft wel geholpen.
Even wat over mezelf: vorig jaar woonde ik samen met een jongen die mij ook veel uit handen nam. Ik was toen ook best wel depressief en ik durfde zo ongeveer geen boodschappen te doen. Ook omdat ik onzeker was daarover. Daarna ging het uit en woonde ik weer op mezelf, en merkte ik dat ik veel meer kon dan ik dacht en dat boodschappen doen helemaal niet eng is en dat ik prima in staat ben om voor mezelf te zorgen. Toen dacht ik: had hij het me maar niet uit handen genomen, maar me gewoon meegesleurd om dingen te doen. Niet dat dat zijn fout is hoor, ik vind het nog steeds heel erg lief dat hij alles voor me deed, maar voor mijn depressie was het niet goed. Dus dat even over vriendjes die taken uit handen nemen.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 16:49 schreef truthortruth het volgende:

[..]

Die diagnose zou ik zo niet durven stellen. Alleen heb ik mijn twijfels over dit soort zorg voor de mate van depressiviteit die ze eventueel zou kunnen hebben. Dit is wat onze zorg onhoudbaar duur maakt en waardoor er steeds meer budgetair op ingegrepen wordt, ook voor de mensen die het echt nodig hebben. Als TS leuk 3d kaartjes kan maken kan ze ook stofzuigen.

Volgens GGZ kost dit 114,80 per uur en 12,03 aan materiaalkosten per uur (wat dat ook moge zijn).
Bron: http://www.ggzbeleid.nl/pdfctg/CA-76.pdf
Maar voor cliënten is deze zorg gratis.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 20:17 schreef Murmeli het volgende:
Ik heb geen ervaring met PIT maar er zijn wel een paar dingen die ik kwijt wil:

- de ene depressie is de andere niet. Dus waar de ene nog wel het huishouden kan doen, of een beetje kan werken bijvoorbeeld, kan de ander dat niet

En hoe zorgt PIT er dan in jouw ogen voor dat dat wel gaat lukken? Is het als iemand je helpt minder vermoeiend?

quote:

- als je wel kaarten kunt maken of op fok kunt zitten, zegt dat niet perse dat je ook huishouden kunt doen. Mijn ervaring is dat als ik depressief ben, dat sommige dingen me direct helemaal leegzuigen en ik gewoon op ben (bijvoorbeeld al uitgeput als ik de trap bij de metro op liep, en dat was een vrij klein trapje), maar andere dingen gaan wel en kan je ook gebruiken om je tijd door te komen

Metrotrap opkomen hoeft niet perse door depressiviteit te komen, traplopen kost erg veel energie en als je geen conditie hebt of een dag te weinig gegeten hebt dan kan dat ook ervoor zorgen dat je de trap niet meer op komt.

quote:

Even wat over mezelf: vorig jaar woonde ik samen met een jongen die mij ook veel uit handen nam. Ik was toen ook best wel depressief en ik durfde zo ongeveer geen boodschappen te doen. Ook omdat ik onzeker was daarover. Daarna ging het uit en woonde ik weer op mezelf, en merkte ik dat ik veel meer kon dan ik dacht en dat boodschappen doen helemaal niet eng is en dat ik prima in staat ben om voor mezelf te zorgen. Toen dacht ik: had hij het me maar niet uit handen genomen, maar me gewoon meegesleurd om dingen te doen. Niet dat dat zijn fout is hoor, ik vind het nog steeds heel erg lief dat hij alles voor me deed, maar voor mijn depressie was het niet goed. Dus dat even over vriendjes die taken uit handen nemen.

Ik zou een relatie met een depressief iemand, in de zin van Sylvana en hoe zij er mee omgaat, niet volhouden. Sowieso ben ik veel te direct, alles wat op m'n tong ligt komt er ook meteen uit, dus dan zou ze dagen ongelukkig zijn vanwege dingen die ik dagelijks zeg.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 20:41 schreef Maanvis het volgende:

[..]

En hoe zorgt PIT er dan in jouw ogen voor dat dat wel gaat lukken? Is het als iemand je helpt minder vermoeiend?

Daar ging het me niet zozeer om bij dit stuk van mijn reactie. het kan wel zijn dat ze er minder tegenop ziet dan waardoor het minder energie kost. Maar dat weet ik niet. Ik heb ook geen idee of PIT voor sylvana de oplossing is. In een later stuk van mijn vorige post geef ik ook aan dat ik het idee heb dat haar vriend en zij het misschien ook samen kunnen

quote:

[..]

Metrotrap opkomen hoeft niet perse door depressiviteit te komen, traplopen kost erg veel energie en als je geen conditie hebt of een dag te weinig gegeten hebt dan kan dat ook ervoor zorgen dat je de trap niet meer op komt.

Nee daar kwam het niet door. het was de ene dat ook slechter dan de ander. hing er echt mee samen hoe depressief ik me voelde. sommige dagen ging het heel slecht, andere dagen was het wel te doen, en was ik ook wat energieker. Niet om een rondje te gaan hardlopen maar een stukkie fietsen naar de winkel enzo ging dan prima

quote:

Ik zou een relatie met een depressief iemand, in de zin van Sylvana en hoe zij er mee omgaat, niet volhouden. Sowieso ben ik veel te direct, alles wat op m'n tong ligt komt er ook meteen uit, dus dan zou ze dagen ongelukkig zijn vanwege dingen die ik dagelijks zeg.

Ik heb een relatie gehad met iemand die depressief was op een moment dat ik het niet was. Ik vond het lastig want ik wil dan ook gaan helpen, en dat kan niet.
En sowieso gezien mijn vatbaarheid voor depressie is het voor mij fijner om iemand te hebben die wat optimistischer is.

Maar ik kan goed begrijpen dat iemand niet zit te wachten op een depressieve vriendin en de neiging krijgt om botte dingen te gaan zeggen. Depressie is moeilijk te begrijpen als je het niet kent, of zelfs ook als je het op dat moment niet ervaart kan het moeilijk zijn.

Ik haal het weg, want het is blijkbaar niet zinvol hier.

[ Bericht 99% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 13:26:23 ]

*verwijderd*

[ Bericht 89% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:43:49 ]

Zoek een baan of, als dat niet lukt, ga vrijwilligerswerk doen. Dit zeg ik niet om te bashen, maar omdat het veel verschil kan maken om ergens 'nodig' te zijn, dat er ergens op je wordt gewacht, waardoor je een reden hebt om je aan te kleden en de deur uit te gaan. Dat lost niet meteen je depressie op, maar kan je net dat beetje energie geven om wel je huis zo nu en dan schoon te maken.

En dat schoonmaken vooral ook niet overdrijven, een beetje rommel is gezellig .

Sporten. Of welke andere activiteit dan ook ondernemen waar je energie van krijgt. Voor iedereen, ook niet-depressieven, geldt dat ze zo futloos als 'n vaatdoek worden als ze teveel slapen en bankhangen. En sowieso, alleen maar therapie en bankhangen, waar is de lol? Daar wordt niemand blij van. Je mag jezelf op z'n minst enige dingen geven die depressie-verminderend werken in plaats van depressie-verergerend. Als die er nu echt niet meer bij passen dan pleit ik voor een ochtend minder therapie. Of voor vervanging van een van de huidige therapie-ochtenden door runningtherapie.

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar als ik zo lees wat je probleem is en wat PIT kan inhouden, denk ik dat het een goede steun in de rug kan zijn om normale dingen als huishouden (en misschien ook sporten) weer op te pakken. Er wordt in dit topic ook wel geadviseerd om je vriend er meer bij te betrekken om jou in actie te krijgen. De valkuil is echter dat je vriend dan min of meer in een hulpverlenersrol stapt. Zou ik daarom toch afraden in dit stadium.

Mooi. Is dat buiten? Volgens mij is het antidepressieve effect van sporten een stuk groter wanneer je het in de buitenlucht doet.

*verwijderd*

[ Bericht 98% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:44:05 ]

Nijna, niet alle advies hoeft opgevat te worden als negatieve kritiek.

*verwijderd*

[ Bericht 94% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:44:18 ]

quote:

Op zondag 11 maart 2012 09:41 schreef Nijna het volgende:
Nee dat is waar, maar ze wordt aardig afgebrand hier en dat is ook niet nodig. Want het was niet de vraag: stamp me in de grond...

Ze vraagt toch om de mening van anderen? Dan krijg je de mening van anderen.

Daarnaast vind ik de lepeltjes theorie van iemand met lupus volkomen misplaatst en zelfs beledigend om dat hier te gebruiken. Dat gaat over mensen met een ernstige lichamelijke aandoening. Niet over mensen die lichamelijk best kunnen functioneren. Dat verhaal gaat erover dat je lichaam je veel minder laat doen dan je geestelijk wil, niet dat je geest zwakker is dan het lichaam. Gaarne geen appels met peren vergelijken om te bewijzen dat citroenen het zuurst zijn.

quote:

Op zondag 11 maart 2012 07:43 schreef Nijna het volgende:
Enne... zoek een baan? Jij denkt dat dat alles oplost?

Twee zinnen verder in datzelfde bericht: "Dat lost niet meteen je depressie op, maar kan je net dat beetje energie geven om wel je huis zo nu en dan schoon te maken."

Er zijn legio onderzoeken die aantonen dat betaald of vrijwilligerswerk de symptomen van een depressie kan verlichten.

quote:

Op zondag 11 maart 2012 11:06 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Ze vraagt toch om de mening van anderen? Dan krijg je de mening van anderen.

Daarnaast vind ik de lepeltjes theorie van iemand met lupus volkomen misplaatst en zelfs beledigend om dat hier te gebruiken. Dat gaat over mensen met een ernstige lichamelijke aandoening. Niet over mensen die lichamelijk best kunnen functioneren. Dat verhaal gaat erover dat je lichaam je veel minder laat doen dan je geestelijk wil, niet dat je geest zwakker is dan het lichaam. Gaarne geen appels met peren vergelijken om te bewijzen dat citroenen het zuurst zijn.

Dank je, Dat vind ik dus ook, Ik heb deze lepeltheorie al eerder gelezen maar toen icm mijn zus die een chronische spieraandoening heeft, Daar hielp het mij inderdaad om te begrijpen hoe haar dag eruit zag, maar icm een depressie vind ik hem volkomen misplaatst.

Sylvana, Ik begrijp dat je het heel zwaar hebt, maar ik vind eerlijk gezegd dat je jezelf eens een schop onder je kont moet geven, Jij bent degene die moet vechten,en je kunt niet van je omgeving verwachten dat zij jouw gevecht vechten, En dat idee krijg ik nu wel een beetje, Want wat doe jij productief om het beter te maken, Ja oke je gaat naat therapie, maar ik lees ook vaak dat je niet bent geweest omdat je je bed niet uitkon, en er niemand was om je eruit te schoppen, Kom op je bent geen klein kind meer, Je zal zelf je benen naast je bed moeten zetten, Die mensen bij therapie rekenen op jou, en hoe vaker jij verstek laat gaan, hoe sneller zij zullen zeggen dat ze niet met je verder gaan, En dan?

Leer leven met de depressie, maar laat de depressie jouw leven niet beheersen!

*verwijderd*

[ Bericht 98% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:44:36 ]

*verwijderd*

[ Bericht 96% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:44:49 ]

quote:

Op zondag 11 maart 2012 11:37 schreef Nijna het volgende:
Ik vind het ontzettend jammer dat psychische aandoeningen zo onderschat worden.

Je hebt een schop onder je kont nodig, je moet een baan zoeken, je moet gewoon je schouders eronder... Lekkere dooddoeners, laten we ze erin houden.
Dan blijven die mooie vooroordelen in de wereld en blijft de ggz altijd een achtergeschoven kindje.

Als je psychisch wat mankeert dan moet je je gewoon niet zo aanstellen... sure.

Dat zeg ik niet ofwel? Ik heb zelf de hel gezien hoor, maar ik denk ook dat het een persoonlijkheids dingetje is, Pak je het aan en ga je knokken? Of laat je je hoofd hangen? Een depressie is loodzwaar, maar ze krijgt ook alle hulp aangeboden die onderhand beschikbaar is, en dan vind ik dat je jezelf een schop moet geven, als je hulp krijgt en je doet er niks mee, geef die hulp dan aan mensen die op de wachtlijst staan en wel willen vechten, maar het niet alleen kunnen!
Echt ik zou willen dat mensen zich allemaal eens wat minder aangevallen voelen, En misschien ligt het ook wel aan mij, Ik kan gewoon niet tegen wel-janken-niet handelen! Je kunt op je bek liggen, maar uiteindelijk zul je moeten gaan vechten, en als we mensen alleen maar gaan pamperen dan wordt de druk op de GGZ alleen maar groter!

quote:

Op zondag 11 maart 2012 11:34 schreef Nijna het volgende:

[..]

Nee, ze vraagt om ervaringen van anderen met PIT.
Niet de mening over of ze het wel goed doet met haar depressie.

En dat jij die lepel-theorie misplaatst vindt, dat is jouw mening.
Je moet niet zo oordelen!

Ik mankeer niks aan mn handjes nee, maar onderschat de invloed van een depressie niet!
En verder stop ik hier geen energie meer in, want mn lepels raken op en die kan ik beter gebruiken om schoon te maken

Het hele idee bij de lepeltjes theorie is dat je aantal lepeltjes afneemt als gevolg van je ziekte. Dat je steeds minder kan en daarom steeds meer wil, maar dat kan je lichamelijk niet meer. Elk lepeltje die je kwijtraakt krijg je nooit meer terug. Dat is heel wat anders dan bij een depressie. Dan heb je lepeltjes genoeg en als je die nu niet kan gebruiken dan kan je die weer mooi gebruiken als je van je depressie verlost bent.

Depressie is een geestelijke ziekte, lupus een lichamelijke. Doe mij maar liever een depressie dan lupus, want een depressie is beter te behandelen en je hebt zelfs kans op volledige genezing.

*verwijderd*

[ Bericht 94% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:45:06 ]

quote:

Op zondag 11 maart 2012 11:57 schreef Nijna het volgende:
Kardinaal, je mag mn depressie hebben. Gratis en voor niks!

Als jij mijn zooi krijgt dan is dat een prima deal.

quote:

Op zondag 11 maart 2012 11:37 schreef Nijna het volgende:
Ik vind het ontzettend jammer dat psychische aandoeningen zo onderschat worden.

Je hebt een schop onder je kont nodig, je moet een baan zoeken, je moet gewoon je schouders eronder... Lekkere dooddoeners, laten we ze erin houden.
Dan blijven die mooie vooroordelen in de wereld en blijft de ggz altijd een achtergeschoven kindje.

Als je psychisch wat mankeert dan moet je je gewoon niet zo aanstellen... sure.

Psychische aandoeningen moeten heel serieus genomen worden en ik heb nog niemand in dit topic dat zien bagatelliseren, dat is de hoek waar jij nu de puntjes van kritiek in probeert te stoppen. Op deze manier is er natuurlijk geen zinnige discussie te voeren over de mate van hulpbehoevendheid en de kosten daarvan. Want diegene die zeggen dat er bij gevallen als Sylvana de steun wel iets minder kan zijn gelijk de boemannen.

Nou zoek het dan lekker zelf uit, straks is er totaal geld meer voor dit soort steun.

*knip* nevermind

quote:

Op zondag 11 maart 2012 12:00 schreef Nijna het volgende:
Ligt eraan wat jouw zooi is...
Maar ik wens je ook het uitzichtloze gevoel toe dat ik heb na al jaren therapie en medicatie met nog weinig verandering.

Aardig van je. Ik heb waarschijnlijk je citaat te pakken voor je edit.
edit: voorspelbaar dat je dat wijzigde.

*verwijderd*

[ Bericht 96% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:45:20 ]

Kunnen we nou asjeblieft ophouden met over en weer elkaar verwijten lopen te maken?

Zou een soort van maatjesproject misschien iets kunnen zijn voor Sylvana, dat een vrijwilliger af en toe eens met haar een klusje aan kan pakken?

Nijna waarom ga je zo verschrikkelijk over je zuiger, als mensen een opmerking maken over een depressie of bijkomende hulp? Ik snap het niet zo goed, Iedere depressie is anders, en ieder mens is ook anders, maar om mensen nu dingen toe te gaan wensen vind ik persoonlijk echt veel te ver gaan!

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 10:04 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
Sylvana, waarom reageer je hier niet op?

[..]

[..]

Ja, dat inderdaad. En echt, ik denk dat je je echt gelukkig mag prijzen met die vriend van je. Hij werkt fulltime (ook voor jou dus!), moet daarbij ook nog vrij veel doen in het huishouden. Heeft een vriendin die er elke dag onaantrekkelijk uitziet, omdat ze altijd te lam is om wat fatsoenlijks aan te trekken...

Ik weet gewoon zeker dat mijn vriend zo'n instelling echt niet zou pikken, depressief of niet. Misschien zou je vriend eens moeten overwegen om je te verbieden achter de computer te zitten als je nog niet de afwas gedaan hebt, nog niet gestofzuigd hebt... enzovoort. Net als bij een kind: je mag pas de leuke dingen doen als je je huiswerk gedaan hebt.

En ja, ik weet heus wel dat een depressie een ziekte is. Maar een depressie zit niet alleen maar in je hoofd, het is ook de manier hoe je er zelf mee omgaat. Je kunt jezelf heus wel er af en toe toe aanzetten om iets te doen. Je zou bijvoorbeeld kunnen overwegen om om de dag van je depressie te 'genieten', te zwelgen. Maandag blijf je lekker de hele dag in bed en in je pyjama, dinsdag ga je de afwas van 2 dagen doen, ga je koken voor 2 dagen, kleed je je leuk aan voor je vriend en ga je heel erg lief voor hem zijn, plus alle andere dagelijkse klusjes. Woensdag mag je weer de hele dag zwelgen en donderdag ga je weer aan de slag. Enzovoort...

Je vriend zal daar blij van worden, waardoor jij ook weer wat blijer wordt.

Ik heb ook in je topic gepost waarin je zegt graag kinderen te willen, ook al zeg je dat je die pas over een paar jaar wilt... Nou, nu ik dit topic van je lees vind ik het eigenlijk een schande dat je überhaupt nádenkt over het krijgen van kinderen als je al te lam bent om je bed uit te komen, om je aan te kleden, om de afwas te doen, om een overhemd te strijken...

Realiseer je je wel dat een baby 24/7 aandacht en verzorging nodig heeft? Je kunt dan niet in je bed blijven liggen omdat je even geen zin hebt erin.

Jezus, wie ben jij om voor een ander allerlei regeltjes en voorwaarden te bepalen? Overduidelijk niet iemand die verstand heeft van ziektes in het depressieve spectrum, anders zou je nietvan die onzin blaten. Achterlijke zienswijze hou je er op na!

quote:

Op zondag 11 maart 2012 12:11 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Nijna waarom ga je zo verschrikkelijk over je zuiger, als mensen een opmerking maken over een depressie of bijkomende hulp? Ik snap het niet zo goed, Iedere depressie is anders, en ieder mens is ook anders, maar om mensen nu dingen toe te gaan wensen vind ik persoonlijk echt veel te ver gaan!

Ik neem aan dat je de discussie van afgelopen nacht niet hebt meegekregen, voordat die werd verwijderd?

quote:

Op zondag 11 maart 2012 12:13 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik neem aan dat je de discussie van afgelopen nacht niet hebt meegekregen, voordat die werd verwijderd?

Nee, die heb ik inderdaad gemist.. Ik ben verder gaan lezen waar ik gisterenavond geeindigd ben.

quote:

Op zondag 11 maart 2012 11:37 schreef Nijna het volgende:
Ik vind het ontzettend jammer dat psychische aandoeningen zo onderschat worden.

Je hebt een schop onder je kont nodig, je moet een baan zoeken, je moet gewoon je schouders eronder... Lekkere dooddoeners, laten we ze erin houden.
Dan blijven die mooie vooroordelen in de wereld en blijft de ggz altijd een achtergeschoven kindje.

Als je psychisch wat mankeert dan moet je je gewoon niet zo aanstellen... sure.

Dat dus! Echt walgelijk hoe hier iemand volledig wordt veroordeeld omdat ze eerlijk is over haar ziekte.

quote:

Op zondag 11 maart 2012 12:27 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Dat dus! Echt walgelijk hoe hier iemand volledig wordt veroordeeld omdat ze eerlijk is over haar ziekte.

Als je niet kan lezen bemoei je er dan niet mee. Ik vind het echt afschuwelijk hoe je zieke mensen misbruikt om een discussie te ontwijken, dat heeft niets met empathie te maken dat is gewoon misbruik.

(Hoe voelt het nou om onterecht in zo'n hoek gezet te worden?)

Natuurlijk zijn er mensen met een ernstige psychiatrische aandoening bij wie de 'simpele dooddoeners' (betaald of vrijwilligerswerk, structuur, beweging, de schouders eronder) niet voldoende resultaat opleveren. Dat ontkent hier ook niemand. Feit is echter dat het in veel gevallen WEL net dat steuntje in de rug kan geven waardoor iemand in een opgaande spiraal terechtkomt. Ik mag toch hopen dat we dat laatste Sylvana allemaal gunnen.

Ik vind de lepeltheorie eigenlijk niet passen bij een depressie. Bij een depressie kun je op een dag ook zomaar lepeltjes terugkrijgen namelijk, door de juiste dingen te doen en door omgevingsinvloeden.
Het geeft wel goed aan dat je keuzes moet maken. Dus misschien moet je op een dag je lepels besteden aan het huishouden ipv aan op FOK! zitten en 3d-kaartjes maken. Tenminste, ik ga er vanuit dat Sylvana het met deze theorie eens is gezien haar bevestigende reactie.

quote:

Op zondag 11 maart 2012 13:01 schreef Maanvis het volgende:
Ik vind de lepeltheorie eigenlijk niet passen bij een depressie. Bij een depressie kun je op een dag ook zomaar lepeltjes terugkrijgen namelijk, door de juiste dingen te doen en door omgevingsinvloeden.
Het geeft wel goed aan dat je keuzes moet maken. Dus misschien moet je op een dag je lepels besteden aan het huishouden ipv aan op FOK! zitten en 3d-kaartjes maken. Tenminste, ik ga er vanuit dat Sylvana het met deze theorie eens is gezien haar bevestigende reactie.

Tsja, mee eens. Ik vind dat er een wereld van verschil zit tussel lupus en een depressie.
Bij een depressie zijn alle lepeltjes er wel, alleen de persoon in kwestie ziet ze niet.
Dat is heel wat anders dan constant met een gezonde geest tegen de beperkingen van je lichaam oplopen.

*verwijderd*

[ Bericht 26% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 21:45:41 ]