Omgaan met het overlijden van een dierbare #4

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 16:10 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Mijn moeder is gisterenochtend in het ziekenhuis op 59-jarige leeftijd overleden, we wisten pas 7 weken dat ze kanker had. Ze had zelf nog niet echt door dat het al zover was. Maar het ziekenhuis wilden haar toch nog even daar houden.

Zondag zijn mijn zus en ik een paar uur met haar samen geweest. Daarna kwam mijn vader en hij is bij haar blijven slapen terwijl wij naar huis gingen. Ze hebben de hele nacht liggen lachen en gesprekken gevoerd, mijn moeder was nog heel helder. Om een uur of 5 zijn ze in slaap gevallen en toen mijn vader een half uur weer wakker werd was ze overleden. In haar slaap.

Daar heb ik wel een goed gevoel over. Ook dat zij met zijn tweeen waren. Ik hoef er niet per se bij te zijn. Dit was een intiem moment voor hen tweeen. Zo mooi om die liefde tussen hen te zien...

Nu zijn we van alles aan het regelen. Ik jank niet zoveel, maar dat komt nog wel denk ik. Ik wil het liefst alleen zijn nu maar dat gaat niet. Gelukkig hebben mijn vader en zus er wel begrip voor dat ik af en toe even naar huis ga of zoiets.

Ik kan het eigenlijk nog niet bevatten misschien dat ik er daarom nog zo nuchter over praat...

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 16:25 schreef IrCute het volgende:

[..]

Heel veel sterkte. Ik heb zelf na het overlijden van mijn moeder ook nauwelijks gehuild, tot na de begrafenis.. Toen kwam het er allemaal uit.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 16:35 schreef Lienekien het volgende:
Gecondoleerd en sterkte.

Niet iedereen kan maar zo makkelijk de emoties laten gaan. Ik herinner me van de week nadat mijn vader onverwacht was overleden dat ik overdag aan het regelen was en 's avonds onder de douche stond ik pas te huilen.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 16:41 schreef KwadeAfdronk het volgende:

[..]

Jij ook gecondoleerd
Ja als ik ff alleen in de auto zit vind ik prettiger. Ik zie er ook erg tegenop om als 'lijdend voorwerp' te gaan zitten bij die crematie. Dat gaat niemand geen reet aan hoe kut ik me voel. Maar die mensen willen ook afscheid van mijn moeder nemen natuurlijk

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 16:41 schreef KwadeAfdronk het volgende:

[..]

Jij ook gecondoleerd
Ja als ik ff alleen in de auto zit vind ik prettiger. Ik zie er ook erg tegenop om als 'lijdend voorwerp' te gaan zitten bij die crematie. Dat gaat niemand geen reet aan hoe kut ik me voel. Maar die mensen willen ook afscheid van mijn moeder nemen natuurlijk

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 17:25 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Je zit op de eerste rij. Het enige wat ze zien is je rug. Normaal gesproken is het zo dat jullie dan eerst afscheid nemen en dan pas de rest. Jullie lopen dan ook als eerste de zaal uit.

Wij hebben het anders gedaan, wij zijn als laatste de zaal uit gegaan. Wij wilde namelijk zelf de deur dicht doen bij het verlaten van de zaal en wilde niet dat de kist de grond in zakte. Je kan echt alles laten gebeuren zoals jij / jullie dat willen.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 22:22 schreef jajablahblah het volgende:

[..]

Wij gingen bij de crematie van mijn moeder ook als laatste weg. Dat vond ik heel fijn. Ook om te zien hoe iedereen afscheid van haar nam.
En wat eerder gezegd werd, je zit voorin dus ik heb eigenlijk nauwelijks wat meegekregen van wat er achter me was. Kon me ook niet zo veel schelen op dat moment. Ik was bezig met ons eigen gezin en familie en verder niet.

Veel sterkte KwadeAfdronk

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 22:22 schreef jajablahblah het volgende:

[..]

Wij gingen bij de crematie van mijn moeder ook als laatste weg. Dat vond ik heel fijn. Ook om te zien hoe iedereen afscheid van haar nam.
En wat eerder gezegd werd, je zit voorin dus ik heb eigenlijk nauwelijks wat meegekregen van wat er achter me was. Kon me ook niet zo veel schelen op dat moment. Ik was bezig met ons eigen gezin en familie en verder niet.

Veel sterkte KwadeAfdronk

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 22:26 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Mijn vader is een tekst aan het schrijven. Mijn zus ook. Ik weet niet of ik dat nog wil doen. Heb geen zin in zo'n vat vol cliches en elk woord klinkt te min op dit moment... Denk er morgen nog wel even over na

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 23:10 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Je komt natuurlijk als eerste binnen en je hebt dan geen idee wat er achter je gebeurd. Het was dat onze begeleidster naar ons toe kwam om te zeggen dat we toch even achter ons moesten kijken. We hadden de grootste zaal en die was zo vol dat er heel veel mensen moesten staan en zelfs buiten de zaal stonden. Van te voren boeit je dat helemaal niet denk je. Maar als je iedereen achter je ziet geeft dat je heel veel steun. En wij vonden het ook heel fijn te zien wie er allemaal waren en hoe ze afscheid namen.

[..]

Mag ik de een andere optie geven? Schrijf een brief en zet er alles in wat je wil. En ipv voorlezen doe je die in de kist. Heb ik ook gedaan, mijn brief is personelijk en voor mijn gevoel niet bedoeld voor iedereen. Wie weet is dat een goede optie voor je? Je kan toch zeggen wat je wilt, je neemt toch afscheid en je kan het voor je zelf afsluiten

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 23:10 schreef ook_gek het volgende:

Mag ik de een andere optie geven? Schrijf een brief en zet er alles in wat je wil. En ipv voorlezen doe je die in de kist. Heb ik ook gedaan, mijn brief is personelijk en voor mijn gevoel niet bedoeld voor iedereen. Wie weet is dat een goede optie voor je? Je kan toch zeggen wat je wilt, je neemt toch afscheid en je kan het voor je zelf afsluiten

quote:

Op dinsdag 31 maart 2015 23:10 schreef ook_gek het volgende:
Maar als je iedereen achter je ziet geeft dat je heel veel steun. En wij vonden het ook heel fijn te zien wie er allemaal waren en hoe ze afscheid namen.

quote:

Op woensdag 8 april 2015 20:21 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Zaterdag is mijn moeder gecremeerd. Het begint nu eigenlijk pas langzaam door te dringen. Nu begint het verdriet te komen, en morgen moet ik weer aan het werk misschien is wat afleiding ook wel goed ik weet niet.

Maak me nu vooral zorgen om mijn vader. Hij zit daar maar alleen in dat huis. Ze hadden zo'n gelukkig huwelijk, deden bijna alles samen. Voor hem wordt het leven nooit meer echt leuk denk ik Hij zit vaak alleen naar droevige muziek te luisteren. Ik belde hem net op en toen moest ie huilen. Belde hij later terug dat het weer 'prima' met hem ging omdat hij niet wil dat ik me zorgen maak.

Dat doe ik natuurlijk wel. Naast het verdriet om mijn moeder is dit misschien nog wel zwaarder om je vader zo te zien lijden... Ik wilde dat ik iets voor hem kon doen. Maar meer dan 'er voor hem zijn' kan ik niet bedenken...

quote:

Op maandag 27 april 2015 03:37 schreef mascara-klodder het volgende:
voor iedereen.

Denkend dat ik goed op weg was heb ik toch de hele boel verkut.
Heb nog steeds mijn vriend. Dat dan weer wel. En hij begint steeds meer te begrijpen dat ik nog steeds aan het rouwen ben.

Ik ben zo erg verdrietig maar ik weet niet echt waar ik hiervoor terecht kan.
Ik ben al bij een psych maar daar worden alleen maar testen gedaan terwijl ik zo erg graag een keer wil praten.

quote:

Op maandag 27 april 2015 03:37 schreef mascara-klodder het volgende:
voor iedereen.

Denkend dat ik goed op weg was heb ik toch de hele boel verkut.
Heb nog steeds mijn vriend. Dat dan weer wel. En hij begint steeds meer te begrijpen dat ik nog steeds aan het rouwen ben.

Ik ben zo erg verdrietig maar ik weet niet echt waar ik hiervoor terecht kan.
Ik ben al bij een psych maar daar worden alleen maar testen gedaan terwijl ik zo erg graag een keer wil praten.

quote:

Op maandag 27 april 2015 10:39 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Ik heb bijna nog niet gejankt. Van de week een keer echt opgezocht door zielige muziek op te zetten en teveel te drinken Ik denk ik moet toch verdriet voelen en er doorheen ofzo. Anders komt het later misschien juist hard aan. Maar weet niet of dat zinvol is eigenlijk...

quote:

Op maandag 27 april 2015 10:39 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Ik heb bijna nog niet gejankt. Van de week een keer echt opgezocht door zielige muziek op te zetten en teveel te drinken Ik denk ik moet toch verdriet voelen en er doorheen ofzo. Anders komt het later misschien juist hard aan. Maar weet niet of dat zinvol is eigenlijk...

quote:

Op maandag 27 april 2015 10:39 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Ik heb bijna nog niet gejankt. Van de week een keer echt opgezocht door zielige muziek op te zetten en teveel te drinken Ik denk ik moet toch verdriet voelen en er doorheen ofzo. Anders komt het later misschien juist hard aan. Maar weet niet of dat zinvol is eigenlijk...

quote:

Op maandag 27 april 2015 11:19 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Rouwen gaat nooit zoals je verwacht dat het zou gaan. Als ik jou was zou ik de gevoelens die je hebt niet te veel gaan analyseren, weinig kans dat je daar wijzer uit gaat worden. Praat veel met je familie, wellicht dat er dan meer los komt. Sterkte iig.

quote:

Op maandag 27 april 2015 12:21 schreef MissButterflyy het volgende:

[..]

Moet je huilen om verdriet te voelen?

quote:

Op maandag 27 april 2015 12:35 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Het komt wanneer het komt. En soms op momenten dat je het echt niet verwacht. Laat maar gerust los dat er iets zou 'moeten'.

quote:

Op maandag 27 april 2015 15:42 schreef KwadeAfdronk het volgende:

[..]

Dankjewel, dat klopt idd wel. Misschien niet zo analyseren

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 07:18 schreef mascara-klodder het volgende:
Gisteren was een jaar geleden dat ik de laatste keer ruzie had.

quote:

Op maandag 27 april 2015 13:34 schreef mascara-klodder het volgende:

[..]

Nee. Er moet dan doorgegaan worden met testen.
Ik moet een stempeltje hebben ofzo.
Ik mag niet gewoon totaal overspannen zijn blijkbaar

Het frustrerende is dat ik eindelijk eens een keer wil praten en dat je denkt op de juiste plek te zitten en dat het dan nog niet kan dus.

Ik reageer later even op de rest. Zit hier nu met tranen in mijn ogen. En ik moet nog een leuke dag gaan hebben

quote:

Op maandag 27 april 2015 16:37 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Het is wel herkenbaar, hoor. Maar niet te veel bezig zijn met verwachtingen van wat je zou moeten voelen of vinden, van jezelf of anderen. Dat is zonde.

Het is wel prettig als je mensen hebt buiten je familie bij wie je af en toe je ei kwijt kunt. Die je moeder niet hebben gekend maar jou wel kennen. Ik had een paar collega's bij wie ik veel steun vond. Het deed mij wel goed om over mijn vader te praten en over hoe ik me voelde (en hoe ik dacht dat ik me moest voelen).

Ik had nog heel graag mijn vader om advies willen kunnen vragen. Of hem bij de leuke familiegebeurtenissen willen hebben. Het is na ruim zeven jaar een soort zachte pijn die me er ook aan herinnert wat er fijn was aan mijn vader. Echt zo'n bitterzoet gevoel.

quote:

Op woensdag 29 april 2015 18:39 schreef jajablahblah het volgende:
Wat zou je geven als jij niet ziek was?
Dat

quote:

Op woensdag 29 april 2015 22:16 schreef nils7 het volgende:

[..]

Heb een goed fles bier cadeau gegeven en gezegd dat ik met een tweede ooit kom en we die samen op drinken.