Dit moet wel één van de verschrikkelijkste muziekstijlen aller tijden zijn. De muziekstijl wordt bijna alleen maar geluisterd door hipsters met van die grote Dr. Dre koptelefonen of een één of ander alto ding.
Daarnaast heeft het zich ook een soort scène om zich heen gewikkeld waar 'artiesten' als Skrillex, die een sample droppen en dan even met een monofone synthesizer er even lekker doorheen schijten, worden aanbeden als goden. Dè man van het genre, volgens diegenen.
Ook hebben veel van die mensen een soort autistische tik tegen verandering. Als er eenmaal iets aangepast wordt aan de repetitieve drumloops en breaks of als er eens iemand doorheen gaat zingen past het niet meer in hun straatje, dan is het pop muziek of geen échte dubstep.
Alsof het de bedoeling is dat je trommelvliezen uit elkaar spatten bij elke kick.
Vandaag kwam ik voor het eerst sinds tijden een dubstep plaat tegen die ik wel aardig vond klinken. Ik kwam er toevallig achter omdat de artiest een synthesizer gebruikt die ik zelf ook in mijn bezit heb.
Het nummer wordt begeleid door een orkest en er wordt doorheen gezongen. En ja met een echte, wel gare, tekst.
Maar niet datgene wat normaal is voor het genre oftewel geen 14 jarige autist die er "YES OH MY GOSH" doorheen schreeuwt waarna het wordt afgemaakt met geluiden die gister, tijdens mijn diarree aanval, nog niet te horen vielen.
Dit was het nummer in kwestie:
Dit nummer is blijkbaar kut in vergelijking met: