Virtueel vreemdgaan, maar de wantrouw is wel reeël...

Beste fokkers,
Het is een lang verhaal maar ik hoop dat jullie toch hiervoor de tijd willen nemen. Mijn vriend en ik hebben al 2,5 jaar lang een relatie. Maar sinds een halfjaar geleden is ons relatie gewoon verpest. Hij heeft namelijk via whatsapp een seksgesprek gehad met een meisje (ex van zijn vriend) en elkaar naaktfoto’s verstuurd. Hierover had hij mij niets verteld. Hij was bang voor de gevolgen, wilde niet dat ik het uit zou maken. Dus hij had alles verzwegen. Totdat ik erachter kwam. Het hele zwijgproces duurde enkele weken.

Zucht, en wat was er in die weken gebeurd? In die weken had zij nogmaals geprobeerd een seksgesprek met hem te voeren. Dit weigerde hij en hij gaf aan vrienden met haar te willen zijn. In de daaropvolgende dagen spraken ze elkaar bijna dagelijks. In die gesprekken leek het wel alsof zij sympathie van hem wil krijgen, hem seksueel te uitdagen/stimuleren en mij zwart te maken. Mijn vriend gaf haar wel de sympathie en complimenten die ze wilde, maar ging niet in op de seksuele uitdagingen. Verder verdedigde hij mij helaas ook niet omdat hij van mening was dat ze toch al wist hoe hij over mij dacht. Dat het niet meer nodig zou zijn om voor mij op te komen. Ook was hij bang dat zij mij over het gesprek zou informeren als hij haar niet tevreden hield. Toen zij aandrong om met hem af te spreken, stemde hij ook toe uit angst dat ze boos zou worden en mij zou informeren. Ze hadden uiteindelijk afgesproken (hiervan was ik op de hoogte) en tijdens de afspraak probeerde ze hem uit te kleden en te betasten. Hij vond dit niet fijn en duwde haar weg (naar zijn eigen zeggen). Uiteindelijk was hij ook naar huis gegaan omdat hij het onaangenaam vond. Er is bevestiging dat tijdens de afspraak niets was gebeurd omdat zij later een mail stuurde vol excuses over haar gedrag tijdens de afspraak.

Even een klein detail: In de weken dat zij elkaar spraken was ik druk bezig met andere dingen. Mijn stiefvader was toen nog geen maand overleden en een goede vriendin bleek suïcidaal te zijn. Ik probeerde hierdoor veel tijd te besteden met mijn familie en vriendin, waardoor ik hem maar 2 – 3 keer per week zag.

Nu zijn wij een halfjaar verder. En ik vertrouw hem nog steeds niet. Hij heeft veel gehuild, gesmeekt dat ik bij hem moet blijven en dat ik de enige voor hem ben. Maar ik vertrouw hem nog steeds niet. Ik vind het raar dat hij zegt dat ik de enige ben en dat onze relatie perfect is terwijl hij dat gesprek had gevoerd. Hij had zelfs tegen dat meisje gezegd een seksafspraak met haar te willen als ik op vakantie zou gaan en dat zij sexy was. Maar tegen mij loopt hij al jarenlang haar uiterlijk belachelijk te maken (it’s funny cause she’s fat). En hij had ook gezegd dat hij opgewonden werd van de foto’s (borsten), niet zozeer van haar uiterlijk/gezicht in het algemeen omdat hij beweert in het echt niet tot haar aangetrokken voelt.

Ik vind het allemaal dus heel tegenstrijdig. En ook al wilt hij mij en niet zij, ik vertrouw het allemaal niet. Aan de ene kant wil ik verder gaan omdat ik weet dat wij al 2 jaar lang iets moois hebben en dat er daarom misschien een toekomst is. Maar aan de andere kant vertrouw ik hem niet, denk ik dat hij mij weer zal bedriegen en dat hij gewoon een makkelijk sletje is omdat hij nooit eerder ervaring heeft gehad met vrouwen (ik ben zijn eerste vriendin). Daarnaast word ik nog steeds overrompeld door woede, walging en verdriet als ik eraan denk. Verder is het ook een deuk in mijn zelfvertrouwen. Het heeft veel impact op mij gehad en ik kan het nog steeds niet loslaten. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen: Doorgaan met wantrouw of stoppen met verdriet? Vol vertrouwen verder of een nieuwe start maken met een ander?

Graag wil ik weten hoe jullie hierover denken. Tips en adviezen zijn dan ook erg welkom.

@Kamergezocht: Hij beweert dat het niet aan de seks lag. Dat het al perfect is tussen ons. Maar inderdaad, ik had precies dezelfde gedachtes. Ik ben zeker niet preuts in bed maar wat zou ik hem meer kunnen geven als hij beweert dat er niets meer extra's nodig is? Dan zou ik redeneren dat ik kennelijk niet genoeg voor hem ben, aangezien hij toch wel elders anders zijn behoeftes probeert te bevredigen.

@Poppetje: Dankjewel . Maar ik wist eerst niets van het hele gebeuren. Ik vond het toen niet leuk dat ze gingen afspreken omdat zij meestal niet eens met elkaar praten. Maar vóór de afspraak wist ik niets van het hele gebeuren af. Hij zei dat zij zich verveelde en dat hij haar niet wilde afwijzen omdat hij geen zin had in gezeur. Dat vond ik wel vreemd maar ik zocht er verder niets achter... bleghh ja ik was dom.
Ik ben nu al een halfjaar verder en we hebben veel ups en downs (vooral door het hele gebeuren). Het is inderdaad moeilijk om een geliefde los te laten...

L-E: Daar ben ik het zeker mee eens. Maar het punt is dat hij dat dus niet vindt. Er valt dus daarover niets te communiceren gezien hij beweert niets tekort te komen op het seksgebied.

Kamergenoot: We hebben hierover al vaak over gepraat. Hij beweert het volgende: er is niets mis met ons seksleven, ons relatie is perfect en hij is blij met mij. Maar op die avond verveelde hij zich en zij gaf hem spanning door foto's te sturen. Iets wat hij nooit eerder heeft ervaren. Maar dat vind ik ook zo debiel, hangt ons relatie dan af van zijn spanningsniveau??? Hoe meer hij zich verveelt + vrouwen die zich voor zijn voeten werpen = vreemdgaan? Dan weet ik gewoon zeker dat het zich gaat herhalen.

LE: Nou ja, ik zit gewoon nog in een grijs gebied. Aan de ene kant haat ik hem en vertrouw ik hem niet meer. Aan de andere kant houd ik gewoon nog veel van hem en wil ik bij hem blijven. Dat maakt het juist zo moeilijk.

VVDer: beide 23 Hij was niet uitgekleed, dat probeerde ze toen maar hij duwde haar weg. In een later mailtje van haar schreef ze dat het haar speet voor haar gedrag destijds. Ik vermoed dan dat ze zich schaamde voor wat ze toen probeerde te doen.

@Poppetje: Ik had toen voor mezelf besloten dat ik na een halfjaar een beslissing moet maken. Doorgaan met de relatie en niet meer over het vreemdgaan beginnen, dus het hoofdstuk afsluiten, of stoppen met de relatie. Ik ben er tot nu toe nog steeds niet over uit. Hij heeft zich in dit halfjaar 'bewezen' dat hij te 'vertrouwen' is. Geen contact meer met het meisje, neemt me vaak uiteten, cadeautjes, lief zijn, moeite voor me doen en al mijn woedeshit pikken. Het probleem is dat ik er soms nog heel erg mee kan zitten en dat de negatieve gevoelens weer naar boven komen. Bijvoorbeeld als ik iets zie dat ik met hen associeer, dan komen die gevoelens en gedachtes weer naar boven en dat zorgt voor spanning tussen ons en een rotdag voor mij.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 00:08 schreef keesjeislief het volgende:
De relatie is op sterven na dood, maar dat ligt zeker evenveel aan jouw kneuterige bezitterigheid als aan het gedrag van je vriendje. Jullie zijn allebei nog hartstikke jong, stel je toch niet zo aan over een paar gesprekken en een paar naaktfoto's zeg. Als je daar een half jaar later nog steeds zo mee zit dan ben je echt nog niet toe aan een vaste relatie en kun je beter eerst wat levenservaring op gaan doen.

Je hebt gelijk, misschien moeten we gewoon uit elkaar simpelweg omdat we nog moeten scharrelen. Want daarmee bouw ik natuurlijk ervaring op met relaties.

[ Bericht 0% gewijzigd door FL17 op 31-01-2012 00:23:25 (lettertje vergeten hihi) ]