Het serieuze als-versieren-moeilijk-is-topic #4

quote:

Op maandag 23 januari 2012 00:31 schreef richard_prf het volgende:
ok ze zei net op msn:

Welteruste
slaap lekker en tot snel

Ok ik krijg dus nog een kans... de druk wordt alleen maar hoger nu....ze verwachten echt iets van me... iets dat ik never nooit kan brengen... ik ben totaal niet sociaal vaardig.

Behalve 1 op 1... dan ben ik een kasanova zei meisje G.

Daarom faal ik ook... ik doe nooit dingen in groepen... ben altijd zelfstandig... al vanaf mijn vroege jeugd.

Relax, relax, relax...........

Daarnaast, wat denk je dat die mensen van je verwachten? Dat je ze bij het ontbijt onder de tafel doet liggen van 't lachen? Als je gewoon netjes bent en geen gigantische kater hebt, dan is dat gewoon meer dan genoeg hoor.

Zolang je het maar nooit meer in je harses haalt om dronken in een auto te stappen. Dát is namelijk het meest faalhazerige wat je hebt gedaan.

quote:

Op maandag 23 januari 2012 00:35 schreef twi het volgende:
Daarnaast, wat denk je dat die mensen van je verwachten? Dat je ze bij het ontbijt onder de tafel doet liggen van 't lachen? Als je gewoon netjes bent en geen gigantische kater hebt, dan is dat gewoon meer dan genoeg hoor.

Nee deze familie is vol met universitaire mensen. Het gesprekstempo is heel erg hoog en de bijdehante opmerkingen vliegen je om de oren. Voor ik het weet word ik in de maling genomen, ik kan het tempo simpelweg niet bijbenen. Ze verwachten dat ik spannende verhalen ga vertellen en dat ik inhaak op verhalen van anderen en dat ik af en toe wat bijdehante opmerkingen er tussen gooi.
Ik ben bang voor die familie. Ik dacht echt wtf doe ik hier.... ik ben dom... en haar familie deed al alsof wij een stel waren :S... tegenover me zat een vreselijke knappe dame.. en ik dacht... wtf ziet zij in mij...ik ben een schande voor haar familie. En ik voel me zo kut dat ik haar status heb beschadigd... zij voelde zich ook vet ongemakkelijk.... ze had echt veeeeeeeeeeeeel van mij verwacht door msn... blijk ik er als een slome rasautist bij te zitten.

Als ik je zo hoor, dan snap ik het ook niet

Heeft die familie dan gezegd dat ze spannende verhalen verwachten?

quote:

Op maandag 23 januari 2012 00:44 schreef richard_prf het volgende:
Nee deze familie is vol met universitaire mensen. Het gesprekstempo is heel erg hoog en de bijdehante opmerkingen vliegen je om de oren. Voor ik het weet word ik in de maling genomen, ik kan het tempo simpelweg niet bijbenen. Ze verwachten dat ik spannende verhalen ga vertellen en dat ik inhaak op verhalen van anderen en dat ik af en toe wat bijdehante opmerkingen er tussen gooi.
Ik ben bang voor die familie. Ik dacht echt wtf doe ik hier.... ik ben dom... en haar familie deed al alsof wij een stel waren :S... tegenover me zat een vreselijke knappe dame.. en ik dacht... wtf ziet zij in mij...ik ben een schande voor haar familie. En ik voel me zo kut dat ik haar status heb beschadigd... zij voelde zich ook vet ongemakkelijk.... ze had echt veeeeeeeeeeeeel van mij verwacht door msn... blijk ik er als een slome rasautist bij te zitten.

Als ze zo slim zijn, snappen ze ook wel dat het een ongemakkelijke situatie voor je was.Denk je dat andere mensen nooit de kat uit de boom kijken en dat iedereen op z'n eerste ongemakkelijke ochtend met de schoonfamilie een verpletterende indruk maakt? Ja, je hebt er nu als een zombie met een kater gezeten. De volgende keer zorgen dat je niet in zo'n situatie komt en gewoon af en toe wat aan ze vragen om ze te leren kennen. Dan komen de adremme opmerkingen op den duur wel.

Ik moet in elk geval iets te vertellen hebben.. en mijn lichaamstaal moet kloppen.

Nou ja onze uren lange msn geprekken (lees 10 uur lang tot diep in de ochtend) zijn afgelopen nu. Daar beschuldigde ze mij van... ze beweerd dat ik haar hypnotiseerde met mijn woorden en dat ik net als een spannend boek ben dat ze wilt blijven doorlezen tot einde. Haar ouders waren woedend op haar omdat ze niet meer at en sliep en veranderd was in zombie-mode zoals ze zelf zegt.

Daarom kreeg ik het ook voorelkaar om 6 uur s ochtends binnen te komen.

Wat wil je vertellen dan? Over je fantastische halfjaar wat je tussen de wilde beren van Noorwegen hebt beleefd? Vertel gewoon wat je doet en wat je leuk vindt. Voor hetzelfde geld punnikt 'r moeder en spaart 'r vader postzegels. Wat ze vooral willen weten is dat je geen slechte invloed op 'r bent. Dus dat je niet om 06.00 met een dronken hoofd een auto dwars op straat parkeert.

Dat je 'r tot diep in de nacht aan de praat houdt hoort erbij, natuurlijk moet je daar af en toe wat verantwoordelijk mee om gaan, maar als je dat niet had gedaan had ze je niet zo leuk gevonden. En het gaat om haar, niet om 'r familie.

Dat is het probleem juist. Ik ben al 10 jaar depressief. Zowel zware lichamelijke als geestelijke problemen. Wat ik deed is overleven... al die tijd. Zij leven echt.... het heeft geen zin.
Ik pas gewoon niet bij haar.

Van wat ik van anderen hier heb gelezen heb je een fantastische vooruitgang geboekt. Dat blijkt ook wel als je zo'n ontzettend leuke meid aan de haak kunt slaan en ze na zo'n slechte avond nog zo lief en leuk tegen je doet. Dat ze verder eerlijk is naar je, is alleen maar mooi. Als ze je niet meer zag zitten, dan zou ze het allemaal echt anders brengen.

En verder hoef je je toch voorlopig ook niet druk te maken over wat je tegen haar ouders zegt? Waarom zou je er überhaupt de eerstkomende tijd naartoe gaan? Je kent 'r pas net, ga gewoon leuke dingen met haar doen. Dan heb je t.z.t. allerlei dingen die je met haar familie kunt delen, namelijk de leuke dingen waar je met haar naartoe bent geweest.

quote:

Op maandag 23 januari 2012 00:44 schreef richard_prf het volgende:

[..]

Nee deze familie is vol met universitaire mensen. Het gesprekstempo is heel erg hoog en de bijdehante opmerkingen vliegen je om de oren. Voor ik het weet word ik in de maling genomen, ik kan het tempo simpelweg niet bijbenen. Ze verwachten dat ik spannende verhalen ga vertellen en dat ik inhaak op verhalen van anderen en dat ik af en toe wat bijdehante opmerkingen er tussen gooi.
Ik ben bang voor die familie. Ik dacht echt wtf doe ik hier.... ik ben dom... en haar familie deed al alsof wij een stel waren :S... tegenover me zat een vreselijke knappe dame.. en ik dacht... wtf ziet zij in mij...ik ben een schande voor haar familie. En ik voel me zo kut dat ik haar status heb beschadigd... zij voelde zich ook vet ongemakkelijk.... ze had echt veeeeeeeeeeeeel van mij verwacht door msn... blijk ik er als een slome rasautist bij te zitten.

je werpt nu weer iets op wat je zelf verzint

eerst was ze te klef, nu is het haar familie
zie je niet wat je zelf doet?

niemand verwacht iemand die precies het zelfde is als zij zijn
en al doen ze dat wel, dat maakt geen zak uit
ik pas ook compleet niet tussen de familie van mijn vriend maar mijn vriend vind mij wel de leukste persoon aan de ontbijttafel en dat is het enige waar het om draait

zoals al gezegd: zolang je netjes en beschaafd bent en niet weer dronken/met een kater aan het ontbijt verschijnt doe je weinig verkeerd hoor

Stop met overanalyseren. Op die manier wordt het nooit iets.

quote:

Op maandag 23 januari 2012 09:25 schreef Mystikvm het volgende:
Stop met overanalyseren. Op die manier wordt het nooit iets.

Amen.

als je zelf vind dat je ontzettend hebt gefaald moet je maar zo denken; ze geeft je zelfs na dit alles een nieuwe kans, dat moet je toch wel een beetje doen sterken niet?

quote:

Op maandag 23 januari 2012 09:25 schreef Mystikvm het volgende:
Stop met overanalyseren. Op die manier wordt het nooit iets.

Klopt, je legt jezelf een behoorlijke druk op op die manier.

quote:

Op maandag 23 januari 2012 00:44 schreef richard_prf het volgende:

[..]

Nee deze familie is vol met universitaire mensen.

So what. Zelf ben ik nog hoger geschoold en zie het punt niet. Jij hebt een HBO opleiding en dat is ook mooi. Je bent niet dom, en wat net zo belangrijk is, je bent niet hard en koud, maar sociaal.

quote:

Het gesprekstempo is heel erg hoog en de bijdehante opmerkingen vliegen je om de oren. Voor ik het weet word ik in de maling genomen, ik kan het tempo simpelweg niet bijbenen.

Dat zou flauw van ze zijn, want iedereen hoort zich af te stemmen op zijn gesprekspartners, dus zij ook.

quote:

Ze verwachten dat ik spannende verhalen ga vertellen en dat ik inhaak op verhalen van anderen en dat ik af en toe wat bijdehante opmerkingen er tussen gooi.

Dat verzin je zelf.

quote:

Ik ben bang voor die familie. Ik dacht echt wtf doe ik hier.... ik ben dom... en haar familie deed al alsof wij een stel waren :S... tegenover me zat een vreselijke knappe dame.. en ik dacht... wtf ziet zij in mij...ik ben een schande voor haar familie. En ik voel me zo kut dat ik haar status heb beschadigd... zij voelde zich ook vet ongemakkelijk.... ze had echt veeeeeeeeeeeeel van mij verwacht door msn... blijk ik er als een slome rasautist bij te zitten.

En zo haal je jezelf zonder goede reden omlaag.

Kortom, je bent zelf je grootste vijand, door voortdurend 'kijk en vergelijk' te spelen, ipv van in het hier en nu te blijven en normaal te doen. Dat doe je uit een gevoel van tekort, waardoor je er een soort examen van maakt. Een examen waarbij jij van alles te verliezen hebt, en zij slechts beoordelen wat jij nog kan toevoegen aan hun 'volmaaktheid'. De examenstress blokkeert je en zo creeer je je eigen falen.

Ga er eens vanuit dat iedereen gevoelens van tekort kent en dat wel verstaat. Daarom oordelen de meeste mensen veel gunstiger. Misschien zelfs opgelucht, omdat een sfeertje waarin je jezelf voortdurend moet bewijzen voor niemand prettig is.

Hoe verklaar jij dat veel mensen van honden en katten houden, hoewel daar helemaal geen fatsoenlijk gespek mee te voeren is, laat staan dat deze dieren een universitaire studie hebben afgerond? Hoe kan dat? Mensen willen helemaal niet op hun tenen lopen, maar gewoon contact. Alle dikdoenerij is slechts een strategie om een gunstige indruk te maken. Als dat de overhand krijgt, ontstaan omgevingen waarin niemand gelukkig is.

Richard als je weer in zo'n situatie raakt waar je jezelf om laag praat probeer dit dan eens:
Rustig adem halen, de negatieve dingen die je denkt op papier zetten
(Bijvoorbeeld; Zij hebben een univeristaire opleiding en ik niet dus ze zullen me vast niet aardig vinden)
kijk dan eens naar hoe realistisch het is en buig het daarna om naar iets dat wel realistisch is
(bijvoorbeeld: een diploma is ook maar een papiertje en zegt niks over het feit of je aardig bent of niet)

als je dat lastig vind zijn er ook best mensen hier die je er mee willen helpen als je die negatieve dingen hier post (denk ik, want ik zie het nu al heel veel mensen doen)
ik denk dat het belangrijk is dat jij zelf gaat zien dat je gedachten onrealistisch zijn en niets te maken hebben met de zaken waar je ze aan koppelt
wat heeft een opleiding nou met aardig zijn te maken? etc

Richard je kan het nu ook als nieuw begin zien en juist ook zien als kans om voor jou dingen te ondernemen . Zoals bijvoorbeeld leuk met haar naar de film gaan en dan heb je daarna wat om over te praten .

Ik denk dat dat negatieve wat je typt en onzekere namelijk je eigen depressie is en dat juist dus moet leren door je leven niet te laten overheersen door dat negatieve.

Geef toe aan jezelf dat je onzeker bent maar je weet ook dat het is omdat het is omdat je nieuwe start hebt en iedereen is daardoor onzeker , de kunst is niet meer je angst laten overheersen en dit gewoon als een nieuw avontuur te zien waar je aan begint

Weet je richard, op een gegeven moment ben je zo bezig met jezelf.. ' ze vinden dit, ze vinden dat, dit is er mis, dat is er mis.' dat je op een gegeven moment niet eens meer weet waar ze het over hebben aan de eettafel en dan voel je je nog meer verloren.

Je moet stoppen met denken dat je kunt gedachtelezen want dat kun je niet! Je bent niet minder dan andere. Misschien zijn andere knapper, slimmer, sneller of wat dan ook dan jou maar zijn ze dan ook automatisch een betere mens ? betekenen ze dan meer dan jou ? NEE, je hebt evenveel waarde!

Dit bovenstaande lijkt simpel theoretisch maar is in de praktijk moeilijk maar niet onmogelijk.

Elke keer dat je een negatieve gedachte krijgt over jezelf. ' bv, ze vinden me stom want ik ben lelijk' roep dan intern tegen je ' Nee! Je mag er best wezen! En ze vinden je niet stom! Je kan geen gedachtelezen!'. Ik ben dat nu een paar dagen aan het doen en het helpt best wel.

Ik heb respect voor je dat je uit je safezone bent gekomen en aan het uitgaan bent en een leuke dame hebt ontmoet ! Echt respect. Ik ben volgens mij dezelfde leeftijd als jou (26 ? ) en zie mezelf dat nog echt niet doen! Als ik eraan denk dan voelt het zo onrealistisch dat ik dat ook ooit zal doen! dus respect!

Kevin, als jij je eigen advies al aan het opvolgen bent, wordt het idee van uit je comfortzone stappen dan niet stukje bij beetje realistischer?
Het is goed om rationele gedachtes tegenover irrationele te zetten maar makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet het, zelfs ik heb ze
(p.s. je bent jonger dan richard dus wellicht is er nog hoop voor je )

quote:

Op maandag 23 januari 2012 13:19 schreef Cassandra87 het volgende:
Kevin, als jij je eigen advies al aan het opvolgen bent, wordt het idee van uit je comfortzone stappen dan niet stukje bij beetje realistischer?
Het is goed om rationele gedachtes tegenover irrationele te zetten maar makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet het, zelfs ik heb ze
(p.s. je bent jonger dan richard dus wellicht is er nog hoop voor je )

Mwja, het word wel wat realistischer maar toch blijft het ook allemaal een sprookje (snap je wat ik bedoel ? ). Het is stom, zelfs als ik tegen mijn interne criticus aan het schreeuwen bent voelt het onrealistisch dat ik ooit een leuke relatie tegemoet zal gaan. Zit een beetje op hetzelfde niveau als dat ik ooit op Mars zal lopen bv. Ik heb denk ik nog een hele lange weg te gaan.

Naja, ik denk dat Richard op mijn leeftijd al veel meer ervaring had dan ik, hij had al in bed gelegen etc met een dame... Ik was al helemaal trots dat ik afgelopen zaterdag bij de supermarkt een oude vrouw mijn Dolfje Weerwolfje stickers had gegeven! dus tja. Long way to go!

quote:

Op maandag 23 januari 2012 13:56 schreef Kevin24 het volgende:

[..]

Mwja, het word wel wat realistischer maar toch blijft het ook allemaal een sprookje (snap je wat ik bedoel ? ). Het is stom, zelfs als ik tegen mijn interne criticus aan het schreeuwen bent voelt het onrealistisch dat ik ooit een leuke relatie tegemoet zal gaan. Zit een beetje op hetzelfde niveau als dat ik ooit op Mars zal lopen bv. Ik heb denk ik nog een hele lange weg te gaan.

Je bent niet alleen je eigen criticus, want er zijn genoeg mensen die je dit proberen aan te leunen. Zolang het stimulerend is, om elkaar daarmee een beetje op te peppen, is het prima. Maar als je mensen ermee ondermijnt, wordt het een vorm van geweld waar niemand wat aan heeft. Als iemand dat verschil niet ziet, is hij beperkt ipv het 'slachtoffer'. Als je boven dit geneuzel staat is dat evident, maar als je ze stiekem gelijk geeft, uit onzekerheid, dan hebben ze je bij de ballen.

Willen en niet krijgen, leidt tot een overschatting van het onbereikbare doel. Lukt het uiteindelijk wel, dan blijkt meestal dat het verdwijnen van de frustratie van veel grotere waarde is, dan het begeerde goed zelf . Maar dat weet je pas door eerst het begeerde goed te verkrijgen.

quote:

Naja, ik denk dat Richard op mijn leeftijd al veel meer ervaring had dan ik, hij had al in bed gelegen etc met een dame... Ik was al helemaal trots dat ik afgelopen zaterdag bij de supermarkt een oude vrouw mijn Dolfje Weerwolfje stickers had gegeven! dus tja. Long way to go!

. Een oude vrouw je Dolfje Weerwolfje stickers geven is ook tof.

Ooit was ik in een bejaarde tehuis op bezoek bij mijn oma. In een andere kamer riep een man telkens opnieuw "Het is verschrikkelijk". Die man zat de hele dag voor het raam naar buiten te kijken en niemand had tijd om eens met hem te gaan wandelen. Die middag ben ik, met hem in een rolstoel, op pad geweest. Hij was een beetje de kluts kwijt, maar dat vond ik niet erg. Iets voor deze man te kunnen doen, gaf mij een goed gevoel.

Maar jij wilt / moet natuurlijk eerst nog iets anders doen .

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 23-01-2012 17:15:26 ]

quote:

Mwja, het word wel wat realistischer maar toch blijft het ook allemaal een sprookje (snap je wat ik bedoel ? ). Het is stom, zelfs als ik tegen mijn interne criticus aan het schreeuwen bent voelt het onrealistisch dat ik ooit een leuke relatie tegemoet zal gaan. Zit een beetje op hetzelfde niveau als dat ik ooit op Mars zal lopen bv. Ik heb denk ik nog een hele lange weg te gaan.

Naja, ik denk dat Richard op mijn leeftijd al veel meer ervaring had dan ik, hij had al in bed gelegen etc met een dame... Ik was al helemaal trots dat ik afgelopen zaterdag bij de supermarkt een oude vrouw mijn Dolfje Weerwolfje stickers had gegeven! dus tja. Long way to go!

Weet je dat sprookjes leuk blijven om te lezen, of je nu 10 of 40 bent?
Het blijven proberen is ook leuk. Uiteindelijk zul je wel iemand treffen, je kan beter 10 jaar langer wachten op de vrouw die voor je in katzwijm valt, dan nu gaan voor een huppelende scholiertje die met de eerste de beste klasgenoot er van door gaat. Bij wijze van

En voor de rest gewoon sociale vaardigheden blijven oefenen. Ga eens simpel een kop koffie drinken met iemand. Of lunchen of wat dan ook. En als je nu al trots bent op het feit dat je de interactie om stickers bent aangegaan, bedenk je dan eens hoe trots je zult zijn als je een leuke sociale dag met een ander hebt, of meer. Is dat geen mooi einddoel?

en deelnemer welkom terug! Goede/leuke post

Ik heb het wel een beetje gehad met de dames. Het contact was leuk met meisje G en ik merk dat ik echt afkickverschijnselen vertoon. Toch jammer dat het msn contact zo abrupt stopt.

Ik ben in elk geval niet meer bang voor vrouwen. Ik ga me op andere dingen richten. Het voelt best goed dat ik op dit moment geen behoefte heb aan een relatie of sociale contacten met vrouwen. Ik heb de schade wel ingehaald.