Franse vakantiekinderen, deel VII: De derde rónde, de derde rónde.

quote:

Op vrijdag 27 juli 2012 18:31 schreef Bluezz het volgende:

[..]

Helemaal relaxed toch

Ja, prima dagje zo! Gewoon bij alles denken: ach wat maakt het ook uit. Dat vinden de meiden erg fijn, merk ik. Lekker doen wat je wil, geen gedoe. Met je pyjama aan badmintonnen en even later op een kleed in de tuin je hele avondeten door dikke klodders ketchup mogen halen. Verder hebben ze hun laatste zakcenten in de supermarkt uitgegeven aan een doosje Tictac, waar ze er vijf per dag van zouden gaan eten, maar wat vliegt die tijd hè?

Vanavond de koffers gepakt voor Het Eiland. Zij samen één koffer, net als wij, want in onze hoerensloep zit zoveel motor, dat er verder bijna niks bij kan. Verder nog wat spelletjes en kleurstiften mee en on y va. Nou ja, met een tussenstop op de Familiedag met alle kinderen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 27-07-2012 23:48:40 ]

quote:

Op vrijdag 27 juli 2012 23:17 schreef AnneX het volgende:
Klinkt allemaal heel relaxed, Dude

Doen de draakjes ook hun "best" om nederlandse woordjes op te pikken, eigenlijk?

Ze kunnen al tellen tot twintig. En ze groeten en bedanken en asjuublieftuu-en dat het een lieve lust is. Weltrustuun lukt ook.
Omdat ze met mij Frans kunnen spreken, is de noodzaak/aanleiding er wat minder natuurlijk. Toen ze gisteren een dag mee waren op spelletjeskamp, kwamen ze terug met veel Nederlandse woordjes: Koekje, ijsje, iek hou fan Juustin Biebèr.

Vandaag hebben ze post op de bus gedaan voor thuis. Ik heb ze maar een beetje op dat idee gebracht, want het kwam nog niet bij ze op (dat is, denk ik, omdat ze hier steeds meer gewend zijn. Het wordt al een beetje normaal om even niet bij je moeder en broers/zussen te zijn. En je weet dat dat weer goedkomt na drie weken). Ik weet dat de ouders het wel erg leuk vinden om zo'n dikke envelop in de bus te krijgen.
Er is uiteindelijk geschilderd en er zijn uitgebreide verslagen geschreven over wat ze tot nu toe hadden gedaan en wat er nog op stapel staat. Ik mocht ze even lezen voor de envelop dichtging. "Morgen gaan we met de Chaquar op de boot". Wáármee? Ik ging al naarstig op zoek naar een woordenboek, maar L. bleek het in haar verslag goed te hebben geschreven: Jaguar.
Meisjes die niet over 'de auto' praten, maar over de Chaquar... wat een match.

Le Dilemma Du Jour:
K. wandelt over het terras. Handjes gevouwen achter de rug. Dan het dilemma-vingertje de lucht in: "Ik heb een idee!! Ik word kunstenaar later. Maar soms word ik verkoopster. Ik wil ook lerares worden. Ik heb altijd zo veel ideeën. Het is té vol." Ze wijst op haar hoofd en kijkt me ernstig aan. "Straks wordt mijn hoofd steeds groter! Hoe stop ik dat? "
Ik vertel haar dat een schedel heel sterk is en je ontelbare ideeën in je hoofd kan hebben zonder dat je hoofd barst. Daar is ze opgelucht over. "Fjoew!!" en ze pakte meteen door:
Of we morgen naar een museum voor moderne (!) kunst kunnen. Ze heeft vanmiddag wat waterverfwerkjes gemaakt die ze graag wil exposeren.Want ze wordt dus kunstenaar. En heel rijk. Dan koopt ze voor L. een audi TT (L.'s favoriete auto en ultieme wens) en besteedt de rest van het geld aan een "privéschool" voor zichzelf. Dat is haar droom, zegt ze, want je leert daar meer.

Zie hier in vogelvlucht het verschil tussen deze twee dametjes. Zo anders, maar allebei zo leuk. En de godganse dag maar gieren van de lach, saampjes

quote:

Op vrijdag 27 juli 2012 23:31 schreef AnneX het volgende:
Essentieel ! Koekje - ijsje etc.

Over welke speeltuin praat je eigenlijk?
Heb ik wel eens gepost dat die achter de Zaagmuldersweg giga was: " Ons Belang" .
Een paar terug was ik daar down memory lane en die is er deels nog steeds.

Mijn hemel... Er zijn 17 zeventien buurt/speeltuin verenigingen in Grun.
Lama.

Het speeltuintje waar de draken zelf naartoe wandelen is in een parkje een straat verderop. Wipwap, klimrek en schommel, c'est tout.

Heb jij Grunnse roots AnX?

[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 28-07-2012 00:07:40 ]

De meidjes hebben trouwens zo mooi hun eigen rituelen bedacht voor de overleden kat! Ik had toevallig net foto's bijbesteld waar de kat nog op staat toen ze ziek was. Die werden bekeken en bestudeerd. "Wat is ze mager". "Ze heeft zin om te slapen." "Ze is nu in de hemel. Daar hangt ze in een wolk, maar ze kan toch rennen."

Eergisteren werd er plots een badmintonwedstrijd in de tuin stilgelegd vanwege een prangende handeling: het grafsteentje van de kat (er staat een keitje op die plek) werd met straatkrijt voorzien van het nummer '17', de leeftijd van de kat. Ik werd er even bijgehaald, aan de arm, alsof ik een oud omaatje was. "Kijk, ze is zeventien geworden. We hebben het opgeschreven. Dus dan hoef je dat nooit te vergeten."

Handig hoor, zulke meiden.

quote:

Op zaterdag 28 juli 2012 00:07 schreef AnneX het volgende:

[..]

Joh! Kom net bij goochelen mijn opa tegen die mede oprichter was van de speeltuin in 1922 !!!
Pats boem springt tie van het scherm.
En ik logeerde tot mijn 12e de heeeele zomervakantie bij oma en opa op de Zaagmuldersweg.
En alle weken raggen in de speeltuin. Groot! Veel! Hoog!
Moeders was dus een groningse.

Wat heerlijk dat je het meisje wiens hoofd bijna ontploft, gerust kan stellen.

Oh dat wist ik heul nie! Wat leuk!

quote:

Op zaterdag 28 juli 2012 00:29 schreef Bluezz het volgende:
Memory Lane @ AnXX

En aww wat zijn die meisjes toch ongelofelijk aan het dénken geslagen
17. Wat een mooi rugnr. toch?

Prima & Prachtig Rugnummer!

We zijn op het Eiland! Aangekomen in de stromende regen, die zo hard op de stacaravan kletterde dat we elkaar niet meer konden verstaan. Maar vandaag was het prima toeven. De meidjes konden vandaag hun huurfietsen ophalen en hebben ontelbare toertochten gemaakt over de camping, met afwisselend badmintonrackets, waterflesjes of pakjes sultana onder de snelbinders. Verder speelden we Uno, aten we nasi á la Arty (tot onze verbazing een groot succes bij L., die normaal een ware piepkop is wat eten betreft) en liepen de meiden ettelijke blauwe plekken op door van hun fiets te vallen, samen Arty op de grond te werken, of met blote tenen in de krap bemeten caravan rond te dansen.
Maar daar kwamen geen tranen aan te pas. Die kwamen er bij L. (van wie iedereen denkt dat ze zo'n stoere bikkel is) wel nadat ze vandaag even naar huis belde. Het is dan altijd even grienen - we weten het inmiddels en zij weet dat we het niet stom vinden. Een paar dikke snikken, waarbij ze verklaart dat ze van haar moeder houdt en van haar buren en de bakker die altijd zo aardig is, en dat zij, samen met de meester van school, altijd in haar hart zijn.
Wij zeggen dan ook wel tegen haar: de vakantie in een ander land is leuk, maar tegelijkertijd ook best een beetje moeilijk. Het is allebei. En vaak moet je keihard lachen en soms moet je even huilen.
En dan zijn we het eens en kunnen we na een dikke knuffel en een kus weer verder.

K. heeft ook naar huis gebeld en dat gaat een stuk zakelijker. Die wil weten wat er gegeten is die avond, vertelt wat wij aten en meldt dat ze hoopt dat ze morgen een broodje gerookte zalm gaat eten bij restaurant de Koffiepot hier op het Eiland. Dat heeft ze dus serieus onthouden van vorig jaar: dat ene brood zalm, dáár! We wisten niet wat we hoorden. Welk kind van destijds acht prent de naam van een restaurant in haar geheugen? Wij wisten het zelf niet eens meer. "Le Koffiepottuh!"
Met haar gaan we van eetmoment naar eetmoment. Haar Afrikaanse afkomst klinkt heel duidelijk door in het ontzettend genieten van eten en eten bereiden, ook als sociaal aspect. Ze vertelt Arty en passant hoe hij de rijst moet wassen, vraagt of er kardemom en gember door gaan en zou graag even als dessert een crème brulléetje maken, ware het niet dat we geen oven in de caravan hebben ("Geen oven? We kunnen dus géén koekjes of taarten bakken de komende anderhalve week?? Of als aperitief tomaten roosteren met ansjovis en gruyère? Il y a un problème grave." )

Morgen maar even een stukkie fietsen buiten de camping en op zoek naar het broodje zalm. De kok van het betreffende etablissement mag zijn borst wel nat maken als het niet meer op de kaart staat.

[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 30-07-2012 01:35:38 ]

quote:

Op maandag 30 juli 2012 01:10 schreef golfer het volgende:
Ik begin verliefd te worden op K.

Ja dat kan ik me voorstellen! Daar zit een talentvolle kokkin in hoor, zou ze de kans krijgen.

Broodje zalm was een feest. Verder komen we niet echt buiten, want het hoost. Ik heb het dus wel weer gehad. Duimen maar voor nog een beetje mooi weer.

Gelukkig was het mooi weer!! Ik werd er zó dood-chagrijnig van zeg, de afgelopen dagen.

Maar alles goed nu.
Vandaag een watergevecht gehouden bij de caravan en tegen de avond naar het strand gefietst met zijn vieren. Alle toeristen kwam er verhit vandaan en wij fladderden er heerlijk naartoe in de koelte. Aldaar gegeten terwijl de meiden tussen de frisdrank, de frieten en kinderijsjes door, lekker op zoek gingen naar schelpen (ja ik heb mijn les inmiddels geleerd, er zaten boterhamzakjes in mijn chique handtas).

En ze rolden door het zand. En probeerden kuilen te boren met hun hoofd Na het eten wandelden we door de branding en natuurlijk wilde L. in haar onderbroek de zee in. Kinderen aan het strand mogen altijd alles, vind ik, dus daar ging ze. Modder over je kuiten smeren, water over je hoofd spatten en als finale luid gillend met je kont in de branding gaan zitten - geef haar eens ongelijk.

Door de inmiddels neerdalende lauwwarme avondregen tenslotte weer naar de camping gefietst.
L. in haar doorweekte onderbroek en wij allemaal op blote voeten met heel veel zand tussen de tenen.

Dillemma Du (deux) Jour(s):
We aten gisteren worteltjes en ik maakte het aloude grapje dat die goed zijn voor de ogen, want wie heeft ooit een konijn met een bril gezien?
Doodse stilte aan tafel en twee meidjes die me aankeken alsof ik nu definitief van lotje getikt was. Vandaag kwam, terwijl een hels watergevecht haar zojuist nog manisch krijsend op de grond had doen vallen, plots K. met een diepe frons naar me toe: "Ik heb nagedacht en snap nu waarom worteltjes goed zijn voor konijnen: Zij kunnen geen brilletjes op."








En nog twee van vorige week zaterdag, op de 'familiedag' met alle kinderen van deze reis:



[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 01-08-2012 23:32:00 ]

quote:

Op woensdag 1 augustus 2012 23:58 schreef Smallish het volgende:
Och, Dude.... Wat leuk. Die voeten..... Lief, gekmakend die meiden af en toe, en toch ook weer zo leuk.

Wat je zegt: gekmakend ook.

Ik heb in deze editie al weer twaalf keer gezworen dat we volgend jaar niet meer mee doen. Ik vind het bij tijd en wijlen zó'n gedoe zeg. Het gezanik en gezeur "Wanneer gaan we naar het strand? Wat eten we? Wanneer eten we? Welk spel kunnen we nog doen? Kan het zijn dat er een spin in de caravan zit? Kunnen we dan naar huis? Gaan we nu boodschappen doen? Kopen we dan slagroom? Waarom winnen er nooit Fransen als we de Nederlandse Olympische Spelen kijken? Mogen we een koekwe (mond nog vol avondeten)? Hoe krijg je kaas uit je haar? Mag ik mijn haar wassen in de keuken? Waarom mag je je haar niet wassen in de keuken tijdens de afwas? Hoe lang duurt de afwas nog? Want die borstel gebruiken we altijd voor onze haren. Waarom zijn jullie nu een beetje boos? Etc.

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 00:23 schreef Ansu het volgende:
Merk je ook echt een verschil tussen de 'leeftijden' ieder jaar, zeg maar? Als in, het niveau van gekmakendheid bijvoorbeeld?

Ja aboluut, dat moet gezegd: Ik heb met terugwerkende kracht notabene bewondering voor mezelf - wat natuurlijk maf klinkt. Maar hóe heb ik het het eerste jaar overleefd zeg, ongelooflijk.
Het is dit derde jaar al weer zó veel makkelijker dan afgelopen jaren. Ze gaan hun gang, stappen op de fiets, smeren hun boterhammen en gaan zelf met een slappe fietsketting naar de fietsenmaker op het Eiland.
En de afgelopen jaren werkte Arty als de meiden er waren. Dat we nu steeds met zijn tweeën bij hen zijn, scheelt zo enorm veel.

Maar ik blijf het pittig vinden.

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 00:25 schreef AnneX het volgende:

Je doet het voor ons hé, niet voor de kinderen !

Oh ja!

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 09:04 schreef -Spring het volgende:
Leuke foto's, Dude. Je ziet bij die blonde (L, toch?) aan d'r houding alleen al d'r springerigheid. Is ze nog steeds half jongen, half meisje? Of nog niet over gehad deze zomer?

En die voetenfoto doet me denken aan vorig jaar. Toen had L een aantal opmerkingen gemaakt over K's huidskleur, toch? Of was het over de huidskleur een mevrouw? Dat ze tegen K had gezegd dat het gek was dat een zwarte mevrouw 'iets' deed of mocht of zo, zonder te beseffen dat K hetzelfde kleurtje heeft.

Heeft ze daar dit jaar nog iets over gezegd?

Ja, ze hebben het. Wel over gehad samen. Dat ze op school hebben geleerd dat kleur niets uitmaakt. En dat mevrouw LePen alle buitenlanders het land uit wil zetten en dat dat niet eerlijk is.
Err wordt kennelijk op school veel aandacht aan besteed.

En het is een meisje! L. Doet zelfs oogschaduw op naar het strand, wie had dat ooit gedacht. Maar het blijft een kleine gespierde branie hoor. Het zal wel altijd een sportief stoertje blijven.

[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 02-08-2012 18:35:45 ]