R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat je hier typte ''het is storend, het veroorzaakt een storing in de normale gang van zaken'' past het beste bij hoe ik het zie alleen ipv normale vind ik natuurlijke gang van zaken beter passen. Alles wat leeft heeft de natuurlijk drang om te groeien, om te ontplooien, een beperking (in de zin van een verstoring) kan dat beletten. Of iets normaal is of niet is altijd subjectief. Je kan dan beter een perspectief van welzijn innemen; komt het de persoon ten goede of niet.quote:Op zondag 15 januari 2012 15:22 schreef Feestkabouter het volgende:
je taalgebruik blijft bijzonder (o.a. "in beslag gelegd", "het heling") en je verhaal volg ik wel een beetje, maar het is me niet duidelijk of je je nou wel een beetje aansluit (maar dan in wat andere woorden of met andere accenten) bij wat ik schrijf, of dat je juist positie neemt tegenover mijn teksten.
kun je wat meer ingaan op wat ik schrijf?
Het woord ''stoornis'' voor zoiets vind ik te kortzichtig en haast ouderwets, er is iets verstoord en dat kan recht gezet worden maar het is niet anders dan het op het moment is en vinden dat het anders zou moeten zijn dan het is is onzin, omdat het simpelweg niet zo is. Dat wil niet zeggen dat je je erbij neerlegt of het accepteert; het is accepteren dat het op dat moment zo is, zodat je geen energie verspild aan het vinden dat het anders zou moeten zijn dan het is, dat is energie die je kan gebruiken voor het werken naar hoe je het hebben wil.
Lang verhaal kort; ik sluit wel me aan bij wat je zegt wat betreft het woord ''stoornis''
Het is een wisselwerking tussen die 2 en veranderingen in het ontstane patroon aanbrengen is een manier om bij de kern te komen. Een verstoring is een manier van coping; er wordt op een beperkende manier geleefd, beperkend in de zin dat bepaalde vermogen worden gebruikt om bepaalde dingen vermeden moeten worden. Dan moet er wel eerst iets gebeuren waardoor de overtuiging dat het beter is een bepaald iets te mijden tot stand komt. Dingen beleven doe je in het huidige moment, dat is de enige plek waar je het leven kan ervaren, doe in het moment zijn geregeld pijn dan is in gedachten leven daar bijvoorbeeld een manier van coping voor. Overleven is de zwaarste vorm van coping.quote:daarnaast denk ik niet dat een stoornis altijd ontstaat uit een overleving.
en wat je niet noemt (maar wat je waarschijnlijk wel met me eens bent): het veranderen/oplossen/wegnemen van de oorzaak/bron neemt niet meteen het ontstane patroon weg, daar is vaak wat hulp voor nodig.
Als je kijkt naar de westerse samenleving en hoeveel men hier ''in het hoofd leeft'' is daar een goed voorbeeld van; je hoort vaak dat het leven zo snel gaat, of dat het leven aan iemand voorbij gaat, logisch, want het leven speelt zich niet af in je hoofd maar in het leven. Iemand kan echter geleerd hebben dat het veiliger is om het huidige moment, het nu, niet bewust mee te maken, je hoofd in gaan (leven in gedachten) is daar en strategie voor. De gedachten bepalen dan, niet de persoon. Al zal niemand dat een stoornis noemen, het wordt gezien als normaal, terwijl het in de kern, kwa basisprincipe, precies hetzelfde is als wat men ernstige stoornissen noemt. Het zal pas als stoornis gezien worden wanneer je niet voldoet aan een bepaalde gestelde norm van de omgeving.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Die miste ik nog.quote:
Het zal pas als stoornis gezien worden wanneer je niet voldoet aan een bepaalde gestelde norm van de omgeving.
The view from nowhere.
normaal vs natuurlijk...... ben ik enerzijds met je eens, we bedoelen wel behoorlijk hetzelfde, maar anderzijds ben ik het ook weer niet met je eens omdat ons vermogen om te denken de gang van zaken kan laten afwijken van het natuurlijke (vandaar ook mijn mening dat het niet altijd om overleving of coping gaat).
wat betreft 'vinden of iets anders zou moeten zijn'..... ik denk dat persoon in kwestie juist graag WIL dat het anders is, daar gaat het volgens mij om.
en dan ligt vinden en willen volgens mij erg dicht bij elkaar.
qua energie: beetje erg theoretisch en ver vanaf de werkelijkheid. er is altijd eerst een tijd frustratie over iets dat niet lukt of tegenzit, voordat je tot de conclusie komt dat je er in je eentje geen verschil in kunt aanbrengen.
om even jou eigen woorden te gebruiken: het is zoals het is, zo werkt dit nou eenmaal.
sommige van je teksten sluiten in mijn ogen niet heel erg aan bij de processen die in de werkelijkheid plaatsvinden.
wat betreft 'vinden of iets anders zou moeten zijn'..... ik denk dat persoon in kwestie juist graag WIL dat het anders is, daar gaat het volgens mij om.
en dan ligt vinden en willen volgens mij erg dicht bij elkaar.
qua energie: beetje erg theoretisch en ver vanaf de werkelijkheid. er is altijd eerst een tijd frustratie over iets dat niet lukt of tegenzit, voordat je tot de conclusie komt dat je er in je eentje geen verschil in kunt aanbrengen.
om even jou eigen woorden te gebruiken: het is zoals het is, zo werkt dit nou eenmaal.
sommige van je teksten sluiten in mijn ogen niet heel erg aan bij de processen die in de werkelijkheid plaatsvinden.
dat is erg beoordelend van buitenaf. kan ik me echt niet in vinden (maar ik oordeel dan zelf ook niet zo snel, geloof ik).quote:
Het zal pas als stoornis gezien worden wanneer je niet voldoet aan een bepaalde gestelde norm van de omgeving.
het is ook erg subjectief. als je zoiets echt vindt had je ook gewoon kunnen zeggen dat de term stoornis in jouw ogen erg subjectief is, dan hadden we nu geen energie verspild aan deze discussie.
Je gebruikt in het bovenstaande vrij statische begrippen, zoals: een stoornis, het natuurlijke. In een permanent veranderlijke omgeving (een proces) is de gang van zaken wel objectief, maar niet zo gemakkelijk te categoriseren.quote:
[..]
dat is erg beoordelend van buitenaf. kan ik me echt niet in vinden (maar ik oordeel dan zelf ook niet zo snel, geloof ik).
het is ook erg subjectief. als je zoiets echt vindt had je ook gewoon kunnen zeggen dat de term stoornis in jouw ogen erg subjectief is, dan hadden we nu geen energie verspild aan deze discussie.
The view from nowhere.
Het ontstaan van de beperking, het vormen, gaat onbewust, in de zin dat het in je onbewuste nestelt. Het idee er iets aan te gaan doen, die beslissing, ontstaat bewust ''ik vind het zo niet te doen, dus wil het anders hebben''.quote:
normaal vs natuurlijk...... ben ik enerzijds met je eens, we bedoelen wel behoorlijk hetzelfde, maar anderzijds ben ik het ook weer niet met je eens omdat ons vermogen om te denken de gang van zaken kan laten afwijken van het natuurlijke (vandaar ook mijn mening dat het niet altijd om overleving of coping gaat).
Dat willen is de basis van de motivatie, het daadwerkelijk doen kost energie, accepteren dat het op het moment nog niet zo is zoals je wil en je daar dus ook niet rot/down/klote over te voelen zorgt ervoor dat alle energie kan worden besteed aan het werken naar het punt van welzijn.quote:wat betreft 'vinden of iets anders zou moeten zijn'..... ik denk dat persoon in kwestie juist graag WIL dat het anders is, daar gaat het volgens mij om.
en dan ligt vinden en willen volgens mij erg dicht bij elkaar.
Ontstaat frustratie niet uit het herhaalde van iets doen (tijd en energie besteden aan) wat niet het gewenste resultaat oplevert? Wat levert het actief vinden dat dingen anders zouden moeten zijn dan ze zijn op? Nog meer frustratie. Dan zal er (als het goed is) hulp van buitenaf ingeroepen worden; iemand komt er zelf niet meer uit. Hulp van buitenaf zal die pogingen tot verbetering in goede banen leiden, zodat de besteedde energie merkbaar iets oplevert; begin van het einde van de frustratie,.quote:qua energie: beetje erg theoretisch en ver vanaf de werkelijkheid. er is altijd eerst een tijd frustratie over iets dat niet lukt of tegenzit, voordat je tot de conclusie komt dat je er in je eentje geen verschil in kunt aanbrengen.
om even jou eigen woorden te gebruiken: het is zoals het is, zo werkt dit nou eenmaal.
Welke processen zijn dat?quote:sommige van je teksten sluiten in mijn ogen niet heel erg aan bij de processen die in de werkelijkheid plaatsvinden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik kan me er ook niet vinden, had er bij moeten typen dat we in een maatschappij leven waar het zien als het hebben van een stoornis vooral bekeken wordt door of je aan de norm kan voldoen, kan je dat niet dan is er ''iets mis''. Zelf vind ik die redenatie onzin en onmenselijk, ook die zogeheten norm heb ik niks mee.quote:
dat is erg beoordelend van buitenaf. kan ik me echt niet in vinden (maar ik oordeel dan zelf ook niet zo snel, geloof ik).
het is ook erg subjectief. als je zoiets echt vindt had je ook gewoon kunnen zeggen dat de term stoornis in jouw ogen erg subjectief is, dan hadden we nu geen energie verspild aan deze discussie.
Zelfde geldt voor dit zien als een discussie, voor mij is het gewoon een dialoog en is er geen gelijk, slechts meningen. Wil je een gesprek voeren waar uit voor komt dat er een bepaald gelijk is of dat jij dat zou hebben daar kan ik je vrees ik niet aan helpen
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Fysieke en mentale stoornissen zijn afwijkingen van het prototype, die maken dat de ontwerpfuncties niet goed gaan of helemaal niet gaan. Dat heeft niets met boordeling van de persoon te maken.
Jullie zitten nu vooral over gedragsstoornissen te praten: in hoeverre de persoon zelf of de omgeving er last van heeft en dat het dan pas of helemaal niet een stoornis genoemd zou mogen worden.
De persoon zelf als uitgangspunt nemen, is bezwaarlijk omdat die persoon niet in zijn eentje op de wereld leeft. Maakt altijd deel uit van meerdere omgevingen.
Jullie zitten nu vooral over gedragsstoornissen te praten: in hoeverre de persoon zelf of de omgeving er last van heeft en dat het dan pas of helemaal niet een stoornis genoemd zou mogen worden.
De persoon zelf als uitgangspunt nemen, is bezwaarlijk omdat die persoon niet in zijn eentje op de wereld leeft. Maakt altijd deel uit van meerdere omgevingen.
In ieder prototype zouden dan latent alle mogelijke stoornissen zitten omdat iedereen wel een beperking kan ontwikkelden en het prototype doet dan in welk mogelijk geval dan ook precies waar het voor bedoelt is, er bestaan dan geen afwijkingen. Ook een stoornis is een logische ontwikkeling en in die zin gaat het ook ''goed'' en ''werkt'' alles; het werkt de persoon alleen tegen; beperking.quote:
Fysieke en mentale stoornissen zijn afwijkingen van het prototype, die maken dat de ontwerpfuncties niet goed gaan of helemaal niet gaan. Dat heeft niets met boordeling van de persoon te maken.
Lang verhaal kort; je vergelijking gaat niet op.
Dat is dan je eigen keus waar je meer waarde aan toe kent; de omgevingen of het individu.quote:Jullie zitten nu vooral over gedragsstoornissen te praten: in hoeverre de persoon zelf of de omgeving er last van heeft en dat het dan pas of helemaal niet een stoornis genoemd zou mogen worden.
De persoon zelf als uitgangspunt nemen, is bezwaarlijk omdat die persoon niet in zijn eentje op de wereld leeft. Maakt altijd deel uit van meerdere omgevingen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ontwerp? Geloof je in het creationalisme? Genetische variatie is van fundamenteel belang voor de evolutietheorie. Over welk prototype hebben we het dan?quote:
Fysieke en mentale stoornissen zijn afwijkingen van het prototype, die maken dat de ontwerpfuncties niet goed gaan of helemaal niet gaan. Dat heeft niets met boordeling van de persoon te maken.
The view from nowhere.
nou volgens mij ging de discussie juist over de betekenis en het gebruik van het woord 'stoornis'.quote:
[..]
Je gebruikt in het bovenstaande vrij statische begrippen, zoals: een stoornis, het natuurlijke. In een permanent veranderlijke omgeving (een proces) is de gang van zaken wel objectief, maar niet zo gemakkelijk te categoriseren.
en jij was volgens mij degene die als eerste de term 'natuurlijke' erbij haalde.
dus de aangehaalde post van jou slaat als een tang op een varken.
edit: ik moet wel even goed kijken wie wat schrijft.
ik reageerde op de post van Canillas, die had het over wat 'natuurlijk' is.
[ Bericht 9% gewijzigd door Feestkabouter op 15-01-2012 19:46:57 ]
Nee, het is maar bij wijze van spreken. Als je hart niet doet wat het moet, dan heb je hartstoornis en als het in de bovenkamer fout gaat met de chemische uitwisselingen, dan heb je een bovenkamerstoornis. Epileptie is een stoornis en borderliner is een stoornis. Of een borderliner storend is, hangt vooral af van de persoon zelf (wil die erkennen een borderliner te zijn) en van de omgeving, hoe verdraagzaam ze zijn en hoe ze zich zelf gedragen.
dialoog vind ik ook prima.quote:
[..]
Ik kan me er ook niet vinden, had er bij moeten typen dat we in een maatschappij leven waar het zien als het hebben van een stoornis vooral bekeken wordt door of je aan de norm kan voldoen, kan je dat niet dan is er ''iets mis''. Zelf vind ik die redenatie onzin en onmenselijk, ook die zogeheten norm heb ik niks mee.
Zelfde geldt voor dit zien als een discussie, voor mij is het gewoon een dialoog en is er geen gelijk, slechts meningen. Wil je een gesprek voeren waar uit voor komt dat er een bepaald gelijk is of dat jij dat zou hebben daar kan ik je vrees ik niet aan helpen
discussie is volgens mij een dialoog over een onderwerp waarin de deelnemers een verschillende mening hebben.
of dat tot een eensluidende conclusie moet leiden vind ik niet zo relevant, temeer daar ik dat ook echt niet verwacht in dit geval. maar ik ben wel benieuwd naar de gedachten over het onderwerp en ik geef en ontvang graag tegenargumenten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Feestkabouter op 15-01-2012 19:49:36 ]
mooi geformuleerd.quote:
Nee, het is maar bij wijze van spreken. Als je hart niet doet wat het moet, dan heb je hartstoornis en als het in de bovenkamer fout gaat met de chemische uitwisselingen, dan heb je een bovenkamerstoornis. Epileptie is een stoornis en borderliner is een stoornis. Of een borderliner storend is, hangt vooral af van de persoon zelf (wil die erkennen een borderliner te zijn) en van de omgeving, hoe verdraagzaam ze zijn en hoe ze zich zelf gedragen.
alleen is bij het hart wat duidelijker wat 'fout' is dan bij de bovenkamer.
maar voor iets wat je 'bij wijze van spreken' bedoelt gaat het wel erg ver.quote:
Fysieke en mentale stoornissen zijn afwijkingen van het prototype, die maken dat de ontwerpfuncties niet goed gaan of helemaal niet gaan. Dat heeft niets met boordeling van de persoon te maken.
Je bekijkt hier alles puur technisch en maakt geen onderscheid tussen lichamelijk mechanismen en psychische mechanismen.quote:
Nee, het is maar bij wijze van spreken. Als je hart niet doet wat het moet, dan heb je hartstoornis en als het in de bovenkamer fout gaat met de chemische uitwisselingen, dan heb je een bovenkamerstoornis. Epileptie is een stoornis en borderliner is een stoornis. Of een borderliner storend is, hangt vooral af van de persoon zelf (wil die erkennen een borderliner te zijn) en van de omgeving, hoe verdraagzaam ze zijn en hoe ze zich zelf gedragen.
Bij iemand met borderline werkt het psychisch systeem zoals het hoort; er wordt een impuls/actiepotentiaal geproduceerd om in het heden te reageren alsof ze zich moeten verdedigen tegen wat vroeger gebeurt is wanneer er in een symbolisch situatie van het trauma wordt verkeerd, want dat ligt als bedreigend in het onbewuste opgeslagen. Dat zal het blijven doen tot dat alle dingen verwerkt zijn en dus niet meer als bedreigend ligt opgeslagen. Dat verwerken moet iemand zelf doen. Maar het systeem op zich doet precies waarvoor het bedoelt is; het heeft dingen die vroeger te pijnlijk waren verdrongen en doet z'n best om dat verdrongen te houden.
Dat is het verschil met iets als een hartritmestoornis, zo'n groot verschil dat het niet te vergelijken is.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
dit is zo'n voorbeeld: deze theorie is nogal stellig en rechtlijnig, in de praktijk komt er meer bij kijken. vaak blijven patronen aanwezig terwijl de oorspronkelijke angst (of andere oorzaak) al verdwenen is.quote:
Bij iemand met borderline werkt het psychisch systeem zoals het hoort; er wordt een impuls/actiepotentiaal geproduceerd om in het heden te reageren alsof ze zich moeten verdedigen tegen wat vroeger gebeurt is wanneer er in een symbolisch situatie van het trauma wordt verkeerd, want dat ligt als bedreigend in het onbewuste opgeslagen. Dat zal het blijven doen tot dat alle dingen verwerkt zijn en dus niet meer als bedreigend ligt opgeslagen. Dat verwerken moet iemand zelf doen. Maar het systeem op zich doet precies waarvoor het bedoelt is; het heeft dingen die vroeger te pijnlijk waren verdrongen en doet z'n best om dat verdrongen te houden.
plus het feit dat er ook patronen kunnen ontstaan die bewust tegen de natuurlijke overlevingsreactie in gaan.
het is allemaal zo stellig en simpel niet samen te vatten als je steeds probeert.
en voor iemand die zo stellig en deskundig en overtuigend probeert over te komen helpt het als je in elk geval zorgt dat je de regels over d/t/dt goed gebruikt.
ik weet dat het zeikerig is, maar bij mij persoonlijk telt dit mee voor de geloofwaardigheid in serieuze intelligente discussies.
Een definitie van een stoornis geven is heel lastig vanwege het ontbreken van een maatstaf en het feit dat alles in beweging is (definities zijn altijd lastig).quote:
[..]
nou volgens mij ging de discussie juist over de betekenis en het gebruik van het woord 'stoornis'.
Er zijn prima voorbeelden te geven, waarin gestoord gedrag ook te zien is als gezond gedrag in een gestoorde omgeving (zoals opstandigheid in een autoritaire omgeving, of rouw in een lichtzinnig optimistische omgeving).
Er zijn prima voorbeelden te geven waarin afwijkend gedrag beschouwd wordt als een vorm van talent. Het hangt af van de doelstelling en of iemand er goed in is. Maar deze doelstellingen staan zelf ook weer in het teken van de dingen die komen en gaan. Is iemand geniaal of gestoord? Is de bedrijfscultuur in supercommerciele bedrijven een indicatie van talent of een vorm van een sektarische hersenspoeling?
Ook problemen uit het verleden zijn leerervaringen. Die kun je niet zomaar voor ongeldig verklaren, bv omdat de rest deze ervaringen niet kent. Je kunt het ook een verhoogd bewustzijn noemen. Probleemloos optimistisch hebben we een kredietcrisis gecreeerd. Waren we maar wat bezorgder en terughoudender geweest
Echte stoornissen, zoals blindheid, kunnen leiden tot een betere ontwikkeling van andere vermogens.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-01-2012 20:25:37 ]
The view from nowhere.
Het zijn patronen zolang je erin meegaat, het is de bedoeling dat je zelf leert beslissen wat je doet, ook als psychisch systeem uit gewenning een andere impuls creëert, die impulsen kan je waarnemen en begrijpen en vervolgens zelf je handelen kiezen. Je psychisch systeem is er niet om dingen voor je te beslissen, dat is je eigen verantwoordelijkheid. De beste manier om patronen op te heffen is ze om te keren, keer op keer op keer, dan verdwijnen ze, maar alleen als je door zet zolang dat nodig is. Elke keer als je het omdraait maak je bewust een keus kwa handelen, dat sterkt de vaardigheid daarin.quote:
dit is zo'n voorbeeld: deze theorie is nogal stellig en rechtlijnig, in de praktijk komt er meer bij kijken. vaak blijven patronen aanwezig terwijl de oorspronkelijke angst (of andere oorzaak) al verdwenen is.
plus het feit dat er ook patronen kunnen ontstaan die bewust tegen de natuurlijke overlevingsreactie in gaan.
het is allemaal zo stellig en simpel niet samen te vatten als je steeds probeert.
Ik heb daar geen interesse in, het gaat mij om wat er gezegd wordt, daarnaast is het anderen op zulke kleine dingen willen veroordelen voor mij het teken van een niet-intelligent gesprekspartner, dan ben je denk ik teveel bezig met de manier waarop je met jezelf omgaat (afwijzend/afzeikend) op anderen te projecteren. Als je dat belangrijker vind dat hetgeen wat er staat dan is dat jouw zaak, ik maak dat niet de mijne, negativiteit is nooit intelligentquote:en voor iemand die zo stellig en deskundig en overtuigend probeert over te komen helpt het als je in elk geval zorgt dat je de regels over d/t/dt goed gebruikt.
ik weet dat het zeikerig is, maar bij mij persoonlijk telt dit mee voor de geloofwaardigheid in serieuze intelligente discussies.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
met mijn bewustzijn probeer ik het geen rol te laten spelen, ik beoordeel of veroordeel je er dus niet op, maar ik merk aan mezelf dat het me toch steeds opvalt en dat het vraagtekens bij me oproept.quote:
Ik heb daar geen interesse in, het gaat mij om wat er gezegd wordt, daarnaast is het anderen op zulke kleine dingen willen veroordelen voor mij het teken van een niet-intelligent gesprekspartner, dan ben je denk ik teveel bezig met de manier waarop je met jezelf omgaat (afwijzend/afzeikend) op anderen te projecteren. Als je dat belangrijker vind dat hetgeen wat er staat dan is dat jouw zaak, ik maak dat niet de mijne, negativiteit is nooit intelligent
ik denk dat dat in het algemeen menselijk is..... ik wil je er alleen op wijzen, volgens mij is dat juist positief.
en ik ben me ervan bewust dat ik dat in een gezelligere sfeer had kunnen verwoorden, maar je bent halsstarrig (ja een oordeel) op een manier die bij mij geen vrolijkheid oproept.
je psychisch systeem en je eigen verantwoordelijkheid om te beslissen staan in jouw ogen helemaal los van elkaar, begrijp ik dat goed?quote:
Het zijn patronen zolang je erin meegaat, het is de bedoeling dat je zelf leert beslissen wat je doet, ook als psychisch systeem uit gewenning een andere impuls creëert, die impulsen kan je waarnemen en begrijpen en vervolgens zelf je handelen kiezen. Je psychisch systeem is er niet om dingen voor je te beslissen, dat is je eigen verantwoordelijkheid. De beste manier om patronen op te heffen is ze om te keren, keer op keer op keer, dan verdwijnen ze, maar alleen als je door zet zolang dat nodig is. Elke keer als je het omdraait maak je bewust een keus kwa handelen, dat sterkt de vaardigheid daarin.
wat bedoel jij precies met psychisch systeem?
ik snap wat je bedoelt over het doorbreken van patronen, dat hoefde je me niet uit te leggen. maar ik ben blij dat je het bestaan van die patronen in elk geval erkent. maar je gaat wederom niet echt in op wat ik zeg (zo lijkt het voor mij in elk geval).
Dus bewust wil je het geen rol laten spelen, dat probeer je zelfs, maar toch kan je het niet laten om erover te posten? Dat zou mij zorgen baren, dat bedoel ik niet verkeerd maar ik wil wel graag het idee hebben dat ik iets kan laten als ik dat wil.quote:
met mijn bewustzijn probeer ik het geen rol te laten spelen, ik beoordeel of veroordeel je er dus niet op, maar ik merk aan mezelf dat het me toch steeds opvalt en dat het vraagtekens bij me oproept
Je hebt gelijk, voor iets als een forum oid maakt het me niet uit maar voor dingen als brieven, verslagen etc wel, dus wat dat betreft goed dat je het zegt en ga ik er ook zeker iets mee doen, bedanktquote:ik denk dat dat in het algemeen menselijk is..... ik wil je er alleen op wijzen, volgens mij is dat juist positief.
Het is iig niet mijn bedoeling gevoelens van niet-vrolijkheid op te roepen, dus zal ook daar op lettenquote:en ik ben me ervan bewust dat ik dat in een gezelligere sfeer had kunnen verwoorden, maar je bent halsstarrig (ja een oordeel) op een manier die bij mij geen vrolijkheid oproept.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
oeoeoeoe, Canillas is mentaal onmenselijk sterk!quote:
[..]
Dus bewust wil je het geen rol laten spelen, dat probeer je zelfs, maar toch kan je het niet laten om erover te posten? Dat zou mij zorgen baren, dat bedoel ik niet verkeerd maar ik wil wel graag het idee hebben dat ik iets kan laten als ik dat wil.
nou op jouw advies ga ik me hier dan ontzettend zorgen om maken!
en dat terwijl ik me de eerste paar keren al succesvol had ingehouden, en het nu alleen maar als feedback aan jou had bedoeld. oh wat heb ik dat enorm fout aangepakt en wat heb ik de consequenties ontzettend verkeerd ingeschat: Canillas maakt zich zorgen om me!
edit: ik zie nu je 2 positieve teksten die nog in je laatste post staan, maar ze zijn helaas een beetje te laat wat mij betreft.
Jij als mens hebt een psychisch systeem en daarvoor ben je verantwoordelijk. Als vanuit jouw psychisch systeem een impuls/een gedachte/een gevoel gecreëerd wordt dan is het fijn om de keuze te hebben om daarin mee te gaan of niet, zo'n impuls kan bijvoorbeeld op het verleden gebaseerd zijn, het kan iets zijn wat je nu niet meer wilt en als je altijd meegaat met die impulsen krijg je altijd wat je kreeg. En dat willen mensen met psychische beperking natuurlijk juist niet, die willen het anders doenquote:
je psychisch systeem en je eigen verantwoordelijkheid om te beslissen staan in jouw ogen helemaal los van elkaar, begrijp ik dat goed?
Als mens ben je verantwoordelijk voor jezelf en dus alles wat je hebt, daarmee dus ook verantwoordelijk voor je psychisch systeem en ook verantwoordelijkheid hoe je omgaat met de impulsen daarvan. Niks staat daarin los van elkaar.
De verzameling psychische mechanismen zoals die op dat moment zijn opgebouwd wat als functie heeft het verleden naar het heden en toekomst te projecteren met het achterliggende idee je een gevoel van houvast te geven. Liggen er pijnlijke dingen in je verleden dan worden die naar het heden en toekomst je projecteert als dingen die je beter kan mijden. Aan jezelf en aan je psychisch systeem laten zien dat je dat soort houvast niet nodig hebt door te bewijzen dat je aan kan wat het leven je geeft, zonder (of beter gezegd met zo min mogelijk) coping doet dit overkoepelende mechanisme beetje bij beetje zijn functie verliezen omdat het leert, op de ervaringen doe je opdoet, dat er ipv angst (dingen willen vermijden) vertrouwen mag zijn (je weet dat je het aan kan dus bescherming is niet nodig, gevolg; geen herhalende door angst aan gevuurde gedachten patronen, lekker in het ontspannen (waar vertrouwen is is ontspanning) moment zijn en niet in je hoofd leven).quote:wat bedoel jij precies met psychisch systeem?
Als ik iets overgeslagen heb of op iets niet voldoende op reageert dan hoor ik het graagquote:ik snap wat je bedoelt over het doorbreken van patronen, dat hoefde je me niet uit te leggen. maar ik ben blij dat je het bestaan van die patronen in elk geval erkent. maar je gaat wederom niet echt in op wat ik zeg (zo lijkt het voor mij in elk geval).
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het was oprecht niet verkeerd bedoelt maar snap niet goed waar dat '' terwijl ik me de eerste paar keren al succesvol had ingehouden'' vandaan komt, vooral vanwege dit:quote:
oeoeoeoe, Canillas is mentaal onmenselijk sterk!
nou op jouw advies ga ik me hier dan ontzettend zorgen om maken!
en dat terwijl ik me de eerste paar keren al succesvol had ingehouden, en het nu alleen maar als feedback aan jou had bedoeld. oh wat heb ik dat enorm fout aangepakt en wat heb ik de consequenties ontzettend verkeerd ingeschat: Canillas maakt zich zorgen om me!
edit: ik zie nu je 2 positieve teksten die nog in je laatste post staan, maar ze zijn helaas een beetje te laat wat mij betreft.
Maar als het je frustreert laten we het hierbij, dat is denk ik niet de bedoelingquote:
dialoog vind ik ook prima.
discussie is volgens mij een dialoog over een onderwerp waarin de deelnemers een verschillende mening hebben.
of dat tot een eensluidende conclusie moet leiden vind ik niet zo relevant, temeer daar ik dat ook echt niet verwacht in dit geval. maar ik ben wel benieuwd naar de gedachten over het onderwerp en ik geef en ontvang graag tegenargumenten.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Stel, iemand is enorm achterdochtig en denkt dat iedereen tegen hem is. Op basis van die kenmerken krijgt hij de diagnose persoonlijkheidsstoornis. Men vindt dat hij de dingen niet in de juiste context kan zien.
Dat die persoon zo achterdochtig is, komt omdat mensen in het verleden misbruik hebben gemaakt van zijn vertrouwen. Hij is bijvoorbeeld financieel opgelicht, zijn vriendin had stiekem een verhouding met iemand anders, zijn vrienden gingen alleen met hem om omdat ze iets van hem wilden. Dus dat hij nu achterdochtiger is dan de meeste mensen, is gezien zijn verleden niet zo gek.
Als hulpverlener kan je denken: "Die jongen heeft zoveel vervelende dingen meegemaakt en hij is daar zo achterdochtig door geworden en zodoende houden zijn problemen met sociale contacten stand. Ik ga hem leren inzien dat mensen niet altijd tegen hem zijn en dat je mensen niet altijd hoeft te wantrouwen. Daardoor zullen zijn problemen met sociale contacten minder worden."
Maar hulpverleners denken soms ook zo: "Ik constateer dat deze persoon een verstoorde kijk heeft op de realiteit. Uit onderzoek blijkt dat hij achterdochtiger is dan de gemiddelde norm en daarom heeft hij een behandeling voor persoonlijkheidsstoornissen nodig."
Zie je het verschil?
In het tweede voorbeeld wordt hij 'gestraft' voor het feit dat hij achterdochtiger is dan de meeste mensen. Hij wordt gestoord genoemd, zijn achterdochtigheid is gemaakt tot iets wat hij fout doet en daarom wordt hij 'verbannen' naar een minderheidsgroep.
Zal een behandeling effect hebben als de hulpverlener op zo'n manier naar hem kijkt?
Dat die persoon zo achterdochtig is, komt omdat mensen in het verleden misbruik hebben gemaakt van zijn vertrouwen. Hij is bijvoorbeeld financieel opgelicht, zijn vriendin had stiekem een verhouding met iemand anders, zijn vrienden gingen alleen met hem om omdat ze iets van hem wilden. Dus dat hij nu achterdochtiger is dan de meeste mensen, is gezien zijn verleden niet zo gek.
Als hulpverlener kan je denken: "Die jongen heeft zoveel vervelende dingen meegemaakt en hij is daar zo achterdochtig door geworden en zodoende houden zijn problemen met sociale contacten stand. Ik ga hem leren inzien dat mensen niet altijd tegen hem zijn en dat je mensen niet altijd hoeft te wantrouwen. Daardoor zullen zijn problemen met sociale contacten minder worden."
Maar hulpverleners denken soms ook zo: "Ik constateer dat deze persoon een verstoorde kijk heeft op de realiteit. Uit onderzoek blijkt dat hij achterdochtiger is dan de gemiddelde norm en daarom heeft hij een behandeling voor persoonlijkheidsstoornissen nodig."
Zie je het verschil?
In het tweede voorbeeld wordt hij 'gestraft' voor het feit dat hij achterdochtiger is dan de meeste mensen. Hij wordt gestoord genoemd, zijn achterdochtigheid is gemaakt tot iets wat hij fout doet en daarom wordt hij 'verbannen' naar een minderheidsgroep.
Zal een behandeling effect hebben als de hulpverlener op zo'n manier naar hem kijkt?
