[reisverslag] Een jaar Amerika!

zat. 13/7 - 8.55 Londen Heathrow

Ja...raar idee, dat ik vanaf nu 11 maanden weg ben. HEt afscheid wat toch
wel erg moeilijk. Maar toch had ik niet het verwachte ' waar ben ik in
hemelsnaam aan begonnen gevoel'. Ik had er echt zin in, voelde echt zo'n
wereldreiziger. Dus ik liep met een big smile en tranen tegelijk richting de
gate.

Geweldig dat boek dat ik heb gehad met allemaal foto's en stukjes van
idereen. Iedereen ontzettend bedankt!!! Werkt wel erg op je gevoel moet ik
zeggen, dus de zakdoekjes uit Sonja's overlevingspakket kwamen (en komen)
goed van pas).

Ik zit nu op een bankje in het uiterste hoekje van Heathrow. Lekker rustig.
STraks nog maar even kijken of ik hier kan bellen/e-mailen, maar eerst het
volgende probleem: naar de WC met twee grote tassen en niemand die er even
op kan letten!

Maar gelukkig tijd zat, want om 11.10 gaat mijn volgende vliegtuig pas!

zat 13/7 - 13.55 - Ergens boven de atlantische oceaan

Het eerste vliegtuig waar ik in zat, zat toch lekkerder. Ik heb hier wat
minder ruimte en zit niet bij het raam. WEl super is dat iedereen zijn eigen
kop telefoon en TV (met 12 kanalen) heeft. Oh, ik krijg nu lunch, dus ik ga
straks wel verder.

zat 13/7 - 14.58 - Nog steeds ergens boven de atlantische oceaan

De lunch was nog best te eten (voor vliegtuigeten dan): kip-kerrie (wel erg
pittig), wat sla, een broodje, een mokkataartje en een kitkat. Rare jongens,
die Amerikanen.

Zo ie zo krijg ik nog niet echt veel hoogte van ze. Die 2 waar ik nu tussen
zit hebben amper wat gezegd. Terwijl ik op het vliegveld tussen de
Amerikaanse vrouwens (mrs. doubtfire types) zat, die allemaal wel een keer
met dat knauwerige (is dat ee nwoord?) engels 'you'll enjoy it' hebben
gezegd. Raar volk, ik ben benieuwd hoe ik er over 11 maanden over denk.

Maarja...ik ga even kijken of ik nog een paar uurtjes kan slapen (je pen
schrijft trouwens wel lekker Lisa!).

zat. 13/7 - 21.21 - Kamer 319, Boston

Ik ben ondertussen op de campus aangekomen. Wat een gedoe bij de Amerikaanse
douane! Weer allemaal formulieren ingevuld en lastige vragen beantwoord
(nee, ik ben niet lid van een terroristische organisatie en hebben ook geen
banden met het vroegere nazi-duitsland).

Toen ik op de campus aan kwam, kwam ik meteen Casandra tegen (de meid die
naar dezelfde school gaat als mij volgende maand) dus dat was wel gezellig.
Vervolgens weer formulieren ingevuld en mijn kamer opgezocht. Ik zit in een
4-persoonskamer samen met een Spanjaard (Paulo), een Duitser (Felix) en een
Zweed (Kent). Wordt vast wel gezellig.

Met mijn Engels red ik het wel aardig. Ook vrienden maken gaat hier niet al
te moeilijk. Iedereen begint gezellig een praatje met elkaar. Zeker van die
Amerikanen overgenomen, want ik heb al tal van dat soort gesprekken gehad.
Toppunt was het wel in het taxibusje, dat ik met wat mensen deelde. Die
wilde echt was alles weten en alles was 'great'. Ook typisch was die
chauffeur van dat busje. Een soort zwarte David Letterman met allemaal
slechte grappen, en het hele busje maar lachen (en ja...ik begreep ze wel
maar vond ze gewoon echt NIET leuk). 'Hello, my name is Anthony G. and the G
stand for I wanna GO home!, hahahahaha'.

Toch zijn die gesprekjes met iedereen wel leuk, ook al is het natuurlijk
allemaal heel opppervlakkig. Ik moet zeggen dat het je toch wel even een
lekker gevoel geeft. Je voelt je niet zo alleen in een vreemd land.

Maar ik ga eerst maar eens richting mijn bed nu, want ik kwam er net achter
dat ik van de afgelopen 54 uur er maar 3 heb geslapen.

zon. 14/7 - 18.15 - room 319, Boston

Vandaag mijn eerste echte dag in Boston. Gister was ik al om half 10 in slaap gevallen, dus ik werd vanochtend om half 7 al wakker. Maarja, dat is natuurlijk tegen mijn principes, dus ben ik nog maar 2 uur blijven liggen. DAarna eerst maar even gaan douchen. Jammer dat er alleen gemeenschappelijke douchen zijn, maar dat hoort er nou eenmaal bij.

Daarna wezen ontbijten. Heel keurig 3 broodjes met kaas en wat fruit genomen. Ik had toch niet zo'n heel trek in hamburgers, patat, pannenkoeken, wafels, soep, softijs, cola...Helemaal gek hier!

Vervolgens een paar uurtjes rond gehangen en wat vrienden gemaakt. Ik heb een hele tijd in het zonnetje gezeten met een Canadese meid, een potje gepooled met een Nederlandse gozer en nog een tijd opgetrokken met Jos, ook een Nederlander van mijn leeftijd.

's Middags stond 'downtown' op het programma, het centrum van Boston. We zijn met de hele groep met de metro gegaan en hebben daar vervolgens een rondje gelopen. Die mensen van EF hadden echter niet heel veel interessants te vertellen en uiteindelijk is iedereen opgesplitst.Ik ben met Jos en een paar Duitsers door de winkelstraat gelopen en we zijn daarna lekker in de schaduw in het park gaan zitten.

Wat ik leuk vind aan die Amerikanen, en dat hebben ze toch beter aangepakt dan ons, is dat ze heel veel public places hebben. Parken, zwembaden, sportvelden, tennisbanen. Allemaal vrij toegankelijk en er wordt ook geen misbruik van gemaakt. Je ziet weinig vernielingen, graffiti of zwerfafval.

Vervolgens heb ik mijn eerste MacDonalds Milkshake gepakt en zijn we daarna terug naar de campus gegaan. Ik ga nu maar even eten, ik ben beniuewd wat het vandaag weer wordt!

ma. 15/7 - 12.32 - Buiten in het zonnetje

Heerlijk weer hier nog steeds! Ik hoorde vanmiddag dat er een hittegolf zit aan te komen. Dat wordt nog wat!

Ook 's Avonds is het nog harstikke warm. Gisteravond hebben we tot een uurtje of half 11 buiten gezeten. Leuk is dat je met heel wat verschillende mensen uit verschillende landen praat .Je leert van alles en er worden aardig wat vooroordelen weg gewerkt. 'Zo loop het grootste deel van de mensen in Turkije niet met hoofddoekjes en zijn al helemaal niet streng gelovig. Het beeld dat wij hebben is van de arme Turkse mensen in het binnenland. Die zijn veelal wel streng gelovig. Doordat daar slechte voorzieningen zijn blijven ze arm en leven van de landbouw. Veel mensen proberen weg te komen uit deze 'armoede cirkel' en emigreren naar de rijke westerse landen', aldus een erg gezellig Turks meisje :-)

Vanochtend al vroeg op. Om kwart voor 7 al. Om kwart over 8 had ik namelijk een test om mijn engelse niveau te bepalen. Heel erg simpel, ongeveer brugklas nivea. Daarna hadden we een orientatie bijeenkomst. Wel leuk en ze maakten nog eens duidelijk dat het hier gaat om mensen en andere culturen te leren kennen en Engels te leren praten. En dat gaat het makkelijkst door zoveel mogelijk vrienden te maken en met allerlei activiteiten mee te doen.

Als je hier, zoals ik nu, in het gras zit, of door een park loopt, zie je overal eekhoorntjes. Ik zal van de week eens kijken of ik daar een paar foto's van kan maken (die beesten zijn toch snel!)

Maar ik stop nu weer, want als het goed is heb ik zo meteen mijn eerste 'lecture'. Ik ben benieuwd!!!

[Dit bericht is gewijzigd door Nerd op 16-07-2002 03:11]

quote:

---

Op maandag 15 juli 2002 20:30 schreef Pistol_Pete het volgende:
Cool!...ga je een jaartje in Boston studeren ofzo? Goede keuze dan want Boston is 1 van de leukste steden, misschien wel de leukste stad, van de VS.

have phun en kom maar op met die reisverslagen.

---

Boston bevalt inderdaad erg goed! Ik hou jullie op de hoogte

quote:

---

Op dinsdag 16 juli 2002 11:30 schreef Pistol_Pete het volgende:

[..]

Ik denk dat je deze bedoelt: Faneuil Hall

[edit] linkje erbij
http://www.faneuilhallmarketplace.com/
[/edit]

---

din. 16-7 - 23.37 - Main Lounge

Moeilijke keuze...zal ik, als een echte Amerikaan, nu de ´Tonight Show with Jay Leno´ gaan kijken op een big-screen TV? Of zal ik, met Acda en de Munnik op de achtergrond aan dit reisverslag gaan werken? Toch maar het laatste, want ik heb weer erg veel te vertellen over de laatste 1,5 dag.

Oke, waar was ik gebleven? Oja, mijn eerste lecture. Die ging dus niet door. In plaats daarvan hadden we een ´building tour´. Een rondleiding door dit EF gebouw die ik zelf alleen had verkend.

Toch kwam dit eigenlijk wel mooi uit, want de tour duurde maar een half uurtje. Dus tegen half 3 was ik vrij en om half 6 hadden we pas een meeting met de mentor van onze UPS-class (University Placement Service).

Ik heb trouwens wel een leuke klas moet ik zeggen. Jos, Halil (ook een Nederlandse jongen en sinds gister mijn kamergenoot), Casandra, Clemence (ook een Nederlander, alleen eentje die alles beter weet), Kent, Camilla en Louise (een Zweeds en een Deens meisje) en nog een leuk Duits meisje, Isabel.

Ook onze mentor, Joseph, is wel een aardige vent. Hij doet me een beetje denken aan een kruising tussen Overmars en Koch. Die ligt mij dus wel.

Maar in ieder geval, in de drie uur dat ik vrij was zijn we met wat mensen naar Fenway Park geweest. De thuishaven van de Boston Red Sox (honkbal dus). Daar hebben we kaartjes gekocht voor de wedstrijd Red Sox - Tempa Bay. Wordt heel gaaf, want we gaan met 10 man! Nog wel even wachten overigens, want het is pas de 25e.

Daarna snel naar onze meeting gegaan en vervolgens meteen gaan eten (een of andere pasta). Ik had namelijk nogal haast omdat ik had afgesproken om die avond te gaan rugbyen. Eerst kregen we wat basis regels en tactiek uitgelegd en hebben vervolgens een potje gespeeld. In de regen trouwens, want we hadden voor het eerst slecht weer. Toch was het wel erg gaaf!

Het is trouwens mooi dat ik hier internet heb! Ik vind het erg gezellig om op de hoogte te worden gehouden van wat er in Nederland allemaal gebeurd (subtiele hint!). Jammer alleen dat de computers hier af en toe, zeg eigenlijk maar meestal, erg traag zijn. Maarja...ik ben al lang blij dat ik af en toe kan mailen en msn´en!

Vanochtend eerst lekker uitgeslapen tot een uurtje of 8 (ja, dat is al uitslapen geworden). Vervolgens ben ik met Jos (of Josh zoals ze hem hier noemen) een half uurtje gaan hardlopen. Héél leuk, al die heuvels hier! Maar wel goed voor mijn conditie. We hebben trouwens afgesproken dat we iedere dag even gaan rennen, dus ik ben benieuwd hoe lang we dat volhouden!

Daarna mijn eerste lessen. Public Speaking van Jason (waar ik gister nog mee heb gerugbyd). Wel een aardige vent en ook wel een leuk vak. Het is vooral veel praten en discussieren met elkaar. Kan nog leuk worden dus!

Daarna lunchen, internetten, met huis bellen en vervolgens onze tweede les, Grammar en Writing, van Beth. Ook wel een aardige vrouw. Alle leraren behandelen je hier trouwens behoorlijk als volwassenen en nemen hun vak gelukkig niet al te serieus. Perfect, op deze manier is voor mij een stuk makkelijker om mijn aandacht er bij te houden.

Daarna mijn laatste les, Communicative Skills, van Joseph. De lessen hier duren trouwens 80 minuten, dus dat is aardig lang. Ook Communicative Skills is vooral met elkaar praten in het Engels over van alles.

Wat met wel opvalt, is dat de leraren, en zo zijn bijna alle Amerikanen volgens mij, erg gericht zijn op punctionaliteit. En dat kan nog wel eens lastig worden voor iemand die zich graag nog even 5 minuutjes omdraait.

We waren vandaag pas klaar om kwart over 5 en moesten daarna meteen gaan eten. Om kwart voor 6 stond namelijk een avondje bowlen op het programma! Heel erg gezellig. Je mist alleen wel dat lekkere biertje erbij op dat soort avonden. Het bleek trouwens uiteindelijk geen bowlen te zijn maar kegelen. Ook leuk om te doen overigens.

Daarna terug met de Metro en dat heeft in totaal toch wel drie kwartier geduurd. Toen miste ik eigenlijk voor het eerst, sinds ik hier in Boston zit, thuis een beetje. Ondanks dat ik mijn draai hier al aardig heb gevonden. Maar ik wordt altijd een beetje chagrijnig als ik lang met hobbelig openbaar vervoer moet. Zeker als ik al moe ben en het warm, druk en staand is! Ook dat constant in het Engels praten was ik op dat moment wel even zat. Ik ben blij dat ik in Colorado af en toe nog gewoon lekker Nederlands kan praten met Casandra!

Maarja...het is nu bijna half een. Jay Leno is bijna afgelopen (nog maar 5 reclames) en ´Hier Zijn´ zit op zijn laatste nummer. Welterusten.

don. 18/7 - 13.30 - room 319

Zo, ik heb weer even wat tijd gevonden om wat te schrijven. De tijd gaat hier erg snel ik maak ook erg veel mee. Want wat heb ik gister ook alweer gedaan?

Oja, op zich niks bijzonders. Tot 3 uur les gehad, daarna in het zonnetje huiswerk gemaakt, even op internet gezeten, potje stratego gespeeld, gegeten, gepraat, hard gelopen, mijn koffers eindelijk uitgepakt, potje risk gespeeld en daarna gaan slapen. Oja, en tussendoor nog even naar huis gebeld! Leuk om weer die vertrouwde stemmen te horen.

De manier van les geven bevalt me hier wel. Bij Grammar & Writing hebben we de hele les buiten gezeten en wat vertrouw- en beschrijf spelletjes gedaan. Vervolgens moesten we daar een essay over schrijven, wat volgens mij wel aardig gelukt is. De lessen zijn hier erg afwisselend en je wordt er veel bij betrokken. Daarentegen heb je wel veel huiswerk, maar doordat je dat lekker in het zonnetje kan maken is dat niet al te erg.

Maar dit was wel weer genoeg voor vandaag, want ik heb zo weer les.

Vrij. 19/7 - 19.00 - TV room

Vanochtend was het opstaan wel moeilijk moet ik zeggen. Terwijl het gisteravond toch niet heel laat was. We hebben trouwens wel erg gelachen want het was Giant Twister Night! Een grote Twister vloer, heel erg leuk. Ben alleen toch niet al te lenig ontdekte ik! Vanochtend moest ik om 8 uur nog ontbijten, terwijl ik al om kwart over 8 les had. Kwam gelukkig nog net op tijd.

Grammar & Writing was trouwens wel mijn enige les vandaag. Vanmiddag heb ik nog wel 2,5 uur in een bloedhete zaal gezeten om de TOEFL-test te maken (Test Of English as a Foreign Language). Hij was erg goed te doen maar wel heel erg vermoeiend. Ben nooit heel goed in 2,5 uur op een plek zitten. Maarja...ook dat hoort er bij.

Daarnaast heb ik vandaag voor het eerst gewassen!!! Wat een gedoe zeg. Witte was, bonte was, niet in de droger, wel in de droger, hoeveel poeder moet erbij, hoe moet ik zoiets opvouwen, wat moet ik wel strijken en wat niet, hoe moet ik strijken (dat heb ik trouwens nog steeds niet gedaan, komt morgen wel). Maar met zijn allen zijn we er nog aardig uit gekomen! Ik heb mijn witte was gedeeld met Marleen en Casandra en een gekleurde was met Jos. Ik ben best wel trots, en er is maar 1 shirtje een beetje gekrompen! Voor de volgende was hoef ik me trouwens niet druk te maken want die doet Marleen voor me als ik haar schoen maak!!

Tijdens de lunch hebben we trouwens afgesproken om volgend weekend naar New York te gaan. Wordt gezellig, want we gaan met zijn achten (Oyku, Chello, Clemence, Jos, Halil, Casandra, Isabel en ik). Om de kosten een beetje te drukken regelen we alles zelf dus ik ben benieuwd! New York lijkt me een prachtige stad!

In diezelfde lunch hebben we trouwens ook kaarten gekocht voor een feest vanavond dus dat wordt vast heel gaaf! Mijn eerste student-party. Ik ben benieuwd hoe het daar met de drank gaat!

Maar ik stop er weer mee. Ik ga nog even e-mailen, naar de CBS (supermarkt) en me daarna voorbereiden op het feest!

Ik hou jullie op de hoogte!!!

zat. 20/7 - 16.05 - computer lab

Het feest gister van te gek! Er was goede muziek, gezellige mensen en drank! Tenminste, dat heb ik van iedereen gehoord. Ik heb het feest zelf namelijk gemist.

Het begon allemaal al lekker. Niemand wist waar het precies was, we hadden alleen een straatnaam. Dus wij met zijn allen in drie taxi's. Twee stonden er al klaar en de derde kwam eraan. Uiteraard kwam ik, samen met Clemence en Anna, in de derde taxi tericht. Maar we hadden het adres dus geen probleem zou je zeggen. Echter wel als iemand het adres verkeerd overschrijft. Dus wij hebben een kwartier gezocht naar een Chesestreet, terwijl het feest ergens op Cheerstreet was.

Maar, we hadden ons helemaal voorbereid op een feest, dus we zouden naar een feest gaan ook. Dus zijn we met zijn drieen naar een of andere club gegaan dan zouden we het alsnog gezellig hebben.

Positief was in ieder geval dat ik binnen kwam (je moest 19 zijn). Ook leuk was dat de entree 20 (!) dollar was, dat je voor 5 dollar een of andere smerig limonadedrankje kreeg en zeker geen bier omdat je ik nog geen 21 was! Toch heb ik me daar nog wel een beetje vermaakt en hebben we nog een hele tijd gedanst (voor 20 dollar blijf ik natuurlijk niet de hele avond stil staan).

Maar na 1,5 uur hadden we het daar toch wel weer gezien, dus wij weer weg. Op zoek naar een karaoke bar want daar wilde Anna graag naar toe (en ik vond het stiekem ook wel leuk). Toen we uiteindelijk een 'Chinese Karaoke Bar' hadden gevonden bleek dit net te gaan sluiten. Ondertussen hadden we aardig honger gekregen, maar nee hoor, niks was meer open. Zelfs de MacDonalds niet! Toen zijn we uiteindelijk maar terug naar huis gegaan.

Onderweg naar huis, kwamen we echter met een 'geweldig' idee om deze grotendeels mislukte avond te redden. We moesten iets doen wat we niet zo snel zouden vergeten. Zo zouden we toch nog goede herinneringen aan deze avond over houden!

Zoiets als zwemmen in het meer zouden we niet zo snel vergeten, maar eenmaal daar aangekomen lekker het ons toch niet zo'n geweldig plan. Dus eerst maar terug naar huis en we zouden dan wel wat bedenken.

iToen kwam ik denk met mijn slechste idee ooit. Een filmmarathon (het was ondertussen al half 3 en we waren al kapot). Maarja, voor al dat geld dat we hadden uitgegeven moesten we perse een goede herinnering hebben dus wij gingen een filmmarathon houden.

Ik denk niet dat we slechtere films hadden kunnen kiezen. EDtv, the Wedding Singer en Save the Last Dance. Verschrikkelijk! Wat ook leuk was, was dat er tussen de films door nog wat (dronken) mensen langs kwamen om te vertellen hoe leuk het feest wel niet was. Uiteindelijk hebben Anna en ik het nog tot 9 uur 's ochtends volgehouden, Clemence was na de eerste film al afgehaakt.

Maarja...vanavond beter. En misschien was het toch nog wel een beetje een memorabele avond, after all!!!

ma. 22/7 - 14.35 - buiten in de schaduw

Zaterdag heb ik aardig rustig aan gedaan. Ik was nog behoorlijk kapot van die filmmarathon. Casandra en ik hebben ruim 3 uur buiten gezeten en echt over van alles gepraat. Was heel gezellig. 's Avonds hebben we nog met zijn allen een film gekeken, Don't Say A Word.

Daarna als een blok in slaap gevallen om de volgende morgen om 11 uur wakker gemaakt te worden met de mededeling dat we naar het strand zouden gaan. Snel douchen en ontbijten dus.

Het strand was erg lekker. Mooi weer, lekker water en voor de rest gewoon gezellig. Jammer alleen dat je ruim een uur moet reizen voordat je er bent. Ook op het strand heb ik nog even een uurtje slaap ingehaald.

Toen we terug kwamen waren we helaas net te laat voor het avondeten, dus heb ik mijn eerste Amerikaanse pizza besteld. Smaakte goed!!!

Die avond had ik toch al weer aardig wat energie, dus zijn we wezen stappen. Ik alleen met drie meiden (Chello, Marleen en Casandra). Ik voelde me net zo'n klein jongetje die door zijn grote zussen voor het eerst mee gaat naar de kroeg. En toen ik zelfs nog bier kon halen (het was al een wonder dat ik was binnen gekomen) voelde ik me net zo'n klein jongetje die op zijn 10e stiekem een slokje bier van zijn vader neem. Maar wat smaakte die goed! Wat de avond helemaal perfect maakte, was dat het karaoke avond was in de Ierse pub. Dus Marleen en ik hebben heel romantisch 'Eternal Flame' gezongen.

Op de terug weg volede ik trouwens net een grote broer die zijn 3 kleine zusjes voor eerst mee naar een kroeg had genomen. Die meiden hadden hem aardig zitten, dus ik heb nog aardig wat gelachen op de terug weg (en vandaag, want we hadden om kwart over 8 al weer les). Maar ik ga weer, want als het goed is gaan we zo Slip & Sliden (een zelf in elkaar geknutselde zeephelling)!!!

din. 23/7 - 19.02 - Main Lounge

Lekker is dat! Ik krijg net van de amerikaanse mensen van achter de receptie te horen dat ik echt een naam heb voor een 'porn star': Lex Boen (zoals ze het hier uitspreken). En er was ergens in Amerika ook nog een plaatsje Boonville die bekend stond als de plaats waar achterlijke mensen wonen! Lekker is dat!

Maar over het algemeen kan ik wel lachen met de RA's (resident assistants, de mensen bij de receptie). Het zijn ook allemaal studenten die dit als zomerbaantje doen en wonen ook gewoon op de campus. Daarnaast organiseren zij alle activiteiten. Zo hebben Halil en ik gister met Theresa een Slip & Slide baan gemaakt. Een zeephelling van plastic. Heel erg gelachen! Ik hoop dat ik van de week eindelijk eens wat foto's kan meelen, want dat lukt niet erg.

Vanavond zou ik eigenlijk mee doen met een tennistournooi, maar doordat het plotseling begon te stormen is dat afgelast. Wel jammer, want ik had wel weer eens zin om eens te gaan tennissen. Harlopen heb ik namelijk ook al een tijd niet gedaan!!!

Wat ik wel mooi vind aan het campus leven, is dat school een wonen echt samen zit. Zo was ik vanochtend nog al laat mijn bed uit (we hadden gisteravond Gladiotor gekeken, tot half 2). Maar dan kleed ik me gewoon snel om en zin ik binnen 5 minuten, met mijn slippers aan, in de les.

Vandaag niet zo'n heel interessante dag. 3 lessen gehad en aardig wat huiswerk. Zo moeten we straks nog even een hele presentatie voorbereiden, dus dat is nogal wat werk. Het was vandaag trouwens weer bloedheet, dus wat dat betreft is het wel lekker dat het nu weer even regent.

Maar ik hoor net dat we aan onze presentatie gaan werken, dus dit was het weer voor vandaag.

wo. 24/7 - 22.05 - Main Lounge

Gisteravond erg lang aan onze presentatie gewerkt. Van 8 tot 1 uur 's nachts. Beetje overdreven misschien, maar Clemens en Isabel zijn nogal perfectionistisch. Maar toen ik eenmaal druk bezig was vond ik het eigenlijk ook wel leuk. De presentatie zat dan ook goed in elkaar en ging vanochtend harstikke goed. Dus morgen krijg ik mijn eerste cijfers! De presentatie ging trouwens over onze analyse van de speech van nobelprijs winnaar en schrijver/dichter Octavio Paz. Het was trouwens niet alleen hard werken, want we hebben tussen door erg veel gelachen. Altijd leuk als er een blonde meid in je groep zit

Maar doordat het gisteravond nogal laat was, was ik vanochtend een beetje chagrijnig. En dan kan ik het helemaal niet hebben als we zo'n passieve les van Joseph krijgen. Toen we nog vragen moesten beantwoorden zoals 'Do you react in a responsible way whenever there's a sexual situation' had ik het helemaal gehad. Stomme Amerikanen met hun overdreven fobie voor sex. Dus vanaf dat moment ben ik overal tegen in gegaan. Leverde leuke discussies op. Zo verander je dus een passieve les in een actieve les. Ja, ik voel me al aardig thuis hier.

Tegen de middag werd ik wel weer vrolijk egienlijk. Dat begon aan het eind van Jason's klas, waar we een kwartier lang de meest achterlijkste vragen aan hem hebben gesteld. Was leuk! Ook leuk, was dat tijdens het middag eten mijn sleutelhanger aan mijn stoel bleef hangen. Toen ik dus opstond nam ik dus een hele stoel mee door de eetzaal.

Vammiddag ook weer veel gelachen. Ik had weinig huiswerk, dus ik heb samen met Theresa allemaal activiteiten bedacht die we kunnen gaan doen. Nu gaan we dus maandagnacht, om 24.00 uur, pannenkoeken bakken voor iedereen die maar honger heeft. We hebben alvast posters opgehangen met heel groot 'Are You Hungry????' en daaronder 'wait till monday, 12.00 pm'. Ik voel me alweer net alsof ik op het Augustinus zit.

Daarna ben ik met Clemens een potje gaan tennissen. Leuk om weer te doen!!! Ik heb wel verloren, maar we waren aardig aan elkaar gewaagd. Ik speelde toch nog best een beetje goed, maar maakte alleen nog te veel onnodige fouten. En ik speelde met een verrot, verbogen racket. Maar we gaan het vaker doen, dus volgende keer win ik!!!

Vanavond was het ook weer erg gezellig. We zijn eerst even bij elkaar gaan zitten om New York dit weekend door te spreken. We gaan onder andere picknicken in Central Park!!! Daarna hebben Chello en ik onze eigen datingbureau opgezet (C-Flex Dating Agency). Dus daar hangen dus ook posters van. De bedoeling is dat vrijgezelle hun mensen hun naam opschrijven en vervolgens gaan wij wel wat voor ze regelen. Zal vast heel goed gaan werken!

Maar dit was het weer. Morgen naar de Red Sox en daarna naar een feestje als het goed is. Ik ga nu maar weer eens, met Nina Simone op de achtergrond, de foto's proberen online te gooien.

vrij. 26/7 - 22.07 - Main Lounge

Net eindelijk weer eens iets andere gegeten dan dat kantine eten. We hebben zelf gekookt! Of tenminste, Chello heeft gekookt. Ik heb een drankje in elkaar geprutst, sprite met verse vruchten. Was best aardig te drinken, totdat iemand met een fles Amaretto en twee flessen wijn te voorschijn kwam. Dat smaakte toch iets beter! Chello had, speciaal voor het afscheid van Marleen, iets van tortilla ofzo gemaakt. In ieder geval iets Spaans. Smaakte in ieder geval wel goed.

Gisteravond trouwens superavond gehad! Eerst naar de Red Sox vs. The Tempa Bay Devil Rays geweest en daarna nog even wezen stappen. Zo'n Amerikaanse honkbalwedstrijd is heel erg gaaf. Het spel opzich is niet zo interessant, maar de hele sfeer in het stadion is prachtig. Schreeuwen, zingen, wave, bier (ja, stiekem een slokje van Marleen) en gezellige mensen. En de hotdogs niet vergeten natuurlijk! Vooral als er een strike-out wordt gegooid is het leuk! Overal gaan bordjes met een K erop omhoog en mensen beginnen in het italiaans het aantal strike outs te tellen. Waarop wij vervolgens in het Nederlands begonnen te tellen (Hey man, is that German???). Erg gelachen dus. Misschien gaan we over een paar weken nog een keer keer heen. Red Sox Rules!!! Yankees suck!

Na de Red Sox zijn we naar een feest gegaan waarvoor we waren uitgenodigd. Was heel gezellig, maar het was alleen in een hiphop club, en dat is nou niet echt mijn motherfuckin' muziek. Maar ik heb me toch wel vermaakt en met hulp van Chello toch nog een paar biertjes kunnen drinken. Maar het blijft vervelend dat het in het geheim moet.

Vanochtend tijdens de les hebben we de hele tijd over de doodstraf gepraat. Het blijft een lastig onderwerp, maar daarnaast ook heel erg actueel hier in Amerika. Zeker sinds 11 september (waar je iedere dag wel iemand over hoort praten). Ik ben fel tegen de doodstraf, maar doordat ik behoorlijk moe was en mijn argumenten niet helemaal op een rijtje had heb ik me dit keer maar niet gemengd in de discussie. Dit weekend er eerst maar wat meer over lezen, want volgende week gaan we verder over dit onderwerp.

Zo ie zo moet ik aardig wat doen dit weekend. Woensdag moet ik namelijk een een personal speech houden. Ik moet 10 dingen meenemen en daar vervolgens over praten, 15 minuten lang. De spullen moeten verbonden zijn aan 10 onderwerpen, varierend van religie tot liefde. Dat wordt dus nog best lastig, maar aan de andere kant heb ik er ook wel zin in. Mijn eerste presentatie was aardig goed trouwens. Ik had 43 van de 50 punten, alleen mijn uitspraak is af en toe niet al te best.

Vanavond niet stappen, iedereen is een beetje moe. Dus we gaan nu maar een filmpje kijken, en dat kijken we morgen wel weer of we de kroeg in komen.

zon. 28/7 - 23.03 - 23.03 - Room 319

Gister op zich wel een leuke avond gehad. Ik ben met Jos en Connel (Jos zijn roommate) naar Austin Powers 3 geweest. Heel erg coole film!! En in Nederland moet iedereen nog een maand wachten! Ook heel anders is een film kijken hier in Amerika. Ten eerste de megabioscoop (Cineworld is er niks bij, zaal 13 is hier groter dan zaal 1 in Cineworld). Daarnaast heb je nog dat Amerikaanse publiek. Hardop lachen en klappen als er een leuke grap wordt gemaakt. Beetje minder was, dat ze vooral hard moesten lachen als er weer eens een Nederlander belachelijk wordt gemaakt in de film (wat nogal eens gebeurd!). Vervelend was, dat we eerst nog 2 uur moesten wachten, omdat er alleen nog maar kaarten over waren voor de voorstelling van kwart over 11. Dat betekende dus ook dat we pas weer om half 2 thuis waren. Daarna nog ruim een uur buiten gezeten. Vandaag dus weer erg moe. Daar kwam nog eens bij dat het vandaag ook verschrikkelijk benauwd was. Dus ik heb de hele dag eigenlijk alleen maar een beetje rondgehangen.

woe. 31/7 - 0.33 - Laundry Room

Ruud gefeliciteerd!!!

Ja, ik ben trots op mezelf. Ik heb eindelijk weer eens gewassen! Ik moet nu alleen nog 20 minuten op de droger wachten, dus ik heb mooi weer wat tijd om wat te schrijven.

Maandag was het erg mooi weer en ook niet zo benauwd als de dag daarvoor. Voelde me dus een stuk lekkerder. 's Ochtends had ik mijn eerste Amerikaanse proefwerk, voor Grammar & Writing. Was opzich wel goed te doen. Die middag heb ik de hele tijd buiten in de schaduw gezeten. Beetje muziek luisteren en aan mijn speech gewerkt, die ik morgen moet doen. Ik zat daar op zich best lekker, daar ga ik dus vaker mijn huiswerk maken.

Het avondeten was weer slecht. Ik weet geen eens meer wat het was, maar ik was blij dat er nog wat brood, kaas en sla was. Het eten lijkt hier wel met dag slechter te worden! 's Ochtends eet ik vaak wat geroosterde broodjes met kaas en zoveel mogelijk fruit (als dat er is en ik er tijd voor heb). Daarnaast overleef ik de ochtend meestal niet zonder koffie. 's Middags neem ik meestal ook een paar broodjes, wat fruit en af en toe een stukje kip, hamburger of een hotdog (als dat er is). 's Avonds is het meestal pasta of kip, met een soort geroosterde aardappelen bij. De enige groente die ik hier heb gezien in broccoli (als er groente is). Gelukkig heb ik genoeg vitamine C pillen mee!!!

Na het avondeten heb ik met Theresa boodschappen gedaan voor onze 'Evil Midnight Pancakes!'. Raar dat je hier in zo'n grote stad zit en dat je dan toch nog een half uur met de bus moet reizen om naar een supermarkt te gaan. De supermarkt was trouwens wel mega groot. Deed me een beetje aan Lukas Klamer denken (lex kassa 3, lex kassa 3 alsjeblieft!).

Om 11 uur begonnen we met het maken van de pannenkoeken. We hadden alleen een discussie of we nou Amerikaanse pannenkoeken (dik en klein) moetsen maken of de lekkere Nederlandse (groot en dun). Het werden uiteindelijk de Nederlandse! Gezellig muziekje op, wat drinken erbij, pannenkoeken bakken en ondertussen Theresa uithoren over het Amerikaanse College life. Was leuk!

De avond was uiteindelijk ook zeer geslaagd. Ruim 30 man! We hadden zelfs 2,5 dollar winst per persoon (mijn eerste Amerikaanse verdiende geld). Ook weer veel gezellige nieuwe mensen leren kennen. Nadat we met zijn allen hadden opgeruimd hebben we nog even gezellig buiten gezeten (tot half 3). En vanochtend werd ik weer heel vrolijk wakker om 11.08 en begon mijn les om 11.15. Was even haasten dus!

Ik kan me trouwens nu al af en toe helemaal dood ergeren aan die rare Amerikanen. Vooral tijdens de lessen van Joseph. Dan behandelen we van die onderwerpen waar die Amerikanen zich zo overdreven druk over maken. Sex, alcohol, zelfmoord (er hangen hier folders met het telefoonnummer van 'the National Suicide Line), aanranding (als je denkt dat een persoon meer dan alleen vriendschap wil, ga dan gillen en ren weg), stress, studiemethoden (hallo! ik ga al naar de universiteit! Dan krijg je een foldertje waar o.a. in staat dat je goed licht moet hebben om goed te kunnen leren) en ga zomaar door. Je zou haast denken dat ze je problemen proberen aan te praten. In ieder geval niks wat dus echt interessant is voor mij. En voor mijn andere klasgenoten ook niet echt denk, Jos was vandaag zelfs in slaap gevallen tijdens de les

Vanmiddag ook weer getennist! Was leuk en ging goed. Jammer dat het zo verschrikkelijk warm was, waardoor we maar een set hebben gespeeld. Speelde trouwens tegen een Franse goezer, die erg goed was. Heb dan ook 6-1 verloren, maar heb toch wel lekker gespeeld. Stond toch bijna iedere game wel op 40-40. Morgen waarschijnlijk weer tegen Clemens spelen.

Vanavond mijn speech afgemaakt. Toch nog ruim 2 uur aan gezeten, maar hij is wel aardig gelukt denk ik. Ik hoop alleen dat hij minstens 10 minuten is, want ik heb nog geen tijd gehad om hem te oefenen, maar dat komt vast wel goed.

Het was wel mooi dat Casandra zich vanavond verveelde, want daardoor kon ze mooi meehelpen met mijn was (heeft ze ook een verzetje!). Maar het is ondertussen als weer half 2, mijn was ik al een tijd klaar en ik ben ondertussen alweer verhuist naar de main lounge (waar het gelukkig wat koeler is). Hopen dat het op mijn kamer ook niet al te warm is, want ik kan aardig wat slaap gebruiken. Heb toch wel een beetje zo'n vakantieritme. Zo laat mogelijk eruit (dit weekend twee keer om 1 uur 's middags) en 's avonds pas laat naar bed. Maarja, het is aan de andere kant natuurlijk ook wel een beetje vakantie.

woe. 31/7 - 21.30 - room 319

Ja! Mijn speech ging goed vanochtend! Ik had er zelf een goed gevoel over en iedereen zei dat ik aardig goed was, dus dat zit vast wel goed! Krijg morgen of overmorgen denk mijn cijfer terug.

Vanmiddag weer eens downtown geweest met Jos en Halil. Was wel gezellig. We hebben een kijkje genomen bij Quincy Market, een soort winkelcentrum met eettentjes uit allemaal verschillende landen (helaas geen kroket van fred). Daarom heen waren veel verschillende winkels. Ik heb daar trouwens een wekkerradio voor 6 dollar gekocht. Zo kan ik af en toe lekker muziek luisteren en wordt ik weer eens anders wakker gemaakt. Nu hoor ik Halil iedere dag: Lex! Wakker worden! We hebben over 10 minuten les!

Er vielen me vanmiddag wel weer wat dingetjes op over dat rare Amerika. Ten eerste het bewijs dat Amerika zo prestatiegericht is. Dat zie je goed bij MacDonalds. Bij de Mac bij Fenway Park betaal je 89 cent voor een hamburger en vanmiddag betaalde ik 1 dollar 9 bij de Mac bij Quincy Market. Na wat navraag bleek dat dat met de verplichte omzet te maken hebben. Iedere vestiging moet een bepaalde omzet hebben, wat dus betekend dat als een vestiging minder klanten heeft dan de andere vestiging, daar de prijzen hoger zijn. Terwijl het hetzelfde bedrijf is. Je heb dus best kan dat als je twee minuten doorloot naar de volgende Mac je een stuk goedkoper uit bent. In Nederland is dat volgens mij wel anders.

Daarnaast viel me dat Amerikaanse patriotisme na 9/11 weer eens op. Voor de City Hall was een hele muur met tekeningen, gedichten en verhaaltjes over 9/11 erop. Wat me opviel: bijna overal Amerikaanse vlaggen, God Bless America, United We Stand. Maar ook tekening van Bin Laden en daarnaast alle mogelijke middelen om hem te vermoorden. Zelfs een tekening van Afghanistan met daarnaast een kernbom! Dat doet je toch wel nadenken...

Op de terugweg was ik trouwens in slaap gevallen in de metro. Kon ik ook wel even gebruiken. Toen we uitstapten kwamen we Marleen tegen, die net uit New York kwam. Daar hadden we dus al drie kwartier mee in de metro gezeten zonder haar te hebben gezien! Ze zou eigenlijk alleen vrijdag nog even terug komen (ze gaat zaterdag weg), maar ze had New York na 5 dagen toch wel weer gezien en ze mistte ons eigenlijk ook wel een beetje. Ook Chelo is weer terug. Gelukkig, wnat het begon hier af en toe toch een beetje saai te worden. Dus om te vieren dat ze weer terug zijn, gaan we als het goed is nu naar de Irish Pub!

vrij. 2/8 - 16.21 - Rivere Beach

Ik zit nu gezellig met Marleen, Casandra en Chelo op het strand. Het was de hele dag mooi weer, maar het is nu eigenlijk weer aardig bewolkt. Ik had vandaag geen les, want de twee lessen die we vandaag hadden zijn op het laatste moment veschoven omdat de helft van de klas er niet was. Die zaten in New York. Casandra en ik zouden eest ook mee gaan, maar doordat de rest al op vrijdag wegging hebben wij besloten niet mee te gaan. Ten eerste omdat we het niet zo zagen om lessen te missen en daarnaast is het vandaag Marleen's laatste dag. Daar willen we dus vanavond nog mee gaan stappen.

Ook woensdagavond waren we wezen stappen, naar Porter Belly's, de Ierse Pub. Was heel erg gezellig. Raar dat in Amerika die drank hier zo hard aankomt. Ik had denk 4 of 5 biertjes op en ik had hem toch best wel aardig zitten. Voelde me de volgende ochtend dan ook niet helemaal geweldig maar dat ging gelukkig wel weer wat beter toe nik eenmaal gegeten had.

Gisteren moest trouwens de andere helft van de klas zijn speech houden. Was heel erg leuk, want alle speeches waren behoorlijk persoonlijk en open. Zo leer je elkaar toch goed kenne. Zo ie zo is iedereen over het algemeen heel open en ze denken ook allemaal na over van alles! Bevalt me wel, want dat zorgt namelijk voor hele leuke gesprekken.

zat. 3/8 - 13.45 - Computer Lab

Terwijl ik mijn foto's aan het uploaden ben kan ik mooi weer wat schrijven. Ik had gister een feestje, eentje in de categorie 'vreemdste feestjes ooit'. Het was in een soort van kerk. In zo'n zaaltje met foto's en schilderijen van o.a. de paus aan de muur. Dus ik had eigenlijk verwacht dat ze op de eind van de avond, als iedereen dronken zou zijn, ze met inschrijfformulieren voor hun kerkgemeenschap zouden komen, maar dat viel nog mee. Ik heb me wel vermaakt, met de zegen van de Paus hebben wij heerlijk aan de heile heineken biertjes gezeten!

Wat wel jammer was, was dat we op het eind afscheid moesten nemen van Marleen. Maar we hebben afgesproken, dat als we volgend jaar weer allemaal in Nederland zijn, we een keer met zijn allen gaan stappen. Ook neemt Marleen me een keer mee naar een wedstrijd van het Nederlands elftal, want daar kan ze via haar werk wel aan kaarten voor komen. Altijd leuk, nieuwe vrienden! Zo kan ik trouwens ook, als ik ooit in Rome ben, bij Massimo logeren en ik Spanje bij Chelo! Dit weekend zal niet zo heel bijzonder worden. Bijna iedereen zit in New York. Casandra en ik gaan trouwens in onze vakantie een paar dagen naar New York. Wordt vast wel leuk!

PS: Er staan een hoop nieuwe foto's op http://rbsound.dns2go.com/albapp/amerika1!!! En natuurlijk laat ik regelmatig nog wat van me horen op www.egol.tk!

Woe. 7/8 - 12.32 - Buiten in de schaduw

Vanochtend, net als gisterochtend, kwam ik weer vele te la at uit bed, 5 minuten voor de ls. Dus zat vanochtend weer half dood in de klas. Raar idee dat dit al weer mijn laatste lessen zijn. Dat betekent dus dat ik hier alweer bijna een maand zit. Dat gaat dan toch best wel snel!

Ik baal er de hele dag al van dat ik de Beverwijkse feestweek moet missen, die vandaag begint. Wie moet dan dit jaar mijn vader van zijn muntjes afhelpen? Ook jammer dat ik niet mee ben naar Texel, waar een groot deel van mijn vrienden nu zit. Die hebben het daar volgens mij ook super gezellig! Maar hier heb ik het gelukkig ook nog steeds wel leuk.

Gister eerst de film Chocolat gezien (goede film mam) en daarna, omdat we toch we erg honger kregen van die film, een ijsje gehaald. Heel toevallig was die ijszaak tegenover Porter Belly's dus we konden het natuurlijk niet laten om even snel een biertje te gaan drinken. Uiteindelijk waren we rond half 12 thuis en hebben toen nog even in het gras gelegen. Op zoek naar vallende sterren, samen met Theresa en Derrick. Ik bedenk me nu alleen dat ik helemaal vergeten ben een wens te doen, toen ik eindelijk mijn 'shooting star' zag. Volgende keer beter!

Volgende week vakantie. Wordt wel leuk denk, alleen jammer dat Halil, Isabel en Jos dan alweer weg gaan. Casandra en ik gaan maandag tot en met woensdag naar New York. Ook wil ik nog een keer mee met de walvissentocht. Met een boot op zoek naar walvissen. Lijkt me wel heel erg gaaf!

Oh, ik ben helemaal vergeten te vertellen van de karaoke avond van maandag. Was heel erg leuk. Jammer dat er, vooral in het begin, weinig mensen durfden te zingen, zodat alleen ons groepje de hele tijd door de microfoon liepen te schreeuwen/zingen. Moest trouwens meteen weer denken aan onze vakantie in Gran Dorado Zandvoort. Alleen hier hadden ze geeneens de Pointer Sisters.

Maar ik heb over vier minuten weer les, dus ik verlaat dit heerlijke zonnetje weer. Vanmiddag moet ik ook nog veel huiswerk doen, want ik moet samen met Camilla een debate houden tegen de legalisering van cannabis. Wordt nog lastig dus.

Vrij. 9/8 - 17.42 - Buiten in het gras

Wat gaat de tijd toch snel voorbij zeg. Vanmiddag had ik alweer mijn laatste lessen. Dat betekent dus dat ik hier alweer een maand zit. Het was de laatste twee lesdagen nog wel even hard werken. Donderdag een debate en een proefwerk (ging beide erg goed) en vanochtend moest ik nog een essay inleveren. Vanochtend had ik trouwens ook mijn graduation, mijn diploma uitreiking. Niet zo gaaf als die van 21 juni, maar toch wel leuk. Je naam werd genoemd, je kwam naar voren, kreeg je diploma en gaf je leraren even een hand. Heel onpersoonlijk op zich, we deden 100 man in 20 minuten.

Onze leraren hebben we later op de dag ook nog even apart bedankt. Tijdens de laatste les hadden we een soort van feestje waar al onze leraren bij waren. Ze hadden een taart en wat eten mee genomen, dus dat was nog heel erg gezellig. Wat herinneringen opgehaald van de afgelopen maand. Wat leer je mensen eigenlijk goed kennen binnen een maand. Maar ik zal ze de komende twee weken nog regelmatig zien, dus echt afscheid nemen was het nog niet. Dit weekend wel afscheid nemen van al mijn 'roomies': Halil, Kent en Felix. Dat betekent dus dat ik deze week drie nieuwe roommates krijg. Ik ben benieuwd!

Gisteravond nog proberen te stappen, wilde alleen niet echt lukken. Eerst naar Porter Belly's, waar ze eigenlijk nooit om je ID vragen. Gister dus wel. Jos en ik zijn toen op zoek gegaan naar een ander pub en de rest ging naar Avalon, een discotheek downtown. Ook de volgende pub waar we kwamen moesten we onze ID laten zien toen we bestelden. Tot onze verbazing gaf die vent ons gewoon bier. Jammer genoeg kwam hij een paar minuutjes later naar ons toe met de vraag of hij nog een keer onze paspoorten mocht zich. Hij dacht namelijk dat hij een rekenfoutje had gemaakt. Vervolgens werd ons dus alsnog vriendelijk verzocht de kroeg te verlaten. Je voelt je net een klein kind zeg. Maar, Jos en ik gaven de moet niet op en zijn verhuist naar de volgende kroeg. Daar stond iemand bij de deur op leeftijd te controleren. Wij hadden echter de mazzel, dat toen wij binnenkwamen, die vent omgedraaid met iemand stond te praten. Wij konden dus eigenlijk zo naar binnen lopen. Aan daar de bar dachten ze dat we 21 waren, omdat we anders niet binnen zouden zijn. Alleen helaas, toen we net twee biertjes hadden gedronken, merkten ze waarschijnlijk dat we geen 21 waren. Toen we een derde biertje bestelden, kregen we te horen dat we niks meer mochten bestellen omdat we 'te dronken zouden zijn'. We hadden pas twee biertjes op en naast ons kreeg een totaal lazeruse vent nog we zijn baco's! Maar, we hadden de subtiele hint dat we niet echt welkom waren wel begrepn en zijn dus maar naar huis gegaan. Ik lag dus al om half 1 in bed. Heb volgens mij nog nooit zo naar de Beverwijkse feestweek verlangd.

Van de week ook nog wel veel gelachen. Gister hebben Clemens en ik het Mariabeeld, dat hier op het gebouw hangt, maar even een verzetje gegeven. Een hawaii slinger en een Red Sox petje! Heel erg leuke foto's geworden, maar ik denk alleen wel dat we de hemel nu wel kunnen vergeten.

Daarnaast kwam ik gister met het idee om tijdens onze laatste les een toga-party te houden (geinpireerd door Animal House, die we met American Culture hebben gekeken). Helaas was ik de enige die het een goed idee vond, en was ik dus ook de enige die vanochtend tijdens de graduation en de rest van de dag in een toga liep (nog wel met mijn korte broek eronder hoor, mam!)

zon. 11/8 - 14.57 - Buiten op een bankje

Dit weekend was een beetje een raar weekend. Sinds vrijdag heb ik afscheid moeten nemen van Massimo, Felix, Halil, Jos, Kent, Theresa en Oyku. En daar komt vanavond Isabel nog bij. Ik krijg echt steeds meer een hekel aan afscheid nemen. Een maand geleden op Schiphol natuurlijk van mijn vrienden en familie, en nu weer van mijn vrienden hier, waarvan ik sommige waarschijnlijk nooit meer zie.

Het enige voordeel dat al mijn roommates weg zijn, is dat ik geen nieuwe krijg. Ik heb dus mijn eigen vierpersoonskamer de komende twee weken. Toch wel heel relaxed!

Vrijdag zijn we nog een keer met zijn allen wezen stappen. We hadden hetzelfde feestje als vorige week, in de kerk dus. Alleen dit keer hadden we allemaal wel wat meer gedronken, en op de terug weg ook heel erg gelachen.

Alleen daarna moesten we afscheid nemen van Halil. Dit vertrok om 3 uur 's nachts, dus toen we om 2 uur thuis was moesten we nog een uur wachten. Ik ga Halil toch wel missen, we hebben echt heel veel gelachen samen. We hebben afgesproken dat we volend jaar een keer samen gaan stappen in Zaandag. Nadat Halil was vertrokken hebben we nog een tijd buiten gezeten, dus ik sliep uiteindelijk pas om 4 uur. Twee uur later werd ik echter alweer wakker gemaakt, door...Halil! Hij had zich een beetje in de datum vergist. Hij vertrok niet die nacht, maar de nacht daarop pas! Dus hij had al zijn spullen gepakt, uitgecheckt, met de taxi (30 dollar) naar het vliegveld, daar 2 uur gewacht totdat hij erachter kwam dat hij te vroeg was. En toen maar weer met de taxi terug

Gister was ik dus de hele dag aardig dood. Ik had maar 6 uurtjes geslapen, waar tussen ik 5 keer wakker ben gemaakt. 's Middags een beetje gewassen en een film gekeken. 's Avonds ook nog twee uurtjes geslapen en nog twee films gekeken. We zouden namelijk tot half 4 wachten, want dan zou Halil echt weg gaan. Vannacht sliep ik dus pas weer om 4 uur, en kwam ik er al weer om 8 uur uit om afscheid te nemen van Jos en Kent. Dsarna heb ik nog maar een paar uurtjes geslapen.

Gistermiddag ook afscheid genomen van Theresa. Was wel leuk, want ik reeg haar EF shirt van haar. Toch wel heel erg aardig. Ik heb haar vervolgens mijn Red-Sox-mini-helm gegeven. Volgend jaar gaat ze waarschijnlijk met Constance een tour door Europa maken. Dus als ze in Amsterdam zijn, gaan we samen een keer stappen (want daar is het wel legaal!)

Vanmiddag proberen te strijken. Wat een verschrikkelijk werk! Ik ben ongeveer drie kwartier over twee (!) overhemden gedaan. Toch was ik daar op zich nog best trots op, tot dat ik ze weer uitvouwde. Je zag gewoon bijna geen verschil met voor dat ik ze had gestreken! Maar Akemi vertelde me dat je een soort van spray kan kopen waarmee je het heel makkelijk met je handen kan strijken. We gaan dat dus maar eerst is proberen. Maar ik snap toch echt niet dat niemand daar nog een makkelijk apparaat voor heeft uitgevonden!

Wel balen trouwens, dat het horloge dat ik van Katinka, Roberto, Sanne en Renee heb gehad kapot is. Tenminste, het glas is kapot. Van de week zat er al een barst in, en nou liep ik gister met mijn horloge tegen de zijkant van de deur aan. Nu zit er dus een heel kruis in. Ik hoop dat ik het hier ergens kan laten maken!

Morgen met Casandra naar New York, ik ben benieuwd hoe dat gaat worden. VAnavond een beetje op tijd naar bed, want als het goed is gaan we 's ochtends al om 6 uur weg!

quote:

---

Op zaterdag 17 augustus 2002 22:47 schreef Robino het volgende:
Wat zijn het daar trouwens een zeikerds wat uitgaan betreft zeg. Ik begrijp nu waarom in Amerikaanse films er altijd bij iemand thuis gefeest wordt.

Moeten ze hier eens komen kijken, 14-jarige Breezer chicks in de kroeg

---

quote:

---

Op zaterdag 17 augustus 2002 22:37 schreef Robino het volgende:
Ik heb even wat informatie ingewonnen over EF, en wat zijn die reizen kl*te duur! Allemachtig, voor minder dan 11000 euro startkosten zit je er niet

Hoe hebben jullie dat bedrag in hemelsnaam bij elkaar gekregen?

---

Daarnaast kan je vanuit je vervolgopleiding wel vaak een stuk goedkoper naar het buitenland. En dan is het gewoon onderdeel van je Nederlandse studie.

quote:

---

Op zondag 18 augustus 2002 13:42 schreef Robino het volgende:
Hoe heb jij dat aangepakt? Heb je ook een beurs kunnen krijgen?

---

Moet alleen nog even kijken hoe ik dat volgend jaar ga doen want opzich heb ik nu weinig tot geen geld over voor mijn studie in Nederland.

quote:

---

Op dinsdag 20 augustus 2002 13:39 schreef Carterman het volgende:
Als ik in New York ben geweest kom ik ook nog in Boston, nog tips?
In de reisgids hadden ze het over de Boston Tea Party Museum ofzow. Is dat leuk?

Cart,

---

Ik weet niet of je 21 bent, maar er zijn hier in ieder geval erg veel leuke (Ierse) pubs. Kan je ook een beetje Amerikaanse mensen leren kennen, want als je aan de bar gaat zitten heb je binnen 5 minuten een gesprek!

Boston Tea Party heb ik eigenlijk nog nooit van gehoord

quote:

---

[b]Op woensdag 21 augustus 2002 22:54 schreef Dutch Op woensdag 21 augustus 2002 22:46 schreef Dutch het volgende:
Boston RULEZ!!!!
(woon in brookline, plaatsje naast Boston)'
waar zit je op school in boston dan?, BU? BC? of iets kleins?
hoop dat je een geweldige tijd hebt in dit gekke land..:) je leert er na een tijdje wel van houden although je NL nooit zult vergeten...

Jule

---

Ik ben gister aangekomen op mijn college in Colorado. Ik denk dat ik het hier heel erg naar mijn zin ga hebben. Het is ook allemaal wat meer 'laid back' dan in Boston en dat bevalt me wel!

Vandaag wel de hele dag bezig geweest met me inschrijven voor de verschillende vakken. Morgen de hele dag vrij, dus er komt weer een verslag aan

Ma. 12/8 - 18.30 - Room 1111B, New York City!

Ja! Daar zit ik dan, in het prachtige New York. Heel erg leuk hier!!! Vanochtend om half 6 zijn Casandra en ik vertrokken. Toch best wel erg vroeg, want ik sliep pas tegen half 2. We hadden op zich niks geregeld, dus we zouden wel zien waar we uitkwamen!

Eerst naar de China Town in Boston, van daar vertrekken naemlijk allemaal goedkope bussen richting China Town New York. Over het algemeen kan je nog op het laatste moment kaartjes kopen, dus zo ook vanochtend. En anders wacht je gewoon een uurtje op de volgende bus. En het is erg goedkoop, voor 15 dollar hadden we een enkeltje New York.

Na ruim 4 uur in de bus te hebben gezeten, kwamen we aan in China Town New York. In de bus heb ik eigenlijk niet kunnen slapen, op een half uurtje na dan. Beetje muziek geluisterd en naar buiten gekeken. Ook nog geprobeerd de Chineze films te volgen, maar die gingen helemaal nergens over! 1,5 Uur nep karate met Jackie Chan, waarbij het beeld en geluid geeneens gelijk liepen!

In New York aangekomen meteen de metro naar Times Square gepakt. Daar zat namelijk het relatief goedkope hotel St. James, volgens de mensen die we in Boston hadden gesproken. Ik verbaasde me eigenlijk dat we het zo makkelijk konden vinden, we liepen er zo op af!!! Het zit ook op een geweldige locatie trouwens! Binnen twee minuutjes zit je op Times Square!

Time Square is trouwens heel erg gaaf. Grote billboards, lichtkranten en heel veel mensen. Je kijkt je ogen uit. 's Avonds zal het daar wel helemaal gezellig zijn!

Vanmiddag hebben we een beetje een rondje gemaakt over Times Square/Broadway en de omgeving. Tussendoor af en toe wat winkels in en wat gegeten. Ik ben blij dat ik alleen met Casandra ben, en niet met de hele groep. Met zijn tweeen is het het toch een stuk makkelijker! Je raakt niemand kwijt en je hoeft niet steeds te wachten. En daarnaast is het natuurlijk erg gezellig met Casandra.

Ik dacht trouwens dat je in Boston nog heel veel merkte van 11 september, maar hier in New York is het helemaal veel natuurlijk! Ook een heel raar idee, dat die torens er niet meer zijn. Je ziet er hier heel veel schilderijen en foto's van. Ook een beetje beangstigend trouwens. Ik merkte vanmiddag dat ik eigenlijk ieder beetje laag vliegend vliegtuig wantrouwend aankeek.

Het zal morgen wel helemaal raar zijn. Dan lopen we namelijk ook langs Ground Zero. De bedoeling is dat we een rondje Empire State Building, Ground Zero, Vrijheidsbeeld en Central Park maken. Toch voel ik me er niet helemaal lekker bij om Ground Zero te bezoeken. Het blijft natuurlijk toch een soort van ramptoerisme, maar ik wil het wel graag zin. Heb er een beetje gemengde gevoelens over...

Nu eerst even 1,5 uur slaap inhalen. VAnavond gaan we naar de bios. Signs, de nieuwe film van Mel Gibson.

Woe. 14/8 - 11.55 - Central Park, NY

WAt is dat Central Park toch geweldig! In een klap zoveel rust en ruimte om je heen. Terwijl je, als je omhoog kijkt, de wolkenkrabbers van New York ziet. Heelrijk, even rustig bijkomen van alle drukte in de stad.

Want dat valt me vooral op aan New York. Drukte. En dan ook nog met dit weer. In de stad is het verschrikkelijk benauwd en warm. Het enige beetje frisse lucht komt van de airco's in de winkels.

Maar daarnaast vind ik New York heel erg gaaf! Je kijkt je ogen uit. dE mensen, de gebouwen, de winkels. En zo'n rustig park midden in de stad maakt het compleet! Ik geniet nog even verder van het zonnetje en de eekhoorntjes boven me in de boom

vrij. 16/8 - 20.10 - Buiten voor de school

Ik bedenk met net eigenlijk dat ik nog heel weinig over de tweede dag New York heb neergezet, terwijl dat toch al weer een paar dagen geleden is. Ik had de laatste dagen niet zo'n zin meer om te schrijven, dus heel kort: Ik vond New York heel erg gaaf! Heb van alles gezien en keek mijn ogen uit. Maar aan de andere kant, het is wel een hele grote drukke toeristische stad met eigenlijk weinig historische waarde. Ik kan het niet vergelijken met het prachtige Praag of Rome.

Wel zo'n beetje alles gezien: het vrijheidsbeeld, empire state building, times square, central park en ground zero. Dat laatste was heel vaag moet ik zeggen. Een groot gat tussen alle andere grote gebouwen. Je kan je moeilijk voorstellen want er daar is gebeurd, dat er op die plek honderden met zijn omgekomen.

Gister trouwens een van de leukste avonden hier in Boston gehad. We hadden de graduation boatparty van de LY (language year) studenten van januari. Het deed me een beetje denken aan ons gala op 't Schip. Alleen dit schip had een heel gaaf bovendek om op te dansen en dit schip ging varen. Dus iedereen zat midden op zee, onder een prachtige sterrenhemel, met uitzich op de skyline van Bsoton en met gezellige mensen vier uur lang te feesten. Was heel erg gaaf!!! (Maar zonder alcohol uiteraard, maar ook dan kan het gezellig zijn).

Volgende week verhuis in naar Colorado. Ik ben wel benieuwd, zeker omdat mijn roommate naar mijn huis in Nederland heeft gebeld. En mijn vader vond hem een beetje als een precies mannetje klinken, dus ik hoop eigenlijk dat hij niet al te serieus is! Ik ben benieuwd.

Ma. 26/8 - 0.14 - room 172, Steamboat Springs, Colorado

Ja, daar zit ik dan in het prachtige Colorado. Ik heb eigenlijk zoveel te vertellen, want ik heb heel wat meegemaakt sinds de laatste keer dat ik wat heb geschreven (ruim een week geleden). Maar laat ik bij het begin beginnen. De laatste dagen in Boston. Ik hoop dat ik het me allemaal nog kan herinneren!

Op zich waren mijn laaste dagen in Boston best wel relaxed. Alelen een beetje rustig, omdat al veel mensen weg waren. Casandra en Chelo heb ik eigenlijk ook heel weinig gesproken, dus ik ben vooral veel met Clemens en Stephanie opgetrokken.

De laatste dagen waren eigenlijk wel aardig hetzelfde. Lekker uitslapen, daarna de stad is, 's avonds een potje tennissen, een beetje rondhangen en tot een uurtje of twee 's nachs films kijken. Echt vakantie dus! Alleen de laatste dag was nog wel een beetje stressen. Ik moest mijn kamer opruimen en schoonmaken, mijn kleren wassen en alles in mijn koffer proberen te krijgen!

Tussendoor hadden Clemens en ik nog wel een hele gave laatste grap uitgehaald met al de RA's. Als 'final revenge' voor alle water, popcorn en kussen gevechten van de laatste weken. We wilden ze nog een keer goed terug pakken. Ik had dus tegen ze gezegd dat ik graag een foto's van alle RA's voor het gebouw wilde, dus ze volgden allemaal netjes mijn instructies: "ja, links van het hekje, een stapje naar voren' en ze stonden precies onder Clemens zijn raam die me daar toch een bak water had!!! Ze waren helemaal doorweekt, prachtig! De 24 uur daarop heb ik vol angst zitten wachten op hun wraakactie, maar vreemd genoeg is die er niet meer van gekomen!

Mijn laatste avond in Boston behoorde ook tot een van mijn leukste avonden daar! We gingen met 7 man (Clemens, Stephanie, Adiha, Akemi, Nadia, een Slowaakse jongens wiens naam ik altijd vergeet en ik) naar 'The North End', de Italiaanse buurt in Boston. Heel erg gaaf! Eerst zijn we met zijn allen naar een pizzaria geweest en daarna naar een Italiaanse koffieshop. Heel erg gezellig! Op de terugweg waren we behoorlijk melig. Lekker zingen op straat (we kwamen met New York, New York de metrostation binnen en iedereen begon spontaan te klappen), we hadden een watergevecht bij de vijver bij Prudential Center en we hebben eigenlijk gewoon heel veel gelachen.

Oh, ik vergeet eigenlijk helemaal de aanleiding te vertellen waarom we zo melig waren. Op de terugweg liepen we namelijk langs een pub waar live muziek was, maar daar konden we natuurlijk niet naar binnen. Gelukkig stonden alle grote ramen open en stonden we eigenlijk met een hele grote groep op straat te dansen en te zingen. "This song is for the people ont the sidewalk!". Een zeer geslaagde avond dus!!!

Die avond hebben we ook nog een video gehuurd om die nacht te bekijken. In de videotheek heb ik ook nog twee supergoedkope films gekocht! American Pie 2 en A Night at McCools (wat me doet denken aan een geweldige dag Amsterdam) voor maar 6 dollar samen!

De film heb ik echter niet afgekeken, ik viel meteen al in het begin in slaap. Om vervolgens om 6 uur 's ochtends wakker te worden om mijn laatste spullen te pakken. We zouden om half 9 vertrekken, en vertrokken uiteindelijk om 5 over 9, dus dat was nog best netjes!

Het afscheid was wel weer lastig. En dan die rare Amerikanen met hun 'hugs'. Zelfs de kantinemevrouw 'hugde' me. Ik heb alleen 5 weken lang iedere dag goedemorgen tegen haar gezegd! Rare mensen, die Amerikanen, maar ik raak er gelukkig al een beetje aan gewend.

Oh, ik ben helemaal vergeten te vertellen over de talentenjacht van de maandagavond! Dat was heel erg lachen! Stephanie en ik hebben samen (a capella) 'Eternal Flame) gezongen! Het klonk verschrikkelijk, maar we kregen nog wel een applaus!

In de taxi naar het vliegveld was het aardig krap. Al de spullen van Casandra en mij, en Clemens die ook nog mee ging. Wel heel aardig van hem. Wel jammer dat hij niet naar Colorado gaat, want we hebben toch heel erg veel gelachen en kon het erg goed met hem vinden! Terwijl ik in het begin iets over Clemens schreef in de richting van 'iemand die alles denkt beter te weten'. Dat neem ik dus bij deze terug!!!

Op het vliegveld kwamen we al snel Louise en Camilla tegen. Maar over de reis en Colorado zal ik morgen wel verder schrijven. Het is nu maar eens tijd om in slaap te vallen. Morgen mijn eerste schooldag!

don. 29/8 - 14.21 - Room 172

Ondertussen zit ik hier al ruim een week en kan ik eigenlijk terug kijken op een 7 geweldige dagen! Waar was ik ook al weer gebleven?

Oja, de reis. Toen we incheckten op het vliegveld, kregen we te horden dat we waren geselecteerd voor het speciale veiligheidsprogramma (we waren buitenlanders natuurlijk, dus bij voorbaat verdacht). Dit betekende dat ik tussen de incheckbalie en het vliegtuig drie keer (!) uitgebreid gecontroleerd ben. Tassen doorzocht, gefouilleerd, schoenen onderzocht. Echt een heel gedoe, maar ze nemen de veiligheid daar niet voor niets zo serieus. Op 11 september zijn namelijk 2 van de gekaapte vliegtuigen vanaf dat vliegveld vertrokken.

Van Boston naar Denver was vier uurtjes vliegen, dus ik kon mooi wat slaap inhalen. Vanuit Denver zijn we overgestapt op een mini klein vliegtuigje (leek net een busje) naar Hayden (het vliegveld van Steamboat Springs). Ongeveer een uurtje vliegen, na uitgebreid gecontroleerd te zijn natuurlijk.

Toen we op Hayden aankwamen regende het gelijk al, dus ik voelde me al weer lekker thuis. In de de taxi naar CMC (Colorado Mountain College) keek ik mijn ogen uit. Het is zo verschrikkelijk mooi hier. Midden tussen de bergen, en het zonnetje was ondertussen weer gaan schijnen. Ze hebben hier een van de heetste zomers sinds jaren achtger de rug, vertelde de taxichauffeur. Dat heeft ook gezorgd voor de vele bosbranden hier in de buurt, die er overigens nog steeds zijn. Op ongeveer 20 mile van Steamboat Springs woedt er nog een, dus af en toe kan je hier zelfs de rook nog zien.

Steamboat zelf is echt een cowboy stadje. In het weekend zij er rodeo's, de helft van de bevolking loopt hier met cowboy hoeden en bijpassende handschoenen en in de winkel kan je lasso's kopen. De mensen zijn hier trouwens ook verschrikkelijk aardig! Ze beginnen gezellig een praatje met je op straat of in de winkel. Misschien komt het ook doordat het eigenlijk een heel klein stadje is. Zo'n 1500 inwoners dacht ik. Bijna net zo groot als CMC, waar ongeveer 1000 studenten zitten. Het is hier nog meer 'laid back' dan ik had gedacht.

Met mijn roommate, Brett, kan ik het heel erg goed vinden. Ook zijn vriendin, Christie, is heel erg gezellig. Met hun ben ik eigenlijk de eerste dagen veel opgetrokken. We zijn al regelmatig wezen vissen en de stad is geweest. Heel erg leuk!

Daarnaast was Brett zijn moeder, en Christie's ouders hier nog tot en met zondag. Die zaten hier in een appartement, dus daar zijn we eigenlijk iedere avond nog even langs geweest om nog even wat te eten. Zaterdagavond hebben we daar ook een heerlijk etentje gehad! Eindelijk eens een normaal gerecht met heerlijke steaks! En ze hadden speciaal voor mij Heineken gekocht! Het zijn echt hele aardige mensen, en zo leer ik ook het echte Amerikaanse gezinsleven kennen. Ze hebben me ook al uitgenodigd voor Thanksgiving and Christmas!

De eerste dagen zijn Brett en ik erg druk bezig geweest met het inrichten van onze kamer. Wel heel mooi dat Brett van alles heeft meegenomen. Een computer, draadloze telefoon, koelkast, walkie talkies, TV, laptop, stereo installatie, dolby surround set, een zeer relaxte TV stoel, een playstation en een DVD speler. En ik mag ook alles gebruiken, dus dat is heel makkelijk! We hadden alleen nog geen koffiezet apparaat (die we echt wel nodig hebben in de ochtend), dus die heb ik dan maar gekocht. Daarnaast hebben we 2 blacklights gekocht, dus onze kamer ziet er 's avonds heel gaaf uit. Ikzelf heb al mijn foto's aan de muur gehangen en Brett heeft wat posters aan de muur gehangen (nee, geen naakte vrouwen posters) dus al met al ziet onze kamer er nog heel gezellig uit. Daarnaast heeft Brett ook zijn auto mee, dus we rijden overal zo naartoe.

Afgelopen week heb ik ook mijn vakken moeten kiezen. Dat was op zich nog een heel gedoe. Eerst wachten op een gesprek met mijn advisor, dan formulieren invullen, wachten, wachten, wachten en toen pas kon ik me echt inschrijven. Maar...ik heb nu wel een lekker rooster met hele leuke en interessante vakken. Maandagochtend begin ik om 11 uur met macroeconomics. De lessen duren hier trouwens 1,5 uur. DAarna heb ik nog om half 3 sociology. Vervolgens heb ik nog om 6 uur 2,5 uur gitaarles. Een behoorlijke drukke dag dus! Dinsdag en donderdag heb ik het gelukkig rustiger met alleen speech om 11 uur. De woensdag is hetzelfde als maandag, maar dan zonder de gitaarles, en vrijdag ben ik vrij. Dat lijkt een aardig relaxed rooster, maar voor ieder uur les heb ik ongeveer 2 uur huiswerk, dus het is nog behoorlijk hard werken. Daarnaast heb ik ook nog 2 workshops van een dag, Business Communication en EHBO.

Maar, ik denk dat ik het hier dus wel jaar vol hou. Ik zal alleen even moeten wennen aan de temperatuur. Nu is het overdag meestal nog aardig warm, en alleen 's nachts koud. Maar over 2 maanden ligt het hier al helemaal vol sneeuw! Maar dat levert dan wel een prachtig uitzicht op, want vanuit mijn kamer kijk ik zo uit op de ski-pistes!!!

Groeten,

Lex

Mijn nieuwe adresgegevens:

Lex Boon
1400 Bob Adams Drive # 172
Steamboat Springs, CO 80487
USA

Tel: (970) 871 - 2037
http://www.egol.tk
http://rbsound.dsn2go.com/albapp/america1

Deel 10

maa. 2/9 - 18.46 - room 172

Dit weekend een erg lang weekend gehad. Donderdag tegen een uurtje of een was ik klaar met mijn lessen en ik hoef pas morgenochtend (dinsdag) weer te beginnen. Vandaag ik vrij vanwege 'Labor Day', een nationale feestdag hier.

Maar de afgelopen dagen zagen er aardig hetzelfde uit. 's Middags met een hele groep naar Stage Coach, een park ongeveer een half uur verderop, om te vissen. 's Avonds een film kijken of naar een feest en de volgende ochtend dan weer lekker uitslapen.

Stage Coach is trouwens een prchtig park! Er is een groot meer (Steamboat Lake) en allemaal kleine riviertjes. En het zit aardig vol met vis! Ik ving van de week op een middag 3 trouts (een soort forelachtige vis). Daarnaast heb ik al verschillende slagen, grondeekhoorntjes, wasberen, herten, roofvogels en vossen gezien. Prachtig!

Donderdag en vrijdagavond hebben we van die studentefeestjes geahd. Heel erg gaaf! Ik heb ondertussen al heel veel mensen hier leren kennen. Ik probeer er ook een beetje achter te komen wat de Amerikanen hier over Nederland weten. En dat is soms echt heel weinig! Waar Nederland ligt (Europa toch?), of het midden in de bergen zit, wat voor taal we daar spreken, of we ook wel eens zon hebben in plaats van sneeuw en of we nog steeds communistisch zijn!!! Ik hebe de hele tijd aardig wat uit te leggen dus. Alleen als ik Amsterdam zeg weten ze meestal nog wel iets van 'drugs' of 'red light district' te zeggen.

Dit weekend ook weer wat mensen in Nederland gebeld. Heel erg leuk om iedereen weer te spreken. Begin sommige dingen ondertussen ook wel een beetje te missen. Ik ben al weer bijna 2 maanden in Amerika en ik begin het vakantiegevoel nu wel een beetje kwijt te maken. Gelukkig maakt de geweldige sfeer, de leuke mensen en de prachtige omgeving hier veel goed!!

Gister was het Brett zijn verjaardag. Ik heb ons favoriete playstation spel, die van de week stuk was gegaa, besteld, maar die was helaas nog niet op tijd binnen. We hebben wel een hele gezellige middag gehad, want we zijn met zijn allen wezen picknicken in Stage Coach! Heerlijk de hele middag in het zonnetje gezeten en lekker gegeten!

Vandaag eindelijk weer eens mijn was gedaan en veel gelezen. Want dat is het hier vooral voor school, lezen, lezen en lezen. Vanavond lekker rustig aan en morgen ik ik gelukkig ook maar een les!

Don. 5/9 - 16.11 - Room 172

Net Sjeng Schalken de kwartfinale van de US Open zien winnen. Geweldig! Nu ik hier in Amerika zit ben ik toch een stuk chauvenistischer (schrijf ik dat goed? mijn Nederlands gaat hier met sprongen achteruit) geworden. Misschien komt dat doordat die Amerikanen zo vol van hun eigen land en cultuur zijn. Ik heb ondertussen wel door dat, als je tenminste een beetje vrienden wil maken, je dat niet al teveel moet bekritiseren!

Je merkt het bijvoorbeeld al in de economielessen. Die leraar heeft het de hele tijd over de 'superieure, geweldige, sterke en wereldbepalende' Amerikaanse economie. Ik krijg eigenlijk zin om daar eens wat andere gegevens over op te zoeken en er recht tegen in te gaan. Misschien op het eind van het semester, als ik al mijn cijfers binnen heb en mijn 'discussie engels' wat beter is. Daar heb ik af en toe nog wel moeite mee.

Nog een leuk verhaal over mijn economieleraar trouwens. Een van de leraren in de serie 'Southpark' is op hem gebaseerd. De makers van Southpark hebben namelijk gestudeerd aan de universiteit van Denver, waar ze later van afgetrapt zijn. Ze hadden daar onder andere les van mijn huidige economie leraar, die de gewoonte heeft om tussen alle zinnen 'Okeew' te zeggen. En dat doet die leraar in Southpark dus ook. Echt prachtig, want je ziet dat die leraar het zo weinig mogelijk probeert te zeggen, maar af en toe glipt het er toch nog even tussendoor.

Ook zie en hoor je de laatste week nog veel meer over 11 september, wat volgende week een jaar geleden is. En ook de haat die veel mensen hier hebben tegen islamitische mensen en landen valt me op. Zo waren er vorige week beelden van een islamitische mensen die na 11 september voor de slachtoffers aan het bidden waren. 'Fuck them, I can't believe those fuckin' assholes are praying for American people' hoorde ik om me heen. Ik ga er nog maar even niet tegen in, hoewel ik me moeilijk kon inhouden.

Ik kwam in de plaatselijke krant trouwens een mooi voorbeeld tegen van hoe klein de stadjes hier in de buurt wel niet zijn. Zo was de enige politieagent van een dorpje hier in de buurt boos opgestapt: 'Oak Creek has lost the only member of its struggling police force. Officer Kelbey Kenney walked into the convenience store and gas station where Mayor Kathy 'Cargo' Rodeman works and slid his badge across the counter'. Geweldig! De burgemeester werkt in een tankstation!

Nog een mooi voorbeeld is de lijst van alle oproepen die de politie krijgt die iedere dag in de krant staat. Maar liefst 8 oproepen op een dag: 1 gestolen fiets, 1 botsing, 2 verloren portemonnais, 2 vermiste dieren, 1 keer geluidsoverlast en 1 keer underage drinking! Wat een werk hebben die mensen te doen zeg! En het mooie is dat ze overal met 3 politiewagens op af gaan. Zo zou er sprake zijn dat iemand hier op campus zat te drinken, en er kwamen meteen 6 politie agenten (met machinegeweer?) in drie wagens naar de campus!

Ik heb nu alweer lekker weekend trouwens! Heel erg lekker dat ik op vrijdag vrij ben. Moet wel weer wat aardig lezen dit weekend, maar ik heb vast wel tijd om Schalken de halve finale en de finale te zien winnen! Moest vanochtend nog een speech houden, maar dat was er eentje van maar 2 minuten dus dat was erg goed te doen.

Maar het weekend is voor mij begonnen, dus ik hoop dat er vanavond een feestje is! Ben ik wel aan toe, zeker omdat ik de Heemskerkse feestweek deze week moet missen!!!

Tot later,

groeten Lex

quote:

---

Op maandag 09 september 2002 16:42 schreef Klop_Klop het volgende:
Echt wel cool om dit te lezen, ik ga volgend jaar ook een jaar naar de VS maar dan wel naar High School omdat het geld niet op mijn rug groeit en omdat ik nog net in de leeftijdscatogrie val die nog naar High School kan. Ik ben al aangenomen en ga dan eerst 2 weken op kamp in Boston. Daarna ga ik naar mijn gastgezin. Jij gaat ook met EF zie ik, bevalt dat en loop jij ook met zo'n domme EF trui zoals iedereen op die plaatjes in dat boekje?

---

En nee Ik loop niet in zo'n domme EF trui. Heb wel een EF t-shirt trouwens, die ik in mijn slaap aan heb En zo'n EF keychord die toch wel erg makkelijk is!

woe. 11/9 - 18.29 - Room 172, Steamboat Springs

What's up? Not much. Dat is wat ik hier ongeveer 200 keer per dag zeg. Iedereen groet hier elkaar namelijk. Meetal blifjt het trouwens maar bij 'What's up' en volgt er geen antwoord. Ja, ik wordt al een echte Amerikaan.

Wat gaat de week hier toch snel voorbij zeg. Ik zit hier al weer drie weken! De laatste keer dat ik wat geschreven heb ik vorige week donderdag en sindsdien heb ik al weer aardig wat meegemaakt!

Vrijdag en zaterdavond hebben we weer van de feestjes gehad. In een studentenhuis, iedereen geeft wat geld en een paar mensen gaan bier halen. En zolang je geen overlast veroorzaakt, vind de politie het best, hoor ik van iedereen. Heel gezellig die feestjes, er zijn helaas alleen altijd veel meer jongens dan meiden. Zo ie zo ben ik niet heel erg gecharmeerd van die Amerikaanse meiden, je hoort ze minsten 3 keer per zin 'fuck' zeggen. Fuckin' this, Fuckin' that. Dat is nog wel even wennen hoor, ben toch nog niet een echte Amerikaan!

Maar zonder al teveel meiden zijn de feestjes wel gezellig hoor! Het feestje van donderdag was in een supergave achtertuin met een trampoline en zaterdag hadden we een klein barbeque feestje. Eindelijk weer eens lekker vlees dus! Dat kon ik wel gebruiken, want het eten hier op campus is niet echt geweldig. De hele dag door vet eten. Pizza, hamburgers en patat. Daarnaast is er pasta waar echt toaal geen smaak aan zit en ook heb ik hier nog geen lekker stukje vlees gezien. Gelukkig heb ik kaas, brood en een tosti-ijzer gevonden! Daarnaast eet ik veel fruit en sla(ze hebben hier druiven!) Het enige voordeel aan de cafetaria hier is dat ze bijna echt de hele dag open zijn. Ze beginnen van 7.30 tot 10.00 uur 's ochtends, vervolgens lunch van 12 tot 4, van 5.30 tot 6 diner en dan nog een een late night snack van 9 tot 11! Als je honger hebt kan je dus altijd wel wat eten!

Wat me trouwens opvalt, aan vooral veel verhalen die ik heb gehoord, is dat er veel Amerikanen zijn die totaal niet met drank/drugs om kunnen gaan. Ze zijn er dit weekend op verschillende feestjes twee mensen naar het ziekenhuis gebracht om hun maag leeg te laten pompen. Omdat ze teveel drank in combinatie met wiet op hadden. Dat zijn overig andere feestjes dan waar ik naar toe ga. Daarnaast zie ik ook heel veel mensen met een paar biertjes op achter het stuur kruipen! Gelukkig heb ik behoorlijk verstandige vrienden hier!

Dat wil je trouwens echt niet hebben, dat je hier naar het ziekenhuis moet omdat je, bijvoorbeeld, alcoholvergiftiging hebt opgelopen. Ten eerste moeten ze het doorgeven aan de politie (als je minderjarig bent) en kost het verschrikkelijk veel geld. Zo was er een meisje dit weekend die geen ziektekostenverzekering had, en die een nacht in het ziekenhuis blijven. Die heeft nu dus mooi een rekening van minimaal 2000 dollar aan haar broek hangen!

Oh, ik ga nu even naar de Wal-mart (soort supermarkt), dus ik schrijf vanavond nog wel even verder!

woe. 11/9 - 20.38 - Room 172, Steamboat Springs

Zo, net weer even naar de Wal-mart geweest om weer wat boodschappen te doen. De Wal0mart doet we trouwens altijd denken aan de Lukas Klamer, alleen dan een uitgebreider assortiment. Ik heb eigenlijk altijd wel een leuke tijd gehad toen ik daar werkte. En waarom ik nou over Lukas Klamer begin? Om een mooie link te leggen met het volgende: Ik heb hier een baantje gevonden! Sinds gisteren werk ik in de bookstore hier op school. Een heel relaxed baantje! Gezellige mensen, beetje afrekenen, beetje bijvullen en als het erg rustig is kan ik gewoon mijn huiswerk maken! Ik werk 8 uur per week, op dindag- en donderdagmiddag, dus dat is harstikke goed te doen!

Maar weer terug naar het weekend. Zaterdagochtend belden mijn ouders vanuit Sardinie! Heel leuk om ze weer te spreken, wnat dat had ik al ruim 2,5 week niet gedaan! Jammer alleen dat ze een beetje in de war waren met het tijdsverschil waardoor ze me kwart voor zeven 's ochtends mijn bed uit belde en ik nogal slaperig was dus. Maar dat geeft niet, ik was blij ze weer te spreken! Ik ben zo ie zo nog erg goed op de hoogte van wat er in Nederland gebeurd! Ik krijg iedere dag wel een gezellig e-mailtje van iemand. Daarnaast heb ik ook nog best veel contact met de mensen uit Boston. Zo mail nog nog regelmatig met Halil & Isabel in Miami, Constance en Scott in Boston, Theresa in Indiana, Chelo die nu terug is in Spanje en Therakesh in Boulder. Boulder ligt hiet trouwens niet zo heel ver vandaag, dus Therakesh heeft me al uitgenodigd om een keer daar naar toe te komen dit jaar. Hij had wel een extra slaapkamer over daar. Wel erg gaaf en zo zie ik ook nog wat van het land!

Zaterdagmiddag met Brett, Harrisson en Carlos naar Stagecoach geweest om te vissen. We zijn dit keer een stuk verderop op de rivier gegaan. Helaas vingen we daar niks, maar het was wel een prachtig uitzicht! Ik ga dit jaar trouwens meer tripjes in de omgeving maken, want ik ben nu ook lid van de 'International Student Club'. Eigenlijk een beetje verplicht lid. Ik had van de week op eens een vrouw op mijn voicemail staan met de mededeling dat we dan en dan een meeting hadden. En op die meeting werd er eigenlijk meteen vanuit gegaan dat ik lid wilde worden. Niet dat ik dat erg vond trowuens. Het zijn allemaal gezellige mensen en eigenlijk het enige wat we doen is dingen in de omgeving doen op kosten van school. Er zijn trouwens helemaal van dit soort clubs op school. En als je zelf een club wilt beginnen kan dat heel makkelijk. Met een beetje serieuze krijg je geld voor je activiteiten, als je tenminste wat leden kan vinden. Wij zaten dus al te denken aan een soort van bierdrinkclub, maar ik denk niet dat we dat er doorheen krijgen In ieder geval wel een pluspuntje aan het Amerikaanse onderwijssysteem, want ik hoorde dat het eigenlijk op iedere school zo is geregeld. We gaan nu alleen vrijdag paardrijden, dus dat wordt nog wat! Morgen maar even kijken of ik ergens een cowboyhoed kan kopen!

Voor de rest van de week lessen gevold, huiswerk gemaakt, filmpjes gekeken en Egol.tk helemaal geupdate! Mijn lessen zijn allemaal wel goed te doen, alleen Sociology is erg moeilijk. Heel veel leeswerk en ik moet over 3 weken al een 'paper' inleveren.

En dan vandaag, 11 september: een jaar na 'The Day That America Changed', zoals je het hier overal op TV ziet. En het was veel op TV vandaag. Steeds dezelfde beelden, steeds weer inzoomen op de tranen en de Amerikaanse vlag uiteraard. Toch heb ik er hier in Steamboat niet zo heel veel van gemerkt. We hadden vanochtend wel een soort van discussieforum, met wat gastsprekers, waar je naartoe kon gaan. En dat was toch wel heel interessant. Geen 'God Bless America' en 'They will pay for this', maar interessant, objectieve (of in ieder geval minder subjectieve) discussies. Iedereen vind het hier natuurlijk verschrikkelijk wat er gebeurd is, maar ze weten het wel allemaal wat te relativeren. De meesten zijn hier zeker ook geen fan van Bush, en zijn ook tegen een oorlog tegen Irak. Ze hebben hier wel door dat dat niet de juiste oplossing is, en dat dat alleen maar voor meer haat in de wereld zorgt. Wat dat betreft bevalt de denkwijze hier mij ook wel. Misschien past dat ook wel bij het 'laid back' sfeetje hier. Mensen laten zich niet zo snel gek maken. Je ziet hier ook veel minder vormen van patriotisme, wat wel anders is in Boston en, natuurlijk, New York.

Maar het is ook niet zo dat ze zich geen zorgen maken, integendeel. Je merkt toch wel aan heel veel mensen, als ze erover praten, dat ze een beetje bang zijn. Of misschien is het niet echt bang, maar onzekerheid. Onzeker en bangheid voor domme dingen van Bush en vooral voor nog meer haat in deze wereld en de gevolgen daarvan. Zoals een meisje vanochtend zei: 'Waarom kunnen we op deze wereld niet gewoon een keer met zijn allen normaal leven?' en de bijbehorende vraag 'Hoe doen we dat en hoe kunnen wij daar, college studenten, met zijn allen aan bijdragen?'

Ik hou jullie op de hoogte!

Groeten uit het prachtige Steamboat,

Lex

quote:

---

Op donderdag 12 september 2002 08:43 schreef Klop_Klop het volgende:
Weer even een vraagje . Ik zie dat je werk gevonden hebt, heel netjes! Maar er is mij verteld dat ik helemaal niet mag werken, mag jij dat wel of werk je "gewoon" zwart?

---

En...wat ik hier trouwens hoorde van de week is dat ik wel een social security number kan krijgen, maar dat brengt een hele berg papierwerk met zich mee en je moet wel een paar maanden wachten.

Maar dit werkt perfect 7 dollar per uur!

quote:

---

Op dinsdag 17 september 2002 16:48 schreef Carterman het volgende:
Ow, en Nerd, als je zoiets hebt van: Rot op met je verhaal over je vakantie in de v.s. doe dat in je eigen topic, laat het me dan even weten. Dan haal ik het hier weg en open ik zelf een topic.

---

_{ik heb zomaar het idee dat er een romance in de lucht hangt?}

quote:

---

Op woensdag 18 september 2002 23:56 schreef Carterman het volgende:
Ennuh Nerd, waar blijven jouw verslagen.

---

Deel 12

woe. 18/9 - 16.45 - room 172

Ik schrijf veel minder in mijn reisverslag dan toen in Boston zat. Terwijl ik hier toch minstens evenveel vrije tijd heb. Misschien komt het omdat ik hier wat meer ritme in mijn leven heb, terwijl in Boston echt iedere dag anders was. Overdag ga ik naar school, 's middags een beetje huiswerk maken, een uurtje internetten om te kijken of er nog nieuws is en wat mailtjes te sturen, daarna avondeten, beetje rondhangen, TV kijken, soms een feestje, nog even internetten en dan meestal tegen een uurtje of half 1 naar bed.

Ook al probeer ik het nieuws uit Nederland en de rest van Europa/Wereld een beetje te volgen via Internet, weet ik niet echt wat er allemaal gebeurd. Ookal lees ik hier dagelijks de (gratis) krant 'Steamboat Today', maar die staat eigenlijk naast lokaal nieuws vooral vol met nieuws uit Colorado en Amerika. Alleen de allerlaatste pagina (na de advertenties) is gereserveerd voor Internationaal nieuws. En zelfs daarstaat meestal maar een klein lullig artikeltje omringd door advertenties.

Ik ben eigenlijk vooral benieuwd hoe het met de nieuwe Nederlandse regering gaat. Het beeld dat ik hier een beetje heb, van de paar artikelen die ik af en toe lees, is dat het een aardig zooitje is, en dat het er zeker niet beter op geworden is. Wat ik uit een samenvatting van de troonrede van gisteren opmaakte is dat ze de normen en waarden willen terug brengen in de Nederlandse samenleving. Daar ben ik blij mee, maar ik ben alleen benieuwd welke normen en waarden dat zijn als de regering zelf geen extra geld uitgeeft aan het onderwijs (waar je je normen en waarden toch grotendeels van mee krijgt), de zorg, het openbaar vervoer en de publieke sector. Daarnaast vergroten ze de inkomensverschillen en proberen alleen de immigranten de schuld te geven van mislukte integratie. Maar ondertussen besteden ze wel een paar miljard aan gevechtsvliegtuigen. Ik weet trouwens ook niet hoe de regering nou tegenover een oorlog tegen Irak staat. Ik heb het idee dat ze een beetje als een hondje achter de VS aan lopen.

Maar, zoals ik al zei, ik heb hier maar een beperkte blik op wat er nu in Nederland gebeurd. Dus het kan zijn dat ik helemaal verkeerd zit, maar als het ongeveer wel zo is, hoop ik eigenlijk snel op nieuwe verkiezingen.

Maar weer terug naar Amerika. Nu ik maar 1 keer per week wat schrijf is het wat moeilijker om te herinneren wat ik ook lalemaal weer gedaan heb en wat me is opgevallen aan die, nog steeds, vreemde Amerikanen.

Mijn weekend begon zoals gewoonlijk weer op donderdag. Die avond zouden we naar een feestje gaan, maar vlak voordat we aan kwamen hoorden we dat de politie het feest had afgeblazen vanwege geluidsoverlast. Balen dus! Vrijdag ging ik met de Internation Student Club paardrijden. Was wel gezellig, ik was alleen zo'n beetje de enige jongen, aangezien Chuck op het laatste moment had afgezegd. Het paardrijden zelf was wel leuk om een keer gedaan te hebben, maar om nou te zeggen dat het mijn sport is (als het al een sport is), nee niet echt. Wel weer een onwijs mooie omgeving trouwens. We reden namelijk rondom Steamboat Lake. Een erg groot meer ten westen van Steamboat, waar ik nog niet geweest was!

Ook zaterdag erg sportief bezig geweest. Ik had met Camilla afgesproken om te gaan mountainbiken. Rond een uurtje of 1 gingen we dus met de (gratis) bus naar de voet van de Mount Werner, de berg waar Steamboat tegen aanligt (genoemd naar Buddy Werner, een legendarische skier uit Steamboat), om vervolgens met onze gehuurde mountainbikes (met helm gelukkig!) met de lift naar boven te gaan. Het uitzicht was daar prachtig! Je kon heel Steamboat en omgeving zien. WE hadden het ook erg getroffen met het weer, geen wolkje aan de lucht. Het mountainbiken was gewelig! Af en toe echt heel erg stijl met een rotvaart naar beneden. Op kleine bobbelige paden vol met bochten tussen de Aspentrees (bomen met een witte schoors en nu in de herfst met goudgele bladeren) in ongeveer een uur naar beneden. De tweede keer dat we omhoog gingen hebben we eerst nog een half uur geklommen (dat viel trouwens zwaar tegen) om vervoglens een nog stijler pad, met riviertjes en modderplassen, naar beneden te pakken. Echt heel erg gaaf, en ik ben geeneens gevallen (wel tig keer bijna, maar dat telt niet!)!

Maarja...dat klimmen viel toch wel even tegen. Moet toch wat meer aan mijn conditie werken hier. Het is hier zo ie zo een stuk zwaarder, omdat je hier in de bergen zit. Heeft te maken met de lucht en rode bloedlichaampjes ofzo. Iemand heeft het ooit eens uitgelegd maar dat ben ik natuurlijk alweer vergeten. In ieder geavl, ik neem me iedere avond voor om de volgende ochtend te gaan hardlopen, maar dan is mijn bedje toch weer iets te lekker. Maar van de week ga ik het echt een keertje doen!

Zaterdagavond niet veel bijzonders gedaan en zondag maar weer eens al mijn was weggewerkt. Dat moet iemand me trouwens toch nog maar een keer opnieuw uitleggen. Want ik zie al die Amerikanen gewoon al hun kleren in de droogtrommel gooien, terwijl ik netjes alle symbooltjes controleer, of het wel of niet in de droger mag. Vervolgens ben ik dus uren beizg met allen op hangertjes te hangen en een goede plek te vinden om het te laten drogen. En daarnaast vegeet ik altijd die rotpapiertjes uit mijn broekzak te halen! Strijken doen ze hier gelukkig niet aan. En om er een beetje bij te horen doe ik dat dus ook maar niet!!!

De rest van de week nog niet veel gedaan behalve lessen en werken. Die Amerikanen betalen trouwens ook alles met hun Credit Card. Daar word ik af en toe helemaal gek van in de bookstore. Zeker als ze een Credit Card op 'File' hebben, want dan mag ik alle gegevens zelf gaan intikken. En dan rekenen ze gerust hun kopje koffie van 47 cent met hun Credit Card op file af hoor!!!

Maar toch ben ik nog steeds erg tevreden met mijn baantje dar. We verkopen daar trouwens ook erg veel snoep, maar dat Amerikaanse snoep kan echt niet op tegen de Nederlandse drop! Alleen Jelly Belly's zijn wel te eten! Maar over de Amerikaanse snoep had ik dus een discussie met mijn 'bazin' Leslie. Dus ik vertelde haar over de geweldige Nederlandse licorice, dat ik regelmatig mis! Even later kwam ze dus terug met een catalogus een van haar importeurs. En wat blijkt? Pagina's vol met Nederlandse producten! Drop, stroopwafels en Douwe Egberts! Je had de twinkeling in mijn ogen moeten zie (volgens Leslie dan!). In ieder geval: er is nu een doos met Venco pondspakken op weg, die ik tegen inkoopsprijs kan kopen!!!

Het weer wordt hier met de dag slechter. We hebben de laatste dagen veel regen gehad en het wordt langzamerhand ook steeds kouder. Ik heb mijn jas dus maar uit de kast gehaald! Hier even verderop in de bergen sneeuwt het ook al. Daar is gister 16 inch sneeuw gevallen! Bijna iedereen hier zit ook met smart op de sneeuw te wachten, omdat ze dan eindelijk kunnen skieen/snowboarden. Ik kijk er ook wel naar uit, lijkt me geweldig om weer eens te skieen en te leren snowboarden. En daarnaast iedere ochtend wakker te worden met een nieuwe sneeuwlaag. Maar aan de andere kant...als het eenmaal begint te sneeuwen stopt het ook niet meer tot aan lente/zomer volgend jaar. In plaats van sneeuw vind ik het dus ook best als we eerst nog een paar weken zon hebben!

Ik moet trouwens nog wel erg wennen aan al die maten die ze hier gebruiken. Totaal verschillend van Europese maten. Zo gebruiken ze inch, feet, yard en mile voor afstand, oz voor inhoud en pounds voor gewicht. Ook schrijf ik iedere keer de datum nog verkeerd (18/9 in plaats van 9/18).

Ik had hier net trouwens een een safety inspectie. Een controle of er geen geen gevaarlijke dingen aanwezig waren. Heel erg serieus namen ze het volgens mij niet, want ze waren binnen 20 seconden klaar met controleren, waarvan ze 15 seconden naar mijn foto's hebben gekeken!

Nog meer goed nieuws trouwens! Ik zag net een flyer hangen dat ze mensen zochten voor een voetbalwedstrijd (ja, veldvoetbal!) voor over 2 weken. Ik ga me daar morgen dus maar even voor opgeven, want ook dat mis ik wel, een lekker balletje trappen!

Maar mijn maag begint weer te knorren, ds ik ga maar weer eens genieten van het altijd geweldige en gezonde cafeteria eten!!!

In ieder geval, ik krijg wel een beetje het idee dat het af en toe behoorlijk slecht geregeld was door dat Suntrek! Ben benieuwd wat er verder allemaag nog gaat gebeuren!!

quote:

---

Op vrijdag 20 september 2002 07:56 schreef Carterman het volgende:

[..]

Serieus, er was geen romance, ze was echt iemand waarmee ik gewoon lekker kon/kan praten. Saai maar waar...het spijt me...
Soms heb je dat gewoon, juist door iemand op die manier niet interessant te vinden haal je de druk van de ketel en kun je elkaar gewoon wat beter leren kennen.

Cart,

---

_{en dan wordt je uiteindelijk toch nog verliefd....nee, nu hou ik er echt over op!}

Ik wacht op het vervolg!! Leuk om ook eens andere ervaringen uit Amerika te lezen, en je schrijft erg leuk!

quote:

---

Op vrijdag 20 september 2002 19:01 schreef Carterman het volgende:
Michael en ik waren in een filosofische bui en spraken wat over het leven e.d. (En Nerd, nee hier komt ook geen romance uit! ).

---

Voor de rest is dit topic vooral veel lezen voor veel mensen (kijk maar naar de views/reacties). Een daarnaast zijn de meeste reacties van jou of van mij (de laatste 13 bijvoorbeeld!)!!!

Ik ben benieuwd wie dit topic allemaal volgen eigenlijk??? Dus laat eens even wat van je horen!

quote:

---

Op maandag 23 september 2002 22:20 schreef Alohagirl het volgende:
Ik volg dit topic ook al een hele tijd. Ik heb zelf ook een jaar op een college in Amerika gezeten, en vind het wel leuk om te lezen hoe anderen het vinden. Nog heel veel plezier daar, maar dat gaat zeker weten lukken!

---

In ieder geval, vanaf nu komen er ook aangepast stukjes op de weblog :):)

quote:

---

Op woensdag 25 september 2002 13:15 schreef B4ron het volgende:
Ik lees ook alle verhalen die hier gepost worden en ik vind het echt geweldig om te lezen. Graag zou ik in de states willen werken. Dit kan helaas niet omdat de VS geen werkvergunningen meer uitgeven.

Wat moet ik anders doen? Naar school? LIjkt mij wel leuk, geen geld voor (ben ook al 21). Werken is dus de enige optie.. Zou graag naar San Francisco gaan, heb ik ook vrienden wonen....

Naja, het zal wel nooit gebeuren...

Heel erg bedankt voor je reisverslagen (carterman ook). Het helpt mij de dag wel door

---

En over die werkvergunningen. Ik zou het internet even een beetje rondzoeken, want volgens mij zijn er wel wat omwegen namelijk. Je kan je namelijk inschrijven in bepaalde programma's, waardoor je een select aantal baantjes kan nemen. Niet de geweldige baantjes, en meestal ook niet de best betaalde. Maar...er zit vaak wel onderdak en eten bij in begrepen. Dus dat scheelt erg in de kosten.

En Amerika is natuurlijk niet het enige land waar je kan werken!

Waar blijft de rest???

_{en ja...van mij komt er ook weer wat aan deze dagen}

1/10 - 19.10 - room 172

Eindelijk weer eens wat tijd (en zin) om wat op papier te zetten. De tijd gaat hier zo razendsnel voorbij en het is dus alweer bijna twee weken geleden dat ik wat heb geschreven. En wat ik die twee weken allemaal heb gedaan? Geen idee eigenlijk.

De afgelopen twee vrijdagen zijn we in ieder geval wel naar de hotsprings geweest. Natuurlijke warmwaterbronnen hier ongeveer drie kwartier verderop in de bergen. Heerlijk warm water (tussen de 30 en 40 graden schat ik) en daarnaast is het in de 'middle of nowhere', dus je kan er gerust een paar biertjes drinken zonder je druk te maken om politie. En dat is dan toch wel het echte leven. Uitgebreid op je rug in het warme water liggen, met uizich op duizenden sterren, een volle maan die weerkaatst op de stoom en de toppen van de dennenbomen verlicht, gezellige mensen om je heen en een biertje in je hand. Prachtig! Het moet helemaal geweldig zijn als het sneeuwt.

Er is alleen een probleempje: na 10 uur 's avonds is kleding optioneel. De kans is dus erg groot, dat terwijl je je heerlijk ligt te genieten van dat droommoment (met je zwembroek aan!) de maan opeens wordt verduisterd door iets wat je echt niet wilt zien! En geloof me, dat wil je echt niet zien, want de mensen die daar over het algemeen poedelnaakt rond huppelen zijn de stereotype Amerikanen.

Daarnaast hebben we nog een paar keer ergens anders rustig een biertje gedronken. Lekker muziekje op en ondertussen een beetje praten. Ook heb Brett en ik wat plannen gemaakt voor wat we gaan doen met kerstmis en nieuwjaar. Zoals het er nu uitziet blijven we eerst twee weken in Kansas City en gaan we vervolgens een 'roadtrip' doen. Gewoon een beetje wat van Amerika zien, want dit jaar is voor mij natuurlijk de kans de daarvoor! Brett is overigens helemaal gek van auto's en volgens mij vindt hij autorijden een van de leukste dingen die er is. Hij er dus helemaal niet mee om af en toe een weekendje ergens naar toe te rijden. Het benzinegeld delen we dan gewoon met de mensen die mee zijn. Als we dan een beetje goedkope plekken kunnen vinden om te overnachten, kunnen we aardig wat goedkope leuke dingen doen! Daarnaast probeert hij me ook over te halen om in Spring Break mee ta gaan met een cruise, maar ik moet maar even kijken of ik daar wat geld voor opzij kan zetten.

Voor de rest begin ik het nu aardig druk met school te krijgen. Ik heb mijn eerste proefwerken, heb al 2 speeches gegeven en ik ben het hele weekend druk bezig geweest met een paper van 5 pagina's voor sociology.

Ook heb ik vandaag voor het eerst sinds maanden weer eens gevoetbald. Was echt heel lekker moet ik zeggen, ook al was het alleen paar balletjes op doel schieten. Ik had gister nog even snel goedkope voetbalschoenen gekocht bij de Wal-Mart, want vandaag was het namelijk onze eerste training. Jammer alleen dat we maar met zijn drieen waren en er geen trainer/coach of ook maar iemand anders van de 17 man die zich hadden opgegeven aanwezig waren. Daar moeten we morgen dus maar even achter aan gaan, want zaterdag moeten we als het goed is (hopelijk) al een wedstrijd spelen tegen het team van Steamboat.

Eigenlijk gaat alles hier wel een beetje zijn gangetje. Ik loop ondertussen regelmatig een uurtje, half uurtje of hoelang ik het ook vol hou hard (met een vaste regelmaat van 1 keer per week). Mijn Engels gaat ook erg goed, het is ondertussen al heel normaal voor me geworden en ik kan me eigenlijk niet herinneren wanneer ik voor het laatst in het Nederlands dacht en droomde. Ook hebben Brett en ik gister eindelijk weer eens onze kamer opgeruimd, heb ik al mijn was weer gedaan (dat is denk de enige reden waarom ik wel naar huis zou willen), moet ik deze week weer naar de kapper en werk ik nog steeds in de bookstore.

Oja, de bookstore. Hoe ze daar werken en wel zo'n beetje tegen alle kapitalistische regels van Amerika in. Over omzet maken ze zich totaal niet druk, ze prijzen artikelen af omdat ze ze gewoon zat zijn (of het nou verkoopt of niet) en als ze ergens geen zin in hebben komt het ooit nog wel een keer. Wat ik nog het mooiste vind, is dat ik toen ik van de week aankwam er een briefje op de deur hing dat ze even voor onbepaalde tijd gesloten waren omdat ze naar een of andere Indianendansgroep wilden kijken. Midden op de dag! Niet dat ik het erg vond trouwens, want ik heb dus ook een uur lang naar het traditionele indianendansen gekeken terwijl ik ondertussen gewoon doorbetaald kreeg.

Oja, even totaal iets anders, de Amerikaanse televisie. Wat kan ik me daar af en toe aan ergeren. Ondank dat ik hier een superrelaxte TVstoel heb met een bijpassende grootbeeld televisie en er eigenlijk altijd wel wat leuks is op TV kijk ik er bijna nooit naar. Alleen maar van die ellendige commercials!!! In een standaard sitcom serie van een half uurtje komen ongeveer een stuk of 5,6 reclameblokken. Een film is al helemaal niet te doen! Daarnaast zitten die Amerikaanse tvzenders er echt niet mee op twee keer dezelfde (irritante) reclame in een blok uit te zenden. Wat ik overigens wel interessant vind, is dat hier anti-reclame is toegestaan. Zo zie ik regelmatig commercials waarin wordt opgeroepen om niet op die ene senator te stemmen vanwege dat en dat. Daarnaast zie je ook uitgebreid zijn telefoonnummer in beeld en wordt je opgeroepen om hem te bellen om te zeggen wat je echt van hem vindt. Rare jongens, die Amerikanen.

Maar, hier gaat alles dus wel zijn gangetje. Ik hoop dat ik Nederland ook alles nog een beetje goed gaat. Af en toe zou ik, ondanks dat ik het hier verschrikkelijk naar mijn zin heb, gewoon wel weer een (zaterdag)avondje thuis willen zijn. Gewoon weer gezellig stappen met mijn vrienden, mijn familie weer zien, Nederlands praten, Nederlandse drop, chips en gehaktballen eten en mijn moeder lief aankijken of ze mijn was voor me wil doen! Maar, dat komt volgend jaar allemaal wel weer goed. Daarnaast ben ik hier al weer 2,5 maand, wat dus betekent dat ik er al ongeveer 1/4 van mijn Amerika avontuur heb opzitten. Ik hou het nog wel even vol hier!

Deeltje 14

Zondag 13 oktober - rond half 3 - in de zon!

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik heerlijk in mijn t-shirt in het zonnetje op een bankje langs de stromende Yampa-river en ondertussen ook al weer 3 maanden in Amerika. Het verbaasd me eigenlijk dat het nog zo lekker warm buiten is, want 's nachts in het ondertussen ijskoud. Gisteravond tegen een uurtje of tien was het al -4 graden (celsius). De eerste sneeuw is hier zo'n 1,5 week geleden al gevallen. Heel erg gaaf als je 's ochtends wakker wordt, uit het raam kijkt, en alles wit is! Daarna heeft het hier niet echt meer gesneeuwd en zijn alleen de toppen van de bergen nog wit.

Vorig weekend ben ik met Camilla en Yuko naar Silverthorne geweest. Een stadje hier ongeveer 2 uur rijden vandaan met iets teveel kledingwinkels. Hoe verschrikkelijk ik kleren kopen ook vind, ik had toch echt wat nieuwe (warmere) kleren nodig, dus ik besloot maar mee te gaan. En het was nog best gezellig ook, want het grootste gedeelte van de dag heb ik lekker koffie gedronken op de verschillende terrasjes. In de kledingwinkels kon ik toch niet echt wat vinden (oke, misschien gaf ik de moed toch wel iets te snel op!). Maar, uiteindelijk heb ik nog wel een nieuwe broer en schoenen gekocht.

Waar ik me eigenlijk opeens bewust van werd, toen we naar Silverthorne reden, was hoe klein Nederland eigenlijk wel niet is. In de twee uur dat we reden, kwamen we maar leifst een klein spookstadje tegen (3 huizen, een tankstation en een vliegveld). Terwijl je in Nederland na twee uur al bijna in een ander land zit! Ook het rijden is hier stukken makkelijker: de wegen zijn erg breed en er is veel en veel minder verkeer. Als er verkeer is, moet je wel een beetje uitkijken trouwens, want voor die Amerikanen maakt rechts of links inhalen niet zoveel uit. Daarnaast bestaat denk de meer dan de helft van de auto's hier uit Jeeps (of iets wat er op lijkt).

School beloofde deze week een aardig drukke week te worden. We zitten nu namelijk ongeveer op de helft van het semester, dus ik had voor verschillende een 'midterm' (een van de zwaarder wegende proefwerken)> Maar het was allemaal heel erg goed te doen. Naar mijn mening eigenlijk iets te makkelijk allemaal (nooit verwacht dat ik ooit zou klagen dat dingen te makkelijk zijn!). Zo kregen we voor macroeconomics van te voren een stencil met over welke onderwerpen hij wat ging vragen en de medeling dat het proefwerk uit 50 multiple choice vragen zou bestaan! Multiple choice!!! De laatste keer dat ik dat kreeg was voor biologie in de brugklas denk ik! Of ze dat nou doen omdat het makkelijk nakijken is (de computer doet dat namelijk) of omdat het anders echt te moeilijk is voor sommige studenten? Ik weet het niet, maar ik vrees het laatste!

Daarnaast worden werkstukken ook erg soepel beoordeeld. Voor mijn Sociology paper had ik een 9,7! Terwijl ik het idee had je in Nederland, al was je werkstuk nog zo goed, toch echt niet hoger kon halen dan een 8 (heel soms een 8,5). Alleen voor Speech had ik dan een 4.8, maarja...dat was dan weer uit een schaal van 1 tot 5!

Vorig weekend hebben we ook onze eerste voetbalwedstrijd gespeeld. Op een hobbelig veld, zonder lijnen en zonder scheidsrechter verloren we met 6-3 van het Steamboat 1 team. Op zich nog best goed, als je bedenkt dat ons team nog nooit samen had gespeeld. Eigenlijk, sommige mensen hadden nog nooit gevoetbald! Ik vond het in ieder geval heerlijk om weer een wedstrijd te spelen, ondanks dat het niet echt heel lekker samenspelen in met die Amerikanen. De meeste kunnen wel een aardig balletje trappen, maar een mooie combinatie zit er niet echt in. Volgend weekend hebben we waarschijnlijk weer een wedstrijd, maar helaas kan ik dan niet. Als het goed is zit ik volgende week namelijk het hele weekend in Moab, Utah met de International Student Club. Wat we daar gaan doen? Geen idee eigenlijk, het enige dat ik weer is dat ze daar een groot huis bij een meer hebben gehuurd. Het wordt vast wel gezellig!

Toen ik zondag trouwens thuis kwam van Silverthorne sotnden er een stuk of 10 MSN vensters open op mijn computer waarin stond dat Prins Claus was overleden. Ik CNN aanzetten, maar nee hoor, helemaal niks. En ook niet op een van de 16 andere nieuwszenders! Gelukkig kwam ik er toen achter dat ik via de computer gewoon het NOS journaal kan bekijken, dus toen heb ik daar maar het nieuws gekeken, en dat doe ik sindsdien bijna iedere dag. Maar wel jammer van Claus, maar aan de andere kant...hoelang ging hij niet al elke week of meer naar het ziekenhuis?

Waar CNN overigens wel over berichtte, was een vuurbal, veroorzaakt door een meteoriet, die mensen o.a. hadden gezien in Colorado! Waaronder ik dus! Het was echt heel vreemd. Toen we zondag van Silverthorne naar huis reden zagen opeeens een heel groot vaag vuur in de lucht, want leek neer te storten. We dachten eerst aan een vliegtuig dat aan het neerstorten was, maar eigenlijk wisten we dat dat ook niet kon. De dagen daarna was ik het al weer helemaal vergeten, want de plaatselijk krant berichtte er niks over. Maar, bij toeval kwam ik er later die week achter dat het een meteoriet was. Ik las toevallig op een Nederlandse nieuwssite een bericht over een vuurbal in Amerika, met als bronvermelding CNN. Na wat zoeken op de CNN site kwam ik erachter dat het dus echt een meteoriet was dat wij zagen, want het was precies op die plek en tijd! Geweldig!

Ook weer gezellige feestjes gehad dit weekend. Dat feesten gaat allemaal toch wel wat makkelijker als ik had verwacht! Gelukkig maar! We gaan tegenwoordig nu ook iedere vrijdagavond naar de bioscoop (net als in Nederland). Er is namelijk een bioscoop in de stad, die tegen de hoge prijzen van de bioscoop in het algemeen is. Daar kost de film dus maar hooguit 5 dollar, tegen de 8 of 9 dollar van de andere bioscoop in de stad. Wat nog mooier is, is dat CMC studenten vrijdag en zaterdag maar 1 dollar hoeven te betalen! Daarnaast hebben ze iedere week een van de nieuwste films, dus dat is heel erg mooi! Zo zag ik dit weekend 'The Transporter', die waarschijnlijk pas over een tijdje in Nederland uitkomt!

Gister moest ik erg vroeg mijn bed uit, om half 7 al, en dat op een zaterdag! Ik had namelijk met Camilla en Yuko afgesproken om naar Denver te gaan! We vertrokken zo vroeg omdat het toch zo'n 3,5 uur rijden was! Maar dat vond ik niet zo heel erg, we hadden namelijk veel CD's mee en de omgeving waar we reden was prachtig! Dwars door de bergen! Aardig wat foto's gemaakt dus!

Denver zelf vond ik een heel erg leuke stad! Terwijl de meiden naar de verschillende kledingwinkels gingen heb ik zelf een beetje het centrum van de stad verkent. Vergeleken met andere grote steden in Amerika had het allemaal een heel rustige en nette uitstraling. Het enige wat me opviel was dat er echt overal politie was! Na wat navraag bleek het dus dat dat was vanwege 'Columbus Day' en er stond een grote parade door het centrum van de stad op het programma. Leuk zou je zeggen! Maar waarom dan al die politie? Omdat er schijnbaar ook veel mensen tegen Columbus Day waren, en een demonstratie hadden gepland. Ten eerste waren er veel 'Native Americans' die tegen Columbus Day waren omdat zij natuurlijk de oorspronkelijke bewoners waren en Columbus hun heeft weggedreven/vermoord. Daarnaast waren er ook veel mensen die tegen Columbus waren omdat hij ervoor heeft gezorgd voor de kapitalisme met alle nadelen daarvan zoals die nu in Amerika is en daarom dus zeker geen feest verdient. Op verschillende spandoeken werd ook de vergelijking getrokken met Hitler (en zelfs met Bush). Ik heb in ieder geval een hele stapel folder gekregen van verschillende mensen met wat er fout is aan 'Columbus Day'. Dat moet ik van de week maar een keer doorlezen, want het is opzich best interessant. De demonstratie verliept trouwens behoorlijk vreedzaam, met vooral veel boegeroep, muziek en spandoeken, maar wat een politie was er op de been zeg!

Ook ben ik nog even naar 'the Denver Museum of Arts' geweest, want daar zou namelijk een fototentoonstelling aan de gang zijn. Alleen die tentoonstelling was toevallig vandaag gesloten Ik heb nog wel even gekeken naar de rest, maar dat vond ik niet zo heel interessant allemaal. Wel mooi trouwens dat ik er, als Colorado Student, gratis in kwam.

De terug terugreis was ook wel weer gezellig. We zijn een paar keer gestopt om wat te eten en te drinken en voor de rest lekker naar muziek geluisterd. Ik had in Denver de nieuwe CD van de Dave Matthews Band gekocht en die is erg goed! Stom alleen van me, dat ik na die CD geluisterd te hebben, voor de gein aan Camilla vroeg of ze als echte Zweedse geen CD van ABBA bij zich had. Vanaf dat moment heb ik dus een uur lang naar de A-teens moeten luisteren (met een meezingende/dansende Camilla en Yuko voorin!). Gelukkig stopten ze er daarna weer U2 in!

Het was op de terugweg trouwens nog wel even schrikken, toen er opeens een groot hert voor onze auto sprong! Wat een groot, en mooi, beest zeg. Gelukkig kon Yuko hem nog net ontwijken!

Maar mijn hand begint ondertussen pijn te doen van het schrijven en ik heb weinig meer te vertellen. Ik ga dus nog maar even van het zonnetje en mijn vrije zondag genieten!!

quote:

---

Op vrijdag 18 oktober 2002 16:11 schreef Ghettobob het volgende:
Erg leuk allemaal, dit versterkt mijn honger naar een buitenlands avontuur faktor 10...maar ik moet nog een jaartje wachten, dan ga ik het overigens wel gelijk goed aanpakken en veel van de wereld zien...

Ik heb dit topic vanaf het begin gevolgd en heb met veel plezier de amerika avonturen van beide heren gelezen! ga zo door...!
verder zou ik het leuk vinden als jullie af en toe wat foto's posten bij je verslag...

---

Oh, en Cart, als je nog meeleest, komt er nog een einde aan je verhaal???

quote:

---

Op zaterdag 19 oktober 2002 01:47 schreef Carterman het volgende:

Oh en die straat waaruit jij deze foto neemt daar was mijn hotel. So close, yet so far away

Cart,

---

Maandag 28 oktober - 19.17 - room 172

Shit, ik kwam er net achter dat ik Christie's verjaardag van morgen ben vergeten! Dat wordt dus vroeg mijn bed ui om nog even snel een cadeautje te kopen. Daarnaast moet ik voor morgen ook nog een speech schrijven, maar dat is gelukkig niet al teveel werk. Maarja...laat ik eerst maar even vertellen wat ik de afgelopen 2 weken heb beleefd.

De afgelopen twee weken heb ik vooral heel veel in de auto doorgebracht. Het begon allemaal toen Becca aan Brett en mij voreg of we mee wilde gaan naar Fort Collins, een stad hier ongeveer 2,5 uur vandaag. Tenminste, dat zei Becca. In Fort Collins zou een of ander mega groot feest zijn, waar we ook zouden kunnen blijven slapen. Om 7 uur vertrokken we dus, met Becca, Pete, Rezza, Brett en ik, nog vol goede moed richting Fort Collins. Echter, na 2,5 uur rijden bleek dat we nog geen eens op de helft zaten (we hadden dan ook wel een beetje omgereden). Maarja, om terug te rijden zagen we ook niet zo zitten, dus we gingen maar door. De tocht was overigens prachtig! Midden door volgesneeuwde bergtoppen op ruim 3000 meter hoogte!!! Ook hebben we heel veel herten, rendieren en elanden en duizenden sterren gezien.! Geweldig! Onderweg werden we ook nog aan de kant gehaald door de politie omdat we een paar kilometer te hard reden. Gelukkig kregen we alleen een waarschuwing, dus dat was wel weer mazzel!

Maar..na ruim 6,5 uur rijden kwamen we eindelijk aan in Fort Collins! Nu moesten we alleen nog even zoeken naar het juiste gebouw op de enorme campus van Colorado State University (CSU). Ik ben eigenlijk blij dat ik op zo'n relatief kleine school zin. Het is toch allemaal wat persoonlijker en volgens mij is het hier toch ook stukken veiliger. Zo hing een van de residence halls van CSU helemaal vol met posteres die waarschuwingen voor de raarste soorten drugs en ook vooral voor verkrachtingen, want dat schijnt eigenlijk in heel Amerika een groot probleem te zijn op colleges. Daarnaast hingen er heel veel posters met de telefoonnummers van hulplijnen voor mensen die zelfmoord willen plegen enz. Verder stonk echt het hele gebouw naar marihuana, maarja...dat ruik je hier in Steamboat eigenlijk ook regelmatig.

Sowiewso gebruiken er hier in Amerika veel meer mensen drugs dan in Nederland. Ik ken hier zoveel meer mensen die marihuana roken da in Nederland, terwijl het hier illegaal is! En daarna hebben de meesten het hier ook echt nodig om de dag mee door te komen, terwijl ik niemand in Nederland ken die het echt nodig heeft. Daarnaast hoor ik ook veel verhalen over mensen die nog veel zwaardere drugs gebruiken. Maar nogmaals, maak je maar echt niet ongerust over mij, want de mensen hier waar ik voornamelijk mee omga zijn toch wel wat verstandiger.

Maar, laat ik verder gaan met mijn verhaal. We hadden dus eindelijk de kamer van de vriendinnen van Becca gevonden, bleek dat er helemaal geen feest was en dat er ook geen plek was om te slapen! Uiteindelijk konden Becca en Rezza daar wel ergens een plekje om de grond vinden en hebben Brett, Pete en ik in de auto proberen te slapen. Dat ging dus echt voor geen meter! Het was ijskoud en lekker liggen lukte ook niet echt!

De volgende ochtend vertrokken we om een uurtje of 10, na ongeveer 2 uurtjes echt geslapen te hebben, weer naar Steamboat. Weer 5 uur rijden!!! Uiteindelijk hebben we in toaal ruim 500 miles (ruim 800 kilometer) afgelegd om op een parkeerplaats in de auto te slapen! Zondagnacht heb ik dus heerlijk in mijn eigen bedje geslapen!

Maar toch vond ik onze "roadtrip" op een of andere manier nog wel leuk! Ik heb weer wat van het land gezien, we hadden gezellige gesprekken en goede muzike! Brett heeft namelijk sinds kort 'sattelite radio' in zijn auto: 100 verschillende radiozender zonder reclame en met perfecte kwaliteit!!!

Naast de roadtrip van vorig weekend, had ik er dit weekend nog een. Alleen deze was een stuk beter georganiseerd, namelijk door de International Student Club!

We vertrokken vrijdag ochtend om een uurtje of 8. Wat trouwens erg vroeg was, omdat we die avond daarvoor flink hadden gefeest. Lisa (het zusje van Brett) kwam namelijk voor een weekend naar Steamboat! Het was leuk om haar eindelijk een keer te ontmoeten, dadat ik haar al 100 keer aan de telefoon heb gehad. Alleen jammer dat ik juist dat hele weekend weg moest.

In ieder geval, onze roadtrip ging naar Moab, een plaats in Utah. Ik wist eigenlijk niet echt wat me te wachten stond, dus ik liet alles maar lekker over me heen komen. Daar ben ik goed in!!! We waren in ieder geval met zijn zevenen (Chuck, Casandra, Louise, Rianna, Camilla, Yuko en ik). Ja, inderdaad, 5 vrouwen en 2 mannen! De andere twee jongens hadden op het laatste moment helaas afgezegd, wat toch wel weer jammer was.

Chuck, een leraar hier op school, die alles geregeld had, is trouwens een prachtige vent! Hij is overal op de wereld geweest en heeft de mooiste verhalen! Hij kent zo'n beetje alle grote namen in de skiwereld. Die skiwereld is overigens erg klein. Zo was de skileraar van Yuko (uit Japan ja!) weer een goede vriend van Chuck.

Chuck had in ieder geval een busje voor 7 mensen gehuurd, dus ik zat lekker achterin een beetje naar buiten te kijken en wat slaap proberen in te halen.

zondag 1 december - 16.15 - library

Oke, eindelijk heb ik weer eens wat tijd vrij gemaakt om wat te schrijven. Alles is beter dan de hele berg vuil wasgoed die nog in mijn koffer zit!

Ik beg gisteren namelijk terug gekomen van een weekje Kansas City. Maar daar later meer over. Eerst maar even verder met waar ik gebleven was: het weekendje in Moab, Utah met de International Student Club. Met wat ik er nog van weet tenminste, want het is al ruim een maand geleden!

Dat weekend was heel erg gaaf, ondanks dat we heel veel tijd hebben doorgebracht in de auto en dat Chuck en ik de enige 'mannen' waren.

We kwamen vrijdagmiddag, na ruim 5 uur rijden, aan in Moab. Iedereen had behoorlijk honger, dus we zijn eerst maar even wat gaan eten. Als echte Amerikanen werden dit natuurlijk hamburgers in een of ander grillrestaurant (niet dat er andere opties waren eigenlijk in het behoorlijk kleine stadje). Toch smaakten deze hamburgers stukken beter dan die van de McDonalds!

Moab staat bekend vanwege "The National Arches Park" dat daar in de buurt ligt. Een prachtig natuurgebied met heel veel rotsen. Wat is daar zo mooi aan, zal je wel denken. Bij de rotsen daar moet je denken aan die rode gebergten die je altijd ziet in de roadrunner tekenfilms. Vanuit het niets opeens het een grote stijle rots, met op de top een hele grote steen die op de rots blijkt te balanceren. Het is een beetje te beschrijven, maar het is echt heel mooi!! Naast die 'balancerende stenen' waren er ook veel bogen die door de natuur uit die rotsen was gemaakt. In dat park hebben we die middag een grote wandeling gemaakt en gewacht tot zonsondergang. Prachtig!

Daarna terug naar het huis dat we hadden gehuurd. Di middag hadden we wat boodschappen gehaald: veel bier (Grolsch!!) en pannenkoekenmix. Dat beloofde dus een gezellige avond te worden en dat was het ook. Ik kon eindelijk weer een Nederlandse pannenkoeken bakken en eten en ondertussen rustig genieten van mijn Grolsch (was jammer genoeg alleen geen beugel).

De volgende ochtend was het opstaan dus behoorlijk moeilijk. Deels door het bier en deels doordat de wekker al om 7 uur ging (nadat ik om 3 uur in mijn bed lag!). Gelukkig kon ik nog 2,5 uur in de auto slapen, want zolang was het rijden naar Lake Powell, waar we die dag zouden doorbrengen. We hadden daar een boot gehuurd, dus we konden lekker de hele dag op het water dobberen. Alleen jammer dat het weer een beetje tegenviel, maar dat werd later op de dag gelukkig wel ietsies beter. Dat kwam erg goed uit, want ik ging namelijk voor het eerst waterskieen (en dat water was toch koud!). Maar het verbaasde me eigenlijk hoe goed dat waterskieen ging. Veel makkelijker dan ik had verwacht en ook veel leuker dat ik had verwacht!!!

Die avond hebben we ongeveer hetzelfde gedaan als de avond daarvoor. Lekker wat drinken en gezellig praten over van alles: Amerika, skieen, school, bier, sneeuw en nog veel meer. De volgende dag kon ik gelukkig wel iets langer uitslapen (tot 9 uur maar liefst) en hebben we alles lekker rustig aan gedaan. Ontbijten in de stad, aan de terugreis beginnen, tussendoor uitgebreid lunchen (biefstuk!!) en weer verder rijden. Uiteindelijk waren we tegen een uurtje of 6 's avonds weer thuis! Al met al een super gezellig weekend en heel erg goedkoop! Aangezien de club het meeste betaalde heb ik in totaal misschien maar 60 dollar uitgegeven! En...het volgende weekend staat al weer op het programma! In januari gaan we een lang weekend skieen in Jackson Hole: een van de mooiste skigebieden in Amerika!

Na dat weekend begon de drukte op school een beetje te komen. Vooral de laatste twee weken waren een gekke huis (met drie papers, twee examens en drie speeches). Maar, tussendoor had ik gelukkig ook nog wel tijd voor leukere dingen, zoals Halloween!

Ik had eigenlijk niet verwacht dat Halloween zo'n groot feest zou zijn. Als je kijkt naar Sint-Maarten in Nederland: alleen kleine kinderen doen mee en ik heb het idee dat dat ook ieder jaar minder wordt. Maar Halloween hier is echt een heel groot (commercieel) feest! Weken van tevoren lagen al de winkels al vol met Halloweenspul: speciaal Halloweensnoep, pompoenen, kostuums en heel veel decoratiespul. In de bookstore hadden we ook maar alles versierd, met spinnenwebben, pompoenen, skeletten en noem zo maar op. Zag er op zich wel weer heel leuk uit!

Maar, wat me vooral verbaasde is dat echt iedereen het viert! Toen ik die dag terug kwam van mijn werk, was iedereen in de dorms druk bezig met zich verkleden. NIet omdat ze langs de deuren voor snoep zouden gaan, maar omdat er blijkbaar heel veel Halloween feesten waren! En ja, daar had ik ook wel zin in! Die avond heb ik dus nog snel een pak in elkaar geknutseld, een kerstmannenpak wel te verstaan (dat is het enige wat ik snel kon maken, maar het zag er toch nog wel leuk uit).

We zouden die avond eigenlijk naar een groot Halloweenfeest in een pakhuis gaan, maar we kregen te horen dat het daar verschrikkelijk druk was en dat ze op leeftijd aan het controleren waren. Dat feest ging dus voor ons niet door. Toen kwam iemand met het geweldige idee om een hotelkamer te huren. We hadden al snel een goedkoop hotel gevonden en daar pasten toch ruim 20 man in! Uiteindelijk hebben we met ongeveer 10 man de hele nacht doorgefeest! Heel gezellig! Ik zie het nu al zitten om volgend jaar in Nederland ook maar Halloween te gaan vieren!

Voor de rest zijn bijna alle weekeinden hetzelfde. Donderdagavond naar de film of hotsprings, vrijdag meestal ergens een feest en zaterdag doen we het over het algemeen wat rustiger aan. Zeker omdat het nu, tegen het eind van het semester, behoorlijk druk is met school. Zondag is dus een beetje uitslaap/huiswerk dag. School gaat nog steeds heel erg goed. Ik haal eigenlijk alleen maar goede cijfers, ook als ik toevallig een keer vergeet te leren. Mijn Engels gaat hier ook met sprongen vooruit, tenminste, dat vertelde iemand me van de week. Toch leuk om te horen.

Aan het eten ben ik hier ondertussen wel gewend geraakt. En soms, heel soms, zit er zlefs nog lekker eten tussen. Zo hadden we van de week een soort van biefstuk en weinerschnitzel. Ik ga trouwens de laatste weken ook bijna iedere dag naar het ontbijt, want dat is misschien wel de beste maaltijd van de dag hier. De koffie is dan nog vers en als je vroeg komt bakken ze zelfs een eitje of French Toast voor je!

Ook op mijn werk gaat alles nog steeds goed. Ik werk nog steeds met veel plezier in de bookstore en volgens mij vinden ze mij daar ook wel aardig. Tenminste, ze hebben gevraagd of ik volgend semester daar ook weer wil werken. Ja, natuurlijk, graag zelfs! Het geld kan ik ook wel goed gebruiken nu de winter is begonnen: Skipas, ski's, snowboard, warmere kleren enz. kosten allemaal toch een hoop geld!

Ja, want de winter is hier ondertussen echt begonnen. Een temperatuur van -10 of -15 's nachts is heel normaal en aan sneeuw ben ik ondertussen ook wel gewend. Op de berg is er dit jaar al ruim 2 meter sneeuw gevallen. Dat is zelfs zo goed, dat de piste een week eerder open ging! IN plaats van afgelopen vrijdag, ging de piste de 22e november al open. Die zondag ben ik voor het eerst gaan skieen en het verbaasde me eigenlijk hoe goed het ging! Ik ben geen een keer gevallen (en ja, ik ben niet alleen van de simpele pistes geweest). Het beviel zelfs zo goed dat ik de volgende ochtend meteen weer ben gaan skieen!

Het skigebied hier is trouwens heel erg mooi en groot. Steamboat wordt dan ook wel 'Skitown USA' genoemd. Er zijn om dit moment ruim 60 pistes open en dat is nog maar een klein deel van de in totaal ruim 200 pistes! Ook de sneeuw is erg goed, tenminste, ik hoor iedereen altijd zeggen dat de 'champagne powder' dat we hier hebben de beste sneeuw in de wereld is.

We hadden een paar weken geleden ook een heel leuk feest in de sneeuw. Het was Mark zijn verjaardag en hem leek het wel leuk om een barbequefeest in de sneeuw te hebben. Hij had voor ruim 100 dollar vlees gekocht en met zijn allen hadden we bier en drank gekocht. 's Avonds zijn we dus, warm aangekleed, met 3 auto's ergens een berg op gegaan. Groot kampvuur, gezellige mensen, 50 cm sneeuw, slee's en muziek maakten het feest compleet! Dat was toch wel een van de leukere feestjes die ik hier heb meegemaakt denk!

En Kansas City was natuurlijk heel leuk, waar ik de afgelopen week Thanksgiving heb gevierd! We, Brett, Christe en ik, vertrokken dinsdag tegen een uurtje of twee richting het vliegveld. Ik had wel mazzel, want we hadden hele goedkope tickets. Brett zijn vader vliegt namelijk nogal veel voor zijn werk, dus we kregen een hele grote korting. In ieder geval, we kwamen na overstappen in Denver tegen een uurtje of 8 aan in Kansas City (plaatselijke tijd, in Kansas is het een uurtje vroeger). Brett zijn moeder, Carol, en zijn zusje, Lisa, haalden ons op van het vliegveld. Leuk om hun weer te zien!

Die avond hebben we eerst een tijdje bij Christie thuis gezeten. Prachtig huis en gezellige ouders (maar die kende ik al). Daarna hebben we een tijd bij Brett gezeten (ook al zo'n prachtig huis) en hebben we een beetje door Kansas rond gereden. Brett heeft me wat van de stad laten zien en we zijn langs een paar vrienden van hem langs geweest.

Brett zijn ouders zijn trouwens heel erg aardig en gastvrij! Ze hebben me ook uitgenodigd om bij hun thuis kerstmis en nieuwjaar te vieren. Daarnaast maakte Brett zijn moeder iedere dag heerlijk eten voor ons klaar en had ze heel veel bier voor ons gekocht (en speciaal voor mij Heineken!).

Nadat ik die avond heerlijk in mijn eigen tweepersoonsbed had geslapen werd ik tegen een uurtje of 11 wakker en de koffie stond al klaar! Toch wel lekker om in een 'thuis' te zijn en een beetje 'verwend' te worden. Is toch wat anders dan dat ik ondertussen in de dorms ben gewend!

Die middag zijn Brett en ik gaan winkelen, want we hadden allebei nieuwe kleren nodig. Daar staat Kansas trouwens om bekend, om de vele winkelcentra! We zijn echter maar in een winkel geweest, want de winkels zijn hier zoooo groot! De klerenwinkel waar wij waren was denk ik 2 of 3 keer zo groot als de Lukas Klamer en de hadden dus ook van alles. Maar dat is trouwens geeneens zo groot hoor, voor Amerikaanse begrippen. Zo gingen we later die week naar een Wal-mart die ongeveer 6 keer zo groot was als de Lukas!! En ze waren nog 24 uur per dag open ook!

Die avond kwam Brett zijn vader thuis, dus het was ook wel leuk om hem eindelijk te ontmoeten. Een beetje norse man, maar wel heel aardig. En een echte Amerikaan trouwens! Zo zag ik hem de volgende dag in zijn trainingspak en een biertje in zijn hand zijn grote Amerikaanse auto wassen.

Die avond zijn we gewoon thuis gebleven. Christie en haar vader kwamen ook langs en we hebben de hele avond een beetje bier gedronken, pool gespeeld, film gekeken en op het eind van de avond kwam er zelfs een karaoke machine te voorschijn (we hadden maar een bandje, de Beach Boys!!)!! Erg gezellige avond dus!

De volgende dag was het eindelijk zover: Thanksgiving! We gingen met zijn allen eten bij Christie thuis, dus dat beloofde erg gezellig te worden. De twee moeders hadden een heerlijke 4-gangenmaaltijd voorbereid, met als hoogtepunt de 12 kilo wegende kalkoen!! Tussen de gangen door hebben we, zoals de Amerikaanse traditie is, naar American Football gekeken (wat ik nu eindelijk begin te snappen). Na het eten hebben we nog een film gekekn en viel iedereen half in slaap. Die avond heb ik dus ook heerlijk, met een volle buik, geslapen.

Wat wel geinig is, is dat Thanksgivin het startsein voor kerstmis is. De volgende dag waren bijna alle huizen versierd met honderden kerstboomlichtjes, precies zoals je in de films ziet. Ook het winkelseizoen begint dan echt. Ik hoorde dat de meeste winkels gemiddeld 70% van hun jaaromzet in de weken tussen Thanksgiving and kerstmis binnen halen. Het dan ook echt een gekkenhuis! Zeker de dag na Thanksgiving, want dat is een traditionele winkeldag. De winkels gooien alls in de aanbieding en om 5 uur 's ochtends staan er ook al honderden mensen in de rij voor de koopjes! Gekke Amerikanen.

Die dag hebben Brett en ik maar de winkels gemeden en hebben we die fietsen uit de schuur gehaald. Er loopt namelijk een prachtig fietspad door verschillnde parken in Kansas City. Die dag hebben we dan ook ruim 60 km gefietst. Best wel actief dus!

Die avond hebben we een gezellig feestje gehad in Marc zijn huis, een vriend van Brett. maar niet te laat gemaakt, want de volgende dag vertrokken we al weer vroeg (oke, 10 uur) terug naar 'huis', want zo voelt Steamboat toch wel een beetje. Maar wel een hele leuk week gehad in Kansas, en ik kijk nu al uit naar kerstmis!

Maar eerst maar weer van de sneeuw in Steamboat genieten. Het wordt trouwens een drukke tijd. Ik zit nu echt op het eind van het semester, dus dat betekent finals! Veel leren dus, maar ook presentaties geven. Daar tussen door wil ik nog zoveel mogelijk skieen en wil ik ook het snowboarden gaan proberen.

Maar ik ben blij dat ik alles van de afgelopen weken weer (kort) heb bijgewerkt. Ik neem me nu alvast voor dat ik dat weer wat meer ga doen. Ondertussen ook verder genieten van 'mijn jaar in Amerika', want ik zit al weer bijna op de helft!!

groeten Lex

Ik hou jullie op de hoogte!

Deel 16!!!

Zaterdag 14 december ergens in de ochtend Moab

De twee weken na Thanksgiving heb ik het erg druk gehad met school, en skieen natuurlijk! Bijna ieder uurtje dat ik vrij was, ben ik gaan skieen. Het gaat ondertussen dan ook al stukken beter. Na de kerstvakantie ga ik ook proberen te snowboarden!

Daarnaast had ik mijn examens. Die gingen allemaal erg goed, maar het was dan ook niet echt een examenweek zoals ik die in Nederland ben gewend. Ik had maar 1 echt proefwerk (en dat nog multiple choice ook), een paper, een presentatie en een mee-naar-huis-neem-examen (10 uitgebreide openvragen). Het was allemaal wel veel werk, maar nou niet echt iets om voor te stressen. Alles was aardig goed te doen en je al ruim 3 weken van tevoren te horen wat je moest doen! Het verbaasde me dan ook dat er nog zoveel mensen gestressd rondliepen de afgelopen weken! De school helpt je de stress dan ook wel een beetje aanpraten moet ik zeggen. Zo kregen we allemaal van te voren een anti-stress pakketje (met wat eten en anti-stress thee enz.) en kon je gratis massages krijgen!!

Ik probeerde de Amerikanen hier nog Sinterklaas uit te leggen, maar dat vinden ze toch maar een beetje raar! Sinterklaas en de kerstman vlak achter elkaar? En toen ik een foto van Sinterklaas en Zwarte Piet liet zien: Waarom moet hij die troep van die oude vent dragen? Is racisme toegestaan in Nederland? Ja, leg dat maar eens uit.

In ieder geval, ik kwam gelukkig nog wel een beetje in de sinterklaasstemming door het pakketje dat mijn ouders hadden opgestuurd! En natuurlijk de sinterklaasgedichten op www.egol.nl! Ook mijn verjaardag zal dit jaar wel vreemd worden. Zonder mijn familie en vrienden, en hier zit ik dan op mijn verjaardag waarschijnlijk ook nog de hele dag in de auto.

Brett en ik hebben namelijk besloten om, voordat we naar Kansas City gaan om kerstmis en nieuwjaar te vieren, we eerst een roadtrip gaan doen! Het plan is om 1,5 week door Colorado, Utah, Arizona, New Mexico en uiteindelijk Kansas te rijden! We zijn dan ook de hele week bezig geweest met dingen te regelen voor onze roadtrip. We hebben een tent, luchtbedden, slaapzakkken, mountainbikes en nog wat kampeerspullen van allemaal verschillende mensen kunnen lenen. Roadtrip Baby!!!

Daarnaast heb ik de afgelopen week ook geregistreerd voor het volgende semester, dat 13 januari begint. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk heb ik wat leuke en interessante vakken en een prachtig rooster! Ik heb Western Civilization, Marketing en Webdesign als hoofdvakken. Daarnaast heb ik nog een aantal seminars over de politiek in Amerika en daarnaast heb ik wat outdoor vakken. Zo ga ik in april 6 dagen door Colorado kanoen en 3 dagen hiken (als vak ja!). Het vroegste dat ik moet beginnen is om 3 uur s middags. Dat betekend dus dat ik genoeg tijd heb om te skieen en werken (en uitslapen natuurlijk!). Ik ga volgend semester overigens 13 uur per week in de bookstore werken, tegen de 8 uur die er nu werk!

Het werk in de bookstore bevalt dus nog steeds erg goed. Ik kreeg gister ook alvast een vervroegd verjaardagscadeautje van Erika. Een telefoonkaart (20$!!) en een mega grote Beatles poster! Ik wil namelijk nog wel eens de Beatles CD opzetten als ik in de bookstore werk!

Ook donderdagavond heb ik alvast mijn verjaardag gevierd. Brett en Ryan hadden een 24-pak Heineken voor me gekocht, dus daar was ik erg blij mee! Die avond zijn we nog een laatste keer voor de vakantie naar de hotsprings geweest. Want de volgende dag was het tijd voor onze roadtrip!

Roadtrip dag 1 (13 december 2002)
Steamboat Springs, Colorado Moab, Utah

De bedoeling was om vandaag een beetje vroeg (9-10 uur) te vertrekken, zodat we tijd genoeg zouden hebben om een camping te zoeken en de tent bij daglicht op te zetten. Niet dus! Het was die avond daarvoor toch wel heel erg gezellig en we moesten natuurlijk ook nog onze spullen op het laatste moment inpakken. Uiteindelijk vertrokken we tegen een uurtje of half een richting het zuiden van Colorado.

De bedoeling was dat we via Craig en Grand Junction helemaal naar de four-corners (Colorado, Utah, Arizona, New Mexico) zouden rijden en daar een overnachtingsplek zouden zoeken. Maar door tijdgebrek besloten we om vanaf Grand Juction naar Utah te gaan en daar te overnachten in Moab (waar ik dus al een keer met de International Student Club was geweest). Dan zouden we de volgende dag daar kunnen mountainbiken en vissen en daarna doorrijden naar de Grand Canyon in Arizona of naar Las Vegas in Nevada. We zouden de volgende dag wel zien.

Moab ligt trouwens in een woestijngebied, wat overdag wel gunstig is. Dan is het namelijk heerlijk warm. Alleen als de zon eenmaal weg is koelt het heel snel af. Helaas kwamen wij na zonsondergang aan. Bibberend van de kou ehbben we snel de tent opgezet, eten gemaakt (soep uit blik en wat brood) en de bedden klaargemaakt. Gelukkig vond ik even later was hout en hebben we nog een kampvuur gemaakt om een beetje op te warmen. Heerlijk! En met marshmallows, biertje en een gitaar erbij hebben we de eerste avond doorgebracht.

We hadden beter de hele nacht bij het kampvuur kunnen blijven, want in de tent was het zo verschrikkelijk koud. Ik lag in mijn slaapzak met 2 paar sokken, een joggingsbroek, een t-shirt en een dikke trui aan. Daarnaast had ik mijn muts maar opgedaan en had ik nog handverwarmers in mijn slaapzak liggen. En nog heb ik het nog nooit zo koud gehad. Het was zelfs zo koud, dat mijn contactlenzenvloeistof, dat in mijn contactlenzenbakje zat, die weer in mijn toilettes zat die in de tent lag de volgende was bevroren! Gelukkig brengen we de volgende dagen waarschijnlijk in wat warmere gebieden af.

Roadtrip dag 2 (14 december 2002)
Moab, Utah

Vandaag lekker rustig aangedaan. Na een nacht waarin we veels te kort slap hadden gehad door de kou, leek he tons niet zo verstandig om meteen weer ruim 500 kilometer te rijden. Het was zou koud dat mijn voeten en handen, ondanks al de kleren die ik aan had, helemaal blauw waren. Ik ben daarna ook nog een uur in slaap gevallen op een bankje in de doucheruimtes. Daar was namelijk een kachel!

Ik had het op dat moment ook wel een beetje gehad met kamperen. Waarom in een ijskoude tent slapen (en al het werk dat bij de tent opzetten komt kijken) als je voor 10 dollar extra per persoon een hotelletje met ontbijt hebt! Nu was ik s ochtends een kwartier bezig met het maken van een slap kopje koffie, wat ook nog eens naar chicken-noodle soep smaakte omdat je dat de vorige avond uit hetzelfde kopje had gedronken en afwassen nou eenmaal niet zo makkelijk gaat zonder stromend water! Maar, aan de andere kantkamperen heft ook zo zijn charmes en is nog goedkoop ook!

Zeker toen al vroeg in de ochtend het zonnetje doorbrak had ik er al weer helemaal zin in. Brett en ik zijn toen rustig in korte broek en t-shirt wat eten gaan maken, 2 uurtjes wezen vissen (11 gevangen!) en hebben de fietsen opgeknapt. Mijn fiets bleek namelijk een lekke achterband te hebben. Later die middag zijn we even het stadje in geweest om ons voor te bereiden op een tweede koude nacht in Moab. Bij de plaatselijke discount-store hebben we twee extra warme dekens en nog meer spullen die we nodig hadden gekocht.

Die avond hebben we eigenlijk weinig gedaan. Een beetje bij het kampvuur zitten, eten maken (bruine bonen en hotdogs) en voor het eerst sinds 2,5 dag kon ik eindelijk weer eens douchen! Daarna optijd naar bed gegaan, zodat we de volgende ochtend genoeg tijd zouden hebben om alles op te ruimen en te gaan mountainbiken in Arches National Park. Voordat we gingen slapen hebben we nog wel even de slaapzakken en dekens voor een halfuurtje in de droogtrommel gegooid zodat alles van te voren lekker warm was!

Roadtrip dag 3 (15 december 2002)
Moab, Utah Kayenta, Arizona

Vandaag mijn verjaardag, ook al heb ik de hele dag niet echt een verjaardagsgevoel gehad. Ondanks de champagne die ik van Brett kreeg en het telefoongesprek met mijn ouders. Maar ik vier mijn verjaardag volgend jaar gewoon wel dubbel!

En ondanks dat ik verjaardagsgevoel die dag miste, heb ik toch een leuk dagje gehad! Na een heerlijke warme nacht (onze voorzorgsmaatregelen werkten prima!) moesten we s ochtends alles opruimen en weer in de auto proppen. Er stond namelijk weer een rijdagje op het programma! Op naar de Grand Canyon!

Maar eerst wilden we nog een paar uurtjes gaan mountainbiken in Moab. Het weer was namelijk weer heerlijk en het park was nog even prachtig als de laatste keer dat ik er was. Het enige nadeel was dat het opruimen en inpakken toch allemaal wat langer duurde dan we hadden gedacht, zodat we niet al teveel tijd over hadden om te gaan mountainbiken. Het mountainbiken was daarna niet zo geweldige, omdat we op de normale weg moesten blijven. Wat wel nog even leuk was, was dat er net opnames waren voor een reclame van een of andere nieuwe auto (Cadillac sportwagen ofzo), dus daar hebben we nog even naar staan kijken.

Uiteindelijk vertrokken we tegen 3 uur, veel later dan gepland, richting Arizona. Na vier uur rijden was het al harstikke donker, en zagen we het niet zo zitten om die avond nog door te rijden naar de Grand Canyon, wat nog 2 uur verderop lag. Dan moesten we daar nog een campingplek vinden en de tent opzetten. Daarnaast zag het weer er ook niet heel gunstig uit. Toen we een Holiday Inn zagen in het stadje Kayenta hadden we dan ook allebei zoiets van: mooi!. Die aovnd heb ik dus heerlijk in mijn eigen tweepersoonsbed geslapen. Dan zouden we de volgende dag wel doorrijden naar het westen: de Grand Canyon!

Raodtrip dag 4 (16 december 2002)
Kayenta, Arizona Raton, New Mexico

Vandaag stond eigenlijk alleen een ritje van twee uur op het programma. We zouden naar naar de Grand Canyon gaan, daar een camping zoeken en vervolgens daar een paar daagjes blijven. Maar helaas, toe we s ochtends wakker werden en naar buiten keken, bleek het is Kayenta al aardig te stormen. En toen we the Weather Channel opzetten bleek het dat het ging om een verschrikkelijk zware storm aan de westkust, die langzaam doortrok richting het oosten. Waarschijnlijk zou het slechte weer nog zeker een week aanhouden. Terwijl ze vorige week nog voorspelden dat het behoorlijk mooi weer voor de tijd van het jaar zou worden!

We besloten toch maar om richting de Grand Canyon te rijden. We wilden het in ieder geval zien, en misschien dat het weer uiteindelijk wel mee zou vallen. Niet dus! Onderweg werden we al bijna van de weg afgeblazen, en eenmaal in de Grand Canyon bleek het helemaal erg te zijn! Wat overigens niet wegneemt, dat de Grand Canyon prachtig was om te zien! Metersdiepe ravijnen tussen het rode gesteente! Echt geweldig! He zou mooi zijn om daar een paar dagen te blijven om meer van de Grand Canyon te zien met de mountainbikes, maar toen we eenmaal hoorden dat ze die avond ook nog tusesn de 10 en 20 cm sneeuw verwachtten, besloten we dat toch maar niet te doen!

We zijn toen omgekeerde er richting het oosten gaan rijden. We zaten nog te denken om door te rijden en een dagje in Las Vegas te blijven, maar dat lag toch iets te ver uit de route. Daarnaast zou het weer daar niet echt beter zijn. Op naar New Mexico dus en proberen zover mogelijk te komen die dag. We wilden naemlijk dan maar een paar dagen extra in Colorado Springs doorbrengen. Uiteindelijk hebben we die dag ruim 1400 kilometer gereden en brachten we de nacht door in een goedkoop hotelletje in Raton, New Mexico (tegen de grens van Colorado aan).

We wilden eigenlijk de nacht doorbrengen in de buurt van Albuquerque (een van de grootste steden in New Mexico) maar toen we daar eenmaal waren vonden we het allebei maar niks. Een verschrikkelijk grote industriestad, wat eigenlijk om de snelweg heen gebouwd was. Alles zag ere en beetje armoedig uit en het leek ons ook een behoorlijk hoog criminaliteitsgehalte te hebben. Nog maar even doorrijden dus!
Sowieso vond ik New Mexico maar niks vergeleken met Colorado, Utah en Arizona. Er is weinig te zien en alles ziet er eigenlijk hetzelfde uit (saai en armoedig). Terwijl het landschap in die andere staten bij iedere minuut veranderd en ik het heerlijk vond om daar gewoon lekker over de snelweg te cruisen en naar buiten te kijken.

Maarjade volgende dag zouden we alweer snel in het prachtige Colorado zijn.

Roadtrip dag 5 (17 december 2002)
Raton, New Mexico Colorado Springs, Colorado

Na een heerlijke nacht in een goedkoop hotelletje, konden we lekker rustig aan doen. Vanaf Raton zou het nog maar 2 uurtjes rijden zijn naar Colorado Springs. Daar zouden we dan een mooie camping zoeken en, als het weer een beetje mee zou zitten, daar een paar dagen blijven.

Maar helaas, boven Colorado Springs hingen alweer verschrikkelijk grtoe donkere wolken! De storm had ons ingehaald! En ook een goedkope campingplaats zat er niet echt in. Voor een nachtje vroegen ze 30 dollar. We zijn nog op zoek gegaan naar een andere camping, maar we konden niks beters vinden. Terug naar de 30 dollar camping dus en kijken of we misschien nog wat korting konden krijgen. En jahoor! Onze mannelijke charmes werkten wen we mochten die nacht zelfs gratis blijven! Zolang we maar beloofde s ochtends vroeg te vertrekken, want de manager zou terug komen van zijn vakantie.

En vroeg vertrekken zouden we sowieso, want we hadden ondertussen besloten om de volgende dag terug te gaan naar Kansas City. Een paar dagen eerder dan gepland, maarjahet weer beloofde niet echt beter te worden.

Die middag hebben we wel nog een rond gekeken in the garden of Gods: een prachtig natuurgebied bij Colorado Springs in de buurt. Helaas was het te koud en regenachtig om te gaan mountainbiken of te gaan hiken, dus zijn we maar een beetje met de auto door het park gereden.

Die avond, na een bordje met vegetarische groentensoep en een broodje kaas zijn we vroeg naar bed gegaan. De volgende ochtend zouden we namelijk weer vroeg vertrekken.

Roadtrip dag 6 (18 december 2002)
Colorado Springs, Colorado Kansas City, Kansas

Na een verschrikkelijk koude nacht, waarin ik drie keer zoveel kleren aan had dan overdag, moesten we s ochtends vroeg alles weer opruimen en in de auto proppen. En vooral dat vroeg was nogal moeilijk na 3 uurtjes slaap en 7 uur wakker liggen. Maarjaeen grote kop koffie bij het tankstation zou vast wel helpen.

We vertrokken trouwens net op tijd, want toen wij de camping afreden, kwam de manager net de camping oprijden. Maardat is dan ook het enige beetje mazzel dat we hebben gehad op onze roadtrip, want het weer was die dag weer erg slecht!

Maar aan de andere kant vond ik het ook wel weer lekker om terug te gaan naar Kansas. Een lekker bed, goed eten en gezellige mensen. Ik had me er dan ook maar bij neergelegd dat onze roadtrip iets korter duurde dat gepland. En ondanks dat het een paar dagen korter duurde, heb ik er wel verschrikkelijk van genoten. Toen we s avonds in Kansas City aankwamen, hadden we in total ruim 3000 kilometer afgelegd, door 5 verschillende staten. Heel veel mooie dingen gezien en heel erg gezellig gehad. En toen ik eindelijk mijn e-mail weer eens kon lezen, zat mijn mailbox vol met gezellige verjaardagsmailtjes en e-kaartjes en stond ook Egol vol met felicitaties. Bedankt!

En het weer? Achjadat is de volgende keer vast wel wat beter!

Deeltje 17!!!

Woensdag 8 januari buiten in t zonnetje Kansas City, Kansas

Gelukkig nieuwjaar allemaal!!!

Ondertussen zit ik alweer 3 weken in Kansas City. Wat ik hier doe? Heerlijk vakantie vieren! Ik heb hier mijn eigen kamer in een prachtig en groot huis. En dat bevalt eigenlijk wel erg goed, na ruim 5 maanden met een roommate op dezelfde kamer te hebben gezeten. Ook hoef ik nooit te wachten om te douchen, want ze hebben hier een stuk of 4 badkamers! En dan is dit huis waarin Brett zijn familie woont nog gemiddeld in de buurt waar ze wonen, want af en toe zie ik hier ook hele kastelen!

Mijn vakantie hier is echt een lekkere luie vakantie. Ieder dag lekker uitslapen en daarna leuke dingen doen: de stad in, schaatsen, filmpje huren, mountainbiken, biosje pakken, bowlen of naar een gezellig feestje! Daarnaast stond de hele koelkast hier vol met Heineken toen we terug kwamen van onze roadtrip (en die kosten hier in Amerika al snel 1,50 2 dollar per stuk!!!).

Wat me ook prima bevalt, is dat ik hier eindelijk weer een lekker goed eten krijg! Stukken beter dan de cafeteria op school tenminste. Brett zijn moeder werk ook maar 1 ochtend in de week (vrijwillegerswerk) en vind koken erg leuk, dus iedere dag is er heerlijk (en veel!!) eten. Daarnaast is ze de hele tijd op zoek naar Nederlandse producten in de supermarket. Zo kwam ze van de week thuis met beschuit en speculaas en gister weer met drop (!) en droste-chocola. Ook heeft zo door dat ik vers fruit erg lekker vind, dus er staat echt altijd verse aardbeien en ananas in de koelkast! Er wordt hier dus aardig goed voor me gezorgd! Brett zijn ouders hebben ook al een paar keer gezegd dat ze het erg leuk vinden dat ik er ben, dus ik voel me ook wel welkom gelukkig!

Ik kan het ook erg goed vinden met Brett zijn zusje, Lisa, die een jaartje jonger dan mij (nu heb ik eindelijk een echt zusje Ruud!!!). Ik ga van de week een dagje met haar mee naar haar highschool, want ik ben wel benieuwd hoe dat hier is. Ook haar vriendje, Matt, komt hier de hele tijd over de vloer, dus dat is ook wel erg gezellig. Ik ben al een paar keer met hem mee wezen stappen en hij laat me regelmatig wat van de stad zien (die overigens heel erg groot is!). Daarnaast nemen Brett en Christie me ook overal mee naartoe en heeft Brett zijn moeder me hier ook een paar rijlessen gegeven (wat hier allemaal heel makkelijk is, de wegen zijn verschrikkelijk breed, het is niet zo heel druk op de weg, er zijn geen fietsers en alle autos hebben een automaat). Allemaal leuke dingen dus!

Kerstmis is eigenlijk helemaal een beetje langs me heen gegaan, ondanks dat het hier zo massaal en uitgebreid gevierd wordt. Alles is versierd (je ziet hier huizen versierd met duizenden lichtjes), er is heel veel eten en natuurlijk cadeautjes. En toch had ik dit jaar total geen kerstgevoel. Misschien omdat vrienden en familie toch wel het belangrijkst is met kerstmis.

Toch heb ik wel een gezellige kerst gehad hoor. Wij vierden het hier met Brett zijn familie (+ Christie, Matt en ik) al twee dagen eerder omdat we met kerstavond en kerstdag (ze vieren kerst hier maar op 1 dag) naar St. Louis, Missouri zouden gaan om daar kerst met hun familie te vieren. Onze pre-christmas party was wel gezellig en ook ik kreeg allemaal cadeautjes (geurtje, overhemd, pyama, oorwarmers, een horloge en een groot Heineken logo). Ik had ook, met de hulp van Lisa, de week daarvoor voor iedereen wat gekocht. Later die middag kwamen de buren en de ouders van Christie nog langs dus het was wel een gezellige dag.

De ochtend voor kerst begonnen we aan onze reis naar St. Louis, want ongeveer 4 uurtjes rijden zou zijn. Toen we Kansas verlieten zag het weer er nog goed uit, maar toen we eenmaal een half uurtje op weg waren begon het toch hard te sneeuwen. Ik heb nog nooit zoveel autos van de weg zien glijden. Ik denk dat als we waren gaan tellen we zeker rond de 150 autos zouden uitkomen. Uiteindelijk kwamen we dan ook pas 2,5 uur later dan gepland in St. Louis aan. Ondertussen hadden we al een telefoontje gehad dat het familiefeest van die avond niet door zou gaan, omdat niemand door de sneeuwstorm wilde rijden.

Uiteindelijk hebben we met zijn allen uit eten geweest en hebben we die avond in een hotel geslapen. Ik zag nog wel even op CNN dat er door de sneeuwstorm 14 doden waren gevallen en er honderden ongelukken waren gebeurd

De volgende dag zijn we langs de ouders van Brett zijn moeder geweest en naar wat broers van Brett zijn vader. Was allemaal wel gezellig maar voor de rest niet zo heel interessant allemaal. We hadden nog even al het sneeuw weggeschept voor Brett zijn opa en oma en ik kreeg zelfs nog 10 dollar voor kerst van hun. Daarnaast had zijn oma nog haar traditionele kerstgerecht gemaakt: zuurkool met worst! Eindelijk weer een beetje Nederlands eten!

Na kerstmis heb ik weer een paar dagen lekker vakantie gevierd en daarna ben ik die vrijdag met Brett en zijn vader naar Lake of the Ozarks, Missouri geweest, waar ze een zomerhuis hebben. Prachtig! Een huis bij een groot meer en alles erbij wat je maar kan wensen. Twee speedboten, twee jetskis, twee motors en ook Brett zijn mustang was daar. Jammer genoeg waren de meeste speeltjes al opgeslagen voor de winter, dus dat konden we niet gebruiken. Maar toch wel een gezellig weekend gehad. s Avonds barbequen (heerlijke steaks) en daarna een filmpje kijken. Zaterdag en zondag zijn we met Brett zijn opa, die daar ook ergens een huis heeft wezen vissen met zijn boot. En ik heb nog nooit in zon snelle boot gezeten, we gingen een kilometertje of 110 per uur! Heel erg leuk allemaal, maar wel een beetje koud, want het was iedere dag maar net iets boven het vriespunt. Maar ik geloof graag dat het in de zomer helemaal geweldig is daar! Maandagmiddag zijn we weer naar huis gegaan om daar oud & nieuw te vieren.

Op oudjaarsdag ben ik met Brett zijn moeder de hele middag bezig geweest om oliebollen te bakken, want dat hoort er natuurlijk wel bij! Ik had een recept van internet afgeplukt en na een paar keer proberen was het toch wel goed gelukt! Ze waren bijna net zo lekker als die van mijn oma! Tegen 5 uur die middag stond ik met de oliebollen champagne klaar om Dutch New Year te vieren! Ik heb mijn ouders en wat vrienden toen gebeld en de fles champagne samen met Brett zijn moeder opgedronken. Ook de oliebollen gingen er goed in (bij mij dan, want de Amerikanen vonden het maar niks, terwijl ze toch aardig op donuts lijken!!!).

Toch vond ik oud & nieuw wel erg lasting. Ik besefte opeens dat ik naast al die geweldige dingen die ik hier mee maak, toch ook heel veel leuke dingen in Nederland mis. Zeker omdat ik oud & nieuw een van de gezelligste avonden van het jaar vind. De hele nacht feesten, iedereen is vrolijk en s ochtends een ijskoude nieuwjaarsduik op het strand van Wijk aan Zee. Al mijn vrienden in Nederland waren gezellig met elkaar aan het feesten, terwijl mij een feestje stond te wachten waar ik nog helemaal niemand kon!

Uiteindelijk heb ik toch ook wel een erg gezellig nieuwjaar gehad, waar ik in totaal naar 3 verschillende feestjes ben geweest, iets teveel goedkope champagne had gedronken en toch ook heel veel gezellige nieuwe mensen heb leren kennen. Uiteindelijk hebben we tot half 8 in de ochtend gefeest en toen ben ik doodmoe op de bank in slaap gevallen, om vervolgens om 11 uur s ochtends weer wakker te worden, even te helpen met alle troep opruimen en toen weer terug naar Brett zijn huis om daar de rest van de middag slaap in te halen! Uiteindelijk toch een beetje hetzelfde als in Nederland dus!

Op dit moment zit ik lekker in mijn korte broek in de achtertuin en krijg ik steeds een slijmerige tennisbal op mijn schoot geworpen omdat Rusty (een van de twee honden) de hele tijd met me wil spleen! Het is trouwens verbazingwekkend hoe warm het vandaag is. Ruim 20 graden, terwijl het hier twee geleden nog sneeuwde!

Vrijdag vertrek ik weer terug naar Steamboat waar ik op zich wel weer naar uitkijk. Mijn vakantie heeft wel weer lang genoeg geduurd (in totaal bijna een maand) en ik heb zin om al mijn vrienden in Steamboat weer te zien, weer te gaan skieen, te leren om te snowboarden, weer werken in de bookstore en aan het nieuwe semester te beginnen! Ik denk ook dat vanaf nu de tijd heel snel zal gaan. In principe is het nog maar 4 maanden, komen mijn ouders en Tamar in februari langs en willen mijn broer en een paar andere vrienden ook nog langskomen!

Er is alleen een nadeel om weer terug te gaan naar Steamboat: de kou! Ik denk niet dat ik daar in mijn korte broek kan zitten, want van de week was het daar -22 graden! Maarjaook daar raak ik, zoals zoveel dingen hier in Amerika, vast wel aan gewend. En daarnaast staat er meteen in de eerste week weer een leuk tripje voor de boeg: een lang weekend skieen met de international student club in Jackson Hole, Wyoming!!!

quote:

---

Op woensdag 26 februari 2003 16:41 schreef Sennaistop het volgende:
he Nerd, het blijven leuke verhalen ! Wanneer komt er weer een update ?
Ik ga het ook nog jammer vinden dat het nog maar een paar maandjes duurt !

---

Maar! Het komt goed hoor! Ik ben in ieder geval nog in leven (als je je daar toevallig zorgen overmaakte!!)

Donderdag 6 februari 20.30 room 258

Mijn geode voornemens van dit jaar, om wat vaker en regelmatiger te schrijven, wil nog niet echt lukken. Veel teveel andere leuke dingen! Gevolg: dit wordt weer een lang verhaal, want ik heb ondertussen heel veel meegemaakt.

Ik zit nu alweer ruim 3 weken in Steamboat en die tijd is voorbij gevlogen. Brett en ik waren van plan om vrijdag 10 januari te vertrekken, maar door iets teveel gezellige afscheidsfeestjes die donderdag en vrijdagavond stelden we ons vertrek uit tot zondag. Dat betekende weld at we ruim 1300 kilometer op een dag moester rijden, omdat maandag onze lessen alweer begonnen. Ook ons plan om een vriendin van Brett, in Breckenridge, Colorado op te zoeken kwam daarmee te vervallen. Uiteindelijk kwamen we na een lange dag tegen middernacht in Steamboat aan. En er was toch veel sneeuw gevallen in de maand dat we weg waren!

Donderdag 20 februari 19.15 Denver International Airport

Nu ik toch nog 1,5 uur moet wachten totdat ik mijn vader, moeder, Ruud en Tamar na 7 maanden (!) weer zie kan ik mooi weer even verder schrijven. Toen ik twee weken geleden was begonnen met weer wat op papier te zetten kwam er plotseling wat tussen. Dat betekend dat ik nu met verhalen van 5 weken geleden moet gaan opschrijven! We zien wel hoe ver we komen.

Na een maand vakantie was ik dus weer terug in Steambaot, en dat voelde toch erg goed moet ik zeggen! Ook al waren de eerste twee weken een gekkenhuis. s ochtends skieen, daarna iedere middag werken (iedereen kwam namelijk in dezelfde week hun boeken kopen) en daarna les. Dat betekende dus ik s ochtends rond een uurtje of 9 mijn kamer verliet en pas weer om 9 uur s avonds terug was. Daarnaast hadden we natuurlijk met iedereen heel wat in te halen en ging ik ook meteen in het eerste weekend op een vierdaagse ski-trip. Maar daar later meer over.

Ik namelijk ook nog eens midden in een verhuizing. Brett en ik hadden het er wel eens over gehad dat het wel mooi zou zijn als we een eigen huisje in de stad zouden hebben. Niet dat ik dat echt zou willen (vind al die mensen die in de dorms wonen veel te gezellig) en ik heb er natuurlijk ook niet echt geld voor. In ieder geval, een vriend van Brett had een nieuwe roommate nodig en aangezien Brett wel heel erg graag de dorms uitwilde (vanwege verschillende omstandigheden) besloot hij dus weg te gaan. Wel jammer natuurlijk, maarjawe zouden elkaar toch wel blijven zien, we hadden een nieuwe plek om te feesten en ik zou mijn eigen kamer krijgen. Tenminste, dat dacht ik. 1,5 Week later kreeg ik namelijk een brief dat ik op zoek moest naar een nieuwe roommate. Maar daar later meer over

Eerst even over mijn skitrip! We gingen namelijk, met de International Student Club, naar Jackson Hole, Wyoming. 3 Dagen skieen in een van de grotere skigebieden in Amerika en drie nachten slapen in een prachtig huisje! En ik moet zeggen dat het de leukste International Trip was tot nu toe. Ten eerste was het skigebied prachtig! De avond voordat we aankwamen was er ruim 20 cm sneeuw gevallen en de rest van de dagen hebben we alleen maar zon gehad! Daarnaast staat Jackson bekend om de verschrikkelijk steile hellingen en kliffen. Veel fotos gemaakt dus en ook een stuk beter geworden in skieen. Chuck heeft me af en toe was skitips gegeven, dus ik begin nu eindelijk ook een beetje techniek te krijgen. Ik ben alleen nog niet zo goed dat ik van kliffen afspring hoor. Dat laat ik wel aan andere over! Zo heb ik mensen van tenminste 20 meter hoge rotsen zien springen. En daarna skieden ze vrolijk verder.

Ten tweede hadden we 4 prachtige huisjes, ongeveer een half uurtje van de piste vandaan. Aangezien ieder huisje ook een keuken had, kon ik eindelijk weer eens mijn kookkunsten laten zien. Zo heb ik twee dagen achter elkaar mijn specialiteit en favoriet gegeten: gebakken aardappelen en biefstuk!

Ten derde was het hele weekend super gezellig. We waren namelijk samen met de Powder Club, dus in total met ruim 20 man. s Avonds gingen we met zijn allen naar 1 huisje om daar gezellig te kaarten en watt e drinken. In Jackson Hole ben ik eigenlijk ook voor het eerst dit jaar wezen apres-skieen want de bar daar accepteerde mijn International Student Identity Card (een soort kortingskaart waar per ongeluk op staat dat ik 21 ben).

Dinsdag 11 maart 18.00 uur Library

Eindelijk weer eens wat tijd vrijgemaatk om wat op papier te zetten. Ondertussen zijn mijn ouders, Ruud en Tamar na 10 super gezellige dagen weer in Nederland en komt het einde van mijn Amerika avontuur wel heel dicht bij. Maar laat ik eerst maar verder gaan bij waar ik was gebleven, voordat ik van alles vergeet.

Na het gezellige weekend in Jackson Hole kon ik nog een weekje van mijn eigen kamer genieten, maar toen moest ik toch echt op zoek naar een nieuwe roommate. Toevallig kwam ik bij het avondeten met Grant op het onderwerp roommate en ook hij bleek er eentje te zoeken. Met Grant heb ik in oktober een paar keer gevoetbald en daarna een paar keer mee gelachen op wat feestjes. Dat zat wel goed dus!

Dat weekend heb ik mijn spullen naar zijn kamer verhuisd en daar heb ik het sindsdien nog steeds erg naar mijn zin. Geen grote TV, muziekinstallatie of playstation, maar het is wel erg gezellig. Grant is lekker normal (niet zo overdreven Amerikaans) en heeft een beetje dezelfde levensstijl als mij. s ochtends uitslapen en pas laat naar bed. Ook al moet ik zeggen dat ik tegenwoordig vaak vroeg opsta om s ochtends te gaan skieen. Nu het nog kan!

Dit hele semester heb ik ook weer heel veel kleine leuke dingen meegemaakt tussen school en werk door. Zaalvoetbaltoernooi in Craig, powder days met 50 cm nieuwe sneeuw, gezellige feestjes, wereldkampioenschap aerials & moguls hier in Steamboat, wintercarnival en veel gezellige gesprekken. Maar dat is allemaal teveel om uitgebreid over te vertellen.

Maar skieen en gezelligheid is natuurlijk niet het enige dat ik doe. Ik werk ondertussen drie middagen per week in de bookstore en volg daarnaast ook gewoon les. Dit semester zijn mijn hoofdvakken Western Civilization en Political Issues. Twee vakken die ik allebei verschrikkelijk leuk en interessant vind. En dan vooral de manier waarop het gegeven wordt. In plaats van dat de leraar de hele tijd aan het word is, zijn dit beide discussieklassen. Daarnaast wordt bij Western Civilization (wat eigenlijk gewoon Europese Geschiedenis is) alles betrokken op wat er nu in de wereld gebeurd. Daarnaast vergelijken we ook heel vaak Europa en Amerika.

De leraar van wie ik Political Issues krijg, heeft voor het Pentagon gewerkt. Hij weet dus alle inside-stories, wat de klas dubbel zo interessant maakt. In die klas hebben we het over wat er nu in het midden-oosten gebeurd en vooral waarom en hoe dat gebeurd. Daarnaast worden er veel vergelijkingen getrokken met wat er daar in de laatste 25 jaar is gebeurd. Mijn twee hoofdvakken sluiten dus aardig op elkaar aan.

Daarnaast heb ik ook nog fotografie en Canyon Orientation. Fotografie vind ik helemaal geweldig. Van compositie en belichting tot zelf onwikkelen en afdrukken. Ik schiet bijna iedere week een rolletje vol en probeer zoveel mogelijk van Steamboat vast te leggen. Altijd een leuke herinnering voor volgend jaar!

Canyon Orientation ben ik nog niet aan begonnen want dat vind allemaal in april plaats. Het is een echt outdoor vak en het bestaat voornamelijk uit een 6 daagse kanotrip door Colorado en een 3 daagse hike. In die dagen krijg ik les over alles wat we in de natuur tegen komen. Een mooie combinatie van Aardrijkskunde en Biologie dus!

Wat ook wel heel erg leuk was, was Copper. Begin februari belde een vriendin van me, Gretchen, me op om te vragen of ik zin had om twee daagjes naar Copper Mountain te gaan (een skigebied hier ongeveer twee uur vandaan). Dit was eigenlijk alleen voor de mensen die in het skibusiness programma hier op school zitten, maar in Jackson Hole had Chuck gezegd dat ik ook wel mocht komen als ik wilde. In Copper was er namelijk een skishow aan de gang. Alle grote ski en snowboard bedrijven kwamen daar naartoe om hun nieuwste skis (die je pas volgend seizoen in de winkel kan kopen) te showen. Mensen bijvoorbeeld een skishop hebben werden daarvoor uitgenodigd om de spullen ter plekke uit te testen. De bedoeling van was dat wij s ochtends bij de registratie moisten werken. Daarna zouden we een gratis skipas krijgen en kregen we toegang tot de skishow. Uiteindelijk heb ik die ochtend twee uurtjes gewerkt en daarna de hele middag op verschillende gloednieuwe skis gestaan: van de nieuwe Rossignol Bandits, to de nieuwe K2 Axis en de Salomon Pocketrockets!

Was ook heel mooi was, was dat echt alles gratis was daar. De skibedrijven proberen natuurlijk zoveel mogelijk klanten aan te trekken, door bijvoorbeeld veel gratis weg te geven: stickers, posters, t-shirst, glazen, zonnebrillen, lippenbalsen en zonnebrand. Een bedrijf gaf zelfs een groot feest in een bar die avond, waar we VIP passen voor kregen. De hele avond gratis drinken en nog meer gratis spullen (truien, t-shirts, mutsen, kalenders en skisokken!). Uiteindelijk ook een supergezellige avond gehad! Ik was dus erg blij dat Gretchen me had uitgenodigd!

Na Copper beogn mijn normale leventje weer. Skieen, school, werk en 3 keer per dag genieten van het geweldige cafeteria eten. Maar, niet voor al te lang, want twee weken kreeg ik natuurlijk alweer bezoek!!

Het was wel weer heel raar om mijn ouders, Ruud en Tamar wee rte zien. Vooral raar omdat het weer zo verschrikkelijk normal was, terwijl ik ze toch ruim 7 maanden niet meer had gezien! De 10 dagen dat ze hier waren waren echt heel leuk! Veel skieen, goed eten, hotsprings en gewoon lekker Nederlands. Ook vond ik het ook erg leuk om te laten zien waar ik de afgelopen maanden zon beetje heb geleefd! Ondanks dat ik gewoon naar school moest, had ik toch ook echt een vakantiegevoel. Het was erg lekker om ook een tijdje uit de dorms te zijn, want dan ben ik af en toe toch ook wel eens zat. 24 uur per dag mensen om je heen en dus bijna geen privacy. Maarjaaan de andere kant is het meestal ook wel weer gezellig.

Ik kwam heel snel in mijn Nederlandse ritme toen mijn familie hier was, maar net zo snel kwam ik weer in mijn Amerikaanse ritme. Ook al begin ik wel steeds meer na te denken over het einde van dit jaar, wat nu toch heel snel dichtbij komt. Twee maanden lijkt nog aardig lang, maar het is toch echt maar 8 weken. En die 8 weken zullen echt heel erg snel gaan. Zo probeer ik al mijn vrije uurtjes te gaan skieen, ga ik over een paar daagjes naar Mexico voor Springbreak, komt Katinka nog twee weken langs, ga ik op een 3-daagse hike en een 6-daagse kanotrip. Daarnaast moet ik natuurlijk afscheid nemen van mijn vrienden hier, en het prachtige Steamboat.

2 Mei is mijn laatste schooldag hier, en 3 mei moet ik de dorms uit zijn. Ik heb besloten dat ik daarna nog een weekje in Steamboat blijf, zodat ik rustig de tijd heb om dit jaar een beetje af te sluiten.

Als ik nu terug kijk op dit hele avondtuur, ben ik verschrikkelijk blij dat ik hier voor gekozen heb en dat ik de mogelijk had. Overal waar ik heb gewoond (Boston, Steamboat en Kansas) heb ik het verschrikkelijk naar mijn zin gehad. Ik heb heel veel van het land gezien, heel veel mensen ontmoet en heel veel geleerd. Dat het einde nu in zicht komt is jammer, maar ik kijk er toch ook verschrikkelijk veel naar uit om weer terug te komen naar Nederland en ik kan natuurlijk terug kijken op een prachtige tijd.

Maarzover is het nog niet. Ik heb hier nog steeds 2 maanden over, dus ik volop genieten van de lente in Steamboat. Tot snel!!!

Groeten Lex

Ik zit op dit moment te genieten van mijn springbreak in Mexico!! Ik zal voglende week wel even uitgebreid verslag doen!

Tot later!

quote:

---

Op vrijdag 21 maart 2003 03:04 schreef Yankee het volgende:
Voor spring break moet je naar Panama City Beach gaan man! Was er vorige week en het was geweldig!

---

Plaats van de week wel even een verslagje + foto's

quote:

---

Op zondag 23 maart 2003 20:07 schreef Millitia het volgende:

[..]

Ey cool!, zat ik een jaar geleden ook In welke tenten ben je allemaal geweest? Ik ben in Rock and Roll taco en ik geloof Senor Frogs geweest toen ik er zat. Nog last gehad van obers die om de minuut aan je kwamen vragen of alles ok was? (Ey friend dit, ey friend dat! ) Voor de rest vond ik het er erg leuk om uit te gaan, alleen zie je erg veel van die latinos met een kaal hoofd en een geruit blousje aan die rechtstreeks uit een actiefilm zijn komen wandelen
Raar contrast ook in het hotel waar we zaten (Las Rocas), aan de achterkant het "betere" leven met de zwembaden, je biertje en de palmbomen en aan de voorkant de grijze grauwe omgeving en autos die 30 jaar geleden al afgekeurd hadden moeten worden.
Ik zou er zo weer heen gaan, alleen al om het blauwe water, strand en het zonnetje.

---

Wat ik wel mooi vond is dat je bij de meeste clubs gewoon 5 tot 10 dollar betaalde en vervolgens de hele avond onbeperkt kon drinken!!

quote:

---

Op zaterdag 29 maart 2003 00:18 schreef Cypher- het volgende:
Keep it up!
Ik heb alles net gelezen, moet zeggen dat je leuk schrijft!
Wat ik me afvroeg, hoe zit het met je accent nu? Als je met Amerikanen praat, spreek je dan accentloos (amerikaans)engels, of nog steeds met een accent?
Verder vroeg ik me af, wat voor studie doe je precies? ik doe zelf bedrijfskunde, volgens mij doe jij ook zoiets d8 ik; is het mogelijk om voor bijv een half jaar die studie in de vs te volgen? Ik zit er namelijk al een hele tijd over na te denken, maar ik moet het toch eens doen.
Nog een leuke tijd toegewenst

---

Ondertussen praat ik vloeiend Engels, maar ik heb nog wel een accent. _{maar dat is niet zo heel erg, want die meiden vinden dat hier prachtig}

Want ook wel grappig is is dat ik nu ook gewoon in het Engels denk en zelfs in het Engels droom. De afgelopen week was een vriendin van me hier, en ik had gewoon moeite met Nederlands praten. Best wel vaag eigenlijk.

Ik studeer hier eigenlijk niet echt iets specifieks. Ik ga naar een college in Amerika en kies ieder semester gewoon wat vakken die ik leuk vind. Maar als je wat specifiekers wil kan dat vast ook wel. Succes!

In ieder geval, er komt snel weer een update aan!

Ik kom vrijdagochtend 9 mei op Schiphol aan!! Ook al heb ik het hier nog steeds super naar mijn zin kijk ik er toch wel erg naar uit moet ik zeggen! En ik beloof voor die tijd tenminste nog 1 uitgebreide update te plaatsen

quote:

---

Op donderdag 24 april 2003 20:18 schreef Liejannuh het volgende:
Heej, volgens mij ben ik 4 jaar geleden ook op 9 mei terug gekomen! Vlak voor moederdag iig, want dat was het leukste moederdag kadootje dat ik kon bedenken!

Vind je het jammer dat je weer terug moet en had je nog veel langer willen blijven of vind je het wel ok zo?

---

Maar ik moet zeggen dat ik er wel weer naar uit kijk om weer terug te gaan naar Nederland, hoeveel ik het ook nog naar mijn zin heb hier! Gewoon lekker in Nederland, feesten met mijn vrienden en genieten van de zomer! En ik kom hier vast nog wel eens terug...

quote:

---

Op maandag 28 april 2003 01:28 schreef francia het volgende:
Wat een leuk verslag!!! Ik loop al heel lang met dit idee rond. Vraagje aan de topicstarter of anderen die er meer van weten:
Tot welke leeftijd kun je een jaar highschool/ college doen in Amerika (met EF of andere organisatie) en wat is de beste tijd.
Ik ben 18 en kdoe dit jaar examens. Doen de meesten dit na de middelbare school of kan het ook tussen je bacchelor en je master (zeg maar 3 jaar later..)??

---

Als je 18 bent kan je het best naar een college gaan in plaats van een high school. High school ben je net een beetje te oud voor en is waarschijnlijk ook veels te makkelijk. College is over het algemeen nog steeds erg makkelijk, maar wel iets uitdagender. Daarnaast word je ook wat meer als volwassen beschouwd en heb je dus wat meer vrijheid (maar dat ligt natuurlijk ook van je college af).

In ieder geval, veel succes! Het enige wat ik kan zeggen is: GEWOON DOEN!! Want voor mij is dit echt een van mijn beste jaren geweest!

En als je nog vragen hebt hoor ik het wel

Donderdag 10 april - 19.45 - kamer 258

Veels teveel dingen en veels te weinig tijd. Zo heft mijn leven er de afgelopen weken ongeveer uitgezien. Het aftellen is nu ook echt begonnen. Over een maand ben ik weer terug in Nederland.

Maar laat ik eerst maar even wat herinneringen van de afgelopen maand ophalen.

De laatste keer dat ik wat schreef, waren we nog druk bezig om onze Springbreak naar Mexico te regelen. Want dat moest natuurlijk nog op het laatste moment gebeuren. Uiteindelijk konden we de dag voordat we vertrokken nog een hotel vinden, dus vertrokken we donderdag 13 maart richting Rosarito, Mexico (net over de grens bij San Diego). Een lekkere roadtrip dus weer, want in total zou heen en terug ruim 3500 km zijn.

Maarja, aan dat autrorijden ben ik ondertussen wel gewend en we hadden de auto's superrelaxed ingericht: alle baggage op het dag, de achterbank neergeklapt en daar een matras op met een hoop kussen. Je kon dus heerlijk languit liggen. Daarnaast hadden we ook een voetbal mee, dus bij iedere stop trapte we even een balletje voor een half uurtje. Ondere andere daardoor lukte het ons om achter elkaar door te rijden naar San Diego. 'Ons' is trouwens onze groep van 9 jongens en 2 meiden (allemaal van CMC) verdeeld over drie auto's.

Alhoewel, 'in een keer door'? We zijn nog wel een uurtje of drie gestopt in Las Vegas, baby! Of laat dat 'baby!' er maar achter vandaan, want zo geweldig vond ik het niet. Het is leuk om een keer gezien te hebben, maar dat is dan ook alles. Alles is zoooo verschrikkelijk nep in die stad. De gebouwen, de lichten, de limousines, maar vooral de mensen. Nee, hoe lekker dat all-you-can-eat-buffet-for-only-$4.99 buffet ook was, ik voelde me er niet echt op mijn gemak. Na een paar uurtjes rondlopen, stiekem toch een paar dollar vergokken vonden we het wel weer tijd om tegen een uurtje of 6 's ochtends weer door te rijden naar San Diego (baby!).

Op dat moment hadden de meeste van ons maar een paar uurtjes slap gehad in de laatste 48 uur. En omdat ik wel al lekker had uitgerust achterin, vonden ze dat ik wel even kon rijden. Dus het was wel even geinig om 2 uurtjes over de rustige, brede Amerikaanse snelweg te 'cruisen'. Ondanks dat ik al twee keer gezakt ben voor me rijbewijs, had ik toch wel een beetje het idée dat ik beter rij dan sommige Amerikanen. Tenminste, dat hoop ik wel!

Uiteindelijk kwamen we tegen een uurtje of 11 's ochtends aan in San Diego. Daar kwam ik eindelijk iets tegen wat ik al 8 maanden had gemist, de zee! Het was echt heerlijk om weer eens in de zee te kunnen zwemmen (ook al was het water nog aardig koud) en op het strand te liggen (24 graden is toch stukken beter dan de -35 dat we in Steamboat nog wel eens hebben gehad!).

Donderdag 24 april - 11.00 - library

Oke, waar was ik ook alweer gebleven? Onze eerste dag in San Diego

Na de hele dag op het strand van Mission Beach te hebben gelegen werd het tijd om een camping te zoeken. Mission Beach is overigens echt zo'n Baywatch strand. Overal reddingsbrigade huisjes en een weg naast het strand waar iedereen aan het skaten, fietsen of lopen was in hun zwembroek. En het zonnetje erbij maakte het plaatje natuurlijk helemaal compleet.

Aangezien onze vakantie vooral een low-budget vakantie was, waren we van plan om op het strand te slapen. Helaas hoorden we in San Diego dat dat streng verboden was. Er waren wel een paar strandcamping, maar na een paar uurtjes zoeken bleken die allemaal gesloten te zijn. We besloten dus maar om een goedkoop mottelletje op te zoeken, waar we dan met zijn negenen in een kamer bleven slapen. Zo zou de prijs toch nog een beetje laag zijn (ja, we blijven studenten).

Uiteindelijk was het misschien maar goed ook dat de campings gesloten waren, want toen we 's ochtends wakker werden regende het keihard. Ondanks de regen, besloten Mike, Shun, D2 (d-square)_en ik toch om te gaan surfen. Vanwege de regen konden we aardig goedkope surboards en wetsuits huren. Een nadeel was alleen dat er vanwege de regen (lees storm) er ook verschrikkelijk hoge golven waren, terwijl we allemaal nog nooit gesurfd hadden. Wat wel geinig was, was dat er een stuk of 20 lifeguards die dag in training waren. Iedere keer als we dus ook maar een beetje onder water gingen, kwamen ze met hun jetski of reddingsboard naar ons toe om ons te 'redden'. Maar, na een uurtje surfen kregen we het surfen toch wel een beetje onder de knie. Jammer alleen dat we toen de spullen alweer terug moesten brengen.

De rest van de middag hebben we een beetje de omgeving van Misscion Beach verkend. De regen was inminddels gestopt, dus terwijl de rest op zoeken gingen naar een skatepark gingen Caitlin, Mike, Shun en ik op zoek naar een tennisbaan. We hadden tennisrackets mee en we hadden van verschillende mensen gehoord dat er een paar gratis tennisbanen waren. Erg mooi dus! En tennis vond ik ook wel weer erg leuk om een keer te doen moet ik zeggen, want de laatste keer was alweer in Boston.

Na een paar uurtjes tennissen en in de zon liggen, kwamen we de rest weer tegen en besloten we maar om wat eten te gaan zoeken (wat over het algemeen McDonalds of Burger King betekende. Toen we op een gegeven moment op een kruispunt stonden, begon er opens een auto aan de andere kant van de weg naar ons te toeteren. Waren het Ron, Ryan en Nappie: 3 jongens die ook met ons mee naar Mexico zouden gaan, maar alleen een dagje later uit Steamboat waren vertrokken. Wat een toeval als je beseft hoe groot San Diego is! Na wat met zijn allen gegeten te hebben, zijn we naar hetzelfde hotel gegaan waar die jongens zaten en hebben we daar de hele avond een beetje rondgehangen. Ryan kende nog wat mensen die in San Diego woonden en die kwamen dus ook even langs. Erg gezellig dus!

De volgende dag was het dan zover: Mexico! Vanaf San Diego was het maar een half uurtje naar de grens en daarna maar een uurtje naar Rosarita. Bij de grens was ik best een beetje zenuwachtig, want het was niet echt 100% zeker dat ik zonder problemen Amerika weer kon ikomen. Ik was er zelf wel aardig zeker van dat ik geen problemen zou moeten krijgen, omdat ik gewoon de juiste papieren had. Maar aan de andere kant had ik toch ook weer veel verhalen gehoord van mensen die Amerika niet meer inkwamen omdat ze toch niet de juiste papieren hadden. En EF en CMC hadden natuurlijk al wat fouten gemaakt met de visa en dergelijke. Dat een oorlog met Irak op uitbreken stond zou vast ook niet helpen. Maarja, over het hele visa gebeuren zou ik me pas zorgen maken op de terug weg. Eerst maar even van mijn vakantie genieten!

En dat genieten heb ik zeker gedaan! Rosarita kan je een beejte vergelijken met die feestplaatsen in Spanje. Overal discotheken en barretjes, zon, zee en een hotel vool met een paar honderd feestende jongeren. Je kan je er vast wel wat bij voorstellen heo het was: de hele nacht stappen, 's ochtends toch nog aardig vroeg opstaan om wat ontbijt te halen, de rest van de ochtend/middag op het strand of bij het zwembad liggen en tegen een uurtje of twee een Mexicaans corona'tje drinken. Vakantie dus!

In total waren we 5 dagen in Mexico. De sfeer in onze hele groep was supergezellig, de mensen in Mexico waren aardig er het was geweldig om eindelijk weer eens (legal) naar een club of bar te gaan. En er was zelfs een karaoke bar!!!

Maar na 5 dagen, die veel te snel voorbij gingen, was het weer tijd om naar huis te gaan. We zouden nog 1 dagje in San Diego blijven en daarna via Las Vegas weer naar Steamboat. De ochtend voordat we vertrokken hoorde we dat de oorlog tegen Irak was uitgebroken (de meesten weten wel hoe ik over die oorlog denk, dus ik zal daar verder geen inkt aan verspillen). We verwachtten dus een gigantische vertraging bij de douane, want normal moest je al minstens een uur wachten. Het tegendeel was echter waar, want we hoefden maar 5 minuutjes te wachten. Door de oorlog ging juist bijna niemand naar Amerika. Ook op mijn papieren hadden ze gelukkig (na 5 keer alles zorgvuldig te controleren) niks aan te merken!

Die middag in San Diego was het weer erg gezellig. Langs het strand lopen, Amerikaans eten (want na 5 dagen lang taco's eten heb daar ook wel weer genoeg van), zon en natuurlijk zo snel mogelijk een krant kopen. Daar kwamen we na 30 pagina's 'wartime' ook nog wel een interessant bericht tegen. De regenstorm in San Diego van de week daarvoor was door getrokken richting het oosten en had in Denver gezorgd voor de ergste storm in 90 jaar! In een paar dagen kregen ze rond de 5 en op sommige plaatsten zelfs 10 meter sneeuw! Huizen waren ingestort, electricitiet was er niet meer en het vliegveld en alle snelwegen waren gesloten! Ze moesten zelfs een paar skigebieden rond Denver sluiten omdat er gewoon teveel sneeuw lag (de skiliften waren ingesneeuwd). In Steamboat viel de schade wel mee en wij hadden (helaas) maar een paar centimeter sneeuw gehad. Het enige problem was dater niks meer uit Denver door kwam. Zo had de McDonalds hier na een paar dagen geen hamburgers meer!

Maandag 5 mei - 21.00 - Caitlin's

Die nacht in San Diego hebben we weer in een goedkoop hotel geslapen om de volgende dag pas veel later dan gepland te vertrekken. We wilden namelijk nog voor een laatste keer van het strand genieten.

Uiteindelijk vertrokken we dan tegen het einde van de middag richting Steamboat. Toen we ongeveer een uurtje van Las Vegas waren, kreeg Nicole bijna geen adem meer vanwege haar opgezwollen keel en moest dus naar het ziekenhuis. Aangezien Nicole in de andere auto zat, zouden zij snel naar het eerst volgende ziekenhuis rijden en dan zouden wij ze daar wel tegenkomen. Toen wij uiteindelijk bij het ziekenhuis aankwamen bleek dat Nicole en de rest daar niet was. Na 3 verschillende ziekenhuizen te hebben bezocht besloten we maar te kijken hoeveel ziekenhuizen er eigenlijk waren in Las Vegas: maar liefst 13! Na ze allemaal gebeld te hebben hadden we het juiste ziekenhuis niet gevonden. Dat kwam, zo hoorden we later, omdat Nicole eerst 3,5 uur moest wachten voordat ze haar uberhaubt hadden geregistreerd!

Tegen de tijd dat we onze zoektocht op hadden gegeven was het al weer midden in de nacht en hadden we een verschrikkelijke honger. Op zoek naar een 24-uur buffet dus! Het enige goede dat Las Vegas te bieden had. Tenminste, dat dachten we. Want na ruim een half uur zoeken hadden we er nog steeds geen een gevonden. Toen we uiteindelijk van iemand te horen kregen waar er wel een was, bleek dat die nog ruim 20 minuten verderop te zijn. Maajra, ook dat hadden we nog wel over voor een buffet. Maar nee hoor, het oh zo geweldige Las Vegas werktte weer niet mee. Toen we er uiteindelijk aankwamen bleek het restaurant gesloten te zijn voor renovatie! Na een uur lopen zoeken, en toen nog een half uur terug naar de auto namen we maar genoegen met een McDonalds

Na eindelijk wat te hebben gegeten, besloten we om terug te gaan naar de auto, daarin een paar uurtjes te slapen en 's ochtends vroeg verder te rijden naar Steamboat. Daar zouden we de andere wel weer tegen komen. Na een uur met vier mensen in een auto proberen wat slaap te krijgen, werd er opeens op ons autoraam geklopt. De bewaking die zo vriendelijk was om ons mee te delen dat we niet in de parkeergarage mochten slapen. Op zoek dus naar een 'gewone' parkeerplaats om nog wat meer rust te krijgen. We hadden namelijk nog steeds 12 uur rijden voor de boeg!

Uiteindelijk werd iedereen 's ochtends wakker met een verschrikkelijke nekpijn, maar we waren gelukkig allemaal wel wat meer uitgerust. Hadden we nou maar de anderen in het ziekenhuis tegengekomen, want die hadden voor die nacht een 5-sterren hotel kamer aangeboden gehad van een hoteleigenaar die ze in het ziekenhuis waren tegen gekomen. Nicole heeft die nacht een kleine operatie gehad en moest nog tot het eind van die middag in het ziekenhuis blijven.

Toen wij 's avonds eindelijk in Steamboat terug kwamen (ik had overigens ook nog een paar uurtjes gereden), hebben we al onze spullen in de auto laten liggen en zij we direct naar onze bedjes gegaan om heel wat slaap in te halen. Maar toen ik de volgende middag eindelijk weer eens aan een normaal ontbijt zat, kon ik toch wel terug kijken op een heel erg geweldige vakantie!

Na springbreak begon het gekkenhuis eigenlijk pas, waar ik pas nu een beetje uit kom. Eerst kwam Katinka voor twee hele gezellige weken langs. Maar naast Katinka alle leuke dingen van het Amerikaanse College leven en Steamboat te laten zien, had ik het ook weer erg druk met school, werk en skieen. Want ook het einde van het semester en het skiseizoen zat er aan te komen!

Ondankt dat iedereen er van ballde dat het skiseizoen ten einde was, was het laatste weekend op de piste super gezellig! Het begon allemaal zaterdagmiddag. Nadat ik net terug kwam van drie dagen hiken in de omgeving van Steamboat, besloot ik om meteen de bus naar het skigebied te pakken. Ik had namelijk het vermoeden dat er aardig wat bekenden bij Slopeside (de plaatselijke apres-ski tent) zouden zitten. En jahoor, toen ik daar aankwam bleek vrijwel heel CMC daar te zitten. Bij Slopeside doen ze namelijk meestal niet zo moeilijk over het hele '21' gebeuren. De rest van de middag, tot zonsondergang, onder het genot van een gezellig bandje en heel veel gek aangekleede feestende mensen een biertje gedronken op de memorabele 'powder-days'. Maar, het was nog niet over...

Na Slopeside nog met een groep vrienden wezen bubbelen in een bubbelbad om daarna meteen naar bed te gaan. De volgende ochtend ging mijn wekker namelijk alweer om half 7. Snel douchen, spullen pakken, de eerste bus richting Sheena's huis nemen, naar koffie en pannenkoeken maken, veel zonnebrand opsmeren en daarna door naar de piste om als een van de eersten op de berg te zijn. De sneeuw was niet zo heel goed, maar de sfeer was echter geweldig. Het zonnetje werkte die dag ook wel mee, want het was ruim 25 graden! Die dag op zich niet zo heel veel geskied, maar vooral rondgehangen op de mooiste plekjes van de berg om daar met tientallen andere mensen te genieten van de laatste dag van een geweldig seizoen.

Tegen 3 uur in de middag hebben we onze laatste lift omhoog gepakt, die naar het een-na-hoogste punt van de berg ging. De top was namelijk nog 20 minuten klimmen (met ski's op je nek en je skischoenen aan!) en was een gebied dat eigenlijk al gesloten was voor skieen. Maar, traditiegetrouw, is daar op het eind van het seizoen een groot feest. En dus ook dit jaar...

Toen we eindelijk de top hadden bereikt waren daar al een paar honderd mensen. Er was een grote sprong gebouwd, waar mensen de gekste sprongen van af deden (en nee, zo goed ben ik nog niet!). Maar het was wel heel gaaf om te zien. In totaal hebben we ongeveer 3 uurtjes gefeest bij 'Gate-D' samen met heel veel verschillende bekenden en onbekenden. Totdat het tegen een uurtje of half 7 toch echt tijd werd om onze laatste 'run' van het seizoen te doen. En dat was echt geweldig. Terwijl de zon onderging, skieede wij over hele lege pistes, met zachte sneeuw, voor een laatste keer naar beneden. Heerlijk! Een prachtige afsluiten van het seizoen.

Terwijl ik de volgende dag nog steeds aan het genieten was, had ik ook meteen weer van alles te doen. Aan het eind van de week zou ik namelijk op een 6-daagse kano-tocht gaan. Daarna had ik nog een etentje met de International Club bij Chuck thuis en nog een dagtrip skieen in Araphoe-basin. Die week daarop zouden dan mijn 'examens' beginnen. Maar daar maakte ik me eigenlijk niet al te druk over, want ik had het tot zover erg goed gedaan in mijn tussen toetsen. Ook vond ik mijn hoofdvakken, Western Civilization en voor Fotografie nog steeds erg leuk. Ik was dan ook niet voor niets de afgelopen weken iedere dag wel minstens 1,5 uur bezig in de fotolab.

Maar...ik ging eerst nog een 6 dagen op 'Canyon Orientation'.

Na twee avonden les te hebben gehad over alles wat met de woestijn te maken had, vertrokken we donderdagochtend met 8 mensen richting Green River, Utah. Toch weer ruim 8 uur rijden. IN de middag stopten we nog bij 'National Dinosaur Park' om daar twee uur te hiken en ondertussen, aan de hand van afdrukken van alles te leren over dinosaurussen.

Die avond ons kamp opgezet op een camping naast de Green River. Daar kreeg ik ook een beetje het idee hoe de week eruit zou zien: slapen in een tent of in de open lucht, je eten maken op een klein gasstelletje, 's avonds rond een kampvuur een beetje praten, vroeg naar bed, vroeg opstaan en...alle uitwerpselen van iedereen bewaren in een emmer. Dat pastte allemaal perfect bij het idee dat onze leraar, John, had voor deze trip (en eigenlijk volgens mij voor zijn hele leven): back to basic. Zo mochten we geen electrische apparaten mee (inclusief horloges) en zoude we die week bijna geen spoor van een civilisatie zien omdat we in zo'n afgelegen gebied zaten.

John was overigens echt typisch zo'n natuurman: lang, dun, grijs, een baard en een iets te korte en groene jaren 70 korte broek! Waarschijnlijk was zijn uitdaging om ons, 7 producten van zijn grootste vijand, de consumentenmaatschappij, te bekeren naar zijn idee van 'een zijn met de natuur'.

En ik moet zeggen dat je, als je een week weg bent van Internet, telefoon, televisie en de mensenmassa, je toch wel veel meer bewust wordt van andere dingen. Het was heel erg gaaf om een week lang te leven in een soort Grand Canyon achtig gebied. De groep was dan ook heel gezellig en we hebben ook van alles gezien: duizenden sterren en vogels, herten, vossen, konijnen, maar ook ratelslangen! We stonden 's ochtends vroeg op, om snel ontbijt te maken en daarna tot aan het begin van de middag te kanoeen. Daarna nam John ons meestal mee voor een hike van een paar uur, om daarna weer verder te kanoen tot we echt honger kregen en een mooie campingplaats zagen. Rustig ons kamp opzetten en daarna avond eten maken (wat over het algemeen soep was). Terwijl het langzaam donker en kouder werd (want overdag was het heerlijk wer) maakten we een kampvuurtje of vervolgens onder een heldere sterrenhemel in slaap te vallen.

De hele week was heel erg gaaf, en ondanks dat je geen tijd had vloog die tijd toch razendsnel voorbij. Uiteindelijk hebben we iets meer dan 100 kilometer gekanoed in 4,5 dag! Als je de hele dag in een kano zit heb je ook aardig wat tijd om na te denken. En ik viel bijna uit mijn kano toen ik bedacht dat ik over twee weken weer terug zou zijn in Nederland. En hoeveel ik er ook naar uit kijk om weer terug te gaan, ik ga Steamboat en al mjjn vrienden en bekenden hier toch ook wel erg missen. Af en toe heb ik het idee dat ik hier nog niet helemaal 'klaar' ben. Maarja...dat gevoel zal je wel nooit krijgen zoland je het nog naar je zin hebt.

De laatste week op school was erg druk. Tussen mijn examens door druk bezig geweest met werk en met mijn spullen pakken. In ben blij dat ik besloten heb om na school nog een weekje in Steamboat te blijven, anders zou ik het gewoon niet redden. Om af en toe toch nog een beetje te relaxen hebben Shun, Mike, Caitlin en ik vorige week iedere dag even een uurtje getennist. Was erg leuk, vooral omdat het weer toen aardig lekker was!

In ieder geval, mijn examens gingen allemaal erg goed. Voor mijn fotografie examens moest ik een dia-show en drie van mijn mooiste foto's presenteren. Een van die foto's, was toevallig van een restaurant hier in Steamboat. Na mijn examen heb ik daar een 20 dollar lijst voor gekocht, ben ik naar dat restaurant gegaan, en heb ik mijn aller eerste foto voor 60 dollar verkocht Dat was toch wel heel erg leuk.

Ik was blij dat de examens er op zaten, maar het vervelende gedeelte waar ik ondertussen erg goed in ben geworden was ook weer aangebroken: afscheid nemen. Donderdag ochtend al afscheid genomen Grant, en donderdagavond van mijn meeste betere vrienden op een laatste feestje bij Sheena thuis. Vrijdagochtend dag gezegd tegen Camilla en vrijdagavond op graduation van Yuko en vele anderen.

Het vervelende van afscheid nemen vind ik dat ik vaak niet weet wanneer ik mensen voor het laatst zie. Dat is vooral zo met bekenden, die ik niet al te vaak zie, mensen die altijd in de bookstore komen, leraren en de mensen hier rond school. Maarja...

In ieder geval, op dit moment heb ik nog maar twee over in Steamboat. En ik moet zeggen dat ik me niet kan voorstellendat ik over 3 dagen weer in Nederland ben. Precies hetzelfde eigenlijk zoals 10 maanden geleden, alleen dan omgekeerd.

Nadat ik afgelopen vrijdag de dorms uitmoest, ben ik voor een weekje ingetrokken bij Caitlin. Een vriendin van me, die hier een appartementje heeft in de stad en die zo aardig was om me uit te nodigen.

De laatste dagen ben ik eigenlijk vooral aan het genieten van Steamboat. Dit is eigenlijk de eerste keer dat ik in Steamboat ben zonder bezig te zijn met school of werk. Rustig aan geniet ik dus nog een beetje van dit prachtige, vriendelijke stadje en neem ik ondertussen afscheid van alles. Misschien toch bijna 'klaar' om terug naar Nederland te komen???

Groeten Lex

[Dit bericht is gewijzigd door Nerd op 06-05-2003 21:23]

Van de week nog even een laatste verslagje maken