Het grote "rammelaars"-topic deel 33

quote:

Op maandag 2 april 2012 18:22 schreef Ehhe het volgende:
Mijn vriend wil ook eerst een ander huis en het liefst getrouwd zijn voor er kinderen komen. Maar ik vind dat niet zo heel belangrijk, wil ook niet te lang wachten omdat ik mezelf anders te oud vind ofzo om aan kinderen te beginnen. Ben nu 28.
Heb wel eerder een relatie gehad waar we toe waren aan kinderen (heb toen een miskraam gehad), maar toen leek het wel een obsessie . Dat heb ik nu gelukkig niet meer, het is gewoon leuk

Wacht maar tot je er weer voor kunt gaan, dan heb je die obsessie zo terug hoor
Wil je vriend nu wel kinderen dan? Omdat hij het ook eerst niet wilde..

Ik rammel helemaal de pan uit, vooral nu ik met dit weer echt óveral zwangeren en baby's zie, de hele wereld lijkt wel zwanger Gelukkig zijn we dan wel bezig om een kindje te maken maar dat gaat me ook veel te langzaam

Nee, obsessie is misschien niet het goede woord. Ik liet mijn geluk afhangen van het krijgen van een kind. Als ik geen kind zou krijgen zou ik niet gelukkig zijn.

Mijn vriend wilde het stiekem altijd wel, maar nooit de juiste partner tegengekomen denk ik. En nu wel waardoor hij daar anders over is gaan denken. Niet nú gelijk, maar over een tijdje wil hij het toch echt wel .

Het is ook lente natuurlijk L0t, mooi weer enzo.. Maakt toch wat hormonen los volgens mij!

quote:

Op maandag 2 april 2012 20:05 schreef Ehhe het volgende:
Nee, obsessie is misschien niet het goede woord. Ik liet mijn geluk afhangen van het krijgen van een kind. Als ik geen kind zou krijgen zou ik niet gelukkig zijn.

Mijn vriend wilde het stiekem altijd wel, maar nooit de juiste partner tegengekomen denk ik. En nu wel waardoor hij daar anders over is gaan denken. Niet nú gelijk, maar over een tijdje wil hij het toch echt wel .

Het is ook lente natuurlijk L0t, mooi weer enzo.. Maakt toch wat hormonen los volgens mij!

Oh gelukkig Lekker over dagdromen dus

Ja dat geen kinderen = niet gelukkig heb ik best wel eigenlijk. Zo lang als ik me kan herinneren heb ik al een kinderwens en mijn hele toekomstbeeld is ook helemaal gebaseerd op kinderen. Als dit nu niet zou lukken zou ik wel even in een enorm gat vallen denk ik...

Ik ken dat gevoel wel. Maar na mijn miskraam bleek ik PCOS te hebben, waardoor ik dus ook niet echt meer vruchtbaar was. Hoe dat nu zit weet ik niet, heb wel steeds een regelmatige cyclus gehad voor m'n spiraaltje.
Ik heb toen afscheid genomen van mijn kinderwens en na het mislukken van die relatie had ik er vrede mee dat ik nooit moeder zou worden. Vond mezelf ook totaal niet geschikt ervoor..

Zo anders is het nu . Tot op zekere hoogte, ik wil geen medische ingrepen als het niet spontaan lukt.

quote:

Op maandag 2 april 2012 20:16 schreef L0t.. het volgende:

[..]

Oh gelukkig Lekker over dagdromen dus

Ja dat geen kinderen = niet gelukkig heb ik best wel eigenlijk. Zo lang als ik me kan herinneren heb ik al een kinderwens en mijn hele toekomstbeeld is ook helemaal gebaseerd op kinderen. Als dit nu niet zou lukken zou ik wel even in een enorm gat vallen denk ik...

Ja, dat heb ik ook. Ik heb het hier al eens eerder gezegd geloof ik: ik zou het niet erg vinden om nooit te trouwen, maar ik zou het wel heel erg vinden om nooit kinderen te krijgen.

Rammelen is hier inmiddels al lang niet meer iets leuks.

Dat gaat dan best ver idd.. Maar kan je dan nog wel genieten van het kinderloos zijn?

Vraag je dat aan mij of aan L0t? .

Was voor jou bedoeld DevilsAndDust

Leonieke: ik denk niet dat de PCOS nu nog heel erg speelt. Ben toentertijd flink wat afgevallen en heb dus weer een regelmatige cyclus. Nu met het spiraaltje dan weer niet.. Menstruatie blijft gewoon uit . Ook fijn!

In dat opzicht is het wel heel vervelend ja.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 10:31 schreef Ehhe het volgende:
Dat gaat dan best ver idd.. Maar kan je dan nog wel genieten van het kinderloos zijn?

Ja hoor, tot op zekere hoogte zeker wel. We hebben het heerlijk samen, mijn vriend en ik. We wonen in een leuk huisje, hebben plannen voor een mooie reis komende zomer, doen leuke dingen, knuffelen elkaar dagelijks plat.

Er knaagt alleen eigenlijk altijd wel iets. Een soort ongeduld. Ergens ben ik er toch altijd mee bezig met wat er allemaal nog moet gebeuren voor we er aan toe zijn om te kunnen gaan proberen zwanger te worden en daar is dan ook alles op gericht.

Ik voel me een verwend kind dat een pony wil, af en toe. .

DaD toch Dat lijkt me niet altijd even makkelijk. Heb je het er al wel eens met je vriend over gehad of hij kinderen wil? En hoe staat hij er eigenlijk in (sorry als ik allemaal dingen vraag die je al eens verteld hebt, ik lees hier niet zo heel vaak mee )

Hehe ja dat laatste. Ik herken die gevoelens allemaal zo!

Wat Skoap zegt: wanneer 'mag je los'?

M'n vriend weet het allemaal wel, al denk ik niet dat hij beseft hoezeer het voor mij iets is waar ik zo'n beetje dagelijks mee bezig ben. Hij wil ook graag kinderen (een jongetje en een meisje, zegt 'ie altijd), maar voorlopig nog niet. I found out the hard way. . Wanneer dan wel, weet ik niet zo goed. Binnen nu en een jaar of vier, zei 'ie nog niet al te lang geleden. .

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 11:10 schreef DevilsAndDust het volgende:

[..]

Ja hoor, tot op zekere hoogte zeker wel. We hebben het heerlijk samen, mijn vriend en ik. We wonen in een leuk huisje, hebben plannen voor een mooie reis komende zomer, doen leuke dingen, knuffelen elkaar dagelijks plat.

Er knaagt alleen eigenlijk altijd wel iets. Een soort ongeduld. Ergens ben ik er toch altijd mee bezig met wat er allemaal nog moet gebeuren voor we er aan toe zijn om te kunnen gaan proberen zwanger te worden en daar is dan ook alles op gericht.

Ik voel me een verwend kind dat een pony wil, af en toe. .

Ik deel je gevoel helemaal. Voordat we er voor gingen had ik ook bij elk klein ding het gevoel alsof het weer een stap richting 'kinderen' was. Zelfs zo dat die nieuwe grote wasmachine al weer een stap in de goede richting was

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 11:50 schreef DevilsAndDust het volgende:
M'n vriend weet het allemaal wel, al denk ik niet dat hij beseft hoezeer het voor mij iets is waar ik zo'n beetje dagelijks mee bezig ben. Hij wil ook graag kinderen (een jongetje en een meisje, zegt 'ie altijd), maar voorlopig nog niet. I found out the hard way. . Wanneer dan wel, weet ik niet zo goed. Binnen nu en een jaar of vier, zei 'ie nog niet al te lang geleden. .

! Ik duim voor je dat het dichter bij nu dan bij vier jaar zit.

Oh man, net de nieuwste bones gekeken (uit amerika dus, niet van hier) en eeh
(spoiler voor bones)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Btw, als ik nu nog 4 jaar zou moeten wachten, dan zou ik gewoon echt depresief raken denk ik. Dan ben ik nl al bijna 32 en ik wil zo graag voor m'n 30e. Dat niet alleen, maar ik vind het zo stom om het zo lang uit te stellen terwijl het straks gewoon kan, financieel enzo gezien. Liever over 4 jaar de tweede.

Oh ja, ik dacht een paar weken geleden dat ik wellicht zwanger zou kunnen zijn omdat ik ineens uit het niets zowat bijna elke dag na werk in slaap viel voor de tv. Ook werd ik een donderdag avond ineens misselijk met zuur enzo en dat bleef aanhouden tot de dinsdag erna, (was vorige week) nu nog maar weinig last van, alleen met 'teveel' eten. (eet nu iets minder standaard om t te voorkomen) Heb toen vitamine extra energie genomen en sindsdien ook geen last meer van. Vandaag per ongeluk vergeten en viel weer spontaan in slaap voor de tv. Weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. Nu wil ik naar bed. Ik vind dit zo raar. Dokter heeft bloedonderzoek laten doen, kwam niets uit, dit is nu al 3 weken terug ofzo. Denk dat ik morgen m'n vitamientjes maar niet meer vergeet. Word er een beetje kriebelig van. Zal de stress wel zijn ofzo.

Toen ik het tegen m'n vriend zei, zei hij trouwens van 'oh gewoon virusje opgepikt van mij ofzo, zwanger kan niet, want pil.' maar hij had heel andere symptomen, dus ik blijf bij stress. Ik ga ook geen test doen ofzo. Maar het was wel raar ineens. Ik weet nu iig hoe vervelend het kan zijn om zuur te hebben. Leef ik wat meer mee met de zwangere onder ons.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 14:22 schreef L0t.. het volgende:

[..]

Ik deel je gevoel helemaal. Voordat we er voor gingen had ik ook bij elk klein ding het gevoel alsof het weer een stap richting 'kinderen' was. Zelfs zo dat die nieuwe grote wasmachine al weer een stap in de goede richting was

[..]

! Ik duim voor je dat het dichter bij nu dan bij vier jaar zit.

Dank je, dat is lief van je. . _{Ik hoop het ook. .}

Dad-tje voor jou gewoon omdat het kan

Hoi!

RRRrrrrrammelll!!!

Doei.

quote:

Op woensdag 4 april 2012 07:28 schreef mignonne het volgende:
Hoi!

RRRrrrrrammelll!!!

Doei.

ik.kan.het niet beter zeggen

Lief en ik hadden de stap genomen naar het proberen een kindje te maken, maar hebben door omstandigheden dit 'on hold' moeten zetten. En pas nu merk ik hoe moeilijk ik dat vind, en hoeveel méer moeilijk ik het vind dan Lief. Een goede vriend van hem heeft een dochtertje van nu een maand of 4, en de foto's die op zijn facebook voorbij komen.... RAMMELLLL.

Iemand nog een paar rammelende eierstokken hebben? Ik heb zomaar het gevoel dat ik ze voorgoed kan opbergen..

quote:

Op woensdag 4 april 2012 09:44 schreef Chan het volgende:
Iemand nog een paar rammelende eierstokken hebben? Ik heb zomaar het gevoel dat ik ze voorgoed kan opbergen..

Waarom heb je dat gevoel dan?