Het grote vraag Piet hoe maak ik het klaar topic - #21

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 20:59 schreef RobinOok het volgende:
De vraag was dus niet "hoe hou ik kip mals in een roerbakgerecht, maar hoe krijg ik mijn peuter aan de kip? Geef d'r eerst een gestoofd boutje, zou ik zeggen. Dan weet je of het aan de kip of aan de "droogte" ligt.

Verder denk ik dat er van 1 of 2 eetlepels rijstwijn al weinig overblijft op het moment dat je het gaat bakken, laat staan nadat je het gebakken hebt. Als alle vocht is verdampt is de alcohol dat zeker.

Heh, Kipfilet is gewoon redelijk suf en droog indien behoorlijk gaar. En weinig smaak. Doe mij maar iets met wat vel en vet om te roosteren.

Mijn dochter eet trouwens ook amper vlees, hoe meer stukjes, hoe lastiger het is. En eerlijkgezegd, ze mist er neit enorm veel aan, ze eet voldoende vlees. Zolang ze maar wat groenten eet vind ik het best.

Als ik naar mezelf kijk zou ik vooral zeggen : Sluit geen compormissen..(of in elk geval zo min mogelijk)
Als m'n ouders en m'n zus vroeger aan de bloedworst zaten zat ik aan een tartaartje, hadden zij rode kool dan at ik spinazie (of spruiten, gek genoeg lustte ik dat dan weer wel)
Ik vind het achteraf wel zonde want ik lust daardoor veel dingen niet (of ik denk ze niet te lusten)

Dus ik zou zeggen, meedoen met de pot en alleen als het echt niet gaat dan laten staan en een volgende keer weer proberen, nooit door iets anders vervangen, dan maar geen vlees of groenten voor een avondje.

En kip heeft gewoon een beetje tijd nodig, langzaam garen en het blijft mals.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 22:01 schreef SiGNe het volgende:
Als ik naar mezelf kijk zou ik vooral zeggen : Sluit geen compormissen..(of in elk geval zo min mogelijk)
Als m'n ouders en m'n zus vroeger aan de bloedworst zaten zat ik aan een tartaartje, hadden zij rode kool dan at ik spinazie (of spruiten, gek genoeg lustte ik dat dan weer wel)
Ik vind het achteraf wel zonde want ik lust daardoor veel dingen niet (of ik denk ze niet te lusten)

Dus ik zou zeggen, meedoen met de pot en alleen als het echt niet gaat dan laten staan en een volgende keer weer proberen, nooit door iets anders vervangen, dan maar geen vlees of groenten voor een avondje.

En kip heeft gewoon een beetje tijd nodig, langzaam garen en het blijft mals.

Mee eens, zo ben ik opgevoed en ik lust vrijwel alles. En de twee zaken die ik echt niet wegkreeg, daar mocht ik dan minder van opscheppen (één lepel). Rode kool en spinazie waren dat, die ik sinds ik ze vers eet overigens ook lust

T moet geen gevecht worden, maar evenmin moet je als ouder toegeven aan de nukken van je kind door maar wat anders te maken denk ik. Als ik mijn eten niet opat kreeg ik ook geen snoep meer die avond, of een toetje, en ik moest alles, ook wat ik niet lustte, dus wel steeds blijven probéren, al was het een klein beetje. Heeft wat mij betreft prima gewerkt.

Kip vond ik vroeger trouwens wel nogal droog, alleen kippenbouten was ik verzot op. Maar als het de smaak is die ze niet kan waarderen, en niet de structuur (ik lees dat ze ook niet van drumsticks houdt) dan kun je misschien zaken proberen als gevulde kip, of kip in een redelijk sterk smakende saus?

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 20:59 schreef RobinOok het volgende:
De vraag was dus niet "hoe hou ik kip mals in een roerbakgerecht, maar hoe krijg ik mijn peuter aan de kip? Geef d'r eerst een gestoofd boutje, zou ik zeggen. Dan weet je of het aan de kip of aan de "droogte" ligt.

Verder denk ik dat er van 1 of 2 eetlepels rijstwijn al weinig overblijft op het moment dat je het gaat bakken, laat staan nadat je het gebakken hebt. Als alle vocht is verdampt is de alcohol dat zeker.

Nee, de vraag was echt 'hoe hou ik kip mals in een roerbakgerecht', dat vraag ik me namelijk al jaren af. Die peuter die geen kip eet, kwam er pas later bij.

En hoe interessant ik verder de discussie: 'hoe leer je een kind verschillende dingen eten' ook vind, ik denk dat die hier niet op zijn plaats is. Maar goed, daar ging het me in eerste instantie dus ook echt niet om.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 22:45 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

Mee eens, zo ben ik opgevoed en ik lust vrijwel alles.

Niet mee eens. Ik ben ook zo opgevoed (zoals SiGNe dus) en lust nu wel alles. Zonder allerlei eettrauma's, gewoon geheel en al vrijwillig alles leren eten.

Het lijkt me als ouder wel makkelijk als je kind alles lust, maar belangrijk is het niet. Zolang het nog maar gewoon genoeg gezonde dingen eet.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 22:47 schreef cinnamon_M het volgende:
Kip vond ik vroeger trouwens wel nogal droog, alleen kippenbouten was ik verzot op. Maar als het de smaak is die ze niet kan waarderen, en niet de structuur (ik lees dat ze ook niet van drumsticks houdt) dan kun je misschien zaken proberen als gevulde kip, of kip in een redelijk sterk smakende saus?

Bij mij was dat precies andersom. Ik bliefde geen poot, alleen maar borst. (drumstick of vlerk blief ik nog steeds niet) Ondanks dat iedereen altijd riep dat poten zoooooveel lekkerder waren, want waarom werd er dan gevochten om de filet en nooit om de poten?

Mensen die kipfilet droog vinden kunnen niet koken. Dat is mijn mening.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 22:49 schreef RobinOok het volgende:

[..]

Niet mee eens. Ik ben ook zo opgevoed (zoals SiGNe dus) en lust nu wel alles. Zonder allerlei eettrauma's, gewoon geheel en al vrijwillig alles leren eten.

Het lijkt me als ouder wel makkelijk als je kind alles lust, maar belangrijk is het niet. Zolang het nog maar gewoon genoeg gezonde dingen eet.

Ik snap wat je zegt, maar ik heb ook geen eettrauma's, integendeel; maar juist met dat in gedachten zei ik ook: het moet geen gevecht worden. Je moet het er niet in gaan proppen, maar van t kind verlangen dat het datgeen wat hij/zij niet lust eens in de zoveel tijd weer eens probeert, en niet wat anders gaan koken als t kind een keer piept 'dat vind ik niet lekker' lijkt mij een goede methode die weinig kwaad kan. En uiteraard alles wel minstens 1x proeven voordat er 'lussiknie' geroepen wordt. Maar het zal wellicht ook bij het ene kind net wat anders werken dan bij t andere.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 22:52 schreef RobinOok het volgende:

[..]

Bij mij was dat precies andersom. Ik bliefde geen poot, alleen maar borst. (drumstick of vlerk blief ik nog steeds niet) Ondanks dat iedereen altijd riep dat poten zoooooveel lekkerder waren, want waarom werd er dan gevochten om de filet en nooit om de poten?

Mensen die kipfilet droog vinden kunnen niet koken. Dat is mijn mening.

Mm... nou, ik moet zeggen dat mijn kipfilet een stuk malser en sappiger is dan die van mijn moeder, maar toch: ik vind alle kipfilet, hoe goed bereid ook, een tikje droog. Het is gewoon mijn smaak niet, ik heb het ook met varkensfiletlapjes. Ik hou van vet vlees (op rood vlees na dan).

Ik denk ook wel dat mijn ouders het anders aan hadden kunnen pakken, maar ja, mijn moeder was gewoon geen match voor mij. Veel te lief! ;-)
Er waren ook dingen die ik eerst wel at en later niet meer, dus ja, dat gaat ook om meer dan alleen om "niet lusten", denk ik achteraf. Maar als je geen zin hebt in dat gevecht kun je het dus ook zo oplossen, met dingen die ik wel lustte. Ik zou dat zelf heel anders aanpakken, maar ja, ik ben niet zo lief als mijn moeder. (en bovendien, wat wisten moeders vroeger nou van opvoeden en kleuterpubertijden enzo, nu weten we dat dat meer om macht gaat dan om iets wel of niet lusten)

En ik wil gewoon maar zeggen, ik heb best normaal en gezond gegeten als kind en puber, alleen was er een hele lijst van dingen die "niet lustte". Ik ben nooit gedwongen, heb geen eettrauma's en ben uiteindelijk toch alles gaan lusten. Er zijn gewoon geen beste manieren, enkel mensen die nooit volwassen willen worden. ;-)

Drumsticks en vleugels hou ik ook niet van, velletje eromheen vind ik niet lekker (tevet vaak, krokant is het wel lekker) en het vlees zelf heeft ook een vettige smaak voor mij.
Ik ga voor het witte vlees van een kipfileetje.

En in blokjes gesneden: grote blokjes (2x2x2) en niet bruin bakken maar eerder die saus/groenten erbij.. werkt 100%.
Ligt trouwens ook wel aan de kwaliteit van de kip, met die van de super de boer lukt het niet (heeft ook bijsmaak), die van AH gaat ook niet super maar die van de C1000 en de Jumbo komen altijd lekker mals uit de pan.
Ik ben een dusdanige zeikerd met eten dat ik net zolang blijf proberen tot het wel goed is (ik heb ook elk chinees restaurant in zeist getest tot ik een goede had gevonden )
ah, ja.. autistisch trekje.. ik weet het

Paar jaar geleden heb ik ook een schedelbasisfractuur gehad en sindsdien is van de een op de andere dag m'n smaak en reuk ook veranderd.
sommige dingen ruiken nu totaal anders en smaken dus ook anders.
Wijn lust ik bijvoorbeeld niet meer, smaakt enorm zuur terwijl ik dat vroeger erg lekker vond.
Andere dingen lust ik nu wel opeens, kappertjes en olijven bijvoorbeeld (juist zure smaken gek genoeg)

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 23:01 schreef RobinOok het volgende:
Ik denk ook wel dat mijn ouders het anders aan hadden kunnen pakken, maar ja, mijn moeder was gewoon geen match voor mij. Veel te lief! ;-)
Er waren ook dingen die ik eerst wel at en later niet meer, dus ja, dat gaat ook om meer dan alleen om "niet lusten", denk ik achteraf. Maar als je geen zin hebt in dat gevecht kun je het dus ook zo oplossen, met dingen die ik wel lustte. Ik zou dat zelf heel anders aanpakken, maar ja, ik ben niet zo lief als mijn moeder.

En ik wil gewoon maar zeggen, ik heb best normaal en gezond gegeten als kind en puber, alleen was er een hele lijst van dingen die "niet lustte". Ik ben nooit gedwongen, heb geen eettrauma's en ben uiteindelijk toch alles gaan lusten. Er zijn gewoon geen beste manieren, enkel mensen die nooit volwassen willen worden. ;-)

Ik geloof ook wel dat je prima en gezond kan eten, ook als je redelijk wat dingen niet lust En "er zijn gewoon geen beste manieren, enkel mensen die nooit volwassen willen worden"; daar zit wel wat in; denk dat nooit iets nieuws willen proberen en je hele leven vrijwel niets lusten met wel meer te maken heeft dan alleen omgang met eten, eerder met je instelling en karakter in de bredere zin. Die uiteraard wel beïnvloed zijn door opvoeding, maar dan hebben we het niet meer over opvoeding qua eten

We zijn wel een beetje offtopic, misschien moet ik maar een vraag gaan verzinnen voor Piet

Misschien een lekker recept met spruitjes, die heb ik voor morgen op het menu staan

Gemixt met "spaanse krieltjes", dat is mijn favoriet voor spruitjes. ;-)


Spanish Potatoes

Lekker met KIPFILET!

Lol @Robin!

Wbt spruitjes: ik vind ze zelf erg lekker op een vrij simpele wijze: blancheren, bakken in ganzenvet en als je wil carameliseren met wat suiker, ook erg lekker met amandelschaafsel. Spruitjesstamppot vind ik ook heerlijk.

Zonder kipfilet allebei

Stamppot spruitjes, ook lekker!


Stamppot Spruitjes

Of gewoon simpel, zoals we gisteren aten: gestoomde, gehalveerde spruiten, gekookte & gehalveerde krieltjes, geroerbakte KIPFILET en dan een kant-en-klare Chinese currysaus. Niet helemaal mijn stijl, hihi, maar om eens uit te proberen was het best okay.

Maar dat komt voornamelijk omdat mijn lief niet van spruitjes houdt, dus hoe meer je ze maskeert hoe beter!

Om de spruitjessmaak te maskeren is dit ook wel een goeie, ala Momofuku:


Momofuku's Roasted Brussels sprouts with Fish Sauce Vinaigrette

(maar al wel iets meer werk. Trouwens, David Chang pleurt de spruitjes zo de frituur in. Serieus! Gewoon net zo lang tot ze nog net niet verbrand zijn. Schijnt erg lekker te zijn.)

M'n moeder kookte ze altijd tot prut, werkte voor me want daardoor smaakt het wat zoeter.
Maar tegenwoordig kook ik ze toch liever iets korter en vind ik de spruiten ook lang niet meer zo "bitter" als vroeger.
Ik ga er vanuit dat dat door rasveredeling komt en dat ze tegenwoordig gewoon zoetere spruiten telen omdat dat nu eenmaal beter verkoopt.
die oude vond ik zelf dan toch lekkerder.

@RobinOok Kan me goed voorstellen dat gefrituurde spruitjes lekker zijn. Gefrituurde bloemkool is bijvoorbeeld ook lekker, mijn favo Indiase curry is met bruin gefrituurde bloemkool. Krijgt heel apart smaakje.

quote:

Op zondag 22 januari 2012 00:04 schreef SiGNe het volgende:

Ik ga er vanuit dat dat door rasveredeling komt en dat ze tegenwoordig gewoon zoetere spruiten telen omdat dat nu eenmaal beter verkoopt.

Alles is tegenwoordig zoeter. Van spruiten tot mayonaise en van brood tot soep.

quote:

Op zondag 22 januari 2012 00:06 schreef Isegrim het volgende:
@RobinOok Kan me goed voorstellen dat gefrituurde spruitjes lekker zijn. Gefrituurde bloemkool is bijvoorbeeld ook lekker, mijn favo Indiase curry is met bruin gefrituurde bloemkool. Krijgt heel apart smaakje.

Een van de weinige vegetarische gerechten in mijn reportoire is Indiase bloemkool. Die moet geroerbakt, maar dat vind ik teveel moeite en vind bloemkool zo ook wel lekker, dus ik kook of stoom de bloemkool gewoon. Vooral omdat het daarna toch ook verdronken wordt in een tomatenachtige saus.

Maar gefrituurde bloemkool op zich, ja, ik geloof meteen dat dat lekker is!
Zo zijn sperziebonen op zijn chinees ook zo lekker. De eerste keer dat je die krijgt denk je "huh, wat hebben ze daarmee gedaan, oude, overjarige, zwartgeblakerde sperziebonen. Maar yum! Die zijn echt lekker". Dus ja, ik geloof eigenlijk meteen wel dat zo'n beetje iedere groente gefrituurd lekker is.

Doen ze dat ook niet in Zuid-Amerika? Allerlei groenten frituren?

Geen idee, maar eigenlijk is bijna alles lekker als je het frituurt.

Eens! :-)

quote:

Op maandag 2 januari 2012 15:48 schreef Pietverdriet het volgende:
voor 4 personen
400 g Spaghetti
400 g Spek, gerookt, droog
4 grote Eieren
50 g Boter
Pout en Zeper
1 Snuf muskaat
2 teen knoflook
pecorino of parmezaan, geraspt, flinke berg

Piet ik wil dit weer maken omdat we nu een blok échte parmezaan hebben gevonden. Er werd toen gezegd een (zoals in je quote ook) een 'flinke berg parmezaan', wat moet ik me hierbij voorstellen ongeveer? Het blok is zo'n 180-200 gram.