Geweldig die pakken van de mannen van oh-oh!
Lara heeft alleen een reflecterend jasje voor in het donker en dat is voor haar al meer dan genoeg.
Ik heb het voor elkaar gekregen om de laatste 4 keer van huis te gaan met een lekker zonnetje en drie kwartier later zeiknat en ijskoud thuis te komen van Lara uitlaten.
Nog leuker is dat Lara dan heel schaapachtig staat te kijken hoe ik een droge broek aantrek... en komt dan vervolgens heel sneaky mijn kant op om haar kop er aan af te drogen!
Voor de rest zijn wij wat minder blij met onze buurman... ik liep net van huis weg, ben nog geen 10 meter bij zijn voordeur vandaan en hij staat met rotjes onze kant op te gooien. Zijn eigen dochter van 5 stond jankend en krijsend bij de voordeur, maar een lol dattie had.
Gelukkig viel het mee bij Lara, maar ieder jaar vind ze het minder leuk... zeker op zo'n korte afstand. Binnen valt het nog wel mee, dan blijft ze gewoon liggen, maar buiten duurt het even voordat haar staart weer de lucht in gaat en ze gewoon lekker rond snuffelt.
Morgen trainen we gelukkig al om half 9 's ochtends, in een afgelegen stuk [tussen industrieterrein, kanaal en natuurgebied], en de rotjochies en -kerols met hun knallers zullen dan nog wel op 1 oor liggen. Voordeel van de training is dat we er niet alleen vroeg genoeg weer weg zijn, maar dat Lara vervolgens de hele dag voor pampus ligt om bij te komen.
We hoeven de rest van de dag dan ook niet veel meer te doen met haar en blijven lekker thuis... afwachten tot het 2012 is en dat het maar weer snel voorbij mag zijn met het vuurwerk. Lara slaapt morgenavond ook binnen om die reden... ik moet 's ochtends al om 7h beginnen met werken, dus we zijn er toch weer vroeg genoeg uit om een knalvrij rondje te lopen.
Weltrusten... Tot morgen zonder zorgen.
Oudste,
Jongste en
LaraMijn
mietjesschema in de strijd naar een betere conditie.