R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De lezing zelf is in mijn ogen baanbrekend omdat hij een onderwerp aansnijdt dat nog nooit is aangesneden binnen de atheistische gemeenschap. Harris probeert atheisten warm te krijgen voor introspectie en meditatie en probeert te laten zien dat dit de weg is om in te slaan voor de mensheid.quote:Op dinsdag 24 juli 2012 09:33 schreef Canillas het volgende:
Daar heb je vind ik een goed punt, ik zelf heb nog nooit mee hoeven maken dat ik iets niet kon vanwege het geloof of aanhangers van geloof maar kan me voorstellen dat dat op z'n zachts gezegd frustrerend is. Als het dan op regelmatige basis gebeurt dan is je er tegen bewapenen misschien zelfs wel noodzaak. Het is denk ik te vergelijken met het zien van mensen die volledig worden geleefd door ego en dat zelf niet door hebben, niet eens een beetje, ongeacht het leed wat dat veroorzaakt en daar 'gewoon' mee doorgaan; het 'werkt' immer voor hen. Moeilijk.
Ga de lezing vanavond kijken, en bedankt voor je inzichtelijke standpunt
Ik vind Harris zelf niet op zn allerscherpst maar ik heb het idee dat hij een beetje op zn hoede is met wat hij zegt. Hij beseft zichzelf nl. maar al te goed dat meditatie en leven in het nu nogal zweverig overkomen op veel mensen, met name atheisten die allergisch zijn voor alles dat ook maar een klein beetje raakt aan het geloof.
Harris zou deze lezing ook nooit in het begin van zijn carriere hebben gedaan denk ik. Maar nu hij een prominent figuur is in de intellectuele gemeenschap en hij overduidelijk zijn plekje heeft veroverd, kan hij verder gaan met het introduceren van "revolutionaire" ideeen.
Verder verdenk ik Harris er ook van dat hij nog verder gaat in zijn eigen ideeen, maar dat hij dat zeer verstandig voor nu nog voor zichzelf houdt. Ik kan me een lezing van jaren geleden herinneren waarin hij plotseling aardig coulant was over reincarnatie op een onbewaakt moment en dat hij toen gelijk allerlei WTF? gezichten te zien kreeg van zijn collega's. Ik denk dat hij daarvan heeft geleerd en dat hij nu weet dat hij stapje voor stapje de diepte in moet.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Je cognitieve capaciteiten zullen juist toenemenquote:
Interessant topic. Ik heb de OP gelezen, maar verder nog niet vanwege gebrek aan tijd. Topictitel sprak mij ook erg aan. Heb veel last gehad van teveel nadenken, nu heb ik het nog steeds maar het bezorgt mij minder last. Gevoel van racing thoughts. Ik denk vaak zo'n vijf dingen tegelijk, waar je dus soms compleet gestoord van wordt. Met name als kind was dat lastig. Nu vind ik het wel moeilijk om los te laten omdat ik bang ben dat het mijn cognitieve capaciteiten schaadt, oftewel dat ik dit nodig heb om de dingen te kunnen doen die ik nu doe. Al zou wat meer rust ook wel lekker zijn. Betrap mijzelf er ook wel eens op dat ik ongemerkt mijn adem inhoud wanneer ik bijv druk bezig ben. Als hardcore wetenschapper is het wel fijn om wetenschappelijke onderbouwingen te zien en ik kan slecht tegen zweverig gebeuren.
"Verlichting" is niets anders dan de controle terugnemen van je verstand. Het is het besef dat het verstand bestaat in je bewustzijn. Je verstand is ontzettend belangrijk, maar omvat niet je hele bewustzijn. Wanneer je leert hoe je een stapje terug moet zetten en inziet dat er meer is aan bewustzijn dan alleen gedachten, dan zul je juist een beter overzicht krijgen mbt je cognitie. Je kunt makkelijker een stapje terug zetten en ideeën van een afstandje bekijken zodat je ze beter overziet.
Dat is mijn ervaring althans
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja, vond het goed gedaan van hem hoe hij de oefening inleidde en duidelijk maakt over het waarom en hoe hij het koppelde aan het huidige moment, het nu, en zo dus afstand te nemen van het denken in plaats van er midden in te zitten. Is voor velen vaak een schok dat dat überhaupt kanquote:
De lezing zelf is in mijn ogen baanbrekend omdat hij een onderwerp aansnijdt dat nog nooit is aangesneden binnen de atheistische gemeenschap. Harris probeert atheisten warm te krijgen voor introspectie en meditatie en probeert te laten zien dat dit de weg is om in te slaan voor de mensheid.
Ja, dat is de grote valkuil van het puur het concept wetenschap aanhangen en dat laten bepalen hoe je redeneert en tegen dingen aan kijkt, dat wordt dan net zo'n dogma als geloof dat geworden is.quote:Ik vind Harris zelf niet op zn allerscherpst maar ik heb het idee dat hij een beetje op zn hoede is met wat hij zegt. Hij beseft zichzelf nl. maar al te goed dat meditatie en leven in het nu nogal zweverig overkomen op veel mensen, met name atheisten die allergisch zijn voor alles dat ook maar een klein beetje raakt aan het geloof.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Denk jij aan 5 dingen tegelijk? Zeg je tegen jezelf ''nu ga ik aan 5 dingen tegelijk denken''?quote:
Interessant topic. Ik heb de OP gelezen, maar verder nog niet vanwege gebrek aan tijd. Topictitel sprak mij ook erg aan. Heb veel last gehad van teveel nadenken, nu heb ik het nog steeds maar het bezorgt mij minder last. Gevoel van racing thoughts. Ik denk vaak zo'n vijf dingen tegelijk, waar je dus soms compleet gestoord van wordt. Met name als kind was dat lastig.
Of gebeurt dat denken gewoon in de ruimte waar het denken plaats vind, constant en herhalend en eigenlijk los van wie jij bent? Zijn die gedachten eigenlijk echt iets, of geef jij ze 'echtheid' door te geloven dat die gedachten iets betekenen?
Wie/wat denkt die gedachten? Wie is diegene die die gedachten hoort?
Kan jij daar slecht tegen over raakt het conceptuele hokje wat je van jezelf hebt dan in paniek? Snap je dat 'hardcore wetenschapper' en mentaal beeld is waar je jezelf in op sluit? En dat beeld alleen maar dat is, een beeld, en je dat zelf echt maakt door erin te geloven?quote:Als hardcore wetenschapper is het wel fijn om wetenschappelijke onderbouwingen te zien en ik kan slecht tegen zweverig gebeuren.
Als wetenschapper ben je waarschijnlijk niet gelovig, maar je gelooft wel op dezelfde manier in dat beeld wat je van jezelf hebt. Is dat logisch?
Snap je dat het dat hokje is wat je hoort roepen ''dat is zweverig, weg hier!'' omdat wanneer jij gaat kijken of de dingen eventueel anders zouden zijn dan je gelooft je vastgeroeste overtuiging hun kracht zouden kunnen verliezen?
Mensen kunnen verdomd intelligent zijn, als wetenschapper ook, maar wanneer intelligentie je beperkt ben je niet slim bezig, en zeker ook niet wijs
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
@ Probably: Mooie lezing inderdaad!
Mooie post Canillas!
@ssebass Onderzoek inderdaad eerst eens die ik-persoon, denk eens na over FSA (False sense of authorship). Zoals IK denk vaak zo'n vijf dingen tegelijk (Als JIJ dat doet waarom stop je daar dan niet gewoon mee) of IK hou ongemerkt mijn adem in (Adem JIJ wel of gaat dit automatisch en komt daar helemaal geen ik persoon aan te pas? Als jij jezelf daarop betrapt dan is het het blijkbaar een onbewust iets waar helemaal geen ik aan te pas komt). Jij laat je bloed niet stromen, jij hoest niet, net zoals iemand zegt ik heb lekker geslapen maar waar is die ik als jij slaapt. Het gebeurd gewoon. Je hebt er ook niet voor gekozen om geboren te worden.
Om nog even bij Sam Harris te blijven: Ssebass kijk deze lezing eens van hem over vrije wil. Sluit compleet bij je post aan.
Het is zoals het is, alles gebeurd gewoon en jij hebt daar totaal geen invloed op.
Mooie post Canillas!
@ssebass Onderzoek inderdaad eerst eens die ik-persoon, denk eens na over FSA (False sense of authorship). Zoals IK denk vaak zo'n vijf dingen tegelijk (Als JIJ dat doet waarom stop je daar dan niet gewoon mee) of IK hou ongemerkt mijn adem in (Adem JIJ wel of gaat dit automatisch en komt daar helemaal geen ik persoon aan te pas? Als jij jezelf daarop betrapt dan is het het blijkbaar een onbewust iets waar helemaal geen ik aan te pas komt). Jij laat je bloed niet stromen, jij hoest niet, net zoals iemand zegt ik heb lekker geslapen maar waar is die ik als jij slaapt. Het gebeurd gewoon. Je hebt er ook niet voor gekozen om geboren te worden.
Om nog even bij Sam Harris te blijven: Ssebass kijk deze lezing eens van hem over vrije wil. Sluit compleet bij je post aan.
Het is zoals het is, alles gebeurd gewoon en jij hebt daar totaal geen invloed op.
Hij heeft het over dat je geen vrije wil hebt omdat je geen controle hebt over 'wat je denkt' terwijl dat juist het punt is; gedachtes die opkomen (de geconditioneerde en herhalende) denk je zelf niet, dat doet de mind zelf en belangrijker; je hoeft daar geen controle over te hebben. Het mag er zijn, het mag de ruimte krijgen, je hoeft er niks mee te doen. Jij kan doen wat je denken niet kan; niet reageren en zijn.quote:
Om nog even bij Sam Harris te blijven: Ssebass kijk deze lezing eens van hem over vrije wil. Sluit compleet bij je post aan.
Het is zoals het is, alles gebeurd gewoon en jij hebt daar totaal geen invloed op.
Het idee dat er gehandeld moet worden omdat er een bepaald gevoel of gedachte is is de illusie, dat is ego, een illusie die bestaat wanneer je geidentificeerd bent met je denken en deze lezing lijkt op het daarvan uit gaan gebaseerd.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Daar heb je een punt inderdaad, maar feit is natuurlijk wel dat eigenlijk bijna iedereen geïdentificeerd is met het denken en op de manier dat hij beschrijft leeft.quote:Op woensdag 25 juli 2012 15:43 schreef Canillas het volgende:
[..]
Hij heeft het over dat je geen vrije wil hebt omdat je geen controle hebt over 'wat je denkt' terwijl dat juist het punt is; gedachtes die opkomen (de geconditioneerde en herhalende) denk je zelf niet, dat doet de mind zelf en belangrijker; je hoeft daar geen controle over te hebben. Het mag er zijn, het mag de ruimte krijgen, je hoeft er niks mee te doen. Jij kan doen wat je denken niet kan; niet reageren en zijn.
Het idee dat er gehandeld moet worden omdat er een bepaald gevoel of gedachte is is de illusie, dat is ego, een illusie die bestaat wanneer je geidentificeerd bent met je denken en deze lezing lijkt op het daarvan uit gaan gebaseerd.
Ja, wat het in mijn ogen nog eens extra gevaarlijk maakt om lezingen te geven die het kooitje van het denken waarin mensen zitten opgesloten bevestigen, lijkt me niet dat dat het welzijn van het individu of de wereld ten goede komt, in tegendeel zelfs.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik ben ook begonnen aan dit boek na het lezen van wat posts hier. Ik kom er nog niet helemaal lekker in en moet het denk ik sowieso nog een paar keer lezen voordat het echt op me in gaat werken.
Maar het heeft potentie en sluit wel aan op dingen waar ik erg last van heb en die me behoorlijk in de weg zitten.
Maar het heeft potentie en sluit wel aan op dingen waar ik erg last van heb en die me behoorlijk in de weg zitten.
"Deze shit escaleert helemaal de hand uit"
quote:
Ik ben ook begonnen aan dit boek na het lezen van wat posts hier. Ik kom er nog niet helemaal lekker in en moet het denk ik sowieso nog een paar keer lezen voordat het echt op me in gaat werken.
Maar het heeft potentie en sluit wel aan op dingen waar ik erg last van heb en die me behoorlijk in de weg zitten.
Het kan inderdaad dat het boek niet meteen die invloed heeft die je wilt. Ik heb ooit eens "Ontwaken in de droom" gekocht en ik vond het zeker een interessant boek en tijdens het lezen had ik echt het gevoel dat er een diepere waarheid in zit. Alleen op dat moment maakte ik toch niet de klik helemaal en heb ik weinig gedaan met dat boek. Toen een paar jaar later las ik de Kracht vh Nu en toen had ik wel de klik zeg maar.
Soms moet je ideeen wat op je in laten werken voordat ze wortel kunnen schieten.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Over Ontwaken in de droom gesproken... Ben nu voor de derde of vierde keer Ontwaken in de droom aan het lezen.... Lees het telkens weer op een andere manier. Nu heb ik voor de eerste keer dat bepaalde delen me op een bepaalde manier raken. Wat is dat toch een goed boek en een aanrader voor iedereen die hem nog niet heeft gelezen.
Inzien dat het niet jij is die piekert maar dat het je denken is wat dat doetquote:
Hebben jullie misschien tips voor mij, zodat ik minder pieker?
Zeg jij ooit tegen jezelf "nu ga ik piekeren" of gebeurt dat gewoon vanzelf? Stopt het wanneer je zegt "nu stop ik met piekeren" of gaat het gewoon door?
Denken gebeurt gewoon, hoe meer aandacht je eraan besteed des te grotere plek neemt het in in je beleving en je verzetten tegen iets is een grote vorm van aandacht geven. Geef het de ruimte, laat het er zijn en wees je ervan bewust dat het maar gedachten zijn
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Pieker je over een specifiek onderwerp, of pieker je in het algemeen?quote:
Hebben jullie misschien tips voor mij, zodat ik minder pieker?
Wat voor mij hielp is onder andere me volledig focussen op m'n ademhaling en alle gedachten die langskwamen gewoon over me heen laten komen. Niet oordelen over je gedachten, niet nadenken over je gedachten, want daar maak je alleen maar meer gedachten mee. Gewoon simpel luisteren naar je eigen ademhaling:
Adem in... adem uit... adem in... etc.
Ik had nog wel wat andere trucjes die ik gebruikte, maar dit was de eerste waar ik nu op kwam (en eentje die het minst onconventioneel is
). Probeer voor jezelf het een en ander uit en kijk wat jou het meest bevalt. En laat de resultaten hier horen, want ik ben daar best nieuwsgierig naar en wellicht anderen ook!
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Het is een goeie oefening hoor, maar op lange termijn is het uitkijken dat je niet verzand in 'trucjes', dan denk je 'oh shit ik denk weer te veel' en dan ga je het inzetten om van de gedachten weg te krijgen, terwijl de kern juist het acceptatie van de gedachten is, en het voelen wat gevoeld wil worden.quote:
[..]
Pieker je over een specifiek onderwerp, of pieker je in het algemeen?
Wat voor mij hielp is onder andere me volledig focussen op m'n ademhaling en alle gedachten die langskwamen gewoon over me heen laten komen. Niet oordelen over je gedachten, niet nadenken over je gedachten, want daar maak je alleen maar meer gedachten mee. Gewoon simpel luisteren naar je eigen ademhaling:
Adem in... adem uit... adem in... etc.
Ik had nog wel wat andere trucjes die ik gebruikte, maar dit was de eerste waar ik nu op kwam (en eentje die het minst onconventioneel is
En laat de resultaten hier horen, want ik ben daar best nieuwsgierig naar en wellicht anderen ook!
:')
Ben ik met je eens. Al is dat iets dat je vanzelf ontdekt wanneer je deze oefening lang genoeg doet. Nog later merk je dat de gedachtenstroom vanzelf minder wordt.quote:
[..]
Het is een goeie oefening hoor, maar op lange termijn is het uitkijken dat je niet verzand in 'trucjes', dan denk je 'oh shit ik denk weer te veel' en dan ga je het inzetten om van de gedachten weg te krijgen, terwijl de kern juist het acceptatie van de gedachten is, en het voelen wat gevoeld wil worden.
Blijkbaar is het onmogelijk om in het nu te leven (aldus bronnen op het internet ). Schijnbaar haalt het brein het verleden er continu bij:
http://www.scientias.nl/ons-brein-kan-niet-in-het-nu-leven/69627
^^^ interessant artikel trouwens
). Schijnbaar haalt het brein het verleden er continu bij:http://www.scientias.nl/ons-brein-kan-niet-in-het-nu-leven/69627
^^^ interessant artikel trouwens
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Zeker interessant!quote:
Blijkbaar is het onmogelijk om in het nu te leven (aldus bronnen op het internet
http://www.scientias.nl/ons-brein-kan-niet-in-het-nu-leven/69627
^^^ interessant artikel trouwens
Maar als ik het goed lees verwarren de onderzoekers de staat van bewustzijn tijdens mindfulness nog steeds met denken, terwijl die staat van bewustzijn juist zonder denken is. Het is wat in de oosterse gevechtsleer ook wel mushin wordt genoemd, ofwel no mind. Het is handelen zonder bewust denken, wat je durft omdat je het ego, of het brein, zo hebt gevormd dat het aansluit bij die meta-mind. Die mind en meta-mind zijn zo goed als één geworden en dus kan je erop vertrouwen en hoef je geen energie (van je bewustzijn?) in één van deze minds te steken. Je kan dus opgaan in de flow van wat is, ofwel mushin, ofwel mindfulness.
Waarom ik dat denk te lezen is door deze tekst:
Waar ik het wel mee eens ben is dat ook die zogenaamde 'meta-mind' ook denken is, wat denken over het denken is. Maar zoals ik persoonlijk mindfulness opvat is zelfs zónder die vorm van denken.quote:“Als wij denken dat we iets goeds krijgen dan is de hersenactiviteit in SEF (het deel van de hersenen dat betrokken is bij de snelle oogbewegingen, red.) groter,” legt Sommer uit. “Mensen willen goede dingen in het leven en om die goede dingen te blijven krijgen, moeten ze de huidige situatie vergelijking met de beslissingen die ze in het verleden hebben gemaakt.”
Onmogelijk
En dat verklaart waarom het zo moeilijk is om in het heden te leven. Sterker nog: volgens de onderzoekers is het onmogelijk om in het nu te leven. Ons brein haalt er altijd ervaringen uit het verleden bij. “Voor een gezond persoon is het onmogelijk om in dit moment te leven. Het is een mooie term, maar onze ervaringen zijn daarvoor te talrijk.”
Weet niet of ik het goed omschrijf zo, de woorden lijken ietwat te beperkt om die gradaties in vormeloosheid van mind, no mind uit te drukken.
Er zijn volgens mij bijzonder weinig wetenschappelijke artikelen die zich richten op buiten je denken om leven, zelfde geldt trouwens voor boeken over psychologie die allemaal gebaseerd zijn op situaties waarin volledig geïdentificeerd met ego zijn de norm is.
Het is alsof ze het Nu willen verklaren binnen de wereld van het denken en dat gaat niet werken natuurlijk
Het is alsof ze het Nu willen verklaren binnen de wereld van het denken en dat gaat niet werken natuurlijk
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Duidelijke omschrijving!quote:
[..]
Zeker interessant!
Maar als ik het goed lees verwarren de onderzoekers de staat van bewustzijn tijdens mindfulness nog steeds met denken, terwijl die staat van bewustzijn juist zonder denken is. Het is wat in de oosterse gevechtsleer ook wel mushin wordt genoemd, ofwel no mind. Het is handelen zonder bewust denken, wat je durft omdat je het ego, of het brein, zo hebt gevormd dat het aansluit bij die meta-mind. Die mind en meta-mind zijn zo goed als één geworden en dus kan je erop vertrouwen en hoef je geen energie (van je bewustzijn?) in één van deze minds te steken. Je kan dus opgaan in de flow van wat is, ofwel mushin, ofwel mindfulness.
Waarom ik dat denk te lezen is door deze tekst:
[..]
Waar ik het wel mee eens ben is dat ook die zogenaamde 'meta-mind' ook denken is, wat denken over het denken is. Maar zoals ik persoonlijk mindfulness opvat is zelfs zónder die vorm van denken.
Weet niet of ik het goed omschrijf zo, de woorden lijken ietwat te beperkt om die gradaties in vormeloosheid van mind, no mind uit te drukken.
Ik denk ook niet zozeer dat het niet mogelijk is om zonder denken te zijn, maar dat het gewoon een vet lange tijd duurt voordat je die meta-mind echt kunt laten samenvallen met het ego. Dat dan op een zodanige manier dat je niet ineens weer beseft dat je eigenlijk gewoon aan het denken bent en uit het moment getrokken bent.
Ik weet van mijzelf in ieder geval hoe moeilijk dat is, en dit artikel geeft mij in ieder geval het gevoel dat het niet helemaal "falen" is waarom je vaak toch weer in denken verzand.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
True. Je zou het denken dusdanig zuiver moeten houden zodat er feitelijk naar de materie gekeken wordt. Zogauw het ego betrokken wordt bij het onderzoek dan heeft dat op dat vlak vast gelijk gevolgen voor de resultaten.quote:
Er zijn volgens mij bijzonder weinig wetenschappelijke artikelen die zich richten op buiten je denken om leven, zelfde geldt trouwens voor boeken over psychologie die allemaal gebaseerd zijn op situaties waarin volledig geïdentificeerd met ego zijn de norm is.
Het is alsof ze het Nu willen verklaren binnen de wereld van het denken en dat gaat niet werken natuurlijk
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Exact!quote:
Het is alsof ze het Nu willen verklaren binnen de wereld van het denken en dat gaat niet werken natuurlijk
Laten ze dat onderzoek uitvoeren op boeddhisten die claimen in het nu te leven.quote:
Blijkbaar is het onmogelijk om in het nu te leven (aldus bronnen op het internet
http://www.scientias.nl/ons-brein-kan-niet-in-het-nu-leven/69627
^^^ interessant artikel trouwens
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nee dat klopt, het is alleen bijzonder lastig om je gedachtengang los te koppelen van de rest. Zeker omdat bijv visualisatie ook somatische effecten heeft. Bijv je visualiseert het eten van iets zuurs en je lichaam gaat speeksel aanmaken. Het controleren van je cognitieve mogelijkheden door gebruik te maken van je cognitieve mogelijkheden klinkt een beetje paradoxaal. Het zou fijn zijn als je de gedachtengang op mute kon zetten. Stilte in je hoofd, ik heb het iig nooit meegemaakt.quote:
[..]
Denk jij aan 5 dingen tegelijk? Zeg je tegen jezelf ''nu ga ik aan 5 dingen tegelijk denken''?
Of gebeurt dat denken gewoon in de ruimte waar het denken plaats vind, constant en herhalend en eigenlijk los van wie jij bent? Zijn die gedachten eigenlijk echt iets, of geef jij ze 'echtheid' door te geloven dat die gedachten iets betekenen?
Wie/wat denkt die gedachten? Wie is diegene die die gedachten hoort?
[..]
Kan jij daar slecht tegen over raakt het conceptuele hokje wat je van jezelf hebt dan in paniek? Snap je dat 'hardcore wetenschapper' en mentaal beeld is waar je jezelf in op sluit? En dat beeld alleen maar dat is, een beeld, en je dat zelf echt maakt door erin te geloven?
Als wetenschapper ben je waarschijnlijk niet gelovig, maar je gelooft wel op dezelfde manier in dat beeld wat je van jezelf hebt. Is dat logisch?
Snap je dat het dat hokje is wat je hoort roepen ''dat is zweverig, weg hier!'' omdat wanneer jij gaat kijken of de dingen eventueel anders zouden zijn dan je gelooft je vastgeroeste overtuiging hun kracht zouden kunnen verliezen?
Mensen kunnen verdomd intelligent zijn, als wetenschapper ook, maar wanneer intelligentie je beperkt ben je niet slim bezig, en zeker ook niet wijs
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Je maakt het vaker mee dan je denkt, maar het zijn vaak heel korte momenten en omdat ze vrij zijn van gedachten zijn die momenten vaak niet geregistreerd als dusdanig. Bijvoorbeeld wanneer je volledig in een tekening maken opgaat, tijdens een orgasme, maar zelfs wanneer je lol hebt (tijd vliegt?) raakt je hoofd stil en het besef van tijd kwijt.quote:
[..]
Nee dat klopt, het is alleen bijzonder lastig om je gedachtengang los te koppelen van de rest. Zeker omdat bijv visualisatie ook somatische effecten heeft. Bijv je visualiseert het eten van iets zuurs en je lichaam gaat speeksel aanmaken. Het controleren van je cognitieve mogelijkheden door gebruik te maken van je cognitieve mogelijkheden klinkt een beetje paradoxaal. Het zou fijn zijn als je de gedachtengang op mute kon zetten. Stilte in je hoofd, ik heb het iig nooit meegemaakt.
Die momenten vasthouden, of oproepen, dat kun je trainen via bijvoorbeeld meditatie. En dat kan je weer doen door zitten, of door heel aandachtig je handelingen uit te voeren. Een goed beginsel is luisteren naar je ademhaling. Of wat ik laatst probeerde: je voorstellen dat je opnieuw wakker wordt elke keer dat je met de ogen knippert. Alsof de wereld opnieuw geboren wordt... Het plaatst je direct terug in het moment. Mij iig wel.
Nu je het zegt, als ik gitaar of piano speel dan kan ik wel al mijn gedachten loslaten. Daarom voor mij de beste remedie tegen stress en spanning. Zou fijn zijn als ik dat altijd kan oproepen. Over ademhaling is ook een goede. Ik merk dat wanneer ik het heel druk heb of erg geconcentreerd bezig ben, dat ik mijn adem inhoud of iig heel oppervlakkig ademhaal. Probeer de laatste tijd dus ook bewust een aantal keer per dag goed diep te ademen.quote:
[..]
Je maakt het vaker mee dan je denkt, maar het zijn vaak heel korte momenten en omdat ze vrij zijn van gedachten zijn die momenten vaak niet geregistreerd als dusdanig. Bijvoorbeeld wanneer je volledig in een tekening maken opgaat, tijdens een orgasme, maar zelfs wanneer je lol hebt (tijd vliegt?) raakt je hoofd stil en het besef van tijd kwijt.
Die momenten vasthouden, of oproepen, dat kun je trainen via bijvoorbeeld meditatie. En dat kan je weer doen door zitten, of door heel aandachtig je handelingen uit te voeren. Een goed beginsel is luisteren naar je ademhaling. Of wat ik laatst probeerde: je voorstellen dat je opnieuw wakker wordt elke keer dat je met de ogen knippert. Alsof de wereld opnieuw geboren wordt... Het plaatst je direct terug in het moment. Mij iig wel.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
quote:
[..]
Nu je het zegt, als ik gitaar of piano speel dan kan ik wel al mijn gedachten loslaten. Daarom voor mij de beste remedie tegen stress en spanning. Zou fijn zijn als ik dat altijd kan oproepen. Over ademhaling is ook een goede. Ik merk dat wanneer ik het heel druk heb of erg geconcentreerd bezig ben, dat ik mijn adem inhoud of iig heel oppervlakkig ademhaal. Probeer de laatste tijd dus ook bewust een aantal keer per dag goed diep te ademen.
Je kan het ademhalen ook nog eens zien als metafoor voor gedachten die komen en gaan, in en uit. Net als dat je niet nadenkt over het ademen, kan je ook leren niet na te denken over het nadenken. En net als dat je sterft wanneer je stopt met ademen, kan je ook tijdelijk ego-dood zijn (bij gebrek aan een betere omschrijving) door bepaalde processen in het denken te stoppen, wat wordt genoemd kensho of satori in zen.
Onbeschrijflijk eigenlijk, maar zo'n satori-moment, of kensho, lijkt op ervaren van het niets. Heb het ooit een keer meegemaakt en was een prachtig iets, met name het terugkomen daarvan. Het is alleen totaal niet praktisch ofzo, in tegenstelling tot mindfulness. Dat wel berust op het ervaren van niets in alles.
Zo'n vaag iets om over te schrijven als ik het zo teruglees, maar ik hoop dat het zelfs al maar een beetje overkomt en relaas biedt.
Je haalt hier vind ik een heel goed voorbeeld aan; omdat je opgaat in een gedachte reageert je lichaam erop alsof het echt is. Dat geldt voor een visualisatie als deze die je zelf inzet maar ook voor de geconditioneerde gedachten die je denken zelf produceert; het is allemaal niet echt. Pas wanneer je erin meegaat, als je gelooft dat het echt is, dan ervaar je dat ook zo.quote:
Nee dat klopt, het is alleen bijzonder lastig om je gedachtengang los te koppelen van de rest. Zeker omdat bijv visualisatie ook somatische effecten heeft. Bijv je visualiseert het eten van iets zuurs en je lichaam gaat speeksel aanmaken.
Het voelt echt, maar dat is het niet. Dat leren herkennen als een illusie en loslaten om zo meer je aandacht in het Nu te houden vereist oefening
Veel mensen vinden het fijn om te zonnebaden omdat het zo ontspannend is, logisch ook want in plaats van dat alle aandacht naar het hoofd/gedachtes gaat gaat het naar het hele lichaam en het voelen daarvan; het is een verschuiving van aandacht wat ontspant. Je kan leren meer en beter in je lichaam te zitten, meer gegrond en in contact met het feit dat je een levend organisme bent, op die manier gaat er minder aandacht naar het denken met alle ontspannende gevolgen van dien.quote:Het controleren van je cognitieve mogelijkheden door gebruik te maken van je cognitieve mogelijkheden klinkt een beetje paradoxaal. Het zou fijn zijn als je de gedachtengang op mute kon zetten. Stilte in je hoofd, ik heb het iig nooit meegemaakt.
Punt daarbij is dat veel mensen het eng vinden om te voelen wat ze voelen, ze niet willen voelen wat ze voelen en in het hoofd het 'veilig' is want hoe meer je in je hoofd zit hoe minder je voelt wat je werkelijk voelt, wat dat betreft heeft het denken een functie, dat is er alleen 1 die volledig uit proportie is gegroeid vooral in de westerse wereld. Men wil zich uit bepaalde situaties denken terwijl acceptatie van wat is de enige blijvende oplossing is, als je altijd zonder enig verzet volledig durft te voelen wat je voelt wat zou je dan nog met je hoofd onder controle hoeven houden?
Wat Gray ook zegt, met mediteren kan je hiermee oefenen, andere manier van jezelf ervaren. Misschien juist wel fijn om je cognitieve mogelijkheden even los te laten en gewoon te zijn
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Sorry ik weet niks te zeggen arm maar ik wil em wel schoppen
:')
quote:
Sorry ik weet niks te zeggen arm maar ik wil em wel schoppen
Lambo of Rekt
Vond deze wel erg leuk
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Wat zijn voor jullie de redenen om hier mee bezig te zijn? Wat is je 'doel'?
Voor mijzelf; bewust worden van beperkende ego-overtuigingen en daarmee breken en zoveel mogelijk vanuit de kern, dus dat wat onder de gedachten zit, leven
Voor mijzelf; bewust worden van beperkende ego-overtuigingen en daarmee breken en zoveel mogelijk vanuit de kern, dus dat wat onder de gedachten zit, leven
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik ben hiermee bezig om inzicht te krijgen in mijn negatieve gedachtepatronen en angsten.
En die dus te doorbreken en los te laten.
Af en toe heb ik een moment van 'flow', vaak tijdens/ na yoga of meditatie.
En die dus te doorbreken en los te laten.
Af en toe heb ik een moment van 'flow', vaak tijdens/ na yoga of meditatie.
Cool! Dit is precies mijn ervaring na al bijna tien jaar de theorie van Radical Honesty in de praktijk te gebruiken! 
That Giant Tarantula is Terrifying, But I'll Touch It
Expressing your emotions can reduce fear, UCLA psychologists report
Can simply describing your feelings at stressful times make you less afraid and less anxious?
A new UCLA psychology study suggests that labeling your emotions at the precise moment you are confronting what you fear can indeed have that effect.
The psychologists asked 88 people with a fear of spiders to approach a large, live tarantula in an open container outdoors. The participants were told to walk closer and closer to the spider and eventually touch it if they could.
The subjects were then divided into four groups and sat in front of another tarantula in a container in an indoor setting. In the first group, the subjects were asked to describe the emotions they were experiencing and to label their reactions to the tarantula — saying, for example, "I'm anxious and frightened by the ugly, terrifying spider."
"This is unique because it differs from typical procedures in which the goal is to have people think differently about the experience — to change their emotional experience or change the way they think about it so that it doesn't make them anxious," said Michelle Craske, a professor of psychology at UCLA and the senior author of the study. "Here, there was no attempt to change their experience, just to state what they were experiencing."
In a second group, the subjects used more neutral terms that did not convey their fear or disgust and were aimed at making the experience seem less threatening. They might say, for example, "That little spider can't hurt me; I'm not afraid of it."
"This is the usual approach for helping individuals to confront the things they fear," Craske said.
In a third group, the subjects said something irrelevant to the experience, and in a fourth group, the subjects did not say anything — they were simply exposed to the spider.
All the participants were re-tested in the outdoor setting one week later and were again asked to get closer and closer to the tarantula and potentially touch it with a finger. The researchers measured how close subjects could get to the spider, how distressed they were and what their physiological responses were, focusing in particular on how much the subjects' hands sweated, which is a good measure of fear, Craske said.
The researchers found that the first group did far better than the other three. These people were able to get closer to the tarantula — much closer than those in the third group and somewhat closer than those in the other two groups — and their hands were sweating significantly less than the participants in all of the other groups.
The results are published in the online edition of the journal Psychological Science and will appear in an upcoming print edition.
"They got closer and they were less emotionally aroused," Craske said. "The differences were significant. The results are even more significant given the limited amount of time involved. With a fuller treatment, the effects may be even larger.
"Exposure is potent," she added. "It's surprising that this minimal intervention action had a significant effect over exposure alone."
So why were the people in the first group — those who performed what the life scientists call "affect labeling" — able to get closer to the tarantula?
"If you're having less of a threat response, which is indicated by less sweat, that would allow you to get closer; you have less of a fear response," said study co-author Matthew Lieberman, a UCLA professor of psychology and of psychiatry and biobehavioral sciences. "When spider-phobics say, 'I'm terrified of that nasty spider,' they're not learning something new; that's exactly what they were feeling — but now instead of just feeling it, they're saying it. For some reason that we don't fully understand, that transition is enough to make a difference."
The scientists also analyzed the words the subjects used. Those who used a larger number of negative words did better, in terms of both how close they were willing to get to the tarantula and their skin-sweat response. In other words, describing the tarantula as terrifying actually proved beneficial in ultimately reducing the fear of it.
"Doing more affect labeling seemed to be better," Lieberman said.
"That is so different from how we normally think about exposure therapy, where you try to get the person to think differently, to think it's not so bad," Craske said. "What we did here was to simply encourage individuals to state the negative."
"We've published a series of studies where we asked people, 'Which do you think would make you feel worse: looking at a disturbing image or looking at that disturbing image and choosing a negative emotional word to describe it,'" Lieberman said. "Almost everyone said it would be worse to have to look at that image and focus on the negative by picking a negative word. People think that makes our negative emotions more intense. Well, that is exactly what we asked people to do here. In fact, it's a little better to have people label their emotions — multiple studies now show this. Our intuitions here are wrong." This is the first study to demonstrate benefits for affect labeling of fear and anxiety in a real-world setting, Craske and Lieberman said.
"The implication," Craske said, "is to encourage patients, as they do their exposure to whatever they are fearful of, to label the emotional responses they are experiencing and label the characteristics of the stimuli — to verbalize their feelings. That lets people experience the very things they are afraid and say, 'I feel scared and I'm here.' They're not trying to push it away and say it's not so bad. Be in the moment and allow yourself to experience whatever you're experiencing." Craske and Lieberman are studying how this approach can help people who have been traumatized, such as rape victims and victims of domestic violence. The approach potentially could benefit soldiers returning from war as well.
"I'm far more optimistic than I was before this study," Lieberman said. "I'm a believer that this approach can have real benefits for people.
"There is a region in the brain, the right ventrolateral prefrontal cortex, that seems to be involved in labeling our feelings and our emotional reactions, and it is also associated with regulating our emotional responses," he said. "Why those two go together is still a bit of a mystery. This brain region that is involved in simply stating how we are feeling seems to mute our emotional responses, at least under certain circumstances."
"There's a trend in psychology of acceptance-based approaches — honestly label your feelings. This study has that flavor to it," Craske said.
http://www.zeitnews.org/s(...)rifying-ill-touch-it
That Giant Tarantula is Terrifying, But I'll Touch It
Expressing your emotions can reduce fear, UCLA psychologists report
Can simply describing your feelings at stressful times make you less afraid and less anxious?
A new UCLA psychology study suggests that labeling your emotions at the precise moment you are confronting what you fear can indeed have that effect.
The psychologists asked 88 people with a fear of spiders to approach a large, live tarantula in an open container outdoors. The participants were told to walk closer and closer to the spider and eventually touch it if they could.
The subjects were then divided into four groups and sat in front of another tarantula in a container in an indoor setting. In the first group, the subjects were asked to describe the emotions they were experiencing and to label their reactions to the tarantula — saying, for example, "I'm anxious and frightened by the ugly, terrifying spider."
"This is unique because it differs from typical procedures in which the goal is to have people think differently about the experience — to change their emotional experience or change the way they think about it so that it doesn't make them anxious," said Michelle Craske, a professor of psychology at UCLA and the senior author of the study. "Here, there was no attempt to change their experience, just to state what they were experiencing."
In a second group, the subjects used more neutral terms that did not convey their fear or disgust and were aimed at making the experience seem less threatening. They might say, for example, "That little spider can't hurt me; I'm not afraid of it."
"This is the usual approach for helping individuals to confront the things they fear," Craske said.
In a third group, the subjects said something irrelevant to the experience, and in a fourth group, the subjects did not say anything — they were simply exposed to the spider.
All the participants were re-tested in the outdoor setting one week later and were again asked to get closer and closer to the tarantula and potentially touch it with a finger. The researchers measured how close subjects could get to the spider, how distressed they were and what their physiological responses were, focusing in particular on how much the subjects' hands sweated, which is a good measure of fear, Craske said.
The researchers found that the first group did far better than the other three. These people were able to get closer to the tarantula — much closer than those in the third group and somewhat closer than those in the other two groups — and their hands were sweating significantly less than the participants in all of the other groups.
The results are published in the online edition of the journal Psychological Science and will appear in an upcoming print edition.
"They got closer and they were less emotionally aroused," Craske said. "The differences were significant. The results are even more significant given the limited amount of time involved. With a fuller treatment, the effects may be even larger.
"Exposure is potent," she added. "It's surprising that this minimal intervention action had a significant effect over exposure alone."
So why were the people in the first group — those who performed what the life scientists call "affect labeling" — able to get closer to the tarantula?
"If you're having less of a threat response, which is indicated by less sweat, that would allow you to get closer; you have less of a fear response," said study co-author Matthew Lieberman, a UCLA professor of psychology and of psychiatry and biobehavioral sciences. "When spider-phobics say, 'I'm terrified of that nasty spider,' they're not learning something new; that's exactly what they were feeling — but now instead of just feeling it, they're saying it. For some reason that we don't fully understand, that transition is enough to make a difference."
The scientists also analyzed the words the subjects used. Those who used a larger number of negative words did better, in terms of both how close they were willing to get to the tarantula and their skin-sweat response. In other words, describing the tarantula as terrifying actually proved beneficial in ultimately reducing the fear of it.
"Doing more affect labeling seemed to be better," Lieberman said.
"That is so different from how we normally think about exposure therapy, where you try to get the person to think differently, to think it's not so bad," Craske said. "What we did here was to simply encourage individuals to state the negative."
"We've published a series of studies where we asked people, 'Which do you think would make you feel worse: looking at a disturbing image or looking at that disturbing image and choosing a negative emotional word to describe it,'" Lieberman said. "Almost everyone said it would be worse to have to look at that image and focus on the negative by picking a negative word. People think that makes our negative emotions more intense. Well, that is exactly what we asked people to do here. In fact, it's a little better to have people label their emotions — multiple studies now show this. Our intuitions here are wrong." This is the first study to demonstrate benefits for affect labeling of fear and anxiety in a real-world setting, Craske and Lieberman said.
"The implication," Craske said, "is to encourage patients, as they do their exposure to whatever they are fearful of, to label the emotional responses they are experiencing and label the characteristics of the stimuli — to verbalize their feelings. That lets people experience the very things they are afraid and say, 'I feel scared and I'm here.' They're not trying to push it away and say it's not so bad. Be in the moment and allow yourself to experience whatever you're experiencing." Craske and Lieberman are studying how this approach can help people who have been traumatized, such as rape victims and victims of domestic violence. The approach potentially could benefit soldiers returning from war as well.
"I'm far more optimistic than I was before this study," Lieberman said. "I'm a believer that this approach can have real benefits for people.
"There is a region in the brain, the right ventrolateral prefrontal cortex, that seems to be involved in labeling our feelings and our emotional reactions, and it is also associated with regulating our emotional responses," he said. "Why those two go together is still a bit of a mystery. This brain region that is involved in simply stating how we are feeling seems to mute our emotional responses, at least under certain circumstances."
"There's a trend in psychology of acceptance-based approaches — honestly label your feelings. This study has that flavor to it," Craske said.
http://www.zeitnews.org/s(...)rifying-ill-touch-it
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Bedankt voor je bijdrage PCP! Erg interessant inderdaad!
Sluit sowieso natuurlijk ook erg aan bij Advaita dat er alleen ervaren is en er niet zo veel aan de hand is als je de gevoelens gewoon toestaat.
Sluit sowieso natuurlijk ook erg aan bij Advaita dat er alleen ervaren is en er niet zo veel aan de hand is als je de gevoelens gewoon toestaat.
"Niemand kan je vertellen wie je bent, dat zou gewoon weer een concept zijn,dus het zou je niet veranderen.wie je bent heeft geen geloof nodig. In feite is elke overtuiging een hindernis."
~Eckhart Tolle
wauw! Wat een waarheid.
~Eckhart Tolle
wauw! Wat een waarheid.
Dat voor mij ook een beetje, met als 'doel' wat rustiger, flexibeler en opener te leven. Ik heb nogal de neiging om nogal onder spanning te leven. Ook op een doodnormale dag kan ik gewoon continue 'opgejaagd' zijn en de hele dag door piekeren over dingen die ik nog moet doen of anders zouden moeten gaan. Dat is nogal vermoeiend, en nondualiteit/leven in het nu heeft wel een ontspannende werkingquote:
Wat zijn voor jullie de redenen om hier mee bezig te zijn? Wat is je 'doel'?
Voor mijzelf; bewust worden van beperkende ego-overtuigingen en daarmee breken en zoveel mogelijk vanuit de kern, dus dat wat onder de gedachten zit, leven
Dit is een leuke blog, over het Ego en alles dat daarbij komt:
http://zenmister.tumblr.com/
Inzichtelijke schrijfsels, en vermakelijk is vooral de reeks genaamd 'Conversation with Ego', te vinden in de sectie Ego Awareness.
Deze is mijn favoriet:
http://zenmister.tumblr.com/
Inzichtelijke schrijfsels, en vermakelijk is vooral de reeks genaamd 'Conversation with Ego', te vinden in de sectie Ego Awareness.
Deze is mijn favoriet:
quote:Conversation with Ego V
-What’s the difference between you and me?
Ego: No difference.
-So are you my body?
Ego: Your body is my body. Su casa es mi casa.
- Are you the air I breathe?
Ego: When the air enters our lungs it becomes us. Yes, I am that.
- So you are my poop?
Ego: No I’m not your poop. That’s disgusting. I’m not really your body either. I changed my mind.
- Are you my brain?
Ego: You’re getting closer.
- Are you my thoughts?
Ego: I’m kind of your thoughts.
- So if I think of poop, then you’re poop.
Ego: What’s the matter with you? I’m not poop.
- What’s the matter with poop? If you are me, you have to be all of me. You can’t just pick which parts of me you want to be.
Ego: Wait, I know what I am. I am your master. I am your god.
- Sorry Ego, you’re full of poop.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
quote:
Dit is een leuke blog, over het Ego en alles dat daarbij komt:
http://zenmister.tumblr.com/
Inzichtelijke schrijfsels, en vermakelijk is vooral de reeks genaamd 'Conversation with Ego', te vinden in de sectie Ego Awareness.
Deze is mijn favoriet:
[..]
:')
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Mijn doel was om uit te zoeken waarom het zo voelde alsof ik geen controle over het leven had. Dingen zoals zenuwachtig worden of een depressief gevoel krijgen had ik niet in de hand en gebeurde gewoon. Uiteindelijk heeft deze weg 'mij' het inzicht gegeven dat er alleen leven is en geen ik die leeft. Het zelf is een illusie, een hele mooie, welke vooral vroeger van heel veel nut is geweest. Het heeft er voor gezorgd dat de maatschappij zich heeft kunnen ontwikkelen omdat de mensen altijd streven naar meer en beter. Tegenwoordig heeft het echter voor een groot deel zijn waarde verloren en zorgt deze ervoor dat mensen minder gelukkig zijn ( dan in het geval de illusie van het zelf doorzien is).quote:
Wat zijn voor jullie de redenen om hier mee bezig te zijn? Wat is je 'doel'?
Voor mijzelf; bewust worden van beperkende ego-overtuigingen en daarmee breken en zoveel mogelijk vanuit de kern, dus dat wat onder de gedachten zit, leven
Uiteindelijk heb 'ik' het antwoord dus gekregen waarom het zo voelde alsof er geen ik is die controle heeft, deze ik bestaat namelijk niet.
Ja, eigenlijk mogen we met die 'ik' best wat medelijden hebben, hij/zij wordt belast met de taak van de hele wereld onder controle krijgen of iig de illusie aan bieden dat daar sprake van is/kan zijn terwijl dat onmogelijk is, best een nare klus!quote:
Uiteindelijk heb 'ik' het antwoord dus gekregen waarom het zo voelde alsof er geen ik is die controle heeft, deze ik bestaat namelijk niet.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ja inderdaad, het heeft ook wel wat grappigs. Er komt in ieder geval een glimlach bij me op als ik daarover nadenk! :-)
Doet me denken aan deze quote:quote:
[..]
Ja, eigenlijk mogen we met die 'ik' best wat medelijden hebben, hij/zij wordt belast met de taak van de hele wereld onder controle krijgen of iig de illusie aan bieden dat daar sprake van is/kan zijn terwijl dat onmogelijk is, best een nare klus!
Welk me weer doet denken aan:quote:“If we wish to protect ourself from suffering we can either try to change the whole world to make it conform to our wishes, or we can change our mind. Until now we have been trying to change the world, but this clearly has not worked. Now we need to change our mind.”
— Geshe Kelsang Gyatso - “Eight Steps to Happiness”
quote:“The highest possible stage in moral culture is when we recognize that we ought to control our thoughts.”
— by Charles Robert Darwin
quote:Op dinsdag 25 september 2012 14:36 schreef Gray het volgende:
[..]
Doet me denken aan deze quote:
[..]
Welk me weer doet denken aan:
[..]
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Uit het achtvoudige pad van het boeddhisme?quote:
[..]
Doet me denken aan deze quote:
[..]
Welk me weer doet denken aan:
[..]
:')
Uit een boek voor beginners over onder andere het achtvoudige pad.quote:
[..]
Uit het achtvoudige pad van het boeddhisme?
