OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja dat weefsel eruit trekken, daar schrok ik van toen je dat vertelde. Lijkt me toch niet helemaal normaal?? Misschien zat het vaster dan ze verwachten? Nachtmerrie... 
Jij hebt ook eerst zelf bloedverlies/ pijn gehad, en toen nog de stress van komende curettage en toen bovenstaand verhaal nog.
Jemig meid is ook allemaal niet niks!! 
Fijn dat je woensdag al meer weet, ze houden je iig in de gaten. Lekker van je af blijven schrijven.
Jij hebt ook eerst zelf bloedverlies/ pijn gehad, en toen nog de stress van komende curettage en toen bovenstaand verhaal nog.
Jemig meid is ook allemaal niet niks!! Fijn dat je woensdag al meer weet, ze houden je iig in de gaten. Lekker van je af blijven schrijven.
Dankjewel Asyniur!
Fieder, ik weet niet van dat weefsel. De gyn zei dat het erg ongemakkelijk was maar dat was een een heel groot understatement. Mijn man aaide me over mijn hand toen ze bezig waren en zei later dat hij mijn hand niet vast durfde te pakken. Blijkbaar kneep ik zo hard in de stoel dat hij er bang van werd
Fieder, ik weet niet van dat weefsel. De gyn zei dat het erg ongemakkelijk was maar dat was een een heel groot understatement. Mijn man aaide me over mijn hand toen ze bezig waren en zei later dat hij mijn hand niet vast durfde te pakken. Blijkbaar kneep ik zo hard in de stoel dat hij er bang van werd
Kon hij ook meteen geholpen worden aan verbrijzelde hand haha! Toen ik wakker was kwam de gynaecoloog nog even nabespreken. Toen heb ik gevraagd of alles nu echt weg was. Volgens mij was ze beledigd
Ze gaan bij mij geen echo meer maken, alleen als ik te lang blijf bloeden of pijnklachten hou. Maar eigenlijk wil ik wel een echo Wanneer kan ik verwachten dat al het hcg weg is? Weet iemand dat toevallig? Of moet ik maar gewoon over een paar weken testen?
Ik weet niet hoe dat zit Fieder, ik zou denk ik gewoon even testen over een tijdje.
Dat ga ik morgen ook even vragen aan de gyn, denk ik. Er zit natuurlijk nog een klein beetje weefsel in mijn baarmoeder en ik vraag me eigenlijk af of dat kleine beetje nog HCG aanmaakt en ervoor kan zorgen dat ik voorlopig geen eisprong krijg. Ik kreeg gisteren het idee dat ze het niet de moeite vinden om te curreteren en bloed afnemen vond hij ook niet nodig, maar dat is wel een andere gyn dan mijn eigen. En ik heb sowieso al een lange cyclus, voor ik zwanger werd was hij 8 weken vanaf mijn laatse menstruatie tot mijn NOD. Onzekere tijd dit, ik weet dat ik zwanger kan worden maar was het een gelukstreffer of niet?
Dat ga ik morgen ook even vragen aan de gyn, denk ik. Er zit natuurlijk nog een klein beetje weefsel in mijn baarmoeder en ik vraag me eigenlijk af of dat kleine beetje nog HCG aanmaakt en ervoor kan zorgen dat ik voorlopig geen eisprong krijg. Ik kreeg gisteren het idee dat ze het niet de moeite vinden om te curreteren en bloed afnemen vond hij ook niet nodig, maar dat is wel een andere gyn dan mijn eigen. En ik heb sowieso al een lange cyclus, voor ik zwanger werd was hij 8 weken vanaf mijn laatse menstruatie tot mijn NOD. Onzekere tijd dit, ik weet dat ik zwanger kan worden maar was het een gelukstreffer of niet?
Manlief is vandaag even niet zo lief. Heb het idee dat hij het eigenlijk helemaal niet begrijpt. 
Gister was ie superlief, hele dag bij me gebleven en chocolaatjes gekocht enzo. 's Avonds lekker geknuffeld, waar ie normaal niet zo van is.
Vandaag vindt ie dat ik de patient uithang. Nou heb ik ook wel de neiging om heel zielig te doen hoor, eerlijk waar, ik ken mezelf. Maar mag ik even zeg Paar daagjes, dan zal ik ophouden.
Heb best wel krampjes, en heb me gister zo groot gehouden in het ziekenhuis. En ben gewoon mn kindje kwijt. Moet er nu even uit.
Zin om naar mn moeder te gaan maar dan is het meteen weer zo'n groot ding
En nou ben ik hier ook al de zielige patient aan t uithangen. Zucht...
Gister was ie superlief, hele dag bij me gebleven en chocolaatjes gekocht enzo. 's Avonds lekker geknuffeld, waar ie normaal niet zo van is.
Vandaag vindt ie dat ik de patient uithang. Nou heb ik ook wel de neiging om heel zielig te doen hoor, eerlijk waar, ik ken mezelf. Maar mag ik even zeg
Paar daagjes, dan zal ik ophouden. Heb best wel krampjes, en heb me gister zo groot gehouden in het ziekenhuis. En ben gewoon mn kindje kwijt. Moet er nu even uit.
Zin om naar mn moeder te gaan maar dan is het meteen weer zo'n groot ding
En nou ben ik hier ook al de zielige patient aan t uithangen. Zucht...
Fieder:
Zeker niet denken dat je je aanstelt het is niet niks wat je gisteren hebt meegemaakt en ik vind het al heel knap dat je je groot hebt kunnen houden in het ziekenhuis. Ik denk niet dat je man het zo bedoeld van dat hij echt vind dat je de patient uithangt denk eerder dat hij er zelf misschien ook wat moeite mee heeft. Gister was het voornamelijk ijn taak om voor jou te zorgen maar in de loop van de nacht heeft hij misschien wel ook erg liggen piekeren het was tenslotte ook zijn kindje. Maar zeker niet denken dat je de patient uithangt het is niet niks en dan mag je je wel even goedl aten verwennen en anderen voor je laten zorgen maar mensen in je omgeving zullen zijn gevoelens nietz o snel zien. Hopelijk snel een nieuwe poging voor je en ik hoop dat je snel opknapt!
Zeker niet denken dat je je aanstelt het is niet niks wat je gisteren hebt meegemaakt en ik vind het al heel knap dat je je groot hebt kunnen houden in het ziekenhuis. Ik denk niet dat je man het zo bedoeld van dat hij echt vind dat je de patient uithangt denk eerder dat hij er zelf misschien ook wat moeite mee heeft. Gister was het voornamelijk ijn taak om voor jou te zorgen maar in de loop van de nacht heeft hij misschien wel ook erg liggen piekeren het was tenslotte ook zijn kindje. Maar zeker niet denken dat je de patient uithangt het is niet niks en dan mag je je wel even goedl aten verwennen en anderen voor je laten zorgen maar mensen in je omgeving zullen zijn gevoelens nietz o snel zien. Hopelijk snel een nieuwe poging voor je en ik hoop dat je snel opknapt!
2 liefdes 1 leven(L), 2 levens 1 liefde(L)
En dit topic is er om er juist over te praten dus denk niet dat veel mensen er een probleem van maken wanneer jij hier je verdriet en gedachtes zal komen delen.
2 liefdes 1 leven(L), 2 levens 1 liefde(L)
Oh lieve Fieder, ik lees heel veel verdriet in je post. Je stelt je niet aan, echt niet! Als je naar je moeder wil gaan moet je dat doen hoor! Moeders begrijpen je vaak het beste.
Ik kan het verder niet beter verwoorden dan Sam dus daar laat ik het ook bij
Vergeet niet dat jullie het beide op een andere manier verwerken en dat maakt het vaak zo moeilijk. Sterkte met deze stomme situatie!
Ik kan het verder niet beter verwoorden dan Sam dus daar laat ik het ook bij
Vergeet niet dat jullie het beide op een andere manier verwerken en dat maakt het vaak zo moeilijk. Sterkte met deze stomme situatie!
Fieder, je vriends reactie verbaast me. Pff. Meisje, doe wat je hart je ingeeft. Wil je naar je ma, ga dan. Laat je wel ophalen en ga niet zelf aan reizen beginnen.
I am the root of all that is evil, but you can call me Kuukske.
[i]All that hurts me makes me stronger[/i] - MR
[i]All that hurts me makes me stronger[/i] - MR
Het is inmiddels alweer een heel stuk beter na het dieptepunt eerder. Klein beetje uitgepraat. Manlief is weg vanavond (afspraak, geen ruzie 
) Mams komt zo gezellig bankhangen. Morgen verder uitpraten.
Denk dat Sam ook wel gelijk had, hij heeft het op zijn manier misschien ook wel moeilijk. Hij kan er gewoon niet over praten, das soms moeilijk! Dan gaat ie even iets zagen of boren ofzo en dan is het over. Mannen, zucht... of in ieder geval, mijn man, zucht...
Maar bedankt 
) Mams komt zo gezellig bankhangen. Morgen verder uitpraten. Denk dat Sam ook wel gelijk had, hij heeft het op zijn manier misschien ook wel moeilijk. Hij kan er gewoon niet over praten, das soms moeilijk! Dan gaat ie even iets zagen of boren ofzo en dan is het over.
Mannen, zucht... of in ieder geval, mijn man, zucht...Maar bedankt
crosspost dan maar
Ik heb vanochtend een echo gehad... en helaas waren mijn zorgen niet ongegrond.
Het is mis...
De echoscopiste zag een bloedstolsel en een vruchtzakje, maar dat vruchtzakje was 'niet duidelijk begrensd'. Verder was ie wel al groter dan we dachten, ik was waarschijnlijk al ruim zeveneneenhalve week zwanger, maar er klopte niets...
Ik heb vanochtend een echo gehad... en helaas waren mijn zorgen niet ongegrond.
Het is mis...
De echoscopiste zag een bloedstolsel en een vruchtzakje, maar dat vruchtzakje was 'niet duidelijk begrensd'. Verder was ie wel al groter dan we dachten, ik was waarschijnlijk al ruim zeveneneenhalve week zwanger, maar er klopte niets...
Ik wist niet dat dit topic er was 
De meeste van de dames hier heb ik in het tweede streepjestopic als een dikke knuffel gegeven, maar bij deze hier ook nog een keer 
Helaas hoor ik ook in dit topic thuis.
Begin dit jaar heb ik een ongeluk gehad, waardoor ik vrij lang AB moest slikken. Hierdoor werkte mijn pil niet meer. Toen ik mijn vriend dat uitlegde en zie dat we aan de condooms zouden moeten, gaf hij aan dat hij het eigenlijk helemaal niet zo erg zou vinden als ik zwanger zou worden. Na er lang over gepraat te hebben, hebben we besloten dat een kindje van ons samen heel erg leuk en ook erg gewenst zou zijn
Tot onze grote verrassing was ik begin februari al ontzettend misselijk en had ik enorm gespannen borsten. We hebben er een testje tegenaan gegooid, en er kwam een heel licht streepje tevoorschijn 
Later die week hebben we nog een test gedaan, en ondanks dat het een dun streepje was, was het toch echt een streepje
Omdat mijn vriend een hartafwijking heeft en ik medicijnen gebruik voor mijn schildklier, hebben we een afspraak gemaakt bij de huisarts. Die gaf een doorverwijzing voor het ziekenhuis. Eenmaal thuis hebben we meteen een afspraak gemaakt, die gepland stond voor 12 maart.
Helaas kreeg ik op 29 februari een fikse bloeding en ontzettende buikkrampen. Ik schrok ontzettend en voor mij was het eigenlijk meteen duidelijk; we waren onze kleine kwijt
De meeste van de dames hier heb ik in het tweede streepjestopic als een dikke knuffel gegeven, maar bij deze hier ook nog een keer
Helaas hoor ik ook in dit topic thuis.
Begin dit jaar heb ik een ongeluk gehad, waardoor ik vrij lang AB moest slikken. Hierdoor werkte mijn pil niet meer. Toen ik mijn vriend dat uitlegde en zie dat we aan de condooms zouden moeten, gaf hij aan dat hij het eigenlijk helemaal niet zo erg zou vinden als ik zwanger zou worden. Na er lang over gepraat te hebben, hebben we besloten dat een kindje van ons samen heel erg leuk en ook erg gewenst zou zijn
Tot onze grote verrassing was ik begin februari al ontzettend misselijk en had ik enorm gespannen borsten. We hebben er een testje tegenaan gegooid, en er kwam een heel licht streepje tevoorschijn
Later die week hebben we nog een test gedaan, en ondanks dat het een dun streepje was, was het toch echt een streepje
Omdat mijn vriend een hartafwijking heeft en ik medicijnen gebruik voor mijn schildklier, hebben we een afspraak gemaakt bij de huisarts. Die gaf een doorverwijzing voor het ziekenhuis. Eenmaal thuis hebben we meteen een afspraak gemaakt, die gepland stond voor 12 maart.
Helaas kreeg ik op 29 februari een fikse bloeding en ontzettende buikkrampen. Ik schrok ontzettend en voor mij was het eigenlijk meteen duidelijk; we waren onze kleine kwijt
Tuktuk
Ook al waren we hier allemaal liever niet geweest... het is fijn om je ei kwijt te kunnen!
In het streepjes topic vinden de meesten het niet erg, maar hier gaat het toch wat makkelijker denk ik.
Ook al waren we hier allemaal liever niet geweest... het is fijn om je ei kwijt te kunnen!
In het streepjes topic vinden de meesten het niet erg, maar hier gaat het toch wat makkelijker denk ik.
Dat is zeker fijn 
Ik ben ook een tijdje weggebleven uit het streepjestopic, juist omdat ik me bezwaard voelde om de hoop en vreugde in dat topic de grond in te boren met mijn verdriet. Het is dus echt fijn dat dit topic er is!
Hoe gaat het nu met je?
Ik ben ook een tijdje weggebleven uit het streepjestopic, juist omdat ik me bezwaard voelde om de hoop en vreugde in dat topic de grond in te boren met mijn verdriet. Het is dus echt fijn dat dit topic er is!
Hoe gaat het nu met je?
Tuktuk, dat is zo moeilijk hè?
We waren hier inderdaad allemaal liever niet geweest maar ja. Hier kunnen we er voor elkaar zijn!
Ik moet zeggen dat ik dat ook wel heel prettig vind. In mijn directe omgeving zijn geen miskramen voorgekomen en het voelt soms best wel eenzaam. Er is niemand die het echt begrijpt. Ze doen hun best wel hoor en dat is heel lief maar niemand die hetzelfde voelt als ik. En dat is hier wel, heel fijn!
Wij moeten om 13.50 weer in het ziekenhuis zijn. Mijn zevende echo rond deze zwangerschap ik ben best wel nerveus..
We waren hier inderdaad allemaal liever niet geweest maar ja. Hier kunnen we er voor elkaar zijn!
Ik moet zeggen dat ik dat ook wel heel prettig vind. In mijn directe omgeving zijn geen miskramen voorgekomen en het voelt soms best wel eenzaam. Er is niemand die het echt begrijpt. Ze doen hun best wel hoor en dat is heel lief maar niemand die hetzelfde voelt als ik. En dat is hier wel, heel fijn!
Wij moeten om 13.50 weer in het ziekenhuis zijn. Mijn zevende echo rond deze zwangerschap
ik ben best wel nerveus..
Heh.. zoveel echo's heb ik niet eens gehad bij mijn vorige zwangerschap (die wel goed ging getuige mijn prachtige blonde kereltje van bijna 2) Ik kán het wel...
Ik weet echt niet waar ik nu mee bezig ben trouwens... zit op m'n werk (kantoorbaantje), doe af en toe eens iets nuttigs, maar over het algemeen zitten m'n tranen best hoog en is mijn beeldscherm heel wazig... Ik zou wel naar huis willen, maar weet dan eigenlijk ook niet zo goed wat ik moet doen. Wil liever ook niet alleen zijn, en manlief kan niet weg van zijn werk...
Zou het liefst hier en nu van alles af zijn, die zwangerschapskwaaltjes wil ik ook niet meer. Haal die zut maar uit mijn lijf, vandaag nog... zucht...
Heh.. en ik was nog 'bezorgd' over de uitgerekende datum... eind november, zou een griezelige datum geweest zijn (pm maar voor details)... Blijkt dat ik uberhaupt een maand eerder uitgerekend zou zijn, en dat er dus sowieso nu niets komt... En dan zo'n klein duveltje in je hoofd die dan zegt "zie je wel, je wilde dit kindje helemaal niet, eigen schuld!"
Ik weet echt niet waar ik nu mee bezig ben trouwens... zit op m'n werk (kantoorbaantje), doe af en toe eens iets nuttigs, maar over het algemeen zitten m'n tranen best hoog en is mijn beeldscherm heel wazig... Ik zou wel naar huis willen, maar weet dan eigenlijk ook niet zo goed wat ik moet doen. Wil liever ook niet alleen zijn, en manlief kan niet weg van zijn werk...
Zou het liefst hier en nu van alles af zijn, die zwangerschapskwaaltjes wil ik ook niet meer. Haal die zut maar uit mijn lijf, vandaag nog... zucht...
Heh.. en ik was nog 'bezorgd' over de uitgerekende datum... eind november, zou een griezelige datum geweest zijn (pm maar voor details)... Blijkt dat ik uberhaupt een maand eerder uitgerekend zou zijn, en dat er dus sowieso nu niets komt... En dan zo'n klein duveltje in je hoofd die dan zegt "zie je wel, je wilde dit kindje helemaal niet, eigen schuld!"
Nee, zoveel echo's zijn ook niet gebruikelijk denk ik? Ik heb 1 goede echo gehad, toen 1 waarbij het mis bleek, een week erna controle of dat echt zo was, toen 1 na een week bloedingen, toen 1 nadat ik het vruchtje was verloren en afgelopen dinsdag 1 vanwege verhoging en buikpijn. En vandaag weer 1 denk ik.
Lieve Amoriel, ik begrijp je gevoel heel erg goed, schuldgevoelens, denken dat het je eigen schuld is. Maar het is jouw schuld niet! Niemand kon er iets aan doen en het is helemaal niet gek om even zorgen of twijfels te hebben! Ik hoop dat je dit gevoel los kan laten, het is al zo zwaar..
Kan je niet naar een vriendin toe ofzo? Zo op je werk zijn lijkt me ook niet fijn. Sterkte
Lieve Amoriel, ik begrijp je gevoel heel erg goed, schuldgevoelens, denken dat het je eigen schuld is. Maar het is jouw schuld niet! Niemand kon er iets aan doen en het is helemaal niet gek om even zorgen of twijfels te hebben! Ik hoop dat je dit gevoel los kan laten, het is al zo zwaar..
Kan je niet naar een vriendin toe ofzo? Zo op je werk zijn lijkt me ook niet fijn. Sterkte
Die werken allemaal zelf ook.. (lastig die huidige maatschappij )
En mijn ouders wonen 200 km verderop, ook niet echt handig.
Meh.. hoef ik dat t-shirtje met "grote broer" ook niet te kopen. Was wel benieuwd hoe snel mijn ouders die hint door hadden als ik ze met Pasen zag... Hoe ga ik hen dit nu weer vertellen?
)En mijn ouders wonen 200 km verderop, ook niet echt handig.
Meh.. hoef ik dat t-shirtje met "grote broer" ook niet te kopen. Was wel benieuwd hoe snel mijn ouders die hint door hadden als ik ze met Pasen zag... Hoe ga ik hen dit nu weer vertellen?
Ik vond het werkelijk heerlijk om even tijd voor mezelf te krijgen. Na de miskraam had ik eigenlijk maar 1 dag gehad waar ik alleen thuis was, maar ik had behoefte aan meer. Maar ook ik ging weer aan het werk.
Ik kon alleen maar als een duf konijn achter mn scherm zitten en er hoefde maar iets te gebeuren of ik barstte in janken uit.
Ik werkte toen wel halve dagen, dat wilde mn bedrijfsarts. Maargoed, ik ben toen weer naar haar gegaan en heb haar gezegd dat ik even een week of 2 helemaal niks wilde. Dat was prima en daarna ben ik vrij snel weer volledig aan het werk gegaan.
Wat is dat een kutgevoel zeg. Je oermoeder in je komt echt omhoog en je wilt niet dat je kindje uit je buik gaat. Ook al is het dan dood. Pfff ik wens het echt niemand toe, zelfs de grootste trut op aarde niet.
Ik kon alleen maar als een duf konijn achter mn scherm zitten en er hoefde maar iets te gebeuren of ik barstte in janken uit.
Ik werkte toen wel halve dagen, dat wilde mn bedrijfsarts. Maargoed, ik ben toen weer naar haar gegaan en heb haar gezegd dat ik even een week of 2 helemaal niks wilde. Dat was prima en daarna ben ik vrij snel weer volledig aan het werk gegaan.
Wat is dat een kutgevoel zeg. Je oermoeder in je komt echt omhoog en je wilt niet dat je kindje uit je buik gaat. Ook al is het dan dood. Pfff ik wens het echt niemand toe, zelfs de grootste trut op aarde niet.
Tralalalaaa
Gewoon naar huis gaan, jezelf verwennen met een doos bonbons of iets anders lekker, in je bed gaan liggen en lekker een film opzetten? En als je man dan thuiskomt vanavond, kun je bij hem lekker uithuilen.quote:Op woensdag 28 maart 2012 13:17 schreef Amoriel het volgende:
Ik zou wel naar huis willen, maar weet dan eigenlijk ook niet zo goed wat ik moet doen. Wil liever ook niet alleen zijn, en manlief kan niet weg van zijn werk...
Toen het mij gebeurde zat ik als verdwaasd op de wc bij vrienden thuis (die gelukkig wel bij ons in de straat wonen). Heb toen zelfs mobiel op mijn vaste forum op fok gepost dat ik een miskraam kreeg, en op de wc zat en geen idee wat ik nou moet doen
Toen ben ik maar gewoon -zonder binnen iets te zeggen- naar huis gelopen, Martijn smsje gestuurd dat hij meteen naar huis moest komen want het was mis (hij zat bij die vrienden in de huiskamer) en toen hij aan kwam gehold, kon ik pas écht heel hard huilen.Heb het idee dat jij ook nog een beetje in die waas zit. Dus ga gewoon lekker naar huis, in je bed liggen met een goed boek of een film ofzo, en als je man straks thuis zit, zal het verdriet er wel echt helemaal uitkomen.
Inderdaad TAP, dat vond ik zo moeilijk ook. Ik wou het kindje het liefste meteen uit mijn buik maar dan voelde ik me ook weer schuldig want dan liet ik hem gaan en dat wou ik niet! Ik wou hem bij me houden..
Ik hoef niet meer terug te komen bij de gyn! Baarmoeder zag er goed uit en baarmoedermond was aan het sluiten. Ze zegt 1 menstruatie af te moeten wachten en dan mag ik weer opnieuw zwanger raken. Ik dacht dat je meteen zwanger mocht raken?
Ach, misschien ook wel goed om eventjes te wachten. Dit rustig afsluiten en opnieuw proberen.
Ik hoef niet meer terug te komen bij de gyn! Baarmoeder zag er goed uit en baarmoedermond was aan het sluiten. Ze zegt 1 menstruatie af te moeten wachten en dan mag ik weer opnieuw zwanger raken. Ik dacht dat je meteen zwanger mocht raken?
Ach, misschien ook wel goed om eventjes te wachten. Dit rustig afsluiten en opnieuw proberen.
Ohja, er was ook uitslag van de patholoog. Er was niets bijzonders aan het vruchtje te zien, zo op het oog. Ze hebben geen uitgebreid onderzoek gedaan maar zo direct waren er geen bijzonderheden. Er was alleen te zien dat hij al een tijd dood in mijn buik had gezeten.
Goed nieuws Sparkling! Tenminste, dat je niet meer terug hoeft te komen.
Gaan ze alsnog verder onderzoek doen aan het vruchtje of is dit het? "Botte pech, volgende keer beter"
Is dat standaard? Gaan ze dat bij mij straks ook doen?
Gaan ze alsnog verder onderzoek doen aan het vruchtje of is dit het? "Botte pech, volgende keer beter"
Is dat standaard? Gaan ze dat bij mij straks ook doen?
Dit is het, uitgebreid onderzoek doen ze nog niet na 1 miskraam. Nu is het nog gewoon pech ja. Hier in het ziekenhuis is het standaard na curretage. Ik heb geen curretage gehad maar ben het vruchtje wel verloren in het ziekenhuis en daarom konden ze onderzoek doen. Ik weet niet hoe dat normaal is, dat zou je een keer na moeten vragen.
Sparkling, ik mocht in het ziekenhuis bevallen van m'n kindje, hoe klein het ook was (qua grootte 11 weken, maar het was 16,5 week). Ze doen inderdaad dan onderzoek. Ben blij dat het zo is gegaan, ik heb het kunnen zien en er afscheid van kunnen nemen.
Verder kun je lichamelijk over 2 weken alweer zwanger zijn, maar mij werd ook aangeraden om 1 ronde te wachten, gewoon om het voor jezelf te verwerken.
Wij hebben dat ook gedaan, hoewel ik stiekum wel hoopte weer zwanger te zijn na mn eerste eisprong na m'n miskraam. En dat ik toen bloedde (menstruatie) deed ook wel pijn, ik werd boos want ik moest helemaal opnieuw beginnen. Maargoed, de ronde daarop was het gelukkig weer raak en dat frummeltje lacht me elke ochtend toe
Verder kun je lichamelijk over 2 weken alweer zwanger zijn, maar mij werd ook aangeraden om 1 ronde te wachten, gewoon om het voor jezelf te verwerken.
Wij hebben dat ook gedaan, hoewel ik stiekum wel hoopte weer zwanger te zijn na mn eerste eisprong na m'n miskraam. En dat ik toen bloedde (menstruatie) deed ook wel pijn, ik werd boos want ik moest helemaal opnieuw beginnen. Maargoed, de ronde daarop was het gelukkig weer raak en dat frummeltje lacht me elke ochtend toe
Tralalalaaa
Sparkling, goed nieuws zeg! Yes! Eindelijk is het voorbij!
Bij mij gaan ze het vruchtje verder niet onderzoeken en ik krijg in principe ook geen echo meer. Ga gewoon zeuren over pijn en dan moeten ze maar kijken!
Coco
dat stukje had ik nog niet gehoord, vreselijk zeg!
Amoriel, dat stomme stemmetje heb ik ook gehad! Ik heb namelijk heel hard gehoopt dat het een meisje zou worden en dat een jongetje toch minder leuk zou zijn. Toen dacht ik ook: nu word ik gestraft! Maar dat is natuurlijk onzin!!
Morgen lekker thuisblijven, want zo werken heeft ook geen zin.
Als je echt wilt dat het zsm weggehaald wordt moet je daar zelf heel hard om gaan zeuren, want ze laten je zo een maand lopen. Ik heb zelf de weken wachten heel zwaar gevonden, maar achteraf is het ook een afscheidsperiode geweest.
Ik heb zelf een curettage gehad. Dus als je ergens meer over wilt weten zijn hier ervaringsdeskundigen (meerdere helaas)
[ Bericht 1% gewijzigd door Fieder op 29-03-2012 09:47:20 ]
Bij mij gaan ze het vruchtje verder niet onderzoeken en ik krijg in principe ook geen echo meer. Ga gewoon zeuren over pijn en dan moeten ze maar kijken!
Coco
dat stukje had ik nog niet gehoord, vreselijk zeg!Amoriel, dat stomme stemmetje heb ik ook gehad! Ik heb namelijk heel hard gehoopt dat het een meisje zou worden en dat een jongetje toch minder leuk zou zijn.
Toen dacht ik ook: nu word ik gestraft! Maar dat is natuurlijk onzin!! Morgen lekker thuisblijven, want zo werken heeft ook geen zin.
Als je echt wilt dat het zsm weggehaald wordt moet je daar zelf heel hard om gaan zeuren, want ze laten je zo een maand lopen. Ik heb zelf de weken wachten heel zwaar gevonden, maar achteraf is het ook een afscheidsperiode geweest.
Ik heb zelf een curettage gehad. Dus als je ergens meer over wilt weten zijn hier ervaringsdeskundigen
(meerdere helaas)[ Bericht 1% gewijzigd door Fieder op 29-03-2012 09:47:20 ]
Amoriel, hoe is het gegaan bij de huisarts? En hoe gaat het met jezelf?
Fieder, hoe gaat het met jou?
Fieder, hoe gaat het met jou?
Met mij gaat het goed. Nog wat bruinverlies, af en toe wat scherpe steekjes. Beetje schaaf gevoel....
Ben nog wel bang om veel te bewegen, maar doe t volgende week ook nog rustig aan. Daarna weer werken.
Ik wil eigenlijk zonder kotsen van de zomer gaan genieten en daarna eens kijken of ik weer zwanger kan worden.
Maar af en toe vind ik dat toch wel lang duren. Dus wie weet...
Eerst maar eens kijken wanneer ik weer ongesteld word en of dat dan regelmatig is. Zit eraan te denken om ovulatietesten te gaan doen, dan weet ik zeker dat alles weer goed is.
Ben ook heel benieuwd hoe het met Amoriel is!!
Jij gaat binnenkort weer aan de klus Sparkling?
Ben nog wel bang om veel te bewegen, maar doe t volgende week ook nog rustig aan. Daarna weer werken.
Ik wil eigenlijk zonder kotsen van de zomer gaan genieten
en daarna eens kijken of ik weer zwanger kan worden. Maar af en toe vind ik dat toch wel lang duren.
Dus wie weet...Eerst maar eens kijken wanneer ik weer ongesteld word en of dat dan regelmatig is. Zit eraan te denken om ovulatietesten te gaan doen, dan weet ik zeker dat alles weer goed is.
Ben ook heel benieuwd hoe het met Amoriel is!!
Jij gaat binnenkort weer aan de klus Sparkling?
Dat klinkt wel goed Fieder. Gelijk heb je om het nog eventjes rustig aan te doen!
Ik denk het wel! De gyn zei dus beter nog even een cyclus te wachten en ik denk dat we dat ook wel gaan doen. En gezien mijn lange cyclus duurt het waarschijnlijk nog flink wat maanden voor het weer kan.
Ik wil wel graag, maar ik ben ook wel heel erg bang.. We zien wel hoe het voelt als ik mijn eisprong heb. Als het goed voelt gaan we ervoor en anders wachten we nog eventjes.
Ik denk het wel! De gyn zei dus beter nog even een cyclus te wachten en ik denk dat we dat ook wel gaan doen. En gezien mijn lange cyclus duurt het waarschijnlijk nog flink wat maanden voor het weer kan.
Ik wil wel graag, maar ik ben ook wel heel erg bang.. We zien wel hoe het voelt als ik mijn eisprong heb. Als het goed voelt gaan we ervoor en anders wachten we nog eventjes.
Jij voelt je eisprong zelf duidelijk aan als ik me goed herinner? Of testjes?
Ik ben ook heel bang Maar als we het niet proberen komt er zeker geen kindje, dus daar zal ik maar even doorheen moeten. Wat ik al eerder heb gezegd; genieten van een zwangerschap zit er voor mij niet meer in.
Ik ben ook heel bang
Maar als we het niet proberen komt er zeker geen kindje, dus daar zal ik maar even doorheen moeten. Wat ik al eerder heb gezegd; genieten van een zwangerschap zit er voor mij niet meer in.
Inderdaad, dat is ook zo. We moeten er wel doorheen maar ik weet nog niet helemaal zeker of ik dat nu al snel weer wil. Of ik het trek mocht het nog eens mis gaan. Maar aan de andere kant.. Ik heb ook geen zin om mijn leven te leiden door angst.
Ik voel mijn eisprong inderdaad aankomen maar gebruik wel testjes voor de zekerheid. Ik voel namelijk niet wanneer ik hem precies heb.
Ik voel mijn eisprong inderdaad aankomen maar gebruik wel testjes voor de zekerheid. Ik voel namelijk niet wanneer ik hem precies heb.
Ja moeilijke beslissing. Inderdaad maar je gevoel volgen. Vorige week riep ik heel hard dat ik pas na de zomer weer wil. Maar t begint nu alweer te kriebelen. 
Je voelt vanzelf wel wanneer je er weer aan toe bent hoop ik.
Heb ook in mn achterhoofd dat als t straks weer misgaat ik weer paar maanden verder ben, en dat er dan ook onderzoeken gaan komen die tijd kosten...
Maar goed, eerst maar weer eens zwanger raken, vorige keer was t zo gebeurd maar of dat weer lukt is maar de vraag natuurlijk. Zeker nu mn cyclus weer op moet starten.
Inderdaad maar je gevoel volgen. Vorige week riep ik heel hard dat ik pas na de zomer weer wil. Maar t begint nu alweer te kriebelen. Je voelt vanzelf wel wanneer je er weer aan toe bent hoop ik. Heb ook in mn achterhoofd dat als t straks weer misgaat ik weer paar maanden verder ben, en dat er dan ook onderzoeken gaan komen die tijd kosten...
Maar goed, eerst maar weer eens zwanger raken, vorige keer was t zo gebeurd maar of dat weer lukt is maar de vraag natuurlijk. Zeker nu mn cyclus weer op moet starten.
Wat lief dat er zo meegeleefd wordt...
Mijn huisarts was vanmiddag ook al zo lief. (En uiteraard kan ik nu even niet zo goed tegen zoveel begrip en medeleven, dus ik schoot meteen weer vol... )
Ik heb het voor elkaar gekregen om doorverwezen te worden naar een gyn, en ik kon wachten op de verwijsbrief, en ze had ook al meteen een afspraak gemaakt voor me.. morgenochtend om 11:00! Blijkbaar krijgen huisartsen daar meer voor elkaar dan wanneer je zelf zou bellen.... Ben er helemaal blij mee.. nou ja, voor zover je met zoiets blij bent natuurlijk.. maar jullie snappen me wel...
Mijn huisarts was vanmiddag ook al zo lief. (En uiteraard kan ik nu even niet zo goed tegen zoveel begrip en medeleven, dus ik schoot meteen weer vol...
)Ik heb het voor elkaar gekregen om doorverwezen te worden naar een gyn, en ik kon wachten op de verwijsbrief, en ze had ook al meteen een afspraak gemaakt voor me.. morgenochtend om 11:00! Blijkbaar krijgen huisartsen daar meer voor elkaar dan wanneer je zelf zou bellen.... Ben er helemaal blij mee.. nou ja, voor zover je met zoiets blij bent natuurlijk.. maar jullie snappen me wel...
Mannen zien het allemaal wel anders geloof ik he?
Of het alleen de mijne? Hoorde vanmiddag van hem "Ik heb nu niet echt het gevoel van 'man overboord'... gewoon dit even oplossen en dan proberen we weer gewoon opnieuw. Met 7 weken is het ook nog geen echt mensje toch?"
Ik weet wie het zegt, zo is ie nu eenmaal.. maar toch...
Of het alleen de mijne? Hoorde vanmiddag van hem "Ik heb nu niet echt het gevoel van 'man overboord'... gewoon dit even oplossen en dan proberen we weer gewoon opnieuw. Met 7 weken is het ook nog geen echt mensje toch?"
Ik weet wie het zegt, zo is ie nu eenmaal.. maar toch...
Die van mij was ook al zo lekker bezig van de week. Is nu weer lief gelukkig... zucht...Oh en nog even crosspost uit streepjestopic over je huisarts
:Oh goed zo! Daar kan je tenminste wat mee!
Succes met beslissen hoe nu verder.
Denk van tevoren vast na wat je wilt. Als jij nu al weet dat je curettage wil kun je wss morgen meteen een afspraak maken. Zeker als je aangeeft dat t al n paar weken duurt...
[ Bericht 60% gewijzigd door Fieder op 29-03-2012 21:22:05 ]
Oei Amoriel, dat is een pijnlijke opmerking ja. Maar ik denk inderdaad dat het voor mannen heel anders is. Mijn man is soms ook zo bot en hij gaat ook veel makkelijker door met het normale leven dan ik. Het nadeel van moeder zijn denk ik
Wel heel fijn dat je morgen al terecht kan bij de gyn, hoef je gelukkig niet nog lang te wachten. Ik begrijp je inderdaad! Je bent absoluut niet blij dat het nodig is, verre van zelfs. Maar het moet nu eenmaal wel en dan is een snelle afspraak alleen maar fijn. Succes! Ik zal aan je denken
Wel heel fijn dat je morgen al terecht kan bij de gyn, hoef je gelukkig niet nog lang te wachten. Ik begrijp je inderdaad! Je bent absoluut niet blij dat het nodig is, verre van zelfs. Maar het moet nu eenmaal wel en dan is een snelle afspraak alleen maar fijn. Succes! Ik zal aan je denken
Je bent nu al bij de gyn Amoriel, ik ben benieuwd welke keuzes er gemaakt worden.
Hier was het gisteren ook even heel gezellig. Mijn man heel boos: "ja, jij hebt ook alleen maar pijn gehad de laatste tijd".
Nou, sorry hoor! Een miskraam krijgen doet nou eenmaal pijn
hij heeft wel zijn excuses aangeboden later. Hij zei dat hij het erg moeilijk had gevonden om mij zoveel pijn te zien hebben en dat dat er even uit moest. Maar ik vond het wel een gemene opmerking, alsof ik voor mijn plezier die buikkrampen had.
Ach ja, die mannen hè?
Ik voel me verder eigenlijk wel goed! Lichamelijk steeds beter, ik ben alleen zoooo moe. Herkenbaar?
Psychisch gaat het wel, het leven gaat gelukkig door en we zijn een huis aan het kopen dus veel afleiding. Soms ben ik ineens heel verdrietig en dan huil ik eventjes en dan is het weer goed.
Het zal voorlopig wel moeilijk blijven maar het krijgt een plekje in ons leven, heel langzaam.
Hier was het gisteren ook even heel gezellig. Mijn man heel boos: "ja, jij hebt ook alleen maar pijn gehad de laatste tijd".
Nou, sorry hoor! Een miskraam krijgen doet nou eenmaal pijn
hij heeft wel zijn excuses aangeboden later. Hij zei dat hij het erg moeilijk had gevonden om mij zoveel pijn te zien hebben en dat dat er even uit moest. Maar ik vond het wel een gemene opmerking, alsof ik voor mijn plezier die buikkrampen had.Ach ja, die mannen hè?
Ik voel me verder eigenlijk wel goed! Lichamelijk steeds beter, ik ben alleen zoooo moe. Herkenbaar?
Psychisch gaat het wel, het leven gaat gelukkig door en we zijn een huis aan het kopen dus veel afleiding. Soms ben ik ineens heel verdrietig en dan huil ik eventjes en dan is het weer goed.
Het zal voorlopig wel moeilijk blijven maar het krijgt een plekje in ons leven, heel langzaam.
Jeeeeeetje die mannen zijn echt bezig he?? Het zal inderdaad ook wel moeilijk voor ze zijn. Heeft mijn man gister ook toegegeven. Maar zeg dat dan!!!!! Kunnen ze kennelijk niet?
Sparkling, hoe jij het omschrijft voel ik het ook. Ups en downs. En elke keer schrik ik weer als ik mijn verhaal vertel en de ander dan ook een mk, of meerdere (4, 5 ) heeft gehad. Niemand praat daar dus over! Taboe??
Ik verlies trouwens bijna geen bloed meer, alleen wat bruin. Is dat normaal zo kort na de curettage? Ben zo bang dat er een restje is achtergebleven wat de boel weer op zn plek houdt, net als dat stomme vruchtzakje deed. Mag pas over 8 weken op controle en krijg dan geen echo. Vind ik ook niet normaal eigenlijk.
Iemand die dit herkent?
Sparkling, hoe jij het omschrijft voel ik het ook. Ups en downs. En elke keer schrik ik weer als ik mijn verhaal vertel en de ander dan ook een mk, of meerdere (4, 5
) heeft gehad. Niemand praat daar dus over! Taboe??Ik verlies trouwens bijna geen bloed meer, alleen wat bruin. Is dat normaal zo kort na de curettage? Ben zo bang dat er een restje is achtergebleven wat de boel weer op zn plek houdt, net als dat stomme vruchtzakje deed. Mag pas over 8 weken op controle en krijg dan geen echo. Vind ik ook niet normaal eigenlijk.
Iemand die dit herkent?
Fieder, ik verlies ook alleen nog bruin. Ik heb geen curretage gehad maar de gyn zei woensdag dat dat heel normaal is, na een curretage of natuurlijke miskraam. Zolang je geen koorts, heel erg buikpijn of vies ruikende afscheiding hebt is er waarschijnlijk niets aan de hand. Dat bruinverlies kan ook nog een tijd aanhouden hoor, niets geks aan.
Omdat ze in het ziekenhuis zeiden dat ik 2 weken flink kon vloeien. Maar nu dus na 4 dagen al bijna niks meer. Misschien komt het nog...
Heb net n kudde ovulatietesten en zwangerschapstesten besteld. Met die zwangerschapstesten wil ik per week kijken of ik nog hcg heb en of dat wel verminderd.
Dan na 1e menstruatie gaan ovutesten. Heb ik zelf iig een beeld, ipv van over 8 weken een gesprekje en verder niks...
Heb net n kudde ovulatietesten en zwangerschapstesten besteld. Met die zwangerschapstesten wil ik per week kijken of ik nog hcg heb en of dat wel verminderd.
Dan na 1e menstruatie gaan ovutesten. Heb ik zelf iig een beeld, ipv van over 8 weken een gesprekje en verder niks...
Dat zeiden ze tegen mij ook ja, maar volgens mij is dat meer uit voorzorg omdat het bij sommige vrouwen erger is dan de ander. Ik zei in ieder geval dat ik alleen nog een heel klein beetje bruinverlies had en de gyn (beide!) zei dat dat een normaal beeld was na een miskraam. Ze kunnen alleen niet voorspellen hoelang dat duurt.
Maar Fieder, kun je niet gewoon bedelen om een echo? Zeg dat je je zoveel zorgen maakt. Ik vind het ook wel vreemd dat je geen controle echo meer krijgt, kan me voorstellen dat je dat wil. Misschien is dat het voordeel van in het ziekenhuis lopen rondom de zwangerschap? Al die echo's?
Maar Fieder, kun je niet gewoon bedelen om een echo? Zeg dat je je zoveel zorgen maakt. Ik vind het ook wel vreemd dat je geen controle echo meer krijgt, kan me voorstellen dat je dat wil. Misschien is dat het voordeel van in het ziekenhuis lopen rondom de zwangerschap? Al die echo's?
Ik kan het iig vragen bij het gesprek dat ik over 8 weken heb. Maar de gyn zei eigenlijk meteen tegen mij dat ze geen echo gingen doen, nog voordat ik het vroeg. Dus toen durfde ik al niet meer te vragen Maar tegen die tijd kan ik het minstens proberen, zeg ik wel dat ik nog pijn heb ofzo.
Denk idd dat dat het voordeel is voor jou, al die echo's alhoewel je ze nu vast zat bent. Goed dat we in ieder geval de voordelen kunnen zien nog
Ik vond 8 weken eerst lang, maar voordeel is wel dat ik dan wss al een keer ongesteld moet zijn geweest. Als ik dat dan nog niet ben kan ik daar meteen over doorvragen.
Ben benieuwd naar Amoriel...
Maar tegen die tijd kan ik het minstens proberen, zeg ik wel dat ik nog pijn heb ofzo. Denk idd dat dat het voordeel is voor jou, al die echo's
alhoewel je ze nu vast zat bent. Goed dat we in ieder geval de voordelen kunnen zien nog Ik vond 8 weken eerst lang, maar voordeel is wel dat ik dan wss al een keer ongesteld moet zijn geweest. Als ik dat dan nog niet ben kan ik daar meteen over doorvragen.
Ben benieuwd naar Amoriel...
Heel moeilijkquote:
Tuktuk, dat is zo moeilijk hè?
We waren hier inderdaad allemaal liever niet geweest maar ja. Hier kunnen we er voor elkaar zijn!
Ik moet zeggen dat ik dat ook wel heel prettig vind. In mijn directe omgeving zijn geen miskramen voorgekomen en het voelt soms best wel eenzaam. Er is niemand die het echt begrijpt. Ze doen hun best wel hoor en dat is heel lief maar niemand die hetzelfde voelt als ik. En dat is hier wel, heel fijn!
Wij moeten om 13.50 weer in het ziekenhuis zijn. Mijn zevende echo rond deze zwangerschap
En het is inderdaad heel fijn dat we er hier voor elkaar kunnen zijn! Mijn vriend is heel lief, maar heeft het er nooit over. Ik denk ook dat het voor mannen heel anders is. Ik heb al vanalles gevoeld en uren boven de wc doorgebracht, maar voor hem was er nog niet zoveel te zien of te voelen natuurlijk. Plus dat de hormonen bij mij door mijn lijf gierden, dat helpt natuurlijk ook niet.
Ik heb het 'geluk' dat mijn moeder tussen mijn broer en mij een miskraam heeft gehad, dus ik kan bij haar mijn verhaal goed kwijt en ze snapt heel goed dat ik bij vlagen hartstikke verdrietig ben.
Hey Tuktuk! Hoe is het met je?
Mijn man heeft gister voor het eerst gezegd dat hij het er ook moeilijk mee heeft. Voorheen helemaal niks! Het is voor hen inderdaad heel anders. Hij vindt het vooral erg dat ik pijn/ verdriet heb.
Toen ik nog zwanger was heeft hij ook wel eens gezegd dat hij het nog ver van zn bed vond. Hij zag me wel kotsen en huilen en die grotere borsten natuurlijk (waar ie dan niet eens aan mocht komen ) maar het idee van een kindje was er nog niet echt. Dat komt denk ik pas als ze het echt zien/ voelen.
Fijn dat je bij je moeder terecht kan. En hier natuurlijk altijd.
Mijn man heeft gister voor het eerst gezegd dat hij het er ook moeilijk mee heeft. Voorheen helemaal niks! Het is voor hen inderdaad heel anders. Hij vindt het vooral erg dat ik pijn/ verdriet heb.
Toen ik nog zwanger was heeft hij ook wel eens gezegd dat hij het nog ver van zn bed vond. Hij zag me wel kotsen en huilen en die grotere borsten natuurlijk (waar ie dan niet eens aan mocht komen
) maar het idee van een kindje was er nog niet echt. Dat komt denk ik pas als ze het echt zien/ voelen. Fijn dat je bij je moeder terecht kan. En hier natuurlijk altijd.
Niet dus... ze waren me 'vergeten'... ik heb anderhalf uur in die wachtkamer gezeten!quote:Op vrijdag 30 maart 2012 11:19 schreef .Sparkling. het volgende:
Je bent nu al bij de gyn Amoriel, ik ben benieuwd welke keuzes er gemaakt worden.
...
Ze hadden al wel gezegd dat het druk was en dat het wat uitliep, dus ik had me al geïnstalleerd met een tijdschriftje... maar toen na een uur alle mensen die ruim na mij binnen kwamen inmiddels al wel aan de beurt waren geweest ben ik nog maar eens naar die balie gegaan. Blijkbaar had de gyn niet goed op z'n afroeplijstje gekeken en mij per ongeluk overgeslagen...
Meh, wat voelde ik me ellendig... ben jankend bij hem binnengekomen.. zat ik daar heel alleen in een volle wachtkamer met allemaal stelletjes met bolle buiken om me heen. En dan waren ze me ook nog eens vergeten!
Maar goed. Afspraak zelf was wel positief. Aardige gyn, duidelijke uitleg, afspraak voor komende woensdag bij die 'miskraampoli'. Gaan ze eerst kijken of het niet alsnog dit weekend zelf z'n weg naar buiten heeft gevonden, en zo niet dan krijg ik diezelfde dag nog een curettage. Ik moet ook al nuchter komen 's ochtends.
