Het peutertopic (2-4 jaar) deel 89

quote:

Op maandag 12 december 2011 20:35 schreef Ssserpente het volgende:
Mocht je nog 'ns een leuk cadeautje zoeken... Bij Blokker hebben ze sokpoppen. Word je zelf ook nog hartstikke crea van.

MOV01600.MPG

hahaha wij hebben Jacob, altijd een hit inderdaad Vaak maken we een hondje met onze hand (Boris) die gaat ook altijd mee naar het zwembad enzo en brengt r ook naar bed..

Hallo!

Ik ben nieuw en wil me graag melden
Kan dat?

Maar je bent Beaker!

Lente lacht net zoals mijn neefje! Wat lief. O +

Val ik even door de mand hahaha!
Alles goed met iedereen?

Ben te lang weggeweest ..... Gelukkig weer gevonden!

quote:

Op dinsdag 13 december 2011 10:22 schreef Claudia_x het volgende:
Ja precies, MP! Ik merk dat ik Ivan zelfs regelmatig vraag om namens mij iets te doen. Ik ben er dus ook niet consistent in. Dat vind ik nu niet zo erg, maar ik wil wel op mijn hoede zijn voor bepaalde dingen.

Ik ben van Ivan al een typisch oudste kind aan het maken met de bijbehorende zorgen om en voor zijn zusje. Dat hoeft niet erg te zijn, maar ik wil me er op zijn minst bewust van zijn. En ik zeg bijvoorbeeld ook vaak dat Lena iets niet kan of mag omdat ze een "klein meisje" is, waarmee ik van haar weer een echt jongste kind maak. Misschien moet ik sommige dingen anders gaan formuleren. Dit bekt lekker, maar het drukt haar zo in een hoekje.

Dat doe ik dus ook, maar als ze dan eens zelf het initiatief neemt dan mag dat niet van mij.. Best verwarrend voor haar dus. Dus ik leg nu wel uit waarom ik dat dan niet goed vind, maar dan word ze vaak heel verdrietig en benoemt ook dat ze het niet snapt. Dat vind ik echt lastig want ze bedoeld het oprecht goed. En ik wil hier zo min mogelijk het verschil maken tussen maar jij bent de oudste enzo, want ik ben de oudste thuis en ik vond het vreselijk dat ik dus altijd alles maar goed meost doen...

Welkom Daantje, natuurlijk mag je je hier melden, gezellig! (beaker zegt me dan weer niets, maar dan welkom terug denk ik)

quote:

Op dinsdag 13 december 2011 10:25 schreef Kleurdoos het volgende:
Ik vind Elin ook absoluut niet moeilijk, peuterbuien horen er gewoon bij.. klooien met eten, nee roepen, boos worden, gillen..ik zou eerder bezorgd zijn als ze dat nooit zou hebben.
Ergens vind ik het ook wel grappig hoor, als iets niet lukt bijv. dan hoor je r razen en tieren met een borstel vast in r haar, of ze zit vast in een trui

Ik merk wel dat ze momenteel niet lekker in r vel zit, dus we houden haar nu heel kort, dat begint zijn vruchten al af te werpen

nja, dit dus!

ik merk ook dat ze wanneer ze iets uitgehaald heeft (wat er ook bijhoort ) het ook zelf oplost. bv met die afstandsbediening. wb broertje/zusje dingen. ik merk dat ik me er gewoon niet teveel mee moet bemoeien. wel waak ik ervoor dat ze nooit even op hoeft te passen. dus hier geen "let jij even op ravi selene?" of "wat deed ravi dan" enzo. wel moet ze hem troosten als zij iets deed wat hem aan het huilen maakte. de rest negeer ik. dus als zij ravi 's ochtends wat speeltjes geeft om dan bij ons te komen liggen doe ik alsof mijn neus bloedt en tel ik mijn zegeningen

Ik weet niet zo goed hoe ik er tegenaan kijk, MP. Ik heb me er ook aan geërgerd dat ik als oudste zoveel verantwoordelijkheid moest dragen altijd. Maar het heeft me ook wel weer gevormd, gemaakt wie ik ben en misschien zelfs wel bekrachtigd wat altijd al in me zat. Ik weet dus niet of ik er last van heb of dat ik er blij mee moet zijn.

Om een voorbeeld te geven. De broer van mijn moeder is gister in heel kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen. Mijn moeder heeft weinig tot geen contact met haar familie vanwege allerlei oud zeer. Ik heb haar gebeld om het nieuws door te geven en om haar aan te sporen contact op te nemen met haar zus en moeder. Vroeger zou mijn vader dat gedaan hebben, nu voelt het als mijn verantwoordelijkheid. Of beter gezegd: het is weer iets wat ik op me neem omdat ik niet beter weet.

Ik geloof dat ik mijn kinderen dit wel zou willen besparen. Tegelijkertijd weet ik dat mijn vader er heel blij zou zijn dat ik dit soort dingen doe.

Ik vind je aanpak heel zinvol klinken, simmu!

quote:

Op dinsdag 13 december 2011 10:44 schreef Claudia_x het volgende:
Ik weet niet zo goed hoe ik er tegenaan kijk, MP. Ik heb me er ook aan geërgerd dat ik als oudste zoveel verantwoordelijkheid moest dragen altijd. Maar het heeft me ook wel weer gevormd, gemaakt wie ik ben en misschien zelfs wel bekrachtigd wat altijd al in me zat. Ik weet dus niet of ik er last van heb of dat ik er blij mee moet zijn.

Om een voorbeeld te geven. De broer van mijn moeder is gister in heel kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen. Mijn moeder heeft weinig tot geen contact met haar familie vanwege allerlei oud zeer. Ik heb haar gebeld om het nieuws door te geven en om haar aan te sporen contact op te nemen met haar zus en moeder. Vroeger zou mijn vader dat gedaan hebben, nu voelt het als mijn verantwoordelijkheid. Of beter gezegd: het is weer iets wat ik op me neem omdat ik niet beter weet.

Ik geloof dat ik mijn kinderen dit wel zou willen besparen. Tegelijkertijd weet ik dat mijn vader er heel blij zou zijn dat ik dit soort dingen doe.

Nou dat dus.. Als mijn ouders bijvoorbeeld op vakantie gaan word ik standaard gebombadeerd tot contact persoon. En ik heb er nu geen last meer van hoor trouwens, maar in mijn opleinding bijvoorbeeld heb ik er wel veel last van gehad, mijn verantwoordelijkheidsgevoel was te groot, ik wilde alles controleren en dat kan gewoon niet. En tuurlijk zijn deelt oudste zijn bij aan wie je bent, ik zie het ook niet allemaal als nadeel, maar soms zou het er wel wat minder boven op mogen liggen

Verder wat jij zegt Simmu vind ik eigenlijk ook wel een goeie, misschien moet ik dat hier ook proberen toe te passen. Het gewoon laten gaan, tot op zekere hoogte. Fijn das weer eens een ander inzicht

Beaker! Hoe is het met je?!

Haaaaaaaai

Hier ook een zeer makkelijk hanteerbare peuter momenteel. Natuurlijk heeft ze wel eens haar buien. Zo wilde zondagavond per sé 'pandarijntjes' mee naar bed. Dat leek mij niet zo'n goed idee en dan kan ze wel behóórlijk rellen. Maar als ze merkt dat wij onze poot stijf houden bindt ze uiteindelijk wel in. Ik begin ook steeds meer te merken dat ik consequent moet zijn nu, omdat ze anders écht een loopje met me neemt. Ze is al best uitgekookt die kleine smurf van me.

Vanmorgen zei ze: "Mama, ik wil met jou trouwen"

Geen idee waar ze het vandaan heeft, maar ik vond het verschrikkelijk ontroerend. *snif*

Ff snel, zonder te lezen ed..

Mag een CB-arts doorverwijzen naar logopedie of moet ik dan even een afspraak maken bij de huisarts?

Wat schattig Sorbootje
Senna vertelde gisteren tegen me dat ze als ze groot is ook een buurvrouw wordt. En dan gaat ze beneden ons wonen, bij Olivier (dat is het 4 maanden oude zoontje van de onderburen) en dan is ze mijn buurvrouw

Welkom terug, Beaker! Hoe is het?

Isabeau

Ow Senna ook in de als ik later groot ben fase? Jaël ook, als ik later groot ben ga ik auto rijden net als jij. Maar dan moet ik wel groter zijn zegt ze er dan nog achteraan.

Senna is al maaaaanden in de 'later als ik groot ben' fase
Ze gaat dan ook zwemmen, kan dan duiken, fietsen op een grote fiets, naar school, etc.

Wat een haast om groot te worden Van mij mag ze nog even kleiner blijven

Ooh, ik bedoelde ook niet dat ik dacht dat jullie draken van kinderen hebben hoor! Maar zelfs de peuterpuberbuien (mooi woord trouwens), die inderdaad heel gewoon zijn, blijven hier gewoon enorm beperkt. En toch is het een meisje met lekker veel pit.

Ik ben zelf de jongste, en vond het als kind vreselijk als mijn zus aan het moederen was. Ben wel benieuwd hoe dat hier straks gaat.

quote:

Op dinsdag 13 december 2011 11:08 schreef miss_sly het volgende:
Senna is al maaaaanden in de 'later als ik groot ben' fase
Ze gaat dan ook zwemmen, kan dan duiken, fietsen op een grote fiets, naar school, etc.

Ow das net even heftiger als Jaël die heeft het daar gelukkig allemaal niet over

ik heb trouwens wel makkelijk praten met mijn spul he! ze zijn dol op elkaar, slapen op een kamer 's nachts, spelen al samen en knuffelen elkaar daar hebben we gewoon geluk gehad en tis maar afwachten of dat zo blijft. tis zeker niet vanzelfsprekend hoor. sangdrax en zn zus konden elkaar als kind niet uitstaan.

soms beschouwen ze elkaar als een soort van levende knuffel


(brakke foto, maar geeft wel het idee)

quote:

Op dinsdag 13 december 2011 11:00 schreef Ticootje het volgende:
Ff snel, zonder te lezen ed..

Mag een CB-arts doorverwijzen naar logopedie of moet ik dan even een afspraak maken bij de huisarts?

Nog beter mag je zo zelf heen bellen!!

quote:

Op dinsdag 13 december 2011 11:11 schreef MeNicole2 het volgende:

[..]

Nog beter mag je zo zelf heen bellen!!

Dank je!

Ik heb ook een makkelijke peuter. Ondanks zijn driftbuien maar ja hoort erbij. Soms moet ik er wel om lachen want dan word ie zo boos om iets wat niet lukt. Maar hij blijft altijd proberen net zo lang tot het wel lukt. Om daarna heel verbaasd te kijken wat er zo juist gebeurd is.
Alleen als Mikael in huis is heeft ie het wel "moeilijk". Die zit hem continu op de huid en steeds maar zeggen wat ie wel en niet mag of moet. Heel vermoeiend.

Wat lief Simmu! <3

De broer en zussen van Isabeau zijn zoveel ouder en ook niet altijd aanwezig, ik maak me niet echt zorgen om moedergedrag van de zussen. Dat is eigenlijk gewoon logisch, omdat ze zo groot zijn.

Hier alles goed! Jet gaat is inmiddels vier en is een hele tante
Gaat naar ballet en doet het echt wel leuk allemaal! Uiteraard zijn er ook minder leuke dingen ..... oei oei oei

Ik ga snel teruglezen en kijken om weer wat actiever te worden!

Leuk!

selene moedert wel over ravi hoor, soms tot in het absurde! laatst bij tyler & kim's verjaardag ging ze hem ook steeds hapjes brengen en als hij huilt probeert ze het zelf te fixen (waar ze wonderlijk vaak in slaagt!) of komt ze ons halen. ze leest hem 'aaltjes voor en leert hem liedjes (hij kan er al 2 ). maar dat zijn dingen die ze zelf doet. ik vind het niet passend/horen om dat te verwachten. ik ben de ouder, niet zij. dus ik waak ervoor dat er geen verwachtingen zijn naar haar toe op dat gebied, maar laat ze het verder zelf uitzoeken. zitten ook nadelen aan hoor, want ravi heeft dat gemoeder echt wel in de gaten en windt selene om zn kleine pinkie en dat is waarom ravi het al in februari (met zn tweede verjaardag, ongecorrigeerd!) al mag gaan proberen op de peuterspeelzaal tijd dan om te leren hoe om te gaan met medekindertjes die hem niet tot op het bot verwennen