Libido dat minder wordt maakt me overigens geen bal uit, dus de klachten daarover zijn voor mij alavast geen probleem.
Overigens heb ik niet de verwachting dat dit spul me gelukkig kan maken, ik overweeg het alleen te nemen als het ervoor kan zorgen dat ik niet meer veel voel en een soort van emotieloos word.
Zoek professionele hulp ipv het slikken van pillen. Succes ermee!
Jawel, ik heb heel Wikipedia afgelezen, maar het heeft niet al mijn vragen beantwoord en ik wil wat persoonlijke informatie van mensen horen. Aangezien ik weet dat hier op FOK! ook wel een aantal mensen op dat spul zitten leek het me dus helemaal niet zo'n verkeerd idee om dat hier te zoekenquote:Op zondag 27 november 2011 19:54 schreef Dethroned het volgende:
Je hebt duidelijk niet de moeite genomen om ook maar je iets te verdiepen he?
Sorry, ik ben een beetje in een kutstemming, maar niet onwelwillend om dan mijn ervaring te delen.quote:
[..]
Jawel, ik heb heel Wikipedia afgelezen, maar het heeft niet al mijn vragen beantwoord en ik wil wat persoonlijke informatie van mensen horen. Aangezien ik weet dat hier op FOK! ook wel een aantal mensen op dat spul zitten leek het me dus helemaal niet zo'n verkeerd idee om dat hier te zoeken
Ik gebruik Venlafaxine. Het is een moderne antidepressivum (3e gen geloof ik), die helpt tegen een allerlei stemmingen. Waar ik het eigenlijk voor gebruik is mijn hooggevoeligheid om het zo maar even te noemen. Ik wil me afschermen tegen al die dagelijkse en niet-dagelijkse indrukken van anderen. Het gevoel van "niet voelen" is welkom.
Dit middel is voor mij geschikt, maar niet voor iedereen. Met name de seksuele stoornis die ze noemen bij dit middel is vervelend, maar als je weet hoe het werkt in je lichaam kan je er wel mee omgaan.
Wat een ander punt is, is iets wat de huisarts mij vergeten is te melden, is dat dit middel hele hele zware ontwenningsverschijnselen heeft. Met name als je het niet inneemt. Je krijgt dan enorme bloeddrukpieken en het maakt sporten op niveau niet mogelijk. Ik fitness zelf en als ik het niet neem dan kan ik geen benen trainen en met benchen moet ik erg uitkijken en haal ik zeker geen 80% van mijn normale max door de bloeddrukpieken/dalen.
Bij correct gebruik echter merk ik niks tijdens het sporten en ook niks met de onwikkeling/voortgang op fysiek gebied. Wel moet je kijken dat bepaalde supps niet geschikt zijn, zoals NO supps.
Ik heb het gebruikt in combi met clenbuterol, caffeine, phentermine en efedrine, dit valt allemaal wel weer prima te combineren....
Wellicht moet je bij jezelf afvragen of je deze dingen wel echt nodig hebt? Als ik het zo lees is het troep eerste klas. Ik heb verder weinig verstand van medicijnen etc, maar iets waar je niet mee kunt stoppen is nooit een goed teken.quote:
[..]
Sorry, ik ben een beetje in een kutstemming, maar niet onwelwillend om dan mijn ervaring te delen.
Ik gebruik Venlafaxine. Het is een moderne antidepressivum (3e gen geloof ik), die helpt tegen een allerlei stemmingen. Waar ik het eigenlijk voor gebruik is mijn hooggevoeligheid om het zo maar even te noemen. Ik wil me afschermen tegen al die dagelijkse en niet-dagelijkse indrukken van anderen. Het gevoel van "niet voelen" is welkom.
Dit middel is voor mij geschikt, maar niet voor iedereen. Met name de seksuele stoornis die ze noemen bij dit middel is vervelend, maar als je weet hoe het werkt in je lichaam kan je er wel mee omgaan.
Wat een ander punt is, is iets wat de huisarts mij vergeten is te melden, is dat dit middel hele hele zware ontwenningsverschijnselen heeft. Met name als je het niet inneemt. Je krijgt dan enorme bloeddrukpieken en het maakt sporten op niveau niet mogelijk. Ik fitness zelf en als ik het niet neem dan kan ik geen benen trainen en met benchen moet ik erg uitkijken en haal ik zeker geen 80% van mijn normale max door de bloeddrukpieken/dalen.
Bij correct gebruik echter merk ik niks tijdens het sporten en ook niks met de onwikkeling/voortgang op fysiek gebied. Wel moet je kijken dat bepaalde supps niet geschikt zijn, zoals NO supps.
Ik heb het gebruikt in combi met clenbuterol, caffeine, phentermine en efedrine, dit valt allemaal wel weer prima te combineren....
Bedankt voor dit bericht.quote:
[..]
Sorry, ik ben een beetje in een kutstemming, maar niet onwelwillend om dan mijn ervaring te delen.
Ik gebruik Venlafaxine. Het is een moderne antidepressivum (3e gen geloof ik), die helpt tegen een allerlei stemmingen. Waar ik het eigenlijk voor gebruik is mijn hooggevoeligheid om het zo maar even te noemen. Ik wil me afschermen tegen al die dagelijkse en niet-dagelijkse indrukken van anderen. Het gevoel van "niet voelen" is welkom.
Dit middel is voor mij geschikt, maar niet voor iedereen. Met name de seksuele stoornis die ze noemen bij dit middel is vervelend, maar als je weet hoe het werkt in je lichaam kan je er wel mee omgaan.
Wat een ander punt is, is iets wat de huisarts mij vergeten is te melden, is dat dit middel hele hele zware ontwenningsverschijnselen heeft. Met name als je het niet inneemt. Je krijgt dan enorme bloeddrukpieken en het maakt sporten op niveau niet mogelijk. Ik fitness zelf en als ik het niet neem dan kan ik geen benen trainen en met benchen moet ik erg uitkijken en haal ik zeker geen 80% van mijn normale max door de bloeddrukpieken/dalen.
Bij correct gebruik echter merk ik niks tijdens het sporten en ook niks met de onwikkeling/voortgang op fysiek gebied. Wel moet je kijken dat bepaalde supps niet geschikt zijn, zoals NO supps.
Ik heb het gebruikt in combi met clenbuterol, caffeine, phentermine en efedrine, dit valt allemaal wel weer prima te combineren....
Ik wil nergens van afhankelijk zijn, dus te horen dat je er zware ontwenningsverschijnselen van krijgt als je stopt klinkt me niet echt aantrekkelijk in de oren.
Er zijn natuurlijk ook nog anderen antidepressivum, dus misschien dat een daarvan een optie zou zijn voor mij. Ik wil morgen eens langs gaan bij de huisarts en mijn situatie voorleggen, en dan kijken wat zij ervan zegt.
Ik ben al een paar keer bij een psygoloog geweest, waarvan de eerste me ook altijd antidepressiva probeerde aan te smeren. Ik was er toen erg optegen, maar de laatste tijd heb ik gewoon het gevoel dat ik van al mijn vervelende gevoelens afwil.
Of ik het nodig heb is maar de vraag. Punt is alleen dat ik al somber ben sinds het begin van mijn pubertijd, en dat dit gevoel na jaren alleen maar sterker is geworden en niet minder. Ik voel me sowieso zelden vrolijk, dus om terug te komen op de opmerking van Zigger, bergen zie ik sowieso niet.quote:
[..]
Wellicht moet je bij jezelf afvragen of je deze dingen wel echt nodig hebt? Als ik het zo lees is het troep eerste klas. Ik heb verder weinig verstand van medicijnen etc, maar iets waar je niet mee kunt stoppen is nooit een goed teken.
Ik beleef het hele leven als heel zwaar en ik zou graag willen dat ik niet overal zo tegenop zou hoeven zien. Ik baal de laatste tijd zelfs als ik mijn ogen opendoe en er een neiwue dag begonnen is.
dar kan worden gesproken over ervaringen met o.a. ADs
Bedankt.quote:Op maandag 28 november 2011 07:16 schreef Re het volgende:
[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
dar kan worden gesproken over ervaringen met o.a. ADs
Maar jezus wat heeft dat spul veel bijwerkingen zeg
Bijwerkingen AD
Als ik dat zo lees heb ik eerder het idee dat ik er nog slechter van wordt dan dat ik me er beter van ga voelen.
Zeker iets als vermoeidheid is nou net iets waar ik zo graag vanaf wil, maar als ik deze site moet geloven word het er waarschijnlijk alleen maar erger van.
''Droge mond, obstipatie, snelle hartactie, pupilverwijding, wazig zien, transpireren, misselijkheid, moeite met urineren, vermoeidheid, lage bloeddruk, duizeligheid, slaapstoornissen, geheugenproblemen, versnelde hartwerking'', en om dan nog maar niet te beginnen over dat serotoninesyndroom en de lange lijst met ''zeldzame'' bijwerkingen, waarvan je dan maar moet hopen dat je ze daadwerkelijk niet krijgt.
Het lijkt erop alsof er geen einde komt aan die lijst met bijwerkingen. Als ik dit zo lees vraag ik me echt af hoe dit middel je in hemelsnaam uit een dal kan halen. Het lijkt er eerder op dat het je dal alleen nog maar dieper maakt.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
Maar wat is nu het verschil tussen een lichte en een zware depressie? Hoe bepaal je de grens voor zoiets?quote:
Niet denken dat het automatisch je gevoelens uitschakeld, bij lichte depressies werkt het vaak niet, bij zware wel. En bovendien worden je negatieve gevoelens eerst erger dan pas minder erg.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
Wat voor een verschil zou het in je leven maken wanneer jij al je gevoel met begrip en compassie zou verwelkomen en voelen terwijl jij je richt op het leven van jouw leven, zonder eerst van het belangrijkste deel van jezelf, je gevoel, af te willen?quote:
Ik ben al een paar keer bij een psygoloog geweest, waarvan de eerste me ook altijd antidepressiva probeerde aan te smeren. Ik was er toen erg optegen, maar de laatste tijd heb ik gewoon het gevoel dat ik van al mijn vervelende gevoelens afwil.
Er is niets belangrijk aan wat ik voel, het gaat allemaal nergens over en het is alleen maar lastig. Ik heb al vaak geproebeerd dingen te veranderen aan mezelf, ook al beweerd mijn omgeving dan weer van niet, maar het zit gewoon sterk in mijn aard om mezelf ongelukkig te voelen. Als ik dat gevoel nu kon uitschakelen zou ik me kunnen richten op alledaagse dingen in het leven, zonder het allemaal te ervaren als iets ''heel zwaars'' terwijl het dat niet is.quote:
[..]
Wat voor een verschil zou het in je leven maken wanneer jij al je gevoel met begrip en compassie zou verwelkomen en voelen terwijl jij je richt op het leven van jouw leven, zonder eerst van het belangrijkste deel van jezelf, je gevoel, af te willen?
Een DSM classificatie kan gebruikt worden, hoewel ik niet weet hoeveel die categorien op willekeur berusten: http://www.allaboutdepression.com/dia_01.htmlquote:
[..]
Maar wat is nu het verschil tussen een lichte en een zware depressie? Hoe bepaal je de grens voor zoiets?
Heb je al een vorm van (zelf)therapie geprobeerd? Antidepressiva hebben zoals eerder aangegeven vaak nare bijwerkingen. Bovendien, zou het niet wenselijker zijn dat je gevoelens wel over iets gingen en ook prettig konden zijn? (maw, dat je emotionele brein normaal werkt ipv het helemaal af te stompen)
Uit nieuwsgierigheid en je hoeft niet te antwoorden, maar: sinds wanneer heb je last van vervelende gevoelens? Als er een tijd is wanneer dat begon, wat speelde er toen in je leven?
Lichte depressie ben je denk ik futloos en beleef je weinig plezier meer aan dingen. Bij een zware depressie ben je ook suicidaal en heb je last van veel negatieve gevoelens. Zoiets? Puur mijn eigen interpretatie hoor.quote:
[..]
Maar wat is nu het verschil tussen een lichte en een zware depressie? Hoe bepaal je de grens voor zoiets?
Het is zwaar omdat je verzet tegen je gevoel, en dat verzet tegen je gevoel breidt zich naar de dingen om je heen, de externe prikkels omdat deze gevoel opwekken, om die zo onder controle te willen krijgen en daarmee je gevoel onder controle willen krijgen.quote:
Er is niets belangrijk aan wat ik voel, het gaat allemaal nergens over en het is alleen maar lastig. Ik heb al vaak geproebeerd dingen te veranderen aan mezelf, ook al beweerd mijn omgeving dan weer van niet, maar het zit gewoon sterk in mijn aard om mezelf ongelukkig te voelen. Als ik dat gevoel nu kon uitschakelen zou ik me kunnen richten op alledaagse dingen in het leven, zonder het allemaal te ervaren als iets ''heel zwaars'' terwijl het dat niet is.
Je gevoel gaat juist overal over omdat het letterlijk vertelt wat er in jou speelt, het zijn richtingaanwijzers die om aandacht vragen, dat willen verdoven is daar het tegenovergestelde van, je bestrijd dan wie je bent ipv van jezelf te houden, jezelf positief te waarderen en alles wat jij bent en hebt te accepteren. Daar zit vrijheid in.
Niet alle gevoelens die je als depressieve ervaart zijn uitdrukkingen van laten we zeggen je 'ware zelf' en verdienen weliswaar aandacht, maar dan kritische. Dan denk ik vooral aan gevoelens en bijkomende gedachten die je afkraken, je vertellen over hoe waardeloos het leven is en hoe machteloos jij bent, dat alles een probleem is en dat je er maar beter een eind aan kan maken e.d. Dat heb ik ook allemaal ervaren. Veel van deze gedachten zullen niet waar zijn en kunnen ontkracht worden. Emotionele genezing ontstaat in mijn ervaring dan wanneer de emotionele oorsprong van die ervaring wordt vastgesteld en opnieuw ervaren (bijv. ouders die je verteld dat je niks goed kon doen), en/of door dingen te doen die tegen die overtuigingen ingaan (dingen ondernemen, succes daarvan zien, jezelf belonen, een positieve en ondersteunende vriendenkring opbouwen e.d., zorgen dat je een meer realistisch beeld heb van je eigen kunnen).quote:
[..]
Het is zwaar omdat je verzet tegen je gevoel, en dat verzet tegen je gevoel breidt zich naar de dingen om je heen, de externe prikkels omdat deze gevoel opwekken, om die zo onder controle te willen krijgen en daarmee je gevoel onder controle willen krijgen.
Je gevoel gaat juist overal over omdat het letterlijk vertelt wat er in jou speelt, het zijn richtingaanwijzers die om aandacht vragen, dat willen verdoven is daar het tegenovergestelde van, je bestrijd dan wie je bent ipv van jezelf te houden, jezelf positief te waarderen en alles wat jij bent en hebt te accepteren. Daar zit vrijheid in.
Een andere aanpak kan zijn om die negatieve gedachten op te schrijven en bewust bij je te houden. Dat wanneer je je slecht voelt of iets uitdagends tegen komt, ze te lezen en na te gaan hoe waar ze voor je lijken. Zelf heb ik alleen lichtelijk ervaring gehad met deze aanpak. Het heeft het voordeel dat je niet tegen de overtuigingen vecht maar gewoon vaak je real-life ervaring met die overtuigingen vergelijkt.
Waarom geen liefdevolle en accepterende aandacht in plaats van kritisch? Die gedachten vinden ergens hun oorsprong, ze zijn er niet voor niks, ze leren begrijpen en daarmee jezelf begrijpen en dat toepassen om anders te handelen om zo op andere uitkomsten te komen kan ook.quote:
Niet alle gevoelens die je als depressieve ervaart zijn uitdrukkingen van laten we zeggen je 'ware zelf' en verdienen weliswaar aandacht, maar dan kritische. Dan denk ik vooral aan gevoelens en bijkomende gedachten die je afkraken, je vertellen over hoe waardeloos het leven is en hoe machteloos jij bent, dat alles een probleem is en dat je er maar beter een eind aan kan maken e.d. Dat heb ik ook allemaal ervaren. Veel van deze gedachten zullen niet waar zijn en kunnen ontkracht worden.
Ontkrachten klinkt als een soort van ''verslaan', dat is niet accepteren dat is bestrijden en het bestrijden is het niet loslaten. Helemaal goed natuurlijk als je daar realistische, positieve, constructieve gedachtes tegenover zet en daarnaar gaat leven maar gedachtes of gevoelens zien als vijand doe je jezelf geen plezier mee. Dat is ook niet het vrijmaken van het ''ware zelf'' want je ware zelf (ver)oordeelt niks van je; dus ook je gedachtes en gevoelens niet.
Jaquote:Emotionele genezing ontstaat in mijn ervaring dan wanneer de emotionele oorsprong van die ervaring wordt vastgesteld en opnieuw ervaren (bijv. ouders die je verteld dat je niks goed kon doen), en/of door dingen te doen die tegen die overtuigingen ingaan (dingen ondernemen, succes daarvan zien, jezelf belonen, een positieve en ondersteunende vriendenkring opbouwen e.d., zorgen dat je een meer realistisch beeld heb van je eigen kunnen).
Ik schat vijf jaar geleden aan het begin van mijn pubertijd, rond mijn 14e. Er speelde niet veel bijzonders. Had alleen wat moeite met gezag en ging altijd overal tegenin op school waardoor ik continu in de problemen kwam. Maar toen was het gevoel wel veel kleiner hè, dat was net pas het begin van zo nu en dan sombere gevoelens hebben.quote:
[..]
Een DSM classificatie kan gebruikt worden, hoewel ik niet weet hoeveel die categorien op willekeur berusten: http://www.allaboutdepression.com/dia_01.html
Heb je al een vorm van (zelf)therapie geprobeerd? Antidepressiva hebben zoals eerder aangegeven vaak nare bijwerkingen. Bovendien, zou het niet wenselijker zijn dat je gevoelens wel over iets gingen en ook prettig konden zijn? (maw, dat je emotionele brein normaal werkt ipv het helemaal af te stompen)
Uit nieuwsgierigheid en je hoeft niet te antwoorden, maar: sinds wanneer heb je last van vervelende gevoelens? Als er een tijd is wanneer dat begon, wat speelde er toen in je leven?
Er is dus verder helemaal niets met me aan de hand, maar ik voel me gewoon vaak kut. Het maakt me ook eigenlijk totaal niet uit waarom ik dat voel, ik wil alleen dat ik het niet voel. Ik vind het allemaal niet zo belangrijk om mijn gevoelens een plek te geven, mezelf te accepteren en dat soort dingen.
Ik houd niet van mezelf, zal ik ook nooit doen. En nu verwacht ik ''iedereen is het waard om van gehouden te worden''. Nou geloof me, dat ben ik niet. Zoals ik het zie ben ik gewoon een klein stipje van een groot geheel en niet meer dan dat. De natuur maakt altijd weer nieuwe mensen om de cyclus voort te zetten, en ik ben gewoon een van de mindere exemplaren binnen die hele cyclus. Zo belangrijk is het dus ook niet of ik van mezelf houd of niet. Aangezien de tijd eindeloos is zijn die paar jaar dat ik leef sowieso nietig voor het geheel, het maakt dan dus ook echt geen verschil of ik nog 1 jaar leef of 79.quote:
[..]
Het is zwaar omdat je verzet tegen je gevoel, en dat verzet tegen je gevoel breidt zich naar de dingen om je heen, de externe prikkels omdat deze gevoel opwekken, om die zo onder controle te willen krijgen en daarmee je gevoel onder controle willen krijgen.
Je gevoel gaat juist overal over omdat het letterlijk vertelt wat er in jou speelt, het zijn richtingaanwijzers die om aandacht vragen, dat willen verdoven is daar het tegenovergestelde van, je bestrijd dan wie je bent ipv van jezelf te houden, jezelf positief te waarderen en alles wat jij bent en hebt te accepteren. Daar zit vrijheid in.
En wat betekent deze cyclus? Wat is de waarde ervan? Wat houdt het in?quote:
Zoals ik het zie ben ik gewoon een klein stipje van een groot geheel en niet meer dan dat.
[/quote[Jij bent geen klein stipje, je bent de grootste stip die er is en dat grote geheel is iets waar jij aan deel kan nemen op een manier die bij jou past en waar jij je gelukkig bij voelt.
[quote]
De natuur maakt altijd weer nieuwe mensen om de cyclus voort te zetten, en ik ben gewoon een van de mindere exemplaren binnen die hele cyclus.
Is er iemand die daar de antwoorden op heeft?
Het gaat niet om een cyclus, het gaat om jou en jouw leven, dat is het belangrijkste wat er is.
Het is belangrijk omdat het in grootste mate bepaald hoe jouw leven eruit ziet omdat het bepaald wat jij jezelf gunt.quote:Zo belangrijk is het dus ook niet of ik van mezelf houd of niet.
Het is het gebrek aan liefde voor jezelf wat je leven vormt en waarom je geen zin hebt in het leven, waarom zou er zin zijn om te leven wanneer jij je het de moeite niet waard vind? Jezelf waarde geven is je leven waarde geven.
Het gaat erom wat jij daarvan vind, wat boeit jou dat geheel, gaat het niet om jou? Hoe jij je leven wil hebben? Wat wil je meemaken? Wat wil je zien?quote:Aangezien de tijd eindeloos is zijn die paar jaar dat ik leef sowieso nietig voor het geheel, het maakt dan dus ook echt geen verschil of ik nog 1 jaar leef of 79.
Kan je een leuk leven hebben als je jezelf dat niet oprecht gunt? Moet je om jezelf dat te gunnen niet om jezelf geven? Compassie en begrip voor jezelf hebben? Positief investeren in jezelf? Vinden dat jij er mag zijn, gewoon zoals jij bent.
Kan het zijn dat jij ''geleerd'' hebt een bepaalde manier over jezelf te denken en dat je dus ook kan leren anders over jezelf te gaan denken?
Het is niet per definitie zo he, dat het eerst allemaal erger wordt. Ik had na 2 dagen een hele fijne "fuck you"-rush, waarin ik me uitermate fijn kon afsluiten en me juist heerlijk voelde.quote:
Niet denken dat het automatisch je gevoelens uitschakeld, bij lichte depressies werkt het vaak niet, bij zware wel. En bovendien worden je negatieve gevoelens eerst erger dan pas minder erg.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
En vermoeidheid is een te groot begrip, maar het kan wel helpen tegen vermoeidheid in de zin dat het je geestelijke druk/wirwar helpt verminderen. Hierdoor kan je ook vaak beter/makkelijker slapen, wat weer zorgt voor meer rust in het lichaam.
Wat wel ook een mogelijke bijwerking is (ook met name in het begin zeggen ze), is slapeloosheid. Hiervoor kreeg ik zelf Zolpidem, alleen ik had het niet nodig en heb de zolpi wel geprobeerd, maar echt fijn is dat spul ook weer niet
Voor mij betekend het gewoon dat het licht sowieso voorgoed uit zal gaan, dus dat het ook niet echt uitmaakt of dat vroeg of laat gebeurd. En het stomme is dat die hele cyclus dus ook geen enkele waarde heeft, dit hele leven heeft eigenlijk geen waarde als je het realistisch bekijkt.quote:
En wat betekent deze cyclus? Wat is de waarde ervan? Wat houdt het in?
Is er iemand die daar de antwoorden op heeft?
Ik ben juist van kinds af aan altijd positief benaderd thuis. Mij is altijd verteld dat ik inteligent was, en dat ik talenten had, en dat ik knap was. Mijn mening over mezelf is dus ook niet gebasseerd op wat iemand anders vind maar puur op wat ik van mezelf vind.quote:Kan je een leuk leven hebben als je jezelf dat niet oprecht gunt? Moet je om jezelf dat te gunnen niet om jezelf geven? Compassie en begrip voor jezelf hebben? Positief investeren in jezelf? Vinden dat jij er mag zijn, gewoon zoals jij bent.
Kan het zijn dat jij ''geleerd'' hebt een bepaalde manier over jezelf te denken en dat je dus ook kan leren anders over jezelf te gaan denken?
Ik heb serieus wel eens geprobeerd om ook de zogenaamde goede dingen te zien van wie ik ben, maar ik kan ze gewoon niet met overtuiging benoemen. Je hebt vast gelijk dat je niet gelukkig kunt zijn als je niet van jezelf houd, maar ik kan dat nu eenmaal niet.
Het verschil is dat jij er dan niet meer bent, zolang jij er bent kan je dingen doen om het leven jezelf leuker, aangenamer, passender te maken.quote:
Voor mij betekend het gewoon dat het licht sowieso voorgoed uit zal gaan, dus dat het ook niet echt uitmaakt of dat vroeg of laat gebeurd.
Het is leven heeft waarde omdat het er is, die waarde is niet iets wat je moet verantwoorden en moet kunnen taxeren, dat het er is met al die mogelijkheden, dat is de waarde ervan.quote:En het stomme is dat die hele cyclus dus ook geen enkele waarde heeft, dit hele leven heeft eigenlijk geen waarde als je het realistisch bekijkt.
Het is er en daarom heeft het waarde, jij bent er en dus heb jij waarde.
Ja en jouw mening over jezelf is ook de enige die telt, die bepaalt, niet van jezelf houden is een negatieve mening over jezelf; gevolg een negatief leven. Wat anderen over jou zeggen is extern, bijzaak, het gaat erom hoe jij met jezelf omgaat.quote:Ik ben juist van kinds af aan altijd positief benaderd thuis. Mij is altijd verteld dat ik inteligent was, en dat ik talenten had, en dat ik knap was. Mijn mening over mezelf is dus ook niet gebasseerd op wat iemand anders vind maar puur op wat ik van mezelf vind.
Nu kan je dat niet, omdat je dat nu nog niet geleerd hebt maar jij kan je eigen leven waarde geven door jezelf waardevol te gaan vinden.quote:Ik heb serieus wel eens geprobeerd om ook de zogenaamde goede dingen te zien van wie ik ben, maar ik kan ze gewoon niet met overtuiging benoemen. Je hebt vast gelijk dat je niet gelukkig kunt zijn als je niet van jezelf houd, maar ik kan dat nu eenmaal niet.
Waarom zou je dat willen?quote:Op zondag 27 november 2011 19:50 schreef Moofasah het volgende:
Kan dit spul je helpen je emoties uit te schakelen?
Op wat voor manier nam het toe en wederom, zijn daar bepaalde ervaringen aan te verbinden?quote:
[..]
Ik schat vijf jaar geleden aan het begin van mijn pubertijd, rond mijn 14e. Er speelde niet veel bijzonders. Had alleen wat moeite met gezag en ging altijd overal tegenin op school waardoor ik continu in de problemen kwam. Maar toen was het gevoel wel veel kleiner hè, dat was net pas het begin van zo nu en dan sombere gevoelens hebben.
Wat deed je terwijl die gevoelens erger werden, met wie heb je het gedeeld? Is het voor anderen in je omgeving merkbaar (geweest) dat je er last van hebt?
Ik heb vaak het gevoel alleen te zijn. Ik creeër in mijn gedachte dekbeeldige vrienden en een denkbeeldige relatie. Dat geeft me dan een soort voldoening, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ik die denkbeeldige mensen mis.quote:
[..]
Op wat voor manier nam het toe en wederom, zijn daar bepaalde ervaringen aan te verbinden?
Wat deed je terwijl die gevoelens erger werden, met wie heb je het gedeeld? Is het voor anderen in je omgeving merkbaar (geweest) dat je er last van hebt?
Kortom: ik ben gewoon een beetje gestoord dus.
Mijn fantasieën loslaten is geen optie, want dat houd ik nog geen dag vol. Ik leef eigenlijk de hele dag in een tweede wereld die zich afspeelt in mijn gedachten.
Ik heb wel een paar vrienden en ga veel uit de laatste tijd, maar toich heb ik mijn dagdromen nodig.
Ik hoopte dat antidepressiva mijn verlanges naar bepaalde dingen zou kunnen doden, waardoor ik die dagdromen dus ook niet meer nodig heb. Die dagdromen staan namelijk voor alles waar ik naar verlang maar niet kan hebben.
Lijkt me niet gestoord. Zou pas een probleem worden als je begon te denken dat die mensen echt bestaan.quote:
[..]
Ik heb vaak het gevoel alleen te zijn. Ik creeër in mijn gedachte dekbeeldige vrienden en een denkbeeldige relatie. Dat geeft me dan een soort voldoening, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ik die denkbeeldige mensen mis.
Kortom: ik ben gewoon een beetje gestoord dus.
Kan je uitleggen waarom je deze dingen niet kan hebben? Ben je al op zoek geweest naar de soort vrienden en relatie die je zou willen?quote:Mijn fantasieën loslaten is geen optie, want dat houd ik nog geen dag vol. Ik leef eigenlijk de hele dag in een tweede wereld die zich afspeelt in mijn gedachten.
Ik heb wel een paar vrienden en ga veel uit de laatste tijd, maar toich heb ik mijn dagdromen nodig.
Ik hoopte dat antidepressiva mijn verlanges naar bepaalde dingen zou kunnen doden, waardoor ik die dagdromen dus ook niet meer nodig heb. Die dagdromen staan namelijk voor alles waar ik naar verlang maar niet kan hebben.
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.quote:
Omdat de mensen uit mijn fantasie eigenlijk een soort mensen zijn die ik nog nooit eerder heb ontmoet, waar dan ook. Ze zijn uniek, met als het ware een combinatie van karaktereigenschappen die niet snel voor zal komen. Het zijn ook mensen die mij in het normale leven waarschijnlijk totaal niet zouden moeten, maar in mijn fantasie nemen ze me zoals ik ben en heb ik er juist een hele hechte vriendschap mee. Met name met twee van hen. Die anderen zijn een beetje bijpersonen en staan als het ware symbool voor een vriendkring in zijn algemeen. Al met al komt het er dus op neer dat ik vooral aan twee bepaalde mensen denk tijdens mijn dagdromen.quote:
Kan je uitleggen waarom je deze dingen niet kan hebben? Ben je al op zoek geweest naar de soort vrienden en relatie die je zou willen?
In het dagelijkse leven kan ik ook eigenlijk niet echt geod met mensen omgaan. Zo heb ik bijvoorbeeld altijd de neiging om mensen die ik ken te ontlopen als ik ze dreig tegen te komen. Als ik ga sporten word ik b.v. geregeld door bekenden aangesproken, maar ik vind het gewoon moeilijk om dan met ze te communiceren. Het is niet zo dat ik ze niet mag, maar ik voel me dan gewoon niet op mijn gemak.
Precies. Buiten dat ik het niet erg vind om te zien dat anderen mensen wel gelukkig zijn, herken ik dat helemaal.quote:
[..]
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.
Zou je het erg vinden te beschrijven wat voor soort karaktereigenschappen dat zijn?quote:
[..]
Omdat de mensen uit mijn fantasie eigenlijk een soort mensen zijn die ik nog nooit eerder heb ontmoet, waar dan ook. Ze zijn uniek, met als het ware een combinatie van karaktereigenschappen die niet snel voor zal komen. Het zijn ook mensen die mij in het normale leven waarschijnlijk totaal niet zouden moeten, maar in mijn fantasie nemen ze me zoals ik ben en heb ik er juist een hele hechte vriendschap mee. Met name met twee van hen. Die anderen zijn een beetje bijpersonen en staan als het ware symbool voor een vriendkring in zijn algemeen. Al met al komt het er dus op neer dat ik vooral aan twee bepaalde mensen denk tijdens mijn dagdromen.
Makkelijker met anderen omgaan, is dat iets wat je zou willen? Wat aan zo'n gesprek doet je ongemakkelijk voelen, of misschien anders gezegd, wat vrees je dat er kan gebeuren?quote:In het dagelijkse leven kan ik ook eigenlijk niet echt geod met mensen omgaan. Zo heb ik bijvoorbeeld altijd de neiging om mensen die ik ken te ontlopen als ik ze dreig tegen te komen. Als ik ga sporten word ik b.v. geregeld door bekenden aangesproken, maar ik vind het gewoon moeilijk om dan met ze te communiceren. Het is niet zo dat ik ze niet mag, maar ik voel me dan gewoon niet op mijn gemak.
Heb je dezelfde moeite met vreemden? Zoja, dan is dat iig een obstakel om mensen te leren kennen die je wel zou mogen.
Laat ik het zo zeggen; het zijn mensen die in eerste instantie door velen bestempeld zouden worden als vanalles en nog wat, maar eigenlijk zijn ze veel meer dan dat. Het mooie is dat ze zich niets aantrekken van wat iedereen vind en gewoon lekker doen waar zij zin in hebben zonder enige schaamte, omdat ze van zichzelf weten dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ze nemen het leven vrij nuchter maar zijn daar niet somber onder.quote:
Zou je het erg vinden te beschrijven wat voor soort karaktereigenschappen dat zijn?
Ik stotter niet echt, maar ik haper in mijn zinnen, doordat ik niet echt weet wat ik moet vertellen. Alles komt er voor mijn gevoel heel geforceerd uit, niet vanzelf. Ik kan ook nooit los zijn maar ben altijd heel erg stijfjes in mijn houding.quote:Makkelijker met anderen omgaan, is dat iets wat je zou willen? Wat aan zo'n gesprek doet je ongemakkelijk voelen, of misschien anders gezegd, wat vrees je dat er kan gebeuren?
Heb je dezelfde moeite met vreemden? Zoja, dan is dat iig een obstakel om mensen te leren kennen die je wel zou mogen.
Nou ik kan in elk geval echt niet op mensen afstappen om een praatje met ze te maken of iets dergelijks. Zo hoor ik wel eens van mensen dat ze in een kroeg gewoon maar mensen aanspreken en op die manier nieuwe contacten maken. Dat is dus iets wat ik onmogelijk zou kunnen doen.
Al die small talk die mensen met elkaar maken, daar kan ik gewoon helemaal niets mee. Ik krijg zo'n gesprek niet op gang, en naar twee zinnen heb ik eigenlijk al niets meer te melden.
Je bent niet ongelukkig omdat je die gevoelens hebt; je hebt die gevoelens omdat je ongelukkig bent.quote:
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.
Het gaat erom dat je een positief en leuk leven voor jezelf wilt, omdat je jezelf waardeert en jezelf dat gunt, wat anderen/doen/vinden staat daar los van; het gaat om jou. Voorwaarde is dan wel dat je echt contact met jezelf maakt en jezelf in de ogen kijkt, dat kan erg eng zijn maar het is wel de manier om letterlijk en figuurlijk tot jezelf te komen.
Ga in therapie. Alsjeblieft.
Je spreekt jezelf in de eerste zin tegen. Er is dus wel wat aan de hand, want je voelt je rot. Je vindt het niet belangrijk om je gevoelens een plek te geven, maar je wil er wel wat aan doen (jezelf verdoven met medicatie). Is het niet zo dat je het dan ergens wel de moeite waard vindt om er tegen te vechten?quote:Er is dus verder helemaal niets met me aan de hand, maar ik voel me gewoon vaak kut. Het maakt me ook eigenlijk totaal niet uit waarom ik dat voel, ik wil alleen dat ik het niet voel. Ik vind het allemaal niet zo belangrijk om mijn gevoelens een plek te geven, mezelf te accepteren en dat soort dingen.
Is het leven met emoties altijd rot? Kun je de tweede zin uitleggen, want ik begrijp niet wat je daarmee bedoelt. Als je ergens wilt bijhoren maar dat steeds niet lukt, is het dan wel de juiste omgeving waar je in zit?quote:Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.
Het zou voor mij vreselijk zijn om verdoofd door het leven te gaan, niets meer voelen, niets meer willen. Wat ben je dan nog? Wat doe je er dan nog toe? Emoties zijn af en toe vreselijke dingen, dat ben ik echt wel met je eens, maar ze hebben wel nut. Ze geven aan dat je leeft. Ze zijn onderdeel van het leven en zijn soms negatief dan wel positief.
Zou het uitmaken als je hier eens met iemand over gaat praten? (hierboven al een aantal keer genoemd.)
Nee dat zeg ik toch. Ik wil alleen van de gevoelens af en wat de oorzaak van die gevoelens is boeit me niet.quote:
Je spreekt jezelf in de eerste zin tegen. Er is dus wel wat aan de hand, want je voelt je rot. Je vindt het niet belangrijk om je gevoelens een plek te geven, maar je wil er wel wat aan doen (jezelf verdoven met medicatie). Is het niet zo dat je het dan ergens wel de moeite waard vindt om er tegen te vechten?
Qua bijwerkingen heb ik niet veel last gehad. Alleen de eerste 2 weken daarna was het over, alleen als ik het niet neem dan heb ik een paniekerig gevoel in mijn lijf, dat voelt niet lekker. Zodra ik dan weer een dosis neem is dat weg.
Ik ben wel afhankelijk van deze medicijnen en op dit moment zie ik ook geen reden om er van af te stappen. Momenteel werken ze voor mij, zodra ik mijzelf weer beter in mijn vel voel zitten ga ik weer afbouwen. Ik heb ze nu 3 jaar en ik ben er tevreden over.
Maar let er wel mee op wat je besluit te doen. Niet elke AD heeft hetzelfde effect of iedereen. Het kan dus zijn dat je er een aantal moet " proberen" om te kijken welke voor jou het beste werken, dus het kan zo maar zijn dat je een paar weken met bijwerkingen sukkelt.
Ook is het geen medicijn dat je even een paar weken neemt en dan weer stopt, AD gebruik je voor een bepaalde periode, waar je het echt nodig hebt. Pas zodra je weer zonder kan ga je afbouwen, en ook dit proces neemt maanden in beslag.
En het leven zonder emoties niet?quote:
[..]
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...
In plaats van kiezen tussen twee kwaden zijn er ook andere opties.
In plaats van als een zombie door het leven te gaan dmv medicatie, zouden dat dingen zijn waar je bij jezelf aan kunt werken mits je dat nog niet gedaan hebt, eventueel met begeleiding van een psych. Negatieve emoties onderdrukken is in principe fijn als je veel last hebt van die emoties, maar het is op de lange termijn natuurlijk geen oplossing, tenzij je je leven uit wil zitten tot de dood en verder niks.quote:
[..]
Laat ik het zo zeggen; het zijn mensen die in eerste instantie door velen bestempeld zouden worden als vanalles en nog wat, maar eigenlijk zijn ze veel meer dan dat. Het mooie is dat ze zich niets aantrekken van wat iedereen vind en gewoon lekker doen waar zij zin in hebben zonder enige schaamte, omdat ze van zichzelf weten dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ze nemen het leven vrij nuchter maar zijn daar niet somber onder.
[..]
Ik stotter niet echt, maar ik haper in mijn zinnen, doordat ik niet echt weet wat ik moet vertellen. Alles komt er voor mijn gevoel heel geforceerd uit, niet vanzelf. Ik kan ook nooit los zijn maar ben altijd heel erg stijfjes in mijn houding.
Nou ik kan in elk geval echt niet op mensen afstappen om een praatje met ze te maken of iets dergelijks. Zo hoor ik wel eens van mensen dat ze in een kroeg gewoon maar mensen aanspreken en op die manier nieuwe contacten maken. Dat is dus iets wat ik onmogelijk zou kunnen doen.
Al die small talk die mensen met elkaar maken, daar kan ik gewoon helemaal niets mee. Ik krijg zo'n gesprek niet op gang, en naar twee zinnen heb ik eigenlijk al niets meer te melden.
Ik ben al twee keer naar een psycholoog gegaan en die kunnen mij niet helpen, niemand kan dat. Leven als een zombie klinkt altijd nog beter dan leven met een groot gevoel van weerzin in alles hebben.quote:
[..]
In plaats van als een zombie door het leven te gaan dmv medicatie, zouden dat dingen zijn waar je bij jezelf aan kunt werken mits je dat nog niet gedaan hebt, eventueel met begeleiding van een psych. Negatieve emoties onderdrukken is in principe fijn als je veel last hebt van die emoties, maar het is op de lange termijn natuurlijk geen oplossing, tenzij je je leven uit wil zitten tot de dood en verder niks.
Dan zoek je een andere psycholoog, lees ook boeken over narcissme, misschien geeft dat je wel een duwje in de juiste richting.quote:
[..]
Ik ben al twee keer naar een psycholoog gegaan en die kunnen mij niet helpen, niemand kan dat. Leven als een zombie klinkt altijd nog beter dan leven met een groot gevoel van weerzin in alles hebben.
Een boek wat ik je kan aanraden is ''Trapped In The Mirror''
quote:In this compelling book, Elan Golomb identifies the crux of the emotional and psychological problems of millions of adults. Simply put, the children of narcissist -- offspring of parents whose interest always towered above the most basic needs of their sons and daughters -- share a common belief: They believe they do not have the right to exist.
The difficulties experienced by adult children of narcissists can manifest themselves in many ways: for examples, physical self-loathing that takes form of overeating, anorexia, or bulimia; a self-destructive streak that causes poor job performance and rocky personal relationships; or a struggle with the self that is perpetuated in the adult's interaction with his or her own children. These dilemmas are both common and correctable, Dr. Golomb tells us.
With an empathic blend of scholarship and case studies, along with her own personal narrative of her fight for self, Dr. Golomb plumbs the depths of this problem, revealing its mysterious hold on the affairs of otherwise bright, aware, motivated, and worthy people. Trapped in the Mirror explores.
Twee afspraken, of twee verschillende psychologen?quote:
[..]
Ik ben al twee keer naar een psycholoog gegaan en die kunnen mij niet helpen, niemand kan dat. Leven als een zombie klinkt altijd nog beter dan leven met een groot gevoel van weerzin in alles hebben.
Zoiets heeft sowieso tijd nodig. Waarom zou niemand je kunnen helpen? Wat maakt het dat jouw problemen blijkbaar zo onvoorstelbaar zijn dat enkel medicatie het een beetje dragelijk maakt en verder niets helpt?
Zoals ik al zei, ik ben nooit minderwaardig behandeld thuis, dus dat boek is helemaal niet op mij van toepassing.quote:
Dan zoek je een andere psycholoog, lees ook boeken over narcissme, misschien geeft dat je wel een duwje in de juiste richting.
Een boek wat ik je kan aanraden is ''Trapped In The Mirror''
Ik ben bij twee verschillende psygolochen geweest.quote:
Twee afspraken, of twee verschillende psychologen?
Zoiets heeft sowieso tijd nodig. Waarom zou niemand je kunnen helpen? Wat maakt het dat jouw problemen blijkbaar zo onvoorstelbaar zijn dat enkel medicatie het een beetje dragelijk maakt en verder niets helpt?
Ik zeg niet dat mijn problemen onvoorstelbaar zijn. Mijn problemen gaan helemaal nergens over. Het zijn alleen geen problemen waar ik mijn tijd in wil steken. Inplaats daarvan wil ik me concentreren op anderen dingen, en doordat ik in mijn hoofd met allemaal onzin bezig ben leidt dat mij heel erg af van belangrijke zaken.
Denk je niet dat je daar op de lange termijn toch aan zal moeten geloven, ook als je aan de medicatie zit die je gevoelens onderdrukt?quote:
[..]
Zoals ik al zei, ik ben nooit minderwaardig behandeld thuis, dus dat boek is helemaal niet op mij van toepassing.
[..]
Ik ben bij twee verschillende psygolochen geweest.
Ik zeg niet dat mijn problemen onvoorstelbaar zijn. Mijn problemen gaan helemaal nergens over. Het zijn alleen geen problemen waar ik mijn tijd in wil steken. Inplaats daarvan wil ik me concentreren op anderen dingen, en doordat ik in mijn hoofd met allemaal onzin bezig ben leidt dat mij heel erg af van belangrijke zaken.
Ik weet niet waar je prioriteiten liggen, maar als je zelfs medicijnen wil om (al!) je gevoelens te onderdrukken, lijkt het mij toch een belangrijke zaak.
Waarom denk je dat zulke mensen niet bestaan? Je bent overigens niet heel helder over wat voor mensen het nou precies zijn. Ik ken overigens mensen die leven volgens hun eigen ideeen zich weinig meer aantrekken van de cultuur/normen waarmee ze zijn opgevoed. Overwegend nuchtere en niet sombere personen. Waaronder ikzelf.quote:
[..]
Laat ik het zo zeggen; het zijn mensen die in eerste instantie door velen bestempeld zouden worden als vanalles en nog wat, maar eigenlijk zijn ze veel meer dan dat. Het mooie is dat ze zich niets aantrekken van wat iedereen vind en gewoon lekker doen waar zij zin in hebben zonder enige schaamte, omdat ze van zichzelf weten dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ze nemen het leven vrij nuchter maar zijn daar niet somber onder.
Zou je losser willen zijn in gesprekken? Minder moeite hebben met op mensen afstappen en een praatje maken?quote:Ik stotter niet echt, maar ik haper in mijn zinnen, doordat ik niet echt weet wat ik moet vertellen. Alles komt er voor mijn gevoel heel geforceerd uit, niet vanzelf. Ik kan ook nooit los zijn maar ben altijd heel erg stijfjes in mijn houding.
Nou ik kan in elk geval echt niet op mensen afstappen om een praatje met ze te maken of iets dergelijks. Zo hoor ik wel eens van mensen dat ze in een kroeg gewoon maar mensen aanspreken en op die manier nieuwe contacten maken. Dat is dus iets wat ik onmogelijk zou kunnen doen.
Al die small talk die mensen met elkaar maken, daar kan ik gewoon helemaal niets mee. Ik krijg zo'n gesprek niet op gang, en naar twee zinnen heb ik eigenlijk al niets meer te melden.
Small talk is vaak gewoon de eerste fase van kennis maken. Afhankelijk van de persoon kan je later ingaan op diepere zaken. Zijn er bepaalde onderwerpen die bijzonder interessant voor je zijn?
Je zou altijd naar een socratische gespreksgroep oid kunnen gaan als je met vreemden meteen het diepe in wil duiken. Misschien vindt je daar ook mensen waar je vaker mee wilt afspreken.
Dat denken veel mensen over zichzelf, dat boek is toepasbaar op elk mens, er bestaan geen mensen die niet aan narcissme lijden. Probeer het.quote:
[..]
Zoals ik al zei, ik ben nooit minderwaardig behandeld thuis, dus dat boek is helemaal niet op mij van toepassing.
Wat jij nu probeert te doen is een makkelijke uitweg zoeken, zoals medicijnen. Wanneer jij het woord onmogelijk gebruikt, limiteer je gewoon jezelf in het zoeken naar een oplossing. je zegt dat je er geen tijd in wilt steken, dat is een belachelijke leugen tegen jezelf, je weet gewoon niet hoe je het moet oplossen dus zoek je een makkelijke uitweg.quote:Ik zeg niet dat mijn problemen onvoorstelbaar zijn. Mijn problemen gaan helemaal nergens over. Het zijn alleen geen problemen waar ik mijn tijd in wil steken. Inplaats daarvan wil ik me concentreren op anderen dingen, en doordat ik in mijn hoofd met allemaal onzin bezig ben leidt dat mij heel erg af van belangrijke zaken.
Waarschijnlijk spelen die problemen van mij over een aantal jaar geen rol meer in mijn leven. Dan ben ik een paar jaar ouder, stabieler en maak ik me niet meer zo druk om dat soort dingen. Op dat moment wil ik er in elk geval niet mee dealen.quote:
[..]
Denk je niet dat je daar op de lange termijn toch aan zal moeten geloven, ook als je aan de medicatie zit die je gevoelens onderdrukt?
Ik weet niet waar je prioriteiten liggen, maar als je zelfs medicijnen wil om (al!) je gevoelens te onderdrukken, lijkt het mij toch een belangrijke zaak.
Over het algemeen voel ik gewoon de neiging om voor al die dingen te vluchten en iedereen vooral zover mogelijk van me vandaan te houden. Ik heb twee jongens waar ik momenteel veel mee optrek en bij hun voel ik me wel op mijn gemak en we zien elkaar vrijwel iedere week. Op dit moment is dat eigenlijk wel genoeg voor me. De reden waarom ik zo vasthang aan die droompersonen is ook omdat ik ze al jaren in mijn gedachten heb zitten. Hun loslaten is net als afscheid nemen van iemand waaraan je gehecht bent geraakt.quote:
Zou je losser willen zijn in gesprekken? Minder moeite hebben met op mensen afstappen en een praatje maken?
Small talk is vaak gewoon de eerste fase van kennis maken. Afhankelijk van de persoon kan je later ingaan op diepere zaken. Zijn er bepaalde onderwerpen die bijzonder interessant voor je zijn?
Je zou altijd naar een socratische gespreksgroep oid kunnen gaan als je met vreemden meteen het diepe in wil duiken. Misschien vindt je daar ook mensen waar je vaker mee wilt afspreken.
Nee geloof me. Ik heb echt een schat van een moeder. Ze heeft echt heel veel voor me gedaan, ondanks dat ik echt een heel moeilijk kind ben geweest is ze altijd voor de volle 100% voor me gegaan!quote:
Dat denken veel mensen over zichzelf, dat boek is toepasbaar op elk mens, er bestaan geen mensen die niet aan narcissme lijden. Probeer het.
Als ik al minderwaardig behandeld zou zijn door iemand is het in elk geval niet door haar. Dan zou ik eerder zeggen op school, want daar voldeed ik nooit aan de normen.
Nee klopt, ik weet niet hoe ik het moet oplossen. Maar dat weet een psygoloog net zo min. Daarbij ben ik geen sterk persoon en kan ik het leven nou eenmaal niet aan.quote:Wat jij nu probeert te doen is een makkelijke uitweg zoeken, zoals medicijnen. Wanneer jij het woord onmogelijk gebruikt, limiteer je gewoon jezelf in het zoeken naar een oplossing. je zegt dat je er geen tijd in wilt steken, dat is een belachelijke leugen tegen jezelf, je weet gewoon niet hoe je het moet oplossen dus zoek je een makkelijke uitweg.
Als je weet dat hoe jij jezelf ziet in grote mate bepaalt hoe je leven eruit ziet, wat zou zo'n overtuiging dan voor invloed op je leven hebben?quote:
Daarbij ben ik geen sterk persoon en kan ik het leven nou eenmaal niet aan.
Daar zit misschien wel wat in...quote:
[..]
Als je weet dat hoe jij jezelf ziet in grote mate bepaalt hoe je leven eruit ziet, wat zou zo'n overtuiging dan voor invloed op je leven hebben?
quote:Nee geloof me. Ik heb echt een schat van een moeder. Ze heeft echt heel veel voor me gedaan, ondanks dat ik echt een heel moeilijk kind ben geweest is ze altijd voor de volle 100% voor me gegaan!
, zoals je zei, school kan een aandeel spelen, famillie, je werk. Je hebt niks te verliezen door zelf studie te doen naar je eigen psyche . Zie je wat je doet ? Je limiteert jezelf weer door jezelf naar beneden te halen, probeer je denkwijze en gedrag ook te observeren d.m.v een dagboek en verdiep jezelf in je eigen persoon. Wanneer je stopt met jezelf te limiteren zul je een stap verder komen.quote:Nee klopt, ik weet niet hoe ik het moet oplossen. Maar dat weet een psygoloog net zo min. Daarbij ben ik geen sterk persoon en kan ik het leven nou eenmaal niet aan.
Zeg niet: ''Ik ben geen sterk persoon'' , maar zeg: ''Ik word vandaag een sterk persoon'' je hebt genoeg dagen in je leven, er is geen haast.
Om heel eerlijk te zijn geniet ik er misschien ook wel een beetje van om mezelf te haten. Ik weet eigenlijk niet of ik daar wel mee wil stoppen. Zijn er meer mensen die dat hebben?quote:
Zie je wat je doet ? Je limiteert jezelf weer door jezelf naar beneden te halen, probeer je denkwijze en gedrag ook te observeren d.m.v een dagboek en verdiep jezelf in je eigen persoon. Wanneer je stopt met jezelf te limiteren zul je een stap verder komen.
Wow je hebt het snel door!! kudos! dus je bent niet zo zwak als je zegt!quote:
[..]
Om heel eerlijk te zijn geniet ik er misschien ook wel een beetje van om mezelf te haten. Ik weet eigenlijk niet of ik daar wel mee wil stoppen. Zijn er meer mensen die dat hebben?
Je kan pas stoppen als je genoeg hebt van het rondzwemmen in je eigen pijn, heb je er al genoeg van?
Misschien niet. Waarom zwemmen mensen dan bewust in hun eigen pijn?quote:
[..]
Wow je hebt het snel door!! kudos! dus je bent niet zo zwak als je zegt!
Je kan pas stoppen als je genoeg hebt van het rondzwemmen in je eigen pijn, heb je er al genoeg van?
Omdat ze daar van houden, ze geloven dat ze geen liefde verdienen en zwemmen dan vervolgens in hun gebrekken, grootste vijand van een individu is de individu zelf.quote:
[..]
Misschien niet. Waarom zwemmen mensen dan bewust in hun eigen pijn?
Het is zeer moeilijk om uit deze verslaving van zelfdestructief gedrag te komen, maar deze stappen kunnen pas gezet worden als je spuugzat bent om jezelf te kleineren.
Voor mij persoonlijk, werkte zelfobservatie zeer effectief, zie het als een ui, na elke laagje graaf je in je eigen psyche, hoe meer je te weten komt over jezelf, hoe meer je er wat aan kan doen om jezelf te helpen.
Omdat ze niet anders kennen en nieuwe dingen angst kunnen oproepen.quote:
Misschien niet. Waarom zwemmen mensen dan bewust in hun eigen pijn?
Jij ziet jezelf nu zoals je geleerd hebt jezelf te zien, dat levert een bepaalde situatie op, jezelf anders gaan zien kan een andere situatie op leveren.
Maar jij hield een dagboek bij van je gedachtes of hoe moet ik dat zien?quote:
[..]
Omdat ze daar van houden, ze geloven dat ze geen liefde verdienen en zwemmen dan vervolgens in hun gebrekken, grootste vijand van een individu is de individu zelf.
Het is zeer moeilijk om uit deze verslaving van zelfdestructief gedrag te komen, maar deze stappen kunnen pas gezet worden als je spuugzat bent om jezelf te kleineren.
Voor mij persoonlijk, werkte zelfobservatie zeer effectief, zie het als een ui, na elke laagje graaf je in je eigen psyche, hoe meer je te weten komt over jezelf, hoe meer je er wat aan kan doen om jezelf te helpen.
Ik ben in elk geval bang voor nieuwe dingen, dus in die zin past dat wel in het plaatje.quote:
[..]
Omdat ze niet anders kennen en nieuwe dingen angst kunnen oproepen.
Jij ziet jezelf nu zoals je geleerd hebt jezelf te zien, dat levert een bepaalde situatie op, jezelf anders gaan zien kan een andere situatie op leveren.
Elke dag schreef ik wat ik dacht en deed, zoals mijn gedrag tegenover andere mensen en tegen mijzelf, aangezien een dagboek persoonlijk is, kan je er compleet eerlijk tegen zijn, in het begin merkte ik dat het eerlijk schrijven van wat je echt voelt best moeilijk was.quote:
[..]
Maar jij hield een dagboek bij van je gedachtes of hoe moet ik dat zien?
Terwijl ik mijn dagboek bijhield heb ik nog 10tallen boeken over narcissme en filosofie(over de psyche van de mens) gelezen wat mij ook erg heeft geholpen om als persoon te groeien.
Ook heb ik daarnaast mijn diet verbeterd, zoals sporten, geen junk food meer etc.
Best moeilijk eigenlijk. Als ik erover nadenk zou ik niet kunnen zeggen wat ik precies allemaal heb gedacht tegenover mezelf. Zal er eens op letten.quote:
[..]
Elke dag schreef ik wat ik dacht en deed, zoals mijn gedrag tegenover andere mensen en tegen mijzelf, aangezien een dagboek persoonlijk is, kan je er compleet eerlijk tegen zijn, in het begin merkte ik dat het eerlijk schrijven van wat je echt voelt best moeilijk was.
Terwijl ik mijn dagboek bijhield heb ik nog 10tallen boeken over narcissme en filosofie(over de psyche van de mens) gelezen wat mij ook erg heeft geholpen om als persoon te groeien.
Ook heb ik daarnaast mijn diet verbeterd, zoals sporten, geen junk food meer etc.
Omdat ze dan zelf de controle kunnen houden over hun pijn. Als anderen hun pijn gaan bepalen, worden ze angstig.quote:
[..]
Misschien niet. Waarom zwemmen mensen dan bewust in hun eigen pijn?
En een dagboek is inderdaad geen slecht idee, dan zet je het in ieder geval op dat moment van je af.
Selectieve serotonine heropname remmers (SSRI's), zoals Zoloft (sertraline), Paxil (paroxetine HCl), Celexa (citalopram), Prozac (fuoxetine), en Luvox (fuvoxamine), werken door het serotine gehalte van de hersenen te verhogen. Serotonine tekort is gekoppeld aan angst, depressie, verlaagde pijn tolerantie, slecht slapen, en mentale vermoeidheid. Andere antidepressiva werken ook op het serotonine-niveau.quote:
Ik ben net bij de huisarts geweest en heb Paroxetine voorgeschreven gekregen. Ik moet nu 6 dagen een halve tablet nemen, en daarna een hele. Het zou ook iets moeten doen aan mijn neiging naar dwangmatig gedrag heeft de huisarts gezegd.
SSRI's kunnen een patiënt helpen om hun natuurlijke serotonine te recyclen, maar als je geen serotonine hebt om te recyclen, is het dus zinloos. Dat is deels de reden waarom het beter is om aan te vullen met 5 HTP in plaats van een anti-depressivum (om niet te vermelden dat antidepressiva beangstigende bijwerkingen hebben).
Kijk ook wel uit dat je paroxetine niet te lang en te vaak gebruikt want;
quote:GlaxoSmithKline, a leading drugs manufacturer, was last week forced to admit that paroxetine, a widely prescribed antidepressant and the company's best selling drug, can cause severe withdrawal symptoms when stopped.
The Food and Drug Administration in the United States published a new product warning about the drug, and in the same week the International Federation of Pharmaceutical Manufacturers Associations declared the company guilty of misleading the public about paroxetine on US television a year ago.
“This drug has been promoted for years as safe and easy to discontinue,” said Charles Medawar, head of Social Audit, a consumer research group specialising in medicines policy. “The fact that it can cause intolerable withdrawal symptoms of the kind that could lead to dependence is enormously important to patients, doctors, investors, and the company.
“GlaxoSmithKline has evaded the issue since it was granted a licence for paroxetine over 10 years ago, and the drug has become a blockbuster for them, generating about a tenth of their entire revenue. The company has been promoting paroxetine directly to consumers as ‘non-habit forming’ for far too long.”
Mr Medawar lodged a complaint a year ago after a spokesman from GlaxoWellcome, then a UK company, described withdrawal symptoms with paroxetine as “very rare” during an appearance on an American television network. The spokesman added “[withdrawal] occurs in only two out of every 1000 patients … Even then the symptoms are mild and short lived.”
In fact, withdrawal symptoms such as bad dreams, paraesthesia, and dizziness occur in up to 7% of patients, according to the new product information. The warning also mentions anecdotal reports of agitation, sweating, and nausea and tells doctors to consider restarting treatment if symptoms become intolerable.
The complaint was originally dismissed but went to appeal. On 18 January the International Federation of Pharmaceutical Manufacturers Associations announced that GlaxoSmithKline had breached two of the industry's codes of practice. The federation ruled that the spokesman's comments were promotional and were wrong.
Dr Peter Haddad, consultant psychiatrist for Salford's Mental Health Service NHS Trust, welcomed the FDA's safety warning. He said: “Withdrawal side effects from antidepressants are far commoner than many people realise, and there's evidence that paroxetine has one of the highest rates. In most cases the symptoms are mild, but in a minority they are severe and prolonged—and treatable only by restarting the drug.”
“There is also the danger of misdiagnosis and inappropriate investigation. Severe dizziness can easily look like labyrinthitis. Patients should be warned not to stop taking their antidepressants suddenly, and doctors should taper the dose at the end of treatment, keeping a close watch for withdrawal symptoms,” Dr Haddad added.
He also called for discontinuation problems to be thoroughly assessed before new antidepressant drugs are licensed. “This is a seriously under-researched area. There's no good evidence to help doctors get the dosing right as patients come off treatment. It's still a matter of trial and error.”
Ik was sowieso niet van plan om het heel lang te nemen, maar vaak zal wel moeten. Ik moet het toch iedere dag innemen voor de tijd dat ik het gebruik.quote:
[..]
Selectieve serotonine heropname remmers (SSRI's), zoals Zoloft (sertraline), Paxil (paroxetine HCl), Celexa (citalopram), Prozac (fuoxetine), en Luvox (fuvoxamine), werken door het serotine gehalte van de hersenen te verhogen. Serotonine tekort is gekoppeld aan angst, depressie, verlaagde pijn tolerantie, slecht slapen, en mentale vermoeidheid. Andere antidepressiva werken ook op het serotonine-niveau.
SSRI's kunnen een patiënt helpen om hun natuurlijke serotonine te recyclen, maar als je geen serotonine hebt om te recyclen, is het dus zinloos. Dat is deels de reden waarom het beter is om aan te vullen met 5 HTP in plaats van een anti-depressivum (om niet te vermelden dat antidepressiva beangstigende bijwerkingen hebben).
Kijk ook wel uit dat je paroxetine niet te lang en te vaak gebruikt want;
En wat zou dat 5 HTP precies moeten doen dan, en waarom heb ik daar nog nooit eerder over gehoord?
Misschien moet ik iets bekennen. De voornaamste reden dat ik aan de AD wilde is omdat ik hoop dat mijn libido ervan naar de knoppen gaat, en dat ik geen verlanges meer heb naar het samen zijn met iemand. Ik dacht dat als ik dat doel zou kunnen bereiken ik me vanzelf wel beter zou gaan voelen.
Om een verdere discussie te voorkomen over waarom ik dat wil; nee het is echt niet mogelijk voor mij om een relatie te krijgen en ik weet ook hartstikke zeker dat ik niet anders kan dan alleen blijven voor de rest van mijn leven. Dus ik heb echt geen behoefte om te kijken naar opties hoe het wel zou kunnen.
5-HTP staat voor 5-hydroxytryptophan en is een stof die in het lichaam om wordt gezet in serotonine (5-HT).quote:
En wat zou dat 5 HTP precies moeten doen dan, en waarom heb ik daar nog nooit eerder over gehoord?
Weet niet of dat een goede reden is om aan aan de AD te beginnen hiervoor. Je verlangen om met iemand samen te zijn zal echt niet gaan verdwijnen. De invloed op je libido heeft te maken met dat je moeilijker klaarkomt en misschien wat minder snel opgewonden zal raken.quote:
[..]
Ik was sowieso niet van plan om het heel lang te nemen, maar vaak zal wel moeten. Ik moet het toch iedere dag innemen voor de tijd dat ik het gebruik.
En wat zou dat 5 HTP precies moeten doen dan, en waarom heb ik daar nog nooit eerder over gehoord?
Misschien moet ik iets bekennen. De voornaamste reden dat ik aan de AD wilde is omdat ik hoop dat mijn libido ervan naar de knoppen gaat, en dat ik geen verlanges meer heb naar het samen zijn met iemand. Ik dacht dat als ik dat doel zou kunnen bereiken ik me vanzelf wel beter zou gaan voelen.
Om een verdere discussie te voorkomen over waarom ik dat wil; nee het is echt niet mogelijk voor mij om een relatie te krijgen en ik weet ook hartstikke zeker dat ik niet anders kan dan alleen blijven voor de rest van mijn leven. Dus ik heb echt geen behoefte om te kijken naar opties hoe het wel zou kunnen.
Het kan je wel helpen met het blijven hangen in bapaalde (negatieve) gedachtes
AD zal meer schade aanrichten dan alleen je libido naar de knoppen helpen, het klinkt een beetje als zelfmoord wat je beschrijft, maar ja het is jou leven natuurlijk. Je hebt niks over 5 - HTP gehoord? Als ik jou was zou ik met je huisarts praten, ik vind het al vreemd dat hij je AD als dat voorschrijft.......quote:
[..]
Ik was sowieso niet van plan om het heel lang te nemen, maar vaak zal wel moeten. Ik moet het toch iedere dag innemen voor de tijd dat ik het gebruik.
En wat zou dat 5 HTP precies moeten doen dan, en waarom heb ik daar nog nooit eerder over gehoord?
Misschien moet ik iets bekennen. De voornaamste reden dat ik aan de AD wilde is omdat ik hoop dat mijn libido ervan naar de knoppen gaat, en dat ik geen verlanges meer heb naar het samen zijn met iemand. Ik dacht dat als ik dat doel zou kunnen bereiken ik me vanzelf wel beter zou gaan voelen.
Om een verdere discussie te voorkomen over waarom ik dat wil; nee het is echt niet mogelijk voor mij om een relatie te krijgen en ik weet ook hartstikke zeker dat ik niet anders kan dan alleen blijven voor de rest van mijn leven. Dus ik heb echt geen behoefte om te kijken naar opties hoe het wel zou kunnen.
dit idd.quote:
[..]
5-HTP staat voor 5-hydroxytryptophan en is een stof die in het lichaam om wordt gezet in serotonine (5-HT).
Ik heb over 2 weken weer een afspraak om te kijken hoe de ontwikkeling is. Als ik het spul in die 2 weken gewoon neem, kan dat volgens jou al schade aanrichten dan?quote:
AD zal meer schade aanrichten dan alleen je libido naar de knoppen helpen, het klinkt een beetje als zelfmoord wat je beschrijft, maar ja het is jou leven natuurlijk. Je hebt niks over 5 - HTP gehoord? Als ik jou was zou ik met je huisarts praten, ik vind het al vreemd dat hij je AD als dat voorschrijft.......
Ik heb ook wel een beetje mijn twijfels over het spul, maar ik wil gewoon zo graag van al mijn verlanges af! Dit was eigenlijk een beetje mijn laatste hoop dat doel te bereiken.
Straks vind je wél iemand met wie je je leven wilt delen en dan is elk gevoel van lust gewoon blijvend verdoofd. Want stoppen gaat ook niet 1,2,3.
Naar mijn mening kun je beter leven met pijn/onvrede en daardoor de pieken nog herkennen, dan geen hoogtepunten meer voelen.
Ja, zelfs na 2 of 3 maal gebruik is het al een zwaar gewicht voor je lichaam, je hebt zelf ook twijfels, dus blijkbaar is er wel iets in jou dat er tegen probeert te vechten.quote:
[..]
Ik heb over 2 weken weer een afspraak om te kijken hoe de ontwikkeling is. Als ik het spul in die 2 weken gewoon neem, kan dat volgens jou al schade aanrichten dan?
Ik heb ook wel een beetje mijn twijfels over het spul, maar ik wil gewoon zo graag van al mijn verlanges af! Dit was eigenlijk een beetje mijn laatste hoop dat doel te bereiken.
en nee dit is niet jou laatste hoop, dat is bullshit, nu lieg je weer tegen jezelf, je zoekt gewoon een makkelijke uitweg en een makkelijke uitweg bestaat niet, niet in zo een extreem geval. Stop met liegen tegen jezelf.
Diep triest, andere woorden heb ik er niet voor. Jij wilt van je libido af en dus ga je maar aan de AD wánt daarvan gaat je libido sowieso al naar beneden. En? Werkt het? Ga in een klooster wonen ofzo, ik kan hier zo kwaad om wordenquote:
[..]
Ik heb over 2 weken weer een afspraak om te kijken hoe de ontwikkeling is. Als ik het spul in die 2 weken gewoon neem, kan dat volgens jou al schade aanrichten dan?
Ik heb ook wel een beetje mijn twijfels over het spul, maar ik wil gewoon zo graag van al mijn verlanges af! Dit was eigenlijk een beetje mijn laatste hoop dat doel te bereiken.
Ach... Hij voelt zich ook triest omdat hij die gevoelens heeft, dus die kwaadheid van jou dat laat hem sowieso niet op andere gedachtes komen, dat bevestigd het alleen maar.quote:
[..]
Diep triest, andere woorden heb ik er niet voor. Jij wilt van je libido af en dus ga je maar aan de AD wánt daarvan gaat je libido sowieso al naar beneden. En? Werkt het? Ga in een klooster wonen ofzo, ik kan hier zo kwaad om worden
Misschien vragen aan de doc voor een andere methode?
Denk dat het beter is om je af te vragen op wat voor persoonlijks iets jij hier zo geraakt wordt in plaats van je af te reageren op een ander, waarom zou je boos worden om wat een ander doet? Vooral als het een onbekende is die niks met jou te maken heeft.quote:
Diep triest, andere woorden heb ik er niet voor. Jij wilt van je libido af en dus ga je maar aan de AD wánt daarvan gaat je libido sowieso al naar beneden. En? Werkt het? Ga in een klooster wonen ofzo, ik kan hier zo kwaad om worden
Daarnaast vind ik het niet echt een gepaste reactie op iemand die het duidelijk moeilijk heeft, en juist als je het zelf ook moeilijk hebt zou begrip in 1e instantie de reactie moeten zijn, niet veroordeling.
Mensen als sweetdancegril kunnen lekker boos zijn wat ze willen, maar eerlijk gezegd zal me dat worst wezen. Het is mijn leven en ik ben degene die er mee zit. Ik heb gewoon last van mijn seksualiteit en ik wil er op dit moment gewoon zielsgraag vanaf!
Het is continu als iets willen dat je niet kunt krijgen. Als ik nu nog op mannen viel die inderdaad van de verkeerde kant waren, maar alle mannen die ik aantrekkelijk vind zijn gewoon hartstikke hetero. Na zoveel jaar frustreert dat me gewoon en dat verlangen lijkt alleen maar sterker te worden naarmate ik ouder word.
Zo is er een jongen bij me op de sportschool die ik gewoon hartstikke aantrekkelijk vind. En laatst toen ik hem zag voelde ik me gelijk ongemakkelijk, alsof ik niet wist hoe ik me een houding moest geven. Ik wil dat soort gevoelens dus niet en het irriteert me als ik zoiets voel opkomen.
Ik kan er niets aan veranderen dat ik homo ben maar ik wil er niets mee doen verder, en lustgevoelens voor mannen vind ik gewoon hartstikke vervelend om te hebben. Ik wil er dus kost wat kost vanaf, en als ik daarvoor een robot moet worden zal me dat geen moer schelen!
Ik heb hier al velen topics over aangemaakt, daarom wilde ik de aandacht er verder ook niet opnieuw op vestigen. Maar aangezien mensen nu toch weer gaan graven naar de dieper liggende gedachten zal ik het maar weer op tafel leggen.
Nee ik wil niet naar homotenten en ik heb geen behoefte aan de gay parade. Ik wil een heel simpel huisje-boompje-beestje leven, maar dan met een leuke bodybuilder in plaats van met een leuke vrouw.
In zoeken naar zo iemand geloof ik niet, en in het ''toevallig'' tegenkomen van zo iemand nog minder. De enige optie voor mij is momenteel dat ik gewoon dat verlangen kan doden, want ik heb er echt last van.
Ik wil helemaal niet een persoon zijn die niet gelukkig kan zijn zonder het gevoel te hebben om echt bij iemand te horen, maar helaas maar waar ben ik zo'n zacht gekookt ei dat van binnen sterk het gevoel heeft dat het leven draait om het samen zijn met iemand waar je echt van houd. Het maakt me dan ook doodongelukkig dat ik alleen ben, en ik wil me er gewoon niet meer mee bezig hoeven houden.
Ik voel me (helaas) gewoon niet snel tot iemand aangetrokken, en als ik dat al wel heb is het niet wederzijds. De kans dat ik vind wat ik zou willen is dus te klein om van te zeggen dat het wel een keer komt. Het zal nooit komen, en het zou mijn leven een stuk makkelijker maken als ik dan op zijn minst niet meer verlang naar iets dat ik niet kan hebben.
Waarschijnlijk zal nu nog niemand begrijpen hoe moeilijk dit voor me is, want er zijn immers genoeg homo's die een gelukkig leven leiden, maar ik KAN hier op de een of andere manier gewoon niet mee dealen!
Ik begin zelfs steeds meer de dood als een verlossing te zien van alles. Laatst heb ik heel internet afgezocht naar allemaal mogelijkheden hoe ik mezelf eventueel van kant kon maken. Niet omdat ik het echt wilde doen, maar omdat ik iets achter de hand wilde hebben voor het geval ik er op een dag echt niet meer tegen kan. Ik heb gewoon het gevoel dat ik steeds ongelukkiger wordt en verbitter voordat ik überhaupt de 30 heb gehaald.
Ook al vind ik het BELACHELIJK dat iemand zich zo druk kan maken om iets als dit, op de een of andere manier voel ik dit als iets heel groots, ook al weet mijn verstand dat het nergens over gaat en niet belangrijk is!
Nee natuurlijk niet. Ik wilde gewoon het spul krijgen, meer niet. Ik heb verder niet verteld waarom ik zo down was en heb gedaan alsof ik niet wist waar het negatieve gevoel vandaan kwam.quote:
En dit heb je eerlijk met je HA besproken?
wss is dit al vaak gezegd, maar veel mensen hebben seksuele frustraties, zoals hetero mannen die nog maagd zijn en zich continu doodstressen, seksuele frustratie komt heel vaak voor en is het is jammer als je vind dat je doel in je leven het vinden van een ander geliefde is.
Mijn oma vertelde mij altijd: ''Wat je aan het leven geeft is wat je van het leven terug krijgt''
Zou jij met jezelf een relatie nemen als man zijnde, eerlijk?
dus wat geef jij aan het leven?, als alles in je leven om stress, valse dromen en pijn draait, dan is dat wat je zal ontvangen, want je kiest er immers voor, het leven is te kort om het te verspillen aan dromen en pijn. Jij bent de architect van je eigen leven. Jij alleen beslist hoe je eigen toekomst eruit zal zien door de keuzes die je zal maken.
Neem controle over je emoties door ze te confronteren, zoals het volledig accepteren van jezelf en verdiep jezelf in je eigen persoon, lees boeken, neem extra therapie, neem yoga lessen etc, investeer in je LEVEN, wat heb je te verliezen?
Jij net als iedereen heeft het recht om geliefd te worden, maar hier geloof jij niet in, omdat jij jezelf blijkbaar nog niet accepteert, zeg nooit nooit. Limiteer je zelf alsjeblieft niet met die nonsens. Er is ook helemaal niks mis met homo zijn, maar toch zeg je dat je er niks mee te maken wilt hebben terwijl je vanjezelf weet dat je het bent, maar toch wil je het niet accepteren.
Ik vind het echt kut en pijnlijk wat je moet doorstaan, maar geef de hoop in jezelf alsjeblieft niet op. Ik begrijp dat men als homo zich niet makkelijk kan uiten in een zwart/witte samenleving, maar dat betekent niet gelijk het einde.
Het continu onderdrukken van je eigen emoties zal op een gegeven moment een nuclaire meltdown bereiken.
Nee natuurlijk zou ik dat niet, lijkt me vrij duidelijk toch!quote:
Moofasah,
wss is dit al vaak gezegd, maar veel mensen hebben seksuele frustraties, zoals hetero mannen die nog maagd zijn en zich continu doodstressen, seksuele frustratie komt heel vaak voor en is het is jammer als je vind dat je doel in je leven het vinden van een ander geliefde is.
Mijn oma vertelde mij altijd: ''Wat je aan het leven geeft is wat je van het leven terug krijgt''
Zou jij met jezelf een relatie nemen als man zijnde, eerlijk?
dus wat geef jij aan het leven?, als alles in je leven om stress, valse dromen en pijn draait, dan is dat wat je zal ontvangen, want je kiest er immers voor, het leven is te kort om het te verspillen aan dromen en pijn. Jij bent de architect van je eigen leven. Jij alleen beslist hoe je eigen toekomst eruit zal zien door de keuzes die je zal maken.
Neem controle over je emoties door ze te confronteren, zoals het volledig accepteren van jezelf en verdiep jezelf in je eigen persoon, lees boeken, neem extra therapie, neem yoga lessen etc, investeer in je LEVEN, wat heb je te verliezen?
Jij net als iedereen heeft het recht om geliefd te worden, maar hier geloof jij niet in, omdat jij jezelf blijkbaar nog niet accepteert, zeg nooit nooit. Limiteer je zelf alsjeblieft niet met die nonsens. Er is ook helemaal niks mis met homo zijn, maar toch zeg je dat je er niks mee te maken wilt hebben terwijl je vanjezelf weet dat je het bent, maar toch wil je het niet accepteren.
Ik vind het echt kut en pijnlijk wat je moet doorstaan, maar geef de hoop in jezelf alsjeblieft niet op. Ik begrijp dat men als homo zich niet makkelijk kan uiten in een zwart/witte samenleving, maar dat betekent niet gelijk het einde.
Het continu onderdrukken van je eigen emoties zal op een gegeven moment een nuclaire meltdown bereiken.
Ik vind mezelf niet zielig hoor, en ik zeg echt niet dat het onterecht is dat ik alleen ben. Mijn vraag was immers ook niet hoe ik aan een partner kom, maar slechts hoe ik er niet meer naar verlang.
En die uitspraak van je oma klopt trouwens niet hoor. Ik ken mensen die een heleboel geven en niets terugkrijgen. Daarmee heb ik het overigens niet over mezelf, mag dat duidelijk zijn.
Ik ga in elk geval die AD een poging geven en dan zie ik wel wat er gebeurd.
Bedankt voor al jullie meedenkendheid
[ Bericht 50% gewijzigd door -Strawberry- op 03-12-2011 21:31:34 ]
Nee, maar het is wel funest voor je libido.quote:
Ik zal je uit de droom helpen van AD wordt je geen hetro
Maar niet in de zin dat je nooit meer met iemand samen zal willen zijn.quote:
[..]
Nee, maar het is wel funest voor je libido.
''het geven aan leven'' ,je moet het niet lezen als het geven aan anderen , maar aan jezelf, dat is wat ze bedoelt, als je jezelf leert waarderen dan trek je die waardering ook uit het leven.quote:
[..]
Nee natuurlijk zou ik dat niet, lijkt me vrij duidelijk toch!
Ik vind mezelf niet zielig hoor, en ik zeg echt niet dat het onterecht is dat ik alleen ben. Mijn vraag was immers ook niet hoe ik aan een partner kom, maar slechts hoe ik er niet meer naar verlang.
En die uitspraak van je oma klopt trouwens niet hoor. Ik ken mensen die een heleboel geven en niets terugkrijgen. Daarmee heb ik het overigens niet over mezelf, mag dat duidelijk zijn.
Ik ga in elk geval die AD een poging geven en dan zie ik wel wat er gebeurd.
Bedankt voor al jullie meedenkendheid
Succes, ik hoop dat je vindt waar je op zoek naar bent.
Daar heb je gelijk in.quote:
[..]
Maar niet in de zin dat je nooit meer met iemand samen zal willen zijn.
Het feit dat alle mannen waar ik op val hetero zijn vind jij geen reden?quote:
Ik heb geen goede reden gehoord waarom jij nooit dat huisje boompje beestje zou kunnen krijgen met een leuke vent.
Ik hoopte juist dat een gebrek aan emotie dat verlangen kon wegenemenquote:
Maar niet in de zin dat je nooit meer met iemand samen zal willen zijn.
Dan het zijn dat degene waar je tot nu toe op gevallen bent dat waren en het in de toekomst anders kan gaan, of je zoekt ze er onbewust op uit omdat dat aansluiten bij de overtuiging nooit een leuke relatie te zullen/kunnen hebben.quote:
Het feit dat alle mannen waar ik op val hetero zijn vind jij geen reden?
Nee hoor, maar ik val gewoon niet op homo's. Daarbij moet hij wel echt breed en sterk gebouwd zijn, anders heb ik per definitie geen interesse.quote:
[..]
Dan het zijn dat degene waar je tot nu toe op gevallen bent dat waren en het in de toekomst anders kan gaan, of je zoekt ze er onbewust op uit omdat dat aansluiten bij de overtuiging nooit een leuke relatie te zullen/kunnen hebben.
Je gevoelens worden niet verdoofd, ze nemen alleen bij depressieve of in mijn geval anstige mensen de ergste gevoelens weg, maar ik kon zeker nog wel angstig worden in triggersituatie's. Ik vond wel dat mijn sexuele uh... lust wat minder was, maar ik kreeg er echt geen andere sexuele gedachten van, en ik dacht er minder dan normaal aan, maar als ik een lekker wijf zag lopen dan was echt niet zo dat het mij helemaal niks meer deed
Zoals iemand al zei, AD gaat je niet helpen om van je seksuele voorkeur af te komen, en ik heb nog nooit gehoord van een medicijn dat mensen, zoals jij suggereert, van homoseksuele gevoelens afhelpt.Echter heb ik net een nieuw doosje gehaald, en deze keer bij een andere apotheek met een iets andere bijsluiter. In deze bijsluiter staat dat er mensen zijn die tinnitus (oorsuizen) krijgen door het gebruik van Paroxetine, en daar stond dus helmaal niets over in in die vorige bijsluiter.
Ik heb ooit een documentaire gezien over tinnitus en heb er een sterke angst voor. Ik doe er juist altijd alles aan om te voorkomen dat ik het krijg. Ik draag gehoorbescherming bij het uitgaan en zet mijn muziek nooit te hard aan. Ik ken namelijk mensen die het al hebben.
Nu ben ik op internet gaan zoeken en vind ik inderdaad verhalen over mensen die hier last van hebben door Paroxetine, of juist als afkickverschijnsel na het stoppen met Paroxetine.
Mijn vervelende gevoel is minder, mijn sociale fobie is minder en mijn lustgevoelens worden ook met de dag minder. Allemaal positieve dingen dus. Maar wat ik nu lees beangstigd me toch echt.
Wat mij dus niet duidelijk is, is of dit verschijnsel tijdelijk is, of perminent? Want in dat tweede geval wil ik dus geen risico's nemen. Nooit van mijn leven wil ik tinnitus krijgen!
Zoiets las ik inderdaad ook al. Dat vond ik ook zo vreemd. Dacht al dat ik iets verkeerd begreep. Het was een lang verhaal dus ik had er eens snel overheen gelezen.quote:
Lijkt me niet permanent want de meeste bijwerkingen verdwijnen wel na stoppen en anders wasvde waarschuwing wel veel duidelijker geweest. Grappig is zelfs dat er studies zijn gedaan met paroxetine in tinnitus patiënten, met positieve resultaten
Vind het nogal vreemd dat het tinitus veroorzaakt bij sommige mensen terwijl het tinitus verminder bij andere mensen. Kan niet vinden hoe het proces in zijn werk gaat. Als ik dat wist zou dat het een en ander kunnen beantwoorden misschien.
Maar tinitus word bij mijn weten toch veroorzaakt door een beschadiging in het oor, en normaal gesproken is tinitus ook iets dat nooit meer over gaat. Ik wist al dat je van Paroxetine in zeldzame gevallen wondjes kon krijgen, dus ik nam aan dat het in het geval van die tinitus dus om een blijvende beschadiging ging.