R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben opzoek naar ervaringen van mensen. Kan dit spul je helpen je emoties uit te schakelen? Verder wil ik graag weten of dit middel een negatieve werking kan hebben op de spieropbouw, vanwege mijn sport.
Libido dat minder wordt maakt me overigens geen bal uit, dus de klachten daarover zijn voor mij alavast geen probleem.
Overigens heb ik niet de verwachting dat dit spul me gelukkig kan maken, ik overweeg het alleen te nemen als het ervoor kan zorgen dat ik niet meer veel voel en een soort van emotieloos word.
Libido dat minder wordt maakt me overigens geen bal uit, dus de klachten daarover zijn voor mij alavast geen probleem.
Overigens heb ik niet de verwachting dat dit spul me gelukkig kan maken, ik overweeg het alleen te nemen als het ervoor kan zorgen dat ik niet meer veel voel en een soort van emotieloos word.
Waarom wil je niet meer voelen? Zonder de dalen geen bergen, down voelen hoort er soms bij.
Zoek professionele hulp ipv het slikken van pillen. Succes ermee!
Zoek professionele hulp ipv het slikken van pillen. Succes ermee!
Je hebt duidelijk niet de moeite genomen om ook maar je iets te verdiepen he?
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Jawel, ik heb heel Wikipedia afgelezen, maar het heeft niet al mijn vragen beantwoord en ik wil wat persoonlijke informatie van mensen horen. Aangezien ik weet dat hier op FOK! ook wel een aantal mensen op dat spul zitten leek het me dus helemaal niet zo'n verkeerd idee om dat hier te zoekenquote:Op zondag 27 november 2011 19:54 schreef Dethroned het volgende:
Je hebt duidelijk niet de moeite genomen om ook maar je iets te verdiepen he?
Sorry, ik ben een beetje in een kutstemming, maar niet onwelwillend om dan mijn ervaring te delen.quote:
[..]
Jawel, ik heb heel Wikipedia afgelezen, maar het heeft niet al mijn vragen beantwoord en ik wil wat persoonlijke informatie van mensen horen. Aangezien ik weet dat hier op FOK! ook wel een aantal mensen op dat spul zitten leek het me dus helemaal niet zo'n verkeerd idee om dat hier te zoeken
Ik gebruik Venlafaxine. Het is een moderne antidepressivum (3e gen geloof ik), die helpt tegen een allerlei stemmingen. Waar ik het eigenlijk voor gebruik is mijn hooggevoeligheid om het zo maar even te noemen. Ik wil me afschermen tegen al die dagelijkse en niet-dagelijkse indrukken van anderen. Het gevoel van "niet voelen" is welkom.
Dit middel is voor mij geschikt, maar niet voor iedereen. Met name de seksuele stoornis die ze noemen bij dit middel is vervelend, maar als je weet hoe het werkt in je lichaam kan je er wel mee omgaan.
Wat een ander punt is, is iets wat de huisarts mij vergeten is te melden, is dat dit middel hele hele zware ontwenningsverschijnselen heeft. Met name als je het niet inneemt. Je krijgt dan enorme bloeddrukpieken en het maakt sporten op niveau niet mogelijk. Ik fitness zelf en als ik het niet neem dan kan ik geen benen trainen en met benchen moet ik erg uitkijken en haal ik zeker geen 80% van mijn normale max door de bloeddrukpieken/dalen.
Bij correct gebruik echter merk ik niks tijdens het sporten en ook niks met de onwikkeling/voortgang op fysiek gebied. Wel moet je kijken dat bepaalde supps niet geschikt zijn, zoals NO supps.
Ik heb het gebruikt in combi met clenbuterol, caffeine, phentermine en efedrine, dit valt allemaal wel weer prima te combineren....
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Wellicht moet je bij jezelf afvragen of je deze dingen wel echt nodig hebt? Als ik het zo lees is het troep eerste klas. Ik heb verder weinig verstand van medicijnen etc, maar iets waar je niet mee kunt stoppen is nooit een goed teken.quote:
[..]
Sorry, ik ben een beetje in een kutstemming, maar niet onwelwillend om dan mijn ervaring te delen.
Ik gebruik Venlafaxine. Het is een moderne antidepressivum (3e gen geloof ik), die helpt tegen een allerlei stemmingen. Waar ik het eigenlijk voor gebruik is mijn hooggevoeligheid om het zo maar even te noemen. Ik wil me afschermen tegen al die dagelijkse en niet-dagelijkse indrukken van anderen. Het gevoel van "niet voelen" is welkom.
Dit middel is voor mij geschikt, maar niet voor iedereen. Met name de seksuele stoornis die ze noemen bij dit middel is vervelend, maar als je weet hoe het werkt in je lichaam kan je er wel mee omgaan.
Wat een ander punt is, is iets wat de huisarts mij vergeten is te melden, is dat dit middel hele hele zware ontwenningsverschijnselen heeft. Met name als je het niet inneemt. Je krijgt dan enorme bloeddrukpieken en het maakt sporten op niveau niet mogelijk. Ik fitness zelf en als ik het niet neem dan kan ik geen benen trainen en met benchen moet ik erg uitkijken en haal ik zeker geen 80% van mijn normale max door de bloeddrukpieken/dalen.
Bij correct gebruik echter merk ik niks tijdens het sporten en ook niks met de onwikkeling/voortgang op fysiek gebied. Wel moet je kijken dat bepaalde supps niet geschikt zijn, zoals NO supps.
Ik heb het gebruikt in combi met clenbuterol, caffeine, phentermine en efedrine, dit valt allemaal wel weer prima te combineren....
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
Bedankt voor dit bericht.quote:
[..]
Sorry, ik ben een beetje in een kutstemming, maar niet onwelwillend om dan mijn ervaring te delen.
Ik gebruik Venlafaxine. Het is een moderne antidepressivum (3e gen geloof ik), die helpt tegen een allerlei stemmingen. Waar ik het eigenlijk voor gebruik is mijn hooggevoeligheid om het zo maar even te noemen. Ik wil me afschermen tegen al die dagelijkse en niet-dagelijkse indrukken van anderen. Het gevoel van "niet voelen" is welkom.
Dit middel is voor mij geschikt, maar niet voor iedereen. Met name de seksuele stoornis die ze noemen bij dit middel is vervelend, maar als je weet hoe het werkt in je lichaam kan je er wel mee omgaan.
Wat een ander punt is, is iets wat de huisarts mij vergeten is te melden, is dat dit middel hele hele zware ontwenningsverschijnselen heeft. Met name als je het niet inneemt. Je krijgt dan enorme bloeddrukpieken en het maakt sporten op niveau niet mogelijk. Ik fitness zelf en als ik het niet neem dan kan ik geen benen trainen en met benchen moet ik erg uitkijken en haal ik zeker geen 80% van mijn normale max door de bloeddrukpieken/dalen.
Bij correct gebruik echter merk ik niks tijdens het sporten en ook niks met de onwikkeling/voortgang op fysiek gebied. Wel moet je kijken dat bepaalde supps niet geschikt zijn, zoals NO supps.
Ik heb het gebruikt in combi met clenbuterol, caffeine, phentermine en efedrine, dit valt allemaal wel weer prima te combineren....
Ik wil nergens van afhankelijk zijn, dus te horen dat je er zware ontwenningsverschijnselen van krijgt als je stopt klinkt me niet echt aantrekkelijk in de oren.
Er zijn natuurlijk ook nog anderen antidepressivum, dus misschien dat een daarvan een optie zou zijn voor mij. Ik wil morgen eens langs gaan bij de huisarts en mijn situatie voorleggen, en dan kijken wat zij ervan zegt.
Ik ben al een paar keer bij een psygoloog geweest, waarvan de eerste me ook altijd antidepressiva probeerde aan te smeren. Ik was er toen erg optegen, maar de laatste tijd heb ik gewoon het gevoel dat ik van al mijn vervelende gevoelens afwil.
Of ik het nodig heb is maar de vraag. Punt is alleen dat ik al somber ben sinds het begin van mijn pubertijd, en dat dit gevoel na jaren alleen maar sterker is geworden en niet minder. Ik voel me sowieso zelden vrolijk, dus om terug te komen op de opmerking van Zigger, bergen zie ik sowieso niet.quote:
[..]
Wellicht moet je bij jezelf afvragen of je deze dingen wel echt nodig hebt? Als ik het zo lees is het troep eerste klas. Ik heb verder weinig verstand van medicijnen etc, maar iets waar je niet mee kunt stoppen is nooit een goed teken.
Ik beleef het hele leven als heel zwaar en ik zou graag willen dat ik niet overal zo tegenop zou hoeven zien. Ik baal de laatste tijd zelfs als ik mijn ogen opendoe en er een neiwue dag begonnen is.
[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
dar kan worden gesproken over ervaringen met o.a. ADs
dar kan worden gesproken over ervaringen met o.a. ADs
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Bedankt.quote:Op maandag 28 november 2011 07:16 schreef Re het volgende:
[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
dar kan worden gesproken over ervaringen met o.a. ADs
Maar jezus wat heeft dat spul veel bijwerkingen zeg
Bijwerkingen AD
Als ik dat zo lees heb ik eerder het idee dat ik er nog slechter van wordt dan dat ik me er beter van ga voelen.
Zeker iets als vermoeidheid is nou net iets waar ik zo graag vanaf wil, maar als ik deze site moet geloven word het er waarschijnlijk alleen maar erger van.
''Droge mond, obstipatie, snelle hartactie, pupilverwijding, wazig zien, transpireren, misselijkheid, moeite met urineren, vermoeidheid, lage bloeddruk, duizeligheid, slaapstoornissen, geheugenproblemen, versnelde hartwerking'', en om dan nog maar niet te beginnen over dat serotoninesyndroom en de lange lijst met ''zeldzame'' bijwerkingen, waarvan je dan maar moet hopen dat je ze daadwerkelijk niet krijgt.
Het lijkt erop alsof er geen einde komt aan die lijst met bijwerkingen. Als ik dit zo lees vraag ik me echt af hoe dit middel je in hemelsnaam uit een dal kan halen. Het lijkt er eerder op dat het je dal alleen nog maar dieper maakt.
Wil niet zeggen dat je alle bijwerkingen ook daadwerkelijk krijgt, zegt alleen dat ze zouden kunnen voorkomen
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Niet denken dat het automatisch je gevoelens uitschakeld, bij lichte depressies werkt het vaak niet, bij zware wel. En bovendien worden je negatieve gevoelens eerst erger dan pas minder erg.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
Maar wat is nu het verschil tussen een lichte en een zware depressie? Hoe bepaal je de grens voor zoiets?quote:
Niet denken dat het automatisch je gevoelens uitschakeld, bij lichte depressies werkt het vaak niet, bij zware wel. En bovendien worden je negatieve gevoelens eerst erger dan pas minder erg.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
Wat voor een verschil zou het in je leven maken wanneer jij al je gevoel met begrip en compassie zou verwelkomen en voelen terwijl jij je richt op het leven van jouw leven, zonder eerst van het belangrijkste deel van jezelf, je gevoel, af te willen?quote:
Ik ben al een paar keer bij een psygoloog geweest, waarvan de eerste me ook altijd antidepressiva probeerde aan te smeren. Ik was er toen erg optegen, maar de laatste tijd heb ik gewoon het gevoel dat ik van al mijn vervelende gevoelens afwil.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Er is niets belangrijk aan wat ik voel, het gaat allemaal nergens over en het is alleen maar lastig. Ik heb al vaak geproebeerd dingen te veranderen aan mezelf, ook al beweerd mijn omgeving dan weer van niet, maar het zit gewoon sterk in mijn aard om mezelf ongelukkig te voelen. Als ik dat gevoel nu kon uitschakelen zou ik me kunnen richten op alledaagse dingen in het leven, zonder het allemaal te ervaren als iets ''heel zwaars'' terwijl het dat niet is.quote:
[..]
Wat voor een verschil zou het in je leven maken wanneer jij al je gevoel met begrip en compassie zou verwelkomen en voelen terwijl jij je richt op het leven van jouw leven, zonder eerst van het belangrijkste deel van jezelf, je gevoel, af te willen?
Een DSM classificatie kan gebruikt worden, hoewel ik niet weet hoeveel die categorien op willekeur berusten: http://www.allaboutdepression.com/dia_01.htmlquote:
[..]
Maar wat is nu het verschil tussen een lichte en een zware depressie? Hoe bepaal je de grens voor zoiets?
Heb je al een vorm van (zelf)therapie geprobeerd? Antidepressiva hebben zoals eerder aangegeven vaak nare bijwerkingen. Bovendien, zou het niet wenselijker zijn dat je gevoelens wel over iets gingen en ook prettig konden zijn? (maw, dat je emotionele brein normaal werkt ipv het helemaal af te stompen)
Uit nieuwsgierigheid en je hoeft niet te antwoorden, maar: sinds wanneer heb je last van vervelende gevoelens? Als er een tijd is wanneer dat begon, wat speelde er toen in je leven?
Lichte depressie ben je denk ik futloos en beleef je weinig plezier meer aan dingen. Bij een zware depressie ben je ook suicidaal en heb je last van veel negatieve gevoelens. Zoiets? Puur mijn eigen interpretatie hoor.quote:
[..]
Maar wat is nu het verschil tussen een lichte en een zware depressie? Hoe bepaal je de grens voor zoiets?
Ik ken toch ook wel wat mensen die zeker baat hebben gehad bij AD. Ik zelf ondervind alleen hinder dat mn libido is gezakt. Verder geen bijwerkingen. Misschien wat kilos erbij maar dat kan ook mn leeftijd zijn.
Het is zwaar omdat je verzet tegen je gevoel, en dat verzet tegen je gevoel breidt zich naar de dingen om je heen, de externe prikkels omdat deze gevoel opwekken, om die zo onder controle te willen krijgen en daarmee je gevoel onder controle willen krijgen.quote:
Er is niets belangrijk aan wat ik voel, het gaat allemaal nergens over en het is alleen maar lastig. Ik heb al vaak geproebeerd dingen te veranderen aan mezelf, ook al beweerd mijn omgeving dan weer van niet, maar het zit gewoon sterk in mijn aard om mezelf ongelukkig te voelen. Als ik dat gevoel nu kon uitschakelen zou ik me kunnen richten op alledaagse dingen in het leven, zonder het allemaal te ervaren als iets ''heel zwaars'' terwijl het dat niet is.
Je gevoel gaat juist overal over omdat het letterlijk vertelt wat er in jou speelt, het zijn richtingaanwijzers die om aandacht vragen, dat willen verdoven is daar het tegenovergestelde van, je bestrijd dan wie je bent ipv van jezelf te houden, jezelf positief te waarderen en alles wat jij bent en hebt te accepteren. Daar zit vrijheid in.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Niet alle gevoelens die je als depressieve ervaart zijn uitdrukkingen van laten we zeggen je 'ware zelf' en verdienen weliswaar aandacht, maar dan kritische. Dan denk ik vooral aan gevoelens en bijkomende gedachten die je afkraken, je vertellen over hoe waardeloos het leven is en hoe machteloos jij bent, dat alles een probleem is en dat je er maar beter een eind aan kan maken e.d. Dat heb ik ook allemaal ervaren. Veel van deze gedachten zullen niet waar zijn en kunnen ontkracht worden. Emotionele genezing ontstaat in mijn ervaring dan wanneer de emotionele oorsprong van die ervaring wordt vastgesteld en opnieuw ervaren (bijv. ouders die je verteld dat je niks goed kon doen), en/of door dingen te doen die tegen die overtuigingen ingaan (dingen ondernemen, succes daarvan zien, jezelf belonen, een positieve en ondersteunende vriendenkring opbouwen e.d., zorgen dat je een meer realistisch beeld heb van je eigen kunnen).quote:
[..]
Het is zwaar omdat je verzet tegen je gevoel, en dat verzet tegen je gevoel breidt zich naar de dingen om je heen, de externe prikkels omdat deze gevoel opwekken, om die zo onder controle te willen krijgen en daarmee je gevoel onder controle willen krijgen.
Je gevoel gaat juist overal over omdat het letterlijk vertelt wat er in jou speelt, het zijn richtingaanwijzers die om aandacht vragen, dat willen verdoven is daar het tegenovergestelde van, je bestrijd dan wie je bent ipv van jezelf te houden, jezelf positief te waarderen en alles wat jij bent en hebt te accepteren. Daar zit vrijheid in.
Een andere aanpak kan zijn om die negatieve gedachten op te schrijven en bewust bij je te houden. Dat wanneer je je slecht voelt of iets uitdagends tegen komt, ze te lezen en na te gaan hoe waar ze voor je lijken. Zelf heb ik alleen lichtelijk ervaring gehad met deze aanpak. Het heeft het voordeel dat je niet tegen de overtuigingen vecht maar gewoon vaak je real-life ervaring met die overtuigingen vergelijkt.
Waarom geen liefdevolle en accepterende aandacht in plaats van kritisch? Die gedachten vinden ergens hun oorsprong, ze zijn er niet voor niks, ze leren begrijpen en daarmee jezelf begrijpen en dat toepassen om anders te handelen om zo op andere uitkomsten te komen kan ook.quote:
Niet alle gevoelens die je als depressieve ervaart zijn uitdrukkingen van laten we zeggen je 'ware zelf' en verdienen weliswaar aandacht, maar dan kritische. Dan denk ik vooral aan gevoelens en bijkomende gedachten die je afkraken, je vertellen over hoe waardeloos het leven is en hoe machteloos jij bent, dat alles een probleem is en dat je er maar beter een eind aan kan maken e.d. Dat heb ik ook allemaal ervaren. Veel van deze gedachten zullen niet waar zijn en kunnen ontkracht worden.
Ontkrachten klinkt als een soort van ''verslaan', dat is niet accepteren dat is bestrijden en het bestrijden is het niet loslaten. Helemaal goed natuurlijk als je daar realistische, positieve, constructieve gedachtes tegenover zet en daarnaar gaat leven maar gedachtes of gevoelens zien als vijand doe je jezelf geen plezier mee. Dat is ook niet het vrijmaken van het ''ware zelf'' want je ware zelf (ver)oordeelt niks van je; dus ook je gedachtes en gevoelens niet.
Jaquote:Emotionele genezing ontstaat in mijn ervaring dan wanneer de emotionele oorsprong van die ervaring wordt vastgesteld en opnieuw ervaren (bijv. ouders die je verteld dat je niks goed kon doen), en/of door dingen te doen die tegen die overtuigingen ingaan (dingen ondernemen, succes daarvan zien, jezelf belonen, een positieve en ondersteunende vriendenkring opbouwen e.d., zorgen dat je een meer realistisch beeld heb van je eigen kunnen).
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik schat vijf jaar geleden aan het begin van mijn pubertijd, rond mijn 14e. Er speelde niet veel bijzonders. Had alleen wat moeite met gezag en ging altijd overal tegenin op school waardoor ik continu in de problemen kwam. Maar toen was het gevoel wel veel kleiner hè, dat was net pas het begin van zo nu en dan sombere gevoelens hebben.quote:
[..]
Een DSM classificatie kan gebruikt worden, hoewel ik niet weet hoeveel die categorien op willekeur berusten: http://www.allaboutdepression.com/dia_01.html
Heb je al een vorm van (zelf)therapie geprobeerd? Antidepressiva hebben zoals eerder aangegeven vaak nare bijwerkingen. Bovendien, zou het niet wenselijker zijn dat je gevoelens wel over iets gingen en ook prettig konden zijn? (maw, dat je emotionele brein normaal werkt ipv het helemaal af te stompen)
Uit nieuwsgierigheid en je hoeft niet te antwoorden, maar: sinds wanneer heb je last van vervelende gevoelens? Als er een tijd is wanneer dat begon, wat speelde er toen in je leven?
Er is dus verder helemaal niets met me aan de hand, maar ik voel me gewoon vaak kut. Het maakt me ook eigenlijk totaal niet uit waarom ik dat voel, ik wil alleen dat ik het niet voel. Ik vind het allemaal niet zo belangrijk om mijn gevoelens een plek te geven, mezelf te accepteren en dat soort dingen.
Ik houd niet van mezelf, zal ik ook nooit doen. En nu verwacht ik ''iedereen is het waard om van gehouden te worden''. Nou geloof me, dat ben ik niet. Zoals ik het zie ben ik gewoon een klein stipje van een groot geheel en niet meer dan dat. De natuur maakt altijd weer nieuwe mensen om de cyclus voort te zetten, en ik ben gewoon een van de mindere exemplaren binnen die hele cyclus. Zo belangrijk is het dus ook niet of ik van mezelf houd of niet. Aangezien de tijd eindeloos is zijn die paar jaar dat ik leef sowieso nietig voor het geheel, het maakt dan dus ook echt geen verschil of ik nog 1 jaar leef of 79.quote:
[..]
Het is zwaar omdat je verzet tegen je gevoel, en dat verzet tegen je gevoel breidt zich naar de dingen om je heen, de externe prikkels omdat deze gevoel opwekken, om die zo onder controle te willen krijgen en daarmee je gevoel onder controle willen krijgen.
Je gevoel gaat juist overal over omdat het letterlijk vertelt wat er in jou speelt, het zijn richtingaanwijzers die om aandacht vragen, dat willen verdoven is daar het tegenovergestelde van, je bestrijd dan wie je bent ipv van jezelf te houden, jezelf positief te waarderen en alles wat jij bent en hebt te accepteren. Daar zit vrijheid in.
En wat betekent deze cyclus? Wat is de waarde ervan? Wat houdt het in?quote:
Zoals ik het zie ben ik gewoon een klein stipje van een groot geheel en niet meer dan dat.
[/quote[Jij bent geen klein stipje, je bent de grootste stip die er is en dat grote geheel is iets waar jij aan deel kan nemen op een manier die bij jou past en waar jij je gelukkig bij voelt.
[quote]
De natuur maakt altijd weer nieuwe mensen om de cyclus voort te zetten, en ik ben gewoon een van de mindere exemplaren binnen die hele cyclus.
Is er iemand die daar de antwoorden op heeft?
Het gaat niet om een cyclus, het gaat om jou en jouw leven, dat is het belangrijkste wat er is.
Het is belangrijk omdat het in grootste mate bepaald hoe jouw leven eruit ziet omdat het bepaald wat jij jezelf gunt.quote:Zo belangrijk is het dus ook niet of ik van mezelf houd of niet.
Het is het gebrek aan liefde voor jezelf wat je leven vormt en waarom je geen zin hebt in het leven, waarom zou er zin zijn om te leven wanneer jij je het de moeite niet waard vind? Jezelf waarde geven is je leven waarde geven.
Het gaat erom wat jij daarvan vind, wat boeit jou dat geheel, gaat het niet om jou? Hoe jij je leven wil hebben? Wat wil je meemaken? Wat wil je zien?quote:Aangezien de tijd eindeloos is zijn die paar jaar dat ik leef sowieso nietig voor het geheel, het maakt dan dus ook echt geen verschil of ik nog 1 jaar leef of 79.
Kan je een leuk leven hebben als je jezelf dat niet oprecht gunt? Moet je om jezelf dat te gunnen niet om jezelf geven? Compassie en begrip voor jezelf hebben? Positief investeren in jezelf? Vinden dat jij er mag zijn, gewoon zoals jij bent.
Kan het zijn dat jij ''geleerd'' hebt een bepaalde manier over jezelf te denken en dat je dus ook kan leren anders over jezelf te gaan denken?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het is niet per definitie zo he, dat het eerst allemaal erger wordt. Ik had na 2 dagen een hele fijne "fuck you"-rush, waarin ik me uitermate fijn kon afsluiten en me juist heerlijk voelde.quote:
Niet denken dat het automatisch je gevoelens uitschakeld, bij lichte depressies werkt het vaak niet, bij zware wel. En bovendien worden je negatieve gevoelens eerst erger dan pas minder erg.
Tegen vermoeidheid gaat het niet helpen vrees ik.
En vermoeidheid is een te groot begrip, maar het kan wel helpen tegen vermoeidheid in de zin dat het je geestelijke druk/wirwar helpt verminderen. Hierdoor kan je ook vaak beter/makkelijker slapen, wat weer zorgt voor meer rust in het lichaam.
Wat wel ook een mogelijke bijwerking is (ook met name in het begin zeggen ze), is slapeloosheid. Hiervoor kreeg ik zelf Zolpidem, alleen ik had het niet nodig en heb de zolpi wel geprobeerd, maar echt fijn is dat spul ook weer niet
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Voor mij betekend het gewoon dat het licht sowieso voorgoed uit zal gaan, dus dat het ook niet echt uitmaakt of dat vroeg of laat gebeurd. En het stomme is dat die hele cyclus dus ook geen enkele waarde heeft, dit hele leven heeft eigenlijk geen waarde als je het realistisch bekijkt.quote:
En wat betekent deze cyclus? Wat is de waarde ervan? Wat houdt het in?
Is er iemand die daar de antwoorden op heeft?
Ik ben juist van kinds af aan altijd positief benaderd thuis. Mij is altijd verteld dat ik inteligent was, en dat ik talenten had, en dat ik knap was. Mijn mening over mezelf is dus ook niet gebasseerd op wat iemand anders vind maar puur op wat ik van mezelf vind.quote:Kan je een leuk leven hebben als je jezelf dat niet oprecht gunt? Moet je om jezelf dat te gunnen niet om jezelf geven? Compassie en begrip voor jezelf hebben? Positief investeren in jezelf? Vinden dat jij er mag zijn, gewoon zoals jij bent.
Kan het zijn dat jij ''geleerd'' hebt een bepaalde manier over jezelf te denken en dat je dus ook kan leren anders over jezelf te gaan denken?
Ik heb serieus wel eens geprobeerd om ook de zogenaamde goede dingen te zien van wie ik ben, maar ik kan ze gewoon niet met overtuiging benoemen. Je hebt vast gelijk dat je niet gelukkig kunt zijn als je niet van jezelf houd, maar ik kan dat nu eenmaal niet.
Het verschil is dat jij er dan niet meer bent, zolang jij er bent kan je dingen doen om het leven jezelf leuker, aangenamer, passender te maken.quote:
Voor mij betekend het gewoon dat het licht sowieso voorgoed uit zal gaan, dus dat het ook niet echt uitmaakt of dat vroeg of laat gebeurd.
Het is leven heeft waarde omdat het er is, die waarde is niet iets wat je moet verantwoorden en moet kunnen taxeren, dat het er is met al die mogelijkheden, dat is de waarde ervan.quote:En het stomme is dat die hele cyclus dus ook geen enkele waarde heeft, dit hele leven heeft eigenlijk geen waarde als je het realistisch bekijkt.
Het is er en daarom heeft het waarde, jij bent er en dus heb jij waarde.
Ja en jouw mening over jezelf is ook de enige die telt, die bepaalt, niet van jezelf houden is een negatieve mening over jezelf; gevolg een negatief leven. Wat anderen over jou zeggen is extern, bijzaak, het gaat erom hoe jij met jezelf omgaat.quote:Ik ben juist van kinds af aan altijd positief benaderd thuis. Mij is altijd verteld dat ik inteligent was, en dat ik talenten had, en dat ik knap was. Mijn mening over mezelf is dus ook niet gebasseerd op wat iemand anders vind maar puur op wat ik van mezelf vind.
Nu kan je dat niet, omdat je dat nu nog niet geleerd hebt maar jij kan je eigen leven waarde geven door jezelf waardevol te gaan vinden.quote:Ik heb serieus wel eens geprobeerd om ook de zogenaamde goede dingen te zien van wie ik ben, maar ik kan ze gewoon niet met overtuiging benoemen. Je hebt vast gelijk dat je niet gelukkig kunt zijn als je niet van jezelf houd, maar ik kan dat nu eenmaal niet.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Waarom zou je dat willen?quote:Op zondag 27 november 2011 19:50 schreef Moofasah het volgende:
Kan dit spul je helpen je emoties uit te schakelen?
Op wat voor manier nam het toe en wederom, zijn daar bepaalde ervaringen aan te verbinden?quote:
[..]
Ik schat vijf jaar geleden aan het begin van mijn pubertijd, rond mijn 14e. Er speelde niet veel bijzonders. Had alleen wat moeite met gezag en ging altijd overal tegenin op school waardoor ik continu in de problemen kwam. Maar toen was het gevoel wel veel kleiner hè, dat was net pas het begin van zo nu en dan sombere gevoelens hebben.
Wat deed je terwijl die gevoelens erger werden, met wie heb je het gedeeld? Is het voor anderen in je omgeving merkbaar (geweest) dat je er last van hebt?
Ik heb vaak het gevoel alleen te zijn. Ik creeër in mijn gedachte dekbeeldige vrienden en een denkbeeldige relatie. Dat geeft me dan een soort voldoening, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ik die denkbeeldige mensen mis.quote:
[..]
Op wat voor manier nam het toe en wederom, zijn daar bepaalde ervaringen aan te verbinden?
Wat deed je terwijl die gevoelens erger werden, met wie heb je het gedeeld? Is het voor anderen in je omgeving merkbaar (geweest) dat je er last van hebt?
Kortom: ik ben gewoon een beetje gestoord dus.
Mijn fantasieën loslaten is geen optie, want dat houd ik nog geen dag vol. Ik leef eigenlijk de hele dag in een tweede wereld die zich afspeelt in mijn gedachten.
Ik heb wel een paar vrienden en ga veel uit de laatste tijd, maar toich heb ik mijn dagdromen nodig.
Ik hoopte dat antidepressiva mijn verlanges naar bepaalde dingen zou kunnen doden, waardoor ik die dagdromen dus ook niet meer nodig heb. Die dagdromen staan namelijk voor alles waar ik naar verlang maar niet kan hebben.
Lijkt me niet gestoord. Zou pas een probleem worden als je begon te denken dat die mensen echt bestaan.quote:
[..]
Ik heb vaak het gevoel alleen te zijn. Ik creeër in mijn gedachte dekbeeldige vrienden en een denkbeeldige relatie. Dat geeft me dan een soort voldoening, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ik die denkbeeldige mensen mis.
Kortom: ik ben gewoon een beetje gestoord dus.
Kan je uitleggen waarom je deze dingen niet kan hebben? Ben je al op zoek geweest naar de soort vrienden en relatie die je zou willen?quote:Mijn fantasieën loslaten is geen optie, want dat houd ik nog geen dag vol. Ik leef eigenlijk de hele dag in een tweede wereld die zich afspeelt in mijn gedachten.
Ik heb wel een paar vrienden en ga veel uit de laatste tijd, maar toich heb ik mijn dagdromen nodig.
Ik hoopte dat antidepressiva mijn verlanges naar bepaalde dingen zou kunnen doden, waardoor ik die dagdromen dus ook niet meer nodig heb. Die dagdromen staan namelijk voor alles waar ik naar verlang maar niet kan hebben.
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.quote:
Omdat de mensen uit mijn fantasie eigenlijk een soort mensen zijn die ik nog nooit eerder heb ontmoet, waar dan ook. Ze zijn uniek, met als het ware een combinatie van karaktereigenschappen die niet snel voor zal komen. Het zijn ook mensen die mij in het normale leven waarschijnlijk totaal niet zouden moeten, maar in mijn fantasie nemen ze me zoals ik ben en heb ik er juist een hele hechte vriendschap mee. Met name met twee van hen. Die anderen zijn een beetje bijpersonen en staan als het ware symbool voor een vriendkring in zijn algemeen. Al met al komt het er dus op neer dat ik vooral aan twee bepaalde mensen denk tijdens mijn dagdromen.quote:
Kan je uitleggen waarom je deze dingen niet kan hebben? Ben je al op zoek geweest naar de soort vrienden en relatie die je zou willen?
In het dagelijkse leven kan ik ook eigenlijk niet echt geod met mensen omgaan. Zo heb ik bijvoorbeeld altijd de neiging om mensen die ik ken te ontlopen als ik ze dreig tegen te komen. Als ik ga sporten word ik b.v. geregeld door bekenden aangesproken, maar ik vind het gewoon moeilijk om dan met ze te communiceren. Het is niet zo dat ik ze niet mag, maar ik voel me dan gewoon niet op mijn gemak.
Precies. Buiten dat ik het niet erg vind om te zien dat anderen mensen wel gelukkig zijn, herken ik dat helemaal.quote:
[..]
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.
Zou je het erg vinden te beschrijven wat voor soort karaktereigenschappen dat zijn?quote:
[..]
Omdat de mensen uit mijn fantasie eigenlijk een soort mensen zijn die ik nog nooit eerder heb ontmoet, waar dan ook. Ze zijn uniek, met als het ware een combinatie van karaktereigenschappen die niet snel voor zal komen. Het zijn ook mensen die mij in het normale leven waarschijnlijk totaal niet zouden moeten, maar in mijn fantasie nemen ze me zoals ik ben en heb ik er juist een hele hechte vriendschap mee. Met name met twee van hen. Die anderen zijn een beetje bijpersonen en staan als het ware symbool voor een vriendkring in zijn algemeen. Al met al komt het er dus op neer dat ik vooral aan twee bepaalde mensen denk tijdens mijn dagdromen.
Makkelijker met anderen omgaan, is dat iets wat je zou willen? Wat aan zo'n gesprek doet je ongemakkelijk voelen, of misschien anders gezegd, wat vrees je dat er kan gebeuren?quote:In het dagelijkse leven kan ik ook eigenlijk niet echt geod met mensen omgaan. Zo heb ik bijvoorbeeld altijd de neiging om mensen die ik ken te ontlopen als ik ze dreig tegen te komen. Als ik ga sporten word ik b.v. geregeld door bekenden aangesproken, maar ik vind het gewoon moeilijk om dan met ze te communiceren. Het is niet zo dat ik ze niet mag, maar ik voel me dan gewoon niet op mijn gemak.
Heb je dezelfde moeite met vreemden? Zoja, dan is dat iig een obstakel om mensen te leren kennen die je wel zou mogen.
Laat ik het zo zeggen; het zijn mensen die in eerste instantie door velen bestempeld zouden worden als vanalles en nog wat, maar eigenlijk zijn ze veel meer dan dat. Het mooie is dat ze zich niets aantrekken van wat iedereen vind en gewoon lekker doen waar zij zin in hebben zonder enige schaamte, omdat ze van zichzelf weten dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ze nemen het leven vrij nuchter maar zijn daar niet somber onder.quote:
Zou je het erg vinden te beschrijven wat voor soort karaktereigenschappen dat zijn?
Ik stotter niet echt, maar ik haper in mijn zinnen, doordat ik niet echt weet wat ik moet vertellen. Alles komt er voor mijn gevoel heel geforceerd uit, niet vanzelf. Ik kan ook nooit los zijn maar ben altijd heel erg stijfjes in mijn houding.quote:Makkelijker met anderen omgaan, is dat iets wat je zou willen? Wat aan zo'n gesprek doet je ongemakkelijk voelen, of misschien anders gezegd, wat vrees je dat er kan gebeuren?
Heb je dezelfde moeite met vreemden? Zoja, dan is dat iig een obstakel om mensen te leren kennen die je wel zou mogen.
Nou ik kan in elk geval echt niet op mensen afstappen om een praatje met ze te maken of iets dergelijks. Zo hoor ik wel eens van mensen dat ze in een kroeg gewoon maar mensen aanspreken en op die manier nieuwe contacten maken. Dat is dus iets wat ik onmogelijk zou kunnen doen.
Al die small talk die mensen met elkaar maken, daar kan ik gewoon helemaal niets mee. Ik krijg zo'n gesprek niet op gang, en naar twee zinnen heb ik eigenlijk al niets meer te melden.
Je bent niet ongelukkig omdat je die gevoelens hebt; je hebt die gevoelens omdat je ongelukkig bent.quote:
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.
Het gaat erom dat je een positief en leuk leven voor jezelf wilt, omdat je jezelf waardeert en jezelf dat gunt, wat anderen/doen/vinden staat daar los van; het gaat om jou. Voorwaarde is dan wel dat je echt contact met jezelf maakt en jezelf in de ogen kijkt, dat kan erg eng zijn maar het is wel de manier om letterlijk en figuurlijk tot jezelf te komen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
TS, voor je eigen bestwil en de mensen in je omgeving,
Ga in therapie. Alsjeblieft.
Ga in therapie. Alsjeblieft.
''Without self knowledge, without understanding the working and functions of his machine, man cannot be free, he cannot govern himself and he will always remain a slave.''
Je spreekt jezelf in de eerste zin tegen. Er is dus wel wat aan de hand, want je voelt je rot. Je vindt het niet belangrijk om je gevoelens een plek te geven, maar je wil er wel wat aan doen (jezelf verdoven met medicatie). Is het niet zo dat je het dan ergens wel de moeite waard vindt om er tegen te vechten?quote:Er is dus verder helemaal niets met me aan de hand, maar ik voel me gewoon vaak kut. Het maakt me ook eigenlijk totaal niet uit waarom ik dat voel, ik wil alleen dat ik het niet voel. Ik vind het allemaal niet zo belangrijk om mijn gevoelens een plek te geven, mezelf te accepteren en dat soort dingen.
Is het leven met emoties altijd rot? Kun je de tweede zin uitleggen, want ik begrijp niet wat je daarmee bedoelt. Als je ergens wilt bijhoren maar dat steeds niet lukt, is het dan wel de juiste omgeving waar je in zit?quote:Omdat het leven met emoties toch maar kut is...Wat voor zin heeft het om naar iets te verlangen wat toch onbereikbaar is voor je... Ergens willen bijhoren als je toch keihard word weggeschopt of genegeerd. Is het dan niet beter om dat allemaal maar niet meer te willen? om als een robot door het leven te gaan in je eigen waan dat je gelukkig bent dan telkens maar weer de grond in worden geschopt ? Ik teken voor zo'n pil. Beter dan de gehele fucking dag blije en happy mensjes zien terwijl je zelf doodongelukkig bent.
Het zou voor mij vreselijk zijn om verdoofd door het leven te gaan, niets meer voelen, niets meer willen. Wat ben je dan nog? Wat doe je er dan nog toe? Emoties zijn af en toe vreselijke dingen, dat ben ik echt wel met je eens, maar ze hebben wel nut. Ze geven aan dat je leeft. Ze zijn onderdeel van het leven en zijn soms negatief dan wel positief.
Zou het uitmaken als je hier eens met iemand over gaat praten? (hierboven al een aantal keer genoemd.)
Nee dat zeg ik toch. Ik wil alleen van de gevoelens af en wat de oorzaak van die gevoelens is boeit me niet.quote:
Je spreekt jezelf in de eerste zin tegen. Er is dus wel wat aan de hand, want je voelt je rot. Je vindt het niet belangrijk om je gevoelens een plek te geven, maar je wil er wel wat aan doen (jezelf verdoven met medicatie). Is het niet zo dat je het dan ergens wel de moeite waard vindt om er tegen te vechten?
Ikzelf heb Paroxetine 20 mg. Deze helpen mij alles wat af te zwakken, het haalt mijn gevoel zeker niet helemaal weg, maar maakt het wat matter. Voorheen had ik emotie-uitbarstingen, deze zijn nu niet meer aanwezig, ik voel me goed en ben zelfs gelukkig.
Qua bijwerkingen heb ik niet veel last gehad. Alleen de eerste 2 weken daarna was het over, alleen als ik het niet neem dan heb ik een paniekerig gevoel in mijn lijf, dat voelt niet lekker. Zodra ik dan weer een dosis neem is dat weg.
Ik ben wel afhankelijk van deze medicijnen en op dit moment zie ik ook geen reden om er van af te stappen. Momenteel werken ze voor mij, zodra ik mijzelf weer beter in mijn vel voel zitten ga ik weer afbouwen. Ik heb ze nu 3 jaar en ik ben er tevreden over.
Maar let er wel mee op wat je besluit te doen. Niet elke AD heeft hetzelfde effect of iedereen. Het kan dus zijn dat je er een aantal moet " proberen" om te kijken welke voor jou het beste werken, dus het kan zo maar zijn dat je een paar weken met bijwerkingen sukkelt.
Ook is het geen medicijn dat je even een paar weken neemt en dan weer stopt, AD gebruik je voor een bepaalde periode, waar je het echt nodig hebt. Pas zodra je weer zonder kan ga je afbouwen, en ook dit proces neemt maanden in beslag.
Qua bijwerkingen heb ik niet veel last gehad. Alleen de eerste 2 weken daarna was het over, alleen als ik het niet neem dan heb ik een paniekerig gevoel in mijn lijf, dat voelt niet lekker. Zodra ik dan weer een dosis neem is dat weg.
Ik ben wel afhankelijk van deze medicijnen en op dit moment zie ik ook geen reden om er van af te stappen. Momenteel werken ze voor mij, zodra ik mijzelf weer beter in mijn vel voel zitten ga ik weer afbouwen. Ik heb ze nu 3 jaar en ik ben er tevreden over.
Maar let er wel mee op wat je besluit te doen. Niet elke AD heeft hetzelfde effect of iedereen. Het kan dus zijn dat je er een aantal moet " proberen" om te kijken welke voor jou het beste werken, dus het kan zo maar zijn dat je een paar weken met bijwerkingen sukkelt.
Ook is het geen medicijn dat je even een paar weken neemt en dan weer stopt, AD gebruik je voor een bepaalde periode, waar je het echt nodig hebt. Pas zodra je weer zonder kan ga je afbouwen, en ook dit proces neemt maanden in beslag.
En het leven zonder emoties niet?quote:
[..]
Omdat het leven met emoties toch maar kut is...
In plaats van kiezen tussen twee kwaden zijn er ook andere opties.
In plaats van als een zombie door het leven te gaan dmv medicatie, zouden dat dingen zijn waar je bij jezelf aan kunt werken mits je dat nog niet gedaan hebt, eventueel met begeleiding van een psych. Negatieve emoties onderdrukken is in principe fijn als je veel last hebt van die emoties, maar het is op de lange termijn natuurlijk geen oplossing, tenzij je je leven uit wil zitten tot de dood en verder niks.quote:
[..]
Laat ik het zo zeggen; het zijn mensen die in eerste instantie door velen bestempeld zouden worden als vanalles en nog wat, maar eigenlijk zijn ze veel meer dan dat. Het mooie is dat ze zich niets aantrekken van wat iedereen vind en gewoon lekker doen waar zij zin in hebben zonder enige schaamte, omdat ze van zichzelf weten dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ze nemen het leven vrij nuchter maar zijn daar niet somber onder.
[..]
Ik stotter niet echt, maar ik haper in mijn zinnen, doordat ik niet echt weet wat ik moet vertellen. Alles komt er voor mijn gevoel heel geforceerd uit, niet vanzelf. Ik kan ook nooit los zijn maar ben altijd heel erg stijfjes in mijn houding.
Nou ik kan in elk geval echt niet op mensen afstappen om een praatje met ze te maken of iets dergelijks. Zo hoor ik wel eens van mensen dat ze in een kroeg gewoon maar mensen aanspreken en op die manier nieuwe contacten maken. Dat is dus iets wat ik onmogelijk zou kunnen doen.
Al die small talk die mensen met elkaar maken, daar kan ik gewoon helemaal niets mee. Ik krijg zo'n gesprek niet op gang, en naar twee zinnen heb ik eigenlijk al niets meer te melden.
Ik ben al twee keer naar een psycholoog gegaan en die kunnen mij niet helpen, niemand kan dat. Leven als een zombie klinkt altijd nog beter dan leven met een groot gevoel van weerzin in alles hebben.quote:
[..]
In plaats van als een zombie door het leven te gaan dmv medicatie, zouden dat dingen zijn waar je bij jezelf aan kunt werken mits je dat nog niet gedaan hebt, eventueel met begeleiding van een psych. Negatieve emoties onderdrukken is in principe fijn als je veel last hebt van die emoties, maar het is op de lange termijn natuurlijk geen oplossing, tenzij je je leven uit wil zitten tot de dood en verder niks.
Dan zoek je een andere psycholoog, lees ook boeken over narcissme, misschien geeft dat je wel een duwje in de juiste richting.quote:
[..]
Ik ben al twee keer naar een psycholoog gegaan en die kunnen mij niet helpen, niemand kan dat. Leven als een zombie klinkt altijd nog beter dan leven met een groot gevoel van weerzin in alles hebben.
Een boek wat ik je kan aanraden is ''Trapped In The Mirror''
quote:In this compelling book, Elan Golomb identifies the crux of the emotional and psychological problems of millions of adults. Simply put, the children of narcissist -- offspring of parents whose interest always towered above the most basic needs of their sons and daughters -- share a common belief: They believe they do not have the right to exist.
The difficulties experienced by adult children of narcissists can manifest themselves in many ways: for examples, physical self-loathing that takes form of overeating, anorexia, or bulimia; a self-destructive streak that causes poor job performance and rocky personal relationships; or a struggle with the self that is perpetuated in the adult's interaction with his or her own children. These dilemmas are both common and correctable, Dr. Golomb tells us.
With an empathic blend of scholarship and case studies, along with her own personal narrative of her fight for self, Dr. Golomb plumbs the depths of this problem, revealing its mysterious hold on the affairs of otherwise bright, aware, motivated, and worthy people. Trapped in the Mirror explores.
''Without self knowledge, without understanding the working and functions of his machine, man cannot be free, he cannot govern himself and he will always remain a slave.''
Twee afspraken, of twee verschillende psychologen?quote:
[..]
Ik ben al twee keer naar een psycholoog gegaan en die kunnen mij niet helpen, niemand kan dat. Leven als een zombie klinkt altijd nog beter dan leven met een groot gevoel van weerzin in alles hebben.
Zoiets heeft sowieso tijd nodig. Waarom zou niemand je kunnen helpen? Wat maakt het dat jouw problemen blijkbaar zo onvoorstelbaar zijn dat enkel medicatie het een beetje dragelijk maakt en verder niets helpt?
Zoals ik al zei, ik ben nooit minderwaardig behandeld thuis, dus dat boek is helemaal niet op mij van toepassing.quote:
Dan zoek je een andere psycholoog, lees ook boeken over narcissme, misschien geeft dat je wel een duwje in de juiste richting.
Een boek wat ik je kan aanraden is ''Trapped In The Mirror''
Ik ben bij twee verschillende psygolochen geweest.quote:
Twee afspraken, of twee verschillende psychologen?
Zoiets heeft sowieso tijd nodig. Waarom zou niemand je kunnen helpen? Wat maakt het dat jouw problemen blijkbaar zo onvoorstelbaar zijn dat enkel medicatie het een beetje dragelijk maakt en verder niets helpt?
Ik zeg niet dat mijn problemen onvoorstelbaar zijn. Mijn problemen gaan helemaal nergens over. Het zijn alleen geen problemen waar ik mijn tijd in wil steken. Inplaats daarvan wil ik me concentreren op anderen dingen, en doordat ik in mijn hoofd met allemaal onzin bezig ben leidt dat mij heel erg af van belangrijke zaken.
Denk je niet dat je daar op de lange termijn toch aan zal moeten geloven, ook als je aan de medicatie zit die je gevoelens onderdrukt?quote:
[..]
Zoals ik al zei, ik ben nooit minderwaardig behandeld thuis, dus dat boek is helemaal niet op mij van toepassing.
[..]
Ik ben bij twee verschillende psygolochen geweest.
Ik zeg niet dat mijn problemen onvoorstelbaar zijn. Mijn problemen gaan helemaal nergens over. Het zijn alleen geen problemen waar ik mijn tijd in wil steken. Inplaats daarvan wil ik me concentreren op anderen dingen, en doordat ik in mijn hoofd met allemaal onzin bezig ben leidt dat mij heel erg af van belangrijke zaken.
Ik weet niet waar je prioriteiten liggen, maar als je zelfs medicijnen wil om (al!) je gevoelens te onderdrukken, lijkt het mij toch een belangrijke zaak.
|
|
