POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Aangezien ik amper geslapen had de nacht ervoor door te alcohol beloofde dit een prachtige ervaring te worden: de POLmeet. De meet waar men zo lang naar uit keek, beseffende dat dat kleine beetje sociale contact voor ons contactgestoorden al heel wat was.
Nu mijn komst onzeker was, verwachtte ik een groots onthaal. Niet in de minst door onze Voorschrift die het maar niet kan laten om overal met zijn conservatieve vingertjes aan te zitten. Na een korte treinreis en wandeltocht zag ik op een afstandje al de ongeschoren baard en beginnende grijze haren van remlof, waaraan ik zeker wist dat ik bij het goede gezelschap was terecht gekomen. Na een korte voorstelronde plofte ik mezelf neer in een onmogelijk klein hoekje bij eriksd, Reya en Voorschrift, waarna het op ordinair zuipen gezet kon worden.
Doordat ik naast dat pisventje van een eriksd zat, die het uiteraard niet kon laten om discutabele grappen te maken over gehandicapte voorbijgangers, zwervers of ander volk uit lagere sociale klassen, wist ik dat het biertempo omhoog moest. Met dergelijke grappen – waarbij toegegeven moet worden dat sommige vrij aardig waren – houdt immers geen mens het nuchter uit.
Na verloop van tijd werd het door de alcohol alsmaar gezelliger en gezelliger. Mensen kwamen los, zoals verwacht. Niet zo los aan we aanvankelijk dachten, aangezien onze relnicht zich agressief had uitgelaten over een niet-geslaagd vmbo-kandidaat. Toetsenbordhelden, dat zijn ze, al die flikkers. Naast dit alsmaar losser komen kreeg ik het zelf alsmaar warmer. Niet vanwege de hijgende Voorschrift in mijn nek, maar vanwege de mogelijke torenhoge rekening die op één of andere mysterieuze wijze betaald diende te worden (aan de lopende band Prosecco en bitterballen voorbij zien komen doet een mens vooruit denken). Gelukkig bleek ik er naast te zitten en waren we prima in staat om in onze toestand een rekening te kunnen betalen. KoosVogels gaf eriksd ondertussen nog wat klappen.
Volgende stop: dorpskroeg De Postiljon. De reis is belangrijker dan de bestemming zeggen sommige vage schrijvers, wat in dezen nog wel eens waar kon zijn. De heren die de Prosecco hadden naar binnen gewerkt waren redelijk de weg kwijt, waarbij één lid daarvan het zelfs nodig achtte om contact te zoeken met de inheemse, vrouwelijke bevolking van Utrecht door middel van Eindhovense trucs (voorzichtig geciteerd: ”HEUJ MEISJE, MEISJE.”). Eenmaal bij De Postiljon aangekomen wurmden we onszelf in de eerste beste hoek. Voorschrift sloeg een arm om me heen en probeerde tevergeefs Lucy in the Sky With Diamonds van The Beatles mee te zingen, al was zijn ritmegevoel nagenoeg afwezig.
Afijn, de rest van de avond liet zich kennen door dronken politieke discussies en ander gelul over werkelijk niets. Voor de reis terug naar de trein wist ik nog een flesje Palm van de bar te ontfrutselen. Het BVO’tje (Bier Voor Onderweg, voor de onwetenden) kon immers niet missen. Op het station gaf ik iedereen nog een hand en Voorschrift een knuffel, balend dat er geen Kiosk open was voor meer bier.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-11-2011 16:47:44 ]
Nu mijn komst onzeker was, verwachtte ik een groots onthaal. Niet in de minst door onze Voorschrift die het maar niet kan laten om overal met zijn conservatieve vingertjes aan te zitten. Na een korte treinreis en wandeltocht zag ik op een afstandje al de ongeschoren baard en beginnende grijze haren van remlof, waaraan ik zeker wist dat ik bij het goede gezelschap was terecht gekomen. Na een korte voorstelronde plofte ik mezelf neer in een onmogelijk klein hoekje bij eriksd, Reya en Voorschrift, waarna het op ordinair zuipen gezet kon worden.
Doordat ik naast dat pisventje van een eriksd zat, die het uiteraard niet kon laten om discutabele grappen te maken over gehandicapte voorbijgangers, zwervers of ander volk uit lagere sociale klassen, wist ik dat het biertempo omhoog moest. Met dergelijke grappen – waarbij toegegeven moet worden dat sommige vrij aardig waren – houdt immers geen mens het nuchter uit.
Na verloop van tijd werd het door de alcohol alsmaar gezelliger en gezelliger. Mensen kwamen los, zoals verwacht. Niet zo los aan we aanvankelijk dachten, aangezien onze relnicht zich agressief had uitgelaten over een niet-geslaagd vmbo-kandidaat. Toetsenbordhelden, dat zijn ze, al die flikkers. Naast dit alsmaar losser komen kreeg ik het zelf alsmaar warmer. Niet vanwege de hijgende Voorschrift in mijn nek, maar vanwege de mogelijke torenhoge rekening die op één of andere mysterieuze wijze betaald diende te worden (aan de lopende band Prosecco en bitterballen voorbij zien komen doet een mens vooruit denken). Gelukkig bleek ik er naast te zitten en waren we prima in staat om in onze toestand een rekening te kunnen betalen. KoosVogels gaf eriksd ondertussen nog wat klappen.
Volgende stop: dorpskroeg De Postiljon. De reis is belangrijker dan de bestemming zeggen sommige vage schrijvers, wat in dezen nog wel eens waar kon zijn. De heren die de Prosecco hadden naar binnen gewerkt waren redelijk de weg kwijt, waarbij één lid daarvan het zelfs nodig achtte om contact te zoeken met de inheemse, vrouwelijke bevolking van Utrecht door middel van Eindhovense trucs (voorzichtig geciteerd: ”HEUJ MEISJE, MEISJE.”). Eenmaal bij De Postiljon aangekomen wurmden we onszelf in de eerste beste hoek. Voorschrift sloeg een arm om me heen en probeerde tevergeefs Lucy in the Sky With Diamonds van The Beatles mee te zingen, al was zijn ritmegevoel nagenoeg afwezig.
Afijn, de rest van de avond liet zich kennen door dronken politieke discussies en ander gelul over werkelijk niets. Voor de reis terug naar de trein wist ik nog een flesje Palm van de bar te ontfrutselen. Het BVO’tje (Bier Voor Onderweg, voor de onwetenden) kon immers niet missen. Op het station gaf ik iedereen nog een hand en Voorschrift een knuffel, balend dat er geen Kiosk open was voor meer bier.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-11-2011 16:47:44 ]
Ik vroeg me al af hoe jij eraan was gekomen.quote:Op maandag 14 november 2011 15:24 schreef remlof het volgende:
De AH to go was wel open voor BVO Friek_
Mooi verslag, Friek.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Hoewel ik brand van verlangen om Monidique, Reya en Picchia te ontmoeten is het maar goed dat ik niet gegaan ben.
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
Ik denk dat je je prima had vermaakt.quote:Op maandag 14 november 2011 15:32 schreef TitusPullo het volgende:
Hoewel ik brand van verlangen om Monidique, Reya en Picchia te ontmoeten is het maar goed dat ik niet gegaan ben.
Carpe Libertatem
Ik kan prima zingen! >:(
Maar; mooie verslagen.
Maar; mooie verslagen.
POL-lintjes: Stef Bloktrofee - Meest arrogante user 2011, Hans Wiegeltrofee - Meest rechtse user 2012, 2013 & 2014
Ek vir jou, Suid-Afrika.
Ek vir jou, Suid-Afrika.
Niet als er gerookt werd.quote:Op maandag 14 november 2011 15:37 schreef Boze_Appel het volgende:
[..]
Ik denk dat je je prima had vermaakt.
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
Je kan ook zelf eens naar een meet komen.
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Ik heb genoeg met een verslag. Ik ben niet zoveel eisendquote:
Je kan ook zelf eens naar een meet komen.
Je bent inderdaad niet zoveel.quote:Op maandag 14 november 2011 16:47 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ik heb genoeg met een verslag. Ik ben niet zoveel eisend
Zeuren over verslagen van een meet waar je zelf niet de ballen voor hebt om op te komen dagen is best kansloos.
Carpe Libertatem
Zo. Jij je zin.quote:
[..]
Je bent inderdaad niet zoveel.
Zeuren over verslagen van een meet waar je zelf niet de ballen voor hebt om op te komen dagen is best kansloos.
Ik wil eigenlijk wel wat meer foto's..quote:
[..]
Je bent inderdaad niet zoveel.
Zeuren over verslagen van een meet waar je zelf niet de ballen voor hebt om op te komen dagen is best kansloos.
jullie moeten het tof gehad hebben als ik het zo lees!
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Zie mijn avatar voor fotos van mijn billen.quote:Op maandag 14 november 2011 17:05 schreef capricia het volgende:
[..]
Ik wil eigenlijk wel wat meer foto's..
jullie moeten het tof gehad hebben als ik het zo lees!
quote:
[..]
Zie mijn avatar voor fotos van mijn billen.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
POL-meets doen niet aan foto's waar mensen herkenbaar zijn.quote:
[..]
Ik wil eigenlijk wel wat meer foto's..
jullie moeten het tof gehad hebben als ik het zo lees!
Carpe Libertatem
Snap ik wel hoor! Zou ik zelf ook niet willen.quote:
[..]
POL-meets doen niet aan foto's waar mensen herkenbaar zijn.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Ik durf niet en Betyar is een nogal merkwaardige combinatie.quote:
Ik wil ook verslagje uitbrengen maar ik durf niet.
Maar het was zeker gezellig. Even zien of er nog wat van die gezelligheid overblijft na het verslag van eriksd.quote:
[..]
Snap ik wel hoor! Zou ik zelf ook niet willen.
Carpe Libertatem
Zaterdag 12 november was (wederom) de grote dag. Al bij het krieken van de morgen stond ik naast mijn bed te springen van pure opwinding. Dit was de dag der dagen, het grote sluitstuk van een aantal maanden voorbereiding met de introverte triestelingen van POL. Zodoende mijn euforische stemming.
Minpuntje was dat ik eerst nog moest werken. Nouja, werken: aanwezig zijn. Nouja, aanwezig zijn: doen alsof ik er was. Zoiets in ieder geval, tegen betaling. Ondertussen hing er in POL al wat gezonde spanning in de lucht, met onze young apprentice Robin als aanvoerder. Terwijl ik aan de tweede lunch begon las ik dat de eerste figuren zich op gingen maken voor de lange reis. Plichtsgetrouw kondigde ik alvast aan ook onderweg te zijn, terwijl ik op dat moment uiteraard nog niet voornemens was binnen een paar uur te vertrekken.
Maargoed, fast forward naar het einde van mijn werkdag. Ik natuurlijk nu helemaal in extase, stap vol goede moed op de fiets naar het station maar toen bedacht ik mij nog een weddenschap met onze narcistische libertariër GSbrder. Een man een man, een woord een woord, dus ik weer langs de slijter voor een flesje. Kon ik ook meteen thuis even doorloungen en wat eten, uiteraard onder vermelding dat ik nu echt in de buurt was.
Uurtje verder, met fles, volle maag en zonder zin eindelijk op Amsterdam CS. Kaartje kopen, automaat doet het niet, even staan klagen zodat ik bij het loket geen 50 cent extra hoefde te lappen en in de trein. Het was een stinkboemel met alleen maar vervelende mensen. Naast mij zat een babyboomer met van die nordic-walking gevallen: ik wilde vragen of ze een taakstraf had maar zag daar vanaf.
Bij het uitstappen op Utrecht begint de voorpret pas echt. Ik zag in iedere passant een POL-idioot en nam telkens een verdedigende houding aan, zonder enig nut uiteraard. Mijn voornemen om deze keer niet door dat verschrikkelijke winkelcentrum te hoeven baggeren strandde jammerlijk en wederom liep ik door de heilige gronden van Henk en Ingrid: Hoog Catharijne.
Wonder boven wonder kwam ik er heelhuids uit, sloeg een willekeurige straat in, sloeg de hoek om, liep een straatmuzikant tegen het lijf, sloeg toen maar weer een hoek om et voila: ik zag kroegen. Sterker nog, het was de kroeg. En het gezelschap zat al buiten. Man man man, wat een bonte verzameling. Omdat we allemaal stiekem wel een beetje aandachtsgeil zijn zal ik iedereen kort beschrijven:
- Betyar: Brabo met typisch accent, keiharde stem, kapitalistisch brilletje en drie knieen. Praat _heel_ hard. Pffff. Maar naarmate je er meer drank in giet wordt het minder.
- GSbrder: zat naast Bet, kreeg de volle laag. Blond idool van vrouwelijk Nederland (en VS), met Bruce Willis kaaklijn en narcistische persoonlijkheid. Doet een pretstudie, wat aan de afwezigheid van kennis af te leiden viel.
- Remlof: communistische opa met het uiterlijk van Kevin Spacey na een te lange trip naar Chernobyl. Rookt als een ketter, zuipt als een malle en bovenal een relaxte gast.
- Voorschrift: zijn accent is zo overheersend dat ik het hierbij wil laten.
- KoosVogels: natte krant met marokkaans kapsel, grote waffel, absolute drankverslaving en geen respect voor lichamelijke integriteit. Een beetje de Dutroux van POL.
- Reya: Vrolijke wijsneus met groot intellect en woordenschat die zich enorm ergerde aan mijn grote bek. Waarvoor excuus.
- Robin007bond: rijzende ster (opletten VS!) van POL. Rustige en aardige jongen, netjes, liet zich niet van de wijs brengen door de AA-bijeenkomst rondom hem. Daar zit veel muziek in.
- Picchia: hier keek ik naar uit. Gezien het feit dat dit sujet op de UvA zit moet ik natuurlijk uitkijken, maar het is een erg goede, lieve jongen. En hij schrijft goede essay's. Denk ik.
- B_A: naamgenoot. Maakte mij en mijn grappen belachelijk. Heeft een keer met mes en vork proberen te eten waardoor er een stuk metaal in zijn lip zit. Verder erg relaxte gast.
- Monidique: na het horen van zijn naam, snapte ik zijn nick. Kon het goed met de meer volwassenere figuren vinden. Maakte een lekker rustige indruk, niemand zou denken dat er een enorme NWS trol achter schuilgaat.
- Friek_. Kwam toch lekker aankakken. Haartjes keurig in de gel en voorzichtig nippend aan een glas water nam hij het gezelschap in zich op. Oogappeltje van VS.
- Bolkesteijn: slimme, alerte jongen. Liet iedereen lekker in zijn waarde, nestelde zich in het begin tussen GS en Robin en vormde mijns inziens een illuster drietal
- Ondergetekende behoeft geen commentaar, dat kreeg hij al genoeg.
Affijn, na deze uiteenzetting maar eens de meet zelf proberen te schrijven, voor zover dat lukt, want eigenlijk is het met geen pen te beschrijven. Het neerstrijken zelf was al een hele gebeurtenis, gezien het feit dat de heren een hermetisch afgesloten cirkel hadden gevormd. Uiteindelijk kon ik op een poef plaatsnemen, wat mij in het achterhoofd een euforische Youp van 't Hek opleverde met: vieze poefhoer!. Het wachten was dus tot er iemand naar de wc ging, dat was Koos, ik had een stoel en was tevreden. Ondertussen had zich een honend spreekkoor gevormd in de hoedanigheid van twee dikke babyboomers die ik niet kende, maar wel aan mij vroegen waar de bitterballen bleven. Ik wilde aan de man vragen of hij gezien zijn omvang wellicht de schaal al op had, maar deed dit niet: ik dacht dat het de ouders van Robin waren. Of Staal en Ryan3.
We hadden een rekening en werkelijk schaal na schaal, dienblad na dienblad werd vrolijk onze kant opgestuurd. Het was een soort orgie van slap gelul, politiek, drank, vreten, stomme opmerkingen en bashen van allerhande voorbijgangers, alhoewel mijn feesthit kinderen zijn hinderen op weinig instemming kon rekenen. Elke keer als er iemand opstond om naar het toilet te gaan en zo een linkse bijdrage aan de maatschappij te leveren, ontstond er een stoelendans waardoor je in tegenstelling tot de vorige meet met zo'n beetje iedereen in contact kwam. De sfeer zat er erg goed in, zeker toen de flesjes wijn gingen vloeien. Man man man, met name Koos en GS lustten er wel pap van en waren al aardig van het padje af, waarbij beide heren handtastelijk werden.
Ondertussen waren een aantal wat gaan eten, ik zat lekker dus bleef doorkeuvelen met Picchia en GS en werd steeds vervelender. Het wachten was op de rekening, welke naar later bleek een ruime 450 euro was. Het werd even wat gepingel, maar we kwamen eruit en op naar de volgende tent. Als we daar waren blijven zitten was het wel richting de 6 a 700 gegaan.
De tocht naar dat andere café verliep niet geheel rustig. Kwetsende spreekkoren richting de vrouwelijke bewoners van de domstad, gescheld en vooral veel geklooi leverden een vrij treurige aanblik op van de parel der natie. Gelukkig was de weg niet lang, we kwamen bij de tent van bestemming aan. VS wilde wat te roken maarn durfde niet alleen dus gingen we naar de AH die al dicht bleek te zijn. Eenmaal terug was Koos afscheid aan het nemen. Hij was een beetje naar de tyfus dus ik heb geen idee wat hij zei.
Ondertussen was ook een andere vedette zoek, onze goede vriend GS. Niemand wist waar hij was, maar opeens was hij terug, ging zitten en viel in slaap, wat weinig te raden overliet wat hij ondertussen buiten had gedaan. Iets met uitgaand verkeer enzo, onvrijwillig.
De kroegbaas vond dit niet geslaagd, en we moeten opa weer wakker maken. Dit ging niet zonder slag of stoot, en eenmaal wakker verdween hij weer naar buiten om een bijdrage van dezelde kwaliteit als links aan de samenleving te leveren. Binnen was de alcohol inmiddels ingeslagen en volgens mij ging het nergens over. Kan aan mij liggen want ik was met wat anderen aan het zorgen dat GS niet de gracht inflikkerde.
Nja, zo kwam dus langzaamaan een einde aan de avond, aangezien iedereen zijn trein moest halen. Ik escorteerde samen met Monidique en Piccha manke Bet, die opeens honger kreeg en stopte bij de FeBo, alwaar de volgende conversatie ontstond:
- Bet: mag ik twee van die dingen (wijzend naar kip)
- kort rustmoment
- FeBo man: u wilt er 5?
- Bet: wat moet ik met 5 kippen?
- Dodelijke blikken over en weer.
Uiteindelijk kwam alles goed, liepen we naar centraal, namen emotioneel afscheid en stapten in de trein. Het bleef nog lang onrustig in Utrecht.
Minpuntje was dat ik eerst nog moest werken. Nouja, werken: aanwezig zijn. Nouja, aanwezig zijn: doen alsof ik er was. Zoiets in ieder geval, tegen betaling. Ondertussen hing er in POL al wat gezonde spanning in de lucht, met onze young apprentice Robin als aanvoerder. Terwijl ik aan de tweede lunch begon las ik dat de eerste figuren zich op gingen maken voor de lange reis. Plichtsgetrouw kondigde ik alvast aan ook onderweg te zijn, terwijl ik op dat moment uiteraard nog niet voornemens was binnen een paar uur te vertrekken.
Maargoed, fast forward naar het einde van mijn werkdag. Ik natuurlijk nu helemaal in extase, stap vol goede moed op de fiets naar het station maar toen bedacht ik mij nog een weddenschap met onze narcistische libertariër GSbrder. Een man een man, een woord een woord, dus ik weer langs de slijter voor een flesje. Kon ik ook meteen thuis even doorloungen en wat eten, uiteraard onder vermelding dat ik nu echt in de buurt was.
Uurtje verder, met fles, volle maag en zonder zin eindelijk op Amsterdam CS. Kaartje kopen, automaat doet het niet, even staan klagen zodat ik bij het loket geen 50 cent extra hoefde te lappen en in de trein. Het was een stinkboemel met alleen maar vervelende mensen. Naast mij zat een babyboomer met van die nordic-walking gevallen: ik wilde vragen of ze een taakstraf had maar zag daar vanaf.
Bij het uitstappen op Utrecht begint de voorpret pas echt. Ik zag in iedere passant een POL-idioot en nam telkens een verdedigende houding aan, zonder enig nut uiteraard. Mijn voornemen om deze keer niet door dat verschrikkelijke winkelcentrum te hoeven baggeren strandde jammerlijk en wederom liep ik door de heilige gronden van Henk en Ingrid: Hoog Catharijne.
Wonder boven wonder kwam ik er heelhuids uit, sloeg een willekeurige straat in, sloeg de hoek om, liep een straatmuzikant tegen het lijf, sloeg toen maar weer een hoek om et voila: ik zag kroegen. Sterker nog, het was de kroeg. En het gezelschap zat al buiten. Man man man, wat een bonte verzameling. Omdat we allemaal stiekem wel een beetje aandachtsgeil zijn zal ik iedereen kort beschrijven:
- Betyar: Brabo met typisch accent, keiharde stem, kapitalistisch brilletje en drie knieen. Praat _heel_ hard. Pffff. Maar naarmate je er meer drank in giet wordt het minder.
- GSbrder: zat naast Bet, kreeg de volle laag. Blond idool van vrouwelijk Nederland (en VS), met Bruce Willis kaaklijn en narcistische persoonlijkheid. Doet een pretstudie, wat aan de afwezigheid van kennis af te leiden viel.
- Remlof: communistische opa met het uiterlijk van Kevin Spacey na een te lange trip naar Chernobyl. Rookt als een ketter, zuipt als een malle en bovenal een relaxte gast.
- Voorschrift: zijn accent is zo overheersend dat ik het hierbij wil laten.
- KoosVogels: natte krant met marokkaans kapsel, grote waffel, absolute drankverslaving en geen respect voor lichamelijke integriteit. Een beetje de Dutroux van POL.
- Reya: Vrolijke wijsneus met groot intellect en woordenschat die zich enorm ergerde aan mijn grote bek. Waarvoor excuus.
- Robin007bond: rijzende ster (opletten VS!) van POL. Rustige en aardige jongen, netjes, liet zich niet van de wijs brengen door de AA-bijeenkomst rondom hem. Daar zit veel muziek in.
- Picchia: hier keek ik naar uit. Gezien het feit dat dit sujet op de UvA zit moet ik natuurlijk uitkijken, maar het is een erg goede, lieve jongen. En hij schrijft goede essay's. Denk ik.
- B_A: naamgenoot. Maakte mij en mijn grappen belachelijk. Heeft een keer met mes en vork proberen te eten waardoor er een stuk metaal in zijn lip zit. Verder erg relaxte gast.
- Monidique: na het horen van zijn naam, snapte ik zijn nick. Kon het goed met de meer volwassenere figuren vinden. Maakte een lekker rustige indruk, niemand zou denken dat er een enorme NWS trol achter schuilgaat.
- Friek_. Kwam toch lekker aankakken. Haartjes keurig in de gel en voorzichtig nippend aan een glas water nam hij het gezelschap in zich op. Oogappeltje van VS.
- Bolkesteijn: slimme, alerte jongen. Liet iedereen lekker in zijn waarde, nestelde zich in het begin tussen GS en Robin en vormde mijns inziens een illuster drietal
- Ondergetekende behoeft geen commentaar, dat kreeg hij al genoeg.
Affijn, na deze uiteenzetting maar eens de meet zelf proberen te schrijven, voor zover dat lukt, want eigenlijk is het met geen pen te beschrijven. Het neerstrijken zelf was al een hele gebeurtenis, gezien het feit dat de heren een hermetisch afgesloten cirkel hadden gevormd. Uiteindelijk kon ik op een poef plaatsnemen, wat mij in het achterhoofd een euforische Youp van 't Hek opleverde met: vieze poefhoer!. Het wachten was dus tot er iemand naar de wc ging, dat was Koos, ik had een stoel en was tevreden. Ondertussen had zich een honend spreekkoor gevormd in de hoedanigheid van twee dikke babyboomers die ik niet kende, maar wel aan mij vroegen waar de bitterballen bleven. Ik wilde aan de man vragen of hij gezien zijn omvang wellicht de schaal al op had, maar deed dit niet: ik dacht dat het de ouders van Robin waren. Of Staal en Ryan3.
We hadden een rekening en werkelijk schaal na schaal, dienblad na dienblad werd vrolijk onze kant opgestuurd. Het was een soort orgie van slap gelul, politiek, drank, vreten, stomme opmerkingen en bashen van allerhande voorbijgangers, alhoewel mijn feesthit kinderen zijn hinderen op weinig instemming kon rekenen. Elke keer als er iemand opstond om naar het toilet te gaan en zo een linkse bijdrage aan de maatschappij te leveren, ontstond er een stoelendans waardoor je in tegenstelling tot de vorige meet met zo'n beetje iedereen in contact kwam. De sfeer zat er erg goed in, zeker toen de flesjes wijn gingen vloeien. Man man man, met name Koos en GS lustten er wel pap van en waren al aardig van het padje af, waarbij beide heren handtastelijk werden.
Ondertussen waren een aantal wat gaan eten, ik zat lekker dus bleef doorkeuvelen met Picchia en GS en werd steeds vervelender. Het wachten was op de rekening, welke naar later bleek een ruime 450 euro was. Het werd even wat gepingel, maar we kwamen eruit en op naar de volgende tent. Als we daar waren blijven zitten was het wel richting de 6 a 700 gegaan.
De tocht naar dat andere café verliep niet geheel rustig. Kwetsende spreekkoren richting de vrouwelijke bewoners van de domstad, gescheld en vooral veel geklooi leverden een vrij treurige aanblik op van de parel der natie. Gelukkig was de weg niet lang, we kwamen bij de tent van bestemming aan. VS wilde wat te roken maarn durfde niet alleen dus gingen we naar de AH die al dicht bleek te zijn. Eenmaal terug was Koos afscheid aan het nemen. Hij was een beetje naar de tyfus dus ik heb geen idee wat hij zei.
Ondertussen was ook een andere vedette zoek, onze goede vriend GS. Niemand wist waar hij was, maar opeens was hij terug, ging zitten en viel in slaap, wat weinig te raden overliet wat hij ondertussen buiten had gedaan. Iets met uitgaand verkeer enzo, onvrijwillig.
De kroegbaas vond dit niet geslaagd, en we moeten opa weer wakker maken. Dit ging niet zonder slag of stoot, en eenmaal wakker verdween hij weer naar buiten om een bijdrage van dezelde kwaliteit als links aan de samenleving te leveren. Binnen was de alcohol inmiddels ingeslagen en volgens mij ging het nergens over. Kan aan mij liggen want ik was met wat anderen aan het zorgen dat GS niet de gracht inflikkerde.
Nja, zo kwam dus langzaamaan een einde aan de avond, aangezien iedereen zijn trein moest halen. Ik escorteerde samen met Monidique en Piccha manke Bet, die opeens honger kreeg en stopte bij de FeBo, alwaar de volgende conversatie ontstond:
- Bet: mag ik twee van die dingen (wijzend naar kip)
- kort rustmoment
- FeBo man: u wilt er 5?
- Bet: wat moet ik met 5 kippen?
- Dodelijke blikken over en weer.
Uiteindelijk kwam alles goed, liepen we naar centraal, namen emotioneel afscheid en stapten in de trein. Het bleef nog lang onrustig in Utrecht.
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Sterkte ermee 
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Getver. Een piercing door je lip
Zo'n iemand tokkie zou ik direct in zijn gezicht spugen. (het liefst een vette groene)
Zo'n iemand tokkie zou ik direct in zijn gezicht spugen. (het liefst een vette groene)
Hahaha.quote:
Getver. Een piercing door je lip
Zo'n iemand tokkie zou ik direct in zijn gezicht spugen. (het liefst een vette groene)
Carpe Libertatem
