Vreselijke verhalen vaak, maar wat ik dan vaak niet begrijp, is dat als zij ouder zijn vaak weer vriendjes hebben die hun uiteindelijk ook weer bont en blauw slaan/verkrachten/emotioneel mishandelen etc.
Heeft dit verschijnsel een naam? Ik geloof niet dat " Stockholm" syndroom hierbij past. En waarom herkennen ze dit soort types nou nooit? Het is toch makkelijk te zien als je broer/vader etc zo was toen je 10 was?
*Verslaafd aan slechte mannen: liefhebbende mannen zijn veel te saai
*Overlevingsmechanismen ontwikkelen in je jeugd
Door die situatie ontwikkelen vrouwen overlevingsmechanismen waardoor ze later in hun relaties onbewust kiezen voor mannen die van hen vragen dat ze weer diezelfde rol spelen als ze deden in hun jeugd. Ze willen dan hun partner redden of willen nodig zijn en offeren zichzelf daar helemaal voor op. In
Herkenning van oud gedrag speelt een belangrijke rol in slechte relaties
Deze herkenning geeft iets van “thuis” komen als het ware, hoe slecht dat thuiskomen ook was vroeger.
http://mens-en-gezondheid(...)hen-mishandelen.html
Nuttige linkquote:Op zaterdag 12 november 2011 17:17 schreef Meloewa het volgende:
*Als hij maar gelukkig is, vrouwen die te veel in de liefde investeren
*Verslaafd aan slechte mannen: liefhebbende mannen zijn veel te saai
*Overlevingsmechanismen ontwikkelen in je jeugd
Door die situatie ontwikkelen vrouwen overlevingsmechanismen waardoor ze later in hun relaties onbewust kiezen voor mannen die van hen vragen dat ze weer diezelfde rol spelen als ze deden in hun jeugd. Ze willen dan hun partner redden of willen nodig zijn en offeren zichzelf daar helemaal voor op. In
Herkenning van oud gedrag speelt een belangrijke rol in slechte relaties
Deze herkenning geeft iets van “thuis” komen als het ware, hoe slecht dat thuiskomen ook was vroeger.
http://mens-en-gezondheid(...)hen-mishandelen.html
Thnx Hoe bedoel je? Die zoeken mishandelende vrouwen op??quote:
Hetzelfde als de vrouwen in jou OP zoeken die mannen dat ookquote:Op zaterdag 12 november 2011 17:29 schreef Godshand het volgende:
[..]
Nuttige link
[..]
Hoe bedoel je? Die zoeken mishandelende vrouwen op??
Linkje: http://www.stichting-humanity.nl/
Doet me pijn dit.quote:
*Als hij maar gelukkig is, vrouwen die te veel in de liefde investeren
*Verslaafd aan slechte mannen: liefhebbende mannen zijn veel te saai
*Overlevingsmechanismen ontwikkelen in je jeugd
Door die situatie ontwikkelen vrouwen overlevingsmechanismen waardoor ze later in hun relaties onbewust kiezen voor mannen die van hen vragen dat ze weer diezelfde rol spelen als ze deden in hun jeugd. Ze willen dan hun partner redden of willen nodig zijn en offeren zichzelf daar helemaal voor op. In
Herkenning van oud gedrag speelt een belangrijke rol in slechte relaties
Deze herkenning geeft iets van “thuis” komen als het ware, hoe slecht dat thuiskomen ook was vroeger.
http://mens-en-gezondheid(...)hen-mishandelen.html
Vrouwen die constant uitkomen bij een partner die slecht voor hen is, hebben vooral last van het verleden.
Ik was aan het lezen.quote:Op zaterdag 12 november 2011 17:57 schreef mrk.n het volgende:
Leuk onderwerp!
Vrouwen die constant uitkomen bij een partner die slecht voor hen is, hebben vooral last van het verleden.
Yup, en de partner slaat omdat ie in het verleden ook geslagen is. Je haat afreageren op je naaste (en eventuele kleine die er onherroepelijk bijgekomen isquote:
Leuk onderwerp!
Vrouwen die constant uitkomen bij een partner die slecht voor hen is, hebben vooral last van het verleden.
)...Zieke shit en het gebeurt al eeuwen lang
Wat je in de krant/op nieuwssites leest (hele gezin uitgemoord, vrouw dood gestompt in een bos gedumpt) is maar het topje van de ijsberg Zo gaat het nu eenmaalquote:Op zaterdag 12 november 2011 18:00 schreef Godshand het volgende:
[..]
Yup, en de partner slaat omdat ie in het verleden ook geslagen is. Je haat afreageren op je naaste (en eventuele kleine die er onherroepelijk bijgekomen is
Zieke shit en het gebeurt al eeuwen lang
Mijn ouders oid hebben mij nooit geslagen .. Ex is nooit geslagen.. En toch raakte hij door psychische aandoeningen agressief en geweldadig..
Ok, dat kan ook nog. Maar bij jou is het niet een terugkerend patroon neem ik aan?quote:
Sommige hoeven niet eens een geweldadig leven ALS slachtoffers te hebben gehad...
Mijn ouders oid hebben mij nooit geslagen .. Ex is nooit geslagen.. En toch raakte hij door psychische aandoeningen agressief en geweldadig..
Ik heb het hier over vrouwen die keer op keer mannen vinden die slaan/geestelijk mishandelen/continu vreemdgaan etc.
Kortom, de vrouw in kwestie als stront behandelen en vaak in het verleden zijn die vrouwen ook als stront behandeld...
Monkey see, monkey do.quote:Herkenning van oud gedrag speelt een belangrijke rol in slechte relaties
Deze herkenning geeft iets van “thuis” komen als het ware, hoe slecht dat thuiskomen ook was vroeger.
Geldt ook voor andere vormen van losbandig leven en scheiden trouwens.
Dus als je ouders wekelijks een gangbang houden, dan doe je dat later ook?quote:
[..]
Monkey see, monkey do.
Geldt ook voor andere vormen van losbandig leven en scheiden trouwens.
Ik zou het zelf wel eerder ook doen denk ik wel ja.quote:
[..]
Dus als je ouders wekelijks een gangbang houden, dan doe je dat later ook?
Yup, maar de meeste vrouwen zijn dit niet bewust. Ze huilen letterlijk vaak: "Waarom ik?" bij de hulpverleners, en jaar later hebben ze weer een andere klootzak geregeld waar aanvankelijk de eerste weken koek en ei lijktquote:
Ik vermoed dat je uiteindelijk gewoon niet meer gelooft dat je beter waard bent. Waarschijnlijk ook omdat je je jarenlang is verteld en het er bij je is ingebeukt.
Ik kan er ook weinig medelijden meehebben. Is dat koud?quote:
[..]
Yup, maar de meeste vrouwen zijn dit niet bewust. Ze huilen letterlijk vaak: "Waarom ik?" bij de hulpverleners, en jaar later hebben ze weer een andere klootzak geregeld waar aanvankelijk de eerste weken koek en ei lijkt
Fool you once, shame on me. Fool you twice, shame on you.
Zeer koud, DP. Maar daarom ben je vast ook geen hulpverlener als beroep, neem ik aan?quote:
[..]
Ik kan er ook weinig medelijden meehebben. Is dat koud?
Fool you once, shame on me. Fool you twice, shame on you.
OT: Er is dus geen naam voor dit gedrag?
Neequote:
[..]
Zeer koud, DP. Maar daarom ben je vast ook geen hulpverlener als beroep, neem ik aan?
OT: Er is dus geen naam voor dit gedrag?
Ik zou er echt het geduld niet voor hebben. Vrouwen die zich laten slaan 
Vroegah was er misschien reden het toe te laten, als vrouw in een afhankelijkheidspositie, maar anno nu
Doe ff niet zo stoer, en lees die link ff. Dan wordt het wat begrijpelijker...quote:
[..]
Nee
Vroegah was er misschien reden het toe te laten, als vrouw in een afhankelijkheidspositie, maar anno nu
Als volwassene kun je je eigen keuzes maken en ook onderkennen dat sommige keuzes die je maakt niet verstandig zijn en er dus voor kiezen anders te handelen dan je gevoel je misschien ingeeft.
) Maar ik dacht het evengoed zoals DP
Totdat ik er zelf mee kreeg te maken . En dan denk ik ook wel in hoeverre en hoelang heb je in de situatie gezeten. Allemaal aspecten die mee spelen in hoe je in de toekomst er mee omgaat.
En:
Bij sommigen is het nl. Die klagen en maar t zelfde blijven doen het eigenlijk vooral een ziekelijke drang naar t slachtoffer te zijn.
het is niet zo simpel als je het stelt ayumuEn Even (haaaaai!) ik geloof wel dat het geleidelijk gaat, maar ik geloof OOK dat er ergens alarmbellen zijn die je negeert en waar je niet naar handelt. ZEKER bij een herhalende situatie.
Als volwassene ja, die zelfstandig heeft leren denken. Maar als jouw aangeleerd is niet zelfstandig te leren denken, dan doe je dat ook niet.quote:
Als "men" er zo over kan schrijven, kan "de vrouw" er ook over lezen. Die site, dat is geen informatie van de laatste twee weken. Dat is gewoon al oud nieuws.
Als volwassene kun je je eigen keuzes maken en ook onderkennen dat sommige keuzes die je maakt niet verstandig zijn en er dus voor kiezen anders te handelen dan je gevoel je misschien ingeeft.
Zoals je ook leest een van de grote redenen waarom het zo lastig is voor die vrouwen om eruit te stappen. Vaak lukt het pas op veel latere leeftijd (40+ )
Maar het is wel lastig te begrijpen ja, als ik dit lees lijkt het heel logisch, maar het is ook niet voor te stellen hoe het is jarenlang regelmatig mishandeld te worden als kind zijnde.Juist, Maar nee hou zo veel van hem/haar en heel die meuk. Als je gemept word mep je terug dat heb ik inmiddels wel geleerdquote:
Ik zou niet terugslaan geloof ik. Dat je mij slaat tot daar aan toe, maar je verlaagt me niet tot jouw niveau.
En Even (haaaaai!) ik geloof wel dat het geleidelijk gaat, maar ik geloof OOK dat er ergens alarmbellen zijn die je negeert en waar je niet naar handelt. ZEKER bij een herhalende situatie.
Daarbij vergeet je denk ik ook dat psychische aandoeningen echt heel vaak een rol spelen en dat een jeugd met klappen echt niet de hoofdoorzaak is.
Nouja, vaak in elkaar gebeukt worden lijkt mij niet echt gezond? Toch vrij dramatisch. Eenmalig is ook niet leuk, maar als je keer op keer mee geconfronteerd wordt...quote:
Godshand ik vraag me wel af. Waarom het heel dramatisch is als t veel gebeurt .. Maar als t eenmalig is ( en dan bedoel ik niet een mep maar maar 1 gewelddadige partner?
Daarbij vergeet je denk ik ook dat psychische aandoeningen echt heel vaak een rol spelen en dat een jeugd met klappen echt niet de hoofdoorzaak is.
Overigens zijn enkele pyschiatrische beelden een mogelijk gevolg van een mishandelingsvoorgeschiedenis. Zoals borderline of schizoaffectieve persoonlijkheidsstoornis.
Ik heb laatst weer een dergelijk verhaal gehoord, dus ben er weer even over gaan lezen, maar helaas niet op de link van Meloewa gekomen..
Gros van aandoeningen worden genetisch bepaald het komt er alleen soms later uit doordat het bijv. Een hormonale trigger nodig heeft.
Men slaat niet iemand tot borderliner
Nou, meestal zijn het multifactorieel bepaald hoor. Er is genetische aanleg, maar de klappen doen de aanleg tot bloei komen...quote:
Ho!!
Gros van aandoeningen worden genetisch bepaald het komt er alleen soms later uit doordat het bijv. Een hormonale trigger nodig heeft.
Men slaat niet iemand tot borderliner
uit Wikipedia:
bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Borderline-persoonlijkheidsstoornisquote:Het is niet bewezen dat traumatische gebeurtenissen in de jeugd verantwoordelijk zijn, maar een hoog percentage BPS-lijders meldt wel degelijk seksueel misbruik of emotionele verwaarlozing in de jeugd (een onderzoek van Mary Zanarini geeft 40-71 procent)[1]. Door deze verwaarlozingen zijn er hechtingsstoornissen ontstaan.
[ Bericht 13% gewijzigd door Godshand op 12-11-2011 19:43:58 ]
Hoe is het dan te verklaren dat mijn beste vriend van vroeger heel sociaal was, nooit problemen had in onze jeugd (en we waren altijd samen) en alles verliep prima. Toen zijn vader begon te drinken (we waren dertien) en vervolgens ook het hele gezin begon te mishandelen, mijn vriend vervolgens helemaal is ontspoord. Toen hij zestien was is hij opgenomen in een crisiscentrum, kreeg hij ineens de diagnose 'borderline' en nu heeft hij een uitkering en woont hij onder begeleiding. Het komt sowieso niet meer goed met hem. Ik ken hem niet meer terug. Zoals hij nu is, is hij nooit geweest. Zijn ze dan snel met labeltjes plakken ofzo? Aangezien hij nooit (en dat is écht zo) zo was zoals hij nu is.quote:
Men slaat niet iemand tot borderliner
En ja sommige psychs stempelen te snel , zeker als je a-typische klachten hebt.
Over het algemeen geldt voor elke psychopathologie (psychiatrisch, persoonlijkheids-, psychosomatisch) dat deze totstand komt door een genetische aanleg en door omgevingsfactoren die zowel risico- en beschermingsfactoren bevatten. Hoe mensen biologisch in elkaar zitten en wat mensen allemaal meemaken tellen dus beiden (ofwel positief ofwel negatief) mee.
Pas wanneer de persoonlijkheid dysfunctioneel wordt in het alledaagse leven, en mensen continu in de problemen komen vanwege hun persoonlijkheid, wordt gesproken van een persoonlijkheidsstoornis (DSM-IV-TR as II). De behandeling hiervan is complex, maar ik heb daar zelf geen ervaring mee.
Ah kijk, het beestje heeft een naam, thnxquote:Op zaterdag 12 november 2011 21:01 schreef Re het volgende:
is dit niet het battered wife syndrome oid?
Wat opzich logisch is want een kind is niet opgewassen tegen een onverschillige,/agressieve,/dominante,/intimiderende vader(figuur).
Een vrouw die uit een gezin komt waarbij de vaderfiguur bijv onverschillig is (hoeft dus niet eens fysiek te mishandelen), zal later op precies zo'n persoonlijkheid vallen om er dan korte metten mee proberen te maken.
Dit proces kabbelt meestal onbewust voort. Deze vrouwen vallen vaak naast op de agressieve man ook op de 'autistische'man. De autistische man kan vaak niet aangeven wat hij voelt voor haar. Dit is dan weer zeer herkenbaar voor haar (lijkt op onverschilligheid) en zij zal dan ook alle moeite doen om gezien te worden. Hier kan zij eindeloos energie in blijven stoppen.
Het boek van Robin Norwood met de titel 'als hij maar gelukkig is' legt dit destructieve proces heel goed uit. Norwood is zowel psycholoog als ervaringsdeskundige wat het boek nog interessanter maakt.
Vaak komt er voor die vrouwen op de een of andere manier een eyeopener..alleen zijn zij dan al vele destructieve relaties en kinderen verder.
Oja las een stukje over Borderline...heb een paar jaar geleden met een studie begrepen dat een ieder wortels draagt voor Borderline...
Karaktereigenschappen zoals; spontaniteit, temperament, gevoeligheid etc hoeven maar een paar klappen (figuurlijk/letterlijk) te hebben gehad en ze springen uit proportie..
Borderline zijn gewoon karaktertrekken die, meestal door een traumatische gebeurtenis, uit verband worden getrokken.
Ps: let wel! De mishandelaar heeft vaak eerder Borderline-problematiek, anti-sociaal pers. stoornissen, bipolair etc.. dan de mishandelde.
Deze mishandelde vrouwen kunnen namelijk in tegenstelling to de Borderliner heel lang (TE lang) bij een persoon blijven..hoe destructief deze persoon ook is voor haar.
[ Bericht 8% gewijzigd door VictoriaIntegrity7 op 13-11-2011 11:54:29 ]
Het is moeilijk om te kiezen voor datgene wat je niet hent, wat je niet herkent, waar je geen ervaring mee hebt. Een dubbeltje wordt nooit een kwartje. Een tokkie wordt nooit upperclass. Een sloof blijft een sloof. Het zijn geen onbreekbare wetten, maar het werkt vaak wel zo. Het is nauwelijks een keus te noemen, het is de natuur die een "dier" (mens) ertoe beweegt zich te verschuilen in de omgeving die hij/zij kent en vertrouwd mee is. Vandaar ook dat bijvoorbeeld gevangenen vaak recidiveren, precies hetzelfde mechanisme, zelfs al wil je ontsnappen, dan val je uiteindelijk toch terug op datgene dat voor jou vertrouwd is. Helaas.
http://en.wikipedia.org/wiki/Repetition_compulsionquote:
Heeft dit verschijnsel een naam? Ik geloof niet dat " Stockholm" syndroom hierbij past. En waarom herkennen ze dit soort types nou nooit? Het is toch makkelijk te zien als je broer/vader etc zo was toen je 10 was?
Stockholm syndroom past erbij omdat kinderen meestal alsnog hun ouders als een bron van zorg, liefde en betrouwbare autoriteit zien. Zelfs als er duidelijk gedrag is die dat tegenspreekt.
Iemand als Alice Miller beschreef de geestelijke afweermechanismen die kinderen vormen als bescherming tegen de waarheid over hun ouders. Valt op te merken dat ze geen kwantitatief onderzoek deed. Desondanks hebben haar boeken veel mensen geholpen om de wreedheden van hun ouders onder ogen te zien en niet goed te praten, minimaliseren e.d.
Helaas gebeuren dat soort dingen ook.quote:
[..]
Dus als je ouders wekelijks een gangbang houden, dan doe je dat later ook?
Mijn ouders hadden vaak ruzies die zelfs verschrikkelijk uit de hand liepen, en dat heeft als gevolg gehad dat ik in mijn eerste relatie dezelfde dingen ging kopieeren van wat mijn ouders deden bij een ruzie omdat ik dat als voorbeeld kreeg. (waar ik niet trots op ben)
Met als gevolg dat mijn eerste relatie op een verschrikkelijk manier naar de klote was geholpen, ik een strafblad heb en een taakstraf heb gehad en ook in therapie ging bij De Waag.
Maar heb gelukkig nu wel dingen geleerd om het te voorkomen in de toekomst.
Het zijn juist de kinderen waardoor ze er vaak uiteindelijk uitstappen en vluchten naar een blijf-van-mn-lijf huis..quote:
Ik begrijp zulke vrouwen dus totaal niet, en als ze zelfs zo blind en egoistisch zijn waardoor ze de veiligheid voor hun kinderen vergeten, dan heb ik ook absoluut geen sympathie voor ze
kut voor ze he, door iedereen uitgekotst...quote:
Ik begrijp zulke vrouwen dus totaal niet, en als ze zelfs zo blind en egoistisch zijn waardoor ze de veiligheid voor hun kinderen vergeten, dan heb ik ook absoluut geen sympathie voor ze
Wie zegt dat ze allemaal kinderen hebben.quote:
Ik begrijp zulke vrouwen dus totaal niet, en als ze zelfs zo blind en egoistisch zijn waardoor ze de veiligheid voor hun kinderen vergeten, dan heb ik ook absoluut geen sympathie voor ze
[ Bericht 99% gewijzigd door Re op 13-11-2011 23:23:22 ]
Ja, als je nog harder gemept wil worden wel jaquote:
[..]
Juist, Maar nee hou zo veel van hem/haar en heel die meuk. Als je gemept word mep je terug dat heb ik inmiddels wel geleerd
Maar dan is de vicieuze cirkel vaak al in gang-/doorgezet... Too little too late...quote:
[..]
Het zijn juist de kinderen waardoor ze er vaak uiteindelijk uitstappen en vluchten naar een blijf-van-mn-lijf huis..
Komen ze dan een echt normale man tegen dan wantrouwen ze dat of geloven het helemaal niet. Daar kunnen ze dan niet mee overweg en - hoe bizar - dat geeft ze een groter gevoel van onveiligheid
[ Bericht 99% gewijzigd door Wanderingwhy op 14-11-2011 09:07:21 ]
quote:
Het werkt allemaal in cirkeltjes...
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Zoals ik eerder al aangaf komt er bij de meeste vrouwen een eyeopener op den duur (ja helaas vaak pas na het krijgen van kinderen).quote:
[..]
Maar dan is de vicieuze cirkel vaak al in gang-/doorgezet... Too little too late...
Maar... een kind is niet opgewassen tegen de tiranie van bijv. de vader. Een vrouw kan op het moment van de eyeopener wel degelijk 'iets' fiksen als het gaat om de beeldvorming die het kind tot dan toe had over het begrip: relaties.
Een moeder die na de eyeopener de guts heeft om huis en haard en vooral de man in kwestie te verlaten met haar kinderen onder de arm... geeft hier een heel duidelijk signaal weer naar de kinderen. En dat is dat er grenzen zijn en dat dat gedrag niet getollereerd moet worden.
Voor deze vrouwen heb ik niets anders dan respect, de eyeopener op zichzelf doet vaak al pijn. Maar wetende dat je je kinderen met dit aanhankelijke gedrag nog meer pijn doet om er dan vervolgens voor te kiezen de foute man te verlaten (met alle mogelijke gevolgen van dien= major angst, uitgekotst door samenleving, financiele problemen etc) benodigd flinke ballen.
Vrouwen die daarentegen wel blijven, zijn zielig. Zij hebben geen greintje zelfwaardering en zijn er van overtuigd (hoe krom ook) dat hun kinderen slechter af zijn bij hun als moeder alleen dan met de foute papa erbij. Zij en vooral deze kinderen zouden heel goed in de gaten moeten worden gehouden.... schrijnende gevallen zijn dit.
quote:
Ik begrijp zulke vrouwen dus totaal niet, en als ze zelfs zo blind en egoistisch zijn waardoor ze de veiligheid voor hun kinderen vergeten, dan heb ik ook absoluut geen sympathie voor ze
Dat is ook iets waar ik bang voor ben.. ik ben weggegaan toen ze 6 en 7 waren, en ik heb nu een heel lieve vriend, ze zien dus nu hoe het wél hoort, maar ik ben heel bang dat we daarmee te laat zijn.quote:
[..]
Maar dan is de vicieuze cirkel vaak al in gang-/doorgezet... Too little too late...
Ik kan het alleen niet meer terugdraaien, hooguit in de gaten houden en niet dezelfde houding aannemen als zij in zo'n situatie terecht komen als mijn moeder heeft gedaan. Die negeerde het gewoon..
Ervaringsdeskundige dus?quote:Op maandag 14 november 2011 12:50 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
Dat is ook iets waar ik bang voor ben.. ik ben weggegaan toen ze 6 en 7 waren, en ik heb nu een heel lieve vriend, ze zien dus nu hoe het wél hoort, maar ik ben heel bang dat we daarmee te laat zijn.
Ik kan het alleen niet meer terugdraaien, hooguit in de gaten houden en niet dezelfde houding aannemen als zij in zo'n situatie terecht komen als mijn moeder heeft gedaan. Die negeerde het gewoon..
Ja, raar voelt dat aan he? Zo geredeneerd wel te begrijpen, maar als je zo'n vrouw tegenover je hebt zitten denk je:quote:
Het is en blijft triest. Dit 'soort' vrouwen zijn abnormaal gedrag, c.q. de mannen die dat doen, als normaal gaan zien.
Komen ze dan een echt normale man tegen dan wantrouwen ze dat of geloven het helemaal niet. Daar kunnen ze dan niet mee overweg en - hoe bizar - dat geeft ze een groter gevoel van onveiligheid
En dan loopt de "normale" man meestal aan (en begrijpelijk), waardoor er weer een hoop bevestigd wordt voor de vrouw die dan waarschijnlijk nog verder in een neerwaarts spiraal zaktquote:Op maandag 14 november 2011 08:34 schreef Wanderingwhy het volgende:
Het is en blijft triest. Dit 'soort' vrouwen zijn abnormaal gedrag, c.q. de mannen die dat doen, als normaal gaan zien.
Komen ze dan een echt normale man tegen dan wantrouwen ze dat of geloven het helemaal niet. Daar kunnen ze dan niet mee overweg en - hoe bizar - dat geeft ze een groter gevoel van onveiligheid
Loopt aan?quote:
[..]
En dan loopt de "normale" man meestal aan (en begrijpelijk), waardoor er weer een hoop bevestigd wordt voor de vrouw die dan waarschijnlijk nog verder in een neerwaarts spiraal zakt
Allereerst heb ik respect voor je moedigheid wb het verlaten van je ex. Ik ken iemand die helaas die stap maar niet durft te zetten uit angst voor de dingen waar ook jij misschien mee gezeten hebt. Je kinderen gaan naar aller waarschijnlijkheid later zien dat ze gelukkig wel een sterke (en of liefhebbende) moeder haddenquote:
[..]
Dat is ook iets waar ik bang voor ben.. ik ben weggegaan toen ze 6 en 7 waren, en ik heb nu een heel lieve vriend, ze zien dus nu hoe het wél hoort, maar ik ben heel bang dat we daarmee te laat zijn.
Ik kan het alleen niet meer terugdraaien, hooguit in de gaten houden en niet dezelfde houding aannemen als zij in zo'n situatie terecht komen als mijn moeder heeft gedaan. Die negeerde het gewoon..
Ten tweede denk ik dat juist je onzekerheid en angst over de potentiële 'onzichtbaar sluimerende' schade ervoor zorgt dat je allert bent als het gaat om de ontwikkeling van je kinderen.
Ik denk namelijk dat het zorgwekkender zou zijn als je nu een eind-goed-alles-goed-attitude had.
Toch moet je ook niet te gefixeerd zijn op dat aspect, juist nu er een eind is aan die slechte relatie hebben zowel jij als je kinderen de ruimte om meer positieve (misschien nog) ongerepte punten in jullie persoonlijkheid te laten opbloeien.
En er zijn heel veel mensen die zo'n soort jeugd (of erger) achter de rug hebben en er later toch gekomen zijn. Geen kleine kanttekening hierbij is: zij hebben dan 9 v/d 10 keer een liefhebbende ontfermende moeder/opa/oma/...etc als backbone gehad.
Sorry, te lang in brabant gewoond.quote:
Daarmee bedoel ik dat de man in kwestie eieren voor zijn geld kiest en de relatie wordt beëindigd.
Dat bedoelde ik dus ook.quote:
[..]
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Zoals ik eerder al aangaf komt er bij de meeste vrouwen een eyeopener op den duur (ja helaas vaak pas na het krijgen van kinderen).
Maar... een kind is niet opgewassen tegen de tiranie van bijv. de vader. Een vrouw kan op het moment van de eyeopener wel degelijk 'iets' fiksen als het gaat om de beeldvorming die het kind tot dan toe had over het begrip: relaties.
Een moeder die na de eyeopener de guts heeft om huis en haard en vooral de man in kwestie te verlaten met haar kinderen onder de arm... geeft hier een heel duidelijk signaal weer naar de kinderen. En dat is dat er grenzen zijn en dat dat gedrag niet getollereerd moet worden.
Voor deze vrouwen heb ik niets anders dan respect, de eyeopener op zichzelf doet vaak al pijn. Maar wetende dat je je kinderen met dit aanhankelijke gedrag nog meer pijn doet om er dan vervolgens voor te kiezen de foute man te verlaten (met alle mogelijke gevolgen van dien= major angst, uitgekotst door samenleving, financiele problemen etc) benodigd flinke ballen.
Vrouwen die daarentegen wel blijven, zijn zielig. Zij hebben geen greintje zelfwaardering en zijn er van overtuigd (hoe krom ook) dat hun kinderen slechter af zijn bij hun als moeder alleen dan met de foute papa erbij. Zij en vooral deze kinderen zouden heel goed in de gaten moeten worden gehouden.... schrijnende gevallen zijn dit.
[..]
En het lijkt wel alsof er een aantrekkingskracht is tussen de mishandelaar en de mishandelde (om het zo maar even te noemen). Alsof die vrouwen/mannen juist voor zo'n geweldadige partner kiezen
Vind het maar raar..Dingen als zelfbeeld en ideeën over de veiligheid van het in de wereld zijn worden erg gevormd in de vroege jeugd, als dat (geweld/mishandeling/angst/paniek) is wat ze in die in de tijd leren en later geen stappen ondernemen om iets heel anders te leren en dat verleden te verwerken dan zullen ze automatisch uitkomen bij dat wat ze kennen, meestal hebben ze dat zelf niet door maar raar is het ook niet, het is een begrijpbaar en logisch proces.quote:
Dat bedoelde ik dus ook.
En het lijkt wel alsof er een aantrekkingskracht is tussen de mishandelaar en de mishandelde (om het zo maar even te noemen). Alsof die vrouwen/mannen juist voor zo'n geweldadige partner kiezen
Goh Canillas, ben het 100% eens met je!quote:
[..]
Dingen als zelfbeeld en ideeën over de veiligheid van het in de wereld zijn worden erg gevormd in de vroege jeugd, als dat (geweld/mishandeling/angst/paniek) is wat ze in die in de tijd leren en later geen stappen ondernemen om iets heel anders te leren en dat verleden te verwerken dan zullen ze automatisch uitkomen bij dat wat ze kennen, meestal hebben ze dat zelf niet door maar raar is het ook niet, het is een begrijpbaar en logisch proces.
ik denk idd dat ik weer voor zo'n man had kunnen vallen, als ik me daar niet heel erg bewust van was geweest.quote:
[..]
Dat bedoelde ik dus ook.
En het lijkt wel alsof er een aantrekkingskracht is tussen de mishandelaar en de mishandelde (om het zo maar even te noemen). Alsof die vrouwen/mannen juist voor zo'n geweldadige partner kiezen
Ik heb maar twee keer een blauw oog gehad, hij sloeg maar een paar keer per jaar, ik moet zelf ook gewoon beter mijn -best doen, iedereen mag hem zo graag.
Ik heb die neiging nog steeds een beetje.
Het was ook niet dapper om weg te gaan, ik kon het gewoon niet meer, ik had ook geen hoop meer dat het zou veranderen.
Ik ben trouwens niet mishandeld toen ik klein was, ik heb alleen wél altijd het gevoel gehad dat ik niet zo belangrijk was.
Kindermishandeling geeft kinderen het gevoel dat ze er niet mogen zijn, dat het er niet toe doet wat hen overkomt, dat ze niet belangrijk zijn, wel of niet mishandeld het gevolg is hetzelfde; ontbrekend gevoel van eigenwaarde en identiteit, wat voor een wankele positie in het leven zorgt.quote:
Ik ben trouwens niet mishandeld toen ik klein was, ik heb alleen wél altijd het gevoel gehad dat ik niet zo belangrijk was.
ik probeer alleen uit te leggen hoe ik redeneerde, het was allemaal niet zo erg en hij hield van me en ik van hem en dat moest genoeg kunnen zijn.quote:
En je bent ook echt helemaal gek op iemand, de dalen waren diep, maar de pieken waren ook heel hoog, ik was zó gelukkig als hij zei dat hij van me hield, echt, net een klein kind met sinterklaas.
Alleen was dat dus niet goed en dat moet je wel echt inzien, anders is het heel gemakkelijk om weer op zoek te gaan naar die extremen. Wat ik nu heb met mijn vriend is rustiger, ik ben heel gelukkig met hem, we hebben niet die extreme pieken, maar dalen zijn er nauwelijks. Dat maakt dat mijn algehele 'geluksniveau'
nu een stuk hoger ligt.Ik persoonlijk zou nooit meer die pieken en dalen willen.Maar leven in extremen heeft ook zijn aantrekkelijke kanten, het feit dát je gelukkig bent, valt extra op als je het meestal niet bent...
Daarom kan ik me wel voorstellen dat vrouwen daar weer naar op zoek gaan.
Ja?quote:
Jup , been there , done that , burnt te t-shirtquote:
En vaak de "verkeerde" partner tegenkomen die gewelddadig is.
Ook ik heb die fout 2x gemaakt.
Mijn 3e relatie die net helaas be-eindigdt is had ik een gevoel van veiligheid, iemand die lief voor is/was. Iemand die ik kon vertrouwen.
Weet ook niet of ik ooit weer een partner vindt die mij dit gevoel kan geven. Ben bang dat ik weer slechte personen tref.
Ik ook. Het leek soms wel alsof ze rot behandeld wilde worden en aangezien ik niet zo in elkaar zit...quote:
Ok, heb zo iemand als vriendin gehad....
Ik meerdere malen als scharrel. Ik wordt altijd aangetrokken door dit soort types, ze leven altijd heel intens..quote:
Ok, heb zo iemand als vriendin gehad....
Uiteraard was ik te lief en standaard verder, leuk voor even
Geen scharrel maar een relatie van een jaar. Wat opstartproblemen maar na een half jaartje (!) liep het steeds beter en beter.quote:Op maandag 14 november 2011 20:00 schreef Godshand het volgende:
[..]
Ik meerdere malen als scharrel. Ik wordt altijd aangetrokken door dit soort types, ze leven altijd heel intens..
Uiteraard was ik te lief en standaard verder, leuk voor even
Totdat het "te beter" ging en er een wolk van achterdocht in dr hoofd kwam. Daarna was het pats-boem over en ik een grote lul. Ach....
Sorry, welke neiging heb je nog steeds?quote:
Het is ook gewoon dat je het gemakkelijk bagatelliseert.
Ik heb maar twee keer een blauw oog gehad, hij sloeg maar een paar keer per jaar, ik moet zelf ook gewoon beter mijn -best doen, iedereen mag hem zo graag.
Ik heb die neiging nog steeds een beetje.
Het was ook niet dapper om weg te gaan, ik kon het gewoon niet meer, ik had ook geen hoop meer dat het zou veranderen.
Ik ben trouwens niet mishandeld toen ik klein was, ik heb alleen wél altijd het gevoel gehad dat ik niet zo belangrijk was.
Om het te bagatelliseren en op mezelf te betrekken.quote:
[..]
Sorry, welke neiging heb je nog steeds?
Sterker nog, als ik het erover heb (zoals nu) krijg ik al het gevoel dat ik me aanstelde of aandacht wil trekken oid. Ik ben toch niet mishandeld joh
dat klinkt veel te zwaar... Als iemand neiging heeft om gewelddadig te zijn loop ik meteen weg. Bel ik hem of haar nooit meer op. Ik heb geen groffe manieren nodig in mijn sociale kring.
Dat komt doordat ik dan geschockeerd ben door dat gemene gedrag. Ik wijs zulke mensen 100% af. Onmiddellijk.
Waarom zijn die 'vrouwen' niet onder de indruk, of waarom is er bij hen dan geen grens gepasseerd? Waar is dat zelfrespect? Dat moet toch met een gebrek aan gevoel te maken hebben. Waarom, laat iemand domme mensen in zijn leven toe? (wreedheid en domheid zijn parallel lopende kenmerken volgens mij) Waarom laat iemand die veel geslagen is nooit eens een warm of lief mens toe als vriend of zo? Opnieuw denk ik dat zoiets met een gebrek aan gevoel te maken heeft. Het slachtoffer is dus zelf ook een eigenaardig onderzoeksonderwerp als je het mij vraagt.
Medelijden is wel op zijn plaats, alleen is de vraag of dat wel binnenkomt bij die stakker.
Dat heb ik ook, gevoel van controle en geen afhankelijkheid.quote:
Denk dat ook bij veel personen die een nare jeugd hebben gehad. Ook veel bevestiging zoeken in een relatie. En dan de partner meer tot dienst willen zijn i.p.v. voor jezelf zorgen/ je eigen opkomen.
Ja, maar als jouw vader alleen maar op internet liep te kniezen omdat hij geen vrouwen kon krijgen, hoe kon jij dan geboren worden?quote:
Mensen zijn gewoonte dieren. Je zoekt altijd iets dat je kent. Buiten relaties werkt dit ook.
Maar aan de andere kant kan het ook juist averechts werken, juist omdat je hebt gezien hoeveel pijn die situatie jou heeft gedaan.. Dat je het juist radicaal anders doet..
Wat is dezequote:
Ik houd er wel van de underdog te zijn, mijn huidige man is veel te lief, ik houd van de harde hand.... zo een one night stand.... lijkt me goddelijk....maar er moet ook integerheid zijn.... het moet dubbel zijn....hard...maar ook weer zacht.... een spel.... maar dan goddelijk....
Een goede omschrijving.quote:
Een psychische aandoening praat het geweld niet goed, maar dat begrijp je vast welquote:
En toch raakte hij door psychische aandoeningen agressief en geweldadig..