PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #91 - Studieperikelen

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 19:47 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Soms merk ik dat ik op een andere golflengte zit. Bij een Bijbelstudie bijvoorbeeld gaat het veel over heel sociaal-emotionele kant van het leven, waaronder intermenselijke relaties (en de spanningen die daarbij kunnen ontstaan). Ik ben meer iemand van uitwisselen van kennis en ervaringen delen als het vrij oppervlakkig blijft.

Ik vind het eigenlijk allang best als ik mijn jaarlijkse periodiek binnensleep en ik op vakantie kan. Van mij hoeft het allemaal niet zo complex. Lijkt me sowieso geen overbodige trouwens om naast die sociaal-emotionele dingen te kijken naar je financiële situatie, zeker gezien 2012 voor veel mensen een moeilijk jaar wordt.

Het alleen-zijn in de weekenden... it’s all in the game. Ik heb meer tijd nodig om tot rust te komen.

Het is ook wel makkelijker over feitjes te spreken dan over emotionele dingen, zeker met een "mannelijker" brein. Ik weet niet of de vrouwen bij de Bijbelstudie in de meerderheid zijn, als dat zo is dan gaan de gesprekken eerder richting sociaal-emotionele kant. Ik kan mij voorstellen dat jij veel comfortabeler voelt als het inderdaad over feitjes, ervaringen en wetenswaardigheden gaat. De discrepantie met zo'n groep dat kennelijk graag emotionele dingen aankaart vertaalt zich dan makkelijk tot het gevoel " op een andere golflengte te zitten...

Gelukkig dat je de lat voor je zelf niet al te hoog legt, dat is het voordeel als je eerder weinig hebt verdiend en kon rondkomen met een laag inkomen. Want inkomen is inderdaad erg betrekkelijk. Er zijn mensen die een enorm salaris verdienen en toch enorme schulden hebben, omdat het geld met bakken de deur uitvliegt. Dan kan je beter maar een normaal inkomen hebben en goed met geld kunnen omgaan. Gelukkig dat je jouw grote passie kan doen : op vakantie gaan. En dat je dat ook gewoon doet, al moet je vaak in je eentje.

Ik denk ook dat voor veel mensen 2012 wel eens een heel lastig jaar kan worden...Wat dat betreft is het sociaal-emotionele ook maar een deel, al was het maar dat het niet prettig voelt als je huishoudboekje niet in orde is...

Mooi hoe jij aankijkt tegen alleen zijn: je ziet ook een belangrijk voordeel: tot rust komen. Dat lukt altijd het beste als je alleen bent. Zo zie je maar weer dat elk nadeel dan ook weer een voordeel heeft.

Ik vind het wel weer aardig koud worden. Misschien dat je je sjaaltje weer hebt gevonden

Levels - Avicii

Heerlijk nummer.

@EchtGaaf: ik heb hele mooie gekleurde sjaal!

Het is eerder zo, ik doe gewoon mijn werk zo goed mogelijk en profiteer nog van betrekkelijk lage vaste lasten (goedkope huurwoning). In 2012 daalt de statische koopkracht licht. Inkomen is betrekklijk, maar sterk afhankelijk van je referentiepunt. Het tot rust komen vind ik eerlijk noodzaak dan een groot voordeel. Levenservaring is toch eigenlijk wel een pré. Heb je zelf een beetje dat idee? Feitjes kan ik inderdaad vrij goed over meepraten.

Je hebt gelijk... het is inderdaad vrij koud. Heb je genoeg warme kleding? Vooral in mijn slaapkamer is het koud. In het begin heb ik wel kippenvel in mijn bigshirt, maar dat vind ik wel lekker.


Zoiets vind ik heerlijk om in te slapen...

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 21:42 schreef schaal_9 het volgende:
@EchtGaaf: ik heb hele mooie gekleurde sjaal!

Het is eerder zo, ik doe gewoon mijn werk zo goed mogelijk en profiteer nog van betrekkelijk lage vaste lasten (goedkope huurwoning). In 2012 daalt de statische koopkracht licht. Inkomen is betrekklijk, maar sterk afhankelijk van je referentiepunt. Het tot rust komen vind ik eerlijk noodzaak dan een groot voordeel. Levenservaring is toch eigenlijk wel een pré. Heb je zelf een beetje dat idee? Feitjes kan ik inderdaad vrij goed over meepraten.

Je hebt gelijk... het is inderdaad vrij koud. Heb je genoeg warme kleding? Vooral in mijn slaapkamer is het koud. In het begin heb ik wel kippenvel in mijn bigshirt, maar dat vind ik wel lekker.

Zoiets vind ik heerlijk om in te slapen...

Ja, ik wist nog dat je erg blij was met je mooie gekleurde sjaal (staat jou vast heel goed) , wat leuk dat je hem weer kan dragen. Ik draag nu ook een sjaal, maar eentje met een effen kleur.

Het is weer enorm wennen aan dit koudere weertype.

Ik denk dat de koopkracht voor de meesten wel zal dalen in 2012, zeker ook door de hogere ziektekosten. En nu maar hopen dat de winter niet al te streng zal zijn, dat scheelt dan weer stookkosten.

Tot rust komen is zeer noodzakelijk, anders raak je helemaal snel overprikkeld. Dan is het weer wel prettig als je je tijd voor jezelf hebt en niet gestoord word.

Levenservaring? Ja absoluut, dit is zo waardevol in allerlei situaties. Dat is weer het voordeel van ouder worden, want ervaringen stapel je nu eenmaal op. Helaas dan ook de mindere mooie, maar ik denk dat elke ervaring altijd weer een bedoeling heeft met de volgende ervaring. Je kan ze vaak niet los van elkaar zien. (in denk ook spiritueel, maar ja dat is dan weer zo ongrijpbaar)

Dat vind ik ook altijd weer boeiend en leuk bij oudere mensen dat ze levens ervaring hebben.

Ik heb gelukkig warme kleding, jij hopelijk ook? Ik geloof wel dat jij goed aandacht aan kleding besteed en goed wil uitzien en ook graag prettig te dragen kleding hebt. Dat is ook belangrijk, het bepaalt voor een behoorlijk deel hoe je je voelt.

Wel mooi, zo'n big shirt, je vertelde een tijdje terug ook dat je het prettig vond dragen. Dat zal 'nachts best prettig slapen, dan is iets straks weer minder prettig.

Wel vervelend dat je slaapkamer zo koud is, tenminste als je niet genoeg dekens over je hebt. Maar een paar dekbeden kunnen dan weer wonderen doen, ik hoop dat je die ook hebt.

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 22:06 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]
Tot rust komen is zeer noodzakelijk, anders raak je helemaal snel overprikkeld. Dan is het weer wel prettig als je je tijd voor jezelf hebt en niet gestoord word.

Levenservaring? Ja absoluut, dit is zo waardevol in allerlei situaties. Dat is weer het voordeel van ouder worden, want ervaringen stapel je nu eenmaal op. Helaas dan ook de mindere mooie, maar ik denk dat elke ervaring altijd weer een bedoeling heeft met de volgende ervaring. Je kan ze vaak niet los van elkaar zien. (in denk ook spiritueel, maar ja dat is dan weer zo ongrijpbaar)

Dat vind ik ook altijd weer boeiend en leuk bij oudere mensen dat ze levens ervaring hebben.

Ik heb gelukkig warme kleding, jij hopelijk ook? Ik geloof wel dat jij goed aandacht aan kleding besteed en goed wil uitzien en ook graag prettig te dragen kleding hebt. Dat is ook belangrijk, het bepaalt voor een behoorlijk deel hoe je je voelt.

Wel mooi, zo'n big shirt, je vertelde een tijdje terug ook dat je het prettig vond dragen. Dat zal 'nachts best prettig slapen, dan is iets straks weer minder prettig.

Wel vervelend dat je slaapkamer zo koud is, tenminste als je niet genoeg dekens over je hebt. Maar een paar dekbeden kunnen dan weer wonderen doen, ik hoop dat je die ook hebt.

Leuk dat je ook een sjaal hebt! Voor mannen is effen vrij gebruikelijk. De kleurrijke sjaaltjes zijn meestal vrouwelijke sjaaltjes.

Overprikkeling valt wel mee, maar sommigen met ASS hebben er veel last van. Wat dat betreft mag niet mopperen, en kan nog in voltijd werken. Om meer aansluiting te vinden bij mensen is het belangrijk om af en toe eens initiatief te nemen en er op uit te trekken. Ik merk ook wel dat oude mensen veel levenservaring hebben. Vaak hebben ze ook kinderen en kleinkinderen.

Koude slaapkamer vind ik eigenlijk toch wel iets hebben. In het begin is het echt ‘brrr’ en dan wrijf ik over mijn armen, maar wat later verdwijnt de kou. Het bigshirt is ruim en ook lekker lang
Mijn moeder droeg vroeger vaak een nachthemd, ’s avonds na het douchen en dan had ik vaak een lang shirt aan.

Hallo.

Ik zit met redelijk wat vragen. Zoals wat heb ik, wie heeft er gelijk over hoe een normaal persoon zich hoort te gedragen, hoe hoort mijn kindertijd te hebben uitgezien als een normaal persoon en enz.

Zo vraag ik mij af of ik nu ADD en/of MCDD heb, want dat komt het meeste overeen met hoe ik ben en wat ik erover lees.

Een vriend van mij heeft een broertje met PDD-NOS en zei tegen mij dat hij getraind is op het herkennen van symptomen van autisme. Ik heb met hem gesproken en hij zei tegen mij dat hij mij aanraadde om mij te laten onderzoeken op een vorm van autisme. Want hij zag kenmerken van autisme in mij terug wanneer ik met vrienden een week op vakantie was en hij was dan daarbij.

Morgen ga ik naar de dokter voor een verzoek om te kunnen worden doorverwezen voor een onderzoek naar een vorm van autisme. Ik vraag mij eigenlijk af van wat ik zo ongeveer moet verwachten bij het onderzoek en wie er vragen over mij gaat beantwoorden. Dus behalve ikzelf en mijn ouders, zijn er nog eventueel andere mensen die vragen over mij moeten beantwoorden?

Verder vraag ik mij af hoe lang het onderzoek ongeveer duurt, en wat de psycholoog zo ongeveer allemaal met mij gaat doen.

In mijn geval bestaat het onderzoek uit 4 gesprekken in totaal, en is dat verspreid over 4 maanden... maar dat is vooral te weiten aan de drukke agenda's van iedereen.
Heb nu 2 gesprekken met de SPH-er gehad, hierna een gesprek met de psych in Januari en dan begin februari het gesprek met de SPH-er en de psych.

Al met al had dat sneller gemogen en dat was misschien ook wel gelukt als ik mezelf had gedwongen ter plekke alle afspraken te maken ipv te bellen wat altijd weken duurt voordat ik me daar toe kan zetten

Ik had sowieso het geluk dat ik al in dagbehandeling was en mijn behandelaars van mening waren dat een persoonlijkheidsstoornis helemaal niet mijn probleem is. Eerst een vooronderzoek gehad met vragenlijsten en ook één voor mijn ouders over mijn jeugd. Daaraan konden ze zien of er mogelijk een vorm van autisme had. Dat was er, dus werd ik doorverwezen naar Centrum Autisme voor het echte onderzoek wat bestond uit kleine opdrachten en een gesprek.

quote:

Op woensdag 16 november 2011 06:03 schreef Ceased2Be het volgende:
In mijn geval bestaat het onderzoek uit 4 gesprekken in totaal, en is dat verspreid over 4 maanden... maar dat is vooral te weiten aan de drukke agenda's van iedereen.
Heb nu 2 gesprekken met de SPH-er gehad, hierna een gesprek met de psych in Januari en dan begin februari het gesprek met de SPH-er en de psych.

Al met al had dat sneller gemogen en dat was misschien ook wel gelukt als ik mezelf had gedwongen ter plekke alle afspraken te maken ipv te bellen wat altijd weken duurt voordat ik me daar toe kan zetten

Zo te zien durf je niet zo snel initiatief te nemen. Daar heb ik nu geen last van. Ik neem namelijk vaker het initiatief.

Of zie ik het nu verkeerd en is er een andere reden dat je een afspraak niet ter plekke maakt?

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 23:07 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Leuk dat je ook een sjaal hebt! Voor mannen is effen vrij gebruikelijk. De kleurrijke sjaaltjes zijn meestal vrouwelijke sjaaltjes.

Overprikkeling valt wel mee, maar sommigen met ASS hebben er veel last van. Wat dat betreft mag niet mopperen, en kan nog in voltijd werken. Om meer aansluiting te vinden bij mensen is het belangrijk om af en toe eens initiatief te nemen en er op uit te trekken. Ik merk ook wel dat oude mensen veel levenservaring hebben. Vaak hebben ze ook kinderen en kleinkinderen.

Koude slaapkamer vind ik eigenlijk toch wel iets hebben. In het begin is het echt ‘brrr’ en dan wrijf ik over mijn armen, maar wat later verdwijnt de kou. Het bigshirt is ruim en ook lekker lang
Mijn moeder droeg vroeger vaak een nachthemd, ’s avonds na het douchen en dan had ik vaak een lang shirt aan.

Het is een effen ding met wat lijntjes zag ik zojuist. Maar een gekleurde sjaal vind ik ook eigenlijk wel iets hebben. Tja dat ze voor vrouwelijk doorgaan, daar zou ik me maar geen zorgen over maken. Jij vindt de sjaal leuk en daar gaat het om.

Mooi dat je aan weekenden kennelijk genoeg hebt om te ontstressen. Overprikkelen verlamt je immers.

Eigenlijk is een koude slaapkamer weer aangenaam bij een heleboel dekens. Je hebt gelijk, als je in het begin een beetje koud hebt en de dekens doen haar werk goed, dat het dan juist aangenaam kan zijn.

Kijk eens aan, je moeder gaf vroeger al het goede voorbeeld.

quote:

Op woensdag 16 november 2011 12:39 schreef Coca_Cola het volgende:

[..]

Zo te zien durf je niet zo snel initiatief te nemen. Daar heb ik nu geen last van. Ik neem namelijk vaker het initiatief.

Of zie ik het nu verkeerd en is er een andere reden dat je een afspraak niet ter plekke maakt?

Nee dat zie je zeker niet verkeerd, afspraken maken. Mensen nabellen... kan me er echt niet toe zetten. Probeer ook altijd alles via de mail te regelen, maar daar kom ik niet echt mee weg

quote:

Op woensdag 16 november 2011 20:49 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Nee dat zie je zeker niet verkeerd, afspraken maken. Mensen nabellen... kan me er echt niet toe zetten. Probeer ook altijd alles via de mail te regelen, maar daar kom ik niet echt mee weg

Kun je niks aan doen als het echt in je zit. Ik vind het best erg voor je.

Vroeger, toen ik nog een kind was, durfde ik ook niet zo goed vreemden en mijn vrienden te bellen. Heden ten dage is dat minder, maar om eerlijk te zijn geef ik de voorkeur aan berichtenuitwisseling zoals sms, whatsapp, facebook, twitter, e-mail en af en toe msn hoewel ik daar bijna nooit op zit.

Bellen doe ik wanneer er geen andere manier is of als dat echt het beste is. Maar dan bel ik ook meteen als het kan of iig zo snel mogelijk.

Als smoes zeg ik soms dat ik te gierig ben om te bellen. Maar als ik gebeld word dan neem ik altijd meteen op, onder de voorwaarde dat ik het nummer ken. Wanneer een onbekend nummer op mijn mobiel belt dan neem ik meestal niet op en zoek ik meteen het nummer op als het een huisnummer is. Bij een mobiel nummer sms ik dan naar de persoon met de vraag wie hij/zij is.

Tevens, als een onbekend nummer naar het thuisnummer belt en wanneer ik dan alleen thuis ben neem ik altijd op. Want het kan voor mijn ouders zijn, wat meestal dan ook het geval is. Dan hoor ik gewoon op te nemen want zo hoort dat nu eenmaal. Dat is netjes en beleefd. Durf jij dan zoiets ook niet? Want dan heb je het wel best erg hoor als je dat niet durft. Lijkt mij best vervelend.

quote:

Op woensdag 16 november 2011 21:45 schreef Coca_Cola het volgende:

[..]

Kun je niks aan doen als het echt in je zit. Ik vind het best erg voor je.

Vroeger, toen ik nog een kind was, durfde ik ook niet zo goed vreemden en mijn vrienden te bellen. Heden ten dage is dat minder, maar om eerlijk te zijn geef ik de voorkeur aan berichtenuitwisseling zoals sms, whatsapp, facebook, twitter, e-mail en af en toe msn hoewel ik daar bijna nooit op zit.

Bellen doe ik wanneer er geen andere manier is of als dat echt het beste is. Maar dan bel ik ook meteen als het kan of iig zo snel mogelijk.

Als smoes zeg ik soms dat ik te gierig ben om te bellen. Maar als ik gebeld word dan neem ik altijd meteen op, onder de voorwaarde dat ik het nummer ken. Wanneer een onbekend nummer op mijn mobiel belt dan neem ik meestal niet op en zoek ik meteen het nummer op als het een huisnummer is. Bij een mobiel nummer sms ik dan naar de persoon met de vraag wie hij/zij is.

Tevens, als een onbekend nummer naar het thuisnummer belt en wanneer ik dan alleen thuis ben neem ik altijd op. Want het kan voor mijn ouders zijn, wat meestal dan ook het geval is. Dan hoor ik gewoon op te nemen want zo hoort dat nu eenmaal. Dat is netjes en beleefd. Durf jij dan zoiets ook niet? Want dan heb je het wel best erg hoor als je dat niet durft. Lijkt mij best vervelend.

Als ik een beetje 'goed in m'n vel' zit (om het zo maar te zeggen) bel ik ook sneller, maar over het algemeen wordt het uitgesteld en uitgesteld. Privénummers op mobiel neem ik eigenlijk altijd wel op, vooral omdat ik weet dat mijn mobiel alleen bekend is bij bekenden. Privé op m'n vaste lijn neem ik eigenlijk nooit op, of ik moet wat verwachten. Dat nummer heeft ook niemand en er bellen eigelijk alleen enqueteurs op.

Ik vind telefoneren echt een ramp.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 09:38 schreef Auti het volgende:
Ik vind telefoneren echt een ramp.

Wat een herkenning weer, en ik heb geen enkele diagnose. Denk er wel soms over om die mogelijkheid eens te onderzoeken.

Overigens heb ik er minder problemen mee om gebeld te worden dan zelf de telefoon te nemen. Alleen al een afspraak maken met bijvoorbeeld de tandarts is al een opgave.

Ik heb bijvoorbeeld geen mobiele telefoon. Ik bel zelf eigenlijk nooit,. en mocht ik moeten bellen dan weet ik wel een telefoon te vinden. Ik word ook bijna nooit gebeld en dus vergeet ik een mobieltje ook vaak mee te nemen of om op te laden en dat soort dingen.

Als ik zelf moet bellen dan heb ik het gesprek al in mijn hoofd gevoerd en dat is niet goed want als het dan anders loopt dan kan ik in de war raken of gefrustreerd. Als ik moet bellen dan is het vaak naar instanties en krijg ik meestal eerst een computer en/of wachtmuziekje en dat helpt ook niet mee.

Vaak doet het ook pijn aan mijn oren, dan staat het gewoon te hard. Maar ook als het te druk om mij heen is, dan krijg ik bijna niets mee van het gesprek.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 09:38 schreef Auti het volgende:
Ik vind telefoneren echt een ramp.

De voordeur is erger met die colporteurs.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 10:59 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

De voordeur is erger met die colporteurs.

Die komen hier niet.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 11:22 schreef Auti het volgende:

[..]

Die komen hier niet.

Wel steeds vaker na dat telefoonregister.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 11:23 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Wel steeds vaker na dat telefoonregister.

Mjah.. hier komen ze echt nooit. Misschien 2 keer in de afgelopen 5 jaar, en ik stuur ze gewoon weg. Is niet zo moeilijk ook. Die telefoontjes van callcenters ook, gaat nergens over.
Gisteren nam ik zo'n telefoontje op (ik verwacht een telefoontje van het ziekenhuis voor MRI scan) , bleek dus de Nuon te zijn. Ik was daar klant toen ik een eigen woning had en ze vinden het spijtig dat ik geen klant meer ben.. de vraag; "wat kan ik doen om er voor te zorgen dat u weer klant bij ons wordt? "

Mij een huis geven!
........ "zo! .. euh.. euh.. ......... ik begrijp dat u nu geen energie afneemt? "
Dat is correct.
"oh, nou.. dan kan ik verder niets meer doen en wens ik u een fijne dag, ik wil u nog wijzen op uw rechten omtrend bla bla dan krijgt u zo een bandje te horen en bla.. NEE DAT HOEFT NIET HOOR! "Ja, u kunt altijd wegdrukken en dan bl.. Ok! Tuut tuut tuut...

quote:

Op donderdag 17 november 2011 12:20 schreef Auti het volgende:

[..]

Mjah.. hier komen ze echt nooit. Misschien 2 keer in de afgelopen 5 jaar, en ik stuur ze gewoon weg. Is niet zo moeilijk ook. Die telefoontjes van callcenters ook, gaat nergens over.
Gisteren nam ik zo'n telefoontje op (ik verwacht een telefoontje van het ziekenhuis voor MRI scan) , bleek dus de Nuon te zijn. Ik was daar klant toen ik een eigen woning had en ze vinden het spijtig dat ik geen klant meer ben.. de vraag; "wat kan ik doen om er voor te zorgen dat u weer klant bij ons wordt? "

Mij een huis geven!
........ "zo! .. euh.. euh.. ......... ik begrijp dat u nu geen energie afneemt? "
Dat is correct.
"oh, nou.. dan kan ik verder niets meer doen en wens ik u een fijne dag, ik wil u nog wijzen op uw rechten omtrend bla bla dan krijgt u zo een bandje te horen en bla.. NEE DAT HOEFT NIET HOOR! "Ja, u kunt altijd wegdrukken en dan bl.. Ok! Tuut tuut tuut...

Ik heb ook een erge hekel aan dat soort telefoontjes, zeker als je een belangrijk telefoontje verwacht, zoals wat je noemt over een scan. en toch al in spanning zit.

Ik hoop maar dat je snel kan met die scan, misschien dat dit iets aan het licht breng. Hopelijk niks ernstig, Auti.

Blijven hopen op goed nieuws.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 13:09 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ik heb ook een erge hekel aan dat soort telefoontjes, zeker als je een belangrijk telefoontje verwacht, zoals wat je noemt over een scan. en toch al in spanning zit.

Ik hoop maar dat je snel kan met die scan, misschien dat dit iets aan het licht breng. Hopelijk niks ernstig, Auti.

Blijven hopen op goed nieuws.

Ik vind het reuze spannend! Maandag heb ik een EEG scan en voor de MRI ga ik nog gebeld worden. Ik hoop dat het uiteindelijk allemaal meevalt want in het minst gunstige geval is het dus afgelopen met autorijden. Ik mag nu iig 3 tot 6mnd niet autorijden, afhankelijk van de uitslag van het onderzoek maar als het tegenzit dan is het dus gewoon afgelopen.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 13:20 schreef Auti het volgende:

[..]

Ik vind het reuze spannend! Maandag heb ik een EEG scan en voor de MRI ga ik nog gebeld worden. Ik hoop dat het uiteindelijk allemaal meevalt want in het minst gunstige geval is het dus afgelopen met autorijden. Ik mag nu iig 3 tot 6mnd niet autorijden, afhankelijk van de uitslag van het onderzoek maar als het tegenzit dan is het dus gewoon afgelopen.

Heftig, allemaal.

Hopelijk kan je er zeer snel heen, onzekerheid is maar niks.

Het is toch echt te hopen voor je dat het meevalt en auto kan blijven rijden. Het is vooral te hopen dat er niet iets zit wat er niet thuishoort.

Dat is inderdaad ook een mogelijkheid, één waar ik liever niet al te veel bij stil sta. Ik verwacht het ook absoluut niet, maar slecht nieuws behoort tot de mogelijkheden.

Mocht het zo zijn dat ik echt niet meer mag autorijden dan stort er wel even een hoop in. Moet er nog even niet aan denken. Dan ga ik me ook pas echt gehandicapt voelen denk ik en een hoop dromen zullen dan gedwongen dromen blijven.

quote:

Op donderdag 17 november 2011 15:03 schreef Auti het volgende:
Dat is inderdaad ook een mogelijkheid, één waar ik liever niet al te veel bij stil sta. Ik verwacht het ook absoluut niet, maar slecht nieuws behoort tot de mogelijkheden.

Mocht het zo zijn dat ik echt niet meer mag autorijden dan stort er wel even een hoop in. Moet er nog even niet aan denken. Dan ga ik me ook pas echt gehandicapt voelen denk ik en een hoop dromen zullen dan gedwongen dromen blijven.

Laten we hopen dat het allemaal meevalt...

---

Ik tegen cassière: "die prijs klopt niet moet XXX zijn..."
Cassière : "Ow, dat kan best hoor. Maar daar ga ik niet over"



Ik: "zou je dan niet eens even gaan kijken, dan? "
Zij : na aarzelen.. " vraag het de servicebali maar!"

Ik heb veel domme mensen gezien, maar een supermarkt die zo'n stugge, klantonvriendelijke doos bij de kassa plempt.