Hoogbegaafdheid, deel 4: Een nadeel of een voordeel?

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:23 schreef PeterGliffin het volgende:

[..]

Ik kan je, na het lezen van newton's biografie, bijna garanderen dat newton echt geen iq van 80 had

dat kan je alleen maar hopen.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:31 schreef picardmike het volgende:
zucht... waarom kunnen mensen niet geloven dat iq niks met vooruitgang te maken heeft. Dat dit zo is gekomen komt omdat die mensen in die tijd erg gehyped werden, je had geen tv en zo. En aandacht moest getrokken worden via kranten. Die mensen brachten de wereld verder, merendeel was nog diep religeus. Terwijl die personen zichzelf niet intelligenter zag als de rest. Creativiteit kan zomaar onstaan zelfs bij iemand met een iq onder de 80.

Het gaat niet om de creativiteit, het gaat erom wat je daarna ermee doet. En dat is naar mijn inziens het verschil, iedereen kan groot denken door over willekeurige dingen na te denken, Maar iemand met een IQ van 80 zou niet veel verder komen dan een leuke fantasie

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:30 schreef Re het volgende:
om maar even een knuppel in het hoenderhok te gooien (het is trouwens gewoon een heerlijk woord, zo lekker uniek)...

Hoogbegaafdheid is een aan psychopathologische ziekte grenzende stoornis te noemen in mijn ogen. Veel hoogbegaafden hebben aardig wat comorbiditeiten zoals depressie, autisme en ADHD en als je het maatschappelijk bekijkt (en zoals hierboven ook beschreven) heerst er een aardige taboe op om het te openbaren of om er over te spreken. Een echt hoogbegaafde zal dan ook nooit te koop lopen met zijn "ziekte" (denk aan pesten op school, onbegrip etc...) in mijn ogen.

Ik denk dat uiteindelijk weinig hoogbegaafden echt hun hele leven lang profiteren van hun kunde, dat vergt veel energie en ervaring

de meesten waarvan verkeerd gediagnosticeerd.
als het goed is staat er op deze site : http://www.i-carus.info/Home/Ik_leer_anders.html het een en ander over

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:30 schreef Re het volgende:
om maar even een knuppel in het hoenderhok te gooien (het is trouwens gewoon een heerlijk woord, zo lekker uniek)...

Hoogbegaafdheid is een aan psychopathologische ziekte grenzende stoornis te noemen in mijn ogen. Veel hoogbegaafden hebben aardig wat comorbiditeiten zoals depressie, autisme en ADHD en als je het maatschappelijk bekijkt (en zoals hierboven ook beschreven) heerst er een aardige taboe op om het te openbaren of om er over te spreken. Een echt hoogbegaafde zal dan ook nooit te koop lopen met zijn "ziekte" (denk aan pesten op school, onbegrip etc...) in mijn ogen.

Ik denk dat uiteindelijk weinig hoogbegaafden echt hun hele leven lang profiteren van hun kunde, dat vergt veel energie en ervaring

Ik zie geen +1 knopje?

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:30 schreef Re het volgende:

Ik denk dat uiteindelijk weinig hoogbegaafden echt hun hele leven lang profiteren van hun kunde, dat vergt veel energie en ervaring

nederland is het verkeerde land om geboren te worden,
je moet bescheiden zijn
maar ik denk eerder dat het enige wat je kan zijn is jezelf, als anderen dat niet kunnen waarderen dan is dat niet jou probleem
je moet gewoon geen waarde hecten aan de mening van anderen, jezelf nooit minderwaardig zien dan iemand anders, en doen waar je angstig voor ben
dat gecombineerd met zelfvertrouwen en potentie/talent/motivatie
is voldoende om niet ten prooi te vallen aan negatieve outcomes (die eventueel comorbide lopen aan HB)

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:32 schreef PeterGliffin het volgende:

[..]

Het gaat niet om de creativiteit, het gaat erom wat je daarna ermee doet. En dat is naar mijn inziens het verschil, iedereen kan groot denken door over willekeurige dingen na te denken, Maar iemand met een IQ van 80 zou niet veel verder komen dan een leuke fantasie

De rest krijg je door ervaring en proberen. Uiteraard is iets juist kunnen voorspellen(vooruitzien) de juiste betekenis van intelligentie. Maar dat kan je nou eenmaal niet triggeren bij mensen. Daarbij kan regiolo tuur met een iq van 80 makkelijk klappen zien aankomen.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:30 schreef Re het volgende:
om maar even een knuppel in het hoenderhok te gooien (het is trouwens gewoon een heerlijk woord, zo lekker uniek)...

Hoogbegaafdheid is een aan psychopathologische ziekte grenzende stoornis te noemen in mijn ogen. Veel hoogbegaafden hebben aardig wat comorbiditeiten zoals depressie, autisme en ADHD en als je het maatschappelijk bekijkt (en zoals hierboven ook beschreven) heerst er een aardige taboe op om het te openbaren of om er over te spreken. Een echt hoogbegaafde zal dan ook nooit te koop lopen met zijn "ziekte" (denk aan pesten op school, onbegrip etc...) in mijn ogen.

Ik denk dat uiteindelijk weinig hoogbegaafden echt hun hele leven lang profiteren van hun kunde, dat vergt veel energie en ervaring

Op zich kan ik me hier nog wel in vinden ook.. ADHD en depressie heb ik niets mee te maken maar het is wel zo dat ik, als ik terugkijk, wat autistische trekjes vertoonde. Ik heb het grootste deel van groep 5 + geheel groep 6 op de basisschool overgeslagen en toen kwam ik terecht in een klas met kinderen die 2-3 jaar ouder waren dan ik. Begin groep 5 was ik nog aardig kinderachtig, elke pauze tikkertje en dat soort spel. Toen ik in groep 7 kwam was alles ontzettend anders en een stuk volwassener al. Toen merkte ik al dat ik zelf ook veranderde, en vrij snel ook eigenlijk. Van een kind dat een weektaak kreeg en die op maandagochtend af had en maar moest kopiëren voor de leraren naar een kind dat ook op maandagochtend klaar was en de rest van de week - inclusief de pauzes- bezig was met nadenken over van alles en nog wat en werkstukken maken over >9000 onderwerpen. Heb ook echt tot mijn 15e geen meisje in haar ogen gekeken omdat ik op de een of andere manier nog steeds op de groep 5 manier naar ze keek. Dus ja, ik was een autist.

Inmiddels wel aardig bijgetrokken.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:36 schreef picardmike het volgende:

[..]

De rest krijg je door ervaring en proberen. Uiteraard is iets juist kunnen voorspellen(vooruitzien) de juiste betekenis van intelligentie. Maar dat kan je nou eenmaal niet triggeren bij mensen. Daarbij kan regiolo tuur met een iq van 80 makkelijk klappen zien aankomen.

Het gaat erom dat mensen met een die onder het gemiddelde zitten, gewoon niet ver genoeg doordenken, of genoeg kennis opslaan uit bepaalde lessen om zoiets later toe te passen. Natuurlijk motivatie en gedrevenheid en zijn 2 grote factoren tot een succes, maar voor mensen met een hoog IQ komt je sneller bij dat succes dan als je 80 scoort op een test.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:42 schreef PeterGliffin het volgende:

[..]

Het gaat erom dat mensen met een die onder het gemiddelde zitten, gewoon niet ver genoeg doordenken, of genoeg kennis opslaan uit bepaalde lessen om zoiets later toe te passen. Natuurlijk motivatie en gedrevenheid en zijn 2 grote factoren tot een succes, maar voor mensen met een hoog IQ komt je sneller bij dat succes dan als je 80 scoort op een test.

Je kan zo denken, maar het is nooit bewezen. Wel dat het invloed heeft maar dat heeft eq veel meer. het hangt dus veel meer van de sociale norm af of je succesvol word.

Ik ga liever uit van morele stadia in de ontwikkeling

1. Preconventioneel
Dit is de fase waarin bij het kind morele oordelen afhankelijk zijn van externe en fysieke stimuli. 1 - Oriëntatie van fijn- en pijngevoel (gericht op het vermijden van pijngevoel); 2 - Het behalen van individueel voordeel (gericht op eigenbelang);
2. Conventioneel
Dit is de fase waarin het kind of de adolescent zijn morele normen afstemt op de goedkeuring van autoriteiten, in de eerste plaats zijn ouders. 3 - Anderen plezieren (gericht op het vermijden van sociale afkeuring); 4 - Autoriteit accepteren en regels opvolgen (gericht op het ontlopen van veroordeling);
3. Postconventioneel
Dit is de fase waarin de volwassene handelt volgens zelf geëvalueerde principes, of die nu de goedkeuring hebben van de maatschappij of niet. 5 - Bevorderen van welzijn in de directe omgeving; 6 - Streven naar rechtvaardigheid en genoegdoening (gericht op het tegengaan van veroordeling); 7 - Inzien van universele sociale normen (gericht op het functioneren als onderdeel van een samenleving).

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:50 schreef picardmike het volgende:

[..]

Je kan zo denken, maar het is nooit bewezen. Wel dat het invloed heeft maar dat heeft eq veel meer. het hangt dus veel meer van de sociale norm af of je succesvol word.

Ik ga liever uit van morele stadia in de ontwikkeling

1. Preconventioneel
Dit is de fase waarin bij het kind morele oordelen afhankelijk zijn van externe en fysieke stimuli. 1 - Oriëntatie van fijn- en pijngevoel (gericht op het vermijden van pijngevoel); 2 - Het behalen van individueel voordeel (gericht op eigenbelang);
2. Conventioneel
Dit is de fase waarin het kind of de adolescent zijn morele normen afstemt op de goedkeuring van autoriteiten, in de eerste plaats zijn ouders. 3 - Anderen plezieren (gericht op het vermijden van sociale afkeuring); 4 - Autoriteit accepteren en regels opvolgen (gericht op het ontlopen van veroordeling);
3. Postconventioneel
Dit is de fase waarin de volwassene handelt volgens zelf geëvalueerde principes, of die nu de goedkeuring hebben van de maatschappij of niet. 5 - Bevorderen van welzijn in de directe omgeving; 6 - Streven naar rechtvaardigheid en genoegdoening (gericht op het tegengaan van veroordeling); 7 - Inzien van universele sociale normen (gericht op het functioneren als onderdeel van een samenleving).

Een sociale norm kan idd één van de grootste factoren zijn om succesvol te worden, maar goed dat ligt aan de definitie die we hier aan succes geven. Einstein, Newton, Nash, Kant etc etc waren allemaal a-sociaal (als in de zin van totaal niet sociaal) en hun waren allemaal op hun eigen manier succesvol. Maar als je kijkt naar ; goed inkomen, dan kijk je naar bv bank directeur oid. Daar zou idd de sociale norm een grotere rol spelen dan intelligentie. Maar goed welke definitie geven we aan succes? Voor iedereen is dat weer anders, de één ziet succes als, een normaal inkomen, een gezin, huis, auto etc etc.. voor de ander is het weer de wetenschap vooruit helpen etc..

Om even terug te komen laten we kijken naar Archimedes zijn manier om de koning zijn kroon te kijken of die inderdaad volledig van goud was gemaakt, hij deed de kroon in een bak met water om te kijken hoeveel water er over de rand heen liep.. Nou iemand met een IQ van 80 zou dat zonder meer ook kunnen, maar met een IQ van 80 kom je er niet gemakkelijk achter waarom loopt het over, hoe komt het dat het overloopt. Nu zijn dat dingen die vanzelfsprekend zijn, maar dat was vroeger toch wel anders.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:55 schreef PeterGliffin het volgende:

[..]

Een sociale norm kan idd één van de grootste factoren zijn om succesvol te worden, maar goed dat ligt aan de definitie die we hier aan succes geven. Einstein, Newton, Nash, Kant etc etc waren allemaal a-sociaal (als in de zin van totaal niet sociaal) en hun waren allemaal op hun eigen manier succesvol. Maar als je kijkt naar ; goed inkomen, dan kijk je naar bv bank directeur oid. Daar zou idd de sociale norm een grotere rol spelen dan intelligentie. Maar goed welke definitie geven we aan succes? Voor iedereen is dat weer anders, de één ziet succes als, een normaal inkomen, een gezin, huis, auto etc etc.. voor de ander is het weer de wetenschap vooruit helpen etc..

Nash door die film die van geen kant klopt??


zie je nu wat er gebeurt?

daarbij was einstein supersociaal en een echte womanizer. En heeft hij zichzelf nooit gemakkelijk gevoeld met de label hoogintelligent.

Is er eigenlijk een verband/correlatie tussen hoogbegaafdheid en neuroticisme?

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:58 schreef picardmike het volgende:

[..]

Nash door die film die van geen kant klopt??


zie je nu wat er gebeurt?

daarbij was einstein supersociaal en een echte womanizer. En heeft hij zichzelf nooit gemakkelijk gevoeld met de label hoogintelligent.

Nee, Nash die game theory verder heeft geholpen.. geen idee of het de zelfde is, maar Einstein was idd een womannizer terwijl hij een vrouw had, dat bedoel ik meer. sociaal zijn tegen mensen die je niet goed kent is niet moeilijk, maar sociaal tegen de mensen die dicht bij je staan is moeilijker, en daar faalde hij dus ook klaarblijkelijk in. En uiteraard als je kijkt naar zijn jeugd blijkt dat hij eenzaam was/voelde.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:50 schreef picardmike het volgende:

[..]

Je kan zo denken, maar het is nooit bewezen. Wel dat het invloed heeft maar dat heeft eq veel meer. het hangt dus veel meer van de sociale norm af of je succesvol word.

Ik ga liever uit van morele stadia in de ontwikkeling

1. Preconventioneel
Dit is de fase waarin bij het kind morele oordelen afhankelijk zijn van externe en fysieke stimuli. 1 - Oriëntatie van fijn- en pijngevoel (gericht op het vermijden van pijngevoel); 2 - Het behalen van individueel voordeel (gericht op eigenbelang);
2. Conventioneel
Dit is de fase waarin het kind of de adolescent zijn morele normen afstemt op de goedkeuring van autoriteiten, in de eerste plaats zijn ouders. 3 - Anderen plezieren (gericht op het vermijden van sociale afkeuring); 4 - Autoriteit accepteren en regels opvolgen (gericht op het ontlopen van veroordeling);
3. Postconventioneel
Dit is de fase waarin de volwassene handelt volgens zelf geëvalueerde principes, of die nu de goedkeuring hebben van de maatschappij of niet. 5 - Bevorderen van welzijn in de directe omgeving; 6 - Streven naar rechtvaardigheid en genoegdoening (gericht op het tegengaan van veroordeling); 7 - Inzien van universele sociale normen (gericht op het functioneren als onderdeel van een samenleving).

die 3 zijn weer onder te verdelen in 6:)
ps. preconventioneel denken zie je ook terug bij de big apes!

proef ik nu uit de conversatie dat iemand die hoogbegaafd is ongeveer per definitie een laag EQ moet hebben?, ik vind dat bizar

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:08 schreef Re het volgende:
proef ik nu uit de conversatie dat iemand die hoogbegaafd is ongeveer per definitie een laag EQ moet hebben?, ik vind dat bizar

voor een protoytype is het per definitie niet waar,
maar voor het stereotype beeld voldoet het (helaas) meestal wel aan wat mensen ervan verwachten

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:08 schreef Re het volgende:
proef ik nu uit de conversatie dat iemand die hoogbegaafd is ongeveer per definitie een laag EQ moet hebben?, ik vind dat bizar

Als ik Wiki mag geloven hebben hoogbegaafde mensen wel een redelijk hoog EQ. Tenzij ik het verkeerd interpreteer.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:08 schreef Re het volgende:
proef ik nu uit de conversatie dat iemand die hoogbegaafd is ongeveer per definitie een laag EQ moet hebben?, ik vind dat bizar

Niet perse een laag EQ, maar door een bepaalde tragisch iets te analyseren kan je soms tot de conclusie komen dat er ook een voordeel aanzit, of dat het geen nut heeft om sipjes te zijn over iets. Ik denk dat je gewoon iets bekijkt vanuit een ander oogpunt dan dat van een emotioneel oogpunt. iig vanuit mijn standpunt het zal bij andere natuurlijk anders liggen, ieder is uniek.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:30 schreef Re het volgende:
Een echt hoogbegaafde zal dan ook nooit te koop lopen met zijn "ziekte" (denk aan pesten op school, onbegrip etc...) in mijn ogen.

Dat leer je heel snel denk ik. Je gaat je ervoor schamen, twijfelen aan jezelf, het verbergen etc. Dat, en voor jezelf is het heel normaal, dus waarom er reclame mee maken?

quote:

Op donderdag 10 november 2011 20:34 schreef Silverdigger2 het volgende:
maar ik denk eerder dat het enige wat je kan zijn is jezelf, als anderen dat niet kunnen waarderen dan is dat niet jou probleem
je moet gewoon geen waarde hecten aan de mening van anderen, jezelf nooit minderwaardig zien dan iemand anders, en doen waar je angstig voor ben dat gecombineerd met zelfvertrouwen en potentie/talent/motivatie is voldoende om niet ten prooi te vallen aan negatieve outcomes (die eventueel comorbide lopen aan HB)

Heh, probeer dat maar eens uit te leggen aan een klein jongetje dat gewoon met z'n vriendjes wil spelen.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:23 schreef Northside het volgende:

[..]

Dat leer je heel snel denk ik. Je gaat je ervoor schamen, twijfelen aan jezelf, het verbergen etc. Dat, en voor jezelf is het heel normaal, dus waarom er reclame mee maken?

Dat onbegrip en pesten heb ik aan den lijve meegemaakt. Mensen vinden je anders en raar, en zeker kinderen zijn daar heel gevoelig voor, waar het natuurlijk helaas ook het meeste voorkomt natuurlijk.

Nee ik zal niet zeggen dat ik er elke dag over loop te piekeren hoor, maar soms heb ik wel zoiets van 'was ik nou maar normaal, dan heb ik niet elke keer problemen'. En ik begrijp heus wel dat het niet zo zwart/wit ligt, maar die vooroordelen waar je altijd tegenaan loopt. Ik heb het zelf bijna niet verteld. Mijn vriend weet het, en mijn ouders en naaste familie. Ik vind het niet iets om mee te koop te lopen, en ik wou dat het zo was maar ik vind het zelf ook niet echt iets om trots op te zijn. Ikzelf heb er alleen maar problemen mee ondervonden iig.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:17 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Als ik Wiki mag geloven hebben hoogbegaafde mensen wel een redelijk hoog EQ. Tenzij ik het verkeerd interpreteer.

Hangt er vanaf hoe je hoogbegaafdheid definieert denk ik.

Maar ik ben heel benieuwd naar een onderzoek dat het verband tussen EQ en IQ weergeeft.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:23 schreef Northside het volgende:

[..]

Dat leer je heel snel denk ik. Je gaat je ervoor schamen, twijfelen aan jezelf, het verbergen etc. Dat, en voor jezelf is het heel normaal, dus waarom er reclame mee maken?

In Nederland wordt het al snel gezien als opschepperij, als iets 'boven het maaiveld'. Niet dat dat het is, maar je kop wordt er snel genoeg afgehakt. Zoals zo vaak gezegd: "doe maar normaal..."

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:31 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Hangt er vanaf hoe je hoogbegaafdheid definieerd denk ik.

Maar ik ben heel benieuwd naar een onderzoek dat het verband tussen EQ en IQ weergeeft.

Ze doen het allebei niet in Wordfeud.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:08 schreef Re het volgende:
proef ik nu uit de conversatie dat iemand die hoogbegaafd is ongeveer per definitie een laag EQ moet hebben?, ik vind dat bizar

Inderdaad, naar mijn weten is dat standaard ook niet zo.

quote:

Op donderdag 10 november 2011 21:31 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Hangt er vanaf hoe je hoogbegaafdheid definieerd denk ik.

Maar ik ben heel benieuwd naar een onderzoek dat het verband tussen EQ en IQ weergeeft.

Ik vind persoonlijk EQ highly overrated om het zo maar te zeggen. Ik begrijp heus wel dat er iets bestaat als een sociale intelligentie maar om er gelijk een schaal aan te hangen? Ik vind het typisch iets waar mensen mee pochen zodra ze IQ gaan vergelijken; Jaaa, maar ik heb een hoog EQ dus dat maakt me weer 'beter' of iets dergelijks.

In mijn beleving bestaan er mensen die sociaal vaardig zijn en die schijnbaar gemakkelijk vooruitkomen, mensen die iets minder sociaal vaardig zijn maar waar dat helemaal niet problematisch is, en mensen die gewoon niet zo sociaal vaardig zijn en wat moeite hebben. En natuurlijk de totaal niet sociaal vaardige mensen. Maar waarom zou een hoog EQ per sé beter zijn? Als ik er zo eens over nadenk dan denk ik dat mensen die totaal niet sociaal vaardig zijn elkaars signalen wat slechter oppikken, hints niet snappen etc. etc (ik noem mijn vriend ), maar waar ligt een grens voor een 'goed' EQ en een laag EQ? Wat is laag?

Waarom kunnen mensen niet gewoon zijn zoals ze zijn en kunnen mensen elkaars verschillen niet accepteren? Ik loop er idd niet mee te koop dat ik hoogbegaafd ben. Waarom zou ik? Maakt dat mij beter? Nee. Gewoon anders, misschien iets minder goed te volgen gedachtengangen die voor anderen heel raar lijken en voor mij heel gewoon. Anderen begrijpen van sommige onderwerpen bepaalde dingen heel snel en andere onderwerpen zijn ze na maanden blokken nog niet duidelijk. Maakt dat hen dom? Nee. Dat heb ik ook, misschien met andere soorten onderwerpen maar desalniettemin heb ik soms hetzelfde probleem. Mensen denken vaak dat hoogbegaafd zijn gelijk staat aan superslim zijn en dat is in mijn ogen een zware misvatting.

[ Bericht 12% gewijzigd door kirsten. op 10-11-2011 21:40:31 ]