Moeilijk topic.

In het kort,

Ayumu is vanaf zijn peuter jaren tot puber zijn puber jaren misbruikt geweest, En dan in ergste zin van het verhaal, Er circuleren nog meerdere films en foto's van mij op het internet waarin ik de hoofdrol speelde met tegenzin uiteraard.

Het was natuurlijk pijnlijk en moeilijk en mijn jeugd was zwaar daarna ook, Al heb ik er geen geestelijke problemen aan over gehouden. Nou tot ik dus aangeef een aantal maanden terug tijdens een gesprek met iemand over dat alles, Deze meld dat zonder toestemming van mij aan een aantal instanties.

En toen begon het gedonder, Kreeg een klein leger Psychologen begeleiders, en politie over me heen. Of ik dan wel aangifte wou doen er over wou praten en dat het allemaal zo erg was.

Ik ga dus een gesprek aan met een psycholoog want dit werd mij aangeraden al gaf ik van mij kant heel duidelijk aan, Het hoeft voor mij niet dat gesprek was niet prettig, Vooral omdat ik als een slachtoffer werd behandeld het was allemaal zo erg voor en werd gewoon compleet geslachtofferd dat stoorde me heel erg.

Ik had therapieën nodig praatgroepen en weet ik al wat meer, Op een punt geef ik aan jongens alles leuk en aardig, IK heb er geen problemen mee en het is nu eenmaal zo ik wil hier niet verder mee gaan.

Dat gaat dus niet want volgens de Psychologe vind dit dan nodig, Ook heb ik begeleiding sinds dien voor het hele gebeuren waar ik al helemaal niet op zit te wachten, Want sinds ik al die lui om me heen heb voel ik me steeds slechter in me vel maar ze van me afschudden wil niet echt lukken.

Ook blijft dat mens aandringen om me te overtuigen aangifte te doen, Laat ik het zo houden gebeurt is gebeurt maar zo ziet zij het dan heel anders en nee als antwoord van mij kant trekt zij zich niets van aan, En daar ben ik echt niet mee geholpen

Als ik er over wil praten doe ik dat wanneer mij het blieft met de mensen om mij heen die kennen mij het beste, En hun hebben daar geen problemen mee daar zijn we vrienden voor

Wat moet ik nu want ik wil maar al te graag van dat mens af, Juist de psychologe hoe kom ik van dat mens af. Ben bereid om het hard te spelen want ze drijft echt hard haar zin door waarom ik begrijp het echt niet

quote:

Op donderdag 27 oktober 2011 23:21 schreef SomePerson het volgende:
Kun je zelf dan niet beslissen of je de behandeling staakt?

Nou dat zou kunnen alleen die psychologe weigert dat, Was vandaag ook niet op komen dagen bij haar praatgroepje, Word ik gebeld waarom en dat ik volgens haar in de ontkenningsfase zit.

quote:

Op donderdag 27 oktober 2011 23:33 schreef pl4kkie het volgende:
Ze hebben niks over jou te zeggen.

Dat klopt, Alleen dit meer malen gezegd te hebben heeft zij hier geen woord aan. Zij meld ter degen dat ik het wel verplicht ben en ook praat ze op mijn gevoelens in, Je moet alles vertellen want het moet er uit, Want anders zou ik misschien ook wel gevoelens voor kinderen krijgen.

Dat geeft mij altijd zo'n WTF momentje

quote:

Op donderdag 27 oktober 2011 23:51 schreef Niltag het volgende:
Niet meer gaan, telefoonnummer blokkeren = opgelost?

Verder respect voor hoe je hiermee omgaat. Als je er eerst mee om kon gaan waarom dan nu niet?

Ze komt ook langs bij mij thuis als ik niet reageer.

Stel je voor je leeft je leven, En ineens komt er een psychologe even vertellen hoe het allemaal is en dat je moet erkennen wat er is gebeurt en meer van die zeik, Nou dan kan het je behoorlijk naar beneden trekken, Ook raden zij nu 2 maanden terug EMDR therapie aan en dat zie ik echt niet zitten.

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 00:22 schreef Wickedangel het volgende:
Kun je dat mens niet aanklagen wegens stalken, TS?

Aanklagen vind ik wel ver gaan. Een wat mildere oplossing mag wel hoor

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 00:32 schreef Wickedangel het volgende:

[..]

Ze blijft je maar pushen, staat ongevraagd op de stoep, is duidelijk zélf een psychologisch geval. Zij respecteert je net zo min als die hufters vroeger. Mild?!

Nou ja hufters, Ze is erg raar af en toe dat kan ik wel beamen misschien nog een keer het duidelijk maken en anders ga ik dan een klacht indienen.

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 00:50 schreef danny130 het volgende:
Als ik het verhaal zo lees, dan moet ik toegeven dat ik achter je psycholoog sta. Misschien denk ik te rationeel, maar als je misbruikt ben moeten die mensen nou eenmaal terecht staan voor hun daden.

Waarom wil je dit niet eigenlijk? Het zal misschien veel energie van je vergen, maar het is wel gerechtigheid.

Gerechtigheid vind zijn weg vanzelf, En daar doe ik verder geen uitspraken over. En dat was juist ook niet het onderwerp

Wat antwoorden op vragen,

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 10:01 schreef Mr_Belvedere het volgende:
Of wat je moreel zou moeten doen laat ik achterwege, want meningen zijn snel gevormd en ik denk dat het hier belangrijker is dat je vraag beantwoord wordt zodat jij weer eens "normaal" verder kan met je leven zoals jij dat wilt.

Contact opnemen met de instantie, niet met de persoon zelf. Heel duidelijk maken dat je deze persoon nooit meer wilt zien. En dat meerdere keren per dag.

Ik denk dat je het beste goed kunt meewerken (en niet eindeloos blijven benadrukken dat het allemaal meevalt, want dat geloven ze toch niet) zodat de behandeling zo snel mogelijk voorbij is en jij je leven weer kunt oppakken.

Ik zal hier vast wel een hoop mensen enorm teleurstellen, maar persoonlijk vind ik de meeste psychologen zelf knettergek,omdat ze zelden goed persoonlijk zijn maar voor "targets" gaan.

Je kunt natuurlijk opeens verschrikkelijk allergisch zijn voor deze persoon. Tsja.. dan kun je heel creatief worden. Er bestaat trouwens wel degelijk een risico dat je macht over jezelf ontnomen kan worden.

Het gevoel wat ik bij haar heb opgemerkt is dit alles wel eens heel goed op haar blaadje zou passen, En daar doe ik dus niet aan.

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 09:50 schreef Copycat het volgende:
Eerlijk gezegd vind ik ergens dat het je morele verplichting oid is om mee te werken om die dader(s) achter slot en grendel te krijgen. Om anderen jouw lot te besparen.
En tegelijkertijd vind ik het ook heel moeilijk te geloven dat je deze zwarte bladzijdes volledig hebt weten te verwerken.

Joh, Het grote brein achter dit alles is al overleden op een natuurlijke dood. Lot besparen van wie? Ze krijgen een celstraf van een paar jaar en gaan dan toch weer verder, En het gebeurt toch dagelijks en daar veranderen wij helemaal niets aan.

Verwerken doet iedereen op zijn eigen manier, Ga gewoon heel anders er mee om dan anderen en mijn hele leven dat alles laten beïnvloedden, No way hossay.

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 10:05 schreef Catch22- het volgende:
Ik krijg een beetje "halve verhaal" gevoelens bij dit topic...

Dan leg het eens uit wat jou gevoelens zijn in plaats van halve opmerkingen te plaatsen

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 10:05 schreef Copycat het volgende:
Is dat soms diezelfde vriendin als dat rare topic van laatst?

Nee, Natalie kende ik al langer hoor

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 10:11 schreef Miasan het volgende:

[..]

Hoe weet je zo zeker dat je er geen geestelijke problemen aan hebt over gehouden? Lijkt me juist dat je dat zelf niet goed kunt inschatten. En dat weten die instanties ook.

Ik denk dat je het beste goed kunt meewerken (en niet eindeloos blijven benadrukken dat het allemaal meevalt, want dat geloven ze toch niet) zodat de behandeling zo snel mogelijk voorbij is en jij je leven weer kunt oppakken.

Kan zelf ontzettend goed inschatten of ik er zelf problemen aan ondervind lijkt me zo? En meewerken waaraan ik hoef geen woorden van wat erg te horen, Jaren terug hadden ze dat mogen doen nu niet meer. Want toen was er niemand in wegen en velden te bekennen.

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 10:33 schreef Daniel1976 het volgende:
Ik zou het niet over mijn kant laten gaan en groot geschut inzetten.

Ik zou klachten indienen. En dat kan hier: http://www.psynip.nl/webs(...)chtrecht-en-klachten

Ik heb nu een persoonlijk schrijven naar de instantie gestuurd met een duidelijke klachten formulering, Als daar niets uit komt dan zal het op deze stap uitkomen en dat heb ik ook zo beschreven in mijn brief.

Maar hier was ik wel naar opzoek, Dus Daniel bedankt

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 14:37 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Ja mooi, het lijkt mij een groot goed dat iedereen zeggenschap heeft over zijn eigen hulpverlening.
Tenzij gedwongen opname. Maar dan is het nodig.

Ik zou hun per definitie een brief schrijven gezien de instantie waar de psych toe behoort nooit echt objectief kan zijn in mijn beleving.

Ik wacht af wat hun antwoord zal zijn op mijn schrijven, Heb ik daar geen goed gevoel over dan is een brief zo geschreven

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 14:58 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Reageer eens op mijn post.

Ik snap een opmerking van een ander over het halve verhaal wel. Hoe komt het dat men jou zo achter de broek zit, want dat is geen normale gang van zaken?

Hoe komt het van een melding (van wie?) bij instanties tot dit actief jou opdringen van hulpverlening?

Het is gemeld door een ex-begeleider van mij toen ik nog gehuisvest op een woongroep, Juist toen greep niemand in vooral juist door haar ze was aldaar mijn mentor.

Dan na jaren kom je zo iemand tegen en dan lucht ik mijn hart eens over hoe ik toen over dacht en hoe fout zij is geweest, Schijnbaar komt ze nu achter haar fouten en probeert het recht te trekken terwijl ik haar heel duidelijk wou maken dat hoe haar gang van zaken waren belachelijk waren.

En juist zij heeft werkt bij dezelfde instantie tegenwoordig en dat heb ik er ook heel duidelijk in mijn brief vermeld.