Cool, wist ik niet. Maar kom op nou; het is ColOmbia... waarom doen al die Nederlanders dat toch fout?quote:Op zondag 7 april 2013 07:08 schreef rechtsedirecte het volgende:
[..]
Volgens mij is dat dit bedrijf: http://www.dekkerchrysanten.nl/ , niet zo raar want dit is een van de topbedrijven in de wereld als het op chrysantenveredeling aan komt.
Het bedrijf heeft o.a. ook vestigingen in Tanzania, Bolivia,Brazilie, Columbia en Zuid-Afrika.
Als het op tuinbouw aankomt kom je natuurlijk overal ter wereld Nederlandse bedrijven tegen.
Hier in NZ zijn er al 6 bloembollenbedrijven, allemaal met Nederlandse banden.
goedkope handjes en goed klimaat, stekken plukken is een enorm arbeidsintensief werk.quote:Op zondag 7 april 2013 09:01 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Cool, wist ik niet. Maar kom op nou; het is ColOmbia... waarom doen al die Nederlanders dat toch fout?
Nu in Medellin, wat een paradijsje is het toch. De meest innovatieve stad in de wereld (2012)!
West India Quay in Londonquote:The Barge is a very different way of entertaining. Fully licensed she is available for hire any day or evening. From a Business Meeting to a Small Wedding or Civil Partnership Ceremony, the perfect venue. Not open to the general public you have exclusive use of the barge and outside pontoon area.
Daar ben ik ook geweest. Geinig om in de bergen in Nederland te zitten.quote:Op zaterdag 6 april 2013 07:10 schreef El_Matador het volgende:
- ben in een mijndorpje "Nederland" geweest, vlakbij Denver/Boulder
Zoals al door anderen gepost is dat niet zo gek. Een vriend van mij heeft ook een bloemenbedrijf en die zit ondermeer in Ecuador en Kenia.quote:- afgelopen week in Bolivia een Familie Dekker met een chrysantenbedrijf tegengekomen
quote:Op dinsdag 18 oktober 2011 10:04 schreef Grunner het volgende:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Holland_(Michigan)
quote:Stroopwafels ‘gat in de markt’ voor Marokko
Door: Julie van Traa
Gepubliceerd: maandag 5 mei 2008 23:28
Update: dinsdag 6 mei 2008 08:16
De eerste stroopwafels rollen binnenkort van de band in de fabriek van Mimoun El Arkoubi. ‘Een gat in de markt’, denkt de remigrant.
Stroopwafels verkopen in Marokko, Mimoun El Arkoubi uit Rotterdam kwam op het idee toen hij met een vriend in een benzinestation afrekende. ‘Marokkanen zijn gek op zoetigheid en niemand kent de stroopwafel in Marokko. Het is een gat in de markt.’
Nu, vier jaar later, staat hij in zijn eigen fabriek tussen twee enorme stroopwafelmachines. Over een paar dagen moet de eerste stroopwafel van de band rollen. ‘Amsterdam Delights’ zal de stroopwafel heten. Wat een simpel idee leek – importeer stroopwafels en verkoop ze aan kruidenierswinkels – groeide uit tot een gigantisch project. ‘In Nederland was me dit nooit gelukt. Ik had wel op een markt kunnen staan met mijn stroopwafeltent en manuele bakijzers maar ik zou in deze branche nooit industrieel hebben kunnen beginnen’, zegt hij.
Steeds meer jonge Marokkanen dromen van een toekomst in het land van hun ouders. Tijdens hun zomervakantie zien ze dat het land zich economisch snel ontwikkelt en er veel mogelijkheden zijn. Volgens de meest recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek verlieten in 2004 850 jonge Marokkanen – dat wil zeggen de tweede generatie – Nederland. In 2005, was dit toegenomen tot zo’n 1300. Het overgrote deel emigreert naar Marokko.
Bij Mimoun El Arkoubi (38), die op zijn achtste naar Nederland kwam, zit het ondernemen in de genen. Hij heeft al een denksportvereniging opgezet, een snackbar, een restaurant en bezit een telefoonwinkel. ‘Als je geen goede opleiding hebt, dan probeer je iets’, legt hij uit.
Met het idee van de stroopwafel stapte hij naar Bakkersland, een grote industriële bakkerij. Voor vijftig eurocent per twaalf stuks kon hij de stroopwafels bij hen inkopen. Het bedrijf verkocht al met veel succes stroopwafels aan klanten in Dubai en Saoedi-Arabië. Maar importeren naar Marokko was geen optie, bleek al snel. De invoerrechten op een stroopwafel bedragen 86 procent.
Uiteindelijk werd El Arkoubi benaderd door een Zuid-Afrikaan wiens stroopwafelfabriek failliet was gegaan. El Arkoubi kon zijn twintig jaar oude stroopwafelmachines voor een paar ton overnemen om in Marokko te beginnen. Hij hoeft pas in 2010 af te gaan betalen. ‘Ik heb veel geluk gehad’, zegt El Arkoubi.
Hij deed marktonderzoek, huurde een pand en liet de machines uit Zuid-Afrika komen. Al snel kwam hij erachter dat zaken doen in Marokko heel anders gaat dan in Nederland. ‘Als je hier op vakantie bent, doet iedereen heel vriendelijk. Maar als je voor zaken komt, denkt iedereen: die komt uit Europa en heeft geld.’
Ook doet men vaak de dingen mooier voorkomen dan ze zijn. ‘Dan zeggen mensen tegen me: dat gaat zeker lukken, maar dat is dan meer gebaseerd op hoop dan op concrete afspraken’, legt hij uit. De afgelopen anderhalf jaar heeft hij veel tijd gestoken in vriendschappen sluiten met mensen die iets voor hem kunnen betekenen.
Zo heeft hij de distributie van zijn stroopwafels kunnen regelen via een bevriende directeur die verantwoordelijk is voor de leverantie van een bekend koffiemerk in Marokko. ‘Die man heeft tegen zijn distributeurs gezegd dat ze mij moeten helpen. En nu doen deze distributeurs iets meer voor mij’, zegt hij. Van corruptie heeft hij tot nu toe geen last gehad.
Het eerste jaar wil hij 6 miljoen koekjes produceren, de totale capaciteit bedraagt 12 miljoen stuks per jaar. Hij gaat de koekjes per twee en negen stuks verkopen, voor respectievelijk 25 en 80 eurocent. Voorlopig heeft hij twaalf man personeel in dienst, die tussen de 120 en 550 euro per maand verdienen.
De totale investering bedraagt nu 420.000 euro, inclusief machines, waarvan hij zelf 75.000 euro heeft ingelegd. ‘In Nederland heb je een paar miljoen nodig om zo’n bedrijf op te zetten’, concludeert hij. Hij is nu anderhalf jaar fulltime bezig en vraagt zich regelmatig af hoe het zover heeft kunnen komen. In Nederland op de markt staan, in Marokko zijn eigen fabriek opzetten.
Bron: http://www.deondernemer.n(...)kt-voor-Marokko.html
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1123572quote:Mohammed Germiani is een Irakese vluchteling die met zijn Nederlandse vrouw Lida en hun twee kinderen emigreert naar Noorwegen om aldaar Hollandse boerenkaas te gaan maken. Althans, dat dénkt hij. Eenmaal in het nieuwe thuisland aangekomen, blijkt dat de toezegging van een Noorse burgemeester dat de Nederlanders in zijn gemeenschap wel een kaasmakerij kunnen gaan runnen, geenszins wordt verzilverd. En dat terwijl Mohammed en Lida in Noorwegen al een huis hebben gehuurd en in Nederland al hun schepen achter zich hebben verbrand. Ze hebben voor tienduizenden euro's kaasmakerij-apparatuur aangeschaft in de hoop hier in Noorwegen zo snel mogelijk geld mee te gaan verdienen. Na het teleurstellende gesprek met de burgemeester besluit Mohammed maar op een andere manier vaart zetten achter zijn ambitieuze plannen. Maar zijn werktempo lijkt niet altijd even soepel overeen te komen met dat van de Noren.
Niet alleen Nederlanders.quote:Op zondag 7 april 2013 09:01 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Cool, wist ik niet. Maar kom op nou; het is ColOmbia... waarom doen al die Nederlanders dat toch fout?
quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 23:36 schreef Budapestenaar het volgende:
[ afbeelding ]
Belfrit in Boedapest. Belgisch, niet Nederlands, maar ze verkopen er wel frikandellen speciaal (die ze Belgian sausages noemen - de vlegels). Overigens is Belfit niet echt een daverend suces en heb ik begrepen dat de Hongaarse vestigingen worden opgedoekt.
Nutella op poffertjes? ...quote:Op vrijdag 12 april 2013 19:08 schreef zeebeschuit het volgende:
Nieuwe poffertjeskraam in Camden, london. De vorige was van nederlanders maar die zijn weg dus nu dagelijks gerund door 2 australische!
[ afbeelding ]
Blijft wennen al die Engelsen die er Nutella op willen.
De oranje kleur van wortels dus.quote:Prof Hartley said that it was the Dutch who selectively bred wild (white) and cultivated (purple) carrots to create the orange ones that we all know today. The orange was popular because it is the Netherland’s national colour and, at the time, the Dutch were fighting for independence.
En dan maar hopen dat ze daar iets anders dan Oranjeboom schenken. In NL bestaat het niet meer (maar goed ook want wat een bochtquote:Op vrijdag 10 januari 2014 14:54 schreef Blik het volgende:
Bierhuis Rotterdam in hartje Helsinki, stond wel even raar te kijken toen ik dat zag
Zou het niet weten, ben niet naar binnen gegaanquote:Op vrijdag 10 januari 2014 15:15 schreef Individual het volgende:
[..]
En dan maar hopen dat ze daar iets anders dan Oranjeboom schenken. In NL bestaat het niet meer (maar goed ook want wat een bocht), maar in het buitenland nog wel. (de 8,5% versie
)
quote:Op zaterdag 11 januari 2014 14:11 schreef Straatklinker het volgende:
Om eerst nog even bij boedapest te blijven; ik zag dit nog staan in de supermarkt:
[ afbeelding ]
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |