Ja je toetst of H0 verworpen kan worden dus de uitkomst is wel of niet verwerpen. Toch snap ik het niet helemaal waarom je niet het woord accepteren mag gebruiken, zeker als je dat resultaat wel in je verdere berekeningen voor waar aanneemt.quote:Op donderdag 13 oktober 2011 23:05 schreef twaalf het volgende:
Daar zit nog een bepaald filosofisch verschil tussen. Aangezien de inferentiële methode bestaat uit het verwerpen van H0, kan het resultaat van die methode nooit zijn dat je H0 accepteert. De methode heeft maar twee uitkomsten, of je verwerpt wel of je verwerpt niet.
Maar over die filosofie moet je je na een tijdje maar heen zetten. Ik zeg na een toets gewoon altijd H0 is waar of H1 is waar, iedereen snapt toch wat je daarmee bedoelt.
Blijven oefenen en doorzetten. Hoe meer je oefent hoe sneller je het op gaat pikken... je moet die manier van denken trainen .quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 09:22 schreef EngineerA het volgende:
Jongens, ik heb ENORM veel problemen met mijn schakeljaar, de wiskundige vakken steek ik ENORM veel tijd in, de theorie, vooral achter Lineaire Algebra, is onbegrijpelijk. Weet niet hoe ik dit moet oppakken, werk soms tot 10 uur 's avonds op de TU door met het huiswerk, en voornamelijk de theoretsiche vragen zijn moeilijk en onbegrijpelijk... dit is trowuens mijn tweede keer... hoe pak ik dit nou op?
Veel vragen lukt het mij om te maken... de manier om het op te schrijven en te verklaren, DAAR heb ik problemen mee, en daar verneuk ik tentamens mee, terwijl ik de sommen gewoon kan maken...quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 10:51 schreef thenxero het volgende:
[..]
Blijven oefenen en doorzetten. Hoe meer je oefent hoe sneller je het op gaat pikken... je moet die manier van denken trainen .
http://liesandstats.wordp(...)r-fail-to-reject-it/quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 10:49 schreef thenxero het volgende:
[..]
Ja je toetst of H0 verworpen kan worden dus de uitkomst is wel of niet verwerpen. Toch snap ik het niet helemaal waarom je niet het woord accepteren mag gebruiken, zeker als je dat resultaat wel in je verdere berekeningen voor waar aanneemt.
Even een voorbeeld:
H0: P is waar
H1: P is niet waar
Je gaat een toets doen en je kan H0 niet verwerpen. Vervolgens neem je aan dat P waar is in je verdere berekeningen. Dan heb je de uitspraak "P is waar" toch niet alleen niet verworpen, maar ook geaccepteerd? Dat je het niet zeker weet dat P echt waar is, dat klopt. Maar ook als je H0 verwerpt weet je niet zeker of dat terecht is en dat P niet waar is.
Dat jij H0 is waar of H1 is waar zegt is eigenlijk hetzelfde als zeggen dat je H0 of H1 accepteert, dus dat mag dan ook niet. En wat is de filosofie precies?
Ik heb m'n post al veranderd Ik vroeg mij dat zelf ook af.quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 16:57 schreef GlowMouse het volgende:
Waarom zou je er niet mee doorrekenen als je niet kunt aantonen dat het niet waar is?
Schakeljaar waarvan precies?quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 09:22 schreef EngineerA het volgende:
Jongens, ik heb ENORM veel problemen met mijn schakeljaar, de wiskundige vakken steek ik ENORM veel tijd in, de theorie, vooral achter Lineaire Algebra, is onbegrijpelijk. Weet niet hoe ik dit moet oppakken, werk soms tot 10 uur 's avonds op de TU door met het huiswerk, en voornamelijk de theoretsiche vragen zijn moeilijk en onbegrijpelijk... dit is trowuens mijn tweede keer... hoe pak ik dit nou op?
Heel eenvoudig, omdat je bij de tweede conform de opdracht kunt factoriseren in lineaire factoren met reële coëfficiënten, en bij de eerste niet. z2 - 1 heeft dan ook geen negatieve discriminant.quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 17:28 schreef Physics het volgende:
3.11 Splits de volgende reële polynomen in reële lineaire factoren en reële kwadratische factoren met een negatieve discriminant
Bij z^4+2z^2+1 = (z^2+1)^2
Bij z^4-2z^2+1 = ((z-1)^2)*((z+1)^2)
Waarom bij de 2e niet gewoon (z^2-1)^2?
Oh, misschien had ik de opdracht moeten lezenquote:Op vrijdag 14 oktober 2011 17:40 schreef Riparius het volgende:
[..]
Heel eenvoudig, omdat je bij de tweede conform de opdracht kunt factoriseren in lineaire factoren met reële coëfficiënten, en bij de eerste niet. z2 - 1 heeft dan ook geen negatieve discriminant.
Ik snap het punt, maar je zou ook kunnen zeggen dat je met accepteren niet bedoelt dat het waar is, maar dat er niet voldoende reden is om iets anders aan te nemen.quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 16:54 schreef JohnSpek het volgende:
[..]
http://liesandstats.wordp(...)r-fail-to-reject-it/
Het is wat stelliger om te zeggen dat iets waar is, dan dat er niet genoeg bewijs is om de veronderstelde situatie te verwerpen. Je weet niet of iets waar is of niet, je weet enkel dat er geen reden is om de veronderstelde situatie te verwerpen indien er geen significante afwijkingen zijn gevonden.
Het nadeel van een bewijs met inductie is dat het niet heuristisch is, dus je moet al weten wat de formule is voor e.g. de som van de kwadraten of kubieken (derde machten) van de eerste n natuurlijke getallen alvorens je een bewijs met inductie kunt geven. Een afleiding van een dergelijke formule is toch wat anders. In dit geval weet Physics al wat hij moet bewijzen, en is gebruik van inductie dus inderdaad de aangewezen weg, maar eerder vroeg Physics ook al naar een uitdrukking voor de som van de kwadraten van de eerste n natuurlijke getallen en hoe je aan die formule komt, en dan is het geven van de kant en klare formule met de opmerking dat je deze kunt bewijzen met inductie geen antwoord op de eigenlijke vraag.quote:Op zaterdag 15 oktober 2011 12:16 schreef GlowMouse het volgende:
Het mag wel (want het is makkelijk aan te tonen), maar ik vraag me af of inductie niet simpeler is.
Ja, en dat is inderdaad zelfs handig als je het gevraagde middels inductie wil bewijzen. Als je wil zien waarom en hoe het bewijs dan gaat moet je maar even hier kijken. Wil je daarentegen een afleiding van de somformule zonder gebruik van inductie, dan kan ik je aanraden eens naar het verschil van de vierde machten van opeenvolgende natuurlijke getallen te kijken en deze verschillen te sommeren. Je krijgt dan een zogeheten telescoopreeks waarin alle termen uitgezonderd de eerste en de laatste tegen elkaar weg vallen.quote:Op zaterdag 15 oktober 2011 12:00 schreef Physics het volgende:
Bewijs dat de som van k=1 t/m N met k^3 gelijk is aan (de som van k=1 t/m N met k)^2
Mag ik dan gebruiken dat de som van k=1 t/m N met k gelijk is aan 1/2n(n+1)?
Ik heb eerst die somformule bewezen en daarmee de oorspronkelijke vraag bewezen dmv volledige inductie.quote:Op zaterdag 15 oktober 2011 17:44 schreef GlowMouse het volgende:
Ik zie dat je met inductie ook de somformule nodig hebt van . Met die formule is het bewijs vijf regeltjes.
Ja bedankt, het is me zelf ook al gelukt!quote:Op zaterdag 15 oktober 2011 17:01 schreef Riparius het volgende:
[..]
Ja, en dat is inderdaad zelfs handig als je het gevraagde middels inductie wil bewijzen. Als je wil zien waarom en hoe het bewijs dan gaat moet je maar even hier kijken. Wil je daarentegen een afleiding van de somformule zonder gebruik van inductie, dan kan ik je aanraden eens naar het verschil van de vierde machten van opeenvolgende natuurlijke getallen te kijken en deze verschillen te sommeren. Je krijgt dan een zogeheten telescoopreeks waarin alle termen uitgezonderd de eerste en de laatste tegen elkaar weg vallen.
quote:Op woensdag 12 oktober 2011 16:14 schreef GNT het volgende:
u(x, y) = min{2x, y}, bepaal u'y(8, 20).
u'y(8, 20) = 0 (volgens de uitwerkingen)
Moet dit niet u'y(8, 20) = 1 zijn?
Dit is het antwoord van een tentamen van vorig jaar, dus ik kan me niet voorstellen dat het fout is.quote:
Dat je hier 5x = 6y+2 mist.quote:Op zondag 16 oktober 2011 15:08 schreef Tauchmeister het volgende:
5x > 6y+2, dan u′y(3, 2) = 6
5x < 6y+2, dan u′y(3, 2) = 0
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |