Sneller dan het licht! #2

Het voorbeeld klopt ook niet erg. Stel je zou die snelheid kunnen halen, en je wilt een meting doen, dan kan dat niet omdat je tijds-eenheden dan niet meer toereikend zouden zijn. Maargoed ik snap er toch niets van, dat is duidelijk.

quote:

Op maandag 26 september 2011 23:41 schreef Eartling het volgende:
Stel je zou die snelheid kunnen halen, en je wilt een meting doen, dan kan dat niet omdat je tijds-eenheden dan niet meer toereikend zouden zijn.

Wat bedoel je hiermee?

Sneller dan het licht betekent niet terugreizen in de tijd. Voor veel mensen is dat toch echt wel de definitie van tijdreizen: dat de klok achteruit gaat in plaats van vooruit.

Die neutronen, die sneller zijn gegaan dan de lichtsnelheid (even aannemend dat dit inderdaad zo is en dat het dus geen meetfout is), hebben er hoe dan ook een zeer, zeer korte, maar positieve tijd over gedaan om van punt A naar punt B te komen. Kortom, de "time's arrow" (ofwel, de richting van de tijd) is niet verandert.

De natuurwetten omtrent entropie schrijven ook voor dat entropie alleen maar kan toenemen. In feite wordt met die wetten gezegd dat de kansverdeling niet tijdsomkeerbaar invariant is. Kortom, terug in de tijd heeft een volstrekt andere kansverdeling dan vooruit.

Neem het volgende voorbeeld: in een perfecte, vierkante en verder lege kamer (met 1 deur) loopt iemand naar binnen, laat een tennisbal op de grond vallen en loopt de kamer weer uit. De tennisbal zal na verloop van tijd stil komen te liggen. De kans hierop is 100%, tenzij de vloer van de kamer 100% rigide is en de tennisbal 100% elastisch - dat is echter niet realistisch.

Keer dat nu om: vanuit stilstand begint de tennisbal ineens langzaam te bewegen, te stuiteren, steeds hoger en hoger, tot hij in de hand springt van iemand die op het juiste moment de kamer komt binnenlopen. Bij vooruitgaande tijd is er geen enkel fysisch proces waardoor die tennisbal ineens uit zichzelf gaat stuiteren - en bovendien ook nog eens steeds harder. De manier waarop de tennisbal zijn energie kwijtraakt (en daarmee de entropie verhoogt) is niet omkeerbaar, bij vooruitgaande tijd. Bij achteruitgaande tijd is het echter volstrekt normaal.

Een ander voorbeeld is het vermengen van een druppel inkt in een glas water. Bij vooruitgaande tijd wordt het een homogene verdeling, zal de druppel inkt nooit meer samenkomen als druppel. Bij teruggaande tijd spettert 'ie echter op een gegeven moment zo het glas uit.

quote:

Ik hoor net een interview met een wetenschapper over dit fenomeen. Kun jij misschien ( kort ) uitleggen waarom het voorgesteld wordt als ' het doel raken voordat je de bal raakt ' ?

Ik snap echt niet waarom deze wetenschappers en het gros van de mensen hier tot de conclusie komen dat het neutrino terug in de tijd is gegaan. Je ziet iets dat niet zou kunnen volgens de huidige definitie, dus is het onmogelijke daadwerkelijk gebeurd want de huidige definitie zegt dat het zo gebeurd zou moeten zijn. Ehh...

quote:

Op maandag 26 september 2011 23:55 schreef Maurice76 het volgende:
Sneller dan het licht betekent niet terugreizen in de tijd. Voor veel mensen is dat toch echt wel de definitie van tijdreizen: dat de klok achteruit gaat in plaats van vooruit.

Heb je al eens aan de neutrino gevraagd hoe laat het is? Serieuze vraag.

quote:

Op maandag 26 september 2011 23:55 schreef Maurice76 het volgende:
Sneller dan het licht betekent niet terugreizen in de tijd. Voor veel mensen is dat toch echt wel de definitie van tijdreizen: dat de klok achteruit gaat in plaats van vooruit.
...

Ja dat heb ik hier ook al eens gezegd. Men gaat er vanuit dat de tijd alleen maar 1 richting op kan gaan. Is het glas halfvol of halfleeg? Voor elke impuls, maak je ook het negatieve complement. Maar wat is tijd? Tijd is slechts een referentiekader. Ook een referentiekader heeft een complement. Iedereen gaat zowel vooruit in de tijd, als vanaf de andere kant gezien in inverse terug in de tijd. Het referentiekadercomplement zou groter kunnen worden door een geforceerde opeenstapeling van met elkaar vermengde dimensies (bijv. extreem zware massa of antimaterie) waardoor het verloop van tijd samengedrukt zou kunnen worden tot een bolvorm of inverse bolvorm. Zo zou je met genoeg massa en/of energie een 'tijdmachine' kunnen maken, of een warpdrive, of een vliegtuig, geheel volgens de geldende relativiteitsregels.

Sterker nog, het gebeurt nu al in mindere mate om ons heen, we noemen het zwaartekracht en de verbuiging van het tijd referentiekader het 'volgen van geodeten in ruimte-tijd'. Het is hetzelfde.

quote:

Op maandag 26 september 2011 23:53 schreef pfaf het volgende:

[..]

Wat bedoel je hiermee?

Dat je dan de min in zou gaan, qua tijd. Of terug in de tijd volgens sommige.

Maargoed jullie zijn mij allang kwijt met dit onderwerp

Kan dit fenomeen niet de oorzaak zijn?



Als neutrino's zich overal en alom door materie heen bewegen en wij schieten daar nog eens een straal neutrino's doorheen dan wordt de energie sneller dan bewegende deeltjes overgegeven.

Ik bedoelde neutronen trouwens... De stroom neutronen die verzonden wordt beweegt zich juist in 1 richting, naar de detector 700 km verderop.

quote:

Op maandag 26 september 2011 23:32 schreef Eartling het volgende:

[..]

Kijk, daar gaat het om

Ik hoor net een interview met een wetenschapper over dit fenomeen. Kun jij misschien ( kort ) uitleggen waarom het voorgesteld wordt als ' het doel raken voordat je de bal raakt ' ? Dit raakt kant nog wal in mijn logica, hij heeft er een tijd voor nodig gehad. ongeveer 0,00243.. Zodra je ergens rond de 820.000 km per seconde reist dan ga je sneller, en raakt de bal het doel eerder dan jij geschoten hebt.

Ik moet echt dringend terug naar school merk ik

quote:

Op vrijdag 23 september 2011 16:48 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ruimte en tijd zijn gekoppeld volgens de relativiteitstheorie.

Je kunt het als volgt zien. Objecten hebben verschillende snelheden in de ruimte. Dat hangt o.a. af van de waarnemer die naar het object kijkt. Objecten hebben ook verschillende snelheden in de tijd. Dat wil zeggen: klokken van verschillende waarnemers zullen in het algemeen verschillend lopen. Het blijkt dat als jij als waarnemer naar een andere waarnemer of object kijkt ziet, dat hoe hoger de ruimtelijke snelheid is die je van dat object meet, des te trager de klok van het object loopt (t.o.v jouw klok!). Dit is erg belangrijk; er is een soort weegschaal tussen bewegen in de ruimte, en "bewegen in de tijd".

Met dit idee in het achterhoofd kun je een soort "snelheid in de ruimtetijd" definieren. Dit doe je aan de hand van de zogenaamde eigentijd. Het blijkt dat de grootte van deze ruimtetijdsnelheid voor alle objecten en waarnemers de lichtsnelheid is. Dus zowel jij, de aarde, fotonen als noem maar op bewegen met de lichtsnelheid door de ruimtetijd. De ruimtelijke en tijdelijke snelheden zullen natuurlijk per object en waarnemer verschillen.

Objecten kunnen deze ruimtetijdsnelheid dan verdelen over de ruimte, en over de tijd. Hoe meer je over de ruimte verdeelt, des te minder blijft er voor de tijd over. En vice versa. En weer: dit is een waarnemersafhankelijk statement.

Fotonen bewegen t.o.v elke waarnemer met de lichtsnelheid door de ruimte. Dan blijft er geen snelheid over die zo'n foton in de tijdsrichting kan besteden. We meten dus dat "de klok van het foton stilstaat".

Je kunt je dus voorstellen, dat wanneer iets nog sneller dan het licht beweegt, we niet meer zullen meten dat de klok van zo'n object stilstaat, maar dat de klok van zo'n object terug in de tijd loopt!.

Met behulp van een ruimtetijddiagram kun je inderdaad aantonen dat als iets sneller dan het licht gaat, er altijd een waarnemer is te vinden die zal zien dat de causaliteit van zo'n object wordt omgedraaid: dingen zullen eerder aankomen dan vertrekken etc.

quote:

Op maandag 26 september 2011 23:55 schreef Maurice76 het volgende:
Bij vooruitgaande tijd is er geen enkel fysisch proces waardoor die tennisbal ineens uit zichzelf gaat stuiteren - en bovendien ook nog eens steeds harder. De manier waarop de tennisbal zijn energie kwijtraakt (en daarmee de entropie verhoogt) is niet omkeerbaar, bij vooruitgaande tijd. Bij achteruitgaande tijd is het echter volstrekt normaal.

Je noemde het begrip entropie. Het proces wat je hier beschrijft is in termen van de statistische fysica (of statistische mechanica) niet onmogelijk, maar slechts uiterst onwaarschijnlijk.

Entropie is een maat voor het aantal mogelijke "microscopische configuraties". Als ik een gas van N>>1 moleculen heb in een doos, dan is er een groot aantal mogelijkheden om die moleculen in die doos te zetten. Een heleboel van die mogelijkheden zullen corresponderen met 1 en dezelfde macroscopische configuratie, beschreven door b.v. de temperatuur T en de energie E. De microscopische configuraties zijn voor ons dus onzichtbaar; we kunnen moeilijk elk molecuul apart gaan meten, omdat N>>1. Daarom gebruiken we ook statistiek.

Nou is een axioma in de statistische fysica, dat elke microscopische configuratie even waarschijnlijk is. Je zult dan na verloop van tijd hoogst waarschijnlijk die macroscopische configuratie meten in de doos die compatibel is met het grootste aantal microscopische configuraties. Dit is evenvoudige statistiek; de kans op een bepaalde macroscopische configuratie is evenredig met het aantal compatibele microscopische configuraties.

De macroscopische configuratie compatibel met het grootste aantal microscopische configuraties is per definitie de toestand van maximale entropie, en noemen we "evenwicht". Maar er is statistisch gezien een bijzonder kleine kans dat we na verloop van tijd zullen meten dat alle N>>1 moleculen zich in 1 klein hoekje van de doos bevinden. Hoe groter N, des te onwaarschijnlijker is deze vondst. Maar het is niet onmogelijk

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 00:14 schreef Onverlaatje het volgende:
Tijd is slechts een referentiekader. Ook een referentiekader heeft een complement. Iedereen gaat zowel vooruit in de tijd, als vanaf de andere kant gezien in inverse terug in de tijd. Het referentiekadercomplement zou groter kunnen worden door een geforceerde opeenstapeling van met elkaar vermengde dimensies (bijv. extreem zware massa of antimaterie) waardoor het verloop van tijd samengedrukt zou kunnen worden tot een bolvorm of inverse bolvorm. Zo zou je met genoeg massa en/of energie een 'tijdmachine' kunnen maken, of een warpdrive, of een vliegtuig, geheel volgens de geldende relativiteitsregels.

Ik lees een boel woorden, maar ik heb eigenlijk geen idee wat je nou probeert te zeggen. Je zou es kunnen proberen het in simpele woorden uit te leggen, eventueel met formules, en terminologie te gebruiken die in de literatuur wordt toegepast. Dat maakt het een stuk toegankelijker

Zo heb ik geen idee wat je met "referentiekadercomplement" bedoelt in deze context.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 09:12 schreef Haushofer het volgende:

[..]


[..]

goeie, ik stond net op het punt om zo´n voorbeeld te gaan zoeken.

We kunnen het nu ook nog niet meten of zien, maar als ze bij de verzendende partij hadden kunnen ´volgen´ waar de neutrino was, hadden ze hem achteruit zien vliegen.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 09:12 schreef Haushofer het volgende:

[..]


[..]

Thanks Haushofer

Ik ga nu niet net doen of ik het allemaal snap, maar toch gaat het er niet in. Ga je er nu niet vanuit dat 'tijd' iets absoluuts is ? Waar dus niet aan getornd kan worden en derhalve dat een deeltje dus terug in de tijd gaat/moet. Volgens huidige redeneringen.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 09:28 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik lees een boel woorden, maar ik heb eigenlijk geen idee wat je nou probeert te zeggen. Je zou es kunnen proberen het in simpele woorden uit te leggen, eventueel met formules, en terminologie te gebruiken die in de literatuur wordt toegepast. Dat maakt het een stuk toegankelijker

Zo heb ik geen idee wat je met "referentiekadercomplement" bedoelt in deze context.

Dan moet ik er eerst een studie van maken. Ik zou wel formules kunnen gaan opschrijven, maar die zijn dan natuurlijk compleet anders dan je gewend bent. Ik snap nu in elk geval wat zwaartekracht is, waarom het er is, hoe het ongeveer werkt. Maar om de geldende methodes te leren en het door te rekenen en dan te presenteren dan ben ik 20 jaar verder. Ik zou willen dat ik daarvoor de tijd kreeg Het was eigenlijk mijn hoop, dat er bij iemand een lampje gaat branden als ik het goed genoeg uitleg. Dit zal ik gaan proberen.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 09:44 schreef Eartling het volgende:

[..]

Thanks Haushofer

Ik ga nu niet net doen of ik het allemaal snap, maar toch gaat het er niet in. Ga je er nu niet vanuit dat 'tijd' iets absoluuts is ? Waar dus niet aan getornd kan worden en derhalve dat een deeltje dus terug in de tijd gaat/moet. Volgens huidige redeneringen.

Nee, juist niet. Beweging door de tijd is, net als beweging door de ruimte, een waarnemersafhankelijk statement En dus niet "absoluut", zoals in Newtoniaanse fysica.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 09:45 schreef Onverlaatje het volgende:

[..]

Dan moet ik er eerst een studie van maken. Ik zou wel formules kunnen gaan opschrijven, maar die zijn dan natuurlijk compleet anders dan je gewend bent. Ik snap nu in elk geval wat zwaartekracht is, waarom het er is, hoe het ongeveer werkt. Maar om de geldende methodes te leren en het door te rekenen en dan te presenteren dan ben ik 20 jaar verder. Ik zou willen dat ik daarvoor de tijd kreeg Het was eigenlijk mijn hoop, dat er bij iemand een lampje gaat branden als ik het goed genoeg uitleg. Dit zal ik gaan proberen.

Dat is denk ik het moeilijkste aan wetenschap: je ideeėn zo helder presenteren dat het toegankelijk wordt voor een zo breed mogelijk publiek. En zo eenvoudig mogelijk Veel mensen trappen in de valkuil van zaken onnodig moeilijk maken. Ik ook.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 09:46 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Nee, juist niet. Beweging door de tijd is, net als beweging door de ruimte, een waarnemersafhankelijk statement En dus niet "absoluut", zoals in Newtoniaanse fysica.

Bedankt voor de reactie. Dit moet ik even laten inwerken

Over tijd gesproken, en in het verlengde de buiging en het versnellen en vertragen ervan. Heb ik de volgende vraag, bewegen atomen langzamer als het dichter bij een grote massa staat ?

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 10:04 schreef Eartling het volgende:
Over tijd gesproken, en in het verlengde de buiging en het versnellen en vertragen ervan. Heb ik de volgende vraag, bewegen atomen langzamer als het dichter bij een grote massa staat ?

Bij dit soort vragen moet je je altijd afvragen: ten opzichte van welke waarnemer?

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 10:09 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Bij dit soort vragen moet je je altijd afvragen: ten opzichte van welke waarnemer?

Dat doet er volgens mij niet toe, want ik heb het niet over tijd eigenlijk. Wat ik bedoel is dat als er veel zwaartekracht of aantrekkingskracht zogezegd op deeltjes is dan vertragen de deeltjes misschien ?

Dat zou betekenen dat oneindige massa en dus de zwaartekracht in bv een zwart gat het licht niet naar buiten kan ontsnappen. Omdat de deeltjes met massa aangetrokken worden naar het centrum van de massa. ?

Ik hoop dat je mij kunt volgen nog ? Klopt de redenatie tot zover eigenlijk.

Verder is dan de redenatie dat dan de tijd langzamer lijkt te verlopen als de klok ( atoom ) dichter bij bv de aarde staat, en dus langzamer lijkt te lopen door diezelfde aantrekkingskracht in vergelijking met een atoomklok in de ruimte, maar tijd dus eigenlijk niet. Slecht een atoomvertraging.

[ Bericht 1% gewijzigd door Eartling op 27-09-2011 10:37:38 ]