F&S Films & Series
Flitsende films en spannende series, bespreek het hier met elkaar!
Happiness uit 1998 van Todd Solondz.
Wat een film
Wat een film
I think universal harmony is a pipedream and it may be more productive to focus on more modest goals, like a ban on yodeling.
Hehe, inderdaad.quote:Op dinsdag 11 oktober 2011 17:58 schreef ThaTim het volgende:
Happiness uit 1998 van Todd Solondz.
Wat een film
The King of Kong (2007, Seth Gordon)
Geweldige docu over de recordhouders van originele Arcade games, en dan met name King Kong. De nieuwkomer Steve Wiebe probeert het wereldrecord van ultracreep (denk Tom Cruise in Magnolia) Billy Mitchell te verslaan, maar merkt langzamerhand hoe raar het wereldje wordt als je er zo diep in komt.
Grappig, interessant, soms zelfs treurig, en wat een maffe gasten zeg. Heerlijk zitten genieten. 8/10
Geweldige docu over de recordhouders van originele Arcade games, en dan met name King Kong. De nieuwkomer Steve Wiebe probeert het wereldrecord van ultracreep (denk Tom Cruise in Magnolia) Billy Mitchell te verslaan, maar merkt langzamerhand hoe raar het wereldje wordt als je er zo diep in komt.
Grappig, interessant, soms zelfs treurig, en wat een maffe gasten zeg. Heerlijk zitten genieten. 8/10
Melancholia
Kort maar krachtig gezegd. Dikke vette boutfilm, met prachtige scenes.
Ik geef het geeneens een cijfer...
Kort maar krachtig gezegd. Dikke vette boutfilm, met prachtige scenes.
Ik geef het geeneens een cijfer...
Football. Glorious football. Dont care what it looks like.
quote:Op dinsdag 11 oktober 2011 19:07 schreef daftme het volgende:
Melancholia
Kort maar krachtig gezegd. Dikke vette boutfilm, met prachtige scenes.
Ik geef het geeneens een cijfer...
Je spreekt je zelf nog al tegen.quote:
Op donderdag 6 januari 2011 23:31 schreef Chillerd het volgende:
O ja. Op FOK is iedereen perfect.
O ja. Op FOK is iedereen perfect.
Klopt. Zoals eerder gezegd is het misschien wel het best omschreven. Ik quote HostiMeister:quote:
Dat laatste gedeelte ben ik niet mee eens. In de hele film zat gewoon veel meer in.quote:Als jij een film kan maken die eigenlijk "Hoe gaan twee neurotische wijven om met het feit dat het einde van de aarde nadert?" had moeten heten en dan toch nog een goede film weet neer te zetten die mij ook nog eens ongevraagd allerlei dingen laat afvragen nadien dan weet je wat je doet. Netjes.
Football. Glorious football. Dont care what it looks like.
geniale film iddquote:
Happiness uit 1998 van Todd Solondz.
Wat een film
Het is een goed verhaal, een planeet die op ramkoers ligt met aarde, maar vanuit een verkeerd en saai oogpunt gefilmt. De twee neurotische vrouwen en de boel eromheen dus. Daarentegen heeft de film wel prachtige scenes.
Kijk de film maar
Kijk de film maar
Football. Glorious football. Dont care what it looks like.
Vond je ook niet dat driekwart van de film gewoon overbodig is? Maar wel mooi gefilmt?quote:Op dinsdag 11 oktober 2011 19:33 schreef picodealion het volgende:
[..]
2x gezien maar ik snap geen hol van wat je zegt.
Football. Glorious football. Dont care what it looks like.
Ah, nu zeg je iets dat ik begrijp. Niet driekwart, maar wel minstens een derde. Maar mooi was 'ie zeker.quote:
[..]
Vond je ook niet dat driekwart van de film gewoon overbodig is? Maar wel mooi gefilmt?
Bunraku
Deze film met een flinke sterrencast (Josh Hartnett, Gackt, Ron Perlman, Woody Harrelson, Kevin McKidd en Demi Moore) draait om de strijd van twee individuen tegen een common enemy. Op hun weg naar hun persoonlijke doelen komen ze elkaar en zichzelf tegen.
De stijl is als een poppentheater, wat Bunraku ook betekent. Veel geanimeerd dus en een bijzonder interessante filmwijze. Er zit een omniscient narrator in die de beetjes bij elkaar praat. Verder wordt er uiteraard veel gevochten.
Persoonlijk ben ik zwaar fan van deze Japanse stijl en heb dus ook enorm genoten van de film.
Het is een soort Japanse Action Western en die combinatie sprak me heel erg aan.
Ik zou niet weten waarom deze film maar een 6.1 krijgt, wat mij betreft is ie een dikke 8 waard.
Deze film met een flinke sterrencast (Josh Hartnett, Gackt, Ron Perlman, Woody Harrelson, Kevin McKidd en Demi Moore) draait om de strijd van twee individuen tegen een common enemy. Op hun weg naar hun persoonlijke doelen komen ze elkaar en zichzelf tegen.
De stijl is als een poppentheater, wat Bunraku ook betekent. Veel geanimeerd dus en een bijzonder interessante filmwijze. Er zit een omniscient narrator in die de beetjes bij elkaar praat. Verder wordt er uiteraard veel gevochten.
Persoonlijk ben ik zwaar fan van deze Japanse stijl en heb dus ook enorm genoten van de film.
Het is een soort Japanse Action Western en die combinatie sprak me heel erg aan.
Ik zou niet weten waarom deze film maar een 6.1 krijgt, wat mij betreft is ie een dikke 8 waard.
Bringing them big boy toys, I do big boy things, I make big boy noise
The Dead
Zeer matige b-zombie-film over een afrikaans land dat als laatste op aarde nog niet (geheel) overspoeld is door de doden. De film volgt een amerikaanse militair en een afrikaanse vader die vluchten voor het onheil.
Wat volgt is een bijna 2 uur durende roadmovie waarbij men elke 10 minuten weer wat zombies tegenkomt, deze afknalt en weer verder gaat. Men heeft wel een bestemming voor ogen maar het maakt je als kijker helemaal niets uit wat gebeurt.
De matige effects, slechte acteurs en de totaal ontbrekende spanning maken dit tot de minste zombiefilm die ik me kan herinneren.
4.5
Zeer matige b-zombie-film over een afrikaans land dat als laatste op aarde nog niet (geheel) overspoeld is door de doden. De film volgt een amerikaanse militair en een afrikaanse vader die vluchten voor het onheil.
Wat volgt is een bijna 2 uur durende roadmovie waarbij men elke 10 minuten weer wat zombies tegenkomt, deze afknalt en weer verder gaat. Men heeft wel een bestemming voor ogen maar het maakt je als kijker helemaal niets uit wat gebeurt.
De matige effects, slechte acteurs en de totaal ontbrekende spanning maken dit tot de minste zombiefilm die ik me kan herinneren.
4.5
Bridesmaids (2011, VS, Paul Feig)
Ik vond hem best geinig en vermakelijk. Kristen Wiig draagt de film goed. Rose Byrne doet goed wat haar rol vraagt; irritant perfect zijn. Die dikke vond ik nog het leukst. De rest van de karakters waren te weinig uitgewerkt.
Op het eind gaat het drama in het verhaal het meer overnemen, wat imo ook wel in een iets rapper tempo had kunnen worden afgerond.
cijfer: 7
Clockers (1995, VS, Spike Lee)
De film is op z'n best in scène waarin Spike Lee de sfeer van het leven in de ghetto probeert over te brengen, zoals hij eerder ookal deed in het betere Do The Right Thing. De soundtrack die hij daarbij gebruikt is één van de grootste pluspunten van de film.
Het plot zelf is jammer genoeg niet al te onderhoudend. Waardoor de film soms wat saai wordt.
cijfer: 6.5
Over the Edge (1979, VS, Jonathan Kaplan)
Mijn interesse in deze film werd gewekt doordat Arcade Fire er stukjes van liet zien tijdens hun concert.
De stukjes die zij lieten zien met hun muziek eronder waren echter beter dan de hele film. Het grootste probleem was dat het te duidelijk dat je sympathiseert met de kinderen. Door argumenten te geven waarom die kinderen zich gedragen als ze doen, namelijk dat er niks te doen is in dat stadje voor ze en de volwassenen totaal geen rekening houden met hun wensen. Misschien word ik oud, maar ik kreeg juist steeds meer een afkeer van de kinderen. Want het gedrag van deze kinderen heeft weinig meer te maken met lol trappen uit verveling, omdat er niks te doen. Maar is gewoon criminaliteit dat voortkomt uit het kortzichtige, egoïstische, niet over gevolgen nadenkende gedrag van pubers met de dood van meerdere personen als gevolg.
Het acteerwerk, vooral van een debuterende jonge Matt Dillon, en de regie zijn verder gelukkig wel in orde.
cijfer: 5.5
Attack the Block (2011, VK, Joe Cornish)
Het is een leuk en origineel idee om eens een film te maken over een groepje geweldadige probleemkinderen, die het opnemen tegen bloeddorstige aliens.En de uitwerking ervan geeft wat ik ervan had verwacht; gewoon een vermakelijk filmpje.
cijfer: 7
Fast Five (2011, VS, Justin Lin)
Vond hem iig beter dan de vorige delen die ik zag. Met snelle auto's, lekkere vrouwen en actie is het natuurlijk best onderhoudend allemaal. Ook is dit iets meer een heist film, dan een film over straatraces zoals de vorige. Maar de hele goede ontvangsten en relatief hoge imdb-cijfer snap ik nou ook weer niet. Het is nog steeds verre van een echt goede actiefilm. Daarvoor is het allemaal iets te veel onzin.
cijfer: 6.5
Ik vond hem best geinig en vermakelijk. Kristen Wiig draagt de film goed. Rose Byrne doet goed wat haar rol vraagt; irritant perfect zijn. Die dikke vond ik nog het leukst. De rest van de karakters waren te weinig uitgewerkt.
Op het eind gaat het drama in het verhaal het meer overnemen, wat imo ook wel in een iets rapper tempo had kunnen worden afgerond.
cijfer: 7
Clockers (1995, VS, Spike Lee)
De film is op z'n best in scène waarin Spike Lee de sfeer van het leven in de ghetto probeert over te brengen, zoals hij eerder ookal deed in het betere Do The Right Thing. De soundtrack die hij daarbij gebruikt is één van de grootste pluspunten van de film.
Het plot zelf is jammer genoeg niet al te onderhoudend. Waardoor de film soms wat saai wordt.
cijfer: 6.5
Over the Edge (1979, VS, Jonathan Kaplan)
Mijn interesse in deze film werd gewekt doordat Arcade Fire er stukjes van liet zien tijdens hun concert.
De stukjes die zij lieten zien met hun muziek eronder waren echter beter dan de hele film. Het grootste probleem was dat het te duidelijk dat je sympathiseert met de kinderen. Door argumenten te geven waarom die kinderen zich gedragen als ze doen, namelijk dat er niks te doen is in dat stadje voor ze en de volwassenen totaal geen rekening houden met hun wensen. Misschien word ik oud, maar ik kreeg juist steeds meer een afkeer van de kinderen. Want het gedrag van deze kinderen heeft weinig meer te maken met lol trappen uit verveling, omdat er niks te doen. Maar is gewoon criminaliteit dat voortkomt uit het kortzichtige, egoïstische, niet over gevolgen nadenkende gedrag van pubers met de dood van meerdere personen als gevolg.
Het acteerwerk, vooral van een debuterende jonge Matt Dillon, en de regie zijn verder gelukkig wel in orde.
cijfer: 5.5
Attack the Block (2011, VK, Joe Cornish)
Het is een leuk en origineel idee om eens een film te maken over een groepje geweldadige probleemkinderen, die het opnemen tegen bloeddorstige aliens.En de uitwerking ervan geeft wat ik ervan had verwacht; gewoon een vermakelijk filmpje.
cijfer: 7
Fast Five (2011, VS, Justin Lin)
Vond hem iig beter dan de vorige delen die ik zag. Met snelle auto's, lekkere vrouwen en actie is het natuurlijk best onderhoudend allemaal. Ook is dit iets meer een heist film, dan een film over straatraces zoals de vorige. Maar de hele goede ontvangsten en relatief hoge imdb-cijfer snap ik nou ook weer niet. Het is nog steeds verre van een echt goede actiefilm. Daarvoor is het allemaal iets te veel onzin.
cijfer: 6.5
Oeeh, een KILL SCREEN, the horrorquote:
The King of Kong (2007, Seth Gordon)
[ afbeelding ]
Geweldige docu over de recordhouders van originele Arcade games, en dan met name King Kong. De nieuwkomer Steve Wiebe probeert het wereldrecord van ultracreep (denk Tom Cruise in Magnolia) Billy Mitchell te verslaan, maar merkt langzamerhand hoe raar het wereldje wordt als je er zo diep in komt.
[ afbeelding ]
Grappig, interessant, soms zelfs treurig, en wat een maffe gasten zeg. Heerlijk zitten genieten. 8/10
!!! Maar misschien dat een paar Donkey Kong-fanaten daar wel in geïnteresseerd zijn 
.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Gewoon briljante docu. Leuk om te zien hoe die mensen hun leven leiden...quote:Op woensdag 12 oktober 2011 14:32 schreef Falco het volgende:
[..]
Oeeh, een KILL SCREEN, the horror
"Vanity, definitely my favorite sin. . . ."
Idd briljante en hilarische docu.quote:
[..]
Gewoon briljante docu. Leuk om te zien hoe die mensen hun leven leiden...
Twilight Saga (1,2,3)
Verhaal: "Bella Swan" gaat om vage redenen een tijd bij haar vader wonen in een klein stadje. Daar ontmoet zij Edward Cullen een vampier met identiteits-issues. Bella valt voor meneer 'dreamy' en blijft ondanks zijn waarschuwingen het gevaar opzoeken. Voorts raakt zij verzeild in een achtervolging door losbandige vampieren en wordt gered door de familie Cullens. Einde deel 1
In Deel twee verlaat mr. Edward 'coming out of the closet but not until part XI of this series' Cullens, Bella omdat zijn 'pac' teveel opvalt in het stadje. Nu zoekt zij haar heil bij ene Jacob die weer door een weerwolf transitie blijkt te gaan. Aan het einde van dit deel redt Bella, Edward van zelfmoord in Italie. Omdat meneer dacht dat zij dood was. Op naar deel 3..
In deel 3 krijgen zij te maken met een groepje losbandige 'newborns' die werden gemaakt door een wraakzuchtige vampieresse Victoria waarvoor ik verwijs naar deel 1. Achwelja, de wolvies en de vampieren werken dit keer samen om Bella te beschermen. En er is veel actie.
Oordeel: De actie is oke, het verhaal is in grote lijnen ook wel oke, alleen de de chronologie v/d dialogen zijn afentoe onnavolgbaar (vooral die tussen bella en jacob) tenzij je terugspoelt en goed luistert. En dan nog worden er volgens mij dingen achterstevoren vertelt via de dialogen. Mischien slecht geregiseerd of expres gedaan om te fucken met je brein. Erg raar geschreven dialogen in ieder geval.
Verder verwacht je natuurlijk erg veel overtrokken emotionele gedoe waarvan niet te kort. En is Bella de vervelende del in het midden. Ik heb de eerste twee delen met halfdichte ogen gekeken maar dit keer beter opgelet. De verassing was deel 3 waarvan ik het bestaan niet wist. Het was tevens de leukste vond ik zelf. Verder moet dit verhaal wel zijn geschreven door een hopeloos dromende chick aan de crack...
actie: 8
cgi: 8
verhaal: 7.5
dialogen: 6.0
[ Bericht 1% gewijzigd door Schenkstroop op 13-10-2011 00:25:37 ]
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Twelve Monkeys
Oordeel: Ontiegelijk goeie film. In mijn jeugd begreep ik niet veel van het verhaal. Maar het is dus wel heel goed geregiseerd en het verhaal klopt gewoon..Zonder dat er oneffenheden als een vierkant in een rond gat worden geforceerd verloopt het vrijwel perfekt. Steengoeie doomsday-sci-fi/roman met ook wat humor. Brad Pitt speelt een riskante rol van een 'gek' maar zet het toch geloofwaardig neer al lijkt het vaak 'nep'.(maar het klopt toch wel met de realiteit geloof me). En Bruce Willlis zet ook een goede rol neer dat van tijd tot tijd verandert door zijn personage in het verhaal. De film duurt lekker lang en er wordt veel door de tijd gereisd.
9.5
iMDb: 8.1
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Je hebt 'm niet gezien? Kill Screen is geen horror maar een wereldprestatie.quote:
[..]
Oeeh, een KILL SCREEN, the horror
Tip: Kijk ook La Jetée:quote:
[ afbeelding ]
Twelve Monkeys
Oordeel: Ontiegelijk goeie film. In mijn jeugd begreep ik niet veel van het verhaal. Maar het is dus wel heel goed geregiseerd en het verhaal klopt gewoon..Zonder dat er oneffenheden als een vierkant in een rond gat worden geforceerd verloopt het vrijwel perfekt. Steengoeie doomsday-sci-fi/roman met ook wat humor. Brad Pitt speelt een riskante rol van een 'gek' maar zet het toch geloofwaardig neer al lijkt het vaak 'nep'.(maar het klopt toch wel met de realiteit geloof me). En Bruce Willlis zet ook een goede rol neer dat van tijd tot tijd verandert door zijn personage in het verhaal. De film duurt lekker lang en er wordt veel door de tijd gereisd.
9.5
iMDb: 8.1
http://en.wikipedia.org/wiki/La_jet%C3%A9e
eXistenZ (1999, David Cronenberg)
Wow. Ik wist dat het een mindfuck-film zou zijn dus ik was goed voorbereid, maar het einde wist me toch nog tot 2 keer toe te verrassen. Zonder er al te diep op in te gaan (hoge kans opm spoilers) zag ik een deel vanaf het begin al aankomen, maar omdat de regisseur wel meer rare films heeft gemaakt liet ik me toch op het verkeerde pad brengen.
Aangename verrassing, soms een paar zwakkere momentjes (af en toe slecht geacteerd en soms was een en ander wel wat geforceerd) maar al met al enorm genoten, vooral van het einde.
8/10
[ Bericht 6% gewijzigd door picodealion op 12-10-2011 23:59:40 ]
Wow. Ik wist dat het een mindfuck-film zou zijn dus ik was goed voorbereid, maar het einde wist me toch nog tot 2 keer toe te verrassen. Zonder er al te diep op in te gaan (hoge kans opm spoilers) zag ik een deel vanaf het begin al aankomen, maar omdat de regisseur wel meer rare films heeft gemaakt liet ik me toch op het verkeerde pad brengen.
Aangename verrassing, soms een paar zwakkere momentjes (af en toe slecht geacteerd en soms was een en ander wel wat geforceerd) maar al met al enorm genoten, vooral van het einde.
8/10
[ Bericht 6% gewijzigd door picodealion op 12-10-2011 23:59:40 ]
I Am a Fugitive from a Chain Gang (1932, VS, Mervyn LeRoy)
Deze film over een zo goed als onschuldige veteraan, die wordt veroordeeld tot jaren lang dwangarbeid, ontsnapt, een nieuw leven opbouwt en weer in het gevang komt, is een duidelijke aanklacht tegen het keiharde strafbeleid in de VS uit die jaren. Dat zulke harde straffen niks goeds opleveren wordt helemaal duidelijk in de befaamde laatste woorden van Paul Muni na de vraag hoe hij overleeft: "I steal."
De film is ook duidelijk een voorloper van het ontsnappingfilms-genre. Het deed mij vooral heel erg denken aan Cool Hand Luke.
cijfer: 7.5
The Thin Man (1934, VS, W.S. Van Dyke)
He zijn de karakters maken die het grote verschil maken in deze film. Het plot, een verdwenen oude uitvinder wordt verdacht van een moord op z'n vriendin, stelt niet zo veel voor. Maar het is de manier waarop de hoofdrolspelers worden betrokken in het plot dat deze film bijzonder maakt. In het begin zijn Nick en Nora namelijk nog vooral bijfiguren. We ontmoeten Nick pas een tijd de film in als hij de barmannen leert hoe ze cocktails moeten schudden op de maat van muziek. Nora arriveert even later in de bar met hondje. Nadat ze aan Nick heeft gevraagd hoeveel martini's hij al heeft gehad, zes, vraagt ze de ober om haar zes martini's te geven in een rijtje. De toon is meteen gezet. Dit zijn mensen die wel van een drankje houden.
Nick was vroeger een detective. Een erg goede schijnt, want iedereen komt naar hem toe om z'n mening over de moordzaak, terwijl hij er eigenlijk niks mee te maken wil hebben. Hij heeft namelijk z'n handen vol aan het beheren van de erfenis die z'n rijke schoonvader heeft achtergelaten. Maar de twee slijten hun dagen dus vooral met heel veel drinken, elkaar plagen met scherpe conversaties en feesten geven. Als een verslaggeven aan hem vraag wat Nick kan zeggen over de zaak antwoord hij: "It's putting me way behind in my drinking."
Nora zijn rijke vrouw, vind het echter wel leuk om haar man eens aan het werk te zien. Dus na een tijdje gaat Nick toch op onderzoek uit.
William Powell steelt de show als een soort levensgenietende Sherlock Holmes. Myrna Loy doet niet veel voor hem onder. Eigenlijk is de film dan ook veel meer een screwballcomedy dan een detective mysterie.
De film sluit af met een prachtige scène waarin Nick alle verdachten uitnodigt voor een diner om er achter te komen wie de dader is. Dit is het exemplarisch voor heel de film; een soort scène die zo clichématig is tegenwoordig dat het lachwekkend had kunnen zijn, maar door de uitwerking en vooral de fantastische Powell is de scène ook nu nog uiterst vermakelijk.
cijfer: 7.5
Deze film over een zo goed als onschuldige veteraan, die wordt veroordeeld tot jaren lang dwangarbeid, ontsnapt, een nieuw leven opbouwt en weer in het gevang komt, is een duidelijke aanklacht tegen het keiharde strafbeleid in de VS uit die jaren. Dat zulke harde straffen niks goeds opleveren wordt helemaal duidelijk in de befaamde laatste woorden van Paul Muni na de vraag hoe hij overleeft: "I steal."
De film is ook duidelijk een voorloper van het ontsnappingfilms-genre. Het deed mij vooral heel erg denken aan Cool Hand Luke.
cijfer: 7.5
The Thin Man (1934, VS, W.S. Van Dyke)
He zijn de karakters maken die het grote verschil maken in deze film. Het plot, een verdwenen oude uitvinder wordt verdacht van een moord op z'n vriendin, stelt niet zo veel voor. Maar het is de manier waarop de hoofdrolspelers worden betrokken in het plot dat deze film bijzonder maakt. In het begin zijn Nick en Nora namelijk nog vooral bijfiguren. We ontmoeten Nick pas een tijd de film in als hij de barmannen leert hoe ze cocktails moeten schudden op de maat van muziek. Nora arriveert even later in de bar met hondje. Nadat ze aan Nick heeft gevraagd hoeveel martini's hij al heeft gehad, zes, vraagt ze de ober om haar zes martini's te geven in een rijtje. De toon is meteen gezet. Dit zijn mensen die wel van een drankje houden.
Nick was vroeger een detective. Een erg goede schijnt, want iedereen komt naar hem toe om z'n mening over de moordzaak, terwijl hij er eigenlijk niks mee te maken wil hebben. Hij heeft namelijk z'n handen vol aan het beheren van de erfenis die z'n rijke schoonvader heeft achtergelaten. Maar de twee slijten hun dagen dus vooral met heel veel drinken, elkaar plagen met scherpe conversaties en feesten geven. Als een verslaggeven aan hem vraag wat Nick kan zeggen over de zaak antwoord hij: "It's putting me way behind in my drinking."
Nora zijn rijke vrouw, vind het echter wel leuk om haar man eens aan het werk te zien. Dus na een tijdje gaat Nick toch op onderzoek uit.
William Powell steelt de show als een soort levensgenietende Sherlock Holmes. Myrna Loy doet niet veel voor hem onder. Eigenlijk is de film dan ook veel meer een screwballcomedy dan een detective mysterie.
De film sluit af met een prachtige scène waarin Nick alle verdachten uitnodigt voor een diner om er achter te komen wie de dader is. Dit is het exemplarisch voor heel de film; een soort scène die zo clichématig is tegenwoordig dat het lachwekkend had kunnen zijn, maar door de uitwerking en vooral de fantastische Powell is de scène ook nu nog uiterst vermakelijk.
cijfer: 7.5
Incendies
Canada / Frankrijk
Drama / Mystery
130 minuten
geregisseerd door Denis Villeneuve
met Lubna Azabal, Mélissa Désormeaux-Poulin en Maxim Gaudette
Na het lezen van het testament van hun moeder Nawal verneemt de tweeling Simon en Jeanne voor het eerst dat ze een broer hebben, en dat hun vader, van wie ze dachten dat hij dood was, in werkelijkheid nog leeft. Hun moeders laatste wil is dat ze hun broer en vader opzoeken en hen een aantal verzegelde brieven bezorgen. Nawal was een mysterie voor haar kinderen en hun relatie was soms erg moeilijk. Simon is kwaad en terughoudend, maar Jeanne voelt zich verplicht haar moeders wil te respecteren. Daarvoor zullen ze een reis naar het Midden-Oosten moeten ondernemen.
ik heb een beetje dubbel gevoel bij de film, het is een goeie drama film. Wel afentoe een beetje moeilijk te volgen en niet altijd even interessant. Maar de film houd je wel kijkende en trekt je mee in het verhaal. Over de gehele film gezien zou ik de film een7 geven, maar het einde was echt prachtig... (niet in de mooie zin) maar zo sterk en extreem en onverwacht.. dat ik het einde met een gevoel bleef van wow.. wow wow.... en dat geef ik weer een dikke 8
daarom 7.5 * gemiddelde!
Canada / Frankrijk
Drama / Mystery
130 minuten
geregisseerd door Denis Villeneuve
met Lubna Azabal, Mélissa Désormeaux-Poulin en Maxim Gaudette
Na het lezen van het testament van hun moeder Nawal verneemt de tweeling Simon en Jeanne voor het eerst dat ze een broer hebben, en dat hun vader, van wie ze dachten dat hij dood was, in werkelijkheid nog leeft. Hun moeders laatste wil is dat ze hun broer en vader opzoeken en hen een aantal verzegelde brieven bezorgen. Nawal was een mysterie voor haar kinderen en hun relatie was soms erg moeilijk. Simon is kwaad en terughoudend, maar Jeanne voelt zich verplicht haar moeders wil te respecteren. Daarvoor zullen ze een reis naar het Midden-Oosten moeten ondernemen.
ik heb een beetje dubbel gevoel bij de film, het is een goeie drama film. Wel afentoe een beetje moeilijk te volgen en niet altijd even interessant. Maar de film houd je wel kijkende en trekt je mee in het verhaal. Over de gehele film gezien zou ik de film een7 geven, maar het einde was echt prachtig... (niet in de mooie zin) maar zo sterk en extreem en onverwacht.. dat ik het einde met een gevoel bleef van wow.. wow wow.... en dat geef ik weer een dikke 8
daarom 7.5 * gemiddelde!
Barney's Version
Een typische under the radar film die meer verdient.
Paul Giamatti heeft niet voor niets een Golden Globe mogen ontvangen voor zijn rol.
Dit is niet zomaar een tragi-komedie. Deze film heeft zoveel meer in zich: drama, liefdesverhaal, zwarte komedie, who-dunnit en vooral emotie.
Het is het verhaal van Barney Panofsky, een egocentrische man die 3x keer getrouwd is geweest, 2 kinderen heeft, die een onhebbelijke producer is, waarvan je niet weet of hij zijn beste vriend nou wel of niet heeft vermoord en die (gedurende de film wordt dat steeds duidelijker) dement aan het worden is.
Het is een eikel van een vent en toch weet Giamatti ervoor te zorgen dat je om Barney gaat geven. Heel erg knap.
Het is Barney's versie van zijn levensverhaal, waarin ook zijn imperfecties pijnlijk naar voren komen. Het is een echt menselijk verhaal en geen hollywood geromantiseerd filmpje.
Onbegrijpelijk dat deze film alleen genomineerd is voor zijn make-up voor de Oscars.
Giamatti verdient toch langzamerhand ook wel zijn Academy Award.
Een typische under the radar film die meer verdient.
Paul Giamatti heeft niet voor niets een Golden Globe mogen ontvangen voor zijn rol.
Dit is niet zomaar een tragi-komedie. Deze film heeft zoveel meer in zich: drama, liefdesverhaal, zwarte komedie, who-dunnit en vooral emotie.
Het is het verhaal van Barney Panofsky, een egocentrische man die 3x keer getrouwd is geweest, 2 kinderen heeft, die een onhebbelijke producer is, waarvan je niet weet of hij zijn beste vriend nou wel of niet heeft vermoord en die (gedurende de film wordt dat steeds duidelijker) dement aan het worden is.
Het is een eikel van een vent en toch weet Giamatti ervoor te zorgen dat je om Barney gaat geven. Heel erg knap.
Het is Barney's versie van zijn levensverhaal, waarin ook zijn imperfecties pijnlijk naar voren komen. Het is een echt menselijk verhaal en geen hollywood geromantiseerd filmpje.
Onbegrijpelijk dat deze film alleen genomineerd is voor zijn make-up voor de Oscars.
Giamatti verdient toch langzamerhand ook wel zijn Academy Award.
Every living creature on earth dies alone
Drive
Al meerdere malen voorbij gekomen, maar toch het vernoemen weer eens waard. Een complexe hoofdpersoon die het vooral heeft van zijn stiltes. Duurde al minstens een half uur voordat hij begon te praten maar hij heeft echt expressief gezicht waarin zijn emoties goed overkomen. Dit gecombineerd met mooie shots en een werkelijke ijzersterke soundtrack die goed doordringt en je meeslurpt in de film zorgt dat de tijd voorbij vliegt. Qua verhaal is het allemaal misschien net niet, want origineel is het niet, maar de film verdiend zeker een 7,5. Wel een aanrader!
Al meerdere malen voorbij gekomen, maar toch het vernoemen weer eens waard. Een complexe hoofdpersoon die het vooral heeft van zijn stiltes. Duurde al minstens een half uur voordat hij begon te praten maar hij heeft echt expressief gezicht waarin zijn emoties goed overkomen. Dit gecombineerd met mooie shots en een werkelijke ijzersterke soundtrack die goed doordringt en je meeslurpt in de film zorgt dat de tijd voorbij vliegt. Qua verhaal is het allemaal misschien net niet, want origineel is het niet, maar de film verdiend zeker een 7,5. Wel een aanrader!
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Blitz
Simpele Britse actie-thriller met good old Jason Statham als aggressieve politieagent die een cop-killer moet pakken.
Een hapklare brok die je de volgende dag alweer bent vergeten, maar toch was ie gewoon vermakelijk.
6.5/10
Simpele Britse actie-thriller met good old Jason Statham als aggressieve politieagent die een cop-killer moet pakken.
Een hapklare brok die je de volgende dag alweer bent vergeten, maar toch was ie gewoon vermakelijk.
6.5/10
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Thanks voor de tip.quote:
Barney's Version
[ afbeelding ]
Een typische under the radar film die meer verdient.
Paul Giamatti heeft niet voor niets een Golden Globe mogen ontvangen voor zijn rol.
Dit is niet zomaar een tragi-komedie. Deze film heeft zoveel meer in zich: drama, liefdesverhaal, zwarte komedie, who-dunnit en vooral emotie.
Het is het verhaal van Barney Panofsky, een egocentrische man die 3x keer getrouwd is geweest, 2 kinderen heeft, die een onhebbelijke producer is, waarvan je niet weet of hij zijn beste vriend nou wel of niet heeft vermoord en die (gedurende de film wordt dat steeds duidelijker) dement aan het worden is.
Het is een eikel van een vent en toch weet Giamatti ervoor te zorgen dat je om Barney gaat geven. Heel erg knap.
Het is Barney's versie van zijn levensverhaal, waarin ook zijn imperfecties pijnlijk naar voren komen. Het is een echt menselijk verhaal en geen hollywood geromantiseerd filmpje.
Onbegrijpelijk dat deze film alleen genomineerd is voor zijn make-up voor de Oscars.
Giamatti verdient toch langzamerhand ook wel zijn Academy Award.
Indrukwekkende film zeg.
[ Bericht 3% gewijzigd door kevin_ op 13-10-2011 21:34:12 ]
