R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb het even nagezocht en vrijwel overal lees ik aantallen variërend tussen 100.000 en 200.000 mensen in Nederland. Dat is nog niet eens 1 op de 80 Nederlanders.quote:Op woensdag 14 september 2011 17:37 schreef tweelingzus het volgende:
[..]
1 op de 3 Nederlanders heeft deze stoornis volgens wetenschappelijk onderzoek, het komt pas onder de aandacht als het functioneren ernstig beperkt wordt en daarvoor hulpverlening wordt ingeschakeld.
Bron?quote:Op donderdag 15 september 2011 00:46 schreef Madame_Paon het volgende:
De borderline persoonlijkheidsstoornis en de bipolaire stoornis zijn verwant aan elkaar. Dat is tenminste wat psychiaters tegenwoordig denken.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Het is, voor behandeling, helaas heel erg afhankelijk van de behandelend psychiater/-oloog. Als je een psych hebt die actief meedenkt en praat, heb je er veel meer aan dan eentje waarbij je gaat zitten, hij/zij stil is onder het mom van praat jij maar, je doet je verhaal, hij of zij voegt niet veel toe en na een half uur sta je weer buiten (mijn ervaring met de psychiatrie, in 7 jaar tijd dus ook niets mee opgeschoten en 12 keer geswitched van psych).
Als voor de waarde van een diagnose... Als jij duidelijk borderline hebt, dan is dat toch verdomd handig om te weten, als niet voor jezelf, dan wel voor mensen om je heen. Misschien heb je moodswings en uitspattingen, en heb je dat zelf niet door, maar anderen wel. (kende meisje met borderline bij wie dat zo werkte, weet niet of het universeel is) Een diagnose is noodzakelijk omdat het het behandelplan bepaalt. Maar dan moet er wel een behandelplan volgen natuurlijk. (moet je waarschijnlijk zelf actief achteraan)
Als voor de waarde van een diagnose... Als jij duidelijk borderline hebt, dan is dat toch verdomd handig om te weten, als niet voor jezelf, dan wel voor mensen om je heen. Misschien heb je moodswings en uitspattingen, en heb je dat zelf niet door, maar anderen wel. (kende meisje met borderline bij wie dat zo werkte, weet niet of het universeel is) Een diagnose is noodzakelijk omdat het het behandelplan bepaalt. Maar dan moet er wel een behandelplan volgen natuurlijk. (moet je waarschijnlijk zelf actief achteraan)
Als psychiatrische medewerker kan ik je verhaal voor een deel beamen, een diagnose is niet heilige de behandeling daar uit voort vloeiend vaak wel....
Er zijn wel specifieke onderzoeks instellingen, maar die ken ik alleen voor autisme en kinderen.
Ben je nu thuis? of in een behandelsetting? Vraag een second opinion aan, en stap naar de MEE met je vragen.
Het is lastig een goede diagnose te stellen, want dingen lijken nog wel eens op elkaar. bipolaire en borderline willen nog wel eens samen gaan, en veel onderzoekers kijken met oogkleppen op in hun eigen straatje..
Wat je kan doen is dus een nieuw onderzoek aanvragen, eisen van een onafhankelijk bureau, niet om je diagnose vrij te laten krijgen, er is immers wel iets aan de hand, maar om zekerheid te krijgen in je problematiek..
Overigens is er sinds 2 jaar een goede gedragstherapie voor mensen met borderline, werkelijk geen idee hoe dat heet, maar dat zou ik voor je kunnen navragen als blijkt dat je borderline hebt.
Er zijn wel specifieke onderzoeks instellingen, maar die ken ik alleen voor autisme en kinderen.
Ben je nu thuis? of in een behandelsetting? Vraag een second opinion aan, en stap naar de MEE met je vragen.
Het is lastig een goede diagnose te stellen, want dingen lijken nog wel eens op elkaar. bipolaire en borderline willen nog wel eens samen gaan, en veel onderzoekers kijken met oogkleppen op in hun eigen straatje..
Wat je kan doen is dus een nieuw onderzoek aanvragen, eisen van een onafhankelijk bureau, niet om je diagnose vrij te laten krijgen, er is immers wel iets aan de hand, maar om zekerheid te krijgen in je problematiek..
Overigens is er sinds 2 jaar een goede gedragstherapie voor mensen met borderline, werkelijk geen idee hoe dat heet, maar dat zou ik voor je kunnen navragen als blijkt dat je borderline hebt.
jup. ben je minderjarig dan ben je gewoon de klos want dan heb je niets te willenquote:
Als psychiatrische medewerker kan ik je verhaal voor een deel beamen, een diagnose is niet heilige de behandeling daar uit voort vloeiend vaak wel....
Er zijn wel specifieke onderzoeks instellingen, maar die ken ik alleen voor autisme en kinderen.
Ben je nu thuis? of in een behandelsetting? Vraag een second opinion aan, en stap naar de MEE met je vragen.
Het is lastig een goede diagnose te stellen, want dingen lijken nog wel eens op elkaar. bipolaire en borderline willen nog wel eens samen gaan, en veel onderzoekers kijken met oogkleppen op in hun eigen straatje..
Wat je kan doen is dus een nieuw onderzoek aanvragen, eisen van een onafhankelijk bureau, niet om je diagnose vrij te laten krijgen, er is immers wel iets aan de hand, maar om zekerheid te krijgen in je problematiek..
Overigens is er sinds 2 jaar een goede gedragstherapie voor mensen met borderline, werkelijk geen idee hoe dat heet, maar dat zou ik voor je kunnen navragen als blijkt dat je borderline hebt.
tevens on topique; de waarde van diagnose is negatief
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Dit dus.quote:Op donderdag 15 september 2011 01:47 schreef Madame_Paon het volgende:
[..]
Ja, dat snap ik.
Maar als men als hulpverlener iemand al veel te snel een (foutieve) diagnose geeft, doet men zijn werk gewoon niet goed.
Bovendien zijn die labeltjes maar tijdelijk (zeg maar zo'n jaar of 10 tot 50) waarna na nieuwe bevindingen het DSM boekje weer opnieuw aangepast wordt.
Het labeltje moet je dan ook niet te letterlijk nemen. Het gaat uiteindelijk om jou en in hoeverre je klachten hebt. Vaak passen die klachten bij een labeltje en iemand met verstand van zaken (dus niet sommige psycho-wannabees zoals hier op fok) kan de juiste diagnose stellen
Nee heeft niks met botheid te maken, het is zoals het is.quote:
Ik snap het probleem niet zo goed, als je daadwerkelijk een gevaar voor jezelf en je omgeving bent dan hoor je toch echt in 'n gesloten inrichting thuis, TS, neem me niet kwalijk dat ik het zo bot stel. Verder is het dan niet zo heel boeiend wat voor labeltje ze erop plakken, naar mijn mening.
Ik was ook gevaarlijk, maar dan wel na 2 jaar over straat met mijn tassie gelopen te hebben, machteloos tussen de instanties heen en weer gestuurd. De ene psychologe zei ;"Mevrouw met u is niks aan de hand , u zou gewoon 2 weken vakantie moeten hebben.
De andere psychologe zei: ga met je hond wandelen, "ja maar die heb ik niet", dan doe je maar alsof.
Vandaar dat ik er niet zo'n hoge pet van op heb.
Ook mijn oudste zoon was depressief, ik heb daar een jaar mee geleurd. Begonnen bij jeugdzorg, daar heb ik geen goed woord voor over. Ze schreven hem uit hun caseload omdat ie zijn afspraken niet nakwam terwijl hij een contactstoornis had en er gewoon niet toe in staat was.
Tegen mij zeiden ze dat ik hem moest loslaten, maar ik zag hem verzuipen en onderwijl was ik zelf ook aan het verzuipen.
Het is gewoon een eindeloze weg voordat je de goede treft, ondertussen je baan kwijt met alle gevolgen vandien.
Ik heb particulier een psycholoog voor hem benaderd maar voor mijzelf kon ik dat niet bekostigen.
Zoiets kan dus zomaar...
Ja ik had ook moeten schrijven de 'persoonlijkheidsstoornis' waaronder de Borderline.quote:
[..]
Ik heb het even nagezocht en vrijwel overal lees ik aantallen variërend tussen 100.000 en 200.000 mensen in Nederland. Dat is nog niet eens 1 op de 80 Nederlanders.
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/163/7/1126quote:
http://www.medicalnewstoday.com/releases/46236.php
Ze zijn er nog niet helemaal uit.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Ik heb een training gevolgd in Deventer bij de Tender voor Borderliners maar er zijn er heel wat. De meeste zijn afgeleid van de Linehan-training zoals bijvoorbeeld de vers-trainingquote:
Als psychiatrische medewerker kan ik je verhaal voor een deel beamen, een diagnose is niet heilige de behandeling daar uit voort vloeiend vaak wel....
Er zijn wel specifieke onderzoeks instellingen, maar die ken ik alleen voor autisme en kinderen.
Ben je nu thuis? of in een behandelsetting? Vraag een second opinion aan, en stap naar de MEE met je vragen.
Het is lastig een goede diagnose te stellen, want dingen lijken nog wel eens op elkaar. bipolaire en borderline willen nog wel eens samen gaan, en veel onderzoekers kijken met oogkleppen op in hun eigen straatje..
Wat je kan doen is dus een nieuw onderzoek aanvragen, eisen van een onafhankelijk bureau, niet om je diagnose vrij te laten krijgen, er is immers wel iets aan de hand, maar om zekerheid te krijgen in je problematiek..
Overigens is er sinds 2 jaar een goede gedragstherapie voor mensen met borderline, werkelijk geen idee hoe dat heet, maar dat zou ik voor je kunnen navragen als blijkt dat je borderline hebt.
Het vervelende van zo'n label is dat je in een hokje wordt geplaatst dat geen recht doet omdat er vaak zoveel meer aan de hand is.
Als je al een brochure over Borderline leest, gaan je haren rechtop staan!
Het heeft me tot nu toe geen recht gedaan.
Ik ben uitgenodigd voor een interview betreffende een komend congres in oktober wat gaat over geweldadige vrouwen/ de keerzijde van Venus. Ik ga dus niet zelf spreken op dat congres en het is nog niet zeker dat het interview doorgaat omdat ze nog naar de juiste inpassing zoeken.quote:Op donderdag 15 september 2011 08:12 schreef Re het volgende:
Welk congres ben je voor uitgenodigd voor een interview?
Ik was dus zo'n 'geweldadige vrouw' en ben ook terecht uit de maatschappij gehaald. Ik kwam terecht in een kliniek waar voornamelijk mannen waren. De hele behandeling en onderzoeken waren gericht op mannen. Ik ben daar goed uitgekomen en woon nu zelfstandig.
Voor mij was het heel veilig om juist in een mannengroep te functioneren, maar het hield tevens ook in dat ik maar weinig vertelde zeker op emotioneel vlak.
De behandelaren willen bekijken of de behandeling voor vrouwen aangepast moet worden zeker ook omdat er nu meer vrouwen in dit cicuit behandeld worden.
Vaak wordt er gewerkt met casusssen van clienten maar ze willen het ook uit eerste hand horen.
Is dat zo of voel je dat zo?quote:
Het vervelende van zo'n label is dat je in een hokje wordt geplaatst dat geen recht doet omdat er vaak zoveel meer aan de hand is.
Een diagnose is nodig om je problemen te kunnen behandelen. Iemand kan wel tegen je zeggen dat je depressief bent in plaats van dat je borderline hebt, maar dan krijg je een behandeling die helemaal niet bij je aanslaat.
Een goede behandelaar gebruikt de diagnose alleen om te bepalen bij wat voor soort behandeling je het meest kan behalen. Als je eenmaal die behandeling volgt, gaat het niet meer om het label, maar gaat het om jou.
Borderline is trouwens een heel breed begrip. Op zo'n brochure staan kenmerken beschreven die aanwijzingen kunnen zijn of iemand wel of geen borderline heeft. En borderline manifesteert zich bij iedereen op zijn eigen manier. De één heeft last van randpsychoses, de ander heeft dat helemaal niet. De één wordt snel agressief, de ander richt zijn agressie juist op zichzelf door te gaan snijden. All what matters is dat je emotioneel instabiel bent en via therapie een manier moet zien te vinden waardoor je meer grip op je emoties krijgt, zodat je kwaliteit van leven daardoor beter wordt.
En een diagnose geeft aan hoe jouw situatie nu is. Je hoeft er niet persé voor de rest van je leven aan vast te zitten. Voor hetzelfde geldt heb je je emoties over een paar jaar zoveel beter onder controle, dat er geen sprake meer is van borderline.
En dat 1 op de 3 nederlanders borderline zou hebben, is onzin. Wat ik wel kan indenken, is dat 1 op de 3 nederlanders zich kan identificeren met borderline-kenmerken. Dat geeft al aan dat je als borderliner nog zo gek niet bent, omdat de emoties waarmee jij worstelt emoties zijn die voor veel mensen herkenbaar zijn.
Bij mij was er ook echt wel wat aan de hand, maar dat is met name gaan spelen door het te lang mee doorlopen, een depresssief kind thuis, het in een isolement geraken, mijn werk wat me boven het hoofd groeide en het einedeloos niet gehoord worden als ik voor hulp aanklopte.quote:
Wat betreft jouw schrijven geef ik je gelijk, mij neefje was ook iets drukker dan de andere kinderen in de klas en de juffrouw vond een onderzoek nodig. Ja, daar heb je het weer; als je zoekt , zal je vinden.
Ze wilden hem ook wel een label opplakken.....
Dat is al even niet meer waar hoor.. Zo ie zo kinderen boven de 12 moeten toestemming geven voor behandeling. Wanneer we het niet hebben over OTS met uithuisplaatsing etc..quote:
[..]
jup. ben je minderjarig dan ben je gewoon de klos want dan heb je niets te willen
tevens on topique; de waarde van diagnose is negatief
Daarnaast is het recht van dit kind vertegenwoordigd door ouders, dus helemaal niks in te brengen is niet waar, nadeel is alleen dat die kinderen hun rechten natuurlijk niet kennen. In mijn werk is dat wel iets waar we kinderen continu over informeren. net als de onafhankelijke vertrouwens persoon, dat nummer hebben we groot in de kamer hangen, en de kids weten heel goed dat zie altijd mogen bellen, maar adviseren ze wel het eerst met hun ouders of groepsleiders te proberen op te lossen.
De VERS training etc hebben ook goede resultaten, waar ik het over heb is veel nieuwer en gaat veel dieper is ook wel wat zwaarder dan een training, dit is therapie!quote:
[..]
Ik heb een training gevolgd in Deventer bij de Tender voor Borderliners maar er zijn er heel wat. De meeste zijn afgeleid van de Linehan-training zoals bijvoorbeeld de vers-training
Het vervelende van zo'n label is dat je in een hokje wordt geplaatst dat geen recht doet omdat er vaak zoveel meer aan de hand is.
Als je al een brochure over Borderline leest, gaan je haren rechtop staan!
Het heeft me tot nu toe geen recht gedaan.
Helaas ben ik door die diagnose weggestuurd van klinieken en crisis opname, dat is wat ik bedoel met schade. Alle medicatie is daarop toegespitst en het aanbod van behandeling.quote:
[..]
Is dat zo of voel je dat zo?
Een diagnose is nodig om je problemen te kunnen behandelen. Iemand kan wel tegen je zeggen dat je depressief bent in plaats van dat je borderline hebt, maar dan krijg je een behandeling die helemaal niet bij je aanslaat.
Een goede behandelaar gebruikt de diagnose alleen om te bepalen bij wat voor soort behandeling je het meest kan behalen. Als je eenmaal die behandeling volgt, gaat het niet meer om het label, maar gaat het om jou.
Borderline is trouwens een heel breed begrip. Op zo'n brochure staan kenmerken beschreven die aanwijzingen kunnen zijn of iemand wel of geen borderline heeft. En borderline manifesteert zich bij iedereen op zijn eigen manier. De één heeft last van randpsychoses, de ander heeft dat helemaal niet. De één wordt snel agressief, de ander richt zijn agressie juist op zichzelf door te gaan snijden. All what matters is dat je emotioneel instabiel bent en via therapie een manier moet zien te vinden waardoor je meer grip op je emoties krijgt, zodat je kwaliteit van leven daardoor beter wordt.
En een diagnose geeft aan hoe jouw situatie nu is. Je hoeft er niet persé voor de rest van je leven aan vast te zitten. Voor hetzelfde geldt heb je je emoties over een paar jaar zoveel beter onder controle, dat er geen sprake meer is van borderline.
En dat 1 op de 3 nederlanders borderline zou hebben, is onzin. Wat ik wel kan indenken, is dat 1 op de 3 nederlanders zich kan identificeren met borderline-kenmerken. Dat geeft al aan dat je als borderliner nog zo gek niet bent, omdat de emoties waarmee jij worstelt emoties zijn die voor veel mensen herkenbaar zijn.
Het kan als zodanig een heel goed uitgangspunt zijn [ je moet toch ergens beginnen] maar er komt zoveel meer bij kijken.
Ik heb in mijn werk een cliënt gehad die van kinds af aan als doof werd gediagnosticeerd en daarbij ook onbehandelbaar.Dit speelde de jaren 50. Ze was achter in de 40 toen men erachter kwam dat ze niet doof was maar autistisch.
De psychiatrie heeft flinke sprongen gemaakt, mensen worden tegenwoordig niet meer aan verwarmingsbuizen vastgeketend als zijnde onbehandelbaar.
Echter er is nog een hoop te ontwikkelen daarin en ik vind het dan ook eng en bedenkelijk dat de psychiatrie zo'n machtig instituut kan zijn.
Ik ben wel benieuwd, heb je meer informatie?quote:
[..]
De VERS training etc hebben ook goede resultaten, waar ik het over heb is veel nieuwer en gaat veel dieper is ook wel wat zwaarder dan een training, dit is therapie!
Dat is een heel ander verhaal, waarbij ik helaas moet zeggen dat het wel klopt.quote:
Helaas ben ik door die diagnose weggestuurd van klinieken en crisis opname, dat is wat ik bedoel met schade. Alle medicatie is daarop toegespitst en het aanbod van behandeling.
Het kan als zodanig een heel goed uitgangspunt zijn [ je moet toch ergens beginnen] maar er komt zoveel meer bij kijken.
Ik heb in mijn werk een cliënt gehad die van kinds af aan als doof werd gediagnosticeerd en daarbij ook onbehandelbaar.Dit speelde de jaren 50. Ze was achter in de 40 toen men erachter kwam dat ze niet doof was maar autistisch.
De psychiatrie heeft flinke sprongen gemaakt, mensen worden tegenwoordig niet meer aan verwarmingsbuizen vastgeketend als zijnde onbehandelbaar.
Echter er is nog een hoop te ontwikkelen daarin en ik vind het dan ook eng en bedenkelijk dat de psychiatrie zo'n machtig instituut kan zijn.
Ik zat een paar jaar geleden ook in een kliniek voor persoonlijkheidsstoornissen. Er zat bij mij in de groep een meisje met een bipolaire stoornis, maar dat was type 2 of zoiets en betekent dat je wel enigzins grip hebt op je stemmingen. Zij kon daardoor de behandeling volgen. Echter bleek na 5 maanden dat ze toch type 1 had. Ze was manisch, had het niet meer in de hand en kon daardoor de therapie niet meer volgen. Ze moest weg en er werd nauwelijks aandacht besteed aan het zoeken van een andere behandeling: eigenlijk werd ze gewoon weggestuurd met een pot lithium en een verwijsbriefje naar de algemene GGZ. Ze zat daarna maandenlang weer thuis. En zo kan ik nog wel wat voorbeelden bedenken.
Er is natuurlijk nooit zekerheid omdat psychische ziektes alleen kunnen worden gediagnoseerd aan de hand van symptomen die ook nog eens subjectief kunnen zijn. Daarnaast komen dezelfde symptomen voor bij verschillende ziektes en zal er dus altijd een percentage verkeerde diagnose uitkomen.
Een leuke website met veel info hierover is bijvoorbeeld wrongdiagnosis.com
Een leuke website met veel info hierover is bijvoorbeeld wrongdiagnosis.com
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Zelfs dan niet. Of je moet ook stoornissen als ADD/ADHD en autisme meetellen. Dan kom je er meer in de buurt.quote:
[..]
Ja ik had ook moeten schrijven de 'persoonlijkheidsstoornis' waaronder de Borderline.
|
|
