In beginsel nam ik dit voor waarheid aan. Waarom twijfelen aan het besluit van mensen die er verstand van hebben. Maar inmiddels weet ik het niet zeker meer. Bij deze dus ook de vraag of er dingen zijn die echt typisch bij aspies horen, of die vrijwel elke aspie heeft.
Heb al wel lijsten gevonden met kenmerken van Asperger, maar dat te lezen leidt tot een self fulfilling prophecy en ineens heb ik van al die dingen last. En ik herken me soms wel in bepaalde dingen, maar ik weet nou niet of dat dan per definitie asperger moet zijn. Een paar voorbeelden van dingen die niet overeenkomen zijn:
* kleine sociale wereld in adolescente jaren.
Had een grote kennissenkring op de middelbare school. In de eerste 2-4 jaar (2 jaar Havo, 2 jaar Mavo) nog beperkt tot vriendschappen met veel klasgenoten (geen meisjes overigens. daar altijd wel een kleine kloof geweest, contact met het andere geslacht), in Havo 4 & 5 heel veel vrienden en kennissen gehad, en eigenlijk een van de meest populaire mensen van school. Had dan ook veel 'vriendinnetjes' aangezien het altijd bij 1 avondje bleef. Kon geen relaties aangaan uit angst voor het onbekende.
* de ontwikkeling van een ongebruikelijk sterke focus op geliefde bezigheden, of preoccupaties, of fieps
heb ik totaal niet. heb geen idee wat ik leuk vind. Als mensen me er naar vragen, heb ik er ook totaal geen antwoord op. Ook nooit echt gehad volgens mij.
Mensen met een autismespectrumstoornis hebben het moeilijk om gevoelens uit te drukken en te begrijpen.
dit weet ik niet zeker, aangezien ik compleet afgezonderd van de buitenwereld leef, ik weet alleen wel dat ik het moeilijk vind om een vrouw 'gewoon' leuk te vinden. Als ik iets in een vrouw leuk vindt, of bijzonder, ben ik binnen 3 seconden helemaal hoteldebotel van zo iemand, en zit ze dag en nacht in m'n hoofd, ook al ken ik die persoon niet of nauwelijks.
Het achterlopen van aspies herken ik dan weer wel, ik voel me nog steeds 17 of 18 jaar, wat overigens wel weer leidt tot depressie en ongenoegen bij het kijken in de spiegel, en het kennen van de realistische leeftijd (waar ik me doelloos hevig tegen verzet en probeer te ontkennen). Maar goed, ik weet dus niet of het verhaal van asperger klopt, dus nogmaals,
zijn er dingen zijn die echt typisch bij aspies horen, of die vrijwel elke aspie heeft?
zegt.....?quote:Op maandag 12 september 2011 10:52 schreef Zweetteef het volgende:
Je hebt aperger maar probeert het te ontkennnen
Da's wel heel kort door de bocht, en het beantwoordt mijn vraag ook niet eens.quote:
Je hebt aperger maar probeert het te ontkennnen
oo sorry ik zal het nog eens lezen.quote:
[..]
Da's wel heel kort door de bocht, en het beantwoordt mijn vraag ook niet eens.
Vraag me dan af wat er in jouw geval 'anders' is in functioneren.quote:
Ik heb zelf ook iets dat op asperger lijkt. Veel dingen die ik erover lees kloppen maar ten dele. Zelf weet ik dat ik wel anders functioneer dan de meesten, maar om mij een aspie te noemen.... Overigens ook jarenlang een indicatie gehad.
daarnaast valt asperger in het autismespectrum: je hoeft niet aan alle kenmerken te voldoen om toch een (lichte) vorm van autisme te hebben
zou niet weten wie. M'n huisarts zegt, dan moet je naar de psych. De psych zegt vervolgens dat ze niet voor niets tot die conclusie zijn gekomen en heronderzoek zinloos is, mijn familie is enorm subjectief, en verder ken ik niemand.quote:
als je het echt wilt weten ga je een onafhankelijk persoon er naar laten kijken
Klopt. Daarom vraag ik hier ook of er dingen zijn die echt typerend zijn voor mensen met asperger.quote:daarnaast valt asperger in het autismespectrum: je hoeft niet aan alle kenmerken te voldoen om toch een (lichte) vorm van autisme te hebben
Als je vanuit een bepaald hokje gaat kijken, zal je de kenmerkende zaken over belichten terwijl je eigenlijk het menselijke gedeelte achterwege laat.
Een vriendin van mij heeft een zware periode gehad, emotioneel onstabiel. Zij is toen gediagnostiseerd voor Borderline. Het gaat nu gewoon goed met haar, maar het labeltje raakt ze niet meer zo snel kwijt. Heb de test gezien die ze gebruiken, en de laatste tijd scoorde ze net als elke normale hollander. Echter op de schaal van borderline heeft ze dus wel trekjes. Heb zelf de test ook gedaan en kwam ongeveer even laag uit als zij. Ik zou dus ook trekjes moeten hebben, amahoela.
Als je bijvoorbeeld het emotioneel heel moeilijk zou hebben door bijvoorbeeld het verlies van een geliefde scoor je opeens redelijk hoog op zo'n borderline test. Zegt dus helemaal niks.
Zelfde verhaal met een vriend die autistisch zou zijn, gewoon een normale gast. Iemand heeft hem daarmee gelabelt door een bepaald voorval, en op die schaal scoort hij natuurlijk wat punten. Hij zou emotioneel niet erg gevoelig zijn e.d. Mannen echter in het algemeen scoren wat betreft emoties altijd een stukje lager dan vrouwen, je zou dus kunnen zeggen dat elke man in meer of mindere mate autistiche trekjes vertoont.
De wens om alles maar in hokjes en vakjes te plaatsen is natuurlijk mens eigen, maar slaat de plank ook regelmatig mis.
sociaal gezien ben ik een ramp, technisch een genie. Dat zijn zo'n beetje de hoofdlijnen.quote:
[..]
Vraag me dan af wat er in jouw geval 'anders' is in functioneren.
oh da's wel gunstig. Sociaal wat minder, maar dat je de andere kant dan wel hebt ^___^". da's toch wel vrij asperger achtig toch ook... heel erg mannelijk brein, dus technische kant enorm goed ontwikkeld. (en volgens mij horen sociale interacties ook in een 'vrouwelijker' deel van de hersenen. Een extreem mannelijk brein is volgens mij minder goed sociaal dan een die vrouwelijk is ((of beide heeft))... Al is mijn brein extreem vrouwelijk en sociaal bak ik er ook niks van. te verlegenquote:Op maandag 12 september 2011 11:50 schreef Ridocar het volgende:
[..]
sociaal gezien ben ik een ramp, technisch een genie. Dat zijn zo'n beetje de hoofdlijnen.
)Begin een gesprek over de Formule 1 (nou ja....liever niet
) en je krijgt een uur lang alle details te horen, terwijl je na 10 minuten al 5 keer van onderwerp hebt proberen te veranderen. Die sociale zender mist bij hem totaal. Niet door hebben dat de omgeving totaal niet meer geinteresseerd is in het verhaal waar hij maar over door blijft ratelen.Als jij dat aspect niet hebt en in sociale gesprekken "gewoon" over allerlei koetjes en kalfjes mee kan praten, dan ben je wmb niet een typische asperger, wat niet wegneemt dat je er uiteraard trekjes van kan hebben.
siblingsquote:
Volgens mij heeft alleen iedereen asperger trekjes. Als ik kijk naar mn vader, als die wat wil doen, of hulp nodig heeft, dan moet het ook allemaal meteen, en als dat niet gebeurt wordt 'ie boos. M'n moeder overcompenseert voor alles, en m'n siblings hebben ook allemaal beetje autistische trekjes. als je de stempel zou krijgen met 1 kenmerk, dan heeft iedereen op de aardbol asperger.
had een lui moment en da's een stuk korterquote:
Niet elk mens met Asperger is hetzelfde, maar ik denk wel dat het een algemeen kenmerk is dat ze sociaal onhandig zijn (signalen oppikken, lichaamstaal interpreteren).
quote:
psychologen zijn achterlijk, geloof ze niet.
Als je met haar in gesprek gaat over haar grootste hobby is ze aarzelend om er teveel over uit te wijden, bang dat ze als lastig wordt ervaren. In sociale situaties merk je niks aan haar, ze weet zich 'normaal' te gedragen. Maar iemand die haar beter kent weet dat ze er de grootste moeite mee heeft om die rol vast te houden en dat dit voor haar ook erg uitputtend is. Ze heeft een grote behoefte aan structuur. Zal dit naar vreemden niet uiten en die merken het ook niet maar in chaos voelt ze zich niet prettig.
Kortom: het uit zich op zoveel manieren, niemand voldoet aan alle kenmerken en iedereen wel een beetje.
Dan niet, het is echt zoquote:
Waarschijnlijk omdat het tegenwoordig hip is als je niet goed luistert, beetje tegendraads bent er gelijk een diagnose tegen aan te gooien en je in allerlei therapieën te stoppen. Tegenwoordig heb je van alles als je bij wijze van spreke als klein kind niet de makkelijkste bent.quote:Op maandag 12 september 2011 20:51 schreef BlueMage het volgende:
Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig waarom je al jaren in behandeling bent, TS?
De wereld is kapot
Amen, vriend. Amen.quote:
[..]
Waarschijnlijk omdat het tegenwoordig hip is als je niet goed luistert, beetje tegendraads bent er gelijk een diagnose tegen aan te gooien en je in allerlei therapieën te stoppen. Tegenwoordig heb je van alles als je bij wijze van spreke als klein kind niet de makkelijkste bent.
De wereld is kapot
Daar heb je wel een punt. Mijn ouders waren aan beide kanten erg extreem. Eerst wilden ze niet accepteren dat ik anders was. taboe-onderwerp, en niemand mocht het erover hebben.quote:
[..]
Waarschijnlijk omdat het tegenwoordig hip is als je niet goed luistert, beetje tegendraads bent er gelijk een diagnose tegen aan te gooien en je in allerlei therapieën te stoppen. Tegenwoordig heb je van alles als je bij wijze van spreke als klein kind niet de makkelijkste bent.
De wereld is kapot
Tot een moment was dat ze het aan iedereen wilden vertellen. Ik denk dat het begrip 'uit de kast komen' voor homo's het dichtst in de buurt ligt.
Kennissen, familie, vrienden, zorginstellingen, iedereen moest het weten. Psychologen pedagogen en therapeuten begonnen psychisch aan me te plukken, alsof je van een vreemde planeet komt, met een ufo hier op aarde crasht, vervolgens door mannen met witte jassen onderzocht wordt en een conclusie trekken
"'t is net een gewoon mens..."
Het is dat medische dossiers na tien jaar vernietigd moeten worden, maar anders zou ik mij nog eens kunnen vermaken en verbazen over de dikke rapporten waarin mijn persoontje wordt beschreven, van tig kanten benaderd, en die elkaar allemaal tegenspreken...
Trauma? zou goed kunnen. vooral vanwege het onbegrip. In deze maatschappij moet je inderdaad uitkijken dat je niet gek wordt gemaakt. (of gekker dan je al was, vul zelf maar in).
Je moet een heel sterk persoon zijn wil je daar nog onderuit komen, ze smeren je van alles aan totdat je het zelf gaat geloven.quote:Op maandag 12 september 2011 22:05 schreef Ridocar het volgende:
[..]
Daar heb je wel een punt. Mijn ouders waren aan beide kanten erg extreem. Eerst wilden ze niet accepteren dat ik anders was. taboe-onderwerp, en niemand mocht het erover hebben.
Tot een moment was dat ze het aan iedereen wilden vertellen. Ik denk dat het begrip 'uit de kast komen' voor homo's het dichtst in de buurt ligt.
Kennissen, familie, vrienden, zorginstellingen, iedereen moest het weten. Psychologen pedagogen en therapeuten begonnen psychisch aan me te plukken, alsof je van een vreemde planeet komt, met een ufo hier op aarde crasht, vervolgens door mannen met witte jassen onderzocht wordt en een conclusie trekken
"'t is net een gewoon mens..."
Het is dat medische dossiers na tien jaar vernietigd moeten worden, maar anders zou ik mij nog eens kunnen vermaken en verbazen over de dikke rapporten waarin mijn persoontje wordt beschreven, van tig kanten benaderd, en die elkaar allemaal tegenspreken...
Trauma? zou goed kunnen. vooral vanwege het onbegrip. In deze maatschappij moet je inderdaad uitkijken dat je niet gek wordt gemaakt. (of gekker dan je al was, vul zelf maar in).
Ik heb ook allemaal labels opgeplakt gekregen en daardoor heb ik het gevoel niet meer te weten wat normaal is en wat niet. Terwijl dat vroeger voor mij vanzelfsprekend was.
Bull. Shit. Het systeem klopt gewoon niet.
Als ik zo kijk bij jou; "angst voor het onbekende" is dat 43553445604503456 keer lichter dan bij die ene asperger die ik ooit heb mogen leren kennen.
Ik denk inderdaad dat als je zulke lichte trekjes hebt en je er teveel mee bezighoud (1.er over nadenken, 2.met psychologen gaat praten; dat het alleen maar erger word (self fulfilling prophecy idd))
1. meer erover denken > spreekt voor zich
2. Psychologen moeten er uiteindelijk een stickertje op plakken, als je hier en daar wat lichte symptomen uitstraalt is het "juiste" stickertje makkelijk gevonden.
Ik zou zeggen lekker doorgaan met je leven en probeer iedere dag 1 ding tedoen waarmee je jezelf uit je comfort zone begeeft / iets wat je niet prettig vind / niet durft.
(Zolang het maar niemand kwaad doet, ik zit niet niet te wachten op het opstaan van een Tristan V. copycat die mij de schuld geeft.)
Ik zag het op den duur ook als mijn taak om die asperger die ik kende af en toe mee op sleep touw te nemen in bepaalde sociale situaties. Ik kan niet zeggen dat hij mij er niet dankbaar om is geweest.
Als je zelf niet die discipline hebt om continue nieuwe dingen uit je comfort zone te doen; zorg dat je iemand in je omgeving vind bij wie je kan in haken.
Zal bij een relatie moeilijk gaan trouwens, die duik in het diepe zal je zelf moeten nemen.
Weet je wat nou helemaal een bullshit verhaal is? Psychologen moeten binnen een x aantal uren jou helemaal doorgronden. Is dat mogelijk? NEE!!quote:Op maandag 12 september 2011 23:15 schreef Flepke het volgende:
Ik ken een iemand met asperger & dat merk je duidelijk in de omgang.
Als ik zo kijk bij jou; "angst voor het onbekende" is dat 43553445604503456 keer lichter dan bij die ene asperger die ik ooit heb mogen leren kennen.
Ik denk inderdaad dat als je zulke lichte trekjes hebt en je er teveel mee bezighoud (1.er over nadenken, 2.met psychologen gaat praten; dat het alleen maar erger word (self fulfilling prophecy idd))
1. meer erover denken > spreekt voor zich
2. Psychologen moeten er uiteindelijk een stickertje op plakken, als je hier en daar wat lichte symptomen uitstraalt is het "juiste" stickertje makkelijk gevonden.
Ik zou zeggen lekker doorgaan met je leven en probeer iedere dag 1 ding tedoen waarmee je jezelf uit je comfort zone begeeft / iets wat je niet prettig vind / niet durft.
(Zolang het maar niemand kwaad doet, ik zit niet niet te wachten op het opstaan van een Tristan V. copycat die mij de schuld geeft.)
Het probleem is ook dat het wel gebeurd, je krijgt BAM een labeltje omdat je aan het minimum aantal eisen uit de DSM-iv voldoet VOLGENS HUN en je zit er aan vast. Het is gewoon bullshit. Je hebt een vragenlijst en die moet je gewoon afraffelen. Er staan dingen in als; ik heb graag seks etc. Die dingen vullen mensen natuurlijk anders in omdat het gewoon beschamend is omdat openlijk met een vreemde over te praten toch? Maar even later word je wel bestempelt als 'moeilijk in omgang met vrouwen'
Het klopt niet en het is poep. Wees sterk en duidelijk en ga uit van jezelf. Alleen de sterkste persoonlijkheden kunnen zich uit het probleem wat psychologische hulpverlening heet halen. Het is gewoon te gek voor woorden.
Klinkt goed, schrijf een boek / weblog / whatever.quote:
[..]
Weet je wat nou helemaal een bullshit verhaal is? Psychologen moeten binnen een x aantal uren jou helemaal doorgronden. Is dat mogelijk? NEE!!
Het probleem is ook dat het wel gebeurd, je krijgt BAM een labeltje omdat je aan het minimum aantal eisen uit de DSM-iv voldoet VOLGENS HUN en je zit er aan vast. Het is gewoon bullshit. Je hebt een vragenlijst en die moet je gewoon afraffelen. Er staan dingen in als; ik heb graag seks etc. Die dingen vullen mensen natuurlijk anders in omdat het gewoon beschamend is omdat openlijk met een vreemde over te praten toch? Maar even later word je wel bestempelt als 'moeilijk in omgang met vrouwen'
Het klopt niet en het is poep. Wees sterk en duidelijk en ga uit van jezelf. Alleen de sterkste persoonlijkheden kunnen zich uit het probleem wat psychologische hulpverlening heet halen. Het is gewoon te gek voor woorden.
Deze gedrevenheid / schrijfstijl / manier van redeneren+opschrijven gaat je geld op leveren.
ha-haquote:
[..]
Klinkt goed, schrijf een boek / weblog / whatever.
Deze gedrevenheid / schrijfstijl / manier van redeneren+opschrijven gaat je geld op leveren.
Geloof mij, laat dit stukje lezen aan een schrijver/uitgever/journalist/recensent/whatever en ik denk zeker dat die je ook zullen vertellen om er iets mee te doen.quote:
Niet geschoten is altijd mis.
Edit, ik bedoel lees dit dan eens:
http://www.psychologiemag(...)grijkste-inzicht.htm
Pure zweverige bagger
Weetje wat het is? Er zijn ook mensen die gewoon echt niet alles op een rijtje hebben en ook echt hulp nodig hebben. Het probleem is dat het een beetje 'hip' begint te worden om bij het eerste de beste signaal van slecht gedrag van de kleine te googlen, op wikipedia terecht te komen en de zelf-diagnose stellen; 'mijn kind is zo autistisch als de pest' vervolgens krijgen ze patsboem het labeltje en krijgt hij trainingen, begeleiding en alles moet anders. De school wordt ingelicht; mijn kind is autistisch maar wel intelligent, bijzonder onderwijs heeft geen plaats voor intelligente kinderen dus willen we hem op regulier onderwijs houden, willen jullie dit tolereren? Wat is hier het gevolg van: het kind krijgt de ruimte. Een beetje slim kind pakt die ruimte en maakt hier misbruik van, zonder te weten dat dit fout is. Hierdoor bevestig je eigenlijk ongewild je onjuiste diagnose en alleen omdat je de ruimte pakt die je krijgt! Je mag ineens te laat komen, je mag ineens zeggen dat je leraar stom is. En als het toegelaten wordt, waarom zou je het niet doen als klein, niet wetend kind?quote:
[..]
Geloof mij, laat dit stukje lezen aan een schrijver/uitgever/journalist/recensent/whatever en ik denk zeker dat die je ook zullen vertellen om er iets mee te doen.
Niet geschoten is altijd mis.
Edit, ik bedoel lees dit dan eens:
http://www.psychologiemag(...)grijkste-inzicht.htm
Pure zweverige bagger
Het is gewoon een vicieuze cirkel, als je er eenmaal ingeworpen wordt, kom je er gewoon niet uit. En het probleem is dat er niet naar JOU geluisterd wordt wánt je bent namelijk niet goed wijs. Ik heb wel eens verslagen teruggelezen waaruit bleek dat iemand gemiddeld scoorde op alles. Maar omdat hij deze onderzoeker niet zo vaak aankeek en eigenlijk naar huis wou was hij maar autistisch. Het is gewoon een labeltje plakken zodat de ouders gerust zijn dat ze weten wat het kind zou hebben. Het is schandalig.
Bijkomend probleem is de langere wachttijd voor mensen met écht psychologische problemen.
Conclusie; Geestelijke gezondheidszorg is gewoon iets wat levens kapot maakt en zou alleen mogen gebruikt worden op mensen die écht iets hebben en zelf om de hulp vragen.
Spot on.quote:
[..]
Weetje wat het is? Er zijn ook mensen die gewoon echt niet alles op een rijtje hebben en ook echt hulp nodig hebben. Het probleem is dat het een beetje 'hip' begint te worden om bij het eerste de beste signaal van slecht gedrag van de kleine te googlen, op wikipedia terecht te komen en de zelf-diagnose stellen; 'mijn kind is zo autistisch als de pest' vervolgens krijgen ze patsboem het labeltje en krijgt hij trainingen, begeleiding en alles moet anders. De school wordt ingelicht; mijn kind is autistisch maar wel intelligent, bijzonder onderwijs heeft geen plaats voor intelligente kinderen dus willen we hem op regulier onderwijs houden, willen jullie dit tolereren? Wat is hier het gevolg van: het kind krijgt de ruimte. Een beetje slim kind pakt die ruimte en maakt hier misbruik van, zonder te weten dat dit fout is. Hierdoor bevestig je eigenlijk ongewild je onjuiste diagnose en alleen omdat je de ruimte pakt die je krijgt! Je mag ineens te laat komen, je mag ineens zeggen dat je leraar stom is. En als het toegelaten wordt, waarom zou je het niet doen als klein, niet wetend kind?
Het is gewoon een vicieuze cirkel, als je er eenmaal ingeworpen wordt, kom je er gewoon niet uit. En het probleem is dat er niet naar JOU geluisterd wordt wánt je bent namelijk niet goed wijs. Ik heb wel eens verslagen teruggelezen waaruit bleek dat iemand gemiddeld scoorde op alles. Maar omdat hij deze onderzoeker niet zo vaak aankeek en eigenlijk naar huis wou was hij maar autistisch. Het is gewoon een labeltje plakken zodat de ouders gerust zijn dat ze weten wat het kind zou hebben. Het is schandalig.
Bijkomend probleem is de langere wachttijd voor mensen met écht psychologische problemen.
Conclusie; Geestelijke gezondheidszorg is gewoon iets wat levens kapot maakt en zou alleen mogen gebruikt worden op mensen die écht iets hebben en zelf om de hulp vragen.
Denk je dat je de schrijfskills hebt om je kennis, inzichten & ervaringen te rekken tot een boek van 90 pagina's en/of eventueel een weblog?
Voor 30% van de opbrengsten regel ik alles voor je zodat jij alleen hoeft te schrijven, anders zul je zelf aan de slag moeten met netwerken in schrijver/uitgever/recensent/weblogger kringen.
Hoe is je engels trouwens?
hmm mijn Engels is net zo goed als mijn Spaansquote:
[..]
Spot on.
Denk je dat je de schrijfskills hebt om je kennis, inzichten & ervaringen te rekken tot een boek van 90 pagina's en/of eventueel een weblog?
Voor 30% van de opbrengsten regel ik alles voor je zodat jij alleen hoeft te schrijven, anders zul je zelf aan de slag moeten met netwerken in schrijver/uitgever/recensent/weblogger kringen.
Hoe is je engels trouwens?
Bijna net zo goed als mijn Nederlands, voor een 2e taal zou ik het als goed tot uitstekend willen bestempelen.
Helaasch, daar hebben ze niet van die dr. phil figuren denk ik.quote:
[..]
hmm mijn Engels is net zo goed als mijn Spaans
Bijna net zo goed als mijn Nederlands, voor een 2e taal zou ik het als goed tot uitstekend willen bestempelen.
Maar heb je er nooit serieus over na gedacht om iets met deze kennis & inzichten te doen in vorm van een boek?
Alle kennis, inzichten & meningen/standpunten die (alleen) jij bezit + op een leuke manier weet te verwoorden zijn bakken met geld waard. Zeker als het om een voor veel mensen zo'n tastbaar & herkenbaar onderwerp gaat. Iedereen heeft wel (eens gehoord van) iemand met een verkeerde diagnose op wat voor gebied dan ook. Meestal hebben die een belachelijke impact op iemand(s leven) en doen het daarom goed in boeken/tv/film etc.
Jouw kennis & mening kan (als mijn gevoel goed zit) als een bijbel dienen voor veel mensen.
Eigenlijk nog nooit over na gedachtquote:
[..]
Helaasch, daar hebben ze niet van die dr. phil figuren denk ik.
Maar heb je er nooit serieus over na gedacht om iets met deze kennis & inzichten te doen in vorm van een boek?
Alle kennis, inzichten & meningen/standpunten die (alleen) jij bezit + op een leuke manier weet te verwoorden zijn bakken met geld waard. Zeker als het om een voor veel mensen zo'n tastbaar & herkenbaar onderwerp gaat. Iedereen heeft wel (eens gehoord van) iemand met een verkeerde diagnose op wat voor gebied dan ook. Meestal hebben die een belachelijke impact op iemand(s leven) en doen het daarom goed in boeken/tv/film etc.
Jouw kennis & mening kan (als mijn gevoel goed zit) als een bijbel dienen voor veel mensen.
Sowieso zit er ook een heel stuk in wat mij persoonlijk ook aangaat en het probleem is dat ik hierdoor nog steeds een rare relatie heb met mijn ouders. Aangezien ik het ze nooit ga vergeven dat ze nooit naar mij hebben geluisterd en als ik dat zou willen, want natuurlijk wil ik een goede relatie met mijn ouders, dan kan het niet vanwege het feit dat ze zichzelf opstellen als onschuldige. Foute diagnoses zijn gewoon best wel heftig. Maar ik heb nog nooit nagedacht over het schrijven van een boek of zoiets, ik weet ook niet of hier wel vraag naar is?
Only one way to find out.quote:
[..]
Eigenlijk nog nooit over na gedacht
Sowieso zit er ook een heel stuk in wat mij persoonlijk ook aangaat en het probleem is dat ik hierdoor nog steeds een rare relatie heb met mijn ouders. Aangezien ik het ze nooit ga vergeven dat ze nooit naar mij hebben geluisterd en als ik dat zou willen, want natuurlijk wil ik een goede relatie met mijn ouders, dan kan het niet vanwege het feit dat ze zichzelf opstellen als onschuldige. Foute diagnoses zijn gewoon best wel heftig. Maar ik heb nog nooit nagedacht over het schrijven van een boek of zoiets, ik weet ook niet of hier wel vraag naar is?
When life gives you lemons, make lemonade.
Etc. etc.
Ik zou zeker eens met een uitgever/andere mensen er over praten je bent echt niet de eerste die een (verkeerde) diagnose in twijfel trekt. Er is zeker markt voor. Schrijf skills heb je ook, nu alleen nog de juiste personen om je heen verzamelen zodat je zeker weet dat als je het boek af hebt het op de juiste manier in de markt word gezet.
De hoofd persoon maakt iets heel kuts mee, schrijft een boek om het te verwerken. Manager vind het. Het word een bestseller + gast word bekend. De film heeft de titel "Love Happens" omdat hij gedurende het proces een lekker wijf tegen komt & (probeert) te versieren.
Als je na die film nog niet de motivatie hebt om te beginnen met schrijven weet ik het ook niet meer.
Hier de engelse trailer met een kut voorstukje
Hier zonder voorstuk in het spaans
Hmm, gelijk even downloaden dan maar. Ben sowieso into movies dus helemaal goed!quote:
Trouwens, eng hoeveel parallellen je kan trekken met de film "Love Happens".
De hoofd persoon maakt iets heel kuts mee, schrijft een boek om het te verwerken. Manager vind het. Het word een bestseller + gast word bekend. De film heeft de titel "Love Happens" omdat hij gedurende het proces een lekker wijf tegen komt & (probeert) te versieren.
Als je na die film nog niet de motivatie hebt om te beginnen met schrijven weet ik het ook niet meer.
p.s. het ging toevallig over hetzelfde onderwerp in de Nachtbagger.
quote:
[..]
Ik herinner me er vrij weinig van maar want klein enzo. Maar ik gedroeg me niet zo best dus zei de school; onderzoeken. HOPPA onderzoek. Jongen; jij hebt het syndroom van asperger. Ik had geen idee wat dat was want basisschool. Elke week begeleiding en naar trainingen en shit, het enige wat klopte was dat ik hoogbegaafd was. toen mocht ik ineens vand e school niet naar VWO want daar zaten allemaal slimme kinderen, geen idee vanwege welke redenatie maar ik moest naar havo/vwo. Natuurlijk 10en en zulks, op naar vwo (wel met hakken over sloot geslaagd
Toen kwam de leeftijd van 16 waar je ineens rechten krijgt. Er moest blijkbaar een herkeuring komen voor rugzakje, een bevestiging. Psycholoog zei; gewoon bevestiging toch? dan zet ik even krabbeltje etc. NEEE want ik vind dat jullie fout zitten etc blabla.
Wat gebeurd? herkeuring; onee foute diagnose sorry man.
gewoon 17 jaar van je leven, elke week begeleiding en dingen die je niet wou. Elke keer; mam, die jongens daar zijn zo raar en zo! maar nee, het was goed voor mij.
DAT IS TOCH GEWOON ZOOI?
vervolgens had ik wel een narcistische persoonlijkheid stoornis teruggekregen want ik dacht alleen dat ik gelijk had. (ik had toch ook gelijk jij achterlijk domme psycholoog
vage troep, ik hoef nooit meer wat met geestelijke gezondheidszorg te maken te hebben. Alle rugzakjes en spul zelf aflaten sluiten, nergens geen handtekening meer ondergezet voor hulp die m'n ouders toch door wouden laten gaan en nu eindelijk rust in de tent
Zo hart gelucht, sorry!
Ongelofelijk in ieder mogelijk opzicht & bovendien inspirerend.quote:
[..]
Hmm, gelijk even downloaden dan maar. Ben sowieso into movies dus helemaal goed!
p.s. het ging toevallig over hetzelfde onderwerp in de Nachtbagger.
[..]
Als je na het zien van die film nog niet de intentie & motivatie hebt om te schrijven, give me a call.
Ik ontvoer je naar mijn kelder met alleen water, brood, papier, pennen, en een tv+dvd speler.
Hahaha, geweldig hoe een onbekend persoon - sorry voor deze woordkeuze - met zo'n strekking komt. Ik zou het geweldig vinden om een boek te schrijven wat goed verkoopt maar ik heb geen idee hoe ik dat zou moeten doen en of ik daar wel de motivatie voor heb om het af te maken.quote:Op dinsdag 13 september 2011 02:06 schreef Flepke het volgende:
[..]
Ongelofelijk in ieder mogelijk opzicht & bovendien inspirerend.
Als je na het zien van die film nog niet de intentie & motivatie hebt om te schrijven, give me a call.
Ik ontvoer je naar mijn kelder met alleen water, brood, papier, pennen, en een tv+dvd speler.
Ik ga in elk geval de film kijken want dat lijkt me een leuke
Bedankt voor alles wat je gezegd hebt in elk geval, je zet met in elk geval aan het denken.
p.s. Dat nachtbagger stuk was natuurlijk wel een beetje snel en in beetje grove taal verwoord haha
Geen probleemquote:
[..]
Hahaha, geweldig hoe een onbekend persoon - sorry voor deze woordkeuze -
Als je de juiste personen in je omgeving verzameld dan zullen die je een duwtje geven in de juiste richten wanneer je het nodig hebt.quote:met zo'n strekking komt. Ik zou het geweldig vinden om een boek te schrijven wat goed verkoopt maar ik heb geen idee hoe ik dat zou moeten doen en of ik daar wel de motivatie voor heb om het af te maken.
Ofdat het nou tegenzit en/of je niet weet wat te doen in jou geval zullen schrijvers/uitgever/recensent/ondernemers/boekwinkels altijd klaar staan om je een duwtje in de goede richting te geven.
Ik heb in dit specifieke vak gebied helaas geen kennis/kenissen, maar als het begint te kriebelen om te schrijven; begin eens klein door 10 boekwinkels in te stappen met het verhaal "hoi. ik ben jong. andere mensen zeggen dat ik schrijf talent heb. ik heb iets "schokkends/bijzonders" mee gemaakt in mijn jeugd. er is een markt voor. ik wil er een boek over schrijven. wat moet ik doen?"
De eerste drempel zal eruit zien als een berg, daarna zul je verast zijn van een stortvloed van warme en meehelpende mensen.
In boekwinkels komt verder toch niemand, de eigenaar is daarom altijd wel in voor een goed gesprek + heeft alle tijd van de wereld en waarschijnlijk ook nog een klein beetje kennis van dingen die jij/ik op dit moment niet hebt.
Ik ben 2x een boekenwinkel ingelopen in mijn leven. 1ste keer kwam ik na een half uur naar buiten met alleen een briefje met het adres van een concurrent van hem. 2de keer kwam ik na een half uur naar buiten met het boek wat ik wilde hebben + 5 euro aan gratis dingen van de toonbank ("voor de gezelligheid"
)Altijd proberen om het beste uit de mensen om je heen te halen, je zal versteld zijn hoe ver (wildvreemde
) mensen dan voor je bereid zijn om voor je te gaan. (zolang je ze maar het gevoel geeft dat je naar hun suggesties luistert, niet betweterig opstelt etc.)Eerste stap is gezet, gefeliquote:Ik ga in elk geval de film kijken want dat lijkt me een leuke
Mission accomplished.quote:Bedankt voor alles wat je gezegd hebt in elk geval, je zet met in elk geval aan het denken.
Bekijk het ook eens uit mijn perspectief, ik zie iemand met potentie die zijn talent en voordeel op concurrentie verkwist door er niks mee te doen, dat doet misschien nog wel meer pijn vanbinne n dan een verkeerde diagnose
Been there done that.quote:p.s. Dat nachtbagger stuk was natuurlijk wel een beetje snel en in beetje grove taal verwoord haha
Ik zal nooit het niveau van een jou/welke schrijver dan ook bereiken in 2324234234 jaar, excuses hoef je echt niet aan te bieden.
Ik sta met m'n mond vol tandenquote:
[..]
Geen probleem
[..]
Als je de juiste personen in je omgeving verzameld dan zullen die je een duwtje geven in de juiste richten wanneer je het nodig hebt.
Ofdat het nou tegenzit en/of je niet weet wat te doen in jou geval zullen schrijvers/uitgever/recensent/ondernemers/boekwinkels altijd klaar staan om je een duwtje in de goede richting te geven.
Ik heb in dit specifieke vak gebied helaas geen kennis/kenissen, maar als het begint te kriebelen om te schrijven; begin eens klein door 10 boekwinkels in te stappen met het verhaal "hoi. ik ben jong. andere mensen zeggen dat ik schrijf talent heb. ik heb iets "schokkends/bijzonders" mee gemaakt in mijn jeugd. er is een markt voor. ik wil er een boek over schrijven. wat moet ik doen?"
De eerste drempel zal eruit zien als een berg, daarna zul je verast zijn van een stortvloed van warme en meehelpende mensen.
In boekwinkels komt verder toch niemand, de eigenaar is daarom altijd wel in voor een goed gesprek + heeft alle tijd van de wereld en waarschijnlijk ook nog een klein beetje kennis van dingen die jij/ik op dit moment niet hebt.
Ik ben 2x een boekenwinkel ingelopen in mijn leven. 1ste keer kwam ik na een half uur naar buiten met alleen een briefje met het adres van een concurrent van hem. 2de keer kwam ik na een half uur naar buiten met het boek wat ik wilde hebben + 5 euro aan gratis dingen van de toonbank ("voor de gezelligheid"
Altijd proberen om het beste uit de mensen om je heen te halen, je zal versteld zijn hoe ver (wildvreemde
[..]
Eerste stap is gezet, gefeli
[..]
Mission accomplished.
Bekijk het ook eens uit mijn perspectief, ik zie iemand met potentie die zijn talent en voordeel op concurrentie verkwist door er niks mee te doen, dat doet misschien nog wel meer pijn vanbinne n dan een verkeerde diagnose
[..]
Been there done that.
Ik zal nooit het niveau van een jou/welke schrijver dan ook bereiken in 2324234234 jaar, excuses hoef je echt niet aan te bieden.
Ik laat het bezinken, ik vind het een goed idee en alles. Ik snap wel wat je bedoelt, bedankt!
[ Bericht 0% gewijzigd door Boterbartje op 13-09-2011 03:12:59 ]
Kijk, mooi.quote:
[..]
Ik sta met m'n mond vol tanden
nou niet helemaal want mis er 2, ook weer zo'n leuk jeugd verhaal hehe
Ik laat het bezinken, ik vind het een goed idee en alles. Ik snap wel wat je bedoelt, bedankt!
Ik hoop dat je er iets aan hebt gehad & je er iets mee doet.
Zo niet dan even goede vrienden.
Tijd om terug te gaan ontopic, TS ik denk dat je de essentie wel begrijpt;
Door gaan met je leven, als je de kans ziet om je nadeel in een voordeel om te buigen dan moet je dat zeker doen mits je jezelf er goed bij voelt. (en dan heb ik het niet over het afgrond gevoel net voor een nieuwe ervaring/ontmoeting)
dat was ook zo, tot m'n twintigste zo'n beetje. Daarvoor had ik geen idee van de mogelijkheden, omdat dat mij nooit werd verteld. Dom gehouden zeg maar. Ondertussen zat ik aan de wajong, onder bewind (want m'n vader wilde 'een beetje grip op mij hebben') en met een indicatie waar verschillende instanties nog steeds aan het ruzien zijn. Mijn rijbewijs haalde ik met twee vingers in m'n neus... Wat doen m'n ouders? Bellen met het cbr om te vragen waarom ik in hemelsnaam een auto zou mogen besturen....quote:
[..]
Je moet een heel sterk persoon zijn wil je daar nog onderuit komen, ze smeren je van alles aan totdat je het zelf gaat geloven.
Het kwam erop neer dat ik gewoon tot m'n 65 lekker niets zou doen, in een instelling, want wajong (dus nul sollicitatieplicht, alleen eens in de 5 jaar laten zien dat je gek genoeg was). Gelukkig ben ik van bijna alles af, alleen de indicatie heb ik nog, maar daar ga ik binnenkort achteraan. bewind is opgeheven, ik werk nu als vrachtwagenchauffeur, en heb nu een huis, vriendin en een hond. Ja erg burgerlijk, maar ik ben gelukkig. En m'n rijbewijzen CE en A zijn eigenlijk een dikke middelvinger naar iedereen die dacht dat ik het nooit zou kunnen maken.
Goh, het topic loopt wel, en veel herkenbare verhalen hier.
[ Bericht 2% gewijzigd door Ridocar op 13-09-2011 08:04:01 ]
Lang verhaal. door mijn tienerjaren heen gekampt met depressies. Eerste zelfmoordpoging was ik 14. Heeft tijdje geduurd, vervolgens wat topjaren gehad, en liep in het eerste jaar van de HBO tegen de lamp, toen bleek dat ik slecht was met groepswerk, uit de groep gestapt, al mijn projecten alleen gedaan. ging helemaal goed, maar mocht ineens niet meer. Vervolgens zat ik binnen de 2 weken bij een pscyhologe (van dat college). 2 jaar gewerkt, was het ook niet helemaal, te geestdodend, te simpel, en geen zicht op groei binnen bedrijven als ongeschoolde arbeider, dus weer aan de studie in Groningen, compleet ontspoord in me uppie daar, drankprobleem ontwikkeld (krat bier per dag), en omdraaien van het dag/nacht ritme. Binnen 1 jaar tijd interventie gehad bij een zelfmoordpoging en naar een psychiatrisch ziekenhuis gebracht. Daar 10 weken ofzo gezeten, weer naar huis, naar een pscyh, die kwam met angst stoornis, pillen gekregen, hielp niet, andere psychiater, hielp ook niet. Psychologe er bij, hielp ook niet. Tijdje thuis gezeten, aangezien niks werkte, leidde tot een complete isolatie, toch maar weer naar de psychiater, toen was men er zat van, vond dat er een diagnose moest komen (had ik al die tijd nog niet gehad trouwens. Niemand kon er de vinger op drukken, afgezien van de mensen in het psychiatrisch ziekenhuis, die het een psychose met uitsluitend negatieve symptomen noemde. (oftewel je functioneert normaal, geen waanbeelden of stemmen, maar bent standaard depressief.) ) En daar kwam dan uiteindelijk asperger uitrollen.quote:
Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig waarom je al jaren in behandeling bent, TS?
Dat is het allermoeilijkste aangezien iemand met Asperger totaal NIET door heeft dat ze dingen totaal verkeerd interpreteren . Zij zijn overtuigd van hun waarheid terwijl de feiten of chronologische volgorde van zaken vaak aantoonbaar anders is.quote:
Vraag het eens hier: PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #88 - met computernerds
Niet elk mens met Asperger is hetzelfde, maar ik denk wel dat het een algemeen kenmerk is dat ze sociaal onhandig zijn (signalen oppikken, lichaamstaal interpreteren).
Ook beetje eenzijdig bekeken dit. Het probleem is niet alleen dat er sneller een stempel op je voorhoofd geplant wordt, aan de andere kant is de welvaartsdrang exponentieel gegroeid. Mensen moeten van alles, en willen van alles, de basisbehoeften zijn in overvloed aanwezig (nog wel), dus er is maar een kleine groep die zich daar echt zorgen over maakt, dus de focus komt op luxe dingen die we helemaal niet nodig hebben, HDTVs, consoles, pc's, het internet, auto's, drank, enzovoorts.quote:
[..]
Weetje wat het is? Er zijn ook mensen die gewoon echt niet alles op een rijtje hebben en ook echt hulp nodig hebben. Het probleem is dat het een beetje 'hip' begint te worden om bij het eerste de beste signaal van slecht gedrag van de kleine te googlen, op wikipedia terecht te komen en de zelf-diagnose stellen; 'mijn kind is zo autistisch als de pest' vervolgens krijgen ze patsboem het labeltje en krijgt hij trainingen, begeleiding en alles moet anders. De school wordt ingelicht; mijn kind is autistisch maar wel intelligent, bijzonder onderwijs heeft geen plaats voor intelligente kinderen dus willen we hem op regulier onderwijs houden, willen jullie dit tolereren? Wat is hier het gevolg van: het kind krijgt de ruimte. Een beetje slim kind pakt die ruimte en maakt hier misbruik van, zonder te weten dat dit fout is. Hierdoor bevestig je eigenlijk ongewild je onjuiste diagnose en alleen omdat je de ruimte pakt die je krijgt! Je mag ineens te laat komen, je mag ineens zeggen dat je leraar stom is. En als het toegelaten wordt, waarom zou je het niet doen als klein, niet wetend kind?
Het is gewoon een vicieuze cirkel, als je er eenmaal ingeworpen wordt, kom je er gewoon niet uit. En het probleem is dat er niet naar JOU geluisterd wordt wánt je bent namelijk niet goed wijs. Ik heb wel eens verslagen teruggelezen waaruit bleek dat iemand gemiddeld scoorde op alles. Maar omdat hij deze onderzoeker niet zo vaak aankeek en eigenlijk naar huis wou was hij maar autistisch. Het is gewoon een labeltje plakken zodat de ouders gerust zijn dat ze weten wat het kind zou hebben. Het is schandalig.
Bijkomend probleem is de langere wachttijd voor mensen met écht psychologische problemen.
Conclusie; Geestelijke gezondheidszorg is gewoon iets wat levens kapot maakt en zou alleen mogen gebruikt worden op mensen die écht iets hebben en zelf om de hulp vragen.
De samenleving is aan het verschuiven, en mensen worden steeds meer quasi-collectief. Ik vraag me ook af ineens of autisme vaker voorkomt in de laagste inkomensklasse, of de hogere (die kinderen/mensen hebben immers tijd om daarover na te denken), of dat het niet uitmaakt.
Maar goed, er komt steeds meer en meer en meer druk op mensen, steeds meer onenigheid in mensen over hoe het gaat (politiek en economisch, en er geen invloed op hebben), steeds minder saamhorigheid, je hoort er bij of niet, kinderen en tieners worden harder, brutaler, respectlozer, en helaas vaak ook dommer.
Heel veel mensen raken enorm in de knel hierdoor. En wat voor plaatje daar nou bij hoort... Feit blijft wel dat er toch heel veel mensen stijf staan van de stress tegenwoordig door de manier waarop de samenleving in elkaar zit.
Maar dat een stempel te snel geplakt wordt, ben ik met je eens. Dat een stempel eigenlijk helemaal niet geplakt zou moeten worden, het een ongenoemde ziekte, of nog niet eens, als losse symptomen gezien zou moeten worden, en er terstond gekeken kan worden naar oplossingen voor die problemen (tenzij het echt inderdaad van die extreme gevallen zijn, zoals sommige voorbeelden in dit topic (bedankt voor de reacties trouwens)). De stempel bemoeilijkt de weg naar genezing in ieder geval.... (en nu ben ik de draad van mijn verhaal kwijt, dus kap er maar fftjes mee. hehe.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lumberbob op 13-09-2011 15:10:07 ]
Sowieso dat als er een stempel geplakt wordt omdat je een of een x aantal symptomen hebt, krijg je de rest van de symptomen er gratis bij want je hebt nou eenmaal die ziekte dus daar hoort alles bij. Plus alle ongewenste hulp, soms heb je juist géén hulp nodig! Hulp maakt het soms erger.quote:
[..]
Ook beetje eenzijdig bekeken dit. Het probleem is niet alleen dat er sneller een stempel op je voorhoofd geplant wordt, aan de andere kant is de welvaartsdrang exponentieel gegroeid. Mensen moeten van alles, en willen van alles, de basisbehoeften zijn in overvloed aanwezig (nog wel), dus er is maar een kleine groep die zich daar echt zorgen over maakt, dus de focus komt op luxe dingen die we helemaal niet nodig hebben, HDTVs, consoles, pc's, het internet, auto's, drank, enzovoorts.
De samenleving is aan het verschuiven, en mensen worden steeds meer quasi-collectief. Ik vraag me ook af ineens of autisme vaker voorkomt in de laagste inkomensklasse, of de hogere (die kinderen/mensen hebben immers tijd om daarover na te denken), of dat het niet uitmaakt.
Maar goed, er komt steeds meer en meer en meer druk op mensen, steeds meer onenigheid in mensen over hoe het gaat (politiek en economisch, en er geen invloed op hebben), steeds minder saamhorigheid, je hoort er bij of niet, kinderen en tieners worden harder, brutaler, respectlozer, en helaas vaak ook dommer.
Heel veel mensen raken enorm in de knel hierdoor. En wat voor plaatje daar nou bij hoort... Feit blijft wel dat er toch heel veel mensen stijf staan van de stress tegenwoordig door de manier waarop de samenleving in elkaar zit.
Maar dat een stempel te snel geplakt wordt, ben ik met je eens. Dat een stempel eigenlijk helemaal niet geplakt zou moeten worden, het een ongenoemde ziekte, of nog niet eens, als losse symptomen gezien zou moeten worden, en er terstond gekeken kan worden naar oplossingen voor die problemen (tenzij het echt inderdaad van die extreme gevallen zijn, zoals sommige voorbeelden in dit topic (bedankt voor de reacties trouwens)). De stempel bemoeilijkt de weg naar genezing in ieder geval.... (en nu ben ik de draad van mijn verhaal kwijt, dus kap er maar fftjes mee. hehe.
Mijn mening is, je kan kinderen tot hun 14 of 16 ofzoiets gewoon geen label opplakken. Kinderen zijn in ontwikkeling en misschien gedragen ze zich soms wat raar, maar dat kan bij trekken of is gewoon een periode. Plak je hier een labeltje op dan krijgt zo'n kind een jeugd vol mensen die willen helpen en allemaal onzin en therapie en ga je gewoon kapot.. terwijl je waarschijnlijk of misschien niets mankeert.
Volwassen mensen die problemen hebben is wat anders maar die hebben ZELF de keuze om hulp te zoeken.
Amen.
Heel veel volwassen mensen hebben alleen of veel te laat door dat ze iets mankeert, of ze weten niet dat ze iets mankeren in dat geval zodat ze jaren lang op hun tenen gaan lopen, of het loopt helemaal verkeerd af. Er zal vast wel een groep zijn die hulp zoekt, maar ook ontzettend veel die het niet doen.quote:Volwassen mensen die problemen hebben is wat anders maar die hebben ZELF de keuze om hulp te zoeken.
toch zijn er wel kinderen die echt niet meekomen in de maatschappij door een psychische afwijking. Niet in alle gevallen wordt overdreven, en je kunt zo'n kind toch niet aan z'n lot overlaten. Misschien moet de maatstaf voor bvb het autismespectrum aangepast worden, meer symptomen die 'typisch' zijn, en dat je van de 25 dan 19 moet hebben. nu moet je er 2 van de 4 hebben. zit je toch een stuk sneller op.quote:Mijn mening is, je kan kinderen tot hun 14 of 16 ofzoiets gewoon geen label opplakken. Kinderen zijn in ontwikkeling en misschien gedragen ze zich soms wat raar, maar dat kan bij trekken of is gewoon een periode. Plak je hier een labeltje op dan krijgt zo'n kind een jeugd vol mensen die willen helpen en allemaal onzin en therapie en ga je gewoon kapot.. terwijl je waarschijnlijk of misschien niets mankeert.
zelf bedacht?quote:
haha ja wat een dijenkletserquote:
En ik hou niet van asperges. Die dingen lijken me teveel op een penis 
Dolletjes.quote:
[..]
haha ja wat een dijenkletser
okquote:
toch jammer dat die dingen asperge of asperges heten. Mis die RRRRRRRRRRRRRR btje aan 't eind. dus sowieso btje dom plaatje
Wat leuk, een goedlopend draadje over Asperger!quote:
[..]
Dat is het allermoeilijkste aangezien iemand met Asperger totaal NIET door heeft dat ze dingen totaal verkeerd interpreteren . Zij zijn overtuigd van hun waarheid terwijl de feiten of chronologische volgorde van zaken vaak aantoonbaar anders is.
Ja, dat is waar, ik heb die fout ook vaak begaan: overtuigd van mijn waarheid. Maar daar heb ik van geleerd. Aspergers kunnen zich ook uitgebreid storen aan futiele details. De praktijk wijst uit dat mensen er juist waardering aan hechten als je de hoofdlijnen beschrijft.
En sja... werk. Bij mijn werkgever zitten we straks met mensen op een ruimte. Ik voorspel dat over 10 jaar er zoveel van mensen gevraagd wordt, dat veel mensen met Asperger echt niet meer kunnen meekomen in het arbeidsproces. En het probleem: het komt alleen bij Asperger voor, omdat het pervasief is. Maar ik hoop het niet, zit er niet op te wachten om (weer) naar de laagste sociaal-economische klasse terug te gaan.
Tuurlijk zijn er wel mensen die hulp nodig hebben.quote:
[..]
Heel veel volwassen mensen hebben alleen of veel te laat door dat ze iets mankeert, of ze weten niet dat ze iets mankeren in dat geval zodat ze jaren lang op hun tenen gaan lopen, of het loopt helemaal verkeerd af. Er zal vast wel een groep zijn die hulp zoekt, maar ook ontzettend veel die het niet doen.
[..]
toch zijn er wel kinderen die echt niet meekomen in de maatschappij door een psychische afwijking. Niet in alle gevallen wordt overdreven, en je kunt zo'n kind toch niet aan z'n lot overlaten. Misschien moet de maatstaf voor bvb het autismespectrum aangepast worden, meer symptomen die 'typisch' zijn, en dat je van de 25 dan 19 moet hebben. nu moet je er 2 van de 4 hebben. zit je toch een stuk sneller op.
Maar mensen die echt hulp nodig hebben geen foute diagnoses, daar zie je gelijk dat ze gewoon niet goed wijs zijn. De foute diagnoses komen voor bij mensen/kinderen waarvan men denkt dat ze licht autistisch zijn d.w.z. lichte vorm van asperger. Hier zou dat label naar mijn idee niet aangebracht mogen worden, omdat een kind nog in ontwikkeling is. Tevens zou een onderzoek langer moeten zijn; dit kost meer geld maar als een bepaald percentage dan niet fout gediagnosticeerd wordt scheelt dat qua vervolg behandelingen pak-pony's vol geld.
Ik denk dat jij nu een beetje de scheiding maakt als autistisch/niet autistisch maar autisme heeft verschillende gradaties en bij de lichte vormen is er naar mijn idee vaak helemaal geen sprake van een storing in het autistische spectrum.
Zelf heb ik pas op volwassen leeftijd een diagnose gekregen. Op mijn 22e kreeg ik te horen dat ik dyslexie heb en op mijn 25 dat ik ook nog eens Asperger heb. Ik heb er geen makkelijke jeugd door gehad. Door mijn dyslexie werd ik als dom gezien en door mijn Asperger had ik moeite met sociale dingen. Als kind wist ik dat ik anders was, maar wat precies wist ik niet. In die periode voelde ik me best wel minderwaardig. Aan de andere kant ben ik best wel trots op dat ik had toch zonder hulp mijn HBO-diploma heb gehaald.quote:
[..]
Heel veel volwassen mensen hebben alleen of veel te laat door dat ze iets mankeert, of ze weten niet dat ze iets mankeren in dat geval zodat ze jaren lang op hun tenen gaan lopen, of het loopt helemaal verkeerd af. Er zal vast wel een groep zijn die hulp zoekt, maar ook ontzettend veel die het niet doen.
[..]
toch zijn er wel kinderen die echt niet meekomen in de maatschappij door een psychische afwijking. Niet in alle gevallen wordt overdreven, en je kunt zo'n kind toch niet aan z'n lot overlaten. Misschien moet de maatstaf voor bvb het autismespectrum aangepast worden, meer symptomen die 'typisch' zijn, en dat je van de 25 dan 19 moet hebben. nu moet je er 2 van de 4 hebben. zit je toch een stuk sneller op.
hehe mooi gezegd weer ook. ^^"quote:
[..]
Tuurlijk zijn er wel mensen die hulp nodig hebben.
Maar mensen die echt hulp nodig hebben geen foute diagnoses, daar zie je gelijk dat ze gewoon niet goed wijs zijn.
ik bedoelde meer dat er niemand op de wereld rondloopt die geen enkele autistische trek heeft, en dat voor de erkenning van de ziekte, wat jij ook zegt, het onderzoek aangescherpt moet worden. Volgens mij komt het alleen bij de kinderen die het in lichte mate hebben ook niet zo snel op iets uit 't autismespectrum, maar is 't meer een angststoornis of sociale fobie. In ieder geval ging het bij mij zo (ook al ben ik inmiddels wel afgekeurd voor 100% voor werk).quote:Ik denk dat jij nu een beetje de scheiding maakt als autistisch/niet autistisch maar autisme heeft verschillende gradaties en bij de lichte vormen is er naar mijn idee vaak helemaal geen sprake van een storing in het autistische spectrum.
Respect inderdaadquote:Aan de andere kant ben ik best wel trots op dat ik had toch zonder hulp mijn HBO-diploma heb gehaald.
En jouw werkgever zou het goede voorbeeld moeten gevenquote:
[..]
En sja... werk. Bij mijn werkgever zitten we straks met mensen op een ruimte. Ik voorspel dat over 10 jaar er zoveel van mensen gevraagd wordt, dat veel mensen met Asperger echt niet meer kunnen meekomen in het arbeidsproces. En het probleem: het komt alleen bij Asperger voor, omdat het pervasief is. Maar ik hoop het niet, zit er niet op te wachten om (weer) naar de laagste sociaal-economische klasse terug te gaan.
Het wordt voor mensen met Asperger wel erg onmogelijk gemaakt.
De ene zal na de andere uiteindelijk gewoon uitvallen. Maar waar zouden werkgevers nog druk over maken? Er zijn toch afgestudeerden genoeg die geen ASS hebben.
bedanktquote:
Komt ook door discipline en perfectionisme. Niet kijken wat je eigen grenzen zijn, maar wat theoretisch mogelijk is. Ik weet niet of mannen daar ook last van hebben, maar bij vrouwen met Asperger schijnt dat veel voor te komen. Vervolgens kom je jezelf tegen, raak je in een crisis en krijg je de verkeerde diagnose Borderline.
Maar als je je anders voelt dan weetje dat je wat hebt en had je misschien wel wat gehad aan die hulp. Ik wist bij mezelf donders goed dat ik gewoon was en werd juist als anders bestempeld én behandeld. Dat was wat minder al heb ik ook goed gebruik gemaakt van de situatie. Als je toch al genaaid bent dan kun je ook wel beetje profiteren toch?quote:
[..]
Zelf heb ik pas op volwassen leeftijd een diagnose gekregen. Op mijn 22e kreeg ik te horen dat ik dyslexie heb en op mijn 25 dat ik ook nog eens Asperger heb. Ik heb er geen makkelijke jeugd door gehad. Door mijn dyslexie werd ik als dom gezien en door mijn Asperger had ik moeite met sociale dingen. Als kind wist ik dat ik anders was, maar wat precies wist ik niet. In die periode voelde ik me best wel minderwaardig. Aan de andere kant ben ik best wel trots op dat ik had toch zonder hulp mijn HBO-diploma heb gehaald.
Maar respect dat je gewoon je HBO hebt gehaald, weet niet of Asperger het trouwens moeilijk zou maken om te leren. Asperger is een stoornis waar volgens mij je intelligentie helemaal niets mee te maken heeft; je hebt slimme en achterlijke domme aspergers om het heel cru te zeggen.
Het was vooral de dyslexie waar ik last van had. Verder is het heel moeilijk als kind om te oriënteren wat er precies 'mis' met je is. Zeker omdat we toen geen internet hadden en achteraf ook niet op zo'n geweldige basisschol zat. Maar ja, het is gebeurd en ik richt me nu liever op de toekomst.quote:
[..]
Maar als je je anders voelt dan weetje dat je wat hebt en had je misschien wel wat gehad aan die hulp. Ik wist bij mezelf donders goed dat ik gewoon was en werd juist als anders bestempeld én behandeld. Dat was wat minder al heb ik ook goed gebruik gemaakt van de situatie. Als je toch al genaaid bent dan kun je ook wel beetje profiteren toch?
Maar respect dat je gewoon je HBO hebt gehaald, weet niet of Asperger het trouwens moeilijk zou maken om te leren. Asperger is een stoornis waar volgens mij je intelligentie helemaal niets mee te maken heeft; je hebt slimme en achterlijke domme aspergers om het heel cru te zeggen.
Veel mannen met asperger hebben issues met discipline, of doorzettingsvermogen. Of hebben wel ideeen over wat ze willen gaan doen, maar de uitvoering ontbreekt compleet. En door de sociale onkunde waar men mee geconfronteerd wordt tijdens opleidingen gaat groepswerk heel moeizaam, en helaas is 99% van alle studies groepsgericht tegenwoordig.quote:Maar respect dat je gewoon je HBO hebt gehaald, weet niet of Asperger het trouwens moeilijk zou maken om te leren. Asperger is een stoornis waar volgens mij je intelligentie helemaal niets mee te maken heeft; je hebt slimme en achterlijke domme aspergers om het heel cru te zeggen.
[ Bericht 5% gewijzigd door Lumberbob op 14-09-2011 01:09:20 ]
Ik heb ook geen doorzettingsvermogen maar ik ben gewoon luiquote:
[..]
Veel mannen met asperger hebben issues met discipline, of doorzettingsvermogen. Of hebben wel ideeen over wat ze willen gaan doen, maar de uitvoering ontbreekt compleet. En door de sociale onkunde waar men mee geconfronteerd wordt tijdens opleidingen gaat groepswerk heel moeizaam, en helaas is 99% van alle studies groepsgericht tegenwoordig.
Klopt. Probleem alleen was dat ik er heilig van overtuigd was dat ik het niet had en dat juist m'n ouders/school ineens allemaal andere problemen bij mij gingen ontdekken; ja dat hoort bij autisme. Ben blij dat ik zo sterk ben geweest om te blijven zeggen dat ik het niet had, 10 jaar lang. En nu er vanafquote:
Wat wel 100% zeker is, is als je erg veel leest over Asperger, dat het een zelfvervullende waarheid wordt. Heel wat mensen met een diagnose zijn na die diagnose autistischer geworden en ontdekken problemen die er eerst niet eens waren.
kut psychologieTevens maak ik nog wel altijd als ik iets fout doe; Ja sorry man ik ben zo autistisch als de pest, maar dat weten jullie natuurlijk al lang he?
Ouders vinden dat niet chill, zeker omdat ik ze het nog altijd erg kwalijk neem dat ze niet naar mij geluisterd hebben