OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Je weet natuurlijk niet hoe je opvoeding gelopen zou zijn als je ouders bij elkaar gebleven zouden zijn.quote:Op dinsdag 6 september 2011 12:34 schreef Ireyon het volgende:
[..]
Het boeit niet of jíj er gelukkiger van wordt, je zit met een kind dat volop aan het opgroeien is en behoefte heeft aan zekerheid en stabiliteit in z'n leven. En nee, misschien wordt-ie het kind er ook niet gelukkiger van, maar wat is het alternatief? Wekelijks heen-en-weer gesleurd worden tussen pap en mam, in het weekend niet met vriendjes van school kunnen spelen, dat is leuk.
Verder mag je het gerust zum kosten vinden maar ik spreek gewoon als jongen wiens ouders gingen scheiden toen-tie 7 jaar oud was en 14 jaar later nog steeds z'n moeder niet aardig vindt. Heel mijn jeugd en opvoeding is een puinhoop geweest omdat mijn moeder niet het geduld en de wil had om aan hun huwelijk te werken.
Dus ik geef TS alsnog advies en ze kijkt maar wat ze ermee doet:
- Als er een andere man komt, waar je beter even mee wacht, denk dan niet dat hij ooit papa #2 wordt.
- Denk niet dat je zoontje je aardiger gaat vinden als de sinterklaascadeautjes duurder zijn dan die van papa.
- Je zoontje gaat niet liever met jou mee naar een verjaardag/feestje/dierentuin wanneer hij bij z'n vader hoort te zijn.
Ik weet verder niks van je situatie, maar ben zelf kind van gescheiden ouders. Dat wat jij een kwetsbare periode noemt is, denk ik, als het dan toch allemaal onvermijdelijk is, juist de beste tijd dat te doen. Tot het vierde jaar hecht een kind. een scheiding in die periode maakt dat de kans op hechtingsproblemen op latere leeftijd groot is.
Na het 10e jaar begint de puberteit. De periode van weer onthechten. Als die onthechting verloopt via een scheiding is dat ook schadelijk voor je ontwikkeling. Dus wat dat aangaat....
Het blijft natuurlijk klote. Maar ik denk dat ouders over het algemeen nóóit moedwillig dingen doen om hun kinderen te kwetsen of stuk te maken. Ik zou je willen aanraden hulp te zoeken bij het verwerken van dit enorme trauma. Echt, het kan je zo enorm helpen.
Ik heb gewacht tot ik achter in de dertig was. heb echt gewild dat ik dit véél eerder had gedaan. Mijn leven zou zoveel makkelijker zijn geweest zonder de ballast van die scheiding. Ik heb er echt heel veel aan gehad. Ken je het boek van Cornald Maas? ook een fijn maar pijnlijk boek om te lezen.
Een scheiding is voor een kind nooit leuk. En dat zal het ook nooit worden. Ik ben eigenlijk wel voor verplicht samen blijven als je kinderen hebt. Dan maar een lastig leven als volwassene, voor een kind is het écht beter. Je leert als volwassene wel weer op een geciviliseerde manier samen te leven.
En dan hebben mijn ouders nog een "nette"scheiding gedaan zonder ruzie, zonder elkaar zwart maken, met keurige twee weeklijkse weekendbezoeken en áltijd betalen van alimentatie. dus.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Dat kun je nu wel roepen maar ik ken eigenlijk niemand die het z'n ouders kwalijk neemt (alleen in het begin even). Je leert omgaan met de nieuwe situatie die vaak na een tijdje zelfs fijner blijkt te zijn en klaar. Het enige dat ik m'n ouders kwalijk heb genomen is dat ze slecht over elkaar praatten waar ik bij was na de scheiding, en dat ik daardoor op een gegeven moment het gevoel kreeg een kant te moeten kiezen.quote:Op zondag 11 september 2011 16:00 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
Verre van hoor, maar als het mij zou overkomen zou ik het m'n ouders behoorlijk flink kwalijk nemen later.
oh, en voor de goede orde, ik neem mijn ouders niks kwalijk. die deden ook maar wat hen het beste leek. óók voor mij. Maar als twee jarige denk je toch automagisch dat het jouw schuld is. hoort bij de leeftijd, en de fase dat je denkt dat de wereld om jou draait.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik neem het jullie ook niet kwalijk dat jullie het voor jezelf hebben goedgepraat hoor, makkelijker te accepteren.
quote:Op zondag 11 september 2011 16:40 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
Ik neem het jullie ook niet kwalijk dat jullie het voor jezelf hebben goedgepraat hoor, makkelijker te accepteren.
Is het nou echt zo moeilijk te geloven dat ook kinderen op een gegeven moment "volwassen" genoeg zijn om de nieuwe situatie gewoon te accepteren en verder niemand iets kwalijk te nemen omdat de nieuwe situatie ook prima is?
Jij vind het in je eigen leven fijner om dingen die onveranderlijk zijn te blijven haten en je daar zielig over te voelen?quote:
Ik neem het jullie ook niet kwalijk dat jullie het voor jezelf hebben goedgepraat hoor, makkelijker te accepteren.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Alsof de 5 voorbeelden in dit topic van mensen die het prima vinden achteraf representatief is voor alle kinderen die per jaar slachtoffer zijn van het uit elkaar gaan van hun ouders (30.000+ per jaar!).
Nee, maar als 1/3e van het totaal aantal huwelijken dus uiteindelijk gewoon kapot gaat, is er iets mis. Is het dan toch de individualisering van de maatschappij?quote:
[..]
Jij vind het in je eigen leven fijner om dingen die onveranderlijk zijn te blijven haten en je daar zielig over te voelen?
jawel hoor, er zijn mensen die daar bewust voor kiezen.quote:
Volgens mij waren we al tot de conclusie gekomen dat bij elkaar blijven met de nodige ruzie ook niet goed is voor het kind. Nu kiest niemand daar bewust voor (alhoewel ik het eens ben dat een hoop stellen wel eens wat beter mogen nadenken), dus voor TS en alle andere ouders in die situatie is dit nu de realiteit waar ze mee om moeten gaan.
Maar ik denk dat ruffrider wat persoonlijke issues heeft die geventileerd moesten worden
Vroeger was het bij mij thuis ook niet altijd 'even gezellig'. De eerste 12 jaar van mijn leven wel, daarna waren er redelijk wat ruzies. Ze probeerden het netjes te houden (lees, ze probeerden de ruzies te houden als de kinderen op bed lagen), maar goed, je krijgt het wel degelijk mee. En de 'fijne' ijzige stiltes daarna, en de 'leuke' opmerkingen. Dus heb geopperd of het misschien niet beter was om uit elkaar te gaan, het was duidelijk dat het voor beide partijen (en kinderen) niet leuk meer was. Nou, mn moeder zou wel willen, maar 'dan zou ik zoveel alleen zijn'. Ofwel, zij zou weg zijn gegaan en mij bij mijn vader hebben achtergelaten. En dan moet je weten dat ik perioden had waarin ik met mijn vader communiceerde via een whiteboard aangezien hij veel werkte (mede doordat hij liever niet thuis was omdat er dan toch ruzie zou komen).
En dan heb je als kind niet het idee dat je ouders door jou uit elkaar zijn, maar bij elkaar blijven vanwege jou. En ik kan zeggen dat dat helemaal niet leuk is. Je wilt dat je ouders gelukkig zijn, met of zonder elkaar. En het was duidelijk dat dat zonder moest zijn. Dus ik was degene die het geluk van mijn ouders in de weg stond.
Ik vind het vrij kwalijk dat hij door de keuze zover weg te gaan wonen de mogelijkheid voor een normaal co-ouderschap niet benut.quote:
[..]
Mja, no offense, maar blijkbaar heb je die ervaring niet. Verschillende posters in dit topic, waaronder ik, wel en toch reageren we heel anders dan jij denkt dat je zou doen in dat geval.
Ik verbaas me overigens nog wel over de houding van een aantal mensen hier "dat hij er zelf voor kiest zo ver weg te gaan wonen" etc. Alsof hij het doet om expres zover mogelijk bij zijn zoon vandaan te zijn? Er zijn vele redenen en omstandigheden om een bepaalde woning wel/niet te kiezen. Je (de TS) hebt een érg negatieve toon tegenover de omgang van je ex met je kind en jij gaat mij niet wijs maken dat je het komende jaar neutraal zal zijn waar je zoon bij is. Kinderen horen veel en het voelt zo goed om af en toe eens een sneer te maken. Dan ben je dus in feite al je ex aan het zwartmaken. Bovendien leg je wel de verantwoordelijkheid volledig bij hem. Hij moet rijden, hij moet verhuizen, hij kiest er voor zo ver weg te gaan wonen. Maar wat jij dan? Jij wil niet rijden, jij blijft lekker zitten waar je zit, jij laat de opvoeding van je zoon maar volledig afhangen van wat je ex doet. Ik vind je geen haar beter.
Als hij in de buurt zou blijven wonen dan zou zijn zoon hem net zo vaak kunnen zien als hij zijn moeder ziet, en ik haal nergens uit dat zijn moeder een volledig co-ouderschap zou ondermijnen.
De (ex-)man van TS kan wellicht overal zo aan de slag, maar ik ga er vanuit dat hij nu in de omgeving van waar ze wonen werkt, want als hij dagelijks 2 x 150 km zou rijden dan zou TS zich geen zorgen maken of hij dat wel vol zou houden om zijn zoon te zien.
Als TS zou besluiten met haar zoon 150 km verderop te gaan wonen zodat het voor papa onmogelijk zou worden de helft van de week voor zijn zoon te zorgen dan zou ik dat ook zeer kwalijk vinden, dus nu papa ervoor kiest zo ver weg te gaan wonen en daarmee de keuze maakt zijn kind maar zo weinig te zien vind ik dat ook kwalijk.
En waarom gaat vader zo ver weg wonen? gaat ie terug naar zijn geboortegrond ofzo? en waarom weet ie dat al koud 2 dagen na de feitelijke beslissing?
Voor het kind is het niet de fijnste oplossing denk ik.
Voor het kind is het niet de fijnste oplossing denk ik.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Dit is een heel onvolwassen reactie. Ik vraag me dan ook af hoe oud je bent.quote:
[..]
Verre van hoor, maar als het mij zou overkomen zou ik het m'n ouders behoorlijk flink kwalijk nemen later.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Schijnbaar:quote:
En waarom gaat vader zo ver weg wonen? gaat ie terug naar zijn geboortegrond ofzo? en waarom weet ie dat al koud 2 dagen na de feitelijke beslissing?
Voor het kind is het niet de fijnste oplossing denk ik.
quote:
De reden dat ex zo ver weg gaat wonen is dat hij terug wil naar waar hij woonde voordat we gingen trouwen, omdat hij daar een aantal vrienden heeft. Waar we nu wonen heeft hij nooit vrienden gemaakt. Hij heeft dus echt wel de keus!
Hij heeft zijn voornemen om heen en weer te rijden trouwens al teruggedraait naar 2 weekenden per maand...
En ik wil heus wel af en toe heen en weer rijden, maar ik baal ervan als ik heel vaak moet opdraaien voor zijn keuze om hier zo ver vandaan te gaan wonen. Bovendien heb ik gewoon een hekel aan lange auto ritten. Hoe we dit dus precies gaan regelen is nog niet duidelijk.
Zoon is gelukkig niet meer boos op me. Hij had mij die avond even met stemverheffing horen praten en had daar aan geconcludeerd dat het hele gebeuren mij schuld was. De beslissing uit elkaar te gaan viel overigens pas veeel later die avond, hij heeft daar verder niks van gehoord. Ik heb hem kunnen uitleggen dat het besluit van ons beide komt en is hij niet boos meer.
22. Dit zou dan het moment zijn dat ik me zou distantiëren van m'n ouders. Bedankt voor alles, hèquote:
[..]
Dit is een heel onvolwassen reactie. Ik vraag me dan ook af hoe oud je bent.
.
Gelukkig is het tegenwoordig zo dat je niet meer toeziend voogd bent als vader (of moeder) maar dat je beide ouderlijk gezag hebt, én dat co-ouderschap de norm is. Volgens mij kan hij dit allemaal wel willen, maar zal er geen rechter mee accoord gaan.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
nee, dat is het gevolg van het feit dat mensen tegenwoordig trouwen uit "liefde", dat iedereen meent het recht te hebben op geluk (als je niet gelukkig bent is dat een keuze en moet je er alles aan doen om wél gelukkig te zijn) en het feit dat films en series ons een beeld schetsen van relaties die onrealistisch is.quote:
Alsof de 5 voorbeelden in dit topic van mensen die het prima vinden achteraf representatief is voor alle kinderen die per jaar slachtoffer zijn van het uit elkaar gaan van hun ouders (30.000+ per jaar!).
[..]
Nee, maar als 1/3e van het totaal aantal huwelijken dus uiteindelijk gewoon kapot gaat, is er iets mis. Is het dan toch de individualisering van de maatschappij?
Denk ik.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Hmm, zit wat in. En dát zit me dus dwars, met alle gevolgen van dien. Lezen jullie mee, mensen?quote:
[..]
nee, dat is het gevolg van het feit dat mensen tegenwoordig trouwen uit "liefde", dat iedereen meent het recht te hebben op geluk (als je niet gelukkig bent is dat een keuze en moet je er alles aan doen om wél gelukkig te zijn) en het feit dat films en series ons een beeld schetsen van relaties die onrealistisch is.
Denk ik.
Nee, dat heeft niets te maken met distantieren van je ouders. Het heeft wel alles te maken met levenservaring. Ik heb ook lang niet altijd alles begrepen van mijn ouders, maar in de loop der jaren gaat dat wel steeds beter. Omdat je zelf ervaringen opdoet waardoor je leert dat zaken meestal niet zo zwart-wit zijn als je denkt wanneer je jonger bent.quote:Op zondag 11 september 2011 17:04 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
22. Dit zou dan het moment zijn dat ik me zou distantiëren van m'n ouders. Bedankt voor alles, hè
Ik heb zelf het gevoel dat het zelfs het tegenovergestelde van distantieren is; ik geloof dat ik juist met beide een veel betere band heb gekregen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar dan nog. zoek hulp. klinkt stom hoor, maar ik was zo'n twee jaar geleden waar jij ook bent. Boos, verongelijkt, slachtoffer. en áltijd bezig om dingen "goed"te doen, in de gratie te vallen bij mijn ouders. Helemaal vergeten voor mezelf te leven. ik ben met 1,5 jaar therapie nu lekker op de rit. en dat gun ik iedereen! De band met mijn beide ouders is ook veel beter.quote:
[..]
Hmm, zit wat in. En dát zit me dus dwars, met alle gevolgen van dien. Lezen jullie mee, mensen?
Nu vind ik dat ik het jaren eerder had moeten doen. die hulp zoeken. Maar ik realiseer me ook dat het wellicht bij mijn huidige leeftijd past nu hulp wel te accepteren en verder te willen.
(ik ben 37)
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik denk dat de_buurvrouw hele wijze woorden post.quote:
[..]
Hmm, zit wat in. En dát zit me dus dwars, met alle gevolgen van dien. Lezen jullie mee, mensen?
Probleem is wel dat je het er neit mee eens kunt zijn, maar dat het een feit is dat er veel scheidingen plaatsvinden. En dat er dus ook veel kinderen zijn die daarmee te maken krijgen. En dan kunnen we wel met z'n allen vinden dat dat niet moet kunnen, maar het is wel zo. En dus heb je dan meer aan constructieve opmerkingen en nog eens benadrukken hoe voorzichtig je dan met een kind om moet gaan in het geval van een scheiding, dan roepen dat het toch neit kan en uit den boze is. Je verandert de feiten nu eenmaal niet, dus kun je er beter pragmatisch mee omgaan, denk ik dan.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Het 'feit' is het gevolg, de oorzaak kan je aanpakken. Heel simpel: BEGIN NIET ZOMAAR AAN KINDEREN.quote:
Je verandert de feiten nu eenmaal niet
Nee, je mag tegenwoordig (met alle mogelijkheden tot anti-conceptie die er zijn) idd hopen dat mensen dat niet doen, maar hoe je het ook wendt of keert, op het moment dat je met het probleem zit waar TS mee zit, heb je niets meer aan die wijsheid, ze heeft immers al een kind.quote:
[..]
Het 'feit' is het gevolg, de oorzaak kan je aanpakken. Heel simpel: BEGIN NIET ZOMAAR AAN KINDEREN.
Er zijn legio mensen die niet zomaar aan kinderen beginnen. Dat is een aanname van je. Natuurlijk zijn er genoeg mensen waarbij dat wel zo is, maar ook hele volksstammen die er goed over nagedacht hebben. En dachten dat ze altijd bij elkaar zouden blijven, want liefde enzo. Alleen is liefde geen exacte wetenschap en geen vaststaand onveranderlijk iets, dus het kan veranderen en ook verdwijnen. Dat is een feit.quote:
[..]
Het 'feit' is het gevolg, de oorzaak kan je aanpakken. Heel simpel: BEGIN NIET ZOMAAR AAN KINDEREN.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar met de cijfers van het CBS in het achterhoofd gaat er alsnog iets mis, naast dat wat jij nu vaststelt.quote:
[..]
Er zijn legio mensen die niet zomaar aan kinderen beginnen. Dat is een aanname van je. Natuurlijk zijn er genoeg mensen waarbij dat wel zo is, maar ook hele volksstammen die er goed over nagedacht hebben. En dachten dat ze altijd bij elkaar zouden blijven, want liefde enzo. Alleen is liefde geen exacte wetenschap en geen vaststaand onveranderlijk iets, dus het kan veranderen en ook verdwijnen. Dat is een feit.
wat ik zeg, ik heb er nu waarschijnlijk de leeftijd voor.quote:Op zondag 11 september 2011 17:13 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
Heb je het nou tegen mij? Ik ben niet zo'n geval hoor!
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Maar alles gebeurt toch altijd bij de ander? Die ander wordt ziek van roken, die ander gaat scheiden, die ander wordt ontslagen.quote:Op zondag 11 september 2011 17:19 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
Maar met de cijfers van het CBS in het achterhoofd gaat er alsnog iets mis, naast dat wat jij nu vaststelt.
nooit jijzelf. en ik denk dat ieder mens daardoor nooit 'zomaar' aan kinderen begint. of andere dingen onderneemt. Want al die cijfers van het CBS, die gaan over die anderen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Huh? Ik snap je niet helemaal geloof ikquote:
[..]
wat ik zeg, ik heb er nu waarschijnlijk de leeftijd voor.
. Ik maak wel druk over kinderen waarvan de ouders uit elkaar gaan en waar ze om en om logeren bij één van de ouders en dat gedoe, maar bij mijzelf is zoiets nooit gebeurd.Zou interessant zijn om daar cijfers over te zien, hoeveel zwangerschappen daadwerkelijk gepland zijn. Dat zegt misschien veel meer over het echte probleemquote:
nooit jijzelf. en ik denk dat ieder mens daardoor nooit 'zomaar' aan kinderen begint. of andere dingen onderneemt. Want al die cijfers van het CBS, die gaan over die anderen.
.
oh zo. ik dacht dat het je wel was overkomen.quote:
[..]
Huh? Ik snap je niet helemaal geloof ik
ik dacht dat jij degene was met een hekel aan z'n moeder voor die reden.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Nee hoor, ik speel advocaat van de duivel (althans, zo is dat geworden in dit topicquote:
[..]
oh zo. ik dacht dat het je wel was overkomen.
).
Ik mag toch hopen dat een "moetje" een zaak uit het verleden is, wie trouwt er nou nog omdat er een kind komt, als ze anders niet zouden trouwen?quote:
Zou interessant zijn om daar cijfers over te zien, hoeveel zwangerschappen daadwerkelijk gepland zijn. Dat zegt misschien veel meer over het echte probleem
|
|
