Het peutertopic (2-4 jaar) deel 78

Senna gaat niet naar een peuterbed, maar naar een eenpersoonsbed. Zou die overgang niet wat groot zijn?

Nou ja, we zien eht wel. Gezellig klussen en het leuk maken zal al veel doen. En we vertellen al de hele week dat we dat gaan doen, en de commode weg doen enzo. Ben benieuwd! Op vakantie zat er ook een stapelbed in het huisje, maar ook de onderste zat nog vrij ver van de grond, dus dat durfden we niet aan

Gezellig Vicky, je meiden op een kamer in een stapelbed

Miss, Twan is toen hij 2 jaar was van ledikant naar halfhoogslaper gegaan. Was geen probleem...

Wij hadden in de caravan een matras over en die hebben we naast het bed geschoven.. Lennon is 1x uit bed gevallen en sliep gewoon verder.

lennon , arm ding

Fijn dat het zo geregeld is Bar

Ik verbaas me met de dag meer over Jan. Of meer: z'n praten. Hij klom vanmiddag de trap op (ik had het hekje al opengezet om hem te gaan douchen) en hij antwoord heel duidelijk "boven". dus ik vraag: wat ga je boven doen dan? "doesju".

Aan de andere kant moet ik vooral 's ochtends om half zeven niet vragen wát hij wil drinken Vanmorgen vroeg ik dat wel, en het antwoord was "roop" terwijl ik melk geef 's morgens. halve driftbui tot gevolg natuurlijk

Zo weet hij nu ook te vertellen dat hij een ijsje wil, fruit (knijpfruit) of een tosti. Ook weet hij te vertellen dat we pasta eten Zo fijn dat hij echt leert praten nu! z'n driftbuien worden echt zienderogen minder

Jan doet trouwens ook aan dansen

<overpeinzingen>Net een kort gepsrekje op de psz gehad, nadat ik vanmorgen had aangegeven dat de KA graag wilde weten hoe de psz hem ervaarde. PSZ vind dus (ook) dat zijn gedrag kenmerkend is voor ADHD. Ergens verwondert het me niets, aangezien m'n dochter gediagnosticeerd ADHD'er is. Nu zit ik alleen met de vraag. Wat moet/doe ik hiermee .. stap ik zelf naar een specialist om hem te laten testen of wacht ik nog een half jaar af (tot volgende afspraak bij KA) en kijk ik of zijn gedrag verbetert.

Op de psz kan hij alleen stil zitten als de activiteit hem echt genoeg interesseert. Verven boeit hem niet, bij het drinken springt hij van z'n stoel zodra z'n beker leeg is. Hij moet gewoon in beweging zijn. Ik wil niet direct de hulpverlenende weg inslaan, maar hem laten onderzoeken (wat de kinderarts ook wil volgens mij) vind ik ook al een hele stap. Ik sleep al met Jan van afspraak naar afspraak. (logo, manuele en fysiotherapie). Is het eerlijk om hem nog meer (medische) onderzoeken aan te doen?
</overpeinzingen>

quote:

Op donderdag 8 september 2011 13:46 schreef DJMO het volgende:
<overpeinzingen>Net een kort gepsrekje op de psz gehad, nadat ik vanmorgen had aangegeven dat de KA graag wilde weten hoe de psz hem ervaarde. PSZ vind dus (ook) dat zijn gedrag kenmerkend is voor ADHD. Ergens verwondert het me niets, aangezien m'n dochter gediagnosticeerd ADHD'er is. Nu zit ik alleen met de vraag. Wat moet/doe ik hiermee .. stap ik zelf naar een specialist om hem te laten testen of wacht ik nog een half jaar af (tot volgende afspraak bij KA) en kijk ik of zijn gedrag verbetert.

Op de psz kan hij alleen stil zitten als de activiteit hem echt genoeg interesseert. Verven boeit hem niet, bij het drinken springt hij van z'n stoel zodra z'n beker leeg is. Hij moet gewoon in beweging zijn. Ik wil niet direct de hulpverlenende weg inslaan, maar hem laten onderzoeken (wat de kinderarts ook wil volgens mij) vind ik ook al een hele stap. Ik sleep al met Jan van afspraak naar afspraak. (logo, manuele en fysiotherapie). Is het eerlijk om hem nog meer (medische) onderzoeken aan te doen?
</overpeinzingen>

Ik zou hem wel zo vroeg mogelijk laten onderzoeken/diagnosticeren. Zo'n proces neemt meestal nogal wat tijd in beslag, en het zou wel fijn zijn als je een diagnose hebt voordat hij naar school gaat. Ik snap je bedenkingen ook heel goed trouwens, maar is het realistisch om te verwachten dat zijn drukke gedrag verdwijnt gedurende een half jaar?

Ik ben het eens met Jore... ik denk dat je er niet vroeg genoeg bij kunt zijn om een echte diagnose te hebben. Dan kunnen jullie daar ook mee aan de slag. Is voor Jan zelf misschien ook prettiger.

Lennon heeft tot vanmorgen 9:45 uur geslapen was even wakker om 6:10 uur maar na wat drinken, sliep hij dus gewoon verder. Hij had geen koorts meer en heeft ook wat gegeten.. vanmiddag wilde hij wel naar psz en is gegaan. Hij ging daar meteen aan tafel zitten en was druk met plakken. Hij kon nog net tijd vinden om naar mij te zwaaien. Ik geloof dat hij het echt wel leuk vindt.

Ow, KD je leest het misschien.. maar ik heb de Kikkertas bij Zeeman gekocht. Bedankt voor de tip!

ik kreeg vanmiddag van iemand anders te horen dat diagnose(s) pas vanaf het vierde jaar kunnen worden vastgesteld? Overigens merk ik wel dat teveel prikkels (hij had vandaag een verjaardag op de psz) funest zijn voor hem. hij was echt stierlijk vervelend vanmiddag. Ik heb de hele middag achter 'm aangelopen, dingen uit z'n handen gehaald, geprobeerd dingen aan te bieden wat wel mag, maar dat smeet hij door heel de kamer heen, met als hoogtepunt het naar mij toe gooien van de afstandsbediening van een radiografische wagen toen ik me omdraaide en wegliep van hem. Hoe vaak ik vanmiddag tot tien geteld heb weet ik niet meer ...

Hij stortte na het eten ook zowat in Bar; hij lag om zes uur op de bank te slapen bij papa. En ik loop idd morgen maar even langs de huisarts voor een afspraak. Hij zal toch wel niet willen verwijzen zonder Jan gezien te hebben

Het enige waar ik bang voor ben is dat Jan een stempel opgedrukt krijgt, wat achteraf helemaal niet nodig blijkt te zijn. Hoewel de manueel therapeut ook al aangaf dat een gedeelte van z'n onrust in hemzelf / zijn karakter kan zitten en niet noodzakelijkerwijs van de KIDD afkomstig hoeft te zijn.. *zucht*
_{Daarnaast ben ik bang dat ze me weer de hoek van gedwongen hulpverlening in willen duwen, terwijl ik ook echt zelf wel om dingen vraag / met hem naar een arts ga als ik dat noodzakelijk acht. Ik ben gewoon bang om hem kwijt te raken; net als m'n dochter ....}

Ik heb om 11:40 een afspraak bij de huisarts. Even naar z'n longen laten luisteren, je hoort hem weer (rochelend) ademhalen en dan kaart ik dit ook gelijk aan.

Nou, Tyler zit voor het eerst op de psz.
Hij ging meteen op de auto's ed af. Nog ff alles doorgesproken wat betreft het erg weinige praten. Ook dat hij dan zo boos kan worden, ze snapten het goed. Ik weet dat hij in goede handen is, het is dezelfde leidster en assistente die Kim toen had. Heeft de begintijd van hem ook meegemaakt.
Hij moest wel erg huilen toen ik wegging. Dan breekt je hart wel.
Nu maar hopen dat er niet gebeld wordt en dat het goed gaat!

Ingrid, spannend hoor. Altijd hartverscheurend als ze gaan huilen wanneer je weg moet. Ik hoop dat je niet gebeld wordt!

DJMO, succes bij de ha. Ik ben benieuwd wat hij ervan zegt.

Toen ik Jan huilend achterliet op de psz (1e keer) werd ik wel gebeld. Alleen maar om me gerust te stellen dat het prima ging

Hier is de psz voor Leander een maand uitgesteld. Zijn begeleidster moest op school invallen ivm ziekte. Eigenlijk kon ie dan waarschijnlijk eind van volgende week terecht. Maar dan zitten we net rond de tijd dat zijn broertje geboren word. Dus dat vonden we weer teveel van het goede ineens. Dus nu gaat ie volgende maand.

verwijsbrief voor Jan op zak. Huisarts zag 'm vijf minuten en schreef zonder pardon een verwijsbrief en wenste me veel sterkte

Mag ik hier illegaal alvast een beetje meeposten?

Lente heeft namelijk een poepfobie. Het lijkt wel of ze denkt dat het niet mag. Zodra ze aandrang voelt, roept ze al: "Huuu, poepen!" en begint ze te huilen. En als ik d'r luier verschoon waarin ze alleen geplast heeft, zegt ze heel blij: "Nee poep, he? "

Ze wil wel zo'n honderd keer per dag neppoepen op de wc, maar echt poepen durft ze alleen in d'r luier.

Van de week stond ik 's ochtends met 'r onder de douche, toen ze aandrang voelde. Ze begon meteen te huilen en: "Nee poepen!" te roepen. Een luier aantrekken was vrij lastig onder de douche, dus heb ik het potje gehaald ("NEE!") en gevraagd of ze even naar de wc wilde ("NEE!") Ze is blijven huilen tot we klaar waren met douchen en ze een luier om kreeg. (Waar ze vervolgens pas uren later in poepte, maar dat zal wel komen omdat ze het een tijdje had opgehouden.)

We proberen expres heel ontspannen om te gaan met poepen. ("poepen is niet erg, hoor. Mama poept, papa poept, oma poept, Bumba poept "), en ik laat de deur open als ik zelf naar de wc ga. Daar doet ze echt totaal niet moeilijk over, maar vindt ze juist hartstikke interessant.

Het is erger geworden nadat ze op vakantie in d'r campingbedje d'r slaapzak had uitgetrokken en in d'r bed had gepoept. Ook daar hebben we bewust erg relaxed over gedaan: samen naar de wc brengen en zo. Maar het duurde erg lang voordat ze gekalmeerd was.

Edit: het is trouwens niet altijd drama, hoor. Ze poept ook regelmatig zonder te huilen in d'r luier, maar ze is er sowieso wel heel erg veel mee bezig.

Herkenbaar voor iemand?

[ Bericht 4% gewijzigd door Ssserpente op 09-09-2011 14:25:11 ]

Ze heeft ook geen harde poep trouwens.

Moeilijk Sserpente, Ik heb zo snel geen advies paraat.
Volgens mij pakken jullie het al heel goed aan door er heel relaxed over te zijn.

Wij gaan zo een weekend kamperen, met alle kindjes van Ko zijn kresj.
P. gaat niet mee, dus ik moet alleen, ik vind het best spannend.
Gelukkig zijn er heel veel peuters mee!
Ik ben benieuwd hoe Ko het vindt in het kleine tentje alleen met mama.

jep herkenbaar, elin heeft t heeeeeel lang gehad en sinds kort durft ze op de wc te poepen!
eerder stond ze achter t barretje te poepen, halfhuilend, miepend 'is niet erg is niet erg'

maar als ik eerlijk ben, niemand kijkt vrolijk boven een poepluier..of je zegt bah.dus eigenlijk leer je ze automagisch aan dat poepen vies is en niet leuk.. ook al probeer je r nu te overtuigen dat het niet zo erg is

(toen ze er eenmaal achter was dat r drol zomaar verdween in de plee, dus geen vieze kont, was ze helemaal blij )

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 14:31 schreef Kleurdoos het volgende:
jep herkenbaar, elin heeft t heeeeeel lang gehad en sinds kort durft ze op de wc te poepen!
eerder stond ze achter t barretje te poepen, halfhuilend, miepend 'is niet erg is niet erg'

maar als ik eerlijk ben, niemand kijkt vrolijk boven een poepluier..of je zegt bah.dus eigenlijk leer je ze automagisch aan dat poepen vies is en niet leuk.. ook al probeer je r nu te overtuigen dat het niet zo erg is

Daar ben ik me ook van bewust: dat m'n non-verbale signalen vaak iets anders zeggen dan mn verbale, zeg maar... Ik kan me iig niet voorstellen dat ik direct in blij gejoel ben uitgebarsten toen ik zag dat d'r hele bed onder de poep zat.

En gossie, dat 'is niet erg'.

Spannend, Oek! Waar gaan jullie naartoe en met hoeveel kinderen? Wel leuk, zeg.

Ben weg!