quote:
- september 2011 -
Momenteel gaat het tussen mij en Tin heel goed. Tin is inmiddels ruim 4 maanden gestopt met drinken en dat is iets waar ik ontzettend trots op ben. Hij is zelf ook ontzettend blij dat hij gestopt is met drinken en beseft nu heel goed hoeveel hij dronk en dat dit eigenlijk niet normaal was. Gisteren is hij bij een vriend op visite geweest en hij zag dat zijn vriend ladderzat zijn zoon vasthield. Hij vertelde me dat hij dit vroeger normaal had gevonden, maar dat hij nu ziet hoe slecht het is en dat je zoiets als vader zijnde echt niet kan doen.
Tin mist zijn zoons ontzettend en hier zit geen verbetering in. Ik heb geprobeerd het contact te herstellen om te zorgen dat hij zijn kinderen weer kon zien, ik heb haar geprobeerd te verleiden met geld (het geld wilde ze wel maar zijn kinderen zien: nee). Ik ben ontzettend vriendelijk tegen haar geweest en heb begrip getoond, maar niets schijnt te werken. In het verleden dronk Tin veel en ik denk weleens dat er ook in die relatie dingen zijn voorgevallen, waardoor Tin zijn kinderen niet meer te zien krijgt. Ik kan dit goed begrijpen, maar toch hoop ik dat ze hem ooit nog een kans geeft, want hij mist zijn zoons echt ontzettend. Af en toe moet hij zo huilen en dat is gewoon hartverscheurend om te zien.
Doordat Tin niet meer drinkt, is het soms lastig om iets leuks te doen. Voorheen bestond zijn leven uit werken, thuiskomen, drinken met vrienden, soms eten en dan slapen. Nu wil hij niet meer uit, omdat hij het lastig vindt omdat hij niet meer drinkt. Ik ben zelf ook gestopt met drinken (niet dat ik een probleem had) om hem te steunen en zelfs ik moet zeggen dat ik mijn wijntje wel mis als ik gezellig met vriendinnen wat ga drinken. Dus ik begrijp hem hierin. Uitgaan doen we dus niet meer. Soms ga ik nog weleens uit als Tin aan het werk is of als het salsa dansen is bij de 2nd floor. We houden beide van films, maar helaas houden we van totaal verschillende films. Ik houd van salsadansen en hij stiekem ook, maar hij vindt het niet voor "echte" mannen. Ik had hem bijna zover dat hij op les wilde maar toen verhuisde de leraar terug naar Amerika, zucht... Misschien moet ik hem binnenkort eens strikken om kennis te maken met mijn Thaise salsa leraar ;-). Alhoewel ik vrees dat Tin in deze gelijk heeft en dat mijn leraar homo is. ‘No offence’, want homo's zijn meestal de leukste mannen! Naar vrienden wil hij niet al te vaak, omdat zij continue dronken zijn en hem proberen over te halen ook te drinken. Vissen heeft hij even gedaan, maar na 5 keer niets te hebben gevangen is hij ook gestopt. We houden allebei van lekker eten en we vinden het leuk om te kaarten hihi. Dus onze avonden bestaan heerlijk burgerlijk uit koken/ uit eten en voor het slapen gaan een potje kaarten.
Mijn schildklier geeft weer problemen. Heb recentelijk mijn dosis Thyrax weer moeten verhogen, omdat mijn schildklier veel te langzaam werkte. Ik had een TSH waarde van 45.6 terwijl deze ongeveer tussen de 1 - 5 moet liggen. Toen de dokter dit zag, schrok hij en zei hij: Hij werkt veel te langzaam en keek me aan van ‘weet je nu genoeg, je kunt gaan’. Ik vroeg hem: oke... en nu? Meer medicijnen? Waarop hij antwoorde ja, ja meer medicijnen. Uhm hoeveel dan? uh doe maar een halve (dit is echt ontzettend veel gezien ik al aan de hoogste medicatie zit). Moet ik nog eens terugkomen? Uh ja doe maar over 2 á 3 maanden. Met een ontzettend zeker gevoel naar huis en mijn medicatie verhoogd. Voel me nu wel beter en heb het gevoel dat ik weer wat afval.
Mijn familie mis ik inmiddels wel een beetje. In juni zijn mijn moeder en zusje op visite geweest, wat ontzettend leuk was. Ik heb ze mijn leven hier kunnen laten zien en het was veel beter dan ze verwacht hadden. Mijn moeder kon met een gerust hart naar huis nu ze wist dat ik een vriend heb die goed voor me zorgt, een mooi huis heb en op een gezellige school les geef. Oh ja dat is ook nog iets: we zijn inmiddels weer verhuisd! Het dak bleef lekken en werd maar niet gemaakt. Uiteindelijk bleek het een constructie fout te zijn en moest heel het dak eruit, kon wel twee maanden duren. Toen zijn we op zoek gegaan naar een nieuw huis. Het is een lichte bungalow met appeltjes groen en witte grote tegels op de vloer, volgens mijn moeder woon ik in een gezellige grote badkamer :-). Maar goed, waar was ik, want ik spring weer eens van de hak op de tak (en dan zeggen collega's dat ik zo gestructureerd ben ahum). Ik mis mijn familie, maar ik voel me voornamelijk heel schuldig. Heb het gevoel dat ik mijn jongere zusje in de steek heb gelaten die altijd met haar probleempjes bij mij kwam. Mijn opa en oma die zielsveel van hun kleindochter houden die ik op hun oude dag nog door dit alles sleep en mijn moeder en Gerard die het af en toe ook maar moeilijk hebben. Ik kijk uit naar maart, dan gaan ik en Tin samen naar Nederland. Eindelijk iedereen weer zien en Tin "mijn wereld" laten zien. Hij zij pas: "Je hebt wel veel opgegeven om bij mij te kunnen zijn he?" en hij gaf me een dikke knuffel. Het verliefd zijn is nu overgegaan in houden van. Mocht iemand nog leuke hobbies weten. Let us know ;-D
The best thing that you can do in life is follow your heart. Take risks.
Don't just take the safe and easy choices because you're afraid of what might happen.
Don't have any regrets and know that everything happens for a reason.