Mijn vrouw en ik ergeren ons aan mensen/stellen die het hebben / "nemen" van een kind maar vanzelfsprekend vinden. Nemen staat hier bewust tussen aanhalingstekens omdat ik van mening ben dat je een kind niet neemt, maar krijgt (maar dat terzijde). Deze ouders, veelal mensen in de directe omgeving, gaan zo achteloos met het kind om dat wij ons afvragen waarom ze uberhaupt een voortplantingsdrang hebben gehad.
Voorbeeld:
Wij hebben dan wellicht de ouderwetse opvatting dat als je een kind krijgt, je je leven daarop moet aanpassen. Zaken als uit eten met z'n tweetjes of naar bioscoop zit er dan gewoon een tijdje niet meer in. En als het kind dan oud genoeg is kan het dan wel eens een keer gaan logeren bij opa & oma, maar niet bij elke poep of scheet wegbrengen "omdat dat handiger is".
In mijn directe omgeving kan ik als voorbeeld noemen:
- Iedere keer als je om boodschappen gaat je kind wegbrengen naar bijv. opa en oma, want anders is het niet handig;
- Op het moment dat je gaat "verhuizen" (lees: dozen inpakken) je kind wegbrengen voor 2 (!!) weken (terwijl het kind in kwestie net 1 is geworden, dus die kun je makkelijk in een box kwijt);
- Full time blijven werken en je kind 's ochtends vroeg (rond 5:00) wakker maken om naar de oppas-opa-en-oma te brengen om het vervolgens 's avonds rond 19:00 op te halen en dan nog quality time te hebben waardoor het kind (van net 3) rond 21:30 ook nog eens keer op bed ligt en dan gek vinden dat er geen land mee te bezeilen valt..
Er zijn vast meer mensen met irritaties; Brand los
[ Bericht 0% gewijzigd door UsurPia op 02-09-2011 15:52:32 ]
Onze Willem gaat 3 dagen per week naar de opvang, gaat lekker logeren bij oma als wij uit eten willen en heeft regelmatig een avondje oppas omdat wij zo nodig naar het Theater willen. Ja ik heb gekozen voor kinderen en onze Willem is voor mij een enorme verrijking van m'n leven. Ik ben alleen geen leuke mama als ik te lang thuiszit, dus werk ik 4 dagen per week bij de baas en af en toe ook eens een avondje aan m'n relatie door lekker met het vriendje ouderwets een avondje te 'daten' iets wat we vooraf bewust hebben afgesproken omdat we niet wilden dat we elkaar zouden verliezen in de eerste jaren. (zoals we in onze omgeving nog wel eens zien gebeuren)
Vooralsnog moet iedereen de opvoeding doen op een manier waar hij/zij zich het meest gelukkig bij voelt, zolang het kind er geen last van heeft kan heel veel. Willem vind het heerlijk om te logeren of bij het kinderdagverblijf rond te banjeren. Iedereen vaart er wel bij en dat is toch het belangrijkste zou je zo zeggen....
Achteloos? En dan noem je als voorbeeld naar de bioscoop gaan of een keer uit eten terwijl er voor oppas gezorgd is? Ik vraag me af of je dan de werkelijke betekenis van dat woord wel kent!quote:Op vrijdag 2 september 2011 15:23 schreef UsurPia het volgende:
Deze ouders, veelal mensen in de directe omgeving, gaan zo achteloos met het kind om dat wij ons afvragen waarom ze uberhaupt een voortplantingsdrang hebben gehad.
Voorbeeld:
Wij hebben dan wellicht de ouderwetse opvatting dat als je een kind krijgt, je je leven daarop moet aanpassen. Zaken als uit eten met z'n tweetjes of naar bioscoop zit er dan gewoon een tijdje niet meer in. En als het kind dan oud genoeg is kan het dan wel eens een keer gaan logeren bij opa & oma, maar niet bij elke poep of scheet wegbrengen "omdat dat handiger is".
Ik zou zeggen: succes met een eenjarige in een box houden én je hele inboedel verhuizenquote:In mijn directe omgeving kan ik als voorbeeld noemen:
- Op het moment dat je gaat "verhuizen" (lees: dozen inpakken) je kind wegbrengen voor 2 (!!) weken (terwijl het kind in kwestie net 1 is geworden, dus die kun je makkelijk in een box kwijt);
1 voordeel, ik weet iig hoe het niet moet.
Anyway, ik ben nog veel erger hoor... ik bracht mijn dochter niet naar opa en oma, ik bracht de babyfoon naar de buren.
Onze kinderen waren ook bijna 2 weken weg tijdens de verhuizing. En die slapen ook vaak bij opa en oma omdat wij een avond weg willen. En als ik alleen boodschappen moet doen gaat de jongste ook niet mee. Die laat ik liever bij opa en oma spelen dan dat ik hem mee moet nemen waar ie een uur de hele winkel bij elkaar krijst. En als we gezellig de stad in gaan breng ik hem ook alweer weg. Want ja hij vind het niks aan en ik vind het niks aan als hij het niks aan vind. Opa en oma blij want die vinden het gezellig, kind blij die hoeft niet mee en papa en mama blij want die kunnen lekker met zijn tweeen.
En zo kan ik nog wel ff doorgaan. Je leven stopt niet als je een kind hebt, of bijna 3
Maar goed, ik heb mezelf behoorlijk geergerd aan ouders zijn op zaterdagochtend met jengelende kinden in de AH rondwandelen en dan met kinderwagens alle paden blokkeren. Als je allebei fulltime werkt en eigenlijk alleen de zaterdag hebt om boodschappen te doen dan is dat erg irritant (hetzelfde geldt trouwens ook voor bejaarden, en als ik toch bezig ben, zaterdagochtend is ook niet het juiste moment om met een groep verstandelijk gehandicapten boodschappen te gaan doen).
Maar goed, misschien piep ik volgend jaar ook wel anders.
Verder sluit ik me aan bij octopussy die het veel beter heeft verwoord.
In onze familie hebben wij ook zo'n "geval".
Papa werkt 5 dagen moeders werkt er 3 en de 2 dagen dat ze thuis is probeert ze de kinderen ook nog vaak te "dumpen".
Bijna elk weekend (en dan heb ik het over 3/4 weken achter elkaar) slapen de kinderen bij Opa en Oma. Omdat ze uit eten willen, willen stappen of willen uitslapen.
Nu snap ik dat je leven niet over is als je kinderen hebt, dat van ons gaat ook gewoon door en wij doen ook zat leuke dingen. Maar sommige dingen kan je best minderen.
De frustratie die wij ervaren valt ook niet met één voorbeeld van een paar zinnen uit te leggen, maar is eerder een accumulatie van voorvallen. Het voorbeeld van het kind 2 weken wegbrengen was, in onze ogen, onzinnig omdat er op dat moment genoeg alternatieven waren aangeboden en omdat het niet nodig was om het gelijk voor 2 weken ergens onder te brengen (omdat het verhuizen naar tijdelijk onderkomen binnen 2 dagen gedaan was).
Met hetzelfde kind vlak na (en daarmee bedoel ik enkele uren) ontslag van een operatie aan keelamandelen zonder jasje / dasje over straat gaan lijkt me niet verstandig.
Met een kind wat problemen heeft met de reflux en zodoende alles onderkotst lijkt het me ook niet handig om daar ruw mee te stoeien en ondersteboven te houden.
Zo maar enkele voorbeelden.. Ter verduidelijking, ik heb het hier met name ook over kinderen van 3 jaar en jonger.
Kijk, dat je je kind "af en toe" eens wegbrengt, daar kan me prima in vinden en zeker in een geval als een verhuizing. Maar voor de boodschappen?
Ik begrijp ook best dat je leven niet stopt op het moment dat je kinderen krijgt en dat je op gegeven moment toch ook "een momentje voor jezelf" wilt hebben, maar dan denk ik toch eerder dat je daar over na had moeten denken voordat je tot copulatie over ging.
Maar wellicht denk ik er te zwaar over en is het misschien wel jaloezie...
Ook bejaarden en verstandelijk gehandicapten hebben op zaterdag weekend boodschappen nodigquote:Op vrijdag 2 september 2011 16:00 schreef Kyara het volgende:
Ik denk dat een kind het meest gebaad is bij ouders die gelukkig zijn en dit ook doorgeven aan hun kind. Als dat betekent dat er meer gewerkt wordt of dat de ouders ook af en toe iets samen ondernemen dan lijkt me dat gezond.
Maar goed, ik heb mezelf behoorlijk geergerd aan ouders zijn op zaterdagochtend met jengelende kinden in de AH rondwandelen en dan met kinderwagens alle paden blokkeren. Als je allebei fulltime werkt en eigenlijk alleen de zaterdag hebt om boodschappen te doen dan is dat erg irritant (hetzelfde geldt trouwens ook voor bejaarden, en als ik toch bezig ben, zaterdagochtend is ook niet het juiste moment om met een groep verstandelijk gehandicapten boodschappen te gaan doen).
Maar goed, misschien piep ik volgend jaar ook wel anders.
Verder sluit ik me aan bij octopussy die het veel beter heeft verwoord.
Zie dit.
Moeten nog eens kijken hoe we het nu gaan doen, nu er 2 zijn. Tot dusver doet T nu de boodschappen samen met Evie en Liene en ik blijven thuis.
en uit eten, dat wordt hoognodig weer eens tijd.. pas 1 keer gedaan, Evie uit logeren omdat wij een avondje samen wilden .. en dat is inmiddels alweer ruim 1,5 jaar geleden...
die hebben de rest van de week de tijd terwijl de rest van fulltime werkend Nederland voor hun uitkering zorgtquote:
[..]
Ook bejaarden en verstandelijk gehandicapten hebben op zaterdag weekend boodschappen nodig
Die gehandicapten kunnen ook best werken.quote:
[..]
die hebben de rest van de week de tijd terwijl de rest van fulltime werkend Nederland voor hun uitkering zorgt
Wat ik laatst toevallig hoorde in de AH was een moeder die tegen haar kind zei: ja ik heb je het beloofd (ging om een boekje), maar je krijgt het toch niet. Ik dacht bij mijzelf: dat kun je toch niet maken tegenover een kind? Dat kind janken natuurlijk.
Dit in combinatie met: als je als ouders tijd met elkaar doorbrengt zonder kinderen, ben je vaak voor je eigen gevoel ook leukere ouders. Door tijd aan jezelf en je relatie te besteden, is de relatie vaak sterker.quote:
UsurPia, ik snap waar je vandaan komt gezien de tnt onvervulde kinderwens. Maar oordeel niet te hard over andere ouders als je er zelf nog geen ervaring mee hebt. Soms is de situatie nu eenmaal zo dat je de zorg voor je kind even niet kan garanderen (zoals in het verhuisgeval). Dan 10x keer liever even je kind 'uitbesteden' aan anderen waar ze wel 100% aandacht krijgen.
beetje late reactie, maar was aan het werk met een klein meisje naast me.....
Of van die ouders die alles goed vinden bij een ander thuis. Zitten overal aan. Je hebt ze al een paar keer gewaarschuwd en Pa en Ma kijken er niet naar om.quote:Op vrijdag 2 september 2011 16:06 schreef Karina het volgende:
Ik heb zelf geen kinderen, maar waar ik me aan erger zijn ouders die hun kinderen maar hun gang laten gaan, van die kinderen die keihard schreeuwen, bleren, alles vastpakken in de supermarkt bijvoorbeeld en moeder die er niets van zegt.
Wat ik laatst toevallig hoorde in de AH was een moeder die tegen haar kind zei: ja ik heb je het beloofd (ging om een boekje), maar je krijgt het toch niet. Ik dacht bij mijzelf: dat kun je toch niet maken tegenover een kind? Dat kind janken natuurlijk.
deze niet hoor.....quote:
[..]
Die gehandicapten kunnen ook best werken.
ik vind het goed dat ze het doen hoor maar ik denk dat er wel betere momenten voor zijn dan op een drukke zaterdag
ja, die ouders vinden dan dat de gastvrouw de regels maar moet bepalen terwijl je zelf wacht tot de ouders ingrijpen. Herkenbaar......quote:
[..]
Of van die ouders die alles goed vinden bij een ander thuis. Zitten overal aan. Je hebt ze al een paar keer gewaarschuwd en Pa en Ma kijken er niet naar om.
Snap ik. Al denk ik dat het juist ook wel goed is dat ze op drukke dagen boodschappen doen.quote:
[..]
deze niet hoor.....
ik vind het goed dat ze het doen hoor maar ik denk dat er wel betere momenten voor zijn dan op een drukke zaterdag
Zodat ze kunnen zien dat ze niet altijd alleen in de winkel zijn. En ook een chaos dag meemaken
Maar ik snap de frustratie.
Wij hebben in de familie ook verstandelijk gehandicapten. Die werken 5 dagen per week en doen dan 's avonds of in het weekend de boodschappen. Zoals elk ander werkend mens.
De ene wil juist niet op drukke dagen omdat hij niet tegen de drukte kan maar doen ze wel anders durft hij straks helemaal niet meer.
ja, dat maakt wel verschil; als het voor het kind en de ouders een drama wordt doe je niemand er een plezier mee om het samen te doen...quote:
UP. Kinderen weg brengen omdat je boodschappen moet doen is echt niet vreemd hoor. Kijk die kleine van BJ die vind het allemaal wel best. Dus dan neem je je kleine gewoon mee. Die van ons. Phff.. Die krijg ik alleen al niet in het karretje. Lukt dat perongeluk een keer schreeuwt ie me de hele toko bij elkaar. Afleiden helpt niet. Als ik hem laat lopen gaat ie me er steeds vandoor. Nee dan is het heel simpel en gaat ie ff een uurtje naar oma. Als we met zijn tweeen, mijn vriend en ik, boodschappen doen gaat ie wel gewoon mee. Dan doet de een boodchappen en speelt de ander ondertussen met de kleine!!
dan zou ik Evie ook niet mee nemen hoor ....
Dat zal er ongetwijfeld mee te maken hebbenquote:Maar is het ook niet zo dat de frustratie juist zo groot is omdat het jullie (nog) niet gegund is om zelf kinderen te krijgen? Dat je zelf de kans niet hebt om het anders te doen?
En toch he... toch denk ik dat in veel gevallen de ouders toch de gene zijn die hun kind het beste kennen en er het beste mee voor hebben. Bijvoorbeeld in het verhuisgeval kan ik me zomaar voorstellen dat juist twee weken in een relatief vertrouwde omgeving, zonder alle zooi, stress en gedoe prettiger is voor een kind. En als een kind boodschappen doen een drama vindt, waarom dan meeslepen ipv ergens een uurtje laten spelen?quote:
Wij hebben inderdaad nog geen kinderen omdat we momenteel daarvoor bij een gynaecoloog rondbanjeren.
De frustratie die wij ervaren valt ook niet met één voorbeeld van een paar zinnen uit te leggen, maar is eerder een accumulatie van voorvallen. Het voorbeeld van het kind 2 weken wegbrengen was, in onze ogen, onzinnig omdat er op dat moment genoeg alternatieven waren aangeboden en omdat het niet nodig was om het gelijk voor 2 weken ergens onder te brengen (omdat het verhuizen naar tijdelijk onderkomen binnen 2 dagen gedaan was).
Met hetzelfde kind vlak na (en daarmee bedoel ik enkele uren) ontslag van een operatie aan keelamandelen zonder jasje / dasje over straat gaan lijkt me niet verstandig.
Met een kind wat problemen heeft met de reflux en zodoende alles onderkotst lijkt het me ook niet handig om daar ruw mee te stoeien en ondersteboven te houden.
Zo maar enkele voorbeelden.. Ter verduidelijking, ik heb het hier met name ook over kinderen van 3 jaar en jonger.
Kijk, dat je je kind "af en toe" eens wegbrengt, daar kan me prima in vinden en zeker in een geval als een verhuizing. Maar voor de boodschappen?
Ik begrijp ook best dat je leven niet stopt op het moment dat je kinderen krijgt en dat je op gegeven moment toch ook "een momentje voor jezelf" wilt hebben, maar dan denk ik toch eerder dat je daar over na had moeten denken voordat je tot copulatie over ging.
Maar wellicht denk ik er te zwaar over en is het misschien wel jaloezie...
Geloof me, op het moment dat je een kind maakt (in bed of in een petrischaaltje, om het even hoe), heb je geen flauw idee wat er allemaal op je af komt. En de beslissingen die je moet maken, worden met de jaren zwaarder...
Maar ach, zo belangrijk is het allemaal ook niet.
Ik kan nu wel een heleboel ergenissen opnoemen maar wie weet hoe ik er zelf in sta als de kleine er eenmaal is. Dan is het ook weer heel anders.
Die situatie hebben wij hier ook. Een van ons gaat boodschappen doen met onze kerel, de andere blijft bij meisje thuis. Logisch gezien de handicap van meisje.quote:
wij deden toen we alleen Evie nog hadden regelmatig doordeweeks na het eten boodschappen en dan ging Evie gewoon mee... niks geen gejengel. gewoon in het karretje; en af en toe iets in de handen geven, laten helpen dingen op de band leggen. (afleiding werkt hier altijd goed).
Moeten nog eens kijken hoe we het nu gaan doen, nu er 2 zijn. Tot dusver doet T nu de boodschappen samen met Evie en Liene en ik blijven thuis.
en uit eten, dat wordt hoognodig weer eens tijd.. pas 1 keer gedaan, Evie uit logeren omdat wij een avondje samen wilden .. en dat is inmiddels alweer ruim 1,5 jaar geleden...
Alleen vorige week zaterdag zijn we eens met z'n 4-en boodschappen gaan doen. Kerel in de kar, meisje in d'r rolstoel. Je wilt niet weten wat voor chagrijnige gezichten ik heb gezien. Ja, zo'n rolstoel is niet altijd even handig en staat wel eens in de weg. Maar pardon, mogen wij als gezin, op de enige dag dat wij als gezin dingen kunnen ondernemen, ook eens "gezellig" boodschappen doen.
Dat vindt ik nogal kortzichtig, jij weet toch niet of dat kind al uren dwars ligt en de moeder het ook eens een keer zat is?quote:
Ik heb zelf geen kinderen, maar waar ik me aan erger zijn ouders die hun kinderen maar hun gang laten gaan, van die kinderen die keihard schreeuwen, bleren, alles vastpakken in de supermarkt bijvoorbeeld en moeder die er niets van zegt.
[ Bericht 1% gewijzigd door ueberduitser op 02-09-2011 16:33:37 ]
De spijker op z'n kop en gelijk het grootste punt: het belang van het kind. Bij de situaties waar ik het over heb wordt er in het belang van de ouders gehandeld en niet van het kind. Het boodschappenverhaal bijvoorbeeld: als dat inderdaad een drama is met jengelende kinderen dan kan ik me voorstellen dat je ze niet meeneemt. En in het geval van het verhuizen is het misschien te stressvol, of niet handig, of weetikhetwat. Maar dan handel je inderdaad in belang van het kind om te zeggen "we brengen het naar opa & oma".quote:En toch he... toch denk ik dat in veel gevallen de ouders toch de gene zijn die hun kind het beste kennen en er het beste mee voor hebben. Bijvoorbeeld in het verhuisgeval kan ik me zomaar voorstellen dat juist twee weken in een relatief vertrouwde omgeving, zonder alle zooi, stress en gedoe prettiger is voor een kind. En als een kind boodschappen doen een drama vindt, waarom dan meeslepen ipv ergens een uurtje laten spelen?
Maar ik heb het met name over frustraties over dat er wordt gehandeld uit eigen gemak.
Hoe bepaal jij of iets uit eigen gemak gedaan wordt en wat daar voor gedachtengang aan vooraf gegaan is?quote:
[..]
De spijker op z'n kop en gelijk het grootste punt: het belang van het kind. Bij de situaties waar ik het over heb wordt er in het belang van de ouders gehandeld en niet van het kind. Het boodschappenverhaal bijvoorbeeld: als dat inderdaad een drama is met jengelende kinderen dan kan ik me voorstellen dat je ze niet meeneemt. En in het geval van het verhuizen is het misschien te stressvol, of niet handig, of weetikhetwat. Maar dan handel je inderdaad in belang van het kind om te zeggen "we brengen het naar opa & oma".
Maar ik heb het met name over frustraties over dat er wordt gehandeld uit eigen gemak.
Maar je bent er zelf ook nog, als ouder. En er is niets mee mis om een kind een avondje uit logeren te sturen omdat je puur voor je eigen plezier en enkel en alleen daarom uit eten wil. Je bent een mens, geen machine.quote:
Maar ik heb het met name over frustraties over dat er wordt gehandeld uit eigen gemak.
Soms werkt negeren inderdaad het beste, als kindlief doorheeft dat ze toch geen aandacht krijgt voor het negatieve gedrag, dan houdt ze er het snelst mee opquote:
Dat vindt ik nogal kortzichtig, jij weet toch niet of dat kind al uren dwars ligt en de moeder het ook eens een keer zat is?
(werkt overigens alleen bij jonge kinderen, hoef ik bij mijn 7 jarige niet meer mee aan te komen
)Ik erger me aan ouders die hun kind keihard roepen. En dan echt schreeuwen. Eerlijk, kan er niks aan doen
. Laatst bij de V&D, kind stond bovenaan de roltrap, moeder onderaan de roltrap. En maar schreeuwen: BOY, NIET naar het speelgoed gaan! BOHOY ga NIET naar het SPEELGOED!!! (Ze zei niet wat Boy dan wel kon/mocht doen, heel verwarrend ). De hele V&D wist dat Boy niet naar het speelgoed mocht. En Boy stond maar bovenaan de roltrap iedereen in de weg die de roltrap afmoest. Mama ging nog even vrolijk lingerie kijken.Dan is het belangrijk om nú in contact te blijven, te investeren in je relatie zodat het tussen jullie als partners leuk blijft. En ja, dat is soms zonder kinderen.
En om nou álle ouders over één kam te scheren vind ik ook wat kort door de bocht. Ik hoop heel erg van harte dat jullie ook mee mogen maken dat het opvoeden van kinderen vanaf de zijlijn heel anders is dan in de praktijk.
Mijn moeder heeft altijd alles gelaten zodat wij het goed hadden.
Eindelijk denkt ze eens aan zichzelf dan alleen aan een ander en ze mag dan ouder worden, stiekem wordt ze weer 40. (nu bijna 60) En als ik haar nu zie, dan denk ik: Mam had dat eerder gedaan.
Als ik kinderen heb gaan ze lekker mee boodschappen doen en ik zal ze niet voor een poep en een scheet wegbrengen.
Maar ik blijf ook deeltijd werken (net als mijn vriend) en af en toe mogen ze lekker een weekend bij oma logeren zodat papa en mama weggaan.
Wat anderen doen met hun kinderen, daar erger ik me niet aan. Ieder heeft zijn eigen manier van opvoeden. En iedereen doet zo goed mogelijk zijn best. (uitzonderingen daargelaten)
We zouden soms wel willen dat we familie dichterbij hadden, dan zouden veel dingen makkelijker worden
Zoon is nu ruim 20 maanden en is 3 keer uit logeren geweest. Vréselijk om hem te missen, maar toch heerlijk om weer met zn tweeën te zijn 
En ik irriteer me niet meer zo gauw aan andere ouders. Omdat ik ondertussen ook wel weet dat wij niet perfect zijn
Mensen met altijd haast die zich voor de kassa staan te ergeren omdat een bejaarde niet snel genoeg afrekent of de boodschappen inpakt.quote:
Maar goed, ik heb mezelf behoorlijk geergerd aan ouders zijn op zaterdagochtend met jengelende kinden in de AH rondwandelen en dan met kinderwagens alle paden blokkeren. Als je allebei fulltime werkt en eigenlijk alleen de zaterdag hebt om boodschappen te doen dan is dat erg irritant (hetzelfde geldt trouwens ook voor bejaarden, en als ik toch bezig ben, zaterdagochtend is ook niet het juiste moment om met een groep verstandelijk gehandicapten boodschappen te gaan doen).
.
Vaak ook tussen 5 en 6 uur met alleen een pizza en twee toetjes in de hand omdat die trutten geen tijd hebben om te koken. Echt, dat is gewoon een genot om dat te bekijken.
Ach, zo zie je maar weer. Iedereen ergert zich wel ergens aan. Lekker iedereen in zijn waarde laten werkt het beste en vooral niet op laten fokken.quote:
[..]
Mensen met altijd haast die zich voor de kassa staan te ergeren omdat een bejaarde niet snel genoeg afrekent of de boodschappen inpakt.
Echt, dat is gewoon een genot om dat te bekijken.
onder voorbehoud van mishandeling is het ieders goed recht om de eigen kinderen op te voeden naar eigen inzicht. dus die lust om zich met een ander te bemoeien snap ik niet en keur ik af. daarnaast erger ik me groen en geel aan hoe makkelijk mensen er van uitgaan dat het een gegeven is dat iedereen zomaar probleemloos zwanger raakt, baart en dan verder gaat.
ik heb eens wekenlang 2 van mijn kinderen overgelaten aan steeds wisselende oppassen. ik heb harde keuzes moeten maken. feitelijk 4 maanden lang steeds kiezen tussen de kinderen. in ons geval was het duidelijk voor de buitenwacht dat we geen keus hadden en ons best deden. dat is het niet altijd. je weet niet wat er speelt. en desondanks worden en werden we toch wel veroordeeld.
maar die lust om te oordelen begrijp ik dus niet.
kinderen hebben t vast ook prima naar hun zin bij opa & omaen soms is het nodig om een leuke ouder te kunnen zijn, ff kinderpauze
Ik vind dat m'n schoonouders te oud zijn en te ver weg wonen (75 minuten rijden) en m'n moeder woont op 45 minuten rijden afstand maar ze rookt en daar wilde ik m'n kleintjes nog niet aan blootstellen, niet dat ze in hun aanwezigheid zou roken maar toch, het is een appartement en rook komt overal. (nee, ben geen anti-rook nazi, was gewoon bang voor wiegedood)
Als we nu een avondje weg willen, dan komt oma gewoon bij ons oppassen en blijft dan een nachtje slapen.
Het zou wel makkelijker zijn als ze wat dichterbij zouden wonen, als ik nu zelf een keer naar de huisarts oid moet, gaan ze beide mee en dat ervaar ik soms wel als lastig, vooral nu de jongste ook mobiel is.
Boodschappen doen we in 't weekend met z'n vieren, gaat prima en niemand heeft last van mijn kroost, elk kind zit in z'n eigen boodschappenkar en doordeweeks met z'n drietjes, ook zonder problemen.
Erger ik me aan andere ouders omdat zij wel in de gelegenheid zijn om hun kind uit te besteden en het dus ook doen? nah! Waar ik me wel aan erger zijn ouders die structureel hun kind te laat op de psz afzetten, daar krijg ik dus jeuk van. Lekker voorbeeld geef je dan.
Nou dat dus ook. 
Ik kijk nog elke avond zeker een keer of 3 bij elk kind,ik leg ze recht, geef ze een kroel, adem hun slaapgeur in en verbaas me over het feit dat ze echt van mij zijn. (ja, nog steeds
)(
er staan ook nog steeds 2 babyfoons op m'n nachtkastje, als ze naar gedroomd hebben oid en ze roepen me dan wil ik meteen kunnen reageren.)quote:
Ik dacht dat het over Fok!-OUDers ging en had al een piep-mini-lijstje klaar!
de TT klopt ook niet echt in mijn ogen, maar ach...Spewey, te laat komen (in ons geval op school), dat is inderdaad wel iets wat mij mateloos irriteert. Maar dat is omdat het mijn kind benadeelt.
De mijne gaat ook voorlopig no way logeren. Pas tegen de tijd dat ze zelf kan aangeven dat ze het wil en dat is zeker weet dat het voor haar leuk is. Haar oma woont vlakbij en mag af en toe nu een uurtje op haar passen, dat vind ik leuk, mijn moeder en Lientje ook. Ze ziet haar twee keer per week ongeveer, dus het is geen onbekend gezicht, net als mijn broer, die mag dat ook. Ik ga dan even de weekboodschappen doen, dan ben ik even alleen weg en dat is al gesleep genoeg zo zonder baby.
De rest vd week is ze altijd bij me, ik ga ook nog niet zonder haar weg naar een verjaardag bijv, dan neem ik haar mee. Al wordt dat binnenkort minder makkelijk omdat ze 's avonds de hele avond slaapt in bed. Dan laat ik haar dus thuis als het kan en blijft manlief thuis en ga ik voorlopig alleen. We slepen dus in principe niet met ons kind omdat wij zo nodig 's avonds naar een verjaardag willen.
Valt het al op waar ik me aan erger?
Bijv aan mensen die hun kinderen meeslepen naar verj voor volwassenen, waar ze vervolgens tot 9 uur op mogen blijven, daarna niet willen slapen in bedje en dan eind vd avond door de kou weer mee naar huis mogen, in de buggy of op de fiets omdat paps en mams wel wat willen drinken.
Dan zet je dus jezelf op de eerste plaats ipv je kind.En dan de volgende dag verzuchten dat hun kind de hele dag al zo lastig is en tegendraads....
Wij handelen dus in het belang van Lientje en zetten onszelf daarvoor even opzij. Haar belang staat voorop, simpelweg omdat zij afhankelijk is van ons en wij voor haar hebben gekozen en dus ook naar beste kunnen voor haar zorgen.
Waarmee ik niet andere keuzes afkeur, ik geef alleen aan hoe ik het doe.
Wat ik wel en niet zou doen. Wat het krijgen van kinderen me in ieder geval geleerd heeft is om dat los te laten. Over het algemeen heeft iedere ouder het beste voor met zijn kind. Er zijn ouders die zich totaal opofferen en ouders die veel tijd voor zichzelf nodig hebben. Tja, zo gaat dat. Ieder kiest wat voor hem of haar het fijnst is. Zonder bot en lomp te willen zijn ( want ik beschouw het krijgen van kinderen absoluut niet als vanzelfsprekend of als 'nemen') krijg ik toch een ' de beste stuurlui staan aan wal gevoel' zonde om je energie te steken in hoe anderen het doen. En ook al is het begrijpelijk dat het steekt dat anderen zo 'losbandig' omgaan met hun kind dat ze 'zomaar' krijgen zou ik toch proberen dat los te laten. Ik hoop echt heel erg dat jullie droom gauw in vervulling gaat.Ik werk op een kdv, en erger me dood aan ouders die de kinderen om half 7 brengen en om half 7 ophalen, terwijl je ze s'middags al tegenkomt in het winkelcentrum, of aan ouders die zelf 2 weken vakantie hebben en het kind gewoon 4 dagen laten komen onder het mom van, ja dan raakt hij/zij niet uit het ritme! Waarom heb je dan voor kinderen gekozen? Maar goed ze zullen er wel redenen voor hebben, en aan het einde van de rit moeten zij zich enkel verantwoorden tegenover hun kinderen en niet tegen mij!
mijn dochtertje gaat 1op maandag naar opa en oma 1, dan haalt mijn man haar rond 7 uur op als hij klaar is met sporten, ik ben dan ook sporten en kom pas om 8 uur thuis. Op dinsdag ben ik thuis en op woensdag wordt ze uit het kdv opgehaald door opa en oma 2, die haar tussen 7 en half 8 weer thuisbrengen. ook dan ben ik sporten en pas rond kwart over 8 thuis. de andere 2 dagen is ze na het kdv savonds gewoon thuis.
Maar ze vindt het leuk en verheugd zich er elke week weer op. opa en oma 2 hebben zelf om die avond gevraagd, dus het was niet ons eigen idee.
Toen we aan het verhuizen waren (ze was toen 1,5) heeft ze 2 nachten bij opa en oma geslapen, maar kwam wel rond etenstijd om gezellig met ons samen te eten.
Verder blijft ze wel eens bij de opa's en oma's slapen als wij gaan uit eten of iets anders leuks doen.
Buiten dat gaat ze altijd mee naar de supermarkt en dat gaat altijd prima ;P
er zullen vast mensen zijn die vinden dat dit niet goed is, maar eerlijk gezegd interesseert me dat niks
Ik ben blij, mijn dochtertje is blij en mijn man is blij...en daar gaat het om.Ik lunch ook in het winkelcentrum als ik pauze heb en soms zie ik daar de bakfietsen van ons KDV ook staan.
En als ik eens een dag vrij heb dan breng ik mn dochter ook gewoon naar het KDV hoor, heerlijk ff een dagje niets.
Ik had het ook niet perse over lunchen, maar het is redelijk duidelijk of iemand winkelt of luncht, en daarbij werken alle ouders van mijn werk buiten de stad, en een dag vrij of een dag samen prima, logisch, ga lekker samen op stap, die dag moet toch betaald worden, maar ik vind het vreemd als je 2 weken vakantie hebt, je je kind niet thuis houdt, dat is niet hoe is het zou doen, en ik vind het zielig voor de kinderen, Maar dat is mijn mening!quote:
wat een stom voorbeeld van t winkelcentrum.
Ik lunch ook in het winkelcentrum als ik pauze heb en soms zie ik daar de bakfietsen van ons KDV ook staan.
En als ik eens een dag vrij heb dan breng ik mn dochter ook gewoon naar het KDV hoor, heerlijk ff een dagje niets.
wat een vooroordelen zeg. Zelf heb je waarschijnlijk geen kinderen he?ook al zou ik lekker aan het winkelen zijn, so be it. Of mijn dochter mag in de buggy zitten en winkelrekken afstruinen, of gezellig met andere kindjes spelen, keizielig, echt
en als ik twee weken vakantie heb, gaat ze de 2 dagen die ze normaal per wek zou gaan, ook gewoon. ten eerste betaal ik ervoor en ten tweede, 4 dagen in twee weken vrij van je kind is echt geen overbodige luxe hoor/
nee zoals ik zelf al aangaf heb ik inderdaad geen kinderen, en ik snap ook niet waarom jij zo defensief reageert want ik zeg ook dat ik het vreemd VIND dus mijn mening geef net als anderen hier doen! ik zou mijn kinderen ook niet naar een kdv doen maar ook dat is mijn keuze,net als dat jullie redenen hebben om dat wel te doen,quote:
ik ben blij dat jij niet een leidster van ons KDV bent iig.
ook al zou ik lekker aan het winkelen zijn, so be it. Of mijn dochter mag in de buggy zitten en winkelrekken afstruinen, of gezellig met andere kindjes spelen, keizielig, echt
en als ik twee weken vakantie heb, gaat ze de 2 dagen die ze normaal per wek zou gaan, ook gewoon. ten eerste betaal ik ervoor en ten tweede, 4 dagen in twee weken vrij van je kind is echt geen overbodige luxe hoor/
nogmaals het is niet als aanval bedoeld, jammer dat je het zo opvat
Maar leg het eens bij die ouders neer als je er zo over denkt, misschien kan je ze overtuigen hun kinderen thuis te houden.
Vooral ouders die in mijn huis verwachten dat ik hun kind in het gareel houd vind ik erg irritant.
Oh en de TT, die irriteert me ook wel
Dit.quote:
ik ben blij dat jij niet een leidster van ons KDV bent iig.
Waarom doe je werk waar je niet achter staat?
En verder werk ik 4 dagen, dochter gaat 3 dagen naar het kdv, ook als ik eens vrij ben op zo'n dag. Heerlijk, een dagje voor mezelf. Kan ik weer even bijtanken. Ik haal haar dan meestal wel vroeg op, maar dat wordt door haarzelf meestal niet eens echt op prijs gesteld
Maar goed, ook ik erger me weleens aan andere ouders, hoewel ik weet dat het meestal maar een momentopname is. Van die ouders hard schreeuwen tegen hun kinderen (ik had vroeger achterburen die ik serieus nooit op een normale toon tegen hun zoontje hoorde praten, dat was echt bijna kindermishandeling). Of, zoals mijn schoonzusje, die haar zoontje nooit corrigeert. Als hij echt alles overhoop haalt (wat hij regelmatig doet), is het hoogstens 'doe maar niet lieverd'. En als hij dan gewoon doorgaat, wordt er verder niets gezegd. Als ze bij ons zijn, zeg ik er dus wel wat van, en dat werkt over het algemeen best.
quote:Op zaterdag 3 september 2011 07:41 schreef Vanyel het volgende:
Vooral ouders die in mijn huis verwachten dat ik hun kind in het gareel houd vind ik erg irritant.
quote:
Of, zoals mijn schoonzusje, die haar zoontje nooit corrigeert. Als hij echt alles overhoop haalt (wat hij regelmatig doet), is het hoogstens 'doe maar niet lieverd'. En als hij dan gewoon doorgaat, wordt er verder niets gezegd. Als ze bij ons zijn, zeg ik er dus wel wat van, en dat werkt over het algemeen best.
ik vind mijn werk heel leuk en sta er zeker achter, maar een kind 5 dagen pw weg brengen vind ik sneu!quote:
[..]
Dit.
Waarom doe je werk waar je niet achter staat?
eerder mocht een ouder niet eens even naar het winkelcentrum
quote:
Die is niet blij als ze niet mag, heeft vriendinnetjes en wil vaak niet mee naar huis.
Stuk leuker dan binnen zitten met klote weer.
De kleine man ging ook af en toe.. want hij zou inderdaad daar moeite mee krijgen als hij lang niet zou gaan. Toen hij door hersenvliesontsteking heel lang niet is geweest heb ik hem juist in de vakantie laten wennen zodat na de vakantie hij niet na 2 maanden ineens weer 3 dagen moest.
Ik vind logeren van hele kleintjes dan weer wel niets voor ons.
En nu gaat x ook alleen op eigen verzoek.
Mijn ergernis is de mama en kind gym..
Ouders die 10 min voor het einde binnen komen zetten.. En niet 1 keer zo te laat komen maar altijd..
Tuurlijk heb je ook tijd voor elkaar en jezelf nodig, maar je kan ook als gezin tijd doorbrengen en daar ook erg fijne samentijd en zelftijd uit halen, het hoeft niet zo vaak echt om jezelf alleen te gaan of over het partnergevoel alleen.quote:
[..]
Dit in combinatie met: als je als ouders tijd met elkaar doorbrengt zonder kinderen, ben je vaak voor je eigen gevoel ook leukere ouders. Door tijd aan jezelf en je relatie te besteden, is de relatie vaak sterker.
beetje late reactie, maar was aan het werk met een klein meisje naast me.....
Mocht het een keer mooi weer zijn en vakantie zijn lekker naar het strand als gezin, de zonsondergang bekijken terwijl je lekker tegen elkaar aanzit en de ukkepukken voor je in het zand spelen.
Het is maar een enkel vb van een mega reeks die je kan verzinnen waarbij je alles combineert.
Ik vind wel dat sommige mensen hun kinderen teveel wegzetten, teveel denken dat als die er zijn andere dingen niet kunnen, niet goed genoeg zijn.
Dat vind ik dan weer moeilijk te begrijpen, ik vind een dagje dierentuin met gelach, geklets en gestoei, hand in hand lopen enz enz enz een hele fijne tijd, voor mezelf, voor het partnergevoel en voor het gezinsgevoel.
Dan heb ik dus alles in 1, wat voor mij vaak veel fijner voelt dan mijn kind weg te moeten brengen om samen wat te gaan doen.
Dat gebeurd ook wel, maar niet zo vaak, het kind gaat alleen logeren als hij daar zin in heeft en oma's en opa daar ook echt zin in hebben, dat moet dan voor hem ook een uitje zijn en voor oma's en opa ook een fijn moment zonder dat het een verplichting is.
Zo sta ik er ook altijd verbaasd van dat best veel ouders blij zijn dat de vakantie weer over is en de kinderen weer naar school gaan, ik vind het persoonlijk altijd wennen weer, vind het niet prettig, heb hem graag om me heen.
Maar die ouders zijn geen slechte ouders, ook hun houden van hun kinderen en hebben ze verder graag om zich heen, het zijn blije kinderen, dus zelf zien ze het ook niet als naar.
Het is anders en moeilijk te begrijpen vanuit mijn eigen visie, maar niet perse slechter.
Ik persoonlijk vind mijn vrienden die dit soort dingen niet meer doen, dus nooit meer meegaan en als ze meegaan om 22 uur naar huis moeten vanwege de oppas irritant. Of mensen die dan niet willen komen omdat de kinderen niet mee mogen/kunnen.
bron nu.nlquote:Chris Zegers niet heel anders als vader
Laatste update: 3 september 2011 11:35 info .AMSTERDAM - Chris Zegers ziet zichzelf niet zijn hele levensstijl omgooien wanneer hij vader wordt.
Foto: ANP De 40-jarige acteur en zijn zes jaar jongere vriendin Marije worden over vier maanden ouders van een zoontje.
Zegers vindt dat hij als vader zeker wel meer verantwoordelijkheid moet nemen. "Maar mijn eigen passies zijn toch niet als sneeuw voor de zon verdwenen vanwege een kind? Ik ben toch dezelfde persoon", stelt hij zaterdag in het AD.
"Wanneer mijn zoon eenmaal geboren is, denk ik qua zorg vooral in termen als: ik moet hem bescherming geven, liefde en veiligheid bieden. Ik moet een gids zijn", zegt Zegers.
"Nauwelijks: als ik maar genoeg geld verdien om zus en zo aan te kunnen schaffen. Daar maak ik me weinig zorgen om."
Negeren van een blerend kind werkt het beste. Negatieve aandacht is ook aandacht.quote:
Ik heb zelf geen kinderen, maar waar ik me aan erger zijn ouders die hun kinderen maar hun gang laten gaan, van die kinderen die keihard schreeuwen, bleren, alles vastpakken in de supermarkt bijvoorbeeld en moeder die er niets van zegt.
Ow jee.quote:
Ik erger me aan mensen die zo graag voor anderen willen bepalen hoe ze moeten opvoeden of wat opvoeden inhoudt...
Onze Willem gaat 3 dagen per week naar de opvang, gaat lekker logeren bij oma als wij uit eten willen en heeft regelmatig een avondje oppas omdat wij zo nodig naar het Theater willen. Ja ik heb gekozen voor kinderen en onze Willem is voor mij een enorme verrijking van m'n leven. Ik ben alleen geen leuke mama als ik te lang thuiszit, dus werk ik 4 dagen per week bij de baas en af en toe ook eens een avondje aan m'n relatie door lekker met het vriendje ouderwets een avondje te 'daten' iets wat we vooraf bewust hebben afgesproken omdat we niet wilden dat we elkaar zouden verliezen in de eerste jaren. (zoals we in onze omgeving nog wel eens zien gebeuren)
Vooralsnog moet iedereen de opvoeding doen op een manier waar hij/zij zich het meest gelukkig bij voelt, zolang het kind er geen last van heeft kan heel veel. Willem vind het heerlijk om te logeren of bij het kinderdagverblijf rond te banjeren. Iedereen vaart er wel bij en dat is toch het belangrijkste zou je zo zeggen....
Hier ook. 1-oudergzin. 4 dagen per week naar de gastouder (lekker naar de kinderboerderij, speeltuin, aardbeiboerderij, tutten met dochters van oppas). Elke maandagavond slapen bij opa en oma omdat mamma ook zo nodig nog een hobbie moet hebben en dansles heeft (3 jaar inmiddels)..... dat kan natuurlijk niet de eerstkomende paar jaar. ( Ik slaap overigens dan ook bij opa en oma en breng Dochterlief 's morgens zelf naar de oppas.)Tijdens de verhuizing heeft dochterlief twee weken bij opa en oma geslapen. Verhuizen schiet echt niet op met een kleintje (3jr) erbij. Tijdens vakanties slaapt ze ook regelmatig bij opa en oma. Ik heb helaas geen 354387167 weken per jaar vakantie en zal gewoon moeten werken voor de kost. Gelukkig is Dochterlief stapeldol op haar opa en oma en vindt het te gek wanneer ze heen mag. Ik voel mij dan ook totaal niet schuldig.
Heb ik ook, die ergernis!quote:Op zaterdag 3 september 2011 21:20 schreef Jelief het volgende:
Ik erger mij aan ouders die hun kind standaard een speen in de mond geven, en nog meer aan peuters die praten met een speen in hun mond.
Ja ik ook! Echt geen gezicht zo'n speen bij een kind ouder dan een jaar. Daarvoor ook al niet ,maar ok....quote:
Ik heb m'n kind niet zomaar gekregen hoor, daar heb ik pijn en moeite voor gedaan en ik heb de toen de beslissing genomen om een kindje te nemen
Nooit bedacht maar daar noem je wat!quote:
Ik erger me aan de uitdrukking "Een kind neem je niet, maar krijg je"
Ik heb m'n kind niet zomaar gekregen hoor, daar heb ik pijn en moeite voor gedaan en ik heb de toen de beslissing genomen om een kindje te nemen
als je zegt dat je dat allemaal nog niet weet...Opa's en oma's lijken me heel handig maar dat is hier geen optie, dan denk je nog wel een keer na
Verder: Ouders die geen "nee" kunnen zeggen, ik ben benieuwd hoe dat in het vliegtuig gaat volgende week.
"Ik was een fantastische moeder voordat ik kinderen kreeg."quote:
Geloof me, op het moment dat je een kind maakt (in bed of in een petrischaaltje, om het even hoe), heb je geen flauw idee wat er allemaal op je af komt. En de beslissingen die je moet maken, worden met de jaren zwaarder...
Zo begint het boek How2talk2kids en ik kan me er helemaal in vinden.
Juist, ik erger me aan iets of het irriteert me.quote:
In de jaren 60'70 en 80 waren er volgens mij veel minder ouders die het zich konden veroorloven om bijv. te gaan sporten, naar het theater te gaan of eens buiten de deur te gaan eten....en het werd door de maatschappij minder geaccepteerd.
Ook denk ik dat de rol van grootouders tegenwoordig anders is dan in bijv. de jaren 60 en 70...opvoeden, in combinatie met het huishouden was m.i. toen "zwaarder" , er waren bijv. veel minder voorzieningen en als de kinderen dan de deur uit waren zat de taak er op en stonden niet elke opa en oma te springen om nog eens 3 dagen in de week op de kleinkinderen te passen.
Door de toegenomen welvaart in Nederland over de laatste 40 jaar is er veel verandert en is het bijv. tegenwoordig voor veel ouders wel mogelijk om bovenstaande dingen te doen en dat vraagt er dus om dat kinderen wel eens buiten de deur slapen.
Maar wat mij aan de bovengenoemde stoort is dat veel (jonge) ouders het als hun recht zien om als die "leuke"dingen te doen die ze ook deden voordat ze kinderen hadden en niet als een voorrecht.
En het wordt in dit topic vaak afgedaan met "ja maar opa en oma vinden het leuk en ook ons kindje heeft plezier, dus iedereen heeft er baat bij", prima...zeg ik niets van maar als het 3-4 keer per week voorkomt dat het kind "gedumpt" wordt omdat het de ouders beter uitkomt (en dan het ik het niet over een PSZ of KDV i.v.m. werkverplichtingen) dan ontloop je m.i. je verplichtingen als ouders.
Dat heb ik ook, verschrikkelijk vindt ik dat! Het is nou niet bepaald zo dat er ineens een ooievaar voor de deur staat met een "cadeautje",quote:
Ik erger me aan de uitdrukking "Een kind neem je niet, maar krijg je"
Ik heb m'n kind niet zomaar gekregen hoor, daar heb ik pijn en moeite voor gedaan en ik heb de toen de beslissing genomen om een kindje te nemen
Maar een kind 'nemen' klopt ook niet: dat klinkt mij te veel alsof je kunt zeggen: zo, nu wil ik een kind, en dat je er dan 9 maanden later een hebt. Ik weet ook uit eigen ervaring dat het zo echt niet werkt.quote:
[..]
Dat heb ik ook, verschrikkelijk vindt ik dat! Het is nou niet bepaald zo dat er ineens een ooievaar voor de deur staat met een "cadeautje",
Ik weet ook uit eigen ervaring dat het niet zo werkt, maar ik vind die specifieke zin gewoon een enorm zalvige zeikzin. Wat dan wel het juiste woord zou zijn interesseert me minder.quote:
[..]
Maar een kind 'nemen' klopt ook niet: dat klinkt mij te veel alsof je kunt zeggen: zo, nu wil ik een kind, en dat je er dan 9 maanden later een hebt. Ik weet ook uit eigen ervaring dat het zo echt niet werkt.
Daar heb je als het goed is toch minimaal een paar minuten moeite voor gedaanquote:
En soms krijg je zomaar een kind ..die dan niet in de planning lag
(en dat bouwtraject daarop is ook niet niks)Dat had ik toen ook niet, hij was bijkans een jaar toen hij voor het eerst zonder ons een avondje bij mijn moeder bleef en wij gingen zwemmen.quote:
er zit ook een verschil in leeftijden denk ik hoor, ik zou een schoolgaand kind ook prima om me heen kunnen hebben 24/7 maar als je een peuter en baby hebt dan wil je echt wel graag vrij af en toe
Hij gaat alleen maar op verzoek logeren, op eigen verzoek of verzoek van familie(als hij dan ook zin heeft).
Ben hem deze zomer 2 weken kwijt geweest, met opa en oma mee op vakantie, dat wilde ze graag en kindlief wilde het ook graag, maar alhoewel ik hem dat natuurlijk hartstikke gun vond ik het wel saai, miste ik zelfs de wat mindere buien die mijn kind natuurlijk ook gewoon heeft
Nou ja, meestal gaat er toch wel een bewuste keuze aan vooraf, dat men zegt we willen graag een kind, dus we gaan stoppen met anticonseptie en bezig met een kindje in elkaar flansen.quote:
[..]
Maar een kind 'nemen' klopt ook niet: dat klinkt mij te veel alsof je kunt zeggen: zo, nu wil ik een kind, en dat je er dan 9 maanden later een hebt. Ik weet ook uit eigen ervaring dat het zo echt niet werkt.
In zoverre neem je wel een kind, ook als het niet heel soepel gaat.
Ik stoor me aan mensen die niet consequent zijn.
- Nee, je mag geen chips meer, we gaan.
Kind pakt demonstratief recht voor papas neus een chipje.
- Leg dat chipje terug!
Kind neemt een hap.
- Ik zei: leg terug, we gaan.
Kind stopt de rest in haar mond terwijl ze vader heel demonstratief aan staat te kijken en pakt nog een chipje.
- Ok, maar dit is de laatste!
Kind is nu 6, was een heel lieve meid, maar luistert nu voor geen meter meer en heeft een ontzettend grote mond.
Ook tegen haar vader op een moment dat hij haar zei dat ze haar schoenen moest pakken: hoezo, mag ik hier niet staan dan?! met haar armen over elkaar op een héél brutaal toontje...
De hele tijd naar beneden komen, als ouders constant zeggen dat dat niet mag, maar er niets aan doen dat ze boven blijven (constant = n keer of 10 in 3 kwartier oid)
Nephuilen en dan daarin meegaan.
- Ik ben morgen weer terug en dan krijg je een kadootje van me! Rustig maar.
Sowieso, ouders die hun kinderen altijd iets geven als ze weg.gaan... altijd! Mama gaat winkelen, kind krijgt iets, mama gaat uit eten, kind krijgt iets, mama en kind gaan samen boodschappen doen, kind mag iets uitzoeken...
Of die kennis van me die tegen haar kind zegt dat hij geen gewoon autootje mag, maar alleen die van cars, geen dierentuin, maar alleen beesten van schleich.
Kind krijgt nooit wat hij wil, maar altijd iets anders dat duurder is
Voorbeeld: Moeder zegt dat kind zelf een ijsje mag uitkiezen van de ijskaart. Kind wijst een ijsje aan.
"Nee die doen we niet'' zegt moeder dan
Wijs dan gewoon meteen aan waaruit het kiezen mag!
Wtf? Betaal jij je man om voor jullie kinderen te zorgen ofzo, want dat is het toch, hij draagt zorg voor de kinderen. En dan als klap op de vuurpijl op een briefje schrijven wat hij moet doen, en de kleren klaarleggen enzo.
Ik heb dat dus nog nooit gedaan. En tja, soms dragen de kinderen een ietwat rare combi. Maar die draagt Eva nu ook aangezien ze zelf heeft gekozen wat ze aan wilde trekken. Prima.
En mijn man kan prima zelf bedenken wat een kind moet eten. En in het geval van flesvoeding was hij zelf ook redelijk capabel om de verpakknig te lezen.
Echt
En dat mensen het zo ver laten komen dat er briefjes nodig zijn. Dan heeft de vader in dit geval een bijzonder kleine rol bij de voeding van het kind. Gemiste kans, denk ik dan.quote:Op zondag 4 september 2011 13:55 schreef amaranta het volgende:
Ik stoor me enorm aan moeders die zeggen: "Papa past vandaag op de kinderen".
Wtf? Betaal jij je man om voor jullie kinderen te zorgen ofzo, want dat is het toch, hij draagt zorg voor de kinderen. En dan als klap op de vuurpijl op een briefje schrijven wat hij moet doen, en de kleren klaarleggen enzo.
Ik heb dat dus nog nooit gedaan. En tja, soms dragen de kinderen een ietwat rare combi. Maar die draagt Eva nu ook aangezien ze zelf heeft gekozen wat ze aan wilde trekken. Prima.
En mijn man kan prima zelf bedenken wat een kind moet eten. En in het geval van flesvoeding was hij zelf ook redelijk capabel om de verpakknig te lezen.
Echt
Ik erger me aan de extreme goedzo-cultuur bij sommige ouders. Uiteraarrd is iedere eerste scheet, drol of woord bijzonder, en je mag best lyrisch zijn, maar soms hoor je ouders werkelijk bij alles goedzo roepen. Een gesprek laatst in de bus:
Awto
-Goedzo!
Huis
-Goedzo!
Awto
-Goedzo!
Hontie!
-Goedzo!
Rode awto
-Goedzo!
Echt hoor, de vocabulaire van het kind was groter dan die van mams
hehe ja, of je kind altijd laten winnen met spelletjes, want dat is goed voor zijn zelfvertrouwen.quote:
[..]
En dat mensen het zo ver laten komen dat er briefjes nodig zijn. Dan heeft de vader in dit geval een bijzonder kleine rol bij de voeding van het kind. Gemiste kans, denk ik dan.
Ik erger me aan de extreme goedzo-cultuur bij sommige ouders. Uiteraarrd is iedere eerste scheet, drol of woord bijzonder, en je mag best lyrisch zijn, maar soms hoor je ouders werkelijk bij alles goedzo roepen. Een gesprek laatst in de bus:
Awto
-Goedzo!
Huis
-Goedzo!
Awto
-Goedzo!
Hontie!
-Goedzo!
Rode awto
-Goedzo!
Echt hoor, de vocabulaire van het kind was groter dan die van mams
Kind is nu tien en ik liet hem niet winnen. Huis was te klein
Exit: Vraag me nu ineens af hoe dat op school gaat...? Misschien kan ie het wel hebben van leeftijdsgenootjes?
Het voorbeeld hierboven, over dat 'goedzoe' kan overdreven zijn. Het kan ook zijn dat het kind echt pas kort deze woordjes zegt, of misschien een taalachterstand had en nu deze woordjes laat horen. Je weet het gewoon niet. En zo is het met zo ontzettend veel zaken in het leven van mensen. Het is heel gemakkelijk zaken te veroordelen, of je te ergeren aan dingen, maar we weten zo weinig van andere mensen en hun beweegredenen af.
joh, je ergeren is soms ook gewoon leuk! Dat betekent niet gelijk dat je ze veroordeelt. Dat je moet lachen en bedenkt dat je het zelf niet zo gaat doen...quote:
Het is zo gemakkelijk oordelen.
Het voorbeeld hierboven, over dat 'goedzoe' kan overdreven zijn. Het kan ook zijn dat het kind echt pas kort deze woordjes zegt, of misschien een taalachterstand had en nu deze woordjes laat horen. Je weet het gewoon niet. En zo is het met zo ontzettend veel zaken in het leven van mensen. Het is heel gemakkelijk zaken te veroordelen, of je te ergeren aan dingen, maar we weten zo weinig van andere mensen en hun beweegredenen af.
Moralistisch gedoe
Ik oordeel niet hoor. Ik zei ook, tuurlijk moet je vooral lyrisch zijn, maar het is iets waar ik me aan erger, waar het topic over gaat. Het feit dat niets normaal is, maar alles 'goedzo', maar ook dat het bijzonder weinig mogelijkheden biedt tot verdere communicatie. Ze kan ook zeggen: ja, inderdaad, een auto. Wat voor kleur heeft 'ie? Ja, lieve hond he? Nou inderdaad, heel veel auto's. Heeft wat mij betreft dezelfde lading, maar biedt een kind veel meer.quote:
Het is zo gemakkelijk oordelen.
Het voorbeeld hierboven, over dat 'goedzoe' kan overdreven zijn. Het kan ook zijn dat het kind echt pas kort deze woordjes zegt, of misschien een taalachterstand had en nu deze woordjes laat horen. Je weet het gewoon niet. En zo is het met zo ontzettend veel zaken in het leven van mensen. Het is heel gemakkelijk zaken te veroordelen, of je te ergeren aan dingen, maar we weten zo weinig van andere mensen en hun beweegredenen af.
En tuurlijk is het makkelijk praten, we weten de achtergrond niet en weet ik veel, maar dit topic gaat niet over 'hoe slecht andere ouders wel niet zijn', maar over dingen waar ik me aan erger.
En ik vind het verbazingwekkend hoe je uit een zo'n gesprekje kunt afleiden dat die moeder niet verder komt dan 'goedzo'. Wat je hebt opgevangen, zal een korte tijd geweest zijn. Als je je daaraan al ergert en het hebt over de 'goedzo'-cultuur op basis van dat fragment van een dag, erger je je nogal snel. En vul je nogal in.quote:
[..]
Ik oordeel niet hoor. Ik zei ook, tuurlijk moet je vooral lyrisch zijn, maar het is iets waar ik me aan erger, waar het topic over gaat. Het feit dat niets normaal is, maar alles 'goedzo', maar ook dat het bijzonder weinig mogelijkheden biedt tot verdere communicatie. Ze kan ook zeggen: ja, inderdaad, een auto. Wat voor kleur heeft 'ie? Ja, lieve hond he? Nou inderdaad, heel veel auto's. Heeft wat mij betreft dezelfde lading, maar biedt een kind veel meer.
En tuurlijk is het makkelijk praten, we weten de achtergrond niet en weet ik veel, maar dit topic gaat niet over 'hoe slecht andere ouders wel niet zijn', maar over dingen waar ik me aan erger.
Joh, neem het niet zo letterlijk, en zie de humor van het topic. Tuurlijk had die moeder wel een grotere vocabulaire dan het kind. En nee ik baseer geen cultuur op 1 fragment, ik heb het vaker gehoord, en ik zeg nergens dat dit voor alle ouders geldt. Maar dan mag ik me toch nog wel lichtelijk ergeren aan die episode? Uiteraard weet ik niets van de achtergrond, maar als dat een voorwaarde is, dan mogen we in het leven nergens meer wat van vinden, want we weten nooit alle feiten.quote:
[..]
En ik vind het verbazingwekkend hoe je uit een zo'n gesprekje kunt afleiden dat die moeder niet verder komt dan 'goedzo'. Wat je hebt opgevangen, zal een korte tijd geweest zijn. Als je je daaraan al ergert en het hebt over de 'goedzo'-cultuur op basis van dat fragment van een dag, erger je je nogal snel. En vul je nogal in.
Het is wel heel makkelijk om het handelen van anderen te beoordelen als "eigen gemak", maar in feite kun jij ook niet bij een ander naar binnen kijken.quote:
[..]
De spijker op z'n kop en gelijk het grootste punt: het belang van het kind. Bij de situaties waar ik het over heb wordt er in het belang van de ouders gehandeld en niet van het kind. Het boodschappenverhaal bijvoorbeeld: als dat inderdaad een drama is met jengelende kinderen dan kan ik me voorstellen dat je ze niet meeneemt. En in het geval van het verhuizen is het misschien te stressvol, of niet handig, of weetikhetwat. Maar dan handel je inderdaad in belang van het kind om te zeggen "we brengen het naar opa & oma".
Maar ik heb het met name over frustraties over dat er wordt gehandeld uit eigen gemak.
Ik kan me zomaar voorstellen dat mensen uit je nabije omgeving het niet in hun hoofd halen om te klagen over de dingen die met hun kind minder makkelijk zijn, omdat ze weten dat jullie een niet-vervulde kinderwens hebben.
Als je een kind hebt dat slecht tegen veranderingen kan, en 2 weken in een huis moet wonen waar hij amper z'n spullen kan vinden, en waar hij keer op keer vertrouwde dingen ziet verdwijnen, dan kan het voor iedereen, maar vooral voor het kind, een stuk rustiger zijn om 2 weekjes bij oma te logeren.
En wat ik van andere ouders vind? Wat boeit dat?! Zolang ze hun kind niet mishandelen en een beetje een poging tot opvoeden doen, en de ouders noch het kind me tot last zijn, wat maakt het dan uit dat zij het anders doen dan ik?
Niet iedereen kan zo perfect zijn als ik natuurlijk
[ Bericht 0% gewijzigd door Leandra op 04-09-2011 14:55:15 (Oeps...) ]
quote:Op vrijdag 2 september 2011 21:45 schreef Claudia_x het volgende:
Ik erger me sowieso wel aan andere mensen, of ze nou kinderen hebben of niet.
Ja, dat ook
Ik ken een stel dat alléén maar klaagt, ze noemen hem rotjoch, een zeur, aansteller...
En ik hoor heel vaak hoe blij ze wel niet zijn als hij naar oma gaat, dan hebben ze rust. En dat gebeurt dus ook heel vaak.
Tegen kind zeggen ze: wil je bij oma logeren, dat is leuk en tegen ons zeggen ze: ik ben zo blij dat dat rotjoch een weekendje opgerot is, ik word zo moe van hem, en die irritante stem...
dat begrijp ik ook gewoon niet en is niet simpelweg irritant...
Wat ik wel ken zijn moeders die er in no time na een bevalling nog beter uitzien als voorheen! En dat is heel mooi maar dammmnnnnn, loop er niet zo mee te koop continu. Oktnx!
Die ga ik in mijn sig zetten, denk ikquote:
[..]
"Ik was een fantastische moeder voordat ik kinderen kreeg."
Zo begint het boek How2talk2kids en ik kan me er helemaal in vinden.
Ik heb me vaak afgevraagd waarom dat kind überhaupt naar zwemles ging, als het al zo goed kon zwemmen...
[ Bericht 1% gewijzigd door trui op 05-09-2011 15:51:56 ]
quote:
Ik erger me sowieso wel aan andere mensen, of ze nou kinderen hebben of niet.
.
En daar heb jij last van omdat?quote:
Ouders die hun koters alleen maar voor de TV kunnen parkeren. Zowel 's morgens, 's middags als 's avonds.