Basisschool kiezen

quote:

Op zaterdag 5 november 2011 22:16 schreef Nielsch het volgende:

[..]

Net als overhoren. Mijn ouders hebben me altijd overhoord als ik daar om vroeg. Maar er waren ook kinderen in de klas wiens ouders niet wilden overhoren. Daar hadden ze dan geen tijd voor ofzo. Die kinderen presteerden vaak ook slechter.

Helaas vooral als ik er niet om vroeg.

quote:

Op zaterdag 5 november 2011 22:17 schreef Claudia_x het volgende:
Maar goed, ik ben in het diepst van mijn gedachten altijd een juf geweest. En straks mag het dan eigenlijk bij mijn eigen kinderen! _{Zul je zien dat ze er niks van willen weten.}

Ik kom uit een familie van onderwijzers, mijn grootvader was een schooldirecteur en mijn nichtje heeft zelf een school geopend in Almere!
Ik ben een van de weinigen die geen les geeft. En als ik twijfel over mijn werk dan denk ik dus altijd na over de Pabo.
Dus straks kan ik ook eens kijken of zich dat nog kan ontwikkelen.

Wat lief trouwens, die Ivan die alle woorden wil horen!

quote:

Op zondag 6 november 2011 04:17 schreef Bleie het volgende:
Nog even over werkwoordspelling trouwens: uit onderzoek is gebleken dat vrijwel alle kinderen die aan het eind van de basisschool goed beheersen, maar aan het eind van het voortgezet onderwijs niet meer.

http://www.kennislink.nl/(...)d-van-de-basisschool

Ik vraag me af wat de score is als je ze ALLE kinderen een overhoring met 50 werkwoordsvormen geeft. Daar begonnen wij de middelbare school mee en dat was een ramp
(Ondanks dat ik het verschrikkelijk vond, ben ik achteraf gezien blij dat we elke week tot twee keer toe een bladzijde uit "Raak" moesten maken.)

Is herhaling de aangewezen manier om dit te leren?

Ik was duidelijk nog niet helemaal wakker. Je hamert op herhaling voor goede spelling. Ik ben benieuwd of herhaling dé manier is om dat te leren of dat er meer wegen naar Rome leiden.

De kracht van de herhaling is zeker duidelijk; het grootste deel van een gemiddelde basisschoolklas zal door die herhaling en het oefenen inderdaad de gewenste kennis opdoen. Waar bijvoorbeeld mijn school de mist in ging en waar ik dus voor wil waken bij mijn kind, is dat degenen voor wie dat herhalen niet voldoende was, er buiten vielen. En dat geldt dan zowel voor de groep die nog meer herhaling/aandacht/oefening nodig hadden, als degenen die zaten te slapen bij zoveel herhaling. Als er over een ouderwetse school met stampwerk gepraat wordt, moet ik daar altijd aan denken en dat wil ik dus niet.

Als mijn dochter om een of andere reden niet mee kan komen, wil ik niet dat ze gezien wordt als de vertragende factor voor de hele klas, maar dat er aandacht en hulp en ondersteuning is zodat ze het beste uit zichzelf kan leren halen.

Ik heb niet het idee dat de scholen waar wij naar kijken al die bijzaken als hoofdzaken hebben in hun school. Daar zou ook niet mijn voorkeur liggen, dat doen we inderdaad (graag!) zelf. Maar ik denk dat er best een mooie vorm ligt tussen beide uitersten .

quote:

Op zondag 6 november 2011 07:50 schreef Nielsch het volgende:
Theorieën toepassen en dingen onthouden leer je inderdaad vooral door herhaling. Daarmee bedoel ik dus niet 20 keer de theorie uitleggen maar een paar keer de theorie uitleggen en verder vooral oefenen, oefenen en nog eens oefenen.

Ik denk bij herhalen aan uitleggen, uitleggen en nog eens uitleggen. Ik val al in slaap als ik eraan denk. Blijven oefenen daarentegen is Anders snap je het misschien wel, maar wordt reproduceren zo lastig.

Vanyel, ik denk dat herhaling van werkwoordsvervoegingen minder effectief is dan zorgen dat het kwartje een keer echt valt. Het is juist een uitstekend voorbeeld van iets wat niet moeilijk is en waar je geen rijtjes voor hoeft te onthouden.

Met herhaling doel in op het repetitieve stampen. Dat succesvolle instructie gestoeld is op herhaling en zelf doen en toepassen lijkt me een weinig omstreden claim.

In het kader van het laatste vind ik uitstapjes en bijzondere activiteiten met name interessant, niet alleen theoretische kennis verwerven maar al vroeg leren om daarop te reflecteren en die in de praktijk toe te passen. Dat zijn zaken die iemand intelligent maken, in mijn ogen, en niet of ze alle Bijbelboeken in de juiste volgorde kunnen opdreunen.

Maar ach, voor ieder wat wils! Het onderwijs hoort gedifferentieerd te zijn.

Daar zit hem de crux, Nielsch: het hoort geen onderbreking te zijn, maar het onderwijs hoort ingebed te worden in bijvoorbeeld zo'n themaweek. In het kader van het thema Indianen kunnen zowel geschiedenis als lees-en schrijfonderwijs aan bod komen, en leerlingen kunnen gestimuleerd worden om te reflecteren op verschillen tussen hun eigen cultuur en andere. Ik kan er zo een heel curriculum omheen bedenken.

quote:

Op zondag 6 november 2011 09:54 schreef Claudia_x het volgende:
Daar zit hem de crux, Nielsch: het hoort geen onderbreking te zijn, maar het onderwijs hoort ingebed te worden in bijvoorbeeld zo'n themaweek. In het kader van het thema Indianen kunnen zowel geschiedenis als lees-en schrijfonderwijs aan bod komen, en leerlingen kunnen gestimuleerd worden om te reflecteren op verschillen tussen hun eigen cultuur en andere. Ik kan er zo een heel curriculum omheen bedenken.

Dit inderdaad, en volgens mij wordt er tegenwoordig op heel veel basisscholen op deze manier gewerkt.

Ik kan moeilijk inschatten hoe het in de praktijk uitpakt. Misschien ervaren leraren, zoals amaranta, dat er in de praktijk erg veel tijd verspild raakt aan niet-relevante zaken en lopen ze waardevolle tijd mis om de leerstof die leerlingen tot zich moeten krijgen aan te bieden (al kan het probleem ook liggen bij de eisen die gesteld worden aan dat laatste). Ik weet wel dat tijdens klassieke onderwijsuren (ook) tijd verspild raakt, bijvoorbeeld doordat de spanningsboog van leerlingen maar beperkt is, en dat is heel begrijpelijk. Alles wat je kunt doen om leerlingen betrokkener en geconcentreerder te krijgen lijkt me mooi meegenomen.

Het is volgens mij al eerder genoemd, maar er lijkt van scholen tegenwoordig meer verwacht wordt dan alleen maar een basispakket leerstof aan alle leerlingen aanbieden, namelijk om leerlingen te leren wie ze zijn, wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn. Ik heb me wel eens afgevraagd of dat de taak van school hoort te zijn, maar nu denk ik dat zo'n benadering zelfs noodzakelijk is om een leerling betrokken te krijgen en te houden.

Aan dat laatste mag ook wel meer aandacht besteed worden, hoe we leerlingen later nog in hun leerproces betrokken houden. Zo is het algemeen bekend dat leerlingen op de basisschool vaak nog lezen en naar de bibliotheek gaan, maar ergens tijdens de middelbare schoolperiode vindt er een drastische afname plaats. Ik heb sterk het gevoel (en dat is niet meer dan een gevoel, ik heb er geen bewijs voor) dat leerlingen er later ook nog bij gebaat zijn als in die vroege jaren hun interesses aangewakkerd zijn en een begin is gemaakt in het ontwikkelen van hun talenten. Een leerling die moeite heeft met lezen maar erg van voetbal houdt leest in zijn vrije tijd bijvoorbeeld wel kranten met het sportnieuws en is misschien geïnteresseerd in discussieprogramma's op televisie over voetbal. Daar kunnen scholen bij aansluiten, om vervolgens weer voor verbreding te zorgen en kennismaking met nieuwe dingen, nieuwe werelden.

Nou ja, moraal van het verhaal: ik denk dat scholen er veel aan kunnen hebben om niet (alleen) klassieke, repetitieve taken aan te bieden maar (ook) onderwijs dat ingebed is in een context.

quote:

Op zaterdag 5 november 2011 22:07 schreef oeke het volgende:
Ik begreep dat het verschil tussen jongens en meisjes er ook in zit dat jongens meer onderzoekend en praktijk gericht zijn en dat meisjes beter lang stil kunnen zitten en theoretisch leren. Maar dat is te lang geleden om het precies terug te halen.

Helpt dit:
"Schoolsucces van jongens en meisjes in het HAVO en VWO: waarom meisjes het beter doen"? Wel over voortgezet onderwijs, maar tamelijk recent.

quote:

Op zondag 6 november 2011 10:26 schreef Claudia_x het volgende:
Nou ja, moraal van het verhaal: ik denk dat scholen er veel aan kunnen hebben om niet (alleen) klassieke, repetitieve taken aan te bieden maar (ook) onderwijs dat ingebed is in een context.

Claudia, in lesmodellen zoals t activerende directe instructie model (voorbeeld link) waarvan bewezen is dat dit een effectieve manier van onderwijsgeven is, wordt belang gehecht aan het bespreken vh doel vd les (en de kinderen erbij betrekken), aan de aansluiting bij de belevingswereld vd kinderen én aan gezamenlijk oefenen, zelfstandig oefenen en checken of t doel bereikt is én t geven van proces/product feedback... nou ja , voor meer info: t grote google boek is n handige start
maar dat (re effectief onderwijs) weet jij vast wel, gij wetenschapper

over extra-curriculaire activiteiten: ik vind t al gauw te veel (ben juf op sbo en regulier ondw geweest), lln leven van uitje naar uitje...

wat wmb wel werkt is het projectmatig werken, mits instructiemodellen een duidelijke plaats houden...
betrokkenheid van kinderen is mi key

o en over buiten de boot vallen: wat ik (als ouder) mis is: de kinderen die t herhalen helegaar niet zoveel nodig hebben, hou die ns gemotiveerd, maja that's me

edit: en nog een interessante link: boeken nav (wetenschappelijk?) onderzoek over "wat werkt op school"
http://www.watwerktopschool.nl/Over%20Marzano/Marzanoproducten/marzanoproducten.html
interessant topique

[ Bericht 2% gewijzigd door -Caroline- op 07-11-2011 08:30:44 ]

quote:

Op zondag 6 november 2011 09:58 schreef Nielsch het volgende:

[..]

doe maar niet

Ik vrees dat je het nog heel moeilijk zult gaan vinden om een school naar wens te vinden. Maar ik wens je heel veel succes en ben heel benieuwd naar de uiteindelijke keuze. En of die keuze na een aantal jaar nog steeds blijkt te passen.

Dat laatste heb ik overigens bij iedereen hoor (ook bij onszelf, vooralsnog werkt het nog steeds hier), gewoon om te zien of met vier jaar te bepalen valt of een kind geschikt is voor een bepaald systeem.

Tip die ik ooit kreeg, staar je niet blind op uitstroomcijfers, maar vraag na hoeveel kinderen na twee/drie jaar nog steeds het niveau van de uitstroom volgen...

Ow en herhaling hè... Lezen is kilometers maken, dus wat dat betreft is heel veel oefenen thuis, samen boekjes lezen, veel voorlezen heel belangrijk. Maar op het moment dat het kwartje gewoon niet valt, ergo de hersenen er nog niet rijp voor zijn, dan wordt het een frustrerende situatie voor zowel ouder als kind....

quote:

Op maandag 7 november 2011 08:38 schreef Sjeen het volgende:
Ow en herhaling hè... Lezen is kilometers maken, dus wat dat betreft is heel veel oefenen thuis, samen boekjes lezen, veel voorlezen heel belangrijk. Maar op het moment dat het kwartje gewoon niet valt, ergo de hersenen er nog niet rijp voor zijn, dan wordt het een frustrerende situatie voor zowel ouder als kind....

Hersenen, ogen..... alles moet klikken. Maar het concept moet ook goed opgebouwd zijn. Je kunt stampen wat je wilt, het blijft altijd aan een enkel draadje hangen. Als je het concept eronder goed opbouwt, hangt het aan een heel net, en dus veel steviger.

En dingen als schoolreisjes helpen daarbij, mits goed geimplementeerd, denk ik. Onze kinderen hebben nog nooit een schoolreisje gehad naar een pretpark, speel- of dierentuin gehad. Wel naar markten, een grote bakkerij, parken, warenhuizen, etc. Als je dat goed aanpakt, kunnen ze daar genoeg informatie verzamelen om nog dagen te gebruiken bij taal, rekenen en welk ander vak dan ook.....

Ik zie je reactie nu pas, Cooki. Dankjewel! Ga ik vanavond even voor zitten. Een collega van me doet momenteel onderzoek naar effecten van een curriculum ingebed in de actualiteit. Er bestaat een soort redactie die een les samenstelt op zo'n manier dat die de dag erna al gebruikt kan worden. Ik weet er het fijne niet van, maar ik ga het in de gaten houden.

Ivan is net 2 jaar geworden en we hebben de selectie scholen tot twee beperkt. Met één school maken we vandaag een afspraak om een kijkje te komen nemen en op de andere school komt dat later. Daar heeft hij in ieder geval al een plek toegezegd gekregen! Het is een Jenaplanschool en we weten dat veel buurtkindjes er ook naartoe gaan of zullen gaan.

Wij zijn vanochtend op een school wezen kijken.
Wat spannend is dat zeg! Een montessori, die bij mij wel erg hoog stat.
We hebben onze zoektocht nu tot 3 scholen beperkt. Maar goed, dan zijn we nog niet zeker van een plek hoor. Zucht.

Is het in Noord wat makkelijker om op een school te komen, Claudia?
En Jenaplan, tof, dat zou ik ook graag willen. Maar die zit niet in onze buurt.
Deze school waar we vanochtend waren werkt ook met groepen waarin 3 groepen bij elkaar zitten trouwens. Dat vind ik wel fijn. Dus dat je met 4,5,6 jaar in een klas zit. Zodat je de grootste kan zijn, maar ook de kleinste.

Ik ben heel benieuwd naar je indrukken van de Montessischool, oeke! En op welke dingen je hebt gelet.

Bij deze Jenaplanschool is het ontzettend dringen. Je moet je kind op tijd inschrijven en wat mazzel hebben. Ivan heeft mazzel omdat er in zijn kwartaal niet zoveel kinderen aangemeld zijn. Dat pakt ne tgunstig uit en daardoor is hij meteen verzekerd van een plek.

Maar goed, we hebben de school nog niet eens bekeken!

Spannend Oeke! Hier was de Montessorischool helaas helemaal niks, de sfeer was vreselijk (een paar weken terug hoorde ik dat dat waarschijnlijk ligt aan de directrice).
Ik heb zelf eerst op een gewone katholieke basisschool gezeten en daarna op een Montessorischool, ik vond drie jaarklassen bij elkaar niet zo fijn, omdat je dan in het nieuwe schooljaar steeds weer nieuwe kinderen moet leren kennen. Maar dat ligt waarschijnlijk aan mij
Wat ik wel fijn vond waren de materialen waarmee lesstof inzichtelijk wordt gemaakt.

Jenaplan onderwijs spreekt mij ook aan, maar die school zat hier al vol. Wat fijn dat jullie al tenminste een plek toegewezen gekregen hebben Claudia.

Cooki, de school waar Niels op ingeschreven staat (en Wolf nu ook) gebruikt het onderwijssysteem dat jij beschrijft. Het spreekt ons heel erg aan!

Oh, en ik houd erg van verticale groepen. Ivan en Lena zitten op ons huidige kinderdagverblijf in een groep met kinderen van 0-4 jaar en ik vind de verschillen tussen kinderen en de manieren waarop ze daardoor leren heel prettig. Een horizontaal schoolsysteem is iets heel vanzelfsprekends geworden in de loop der tijd, maar eigenlijk is het vrij kunstmatig. Al moet ik ook zeggen dat ik niet goed weet hoe lesgeven in zo'n verticale groep uit zou pakken. Wij zaten op onze basisschool met 2 klassen bij elkaar en dat ging in ieder geval prima.

Och, het leek mij juist wel erg fijn. Het zijn ook kleine klassen. Op het moment zelfs iets te klein voor de norm geloof ik. 21 kindjes en ze willen naar 26. Er zitten in totaal 291 kindjes op die school. Dat vind ik zelf erg fijn.

Op alle scholen bij ons in de buurt mag je pas inschrijven na bezichtiging trouwens.

Oh, P en ik zijn echt een sucker voor de crea-dingen hebben we al gemerkt.
De school had een echt theatertje, dat was een hit, een mooie gymzaal en een tof atelier.
De klassen zagen er mooi uit, veel ruimte en een fijne sfeer. De kindjes waren lekker aan het werk maar ook aan het kletsen. Er stonden natuurlijk allemaal volwassenen naar binnen te koekeloeren.
En kindjes die even alleen wilden werken, zaten lekker op de gang, waar het gewoon gezellig was met wat tafels en speelgoed etc

De directrice vond ik een heel leuk mens! En wat ze vertelde over juist verschillende leeftijden bij elkaar vond ik heel fijn. Daardoor kan de ene een diesel zijn en de ander een sneltrein, maar zijn de verschillen in resultaten voor de kinderen geen probleem omdat ze al gewend zijn dat de een meer kan dan de ander, vanwege het leeftijdsverschil. Minder dus dan in een horizontale klas waar een trage of snelle leerling veel meer opvalt.

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 12:43 schreef oeke het volgende:
Daardoor kan de ene een diesel zijn en de ander een sneltrein, maar zijn de verschillen in resultaten voor de kinderen geen probleem omdat ze al gewend zijn dat de een meer kan dan de ander, vanwege het leeftijdsverschil. Minder dus dan in een horizontale klas waar een trage of snelle leerling veel meer opvalt.

Ja, dat is echt zo, dat heb ik ook zo ervaren. Ik heb op de Montessorischool, behalve bij gymnastiek ( ) geen concurrentie tussen kinderen ervaren. We werkten ook echt samen met kinderen die een jaar jonger of ouder waren. Samenwerken met kinderen die twee jaar jonger of ouder waren kwam niet echt voor.
Toch heb ik op de Montessorischool enorm veel last van faalangst gekregen, maar dat was te wijten aan mijn klassenleraar in de bovenbouw die vond dat ik me niet zo moest aanstellen. Niet echt een goede pedagoog zeg maar

Oja, dat gevoel kreeg ik vanochtend ook, dat het staat of valt bij de leraar. En dan is 3 jaar dezelfde 2 leraren wel weer veel natuurlijk.
Er waren ook ouders die we kennen van de kresj, en zij had ook op een Montessori gezeten en daar wat vragen over. Dat ze op school vooral veel las en dan op de laatste 3 dagen snel haar rekentaakjes maakte.
En dat ze het gevoel had dat ze daardoor niet goed met rekenen was op de middelbare school.
De directrice zei dat zij als leraar had geprobeerd om haar enthousiast te maken voor het rekenen en dat ze vond dat er laks was omgegaan met het feit dat ze zo weinig aan rekenen had gedaan.
Probleem is wel dat het moeilijk is een school op leraren uit te zoeken.

Oja, dat vond ik ook fijn, ze hadden in verhouding veel mannelijke leraren. Zo'n 35-65 % als ze het moest omrekenen.
Maar ja, als daar dan zo'n hork tussen zit.

Trouwens goed om te horen dat jij wel veel samenwerkte op school, die andere moeder had die ervaring dus helemaal niet, waardoor ze het nu nog moeilijk vond om samen te werken.

ik herken veel in jullie wensen en beschrijvingen... je zoekt een school die past bij je kind....

nog een overweging:

ik probeer mn kind te leren omgaan met wat er op zijn pad komt.... wij konden kiezen uit 1 school... en daar moet je t dan mee doen.... vb thomas leert (te) makkelijk... wordt weinig mee gedaan... en daar hebben wij t dan ook maar mee te doen he

oeke, jij schrijft over iemand die moeilijk kan samenwerken ivm niet aanleren op school ... in welke mate is dat door school te beïnvloeden, ik ben er ook van overtuigd geraakt dat veel "in" iemand zit...
net als teamsporten een solist geen teamsporter maakt enzo... fijn als t wordt aangeboden, maar t moet ook landen enzo...

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 12:30 schreef Bleie het volgende:
Ik vind 3 leerjaren bij elkaar altijd wel erg veel. Mijn dochter (van september) zou dan als nog net geen 6 is, in de klas komen bij kinderen die al bijna 9 zijn.

En het is denk ik in Noord wel wat makkelijker om op een school te komen dan in veel andere delen van de stad, maar bij de goede scholen is het toch wel dringen geblazen. Ik vind het wel heel goed dat in het hele stadsdeel aanhouden dat je je kind pas kan inschrijven als het 2 is.

Maar een kind van 6 heeft toch soms ook wel eens een oudere broer of zus van 9? Of buurkindjes?
En die bijten toch niet? Het montessori onderwijs kiest hier juist bewust voor om kinderen op die manier te leren dat ze op verschillende momenten, verschillende posities innemen. Hierdoor kunnen de ouderen de jongeren helpen en leren de jongeren de ouderen hulp vragen bijvoorbeeld.

Sasha's klas haalt de 20 leerlingen net niet geloof ik. En de hele montessori-school is maar 3 klassen groot. Ze zijn pas een jaar of 3-4 bezig.

Ik deed ook alleen maar de geschiedenis-, aardrijkskunde-, biologie- en vooral de knutselwerkjes. En als ik niet knutselde besteedde ik gewoon de halve dag aan het versieren van mijn schrift. Ik heb dan ook hele mooie opstelschriften met prachtige verhalen en tekeningen Rekenen stelde ik zo lang mogelijk uit en ik kreeg de weektaak ook nooit af. Ik ben toen naar speciaal onderwijs gestuurd, ze dachten dat ik niet kon leren. Maar daar haalde ik in de eerste klas alleen maar 10-en en kwam ik ook weer snel op niveau met rekenen.

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 12:43 schreef oeke het volgende:
De directrice vond ik een heel leuk mens! En wat ze vertelde over juist verschillende leeftijden bij elkaar vond ik heel fijn. Daardoor kan de ene een diesel zijn en de ander een sneltrein, maar zijn de verschillen in resultaten voor de kinderen geen probleem omdat ze al gewend zijn dat de een meer kan dan de ander, vanwege het leeftijdsverschil. Minder dus dan in een horizontale klas waar een trage of snelle leerling veel meer opvalt.

Dat dus idd! Ik kreeg het niet goed verwoord.

Cooki, ik kon op de basisschool ook veel te gemakkelijk leren. Of nou ja, leren heb ik nooit gedaan. Er was bij ons ook geen aandacht voor en dus heb ik ook nooit geleerd hoe ik me stof eigen kan maken. Daar liep ik op de middelbare school ook keihard tegenaan en ik heb daar nog steeds last van. Ik zou het dus heel vervelend vinden als Senna te gemakkelijk leert en er dan geen ruimte is om dat te begeleiden in de vorm van wat meer uitdieping van de stof of een extra taakje. Alles aangewaaid krijgen vond ik eigenlijk helemaal niet fijn.

Cooki, dat wat jij zegt over aanleren van dat samenwerken is ook wat ik me af vroeg, in hoeverre zou dat meisje wel hebben leren samenwerken op het regulieren onderwijs?

En ja, je probeert een school uit te zoeken die bij je kindje past, maar vlgs mij weet je pas achteraf of je goed zat met je keuze.
En als je een gemiddeld kind hebt denk ik dat je sws niet heel erg fout kan zitten. Dan is de flexibiliteit van het kind vaak dusdanig dat ze met de meeste onderwijsvormen wel uit de voeten kunnen vlgs mij.

Ik ben echt heel erg benieuwd hoe Sasha het straks gaat doen op school. Van de week zei iemand nog tegen me 'Oh ja, echt eentje voor het montessori-onderwijs', terwijl ik me dan echt af vraag waar ze dat dan aan aflezen.

Ik vind het ook wel een voordeel als er gemengde klassen zijn, hoewel ik drie klassen misschien wat veel vindt. Wat oeke zegt, en BE, juist daarom. En ook omdat Senna dus geen broertjes of zusjes heeft en ik vind het wel goed dat ze in de dagelijjkse omgang ook met oudere en jongere kinderen om leert gaan!

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 13:22 schreef miss_sly het volgende:
Cooki, ik kon op de basisschool ook veel te gemakkelijk leren. Of nou ja, leren heb ik nooit gedaan. Er was bij ons ook geen aandacht voor en dus heb ik ook nooit geleerd hoe ik me stof eigen kan maken. Daar liep ik op de middelbare school ook keihard tegenaan en ik heb daar nog steeds last van. Ik zou het dus heel vervelend vinden als Senna te gemakkelijk leert en er dan geen ruimte is om dat te begeleiden in de vorm van wat meer uitdieping van de stof of een extra taakje. Alles aangewaaid krijgen vond ik eigenlijk helemaal niet fijn.

Miss_Sly, herkenbaar x2, alleen is t bij vriend en mij pas op de uni misgegaan
Wat we bij Thomas merken is dat t ook "te" makkelijk gaat, hij niet leert leren enzo.. extra taken ziet hij als dom, want das meer vh zelfde... lang leve de lol enzo... _{hij zit er voor de sociale contacten geloof ik... ook belangrijk he, in de eeuw van fb,twitter enzo}

oplossing? wie t weet mag t zeggen!
(praten hebben we gedaan, wmb is t uitzitten tot de middelbare en thuis veel interessante dingen laten doen enzo)


Edit @te makkelijk leren

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 16% gewijzigd door -Caroline- op 15-11-2011 13:38:34 ]

quote:

Op dinsdag 15 november 2011 13:38 schreef Bleie het volgende:
Cookie: als het een wiskunde-kind is, dan bestaat er op dat gebied allerlei extra materiaal (niet meer van hetzelfde, maar echt al richting middelbareschoolwiskunde). Dat kost leerkrachten niet veel extra tijd en aandacht (want zelfstudie) - wat vaak een groot struikelblok is - en is voor kinderen wel leuk. Je moet in elk geval zien te voorkomen dat hij een hekel krijgt aan school, lijkt me.

hekel aan school : check... voor het leergedeelte dan he, hij gaat voor t sociale deel, staat al om 8 uur aan de poort als t aan hem ligt...

hier mag ie op school extra werk doen, maar eerst moet ie het hele riedeltje dat iedereen maakt, afwerken.... wat veels te makkelijk/saai is icm hekel aan schoolwerk staat ie dan niet te springen om t pluswerk... wmb al een verloren zaak...
sowieso... geïsoleerde vakken.... weinig meerwaarde voor dit soort kinderen...
do not get me started zeg maar

waar ik naar uitkijk is naar zn technasium (onderzoeksgerichte activiteiten) richting op de middelbare...

en ja ... ontopic
als ik had gekund... had ik n heel andere school voor m gekozen, maar voor ons is nabijheid/buurtschool prio1...

Haha, dat wilde ik ook zeggen met die knipoog, van dat samenwerken.

Voor mijzelf vind ik het belangrijk dat Ko het echt naar zijn zin zal hebben. Mijn vriend vond school vreselijk en dat wil ik mijn eigen kind besparen. Gelukkig legt deze school daar ook echt de nadruk op. Als het kind niet gelukkig is of niet mee komt of juist voor loopt wordt het goed begeleid door een interne begeleidster en in het geval dat de onderwijsvorm helemaal niet aansluit bij het kind, wordt er samen met de ouders gezocht naar een andere school.

[ Bericht 11% gewijzigd door oeke op 15-11-2011 14:06:35 ]

Schaap had ook zo'n hekel aan school. Echt al vanaf de kleuterschool. Ik hoop zo dat dat met Senna anders is. Ik vond school op zich prima, niet leuk, maar ook niet niet leuk. Ik heb er alleen te weinig geleerd, en dat vind ik erg jammer.

Ik heb juist altijd erg genoten van school en het leren dat er plaatsvond! Wat lijkt het me lastig als je een kind hebt dat het er niet naar zijn/haar zin heeft.

Ik vond school ook erg leuk. En ik kon ook goed leren. Dus dat hoop ik natuurlijk ook voor Ko.
Het jammere voor P vind ik dat niemand heeft gezien dat hij het zo niet naar zijn zin had.
Het was ook echt een andere tijd, zowel op school als thuis.
Ik merk het nu bij het zoeken naar scholen, hij praat steeds over dat de route naar de school toe leuk moet zijn, terwijl dat voor mij echt van minder belang is.
Maar zo'n lagere schooltijd is uiteindelijk ook belangrijk voor de rest van je leven, voor de basis die er ligt.

Ik moest trouwens ontzettend lachen. Op de school vanochtend zitten ook 2 kindjes van de creche. Het jongetje zit er al een tijd, het meisje is net aan het wennen.
En ze kennen ons natuurlijk goed. Dus het meisje zat ons met open mond aan te kijken. We zwaaiden naar haar, maar ze ging echt op de negeerstand. Dit kan niet, wat doen die hier, die zijn van de creche.