ADD&ADHD #47 Als je niks vertelt, weten ze ook niks!

Ik vind dat psyq me vooral erg laat vallen momenteel. heb niks aan die lui. leek eerst wel veelbelovend maar uiteindelijk bleh ze snappen adhd wel en daar kunnen ze me ook wel mee helpen, maar als er dan meer aan de hand is, zoals nu, dan zeggen ze alleen maar: ja je doet het wel goed, kom over 6 weken nog maar eens een keer

rare lui

en bah bleh gatver, ik ging net even boodschappen doen en langs de wibra (allemaal dichtbij, 5 min fietsen ofzo). nou liep weer vrolijk iedereen uit te schelden en kom zwaar gestresst terug, met als gevolg dat ik me nu ook weer kut voel
denk dat ik nog maar ff thuis blijf. Voelde me best wel een hele pief voor ik naar de winkel ging. *bummer*
mja enige dat ik er wel fijn aan vind is dat ik het blijkbaar dus wel goed heb aangevoeld dat ik maar beter effe niet naar mijn werk kan gaan.

@zeesushi: hihi ja dat is grappig, gezellig allemaal afzeggen Ik geloof dat ik voorlopig sowieso maar niet teveel afspreek. Ben benieuwd hoe ik de verjaardag van mijn moeder ga overleven (as zaterdag, in arnhem, en ik ben ook nog eens aan het regelen om met alle visite samen een kado te geven (lekker bijdehand he, maar ja vond t ook niet leuk om het niet te doen, ze wordt maar één keer 60 he)

Ik ben helemaal tevreden met m'n therapie en m'n coaching.
Vind het zelfs wel leuk om naartoe te gaan! gezellig kopje thee leuten, babbelen over mijzelf ( )
Ik heb de afgelopen 2 weken meer in het huishouden gedaan dan het afgelopen jaar (dankzij de methode waar ik met m'n coach mee bezig ben)
dus loopt allemaal wel lekker

(o ja, 22 hiero!)

Als kind was ik vroeger echt een stuiterbal. Nooit een minuut stil kunnen zitten. Altijd kletsen. Ik kreeg zelfs in groep 2 een pleister op mijn mond van de juf omdat ik mijn mond niet wilde houden. _{Ik heb er nog trauma's van} Naar mate de jaren vorderden werd ik wel steeds rustiger. Maar ik ben er haast van overtuigd dat in vroeger ADHD had, hoewel dit niet is gediagnosticeerd.

Op de middelbare school, in de eerste uiteindelijk gediagnosticeerd met dyslexie. Niet echt veel moeite mee gehad. Wel bijna op elk rapport de opmerking meegekregen dat ik goed bezig was, vooral als ik interesse had in het vak. Met veel pijn en moeite uiteindelijk mavo, mbo en hbo weten af te ronden.

Op werk echter begin ik nu wel problemen te ondervinden. Ik merk dat, wanneer ik iets interessant vind of een bepaalde druk opgelegd krijg (een deadline ofzo) ik het best presteer. Hyperfocus dus. Als ik het kunstje eenmaal onder de knie heb is de lol er dan ook weer snel vanaf en verval ik terug in mijn oud gedrag. Dat gedrag laat zich het best omschrijven als iemand die met van alles en nog wat bezig is op zijn werk (voornamelijk FOK! en andere internetsites) dan waarmee hij bezig moet zijn: werken dus. De moeite die het mij kost om me gewoon aan mijn gewone en saaie werkzaamheden toe te zetten is echt enorm. Een schop onder mijn hol helpt meestal wel, maar voor even... Wanneer de deadline nadert raffel ik het meestal af (gek genoeg is de klant dan nog tevreden ook ).

Dit klinkt op zich wel relaxed, beetje niksen op het werk en toch het werk op tijd en naar tevredenheid van de klant af hebben. Maar zo ervaar ik het allerminst. Er zijn gewoon dagen bij waarbij ik echt de hele dag geen fuck uitvoer en me 's avonds echt doodmoe voel. Echt moe van het niks doen dus. En constant het knagend gevoel dat ik 100% meer en beter kan dan wat ik nu laat zien.

Om een lang verhaal kort te maken, ik weet bijna wel zeker dat ik ADD heb. Stel ik laat me hiervoor diagnosticeren. En dan? En hoe dan verder?

Enig voordeel dat ik nu zie is dat ik een zoontje heb van drie die hetzelfde gedrag laat zien als ik op die leeftijd.

Hoe moet k de coaching en therapie zien? En hebben jullie zelf de psy benaderd of ging het via een instantie?

Heb namelijk vorige week bij de dokter een verwijzing gehad en eem week later al een intake gehad. Ging goed en vorige week weer gesprek en beginnen met een behandeling heb alleen geen idee wat k kan verwachten.

Ben opzoek naar meer structuur, meer initatief en een soort rem als ik bepaalde dingen doe. Ook tijdje aan de medicatie gezeten maar dat is niks voor mij.

Naar mijn verwijzing door de huisarts (ik kwam niet binnen voor adhd) had ik eerst een aantal gesprekken met een sociaal verpleegkundige en daarna pas de psych.

Nadat de psychiater na een jaar met adhd kwam moest ik elke keer een soort vragen lijst invullen.

Ik heb een vraagje:

Er wordt vermoed dat ik OCD (obsessieve compulsieve stoornis) heb.
Nu heb ik een test gedaan en en kenmerken leken toch vele malen meer op ADD.

- niet kunnen concentreren
- grote gedachtestroom
- heel vergeetachtig
- slaapproblemen
- rusteloos
- impulsief gedrag
- en ook heeel erge dwangmatige gedachten

ook enorm nagels/velletjes bijten

lijkt dit wat op ADD ?
heb volgende maand afspraak met psycholoog

Dus, lijkt dit er een beetje op?

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2011 18:16 schreef allesmetkaas het volgende:
Ik heb een vraagje:

Er wordt vermoed dat ik OCD (obsessieve compulsieve stoornis) heb.
Nu heb ik een test gedaan en en kenmerken leken toch vele malen meer op ADD.

- niet kunnen concentreren
- grote gedachtestroom
- heel vergeetachtig
- slaapproblemen
- rusteloos
- impulsief gedrag
- en ook heeel erge dwangmatige gedachten

ook enorm nagels/velletjes bijten

lijkt dit wat op ADD ?
heb volgende maand afspraak met psycholoog

Dus, lijkt dit er een beetje op?

De kenmerken die je noemt komen inderdaad deels overeen met AD(H)D, wat overigens niet betekent dat je geen OCD kan hebben. Twee derde van de mensen met AD(H)D heeft daarnaast last van andere psychische problemen.

Ik zou de afspraak met de psycholoog afwachten en kijken wat die te zeggen heeft . Je kunt natuurlijk wel aangeven dat je vermoedens hebt dat het misschien geen of niet alleen OCD is waar je last van hebt.

....grr moe zijn en stuiteren goede combi.

trouwens ook leuk vanaf 13 uur geen werk...en dan toch stil moeten zitten.
na wel 10 x weglopen lukt het wel

Ik sta al de hele dag in de keuken om dat ik een keer in een onbewaakt moment heb voor 7 man zelfgemaakte roti met zelfgemaakte rotiplaten te maken. Volgens mij heb ik tot volgende week nodig om de keuken schoon te krijgen. Bloem en saus tot aan het plafond, stapels afwas ook.
Timing tot nu toe goed

Op de goede timing dan maar!

quote:

Op donderdag 1 september 2011 18:33 schreef Dropkogel het volgende:
Op de goede timing dan maar!

HA!!!!!! en omdat ik gekookt heb , heeft de rest de afwas gedaan!
Ik zie nieuwe perspectieven!. Ik mijn hobby uitvoeren en anderen die zooi achter mijn kont opruimen

Ik zou echt even willen dat er 28 uur in een dag zat. Dan heb ik tenminste de tijd om zowel al m'n werk te doen, genoeg te slapen en tijd over te hebben voor leuke dingen. Nu schieten namelijk de verkeerde dingen erbij in .

quote:

Op donderdag 1 september 2011 22:22 schreef Horchata het volgende:
Ik zou echt even willen dat er 28 uur in een dag zat. Dan heb ik tenminste de tijd om zowel al m'n werk te doen, genoeg te slapen en tijd over te hebben voor leuke dingen. Nu schieten namelijk de verkeerde dingen erbij in .

Haha ik zat echt net aan hetzelfde te denken, ik keek op de klok en dacht, damn nu alweer half 11 pff.

Had dinsdag trouwens mijn gesprek, met een tussenpersoon. Moest een vragenlijst invullen over hoe het hedendaags gaat met me. En gevraagd voor een test voor ADD. Moet dinsdag weer op gesprek en als het goed is wordt de kwestie van ADD dan ook besproken ( waarschijnlijk krijg ik dan een verwijs brief mee oid, we zullen zien ).

Ik merk dat het telkens wat slechter gaat, meer en meer drukte in me hoofd, die ik niet kan onderdrukken en wat best zwaar is om constant te hebben. Veel vaker afgeleid dan vorige week e.d.

Pfff, amper een week met nieuw werk begonnen, voor nu maar 2 dagen in de week (eigenlijk was één dagdeel de bedoeling maar in mijn enthousiasme werden t maar gelijk 2 dagen van 9 uur), en ik ben mentaal totaal uitgeblust. Maar dan ook echt nergens toe in staat, tv kijken voelt al als overbelasting.. Nou helpt ws ook niet dat normaal gesproken ál mijn tijdsbesteding van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat uit werken en presteren bestaat, of ik nou aan mijn website werk, muziek mix, of video edit.. Ik probeer mezelf wel eens te dwingen tot een pauze, maar dan verveel ik me na één minuut al en ga gelijk weer aan de slag..

Voor mijn medicatie kon ik iig elke avond nog een paar uurtjes rust afdwingen met een biertje maar nu staat mijn hoofd echt geen seconde meer stil, terwijl ik uiteindelijk de energie helemaal niet heb om het zo vol te houden

Herkenbaar? Tips?

Hmm dat jezelf geen rust kunnen geven ken ik heel goed. Stilzitten is gewoon een ramp voor adhd-ers

Wat ik nu zelf heb gedaan: ik heb een e-reader aangeschaft, in de hoop dat een nieuw speeltje me zover krijgt om stil te zitten en te gaan lezen. Bij voorkeur dom leevoer natuurlijk (ben in de shopaholicreeks begonnen). En op zich werkt dat wel redelijk. Ik had nog veel teveel achter internet (dat is mijn zwakke plek en daar word ik onrustig van), maar het is wel minder, en ik ben ook meer uitgerust sinds ik weer aan het lezen ben geslagen. (goedkopere optie is bibliotheekboeken lenen of boeken van vrienden)

En misschien kan het helpen om bijv met een vriend/vriendin af te spreken om daar thee te gaan drinken ofzo, dan ben je ook gedwongen om stil te zitten. of zelf lekkere thee (of andere drankjes) kopen, lekker eten erbij, en jezelf zover proberen te krijgen om dat rustig op te eten/drinken.

Of een spijkermat kopen (bij de tuinen hebben ze die) en daar 20 min op gaan liggen. Ik val daar altijd half van in slaap. (maar kost ook weer geld en ik weet natuurlijk niet of je dat hebt)

Maar ehm...als je hoofd zo onrustig wordt met medicatie.... dan heb je niet de goede medicatie denk ik? althans, als het om adhd-meds gaat. Dus misschien is een verandering daarin mogelijk?

of overdag een uurtje gaan slapen? Lukt dat? dan heb je weer wat meer energie om het rennen en racen vol te houden?

Dagen van 9 uur is wel meteen lang trouwens. Mag je het nu niet meer aanpassen? Al kan je terug naar 7 uur, dat scheelt denk ik al een hoop onrust in je leven.

En 1 biertje kan wel met adhd meds trouwens. (1 blikje/flesje ofzo gaat bij mij meestal zonder problemen, als ik meer drink word ik misselijk - ik heb nog nooit zo goed maat kunnen houden als sinds ik aan de concerta ben gegaan)

Dat stilzitten mmm.
Tijdens het lezen van de bovenstaande post ben ik alweer met andere dingen bezig.

Een half uurtje liggen met wat muziek op werkt vaak wel.
( als het me al lukt om te gaan liggen)

Hebben jullie ook vaak dat je omgeving zich irriteert als je opeens opstaat omdat er iets je te binnen schiet wat je meteen af wil maken?

Gisteren was ik aan het lopen...in de omgeving van Hilversum/ Bussum, denk ik ow als ik hier in loop kom ik wel weer bij een bushalte uit en kan ik terug naar huis.
Om vervolgens bij Naarden vesting uit te komen.

Maar goed als ik loop heb ik ook niet zoveel gedachten en wordt het behoorlijk stil...

Kom ik thuis een paar blaren...tja dat heb je als je vergeet je sokken aan te doen en dan denkt ik loop toch maar 1 uurtje.

@Murmeli Helaas heb ik ook asperger dus contacten met vrienden vreten ook energie.
Medicatie die ik heb is bupropion die tegen ADHD/angst en depressie moet werken.. ik merk wel dat ik minder in paniek schiet, en me makkelijker lang op iets kan focussen, alleen lijkt het wel nonstop hyperfocus sindsdien.. dat middel schijnt echt héél slecht samen te gaan met alcohol, en maat houden is ook niet mijn sterkste kant. Vandaag wéér zo moe alsof ik net thuis ben van een veel te drukke stedentrip, ik kan gewoon niet eens helder uit mijn ogen kijken.. maar weer proberen het rustig aan te doen

quote:

Op zondag 4 september 2011 15:15 schreef Maartel het volgende:
@Murmeli Helaas heb ik ook asperger dus contacten met vrienden vreten ook energie.
Medicatie die ik heb is bupropion die tegen ADHD/angst en depressie moet werken.. ik merk wel dat ik minder in paniek schiet, en me makkelijker lang op iets kan focussen, alleen lijkt het wel nonstop hyperfocus sindsdien.. dat middel schijnt echt héél slecht samen te gaan met alcohol, en maat houden is ook niet mijn sterkste kant. Vandaag wéér zo moe alsof ik net thuis ben van een veel te drukke stedentrip, ik kan gewoon niet eens helder uit mijn ogen kijken.. maar weer proberen het rustig aan te doen

Snap ik ja, dat mensen zien energie kost. heb ik op zich ook wel. Maar sommige mensen zijn wel zodanig relaxed dat ik er soms rustig van kan worden.
Bupropion ken ik (wellbutrin) die slik ik als antidepressiva, naast de concerta dus nog. Ik merk geen effect met alcohol hiervan. (als ik geen concerta slik kan ik alcohol namelijk wel verdragen). Maar je hebt eigenlijk ook wel gelijk dat je er niet bij drinkt, dat is beter dan wat ik doe misschien

Wat heb je gedaan dat je zo moe bent? Toch teveel prikkels gehad om je heen?

Hoop dat je een beetje tot rust kunt komen

Ben sinds maandag weer begonnen met Concerta na 6 weken niet gedaan te hebben. Eerste dag 36mg gedaan om nog beetje aan te wennen, hier voelde ik helemaal niks van. Volgende dag meteen over gegaan op 54mg, heb wel de bijwerkingen ervan, maar verder voel ik helemaal niks. Terwijl ik daar eerst toch best heftig op reageerde.

Beetje rustig in dit topic. Ik gebruik geen meds meer. Ritalin maakte me depressief en dexamfetamine vlakte me ook af. Gebruik nu gewoon caffeine 250mg. Kan er prima door concentreren. In de les sla ik het gelul van de leraar voer en begin meteen aan mijn werk.

Hoop dat dit wel gaat werken.

3 maal daags 2 dexamphetamine van 5 mg. Bevalt me wel goed. Alleen neem soms teveel omdat ik me er chill van voel maar daar moet ik mee ophouden. Morgen begint school weer kijken hoe de dex dan bevalt met het concentreren en opletten enz.

quote:

Op zondag 4 september 2011 17:11 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Snap ik ja, dat mensen zien energie kost. heb ik op zich ook wel. Maar sommige mensen zijn wel zodanig relaxed dat ik er soms rustig van kan worden.
Bupropion ken ik (wellbutrin) die slik ik als antidepressiva, naast de concerta dus nog. Ik merk geen effect met alcohol hiervan. (als ik geen concerta slik kan ik alcohol namelijk wel verdragen). Maar je hebt eigenlijk ook wel gelijk dat je er niet bij drinkt, dat is beter dan wat ik doe misschien

Wat heb je gedaan dat je zo moe bent? Toch teveel prikkels gehad om je heen?

Hoop dat je een beetje tot rust kunt komen

Dank je.. ik ben vorige week voor het eerst met nieuw (vrijwilligers)werk begonnen. Hartstikke leuk, maar wel heel chaotisch en behoorlijke tijdsdruk.. en merkte tegen een uur of 2 al dat t teveel was, maar toch tot 7 uur doorgewerkt en leek er toen wel weer boven op te zijn.. maar na 4 van zulke dagen ben ik helemaal op. 't is niet eens meer 'hmm, ik moet maar even een uurtje liggen', maar echt vermoeidheid in de mate dat ik om alles moet janken en t gevoel heb gewoon zo instabiel te zijn als de pest, en daarbij ben ik dan gelijk weer bang voor een terugval..
Eind vorig jaar voelde ik me ook zo, lag toen (vermoedelijk) aan de risperdal, toen tijdelijk bij mijn ouders gezeten en opgenomen geweest om andere medicatie op te bouwen.. en de conclusie daar was wel dat ze alles gedaan hadden wat ze konden doen, dus ik heb niet het gevoel dat er nog veel 'hulplijntjes' over zijn.

Het zal ook niet helpen dat ik weken lang amper voor 4 uur in bed lag omdat ik gewoon niet moe werd. En mijn gepieker vreet energie.. dan zegt mijn RIBWer weer dat ik beter begeleid kan gaan wonen, dan zegt een vriend weer dat ik het totaal niet nodig heb, dan zegt SPVer dat ik nog niet klaar ben om te werken, vervolgens zegt een vriendin 'je wilt toch ook niet je hele leven thuiszitten?'.. en ik trek het me werkelijk allemaal aan en heb het gevoel iedereen te moeten pleasen..

Hoop iig niet totaal in te storten, maar weet ook dat ik over zulke dingen vooral niet na moet denken als ik al moe ben, want dan lijkt alles zwaar.
Da's alleen makkelijk gezegd.. voor een avondje lukt me dat nog wel, maar na al 4 dagen moe opstaan en in de loop van de dag alleen maar moeër worden, word ik er nogal moedeloos van.

Tja, omdat ik geen ADHD medicatie mag gebruiken, slik ik af en toe 's middags oxazepam om een beetje "in te dalen" "s avonds slik ik sowieso o.a. slaapmedicatie. zodat ik in ieder geval die 8 uur per nacht slaap. Nog steeds valt iedereen over me heen, omdat het zo verslavend is en er steeds meer van moet gebruiken. Dat is (in mijn geval) niet waar. In moeilijke periodes slik ik meer, waarna ik op het moment dat het beter gaat, weer minder kan gebruiken. Ook heb ik niet het gevoel dat ik er nou zo suf van ben. (of ik ben dat van nature )

quote:

Op zondag 4 september 2011 21:41 schreef Generalissimo het volgende:
3 maal daags 2 dexamphetamine van 5 mg. Bevalt me wel goed. Alleen neem soms teveel omdat ik me er chill van voel maar daar moet ik mee ophouden. Morgen begint school weer kijken hoe de dex dan bevalt met het concentreren en opletten enz.

Zit nu op 3 maal daags 1 dex... Sinds 2 weken. Het bevalt mij ook goed! Ook het gevoel van hmm zal ik er gewoon nog eentje nemen is mij bekend... Maar zolang alles goed gaat valt ook dat reuze mee. Ik misbruik het in ieder geval niet en ben super blij dat het zo goed gaat nu

quote:

Op zondag 4 september 2011 21:33 schreef Elco.. het volgende:
Beetje rustig in dit topic. Ik gebruik geen meds meer. Ritalin maakte me depressief en dexamfetamine vlakte me ook af. Gebruik nu gewoon caffeine 250mg. Kan er prima door concentreren. In de les sla ik het gelul van de leraar voer en begin meteen aan mijn werk.

Hoop dat dit wel gaat werken.

250mg?! Ik sla al op tilt na meer dan 1 kop koffie

Toch blijft het apart hoe enorm verschillende iedereen op de verschillende soorten medicatie reageert.

quote:

Op zondag 4 september 2011 22:35 schreef Maartel het volgende:

[..]

Dank je.. ik ben vorige week voor het eerst met nieuw (vrijwilligers)werk begonnen. Hartstikke leuk, maar wel heel chaotisch en behoorlijke tijdsdruk.. en merkte tegen een uur of 2 al dat t teveel was, maar toch tot 7 uur doorgewerkt en leek er toen wel weer boven op te zijn.. maar na 4 van zulke dagen ben ik helemaal op. 't is niet eens meer 'hmm, ik moet maar even een uurtje liggen', maar echt vermoeidheid in de mate dat ik om alles moet janken en t gevoel heb gewoon zo instabiel te zijn als de pest, en daarbij ben ik dan gelijk weer bang voor een terugval..
Eind vorig jaar voelde ik me ook zo, lag toen (vermoedelijk) aan de risperdal, toen tijdelijk bij mijn ouders gezeten en opgenomen geweest om andere medicatie op te bouwen.. en de conclusie daar was wel dat ze alles gedaan hadden wat ze konden doen, dus ik heb niet het gevoel dat er nog veel 'hulplijntjes' over zijn.

Het zal ook niet helpen dat ik weken lang amper voor 4 uur in bed lag omdat ik gewoon niet moe werd. En mijn gepieker vreet energie.. dan zegt mijn RIBWer weer dat ik beter begeleid kan gaan wonen, dan zegt een vriend weer dat ik het totaal niet nodig heb, dan zegt SPVer dat ik nog niet klaar ben om te werken, vervolgens zegt een vriendin 'je wilt toch ook niet je hele leven thuiszitten?'.. en ik trek het me werkelijk allemaal aan en heb het gevoel iedereen te moeten pleasen..

Hoop iig niet totaal in te storten, maar weet ook dat ik over zulke dingen vooral niet na moet denken als ik al moe ben, want dan lijkt alles zwaar.
Da's alleen makkelijk gezegd.. voor een avondje lukt me dat nog wel, maar na al 4 dagen moe opstaan en in de loop van de dag alleen maar moeër worden, word ik er nogal moedeloos van.

He bah joh, dat is allemaal niet leuk, zo bij elkaar opgeteld. Ik herinner me nog wel van een tijd geleden dat je het toen erg moeilijk had.

Wat betreft de mening van anderen: weet je wat je zelf het liefste zou willen met werk en wonen? Ik zou daar namelijk het meest op af gaan. Jij weet wat je voelt, die anderen niet. En het is jouw leven, niet dat van hen. Mensen pleasen is zonde van je energie. Probeer echt om (op een moment dat je je redelijk voelt) eens voor je te zien hoe jij de komende 1 a 2 jaar wil doorbrengen.
Als je dat plaatje helder hebt voor jezelf, kan je het altijd nog aan een professional voorleggen met de vraag of die het realistisch vindt. En dan nog hoef je niet naar de mening van diegene te luisteren.
Volgens mij ben je absoluut niet dom, dus voor het denkwerk kan je echt wel op jezelf vertrouwen

Hoipiepeloi!
Wat interessant om ieders ervaringen te lezen met ADD/ADHD en soms ook medicatie!
Ik ben zelf sinds één september begonnen met 3xdaags 10mg methylfenidaat, omdat de vermoedens van ADD groot zijn en de medicatie nu als 'meetinstrument' dient.
Mijn ervaringen hiermee schrijf ik in een blog (http://de-letter-a.blogspot.com/) omdat ik altijd rust heb kunnen vinden in schrijven en op die manier mijn gedachten kan ordenen (ben benieuwd of ik dat dus nog nodig heb als die medicijnen echt aanslaan, haha!). Maar ook omdat ik hoop dat andere ADD'ers het lezen en we elkaar kunnen helpen met onze ervaringen.
Ik werk zelf met ADHD/ADD'ers, ken dus de problemen goed en ook de uitwerkingen van de medicatie, maar ja, dat zijn kinderen en jongeren, toch iets anders dan volwassenen en ook heel anders wanneer je het zelf slikt!

Iemand anders hier ervaringen met methylfenidaat?
Oh ja, ik ben 28!
Liefs!

quote:

Op maandag 5 september 2011 10:57 schreef Murmeli het volgende:

[..]

He bah joh, dat is allemaal niet leuk, zo bij elkaar opgeteld. Ik herinner me nog wel van een tijd geleden dat je het toen erg moeilijk had.

Wat betreft de mening van anderen: weet je wat je zelf het liefste zou willen met werk en wonen? Ik zou daar namelijk het meest op af gaan. Jij weet wat je voelt, die anderen niet. En het is jouw leven, niet dat van hen. Mensen pleasen is zonde van je energie. Probeer echt om (op een moment dat je je redelijk voelt) eens voor je te zien hoe jij de komende 1 a 2 jaar wil doorbrengen.
Als je dat plaatje helder hebt voor jezelf, kan je het altijd nog aan een professional voorleggen met de vraag of die het realistisch vindt. En dan nog hoef je niet naar de mening van diegene te luisteren.
Volgens mij ben je absoluut niet dom, dus voor het denkwerk kan je echt wel op jezelf vertrouwen

Eens met Murmel!
Ik herken het willen pleasen van anderen wel, maar uiteindelijk ben jijzelf de enige die zichzelf gelukkig kan maken! En... als jij overspannen thuis zit, maak je daar jezelf EN anderen niet gelukkig mee.
Ikzelf werk al jaren 28 uur per week, omdat ik bij meer mij niet lekker voelde (nu denk ik dus onbewust een reactie op de ADD), met onregelmatige diensten is dat soms wat onhandig en ook ik wil wel eens te ver gaan, als er iemand ziek is, of ik mij erg goed voel en denk dat ik de hele wereld aan kan... zo heb ik deze vakantie dus een aantal weken rond de 60 uur gewerkt (dat lijkt veel, maar daar zitten slaapdiensten bij waarbij er dus uren tellen die je lekker ligt te ronken). Werd in week drie wakker en kreeg mijn ogen niet open, had overal pijn, heb mij ziek gemeld, ben in bed gaan liggen en heb tot vier uur smiddags geslapen, daarna was ik weer 'beter', oververmoeid!
Gun jezelf de tijd, blijf niet vechten tegen het feit dat je misschien dingen niet 'kunt' doen die je wel graag zou willen (want daar word je een partij moe van...). Ga er rustig voor zitten en denk na wat jij echt wilt. Vraag dan hulp in de uitvoering. Laat je niet tegenhouden door de mening van anderen, die zijn belangrijk, natuurlijk, maar zij leven niet jouw leven!
SUCCES!
Liefs!

Bedankt
Anderen pleasen klonk misschien te sociaal, het komt er meer op neer dat ik vanuit me zelf altijd alles van 2 (of meer) kanten bekijk, en ik heb maar een klein duwtje in een richting nodig om te denken 'tja, da's ook wel weer waar'. Niet handig wanneer iedereen je een andere kant op duwt.

Aan de ene kant staat hulpverlening en mijn ouders die me meer in de zieke richting praten en denken dat ik overal in ondersteunt moet worden (geeft rust om daar aan toe te geven, maar ik word er ook héél gemakzuchtig van), aan de andere kant mijn vrienden die meer de gezonde kant aanspreken en de indruk krijgen dat ik van meer hulp alleen maar 'zieker' lijk te worden. En daar zit wel wat in.. toen ik 2 weken opgenomen zat en voor elk angstje gelijk om een gesprekje kon vragen was ik daarna als de doods om weer alleen naar huis te gaan, terwijl ik daarvoor 2 jaar niet anders gedaan heb..

Hoe stom het ook klinkt, ik weet zelf nog steeds niet goed welke hindernissen uitdagingen zijn die ik aan moet gaan, en wat obstakels zijn die ik als duidelijke grenzen moet zien. En op één of andere domme manier heb ik altijd het idee dat met mijn diagnose íémand toch ergens wel een draaiboekje heeft liggen waarin precies staat wat ik wel en niet moet doen.. en aangezien ik nogal makkelijk ontregeld ben wil ik gewoon zeker weten dat ik geen enkele verkeerde stap zet..
Maarja..

oeh dat klinkt echt zó herkenbaar wat je nu schrijft maartel...
en dan ook echt álles dat je nu opschrijft
lastig is dat he?

quote:

Op dinsdag 6 september 2011 16:22 schreef DuracellPower het volgende:
Zo...net 2 en een half uur puzzels gemaakt, plaatjes in de goede volgorde gelegd, woorden uitgelegd, verbanden gezien, rekensommen gemaakt, onbrekende dingen op plaatjes gezocht figuurtjes goed aangevuld, enz enz

Ik ben benieuwd wat hier uitkomt

Had men dat niet gelijk samen kunnen voegen met je ADHD test?

Heb me net aangemeld bij PsyQ. Heb het gevoel dat zij mij goed kunnen helpen bij mijn ADHD omdat ze er veel vanaf weten. Verder heb ik morgen mijn tweede gesprek bij de psycholoog, kan ik dit combineren met PsyQ of vinden jullie dat overbodig?

Jij bent keislim (ik lul maar wat)

Ik heb ook een iq-test gehad rond dezelfde tijd als mn adhd onderzoekjes.

Waarom nemen ze een iq-test af in dit verband?

Ik snap natuurlijk dat de intelligentie gemeten wordt, maar worden daar dan conclusies aan verbonden met betrekking tot gedrag/symptomen?

quote:

Op dinsdag 6 september 2011 16:42 schreef DuracellPower het volgende:

[..]

Cool weblog, goed omschreven, wel volhouden dan he!

Nog geen ervaring, maar het zit er aan te komen...

Pffff, ja, al die testen staan mij nog vers in mijn geheugen!
Vooral de vragen die ik niet wist (Maar toen ik thuis was wel...). Als je zo perfectionistisch bent wel een vervelende test, haha!
Hoop dat het voor jou meer duidelijkheid gaat bieden en dat je er iets mee kunt doen!
Bedankt voor het compliment!

quote:

Op woensdag 7 september 2011 12:02 schreef Horchata het volgende:
Waarom nemen ze een iq-test af in dit verband?

Ik snap natuurlijk dat de intelligentie gemeten wordt, maar worden daar dan conclusies aan verbonden met betrekking tot gedrag/symptomen?

Die IQ testen zijn erg belangrijk voor een goede conclusie.
Daar komt namelijk ook uit in hoeverre je verbanden kunt leggen en je IQ kan ook helpen met het bepalen van verdere hulpverlening. Iemand die een laag verbaal IQ heeft (simpel: lage woordenschat en woordbegrip) moet je misschien geen 10 miljoen gesprekken gaan aanbieden.
Bij mij bleek bijvoorbeeld dat mijn woordenschat hoog was, maar dat het leggen van verbanden (performaal) daar op achter blijft, waardoor ik vaak wel problemen doorzie en kan bespreken/benoemen, maar niet de oplossing tot actie kan omzetten waardoor ik erg gefrustreerd raak. Dat is ook een van de ADD kenmerken.
Het hoge IQ heeft er waarschijnlijk ook voor gezorgd dat de ADD kenmerken in kindertijd niet zijn onderkend/herkend. Dat was namelijk waar bij mij vraagtekens bij werden gezet. Ik heb wel alle kenmerken van ADD, behalve een van de belangrijkste, dat het in kindertijd ook moet zijn voorgekomen.
Ikzelf vond de IQtest erg verhelderend.
En wat ik weet wordt de IQtest altijd gedaan bij een PO. IQ en persoonlijkheid hangen erg samen.

quote:

Op dinsdag 6 september 2011 21:44 schreef stoeltafel het volgende:
Heb me net aangemeld bij PsyQ. Heb het gevoel dat zij mij goed kunnen helpen bij mijn ADHD omdat ze er veel vanaf weten. Verder heb ik morgen mijn tweede gesprek bij de psycholoog, kan ik dit combineren met PsyQ of vinden jullie dat overbodig?

Bij PsyQ hebben ze toch ook 'gewoon' psychologische gesprekken?
(Ken het niet zo goed)
Ik zou het bespreken met je psycholoog en PsyQ, zij zullen ook contact moeten/willen hebben om jou zo goed mogelijk te helpen.
Anders heb je kans dat ze dingen dubbel gaan doen en dat is alleen maar nadelig voor jezelf!

quote:

Op woensdag 7 september 2011 10:37 schreef DuracellPower het volgende:

[..]

Ja/nee. Ik krijg nog wat onderzoeken, omdat ze willen weten of niet meer dan alleen ADHD is. En ze willen weten hoe slim (of dom) ik ben

Dus men gaat je ophangen aan een IQ cijfertje, ook gezellig

Zo moest ik vorig jaar voor een psychologisch onderzoek een boom tekenen...ik had er geen bladeren aan gegeven wat men heel typisch vond.
Mijn antwoord ja in mijn hoofd was het winter ( het was maart toen ik die test kreeg ofzo)

Hmm eigenlijk heb ik wel iets leukers te doen als schoonmaken.

en dan een rothumeur hebben best gezellig.

quote:

Op woensdag 7 september 2011 12:20 schreef Diva1982 het volgende:

[..]

Die IQ testen zijn erg belangrijk voor een goede conclusie.
Daar komt namelijk ook uit in hoeverre je verbanden kunt leggen en je IQ kan ook helpen met het bepalen van verdere hulpverlening. Iemand die een laag verbaal IQ heeft (simpel: lage woordenschat en woordbegrip) moet je misschien geen 10 miljoen gesprekken gaan aanbieden.
Bij mij bleek bijvoorbeeld dat mijn woordenschat hoog was, maar dat het leggen van verbanden (performaal) daar op achter blijft, waardoor ik vaak wel problemen doorzie en kan bespreken/benoemen, maar niet de oplossing tot actie kan omzetten waardoor ik erg gefrustreerd raak. Dat is ook een van de ADD kenmerken.

Ik ben bekend met het verschil tussen het verbaal-performaal iq, toch bedankt voor de uitleg .

Toch vraag ik me af wanneer er besloten wordt om het iq bij de diagnose/behandeling te betrekken. Het kan natuurlijk verhelderend werken, maar ik vind het moeilijk om te zeggen hoe/of relevant het is voor een diagnose.

Misschien controleert men alleen met IQ of je evt minder begaafd bent of juist hoogbegaafd zodat men daar rekening mee kan houden in de behandeling.

Tenminste dat werd mij verteld toen ik vanwege iets anders vroeg waarom men mijn slimheid danwel domheid wilde meten voor behandeling.

Ze zei we moeten wel weten of je niet evt zwakbegaafd bent want dan heeft het geen zin om bepaalde voorbeelden in een dagelijkse situatie te gebruiken omdat je die dan toch niet snapt.

quote:

Op woensdag 7 september 2011 12:22 schreef Diva1982 het volgende:

[..]

Bij PsyQ hebben ze toch ook 'gewoon' psychologische gesprekken?
(Ken het niet zo goed)
Ik zou het bespreken met je psycholoog en PsyQ, zij zullen ook contact moeten/willen hebben om jou zo goed mogelijk te helpen.
Anders heb je kans dat ze dingen dubbel gaan doen en dat is alleen maar nadelig voor jezelf!

Hoef toch niet perse nadelig te zijn? Nieuwe inzichten misschien? Maar morgen ochtend telefonisch intake bij PsyQ en net weer gesprek met de psycholoog gehad, was wel oke. De volgende keer mag me vriendin mee.

IQ test werd bij mij oa ook afgenomen om andere dingen uit te sluiten.
't zal wel nuttig zijn anders zouden ze niet al die moeite nemen.

Wat is dat toch met de dag na de hyperfocus....lijkt wel alsof je zeker 3x harder moet rondstuiteren.

Kwam ik vandaag iemand ophalen bijj meditatie zegt diegene die daar voorzit als ware blijven jullie 2 maar langer ( maat van me en ikzelf dus).
Shit dat waren een lange 20 min ik heb mijn gedachten nog nooit zo hard meegemaakt volgens mij.

Heeft dexamphetamine invloed op de spiergroei? Als ik gewoon goed blijf eten. Fitness namelijk fanatiek en hoop niet dat dit het belemerd.