Wat is jullie eerste herinnering als kind? Hoe oud was je?

Ik kan me nog herinneren dat ik op de kleuterschool altijd op het hoekje wilde zitten, en m'n beste vriendje ook

ik was net 3, mijn broertje was geboren....
ik was zo blij, dat ik met 2 linealen uit mijn tekenhoek op elkaar stond te meppen als een soort van instrument...
totdat ik mis sloeg en op een van mn handen mepte...
mijn blijheid was maar van korte duur... de rest van de middag heb ik zitten janken met een rood uitgeslagen handje

Volwassen vrouwen die nog steeds bips zeggen...

Maar ontopic...
Er komt wel e.e.a. bovendrijven, maar wat nu de oudste herinnering was? Veel kinderbelevenissen zijn me later door mijn ouders verteld, sommige onderbouwd met foto's en hoewel ik het me heel levendig kan voorstellen, kan ik me van veel van die dingen geen eigen herinnering vanuit mijn kinderperspectief voor de geest halen. Ik zie mezelf dan vanuit een derde persoon dingen doen.*
De dingen zijn dus gekleurd bewaard gebleven, net zoals iedereen zich Floris in kleur herinnert, omdat de persfoto's in kleur waren, maar Floris zelf was in zwartwit.

*Zo moet ik mijn heeroom in zijn bruine franciscaner pij verrot gescholden hebben, nog voor ik kon praten. Een mannenbaard en een mannenstem op die vrouwenjurk: dat kon ècht niet!

Gevalletjes infantiele amnesie?

mijn 1e herrinering was ik een jaar of 5 a 6, ik had een fiets mocht niet uit de straat, maar ja ik natuurlijk wel gedaan zo via de Zeilstraat ( erg drukke weg) rondjes rijden, nou ik kwam weer de straat infietsen en zag mijn moeder vanaf 3 hoog uit het raam kijken, ik schrok me de pleuris en fietste zo tegen een mevrouw op die er liep ( of ze gevallen is weet ik niet) ik dus wel en piste van angst in mijn broek, boven gekomen weet ik ook niet meer of ik klappen heb gekregen.


En toen ik 7 was de dag dat we gingen verhuizen, de buurvrouw lette op mij terwijl mijn ouders alles in de vrachtwagen propte en zo weg reden, was ontroostbaar terwijl de buurvrouw steeds zei ze komen je straks halen.

Ook dat ik bijna verdronk in de Schinkelkade, daar hing ik tussen wal en een schip en iemand heeft mij er toen uitgetrokken was al 3 keer kopje onder geweest. maar het meeste indruk was daarna, mensen namen mij mee naar huis (die woonde op de schinkelkade daar) en deden mij onder een dousche,( was zeker onderkoeld) had nog nooit onder de dousche gestaan ( thuis hadden we tobbe) dat heeft zoveel indruk op me gemaakt een dousche dat was luxe...............daarna stopte die mensen mij in hun grote bed en mijn moeder kwam me halen dat zal ik nooit vergeten.

Ook dat er een buurman de koperen brievenbuskleppen elke week poetste. meer kan ik me niet herrineren, ja dat de hele straat uit het raam hing als er voetballen was in Olympisch Stadion, je kon niks zien maar wel horen als er een doelpunt werd gescoord.

ik herriner me weinig van voor mijn 7e, terwijl mijn jongere broer nog dingen weet van toen hij zeg maar 3 jaar oud was.
Heb ook een heel erg zwaar verkeersongeluk gehad toen ik 4 jaar oud was, misschien heeft dat er mee te maken dat ik alles geblokt heb. En daar na een operatie waar ik wel weer alles van herriner. ( dat was ook op de schinkelkade, precies op de plek waar ik later in het water belanden) ben niet bijgelovig maar rijd om als ik de schinkelkade zie en daar ergens moet wezen in de beurt) echt waar.

Mijn eerste herinnering is van toen ik ongeveer 3 jaar was. Ik stak 2 draadjes van een luidspreker van mijn vaders audio installatie in het stopcontact, dat gaf een brommend geluid en toen rook en een plof

Ik heb onlangs bij mijn moeder gecontroleerd of mijn herinnering klopt en of ik het dus niet verzonnen heb vroeger in mijn fantasie, maar mijn moeder bevestigde mijn gehele verhaal

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 08:43 schreef Juup© het volgende:
Mijn eerste herinnering is van toen ik ongeveer 3 jaar was. Ik stak 2 draadjes van een luidspreker van mijn vaders audio installatie in het stopcontact, dat gaf een brommend geluid en toen rook en een plof

Ik heb onlangs bij mijn moeder gecontroleerd of mijn herinnering klopt en of ik het dus niet verzonnen heb vroeger in mijn fantasie, maar mijn moeder bevestigde mijn gehele verhaal

oh

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 08:38 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Dat zou best eens kunnen dat je geen eerdere herinneringen hebt omdat je een
ongeluk had op je vierde jaar

want is best wel laat vanaf je je 5e of zesde jaar, ik kan me echt veel herinneren van
voor mijn 5e jaar...

leuke verhalen Heks nou ja... misschien is ''leuk'' niet echt het woord maar wel leuk
om te lezen...

ja gek he FANN, terwijl ik nu tot mijn 7e zeg maar alles en ook alles onthou, wat mensen droegen op dagen, wat ik deed en wie wat gezegt heeft, ook toen mijn ma overleed wie wat kreeg wat mijn moeder wel eens vertelt heeft, ik heb me een geheugen echt daar zou een geleerde trots op wezen heel gek.

schiet me nog 1 ding te binnen, Sinterklaas kwam boven zal wel een jaar of 5 geweest zijn, ik kreeg een keukentje met van die aanmaakblokjes, maar bang dat ik was voor die man, nog kom ik niet dichterbij een Sinterklaas of zwartje piet, ook toen dat ik in mijn broek heb gepist van angst.mijn zus pest me er wel eens mee hahahha dat elke keer als er wat eng`s was ik in me broek zeikte en ik was bang van onweer en vuurwerk zat ik verstopt achter de bank ( dat heeft mijn zus een tijd geleden aan me vertelt)

oh en nu moet ik even slikken, zie me nog liggen net bevallen van de oudste, mijn vader kwam kijken ( mijn moeder was bij de bevalling en ik was een alleenstaande moeder) mijn vader kwam binnen in een bruine broek met licht roze overhemd, vroeg hem wil je haar even vasthouden, nee zei hij heb last van me rug en pakte iets achter zijn rug vandaan, Catootje haar 1e pop had hij stiekem gekocht, Catootje zit me nu netjes braaf aan te kijken vanuit haar mand ( daar staan de poppen van de meiden in en het knuffeltje van mijn zoon) Catootje krijgt straks een nieuwe mama die met haar speelt.
(Catootje was ook meegeweest naar de babyshower, zat ze midden op tafel tussen al de kadootjes)
Vind het jammer dat alle2 mijn ouders het niet meer mee kunnen maken dat er een kleinkind op komst is.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 09:01 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]



Ik zat in de derde klas van de lagere school toen ''de meester'' vertelde dat Sinterklaas
eigenlijk niet bestond !

Dus toen ik thuiskwam zei ik tegen mijn moeder , weet je wat meester X heeft verteld ?
Ik kon het niet geloven ik had al wel eens twijfels gehad maar die waren zo tegengesproken
door mijn ouders en waarschijnlijk de oudere broers en zussen dus ik voelde me echt bedrogen

Dus mijn moeder een beetje schoorvoetend toegeven dat dat echt waar wat wat de meester had verteld maar dat ik nog niks tegen mijn broertje mocht zeggen

Dat speelde zich natuurlijk allemaal af rond ''Sinterklaastijd'' en ik had toch een heel boekje
gemaakt met tekeningen voor Sinterklaas om dat te geven tijdens ''zijn komst'' en vlak voordat
we daar naar toegingen heb ik de helle zooi verscheurt, toen vroeg mijn moeder, waarom doe je dat nou?

Toen zei ik, nah hij bestaat toch niet !

hahahhha oh ja erg toch dat ze liegen kom je erachter dat het allemaal gelogen is hahahha

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 09:04 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Ja, en dan komen ze nog eens met die paashaas, en de Kerstman, stelletje leugenaars

vroeger kwamen er van die reklameboekjes binnen van Bart Smit en Intertoys, nou je kreeg er maar 1 maar had 3 kinderen, dus bij de buren vragen of hun die boekjes mochten, Hans kruiste netjes een paar dingen aan, de jongste ook niet veel, de oudste zette wel op elke bld. een kruisje bij dingen die ze wilde hebben, oh die was echt hebberig en nog beledigd als Sinterklaas niet gaf wat ze graag wilde, hoop dat ze alles terug krijgt wat ze mij heeft aangedaan

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 09:10 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Die hebbert is zeker huppelkutje met haar dure Ughs

nee de oudste hahahha, die was echt hebberig, weet nog wel, zij en Hans kregen vroeger altijd schaaltje chips, zij vrat hem gelijk leeg, keek haar broer niet ruilde ze haar schaaltje gauw om, en ach hans zei nooit wat nee de oudste was voeger echtt hebberig, maar dan heel hebberig je kent dat wel pppffftttt en nu kan je alles van haar krijgen.

en laten we het maar niet over de jongste hebben die is volgende week jarig mevrouw wordt 20 en wat wil ze hebben van ons, ja 1 keer raden Ughs want ja ze wil ook wel eens een ander moddeletje

maar ze zijn alle3 niet hebberig hoor, heb ik wat nodig kan ik het zo vragen doen ze niet moeilijk over.

maar dit topic was over vroeger we dwalen weer eens af FANN

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 09:16 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Dat zat ik net te denken

oké wij zijn weg, nu zijn de andere aan de beurt

oke we gaan weg

Ik denk zo rond mijn 4e, toen woonde we nog in Madrid en ergens staat me nog iets bij dat ik aan het buiten spelen was met andere kinderen, daarna emigreren en dat was best een impact en ben ik het meeste uit Spanje vergeten.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 09:51 schreef Javi het volgende:
Ik denk zo rond mijn 4e, toen woonde we nog in Madrid en ergens staat me nog iets bij dat ik aan het buiten spelen was met andere kinderen, daarna emigreren en dat was best een impact en ben ik het meeste uit Spanje vergeten.

Dat geloof ik graag dat je als je gaat emigreren vooral als kind het een hele indruk op je maakt.

Een van de meest duidelijk is van toen ik 6 was (daarvoor zitten er een aantal die niet duidelijk zijn). Toen heb ik sochends voordat ik naar school ging mijn vader, die ziek op de bank lag, een glas water moeten brengen. En dat vond ik toen niet leuk, want ik moest naar school.

Daarna heb ik mijn vader nooit meer gezien

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:00 schreef marcb1974 het volgende:
Een van de meest duidelijk is van toen ik 6 was (daarvoor zitten er een aantal die niet duidelijk zijn). Toen heb ik sochends voordat ik naar school ging mijn vader, die ziek op de bank lag, een glas water moeten brengen. En dat vond ik toen niet leuk, want ik moest naar school.

Daarna heb ik mijn vader nooit meer gezien

oh wat triest,maar je kan er zelf niks aan doen dus je niet schuldig voelen. ja zoiets had ik ook, zou de zaterdag naar mijn ouders gaan, mijn ouwe heer had Hil Street Blues voor me opgenomen op de betamaxvideorecorder, had niet zoveel zin dus niet gegaan, de zondagochtend was hij dood 27 jaar terug maar dat vergeet ik ook nooit meer.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 09:58 schreef Toverheks het volgende:

[..]

Dat geloof ik graag dat je als je gaat emigreren vooral als kind het een hele indruk op je maakt.

Ik ben zelfs het hele spaans vergeten, dat is weer terug gekomen toen ik in de vakanties naar mijn vader ging toen ik 10 was.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:03 schreef Toverheks het volgende:

[..]

oh wat triest,maar je kan er zelf niks aan doen dus je niet schuldig voelen. ja zoiets had ik ook, zou de zaterdag naar mijn ouders gaan, mijn ouwe heer had Hil Street Blues voor me opgenomen op de betamaxvideorecorder, had niet zoveel zin dus niet gegaan, de zondagochtend was hij dood 27 jaar terug maar dat vergeet ik ook nooit meer.

Dat is ook wel heel rot ja. Zijn ook geen dingen die je ooit nog gaat vergeten. Hoeft ook niet, als je er maar wel goed mee kan omgaan.

Dat weet ik dat ik er niets aan kon doen. Dus zo voel ik me ook niet schuldig
Wat wel heel jammer is, is dat het toen niet bekend is waarom hij overleden is. Dat heeft mij nog een hoop narigheid bezorgd

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:06 schreef Javi het volgende:

[..]

Ik ben zelfs het hele spaans vergeten, dat is weer terug gekomen toen ik in de vakanties naar mijn vader ging toen ik 10 was.

ja gek he terwijl dat je moedertaal is als kind, maar nu spreek je het dus weer vloeiend

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:10 schreef marcb1974 het volgende:

[..]

Dat is ook wel heel rot ja. Zijn ook geen dingen die je ooit nog gaat vergeten. Hoeft ook niet, als je er maar wel goed mee kan omgaan.

Dat weet ik dat ik er niets aan kon doen. Dus zo voel ik me ook niet schuldig
Wat wel heel jammer is, is dat het toen niet bekend is waarom hij overleden is. Dat heeft mij nog een hoop narigheid bezorgd

dus nu is het wel bekend maar waarom zoveel narigheid als ik zo brutaal mag zijn

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:15 schreef Toverheks het volgende:

[..]

dus nu is het wel bekend maar waarom zoveel narigheid als ik zo brutaal mag zijn

Daar zijn nog wat kritieke ziekenhuisopnames etc voor mij uit gekomen. Iets met erfelijkheid.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:19 schreef marcb1974 het volgende:

[..]

Daar zijn nog wat kritieke ziekenhuisopnames etc voor mij uit gekomen. Iets met erfelijkheid.

oef oke, heftig

Ik heb zelf echt geen herinneringen uit mijn jongste jaren, komt waarschijnlijk doordat die jaren nou niet echt prettig waren.
Als ik terug blader door de sporadisch overgebleven (de rest is verbrand of verscheurd) foto's uit mijn album zie ik echter enkel een vrolijk lachend brutaal ventje, maar echte herinneringen roepen die foto's dan ook weer niet op.

De verhalen uit die periode (mishandeling, vernedering etc) zullen wel de reden zijn dat ik het 'geblokt' heb.
Wat ik nog wel echt weet uit die eerste jaren en wat indruk maakte was de hond van m'n oma, die noemde ik standaard koetje omdat ie zo groot was (bruine hond trouwens) en dat kan ik me beeldend nog wel voor de geest halen.
Jammer dat ik daar geen foto's meer van heb, maar dat heb ik dan tenminste nog op m'n netvlies staan.

De periode waarbij ik echt veel herinner begint rond m'n 8ste.

Wat naar om te horen, Lastpost, ik kan me voorstellen dat, dat verdrongen is.

Ik heb ook heel weinig herinneringen aan mijn vroege jeugd, maar niet vanwege trauma's gelukkig, ik weet er gewoon amper meer wat van.

Het enige dat ik me kan herinneren van toen ik nog heel klein was, is dat ik met de juf en de kleuterklas stond te wachten om over te steken. Ik had een lange, witte sjaal om en die waaide weg. Mijn moeder stond aan de overkant te wachten en ik weet nog dat ik dacht "moet ik nou die sjaal gaan pakken of netjes op de juf wachten".

Ik heb het laatste gedaan en mijn moeder was boos, omdat die sjaal weg was.

Ik droom er soms nog over

Verder alleen flarden over een enge hond bij mijn oma op de trap, die heel hard blafte en mijn opa die, die hond een schop gaf (ik denk dat ik daarom nog steeds doodsbang ben voor honden). Slapen bij mijn oma en enge geluiden horen, dat soort kleine dingetjes.

Oh ja opeens schiet me nog iets te binnen, omdat ik hierboven iets zie over een ziekenhuis. Mijn amandelen werden weggehaald en ik kan me herinneren dat ik heel veel gegild heb en dat een paar zusters me in bedwang moesten houden. Het deed ook pijn, volgens mij werkte de verdoving niet goed.

Later toen ik weer thuis kwam, begon het heel erg te bloeden en moest ik met spoed naar het ziekenhuis worden gebracht.

Best heftige verhalen hier

Mijn eerste echte herinnering is tussen mijn 4e en 5e jaar. Mijn zus en ik waren bij mijn oma, van moederskant, en kregen juliennesoep (geen idee hoe het smaakte maar dat heb ik onthouden) en toen stond mijn moeder voor de voordeur (wat op zich gek was want wij gingen eigenlijk altijd door de achterdeur) en huilde Later door te vragen heb ik begrepen dat toen mijn opa van vaderskant heel plotseling was overleden.
Het volgende wat ik me kan herinneren is de geboorte van mijn jongste zusje, ik was ziek van jaloezie, echt ziek dat ik thuis moest blijven van school

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 10:15 schreef Toverheks het volgende:

[..]

dus nu is het wel bekend maar waarom zoveel narigheid als ik zo brutaal mag zijn

Nee niet echt, het zou nog wel oefening kunnen gebruiken, het is heel redelijk of zo ...

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 08:43 schreef Juup© het volgende:
Mijn eerste herinnering is van toen ik ongeveer 3 jaar was. Ik stak 2 draadjes van een luidspreker van mijn vaders audio installatie in het stopcontact, dat gaf een brommend geluid en toen rook en een plof

Ik heb onlangs bij mijn moeder gecontroleerd of mijn herinnering klopt en of ik het dus niet verzonnen heb vroeger in mijn fantasie, maar mijn moeder bevestigde mijn gehele verhaal

Slopert

Ik vind het moeilijk te zeggen wat mijn eerste herinnering is. Heb veel foto's van toen ik klein was en ik vraag me af of ik het me herinner vanwege de foto's...is het dan wel een echte herinnering?

Ik weet niet welke van de 2 herinneringen eerder is, maar bij de ene herinnering zat ik bij m'n moeder op de fiets en had ik een trommel gekregen, en ik zwaaide naar een buurman die in het weiland stond (we woonden in het buitengebied).

De andere herinnering is dat ik met mijn opa en oma in ons huis kwam en dat mijn oma en ik "stiekem" in een doos keken die op tafel stond, daar zat een staartklok in, daarna gingen we naar het ziekenhuis want mijn zusje was geboren, ik kan me niet herinneren dat ik mijn zusje bewust gezien heb, wel dat ik van de verpleegster mocht kiezen tussen rode en oranje limonade
Toen was ik dus 3 jaar en 3 maanden.

3 jaar. Vakantie in Zwitserland. Ik herinner me dat daar veel fonteinen waren waarin ik kon pletsen met mijn handjes.

Ik ook dan maar even ?

Mijn moeder had mij in de wandelwagen gezet bij de voordeur.
Het wieltje piepte nogal, dus mijn pa smeerde het wieltje met olie.
Ik kan niet ouder dan 3 zijn geweest.

Ik mis die lieve mensen nog elke dag.

Mijn eerste herinnering is van toen ik een jaar of 4 was (denk ik). We gingen een dagje naar het strand (eerste keer van mijn leven) en ik rende enthousiast het water in. Om vervolgens jankend terug te komen want het smaakte vieieieieeieieieies!
En mijn ouders lachten me uit.

Ik weet ook nog veel van mijn ziekenhuisopname toen ik 5 was. Vooral hoe eenzaam en verlaten ik me voelde toen ik wakker werd in de uitslaapkamer en mijn ouders waren er niet. Ik ben erg blij dat dat nu anders is.

Ik liep of zat onder de tafel met veel benen voor mijn neus.

Het eerste dat ik me kan herinneren.

quote:

Op zondag 28 augustus 2011 16:07 schreef tong80 het volgende:
Ik liep of zat onder de tafel met veel benen voor mijn neus.

Het eerste dat ik me kan herinneren.

Hoe oud was je? Een jaar of 30?

Ik weet nog dat ik heel ziek was en opeens wakker werd, staand, midden in de huiskamer. Mijn moeder vertelde later dat ik aan het ijlen en slaapwandelen was geweest.

Geen idee hoe oud ik toen was trouwens.

Huilen op de tafel van de peuterspeelzaal terwijl iedereen aan het zingen was voor mij voor mijn verjaardag.

''Ik wil mamaaa ''

Strontkind dat ik was ook...

Toen ik 5 was..en op een avond niet kon slapen en de kamer inging..waar een passessie was voor de man die sinterklaas zou zijn op de kleuterschool.. Mijn moeder had dat pak gemaakt..

Zelfde sinterklaasfeest toen we bij Sint moesten komen en liedje zingen.. (was samen met broertje die 1 jaar en 9 dagen jonger is) en we inzetten met Sinterklaas kan..en mijn moeder die ineens hard riep en je waagt het niet!!!

Vader had ons een liedje geleerd..

Sinterklaas kan niet meer komen
want hij is al jaren dood
hij ligt in het graf bij Rome
met zijn beide billen bloot...

Jaar eerder kreeg ik met sint een pop minstens zo groot als ik was..van dan harde plastic. Pop kon lopen, praten en weet ik veel wat..maar ik wilde een beer. Dus zijn broertje en ik erop gaan dansen..gevolg..pop kapot. (en ik kreeg een beer, die ik nog heb, van mijn vader, hij had mijn moeder al gewaarschuwd dat dat niets voor mij was..was geen meisjes meisje...)

Klinkt als een leuke papa s10eke

quote:

Op zondag 28 augustus 2011 17:31 schreef Cat22 het volgende:

[..]

Hoe oud was je? Een jaar of 30?

Hardop lacht

Mijn moeder vond dat kleine kopjes grote oren hebben en omdat consequent zijn goed voor mijn opvoeding was, werd ik dus ook minimaal ingelicht waar het mijzelf betrof.
Ik weet nog dat ik terugkwam uit school en ineens hoogpolig tapijt in mijn kamer aantrof. 'Dat was lekker warm.' Kan wel wezen: om te spelen is dat totaal ongeschikt.
Ik was des duivels, want ik zette veel van die Airfix bouwdozen in elkaar en in dat tapijt zou ik niets meer terugvinden. Eerst heb ik in een poging het tapijt laagpolig te krijgen alle scharen in huis en daarna vaders scheerapparaat gesloopt. Toen dat niet mocht baten met een stanleymes een groot stuk uitgesneden om dan maar een stuk van het tapijt om te draaien, maar dat verpoeierende rubber op zo'n dikke laag synthetische garens bleek ook geen succes. Ik heb hiervan al jong geleerd dat je bij een reorganisatie iedereen moet betrekken, anders gaat er meer stuk dan je redt.

Maar ik dwaal af.
Ik was nog veel jonger toen ik naar een groot wit gebouw dat ik op wandelingen wel eens had gezien werd gebracht en daar was een meneer met zwart haar en een zware zwarte hoornbril die een olifantenslurf op mijn gezicht zette en ik moet mij hevig verzet hebben, maar ik werd toch met keelpijn wakker.
Moeder heeft me later nog gevraagd of ik me van dat ijsje daarna niets kon herinneren, maar zo'n armzalige jodenfooi kon dit verraad natuurlijk nooit afkopen. Tegenwoordig worden amandelen niet meer standaard geknipt, maar alleen als het nodig is.

Ik zat op de kleuterschool en ik was erg trots op mijn pakhuis, een jongensvariant op een poppenhuis met luikjes en een lier. Ik had ook een -eveneens door een oom gemaakte- houten ophaalbrug, daar kon je overheen en onderdoor, maar dat pakhuis had meer mogelijkheden. En het was groter, wel drie verdiepingen en bijna zo hoog als ik toen zelf was. Op een dag moest ik het pakhuis met een vriendje naar school dragen, moeder liep ernaast. Na een paar dagen begon ik mijn pakhuis thuis te missen en ik vroeg wanneer we het weer terughaalden. Gaandeweg begon het mij te dagen dat dat niet de bedoeling was en dat ik verdorie zelf de executie had voltrokken!
Ik denk dat toen de kiem is gelegd voor een mentale instelling die heeft geleid tot een diepgaand begrip van de Wet van Murphy en het afkeuren voor militaire dienst.

[ Bericht 0% gewijzigd door trabant op 29-08-2011 12:17:07 ]

Mijn eerste herinnering is van de kleuterschool. Weet niet meer of het groep 1 of 2 was.

Sinterklaas was op school en we hadden allemaal een ingepakt cadeautje onder onze stoel liggen. Op het moment dat we dit mochten gaan uitpakken, pakte het meisje naast mij mijn cadeautje. Ik weet het nog goed, ze heette Jolanda, de b~!@#$%^&* . Neurotisch als ik ben vond ik dat al heel erg, maar ik denk dat de juf heeft gezegd dat het niet erg was, want ik heb Jolanda's cadeautje uitgepakt. Maar wat bleek... We hadden exact dezelfde knuffel (echt een crapding van knalroze nylon), alleen had die van haar schattige hangoren en de mijne niet!!!!!111!!!!

Omg, het trauma . De oneerlijkheid. Dit is me altijd bijgebleven. Als ik naar die knuffel keek kon ik het jaren later nog gemeen vinden

edit Oh sorry, zie nu pas dat ik in 40+ zit, maar ik zag dit topic bij actieve topics staan en vond het leuk

[ Bericht 8% gewijzigd door Sosha op 29-08-2011 11:34:22 ]

vreemd genoeg kan ik me zelfs nog een moment herinneren als baby in de kinderwagen op een bepaalde plek waar ik nu nog regelmatig langs loop, praten kon ik nog niet eens maar op de één of andere manier is dat moment blijven hangen in mijn geheugen

Oh nu ik dat lees van dat witte gebouw.. Denk dat ik 3 was en roomse ziekenhuis in de stad ging..(groningen dus) werd door moeder achtergelaten bij de nonnen en kreeg jas aan..toen kap op mijn gezicht en ineens zie ik lichten boven me (rond geval met 4 of 6 lichten erin) en pijn..en iemand die zegt wat doe jij nu???? Heb er dus een angst voor narcose aan overgehouden..

mijn eerste herinnering is op de camping waar we vroeger stonden
eerst met een tent en daarna een stacaravan
mijn ouders braken de tent af en onder het grondzeil zaten allemaal muizen
ik was een jaar of 3 en ik weet nog dat ik het reuze interessant vond al die muizen.