OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Dit vind ik een zeer interessant tijdvak van de landmacht, hulde voor het topic.
Twee boeken met leuke wetenswaardigheden, niet specifiek of compleet gericht op defensie zijn de volgende:
http://historiek.net/inde(...)komen-Mark-Traa.html
http://www.bol.com/nl/p/n(...)007516256/index.html
Twee boeken met leuke wetenswaardigheden, niet specifiek of compleet gericht op defensie zijn de volgende:
http://historiek.net/inde(...)komen-Mark-Traa.html
http://www.bol.com/nl/p/n(...)007516256/index.html
Dit is ook een interessant boek over de Nederlandse krijgsmacht in die periode:quote:Op donderdag 29 september 2011 18:42 schreef von_Preussen het volgende:
Dit vind ik een zeer interessant tijdvak van de landmacht, hulde voor het topic.
Twee boeken met leuke wetenswaardigheden, niet specifiek of compleet gericht op defensie zijn de volgende:
http://historiek.net/inde(...)komen-Mark-Traa.html
http://www.bol.com/nl/p/n(...)007516256/index.html
Met de blik naar het Oosten
de Koninklijke Landmacht, 1945-1990
Auteur: Jan Hoffenaar
http://www.bol.com/nl/p/n(...)666780625/index.html
Dank, heb het meteen op m'n verlanglijstje geplaatst.quote:
[..]
Dit is ook een interessant boek over de Nederlandse krijgsmacht in die periode:
Met de blik naar het Oosten
de Koninklijke Landmacht, 1945-1990
Auteur: Jan Hoffenaar
http://www.bol.com/nl/p/n(...)666780625/index.html
Mobilisatie
Uit: De OnderOfficier, november 1990
Lastgeving
Mobilisatieoefening Donderslag 19
De zwanezang van 16 BLJ, nog even vlammen, de allerlaatste mobilisatieoefening (1988) van de KL, Donderslag 19, uitgevoerd door leden van 42 BLJ die op herhaling moesten na hun dienstplichttijd in Seedorf. Elkaar weer terugzien na jaren nu in Nederland in Oirschot en Veldhoven onder commando van Lkol Verschraegen.. Vele herkenbare personen die zich weer inzetten voor het land.
[ Bericht 8% gewijzigd door Clan op 10-10-2011 14:11:29 ]
Uit: De OnderOfficier, november 1990
Lastgeving
Mobilisatieoefening Donderslag 19
De zwanezang van 16 BLJ, nog even vlammen, de allerlaatste mobilisatieoefening (1988) van de KL, Donderslag 19, uitgevoerd door leden van 42 BLJ die op herhaling moesten na hun dienstplichttijd in Seedorf. Elkaar weer terugzien na jaren nu in Nederland in Oirschot en Veldhoven onder commando van Lkol Verschraegen.. Vele herkenbare personen die zich weer inzetten voor het land.
[ Bericht 8% gewijzigd door Clan op 10-10-2011 14:11:29 ]
http://www.orbat85.nl/
Netherlands Armed Forces Order of Battle 1985
Order of battle, unit organisations and equipment of the Netherlands Armed Forces near the end of the Cold War / Slagorde, organisatie en uitrusting van de Nederlandse Krijgsmacht tegen het einde van de Koude Oorlog
Mvg
Netherlands Armed Forces Order of Battle 1985
Order of battle, unit organisations and equipment of the Netherlands Armed Forces near the end of the Cold War / Slagorde, organisatie en uitrusting van de Nederlandse Krijgsmacht tegen het einde van de Koude Oorlog
Mvg
Mobilisatiecomplex
Een mobilisatiecomplex of MOB-complex is in Nederland de naam voor een complex van militaire gebouwen met bijbehorende infrastructuur dat een rol speelde tijdens de Koude Oorlog. Meestal waren ze van omstreeks 1956 tot omstreeks 2000 in bedrijf.
De meeste gebouwen hadden een magazijnfunctie of waren een stalling voor militaire voertuigen die konden worden ingezet bij een op handen zijnde inval van de Sovjet-Unie. Er waren munitiebunkers, brandstof-opslagplaatsen enzovoort. Dit alles moest een snelle mobilisatie mogelijk maken.
In 2004 heeft de Dienst Domeinen nu Rijksvastgoed- en ontwikkelingsbedrijf, die de eigenaar was van de na de perestrojka overbodig geworden MOB-complexen, besloten om ze een nieuwe functie te geven (project Ontwikkeling Militaire Terreinen). Het betreft 53 terreinen die een totale oppervlakte hebben van 2100 ha en verspreid over het gehele land liggen. In de daaropvolgende jaren zou een en ander zijn beslag krijgen. Een deel van de verlaten gebouwen op de terreinen zijn gekraakt.
Vele van deze terreinen liggen in de Ecologische hoofdstructuur (EHS) en zullen aan de natuur worden teruggegeven. Sommige gebouwen op de terreinen zullen blijven bestaan vanwege de cultuurhistorische waarde ervan, en sommige terreinen zullen ook een bestemming als woongebied of bedrijventerrein krijgen.
Met het project Ontwikkeling Militaire Terreinen werkt Dienst Landelijk Gebied (DLG) in opdracht van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (EL&I) en in samenwerking met Rijksvastgoed- en ontwikkelingsbedrijf (RVOB) aan een nieuwe bestemming voor 53 voormalige militaire terreinen. Voor veel van de terreinen is inmiddels een nieuwe bestemming gevonden.
Bron: Wikipedia
Mob-complexen in Nederland;
http://www.forten.info/in(...)gazijnen/lijst-3.htm
Een mobilisatiecomplex of MOB-complex is in Nederland de naam voor een complex van militaire gebouwen met bijbehorende infrastructuur dat een rol speelde tijdens de Koude Oorlog. Meestal waren ze van omstreeks 1956 tot omstreeks 2000 in bedrijf.
De meeste gebouwen hadden een magazijnfunctie of waren een stalling voor militaire voertuigen die konden worden ingezet bij een op handen zijnde inval van de Sovjet-Unie. Er waren munitiebunkers, brandstof-opslagplaatsen enzovoort. Dit alles moest een snelle mobilisatie mogelijk maken.
In 2004 heeft de Dienst Domeinen nu Rijksvastgoed- en ontwikkelingsbedrijf, die de eigenaar was van de na de perestrojka overbodig geworden MOB-complexen, besloten om ze een nieuwe functie te geven (project Ontwikkeling Militaire Terreinen). Het betreft 53 terreinen die een totale oppervlakte hebben van 2100 ha en verspreid over het gehele land liggen. In de daaropvolgende jaren zou een en ander zijn beslag krijgen. Een deel van de verlaten gebouwen op de terreinen zijn gekraakt.
Vele van deze terreinen liggen in de Ecologische hoofdstructuur (EHS) en zullen aan de natuur worden teruggegeven. Sommige gebouwen op de terreinen zullen blijven bestaan vanwege de cultuurhistorische waarde ervan, en sommige terreinen zullen ook een bestemming als woongebied of bedrijventerrein krijgen.
Met het project Ontwikkeling Militaire Terreinen werkt Dienst Landelijk Gebied (DLG) in opdracht van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (EL&I) en in samenwerking met Rijksvastgoed- en ontwikkelingsbedrijf (RVOB) aan een nieuwe bestemming voor 53 voormalige militaire terreinen. Voor veel van de terreinen is inmiddels een nieuwe bestemming gevonden.
Bron: Wikipedia
Mob-complexen in Nederland;
http://www.forten.info/in(...)gazijnen/lijst-3.htm
DREIGENDE TELOORGANG VAN EEN TYPISCH KOUDE OORLOGBOUWWERK
Het onverkoopbare te koop
Domeinen biedt bij openbare inschrijving te koop aan de rechten die de Staat kan doen gelden op de buiten gebruik gestelde brandstoftransportleidingen van het ministerie van Defensie.
Aldus een volzin uit een grote advertentie in het dagblad De Telegraaf van 21 juni 2001. Vervolgens worden in de advertentie 7 afgedankte trajecten van de pijpleiding te koop aangeboden. De advertentie maakt de ontluisterende ontmanteling wereldkundig van het uitgebreide netwerk van brandstofpijpleidingen, dat op initiatief van de NAVO in de jaren vijftig in ons land en elders in Europa werd aangelegd en sindsdien met de nodige geheimzinnigheid is omgeven. Het was de periode waarin de Koude Oorlog goed op gang kwam en beide machtsblokken grote inspanningen leverden om hun militaire kracht op te voeren.
En had de Tweede Wereldoorlog niet onomstotelijk aangetoond, dat een strijdmacht, hoe indrukwekkend ook, zonder brandstof tot vrijwel niets in staat was? Dat betekende, dat de toevoer van brandstoffen van de gewenste soorten (met name benzine en kerosine, later ook diesel), in de gewenste hoeveelheden, op de gewenste tijdstippen en naar de gewenste plaatsen (vooral vliegvelden) verzekerd moest zijn. Dat kon alleen met behulp van een uitgebreid stelsel van brandstoftransportleidingen tussen de Rotterdamse haven en de plaatsen waar de brandstoffen nodig waren of van waar ze verder werden gedistribueerd.
Men behoeft geen profeet te zijn om te voorspellen, dat zich bij de veiling op 12 september 2001 geen gegadigden zouden melden voor de roestige pijpen die ongeveer een meter onder de grond liggen. Die schitteren op 12 september dan ook door afwezigheid. Geen wonder, voor transport van vloeistoffen zijn de leidingen al lang ongeschikt, niet in de laatste plaats doordat er her en der al stukken tussenuit zijn. Maar wat ze vooral onverkoopbaar maakt is de omstandigheid, dat de nieuwe eigenaar verplicht is om met alle (veelal particuliere) eigenaren door wiens grond de leidingen lopen, nieuwe overeenkomsten te sluiten voor het gebruik van de grond. Krijgt hij dat niet voor elkaar, dan is hij verplicht de leidingen voor eigen rekening op te ruimen en de percelen weer in behoorlijke toestand terug te brengen. Conclusie: het Rijk zal wel voor het opruimen van zijn eigen rommel opdraaien. En zo hoort het ook.
5VEP
Eén van die transportleidingen in de aanbieding is de 4" pijpleiding van Klaphek (bij Vianen) naar de voormalige vliegbasis Deelen (de KD4), in de advertentie aangeduid als tracé P19. En dat is een interessant tracé, omdat daarin een zogenoemd opjaag- of boosterstation ligt, in het militaire jargon 5VEP geheten. Een imposant gebouw met de volgende (geschatte) afmetingen: lang 25 m, breed 10 m en hoog 5 m. Dit station ligt in Schaarsbergen langs de Otterloseweg (in het verlengde van de Koningsweg), nabij het punt waar de (onverharde) Harderwijkerweg uitkomt op de Otterloseweg.
Kaartfragment - 5VEP ligt rechts boven binnen de cirkel. De 'krul' in het midden is knooppunt Grijsoord, het punt waar de A 50 en de A 12 op elkaar aansluiten. Links de kruising van de A 12 met de N 224 (Arnhem - Ede)
Het opjaagstation is ondergebracht in een forse bunker en omgeven door een hoge en dichtbegroeide zandwal. Daardoor werd de bunker vanaf de Otterloseweg geheel onttrokken aan het oog. Alleen het hoge hekwerk rond het terrein van ruim 1 ha., het toegangshek, de inrit en het witte kantoorgebouwtje verraden, dat er in dit natuurgebied, tegen het Nationale Park De Hoge Veluwe aan, iets ongebruikelijks schuil gaat. Overigens zit het opjaagstation niet in de pijpleiding KD4, maar maakt het deel uit van de parallelleiding die van Klaphek naar Markelo loopt, de KM8. Maar door een verminderde vraag en een betere techniek was het al geruime tijd niet meer nodig ‘het spul’, dat door de 8" pijpleiding naar Markelo ging, in Schaarsbergen nog eens een extra zetje te geven om zo binnen een bepaalde tijd meer te kunnen verpompen. Zoals reeds vermeld, ligt het opjaagstation op een terrein van ruim 1 ha. groot. In 1957 verkrijgt de Staat der Nederlanden die grond in erfpacht van de v.o.f. 'Gelderse Palenhandel', een gezamenlijke onderneming van drie houthandelaren. In maart 1989 koopt de Staat de grond, die dan in eigendom is van een houthandelaar in Ede. De prijs: ƒ 14.000. B & W van Arnhem verleent op 13 september 1957 de noodzakelijke bouwvergunning voor het pompstation, waarvan de bouwkosten op ƒ 700.000 worden geschat. In die tijd een aanzienlijk bedrag.
Vanaf de Otterloseweg zijn alleen het dienstgebouwtje en het indrukwekkende hek te zien.
Daarvoor worden onder andere 2 gebouwen neergezet; het dienstgebouwtje bij de ingang en het eigenlijke pompgebouw. In de grond komt de nodige infrastructuur; de KM8 en ook de KD4, een brandstoftank ten behoeve van de motoren, drie zogeheten aflooptanks en een vuile olietank. In het pompgebouw worden drie units opgesteld, motoren die via een tandwielkast gekoppeld zijn aan de boosterpompen. Verder komen er 2 generatoren in die konden zorgen voor een noodstroomvoorziening. Aan alles is gedacht. Voor de bediening van de units is een operator nodig, die geleverd wordt door het depot Klaphek.
In de linker benedenhoek zijn het dienstgebouwtje en de bunker zichtbaar. De gebouwen rechts behoren bij het instituut 's Konings Jagt
Om het terrein cultuurtechnisch te onderhouden, de gebouwen schoon te houden en her en der wat schilderwerk te verrichten en andere kleine karweitjes uit te voeren, wordt er een Algemeen Technisch Medewerker (ATM’er) aangesteld. De frequentie van het in bedrijf zijn van het pompstation hangt af van de behoefte aan brandstof in het achterland. Maar gemiddeld komt die neer op ongeveer 1 dag per week. De pijpleiding die door het terrein loopt, komt met een spruitstuk bovengronds. Enerzijds om door het pompstation te worden geleid, anderzijds om de scraper te kunnen ontvangen die van tijd tot tijd vanuit het depot Klaphek door de pijpleiding wordt gejaagd, op te vangen. En om een nieuwe scraper richting Markelo te kunnen verzenden. Zo’n scraper is een soort bezemprop, die de binnenwand van de pijpleiding van ongerechtigheden ontdoet."De grote truc was dan om tijdens passage van het vuil wat meekwam met de scraper die ontvangen werd, zodanig te behandelen, dat het niet door het pompgebouw ging, maar voorlangs en dat precies op het juiste moment de nieuwe scraper richting Markelo werd losgelaten." Aldus een woordvoerder van Defensie Pijpleiding Organisatie, de eenheid van de Koninklijke Luchtmacht waaraan de exploitatie van het pijpleidingnetwerk in ons land is opgedragen.
De voorzijde van de bunker
Ook de KD4 loopt door het pompstation, hoewel de voor Deelen bestemde brandstoffen hier niet meer opgejaagd behoeven te worden, aangezien die hier hun eindbestemming al vrijwel hebben bereikt. Wordt ook deze pijpleiding schoongemaakt, dan moet de operator zijn oor op de pijp te luisteren leggen om de passage van de scraper vast te stellen. Die moet dan 3 km verderop in een ‘val’ in een put worden opgevangen. Vanzelfsprekend is 5VEP een object van strategisch belang en gevoelig voor sabotage of vijandelijke acties achter de linies. In tijden van spanning is de beveiliging ervan dan ook opgedragen aan de Kaderschool van de Koninklijke Luchtmacht, die op enige kilometers oostelijker aan de Koningsweg in Schaarsbergen in het (voormalige Duitse!) kazernecomplex KKN (Kamp Koningsweg Noord) is ondergebracht. Ooit heeft er een laag grond op het pompgebouw gelegen. Die is echter verwijderd (met de schop, ca. 30 m³!) toen een inspectie van de dakbedekking nodig was. Twee man zijn er weken mee bezig geweest en binnen DPO spreekt men daar tot op de dag van vandaag nog schande van. De laag er niet meer op teruggebracht.
Afbraak dreigt
Door de verminderde behoefte van de afnemer, werd door de tijd heen steeds minder gebruik gemaakt van de capaciteitsverhogende werking van dit boosterstation. Dit leidde uiteindelijk tot het besluit 5VEP op te doeken. De afkoppeling van KM8 is al geschied, de ontmanteling vrijwel gereed. De diverse tanks zullen worden verwijderd, de grond zal worden gereinigd, het terrein geëgaliseerd en het hekwerk verwijderd. De natuur zal weer bezit nemen van de hectare, alsof er nooit een Koude Oorlog is geweest. Maar daarmee zou een juweeltje van een Koude Oorlogsbouwwerk – en daarmee het verhaal dat daar achter schuilgaat - voorgoed verdwijnen. Een daad, waar we later zonder enige twijfel spijt zullen krijgen. Tegen de voorgenomen afbraak valt nog een heel ander argument in te brengen, dat ’s Rijks rekenmeesters zal moeten aanspreken: de ton(nen) die de afbraak van de degelijk gebouwde bunker kost, kunnen worden bespaard, wanneer het terrein – eventueel tegen een symbolisch bedrag – wordt overgedragen aan een instantie, die bereid is dit fraaie staaltje van Koude Oorlogsbouw in stand te houden. Inmiddels heeft de Stichting Behoud Militair Erfgoed Domeinen in Zwolle benaderd om te kijken of er een mogelijkheid gevonden kan worden om de bunker alsnog te redden. Er gloort dus toch nog hoop.
Een van de drie pompmotoren. Toen deze foto op 26.06.2001 werd genomen, was reeds één motor uitgebouwd
Voormalig Nato-pompstation 5VEP
Het onverkoopbare te koop
Domeinen biedt bij openbare inschrijving te koop aan de rechten die de Staat kan doen gelden op de buiten gebruik gestelde brandstoftransportleidingen van het ministerie van Defensie.
Aldus een volzin uit een grote advertentie in het dagblad De Telegraaf van 21 juni 2001. Vervolgens worden in de advertentie 7 afgedankte trajecten van de pijpleiding te koop aangeboden. De advertentie maakt de ontluisterende ontmanteling wereldkundig van het uitgebreide netwerk van brandstofpijpleidingen, dat op initiatief van de NAVO in de jaren vijftig in ons land en elders in Europa werd aangelegd en sindsdien met de nodige geheimzinnigheid is omgeven. Het was de periode waarin de Koude Oorlog goed op gang kwam en beide machtsblokken grote inspanningen leverden om hun militaire kracht op te voeren.
En had de Tweede Wereldoorlog niet onomstotelijk aangetoond, dat een strijdmacht, hoe indrukwekkend ook, zonder brandstof tot vrijwel niets in staat was? Dat betekende, dat de toevoer van brandstoffen van de gewenste soorten (met name benzine en kerosine, later ook diesel), in de gewenste hoeveelheden, op de gewenste tijdstippen en naar de gewenste plaatsen (vooral vliegvelden) verzekerd moest zijn. Dat kon alleen met behulp van een uitgebreid stelsel van brandstoftransportleidingen tussen de Rotterdamse haven en de plaatsen waar de brandstoffen nodig waren of van waar ze verder werden gedistribueerd.
Men behoeft geen profeet te zijn om te voorspellen, dat zich bij de veiling op 12 september 2001 geen gegadigden zouden melden voor de roestige pijpen die ongeveer een meter onder de grond liggen. Die schitteren op 12 september dan ook door afwezigheid. Geen wonder, voor transport van vloeistoffen zijn de leidingen al lang ongeschikt, niet in de laatste plaats doordat er her en der al stukken tussenuit zijn. Maar wat ze vooral onverkoopbaar maakt is de omstandigheid, dat de nieuwe eigenaar verplicht is om met alle (veelal particuliere) eigenaren door wiens grond de leidingen lopen, nieuwe overeenkomsten te sluiten voor het gebruik van de grond. Krijgt hij dat niet voor elkaar, dan is hij verplicht de leidingen voor eigen rekening op te ruimen en de percelen weer in behoorlijke toestand terug te brengen. Conclusie: het Rijk zal wel voor het opruimen van zijn eigen rommel opdraaien. En zo hoort het ook.
5VEP
Eén van die transportleidingen in de aanbieding is de 4" pijpleiding van Klaphek (bij Vianen) naar de voormalige vliegbasis Deelen (de KD4), in de advertentie aangeduid als tracé P19. En dat is een interessant tracé, omdat daarin een zogenoemd opjaag- of boosterstation ligt, in het militaire jargon 5VEP geheten. Een imposant gebouw met de volgende (geschatte) afmetingen: lang 25 m, breed 10 m en hoog 5 m. Dit station ligt in Schaarsbergen langs de Otterloseweg (in het verlengde van de Koningsweg), nabij het punt waar de (onverharde) Harderwijkerweg uitkomt op de Otterloseweg.
Kaartfragment - 5VEP ligt rechts boven binnen de cirkel. De 'krul' in het midden is knooppunt Grijsoord, het punt waar de A 50 en de A 12 op elkaar aansluiten. Links de kruising van de A 12 met de N 224 (Arnhem - Ede)
Het opjaagstation is ondergebracht in een forse bunker en omgeven door een hoge en dichtbegroeide zandwal. Daardoor werd de bunker vanaf de Otterloseweg geheel onttrokken aan het oog. Alleen het hoge hekwerk rond het terrein van ruim 1 ha., het toegangshek, de inrit en het witte kantoorgebouwtje verraden, dat er in dit natuurgebied, tegen het Nationale Park De Hoge Veluwe aan, iets ongebruikelijks schuil gaat. Overigens zit het opjaagstation niet in de pijpleiding KD4, maar maakt het deel uit van de parallelleiding die van Klaphek naar Markelo loopt, de KM8. Maar door een verminderde vraag en een betere techniek was het al geruime tijd niet meer nodig ‘het spul’, dat door de 8" pijpleiding naar Markelo ging, in Schaarsbergen nog eens een extra zetje te geven om zo binnen een bepaalde tijd meer te kunnen verpompen. Zoals reeds vermeld, ligt het opjaagstation op een terrein van ruim 1 ha. groot. In 1957 verkrijgt de Staat der Nederlanden die grond in erfpacht van de v.o.f. 'Gelderse Palenhandel', een gezamenlijke onderneming van drie houthandelaren. In maart 1989 koopt de Staat de grond, die dan in eigendom is van een houthandelaar in Ede. De prijs: ƒ 14.000. B & W van Arnhem verleent op 13 september 1957 de noodzakelijke bouwvergunning voor het pompstation, waarvan de bouwkosten op ƒ 700.000 worden geschat. In die tijd een aanzienlijk bedrag.
Vanaf de Otterloseweg zijn alleen het dienstgebouwtje en het indrukwekkende hek te zien.
Daarvoor worden onder andere 2 gebouwen neergezet; het dienstgebouwtje bij de ingang en het eigenlijke pompgebouw. In de grond komt de nodige infrastructuur; de KM8 en ook de KD4, een brandstoftank ten behoeve van de motoren, drie zogeheten aflooptanks en een vuile olietank. In het pompgebouw worden drie units opgesteld, motoren die via een tandwielkast gekoppeld zijn aan de boosterpompen. Verder komen er 2 generatoren in die konden zorgen voor een noodstroomvoorziening. Aan alles is gedacht. Voor de bediening van de units is een operator nodig, die geleverd wordt door het depot Klaphek.
In de linker benedenhoek zijn het dienstgebouwtje en de bunker zichtbaar. De gebouwen rechts behoren bij het instituut 's Konings Jagt
Om het terrein cultuurtechnisch te onderhouden, de gebouwen schoon te houden en her en der wat schilderwerk te verrichten en andere kleine karweitjes uit te voeren, wordt er een Algemeen Technisch Medewerker (ATM’er) aangesteld. De frequentie van het in bedrijf zijn van het pompstation hangt af van de behoefte aan brandstof in het achterland. Maar gemiddeld komt die neer op ongeveer 1 dag per week. De pijpleiding die door het terrein loopt, komt met een spruitstuk bovengronds. Enerzijds om door het pompstation te worden geleid, anderzijds om de scraper te kunnen ontvangen die van tijd tot tijd vanuit het depot Klaphek door de pijpleiding wordt gejaagd, op te vangen. En om een nieuwe scraper richting Markelo te kunnen verzenden. Zo’n scraper is een soort bezemprop, die de binnenwand van de pijpleiding van ongerechtigheden ontdoet."De grote truc was dan om tijdens passage van het vuil wat meekwam met de scraper die ontvangen werd, zodanig te behandelen, dat het niet door het pompgebouw ging, maar voorlangs en dat precies op het juiste moment de nieuwe scraper richting Markelo werd losgelaten." Aldus een woordvoerder van Defensie Pijpleiding Organisatie, de eenheid van de Koninklijke Luchtmacht waaraan de exploitatie van het pijpleidingnetwerk in ons land is opgedragen.
De voorzijde van de bunker
Ook de KD4 loopt door het pompstation, hoewel de voor Deelen bestemde brandstoffen hier niet meer opgejaagd behoeven te worden, aangezien die hier hun eindbestemming al vrijwel hebben bereikt. Wordt ook deze pijpleiding schoongemaakt, dan moet de operator zijn oor op de pijp te luisteren leggen om de passage van de scraper vast te stellen. Die moet dan 3 km verderop in een ‘val’ in een put worden opgevangen. Vanzelfsprekend is 5VEP een object van strategisch belang en gevoelig voor sabotage of vijandelijke acties achter de linies. In tijden van spanning is de beveiliging ervan dan ook opgedragen aan de Kaderschool van de Koninklijke Luchtmacht, die op enige kilometers oostelijker aan de Koningsweg in Schaarsbergen in het (voormalige Duitse!) kazernecomplex KKN (Kamp Koningsweg Noord) is ondergebracht. Ooit heeft er een laag grond op het pompgebouw gelegen. Die is echter verwijderd (met de schop, ca. 30 m³!) toen een inspectie van de dakbedekking nodig was. Twee man zijn er weken mee bezig geweest en binnen DPO spreekt men daar tot op de dag van vandaag nog schande van. De laag er niet meer op teruggebracht.
Afbraak dreigt
Door de verminderde behoefte van de afnemer, werd door de tijd heen steeds minder gebruik gemaakt van de capaciteitsverhogende werking van dit boosterstation. Dit leidde uiteindelijk tot het besluit 5VEP op te doeken. De afkoppeling van KM8 is al geschied, de ontmanteling vrijwel gereed. De diverse tanks zullen worden verwijderd, de grond zal worden gereinigd, het terrein geëgaliseerd en het hekwerk verwijderd. De natuur zal weer bezit nemen van de hectare, alsof er nooit een Koude Oorlog is geweest. Maar daarmee zou een juweeltje van een Koude Oorlogsbouwwerk – en daarmee het verhaal dat daar achter schuilgaat - voorgoed verdwijnen. Een daad, waar we later zonder enige twijfel spijt zullen krijgen. Tegen de voorgenomen afbraak valt nog een heel ander argument in te brengen, dat ’s Rijks rekenmeesters zal moeten aanspreken: de ton(nen) die de afbraak van de degelijk gebouwde bunker kost, kunnen worden bespaard, wanneer het terrein – eventueel tegen een symbolisch bedrag – wordt overgedragen aan een instantie, die bereid is dit fraaie staaltje van Koude Oorlogsbouw in stand te houden. Inmiddels heeft de Stichting Behoud Militair Erfgoed Domeinen in Zwolle benaderd om te kijken of er een mogelijkheid gevonden kan worden om de bunker alsnog te redden. Er gloort dus toch nog hoop.
Een van de drie pompmotoren. Toen deze foto op 26.06.2001 werd genomen, was reeds één motor uitgebouwd
Voormalig Nato-pompstation 5VEP
Bij Vliegerhorst Venlo heb je ook brandstofopslag/verdeelstation van de NAVO liggen, dat hele gebied eromheen was vroeger militair terrein, incluis het Duits vliegveld uit WO II, daar lagen vroeger nog de resten van de bunkers uit de oorlog, die zijn nu allemaal verdwenen. Dat terrein aan Nederlandse kant ( Groote heide ) was Nederlands militair oefenterrein, daar werd door de Rijschool Venlo o.a, gereden met tonners.
[ Bericht 21% gewijzigd door Clan op 02-10-2011 22:34:37 ]
[ Bericht 21% gewijzigd door Clan op 02-10-2011 22:34:37 ]
Bij Budel-Dorplein begint die zowat tot aan de Raam bij Grave, hier zie je de kazematten bij Grave, op de achtergrond van die geverfde zie je de Raam liggen.quote:
Wow, op die Google maps kaart zie je pas goed hoe groot de Peel Raam stelling is.
Nederlandse leger in de Tweede Wereldoorlog
Militair rijbewijs
Het meest begeerde papiertje voor de dienstplichtige... het militair rijbewijs!
Mooier kon niet, je (groot)rijbewijs halen in een paar weken tijd en dan snel met dat gele papiertje naar het stadhuis rennen en volledig op kosten van koningin en vaderland weer met een roze papiertje naar buiten lopen !!
Het militair rijbewijs kon je halen op de Rijscholen die over het hele land waren verdeeld. De rijopleidingen voor pantservoertuigen vonden plaats op het PIROC ( Pantser Infanterie Rij Opleidingen Centrum ).
Niet iedereen was weggelegd voor het besturen van een wagen, dit had vaak met het zicht te maken.
De opleidingen werden natuurljk verzorgd door de beste militairen van Defensie; namelijk de Rij instructeurs, elke paar weken werd een groep opgeleid tot uitmuntend bestuurder door deze groep militairen.
Rijschool Venlo
Veel mensen hebben leren rijden op de 'oude' DAF's van Defensie, de Landrover, de Nekaf of de MB, allemaal gratis en voor niets.
Het meest begeerde papiertje voor de dienstplichtige... het militair rijbewijs!
Mooier kon niet, je (groot)rijbewijs halen in een paar weken tijd en dan snel met dat gele papiertje naar het stadhuis rennen en volledig op kosten van koningin en vaderland weer met een roze papiertje naar buiten lopen !!
Het militair rijbewijs kon je halen op de Rijscholen die over het hele land waren verdeeld. De rijopleidingen voor pantservoertuigen vonden plaats op het PIROC ( Pantser Infanterie Rij Opleidingen Centrum ).
Niet iedereen was weggelegd voor het besturen van een wagen, dit had vaak met het zicht te maken.
De opleidingen werden natuurljk verzorgd door de beste militairen van Defensie; namelijk de Rij instructeurs, elke paar weken werd een groep opgeleid tot uitmuntend bestuurder door deze groep militairen.
Rijschool Venlo
Veel mensen hebben leren rijden op de 'oude' DAF's van Defensie, de Landrover, de Nekaf of de MB, allemaal gratis en voor niets.
Zijn hier ook mensen die bij de BB in Maastricht hebben gezeten?
Ice Cream Sandwich [x] Chromebook [x] Gmail [x] Google + [x] Google Docs [x] Picasa [x] Youtube [x] Google TV [ ]
Ik heb familie gehad die bij de BB in Maastricht zaten, maar die zijn helaas overleden. Ik ken wel de gangenstelsels onder Maastricht en de Atoomkelders, hier is een pagina met informatie erover;quote:
Zijn hier ook mensen die bij de BB in Maastricht hebben gezeten?
http://www.maastrichtunderground.nl/content.php?id=20
Nu op Geschiedenis24: "De Koude Oorlog in Nederland" (1)
Livestream: http://www.geschiedenis24.nl/tv.html
Livestream: http://www.geschiedenis24.nl/tv.html
Bedankt voor de tip, heb het eventjes aangezet!quote:
Nu op Geschiedenis24: "De Koude Oorlog in Nederland" (1)
Livestream: http://www.geschiedenis24.nl/tv.html
Koude Oorlog muziek I
Overal waar gewerkt werd op de vele kazernes en werkplaatsen in Nederland stond wel een radio. Muziek over de Koude Oorlog kwam hier ook voorbij. Een overzicht;
Doe Maar - De bom (1983)
Klein Orkest - Over de muur (1984)
[ Bericht 0% gewijzigd door Clan op 02-11-2011 22:51:16 ]
Overal waar gewerkt werd op de vele kazernes en werkplaatsen in Nederland stond wel een radio. Muziek over de Koude Oorlog kwam hier ook voorbij. Een overzicht;
Doe Maar - De bom (1983)
Klein Orkest - Over de muur (1984)
[ Bericht 0% gewijzigd door Clan op 02-11-2011 22:51:16 ]
Vraagje:
Heb gelezen dat bij mobilisatie de landmacht een sterkte van 215.000 man zou bereiken. De landmacht had in de jaren '80 drie divisies. Ik geloof dat een divisie een sterkte heeft van ongeveer 10.000 tot 15.000 man heeft. Drie divisies, samen met andere eenheden binnen 1e legerkorps, zou dan maximaal 50.000 man sterk zijn. Andere eenheden binnen de landmacht zouden nog 15.000 (?) nodig hebben. Waar waren die andere 150.000 man voor gereserveerd? Puur ondersteunende taken? Of hield men daarvan een deel reserve om verliezen te vervangen?
Heb gelezen dat bij mobilisatie de landmacht een sterkte van 215.000 man zou bereiken. De landmacht had in de jaren '80 drie divisies. Ik geloof dat een divisie een sterkte heeft van ongeveer 10.000 tot 15.000 man heeft. Drie divisies, samen met andere eenheden binnen 1e legerkorps, zou dan maximaal 50.000 man sterk zijn. Andere eenheden binnen de landmacht zouden nog 15.000 (?) nodig hebben. Waar waren die andere 150.000 man voor gereserveerd? Puur ondersteunende taken? Of hield men daarvan een deel reserve om verliezen te vervangen?
Die drie divisies ( 1e Legerkorps ) lagen in Duitsland, de rest lag in Nederland, die hadden andere taken, zoals Nederland zelf verdedigen.quote:
Vraagje:
Heb gelezen dat bij mobilisatie de landmacht een sterkte van 215.000 man zou bereiken. De landmacht had in de jaren '80 drie divisies. Ik geloof dat een divisie een sterkte heeft van ongeveer 10.000 tot 15.000 man heeft. Drie divisies, samen met andere eenheden binnen 1e legerkorps, zou dan maximaal 50.000 man sterk zijn. Andere eenheden binnen de landmacht zouden nog 15.000 (?) nodig hebben. Waar waren die andere 150.000 man voor gereserveerd? Puur ondersteunende taken? Of hield men daarvan een deel reserve om verliezen te vervangen?
quote:
Koude Oorlog muziek II
Frankie Goes To Hollywood - Two Tribes (1983)
Elton John - Nikita (1985)
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
SOXMIS
Een SOXMIS voertuig is een onopvallend niet-militair Sovjet voertuig (auto of motor) dat voor (open) militaire spionagedoeleinden werd gebruikt in het Westen gedurende de periode van de Koude Oorlog tot aan de val van de Berlijnse Muur. SOXMIS is de afkorting voor "Soviet Exchange Mission ".
Militaire Spionage
Na de tweede wereldoorlog kwamen de bezettingsmachten in Duitsland overeen dat ze een missie in elkaars sector zouden stationeren. De Sovjetmissie opereerde in de Amerikaanse, Britse en Franse sector onder de naam SOXMIS. In de loop der jaren werd duidelijk dat deze missie zich naast haar controlerende taak ook bezighield met spionage.
Haar voertuigen weken daarvoor van de toegestane route af om bij militaire doelen te komen. Het doel daarvan was, om inlichtingen van geheime operaties en militaire objecten in het Westen te verzamelen. De auto's of motoren van dezeSovjet voertuigen bezaten typische nummerborden die echter ook bij alle Westerse militairen bekend waren. De inzittenden van deze auto's konden in uniform of in burger zijn en probeerden bepaalde Westerse militaire doelen te fotograferen.
Elke Nederlandse dienstplichtige (in de jaren 70) had in zijn militair paspoort een losse infokaart, waarop zo'n SOXMIS-kenteken stond en wat men precies moest doen indien zo'n voertuig ergens werd gesignaleerd. Op de kaart stond een voorbeeldnummerbord met nummer en een Sovjet-vlag in een geel veld (Rode vlag met gele hamer en sikkel). Werd een SOXMIS-voertuig gezien, dan werd het incident gerapporteerd aan de plaatselijke commandant die het dan doorzond naar een speciaal militair adres. Wat wel opvallend was dat het aantal SOXMIS-meldingen behoorlijk steeg als er Westerse militaire oefeningen bezig waren. Soms werden wel een paar duizend meldingen ontvangen.
In de Britse Sector was een SOXMIS-basis gevestigd in het Duitse plaatsje Bünde nabij Herford. In bepaalde gebieden (restricted areas) was er een verbod voor SOXMIS-voertuigen om de autobahn te verlaten - behalve indien een dergelijk voertuig werd begeleid door de Militaire Politie afkomstig van Frankrijk, Engeland of de Verenigde Staten.
[bewerken]Geheime operaties
Geheime operaties
Bij één geval wist een Nederlandse pantserinfanteriebataljon in 1975 een onbegeleid SOXMIS voertuig aan de kant van de weg te zetten. Het betreffende bataljon was met een geheime operatie bezig die door de bemanning van het SOXMIS voertuig werd geobserveerd. Door het tijdig ingrijpen werd het Russische voertuig door deze Nederlandse pantserwielvoertuigen (van het type DAF YP-408) klem gereden en een viertal inzittenden uit de auto gehaald en vervolgens gearresteerd. Een deel van het verhaal werd in die tijd (compleet met een foto) gepubliceerd in de Nederlandse Legerkoerier. Met welke geheime missie dit bataljon bezig was werd uiteraard niet gepubliceerd en is tot op heden nog steeds gehuld in geheimzinnigheid.
Gelijkwaardige operaties werden uitgevoerd door Britse troepen in de Sovjet-zone, maar dan onder de naam BRIXMIS.
Bron: Wikipedia
Een SOXMIS voertuig is een onopvallend niet-militair Sovjet voertuig (auto of motor) dat voor (open) militaire spionagedoeleinden werd gebruikt in het Westen gedurende de periode van de Koude Oorlog tot aan de val van de Berlijnse Muur. SOXMIS is de afkorting voor "Soviet Exchange Mission ".
Militaire Spionage
Na de tweede wereldoorlog kwamen de bezettingsmachten in Duitsland overeen dat ze een missie in elkaars sector zouden stationeren. De Sovjetmissie opereerde in de Amerikaanse, Britse en Franse sector onder de naam SOXMIS. In de loop der jaren werd duidelijk dat deze missie zich naast haar controlerende taak ook bezighield met spionage.
Haar voertuigen weken daarvoor van de toegestane route af om bij militaire doelen te komen. Het doel daarvan was, om inlichtingen van geheime operaties en militaire objecten in het Westen te verzamelen. De auto's of motoren van dezeSovjet voertuigen bezaten typische nummerborden die echter ook bij alle Westerse militairen bekend waren. De inzittenden van deze auto's konden in uniform of in burger zijn en probeerden bepaalde Westerse militaire doelen te fotograferen.
Elke Nederlandse dienstplichtige (in de jaren 70) had in zijn militair paspoort een losse infokaart, waarop zo'n SOXMIS-kenteken stond en wat men precies moest doen indien zo'n voertuig ergens werd gesignaleerd. Op de kaart stond een voorbeeldnummerbord met nummer en een Sovjet-vlag in een geel veld (Rode vlag met gele hamer en sikkel). Werd een SOXMIS-voertuig gezien, dan werd het incident gerapporteerd aan de plaatselijke commandant die het dan doorzond naar een speciaal militair adres. Wat wel opvallend was dat het aantal SOXMIS-meldingen behoorlijk steeg als er Westerse militaire oefeningen bezig waren. Soms werden wel een paar duizend meldingen ontvangen.
In de Britse Sector was een SOXMIS-basis gevestigd in het Duitse plaatsje Bünde nabij Herford. In bepaalde gebieden (restricted areas) was er een verbod voor SOXMIS-voertuigen om de autobahn te verlaten - behalve indien een dergelijk voertuig werd begeleid door de Militaire Politie afkomstig van Frankrijk, Engeland of de Verenigde Staten.
[bewerken]Geheime operaties
Geheime operaties
Bij één geval wist een Nederlandse pantserinfanteriebataljon in 1975 een onbegeleid SOXMIS voertuig aan de kant van de weg te zetten. Het betreffende bataljon was met een geheime operatie bezig die door de bemanning van het SOXMIS voertuig werd geobserveerd. Door het tijdig ingrijpen werd het Russische voertuig door deze Nederlandse pantserwielvoertuigen (van het type DAF YP-408) klem gereden en een viertal inzittenden uit de auto gehaald en vervolgens gearresteerd. Een deel van het verhaal werd in die tijd (compleet met een foto) gepubliceerd in de Nederlandse Legerkoerier. Met welke geheime missie dit bataljon bezig was werd uiteraard niet gepubliceerd en is tot op heden nog steeds gehuld in geheimzinnigheid.
Gelijkwaardige operaties werden uitgevoerd door Britse troepen in de Sovjet-zone, maar dan onder de naam BRIXMIS.
Bron: Wikipedia
Film van Kolonel (toenmalig kapitein) Henk Paulusma over een oefening en haar voorbereiding van 16 BLJ in de zestiger jaren in West Duitsland. Van inladen tot onderhoud, Van oefenen en ontspanning tijdens de oefenbreak. Een prachtig voorbeeld van de Koude Oorlog periode met vele bekende gezichten, waarvan velen niet meer onder ons zijn.
productinformatie Andere tijden 8 - De koude oorlog (DVD)
Deze dvd-box bevat een selectie van de mooiste en meest indrukwekkende afleveringen over de Tweede Wereldoorlog uit de televisieserie Andere Tijden. Deze serie, die in 2001 de Nipkowschijf won, wordt wekelijks uitgezonden door VPRO en NPS, en behandelt historische onderwerpen aan de hand van de actualiteit.
De dvd-reeks Andere Tijden bestaat uit 10 dvd-boxen van elk 3 dvd’s. De dvdboxen gaan over de volgende onderwerpen: De Tweede Wereldoorlog; Politiek in Nederland; Nederland en de Oranjes; Het dagelijks leven in Nederland; Sport van vroeger; Cultuur in Nederland; Sporen van de oorlog; De Koude Oorlog; Nederland en de wereld; Onze koloniën.
Een must voor liefhebbers van geschiedenis!
Bescherming Burgerbevolking
De Cuba-crisis in Steenwijk
Koude burgeroorlog in Amsterdam
Contraspionage van de BVD
De dood van Stalin
Stasi-gevangenis
Elena Ceausescu
De Vereniging Nederland-DDR
Een atoombom op de Dam?
Hongarije 50 jaar na de opstand
De PvdA en de vredesdemonstratie
|
|
