Vriend/vriendin in het buitenland #9

quote:

Op woensdag 30 mei 2012 22:42 schreef Ziba het volgende:
Gaaf dat dit topic er is. Nooit gezien! Ik vraag me echt af hoe jullie het volhouden om je partner voor langere tijd niet te zien!? Op een gegeven moment word je daar toch gewoon zat van?

En hmm. Volgende maand vertrekt mijn bijna-vriendje voor drie maanden naar Azië om rond te reizen. Maar ja, ik kan toch niet drie maanden lang gaan skypen, mailen, Facebook en smsen/appen met 'ik mis je' en dat soort gedoe. Ik vind het nu al kut wanneer ik hem één weekje niet zie.

Eerst dacht ik er nog wel luchtig over maar nu het zo dichtbij komt, krijg ik er steeds een slechter gevoel over zegmaar.

Wat kwiwi ook al zegt; mijn vriendin en ik zijn soms weken (en nu tot de zomervakantie 2 maanden; een nieuw record) uit elkaar, maar als je dan bij elkaar bent hebben we doorgaans allebei vrij, hebben we alle tijd om dingen te doen (en in een ander land, dus met vakantiegevoel en alles er op en er aan), dus ja. Het is lastig, maar de tijden dat je samen bent zijn ook extra bijzonder. En het is natuurlijk niet een situatie waarin je jaren verkeert wat mij betreft. Als je het een jaar op die afstand kunt uithouden dan is het wat mij betreft tijd om voor een permanentere oplossing te gaan zorgen, en dat is dus ook wat we aan het regelen zijn

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 02:43 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Geef hem een pak condooms mee zodat je zelf niet besmet wordt als ie terugkomt.

Oh, als je de illusie hebt dat hij daar 3 maanden droog gaat staan; laat die varen.

Onzin, niet alle mannen hangen 'm in het eerste het beste wat ze kunnen vinden, vooral niet als ze erg van hun vriendin houden. Jouw reactie zegt echt meer over jezelf dan over het mannelijk ras in het algemeen. Ik kan het over het algemeen prima een aantal maanden zonder sex uithouden. Zeker aangezien de "je bent weer terug"-sex overepisch is

Thank God! Er is een topic voor!

Ben net terug van een trip uit Engeland. Daar iemand ontmoet die ik door een spelletje via het internet heb leren kennen. We kenden elkaar al zo ongeveer een jaar hiervoor. Nu het probleem:

Het klikt zo ONWIJS goed tussen ons. Het voelde aan alsof we al een jaar lang een relatie hebben met elkaar. Niks was onwennig, het voelde heel natuurlijk aan. Zo, ons tweetjes. En in de afgelopen twee dagen (nu ik weer thuis ben) zit ik alleen maar met huilbuien, me verschillende dingen af te vragen, keuzes af te wegen, met pijn in het hart en lichaam, mezelf afvragen of ik hier wel klaar voor ben, of ik het zou kunnen, of hij het wel zou willen, wat ik hier in hemelsnaam mee moet gaan doen, etc..

Uiteindelijk heb ik ook uit hem gekregen dat hij wel degelijk dezelfde gevoelens heeft voor mij als ik voor hem, maar dat de afstand voor hem op dit moment echt een obstakel vormt. Hij weet het op dit moment gewoon nog niet zeker, al geeft het hem wel stof tot nadenken.

Ik heb hem verteld dat ik zijn zorgen deel. Zijn vorige twee relaties waren verre afstand en mijn laatste relatie was dan wel in Nederland (maar ook 3 uur reizen van elkaar vandaan!). Dus ik ken het lange reizen principe, maar dit is natuurlijk wel een stukje verder! En ik heb hem gezegd dat we het bijvoorbeeld wel kunnen verkennen. Er is duidelijk iets tussen ons. Dat merken we allebei. Bijvoorbeeld, ik kom nog een keertje langs, hij komt eens een keertje langs. Kijken of het afgelopen weekend niet een moment opname was, maar of er iets meer zou kunnen ontstaan. Zou zonde zijn als we het niet een kans gaven, denk ik.

Zucht, wat is dit moeilijk en vooral extreem pijnlijk!

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 11:04 schreef Bienelientjee het volgende:
Thank God! Er is een topic voor!

Ben net terug van een trip uit Engeland. Daar iemand ontmoet die ik door een spelletje via het internet heb leren kennen. We kenden elkaar al zo ongeveer een jaar hiervoor. Nu het probleem:

Het klikt zo ONWIJS goed tussen ons. Het voelde aan alsof we al een jaar lang een relatie hebben met elkaar. Niks was onwennig, het voelde heel natuurlijk aan. Zo, ons tweetjes. En in de afgelopen twee dagen (nu ik weer thuis ben) zit ik alleen maar met huilbuien, me verschillende dingen af te vragen, keuzes af te wegen, met pijn in het hart en lichaam, mezelf afvragen of ik hier wel klaar voor ben, of ik het zou kunnen, of hij het wel zou willen, wat ik hier in hemelsnaam mee moet gaan doen, etc..

Uiteindelijk heb ik ook uit hem gekregen dat hij wel degelijk dezelfde gevoelens heeft voor mij als ik voor hem, maar dat de afstand voor hem op dit moment echt een obstakel vormt. Hij weet het op dit moment gewoon nog niet zeker, al geeft het hem wel stof tot nadenken.

Ik heb hem verteld dat ik zijn zorgen deel. Zijn vorige twee relaties waren verre afstand en mijn laatste relatie was dan wel in Nederland (maar ook 3 uur reizen van elkaar vandaan!). Dus ik ken het lange reizen principe, maar dit is natuurlijk wel een stukje verder! En ik heb hem gezegd dat we het bijvoorbeeld wel kunnen verkennen. Er is duidelijk iets tussen ons. Dat merken we allebei. Bijvoorbeeld, ik kom nog een keertje langs, hij komt eens een keertje langs. Kijken of het afgelopen weekend niet een moment opname was, maar of er iets meer zou kunnen ontstaan. Zou zonde zijn als we het niet een kans gaven, denk ik.

Zucht, wat is dit moeilijk en vooral extreem pijnlijk!

Lijkt me inderdaad erg moeilijk.
Maar ik denk dat je het inderdaad wel kunt proberen. Je hoeft niet meteen een relatie aan te gaan met elkaar natuurlijk, maar gewoon jullie gevoelens voor elkaar verkennen. Dus regelmatig contact houden via Skype/sms, en elkaar zien wanneer dit mogelijk is.

Ik ben wel nieuwsgierig via welk spelletje jullie elkaar hebben leren kennen. Ik heb mijn vriend namelijk ook via een spelletje op internet leren kennen.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 11:04 schreef Bienelientjee het volgende:
Thank God! Er is een topic voor!

Ben net terug van een trip uit Engeland. Daar iemand ontmoet die ik door een spelletje via het internet heb leren kennen. We kenden elkaar al zo ongeveer een jaar hiervoor. Nu het probleem:

Het klikt zo ONWIJS goed tussen ons. Het voelde aan alsof we al een jaar lang een relatie hebben met elkaar. Niks was onwennig, het voelde heel natuurlijk aan. Zo, ons tweetjes. En in de afgelopen twee dagen (nu ik weer thuis ben) zit ik alleen maar met huilbuien, me verschillende dingen af te vragen, keuzes af te wegen, met pijn in het hart en lichaam, mezelf afvragen of ik hier wel klaar voor ben, of ik het zou kunnen, of hij het wel zou willen, wat ik hier in hemelsnaam mee moet gaan doen, etc..

Uiteindelijk heb ik ook uit hem gekregen dat hij wel degelijk dezelfde gevoelens heeft voor mij als ik voor hem, maar dat de afstand voor hem op dit moment echt een obstakel vormt. Hij weet het op dit moment gewoon nog niet zeker, al geeft het hem wel stof tot nadenken.

Ik heb hem verteld dat ik zijn zorgen deel. Zijn vorige twee relaties waren verre afstand en mijn laatste relatie was dan wel in Nederland (maar ook 3 uur reizen van elkaar vandaan!). Dus ik ken het lange reizen principe, maar dit is natuurlijk wel een stukje verder! En ik heb hem gezegd dat we het bijvoorbeeld wel kunnen verkennen. Er is duidelijk iets tussen ons. Dat merken we allebei. Bijvoorbeeld, ik kom nog een keertje langs, hij komt eens een keertje langs. Kijken of het afgelopen weekend niet een moment opname was, maar of er iets meer zou kunnen ontstaan. Zou zonde zijn als we het niet een kans gaven, denk ik.

Zucht, wat is dit moeilijk en vooral extreem pijnlijk!

Aan de andere kant, het is maar Engeland.. een easyjet ticket kost geen drol, en 3 uur reizen is ook nog wel te overzien.. Ik wou dat ik dat had Als het echt klikt is die drempel plots echt geen drempel meer. Ik ben van deur tot deur zelf een uur of 10 onderweg naar m'n vriendin en het kost me een euro of 550 voor een retourtje. En ook dat werkt tot nu toe dik prima. Prijs jezelf gelukkig dat het 'maar' Engeland is. Als het gevoel niet sterk genoeg is en het een drempel lijkt waar je niet overheen kunt komen, dan moet je je inderdaad afvragen of het het waard is. In mijn geval kan het me allemaal geen zak schelen Ookal woonde ze in Australie, dan had ik het nog met plezier gedaan.
Het is voor mij een afweging tussen: a) geld en tijd kwijt zijn en moeilijke perioden hebben dat je alleen bent, b) continue moeilijke perioden omdat we helemaal niet samen zijn en ik dat toch echt wel 200% wil.. En dan is die keuze ineens een heel stuk makkelijker

Ik hoop dat hij inderdaad ook wat wilt gaan proberen / verkennen. Denk dat we er beiden even de tijd voor moeten nemen nu om het op een rijtje te zetten. Gelukkig kunnen we het erover hebben met elkaar.

@intrepidity: Nou ja, de reistijd is niet exact 3 uur. Dat was mijn vorige relatie. Nu is het zo'n beetje een uur met vliegtuig, hij moet 2 uur rijden om mij op te kunnen halen. En misschien uurtje naar het vliegveld. Plus wat wachttijd. Laten we zeggen, 4/5 uurtjes?

@ Ondori: World of Warcraft

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 11:53 schreef Bienelientjee het volgende:
@intrepidity: Nou ja, de reistijd is niet exact 3 uur. Dat was mijn vorige relatie. Nu is het zo'n beetje een uur met vliegtuig, hij moet 2 uur rijden om mij op te kunnen halen. En misschien uurtje naar het vliegveld. Plus wat wachttijd. Laten we zeggen, 4/5 uurtjes?

Ok, het is een afstand, maar als je er allebei 100% achter staat en elkaar leuk vindt en die klik is er.. Dan zou ik er gewoon voor gaan. Ik heb zelf ook een poos lopen tobben met dat probleem, en tot de conclusie gekomen dat ik er veel spijt van zou krijgen als ik het niet geprobeerd had.
Als het niet werkt in de praktijk dan merk je dat snel genoeg zou ik zeggen, als je het niet probeert vanwege dergelijke angsten dan blijf je heel lang met what-if gevoelens rondlopen..

Ja, dat soort dingen heb ik ook bij hem al aangegeven. Kunnen het altijd proberen. Maar damn...dit is wel heel erg onverwachts voor mij. Waarom moet ik nu persé gevoelens krijgen voor iemand zo ver weg! Mijn hele lichaam is van slag!

Gelukkig is er een topic op Fok! Kan ik het ff kwijt. Ga het vandaag ook voorzichtig aan mijn moeder melden. (Die kan nog al eens....extreem reageren op dingen) En dit is toch wel iets extreems om sowiesow aan haar te gaan vertellen. Al ben ik ofc wel oud genoeg om die beslissing zelf te gaan nemen.

Hmm, voor mijn beeld valt Engeland nog wel mee.. Het is een buurland van ons, ik zou het kunnen denk ik.. Voor het beeld, mijn vriendin woont in Israël. Niet alleen afstands- en kostentechnisch een probleem, maar ook politiek gezien niet altijd even handig.

Wordt helaas afwachten wat we beiden voor keus gaan maken. Maakt me wel bloedje nerveus allemaal.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 11:53 schreef Bienelientjee het volgende:

@ Ondori: World of Warcraft

Haha, dat is toevallig. Zo heb ik mijn vriend dus ook ontmoet.
Hij woont dan wel in Nederland (aan de andere kant van het land) maar zit voor zijn werk nu voornamelijk in Denemarken. Het is niet hetzelfde als jouw situatie maar ik snap wel een beetje hoe je je voelt.
Ik ben het verder trouwens helemaal met Intrepidity eens

Ik hoop ook echt dat hij het wil gaan proberen of tenminste wilt gaan verkennen met mij. Ik denk dat ik er wel voor in sta om het tenminste te proberen.

Voel me er alleen op dit moment zo slecht door. Zou het echt liefde zijn? De gevoelens zijn vrij heftig op dit moment. Vooral omdat ik hier bijna niets van weet. En ik na twee jaar eindelijk weer eens zulke gevoelens door mijn lichaam heb razen. Mijn lange afstandsrelatie in Nederland was ook ongeveer om de 3 a 4 weken elkaar zien voor een lang weekend. Maar dit is echt zo'n verschil voor mij!

Waarom woont ie niet wat dichterbij! Waarom zitten Engeland en Nederland niet gewoon aan elkaar geplakt!

(Sorry voor mijn vele teksten. Wil het gewoon kwijt aan mensen. Hun reacties horen. Ik ga het zo met mijn moeder proberen. Maar die kan nog al eens heftig en boos reageren bij extreme dingen. Vooral als het te maken heeft met liefdes perikelen. Daar kan ze niet zo goed over praten met me.)

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:22 schreef Bienelientjee het volgende:
Ik hoop ook echt dat hij het wil gaan proberen of tenminste wilt gaan verkennen met mij. Ik denk dat ik er wel voor in sta om het tenminste te proberen.

Voel me er alleen op dit moment zo slecht door. Zou het echt liefde zijn? De gevoelens zijn vrij heftig op dit moment. Vooral omdat ik hier bijna niets van weet. En ik na twee jaar eindelijk weer eens zulke gevoelens door mijn lichaam heb razen. Mijn lange afstandsrelatie in Nederland was ook ongeveer om de 3 a 4 weken elkaar zien voor een lang weekend. Maar dit is echt zo'n verschil voor mij!

Waarom woont ie niet wat dichterbij! Waarom zitten Engeland en Nederland niet gewoon aan elkaar geplakt!

(Sorry voor mijn vele teksten. Wil het gewoon kwijt aan mensen. Hun reacties horen. Ik ga het zo met mijn moeder proberen. Maar die kan nog al eens heftig en boos reageren bij extreme dingen. Vooral als het te maken heeft met liefdes perikelen. Daar kan ze niet zo goed over praten met me.)

Lastig, dat met je moeder. En als je nou probeert om rustig uit te leggen hoe je je voelt?
Jij hebt natuurlijk ook niet gekozen voor deze gevoelens, dat overkomt je gewoon.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:27 schreef Ondori het volgende:

[..]

Lastig, dat met je moeder. En als je nou probeert om rustig uit te leggen hoe je je voelt?
Jij hebt natuurlijk ook niet gekozen voor deze gevoelens, dat overkomt je gewoon.

Tsja inderdaad, je kunt er weinig aan doen. En waarom zou je ook, als je verliefd bent is toch hartstikke leuk?
En tijden veranderen, mensen leren elkaar niet meer allemaal op de traditionele manier kennen - op school of in de buurt.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:38 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Tsja inderdaad, je kunt er weinig aan doen. En waarom zou je ook, als je verliefd bent is toch hartstikke leuk?
En tijden veranderen, mensen leren elkaar niet meer allemaal op de traditionele manier kennen - op school of in de buurt.

Precies

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 08:37 schreef Intrepidity het volgende:

[..]

Onzin, niet alle mannen hangen 'm in het eerste het beste wat ze kunnen vinden, vooral niet als ze erg van hun vriendin houden. Jouw reactie zegt echt meer over jezelf dan over het mannelijk ras in het algemeen. Ik kan het over het algemeen prima een aantal maanden zonder sex uithouden. Zeker aangezien de "je bent weer terug"-sex overepisch is

Gast, hoe naief ben jij??
- ze hebben nog niet eens een relatie
- jij kent dronken/stonede backpackersavondjes niet?

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 14:17 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Gast, hoe naief ben jij??
- ze hebben nog niet eens een relatie
- jij kent dronken/stonede backpackersavondjes niet?

Jij doet nu net alsof iedereen hetzelfde is.Het ligt toch helemaal aan hoe die persoon zelf is, of hij/zij op een vakantie met anderen het bed in duikt. Dat verschilt echt wel per persoon hoor.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 14:17 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Gast, hoe naief ben jij??
- ze hebben nog niet eens een relatie
- jij kent dronken/stonede backpackersavondjes niet?

Ik ben zelf een gast in die situatie die maanden achter elkaar niet bij z'n vriendin in de buurt is. Dat is geen naiviteit, dat heet discipline, en als je van iemand houdt dan doe je dat simpelweg niet. Als dat wel gebeurt is er blijkbaar iets mis met de relatie, want dan waardeer je het niet genoeg om dat kleine beetje discipline op te brengen.
Dat ze nog geen relatie hebben is een ander verhaal, maar binnen een relatie doe je dat imo niet. Ik had het woord 'bijna-vriendje' overigens gemist. Maar als je in dat stadium verkeert heeft de beste kerel neem ik aan ook vertrouwen in de situatie om geen gekke dingen te doen.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 14:31 schreef Intrepidity het volgende:

[..]

Ik ben zelf een gast in die situatie die maanden achter elkaar niet bij z'n vriendin in de buurt is. Dat is geen naiviteit, dat heet discipline, en als je van iemand houdt dan doe je dat simpelweg niet. Als dat wel gebeurt is er blijkbaar iets mis met de relatie, want dan waardeer je het niet genoeg om dat kleine beetje discipline op te brengen.
Dat ze nog geen relatie hebben is een ander verhaal, maar binnen een relatie doe je dat imo niet. Ik had het woord 'bijna-vriendje' overigens gemist. Maar als je in dat stadium verkeert heeft de beste kerel neem ik aan ook vertrouwen in de situatie om geen gekke dingen te doen.

Dit.

als je nog niks hebt, dan wel 2 weekjes, en je gaat 3 maanden lang elke dag nieuwe vrouwen ontmoeten, dan gebeurt er sowieso iets. niks mis mee ook. het schaadt Ziba op geen enkele manier.

Mits veilig dus.

Wat een verrassing! Mijn moeder heeft verbazingwekkend goed gereageerd op mijn verhaal. Ze ging er zelfs al een stuk verder op in dan dat. Praten over werk daar en dat ze me niet tegen zal houden, aangezien het mijn toekomst is. Moest haar zelfs tegenhouden en vertellen dat ik eerst maar eens moet gaan bezien of we de keuze maken om de boel te gaan verkennen.

Heeft wel een bepaalde last van me schouders afgehaald merk ik. Voel me ineens een stuk meer ontspannen. Maja, nu de rest nog afwachten!

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:12 schreef Bienelientjee het volgende:
Wat een verrassing! Mijn moeder heeft verbazingwekkend goed gereageerd op mijn verhaal. Ze ging er zelfs al een stuk verder op in dan dat. Praten over werk daar en dat ze me niet tegen zal houden, aangezien het mijn toekomst is. Moest haar zelfs tegenhouden en vertellen dat ik eerst maar eens moet gaan bezien of we de keuze maken om de boel te gaan verkennen.

Heeft wel een bepaalde last van me schouders afgehaald merk ik. Voel me ineens een stuk meer ontspannen. Maja, nu de rest nog afwachten!

Wat leuk dat ze er zo op reageerde!

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:12 schreef Bienelientjee het volgende:
Wat een verrassing! Mijn moeder heeft verbazingwekkend goed gereageerd op mijn verhaal. Ze ging er zelfs al een stuk verder op in dan dat. Praten over werk daar en dat ze me niet tegen zal houden, aangezien het mijn toekomst is. Moest haar zelfs tegenhouden en vertellen dat ik eerst maar eens moet gaan bezien of we de keuze maken om de boel te gaan verkennen.

Heeft wel een bepaalde last van me schouders afgehaald merk ik. Voel me ineens een stuk meer ontspannen. Maja, nu de rest nog afwachten!

Inderdaad heel fijn dat het zo mee viel.
Dat is al een last minder op je schouders, toch?

Zeker! Vooral hoe ik mijn moeder normaliter ken en haar dagelijkse manier van reageren (lees negatief) ken, ben ik zeer verbaasd over deze reactie!

Zucht! Nu maar afwachten....

Klinkt goed Bien. En ja, er is een hele wereld buiten Nederland.

Zorg alleen dat je niet alleen voor hem ergens heengaat, maar ook zelf werk kan vinden enzo. Relaties duren nou eenmaal niet eeuwig.

Dank mensen. Vertel jullie situaties ook eens, kwiwi en Intrepanogwat? Ben wel benieuwd! Hebben jullie bijvoorbeeld lovers écht uit het buitenland of een vriend/vriendin die tijdelijk in het buitenland is? Dat maakt het namelijk alweer anders, vind ik. Een lover echt uit het buitenland en elkaar dan maanden niet zien lijkt mij heel moeilijk.

Mata, hij moest het eens proberen. En niet iedereen is zoals jij bent. Maar ik weet wel wat ik aan hem heb en ik weet ook dat hij dat niet zal doen al hebben we feitelijk nog niks officieels. Hij wil trouwens ook dat ik hem daar kom opzoeken voor een paar weken/maandje dus we zijn allebei al druk aan het kijken naar goedkope tickets. Geeft ook wel een goed gevoel. Geen idee hoe ik het ga combineren qua mijn beginnende studie en werk maar ik denk wel dat ik het ga doen.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:15 schreef Ziba het volgende:
Dank mensen. Vertel jullie situaties ook eens, kwiwi en Intrepanogwat? Ben wel benieuwd! Hebben jullie bijvoorbeeld lovers écht uit het buitenland of een vriend/vriendin die tijdelijk in het buitenland is? Dat maakt het namelijk alweer anders, vind ik. Een lover echt uit het buitenland en elkaar dan maanden niet zien lijkt mij heel moeilijk.

Mijn vriendin is Israëlisch en woont daar ook, en we hebben elkaar afgelopen najaar via het internet leren kennen (zij was op zoek naar wat info over Nederland omdat ze met een vriendin op vakantie naar Amsterdam ging) daar afgesproken, etcetera, klikte erg goed Daarna in februari daar naartoe geweest en toen barste het los, en ze is hier in maart en april bij elkaar 4 weken geweest Nu sinds begin maart 'officieel' samen. Nu kunnen we elkaar helaas 2 maandjes niet zien, maar daarna ga ik er 3 weken naartoe, daarna komt ze nog een aantal keer hier in het najaar en als het goed is komt ze vanaf het voorjaar dan hier een langere tijd verblijven

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:15 schreef Ziba het volgende:
Dank mensen. Vertel jullie situaties ook eens, kwiwi en Intrepanogwat? Ben wel benieuwd! Hebben jullie bijvoorbeeld lovers écht uit het buitenland of een vriend/vriendin die tijdelijk in het buitenland is? Dat maakt het namelijk alweer anders, vind ik. Een lover echt uit het buitenland en elkaar dan maanden niet zien lijkt mij heel moeilijk.

Mijn vriend is Nederlands en woont zo'n 3000 km verderop (cyprus). Ik heb hem leren kennen toen hij pas een paar maanden uit Nederland weg was. We hebben inmiddels al, even denken, ruim 3 jaar een relatie op afstand maar zien elkaar vrij veel omdat we constant op en neer reizen Als het goed is ben ik eind oktober zo ver dat ik geen colleges meer heb en alleen nog hoef af te studeren waardoor ik kan gaan en staan waar ik wil
Ik denk eigenlijk dat we beide altijd wel veel zullen blijven reizen (ook apart van elkaar), dus echt heel veel zal er straks niet veranderen maar dat vind ik ook niet erg. We zijn het zo gewend.

Alleen het dit jaar van februari tot juli zien we elkaar niet veel, maar dat wisten we al een hele tijd.

En ik hoop dat het je lukt om naar daar te gaan!

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:15 schreef Ziba het volgende:

Mata, hij moest het eens proberen. En niet iedereen is zoals jij bent. Maar ik weet wel wat ik aan hem heb en ik weet ook dat hij dat niet zal doen al hebben we feitelijk nog niks officieels.

"Hij moest het eens proberen", wat issie, je slaafje ofzo? Volgens mij hebben mannen nog steeds vrije wil.
"Ik weet wat ik aan hem heb". Sure.

Ik zou hem nergens in beperken en gewoon hem lekker op komen zoeken zonder de druk van een relatie vooraf.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:27 schreef El_Matador het volgende:

[..]

"Hij moest het eens proberen", wat issie, je slaafje ofzo? Volgens mij hebben mannen nog steeds vrije wil.

En een hoop mannen hebben ook nog eens respect en begrip voor andere mensen hun gevoelens. Blijkbaar val jij niet in die categorie. Als je op een relatie afstevent ben je toch wel een hele stumpert als je vervolgens met de eerste de beste vakantiehoer de lakens opzoekt.. Maargoed, we spreken elkaar nog wel eens als je mentaal volwassen wordt