Verliefd op mijn behandelaar

Ik ben dit jaar begonnen met het volgen van een behandeling omdat ik (en helaas nog steeds) depressief ben en hierdoor ook sociale angsten heb.

Ik vond haar in het begin wel leuk maar was realistisch wist dat het niks kon worden en voelde ook nog niks voor haar en wilde het helemaal niet eens want de verhouding die wij als patiënt/behandelaar hadden vond ik prima en had dus nergens last van. Ik ben ook erg gesloten en na ongeveer 3 maanden probeer ik mezelf met succes open te stellen maar het enigste probleem is dat ik hierdoor verliefd op haar ben geworden, daarna ging het weer even weg maar sinds onze laatste afspraak voel ik het weer.

Ook maakt het er niet makkelijk op dat zij rond mijn leeftijd (22jaar) zit (hoogstens 2 jaar ouder) en single is. Plus kan ik niet zo goed begrijpen waarom ze mij gekoppeld hebben met deze dame, want soms denk ik dat zij als bedrijf dat mensen helpt ze dit professioneel willen aanpakken en dit juist zouden moeten proberen te voorkomen, maar niet dat ik hun de schuld wil geven....uiteindelijk ben ik iemand die zeer gevoelig is en deze gevoelens hebt.

Ik heb ook genoeg gehoord over overdrachtgevoelens (google) en daar zou het iets mee te maken kunnen hebben en verder alle informatie die over dit onderwerp te maken heeft bestudeert, maar ik kan het niet helpen dat ik een romantisch typje ben dat toch altijd zal blijven denken "misschien is dit de ware" en ik weet dat deze manier van denken al helemaal verkeerd is, ook ben ik 8 jaar lang niet verliefd geweest.

Nog een verkeerde gedachten maar soms denk ik zelfs dat zij mij ook wel een beetje leuk vind door soms haar manier van doen zoals laatst toen ik binnenkwam en een soort knipoog gaf, dus als zie iets voor mij voelde zou zij het dan wel durven te zeggen?

Het is een ingewikkeld iets en ik weet nu al dat veel mensen gaan zeggen dat ik het met haar erover moet hebben...maar het probleem is dat ik dus erg gesloten ben en vorige keer was ik het al van plan om het te zeggen maar dat is me niet gelukt, ik werd gewoon te gespannen en misselijk van de opwinding. Wel gingen mijn gevoelens toen die keer over maar nu zijn ze dus weer "tijdelijk"? terug.

Ik heb er ook over zitten denken om er met een andere behandelaar over wat ik moet doen te spreken maar ik ben bang dat die het dan doorverteld.

Punt is ik wil helemaal niet verlief op haar zijn, ik zie haar liever als een oudere wijze zus waar ik wat van kan leren.

Ik moet er ook bij vertellen dat ik op jonge leeftijd (14jr) ben begonnen met blowen en het altijd gebruikte om stres & verdriet (liefdesverdriet) te verminderen en om me hoofd er van los te zetten, ben op mijn 17de gestopt en na 1,5 jaar weer teruggevallen en nu ben ik sinds zaterdag gestopt en ben ook niet van plan er ooit weer aan te beginnen maar juist nu ik gestopt ben merk ik dat ik weer veel aan haar denk en ik weet dat blowen voor afleiding zorgt maar het is niet de juiste oplossing.

Dit staat een beetje los van het verhaal maar, dat ik (weer) teruggevallen was met blowen en het weer dagelijks deed heb ik ook niet aan haar verteld maar ik denk zelf dat het wel de oorzaak was/is voor mijn depressie en angsten.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 17:16 schreef Hans_van_Baalen het volgende:

[..]

Inderdaad, dit gaat waarschijnlijk een hele lange tijd blijven hangen als je haar blijft zien. Zelfs als ze je afwijst en je blijft komen, alleen het aanwezig zijn van haar, zal jezelf in de weg komen te staan van je oorspronkelijke doel van deze meet.

Misschien als ze me afwijst dat het al genoeg voor mij is om me erover heen te zetten maar misschien ook niet....het moeilijkste is het vertellen, en ik heb eerlijk gezegd nooit eerder tegen iemand gezegd dat ik verliefd (niet dat ik zou vaak verliefd wordt) was en deze situatie is nog moeilijker en ik weet niet eens of ik het wel kan.

En met blowen ben ik al gestopt en daar ben ik al langzaam wat gelukkiger van aan het worden.

Hoe bedoelen jullie wat ik van haar weet? Ik denk dat ze me ook wel leuk vind maar dat betekent niet dat ze ook gelijk een relatie met mij aan zou gaan en ik kan ook niet van haar verwachten dat ze haar baan riskeert tenzij zij dat zelf besluit, maar dan zou ik me misschien ook weer schuldig voelen.

Ik stel wel jullie reacties erg op prijs en bedank jullie alvast voor het inleven van mijn situatie

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 22:41 schreef Sushimonster het volgende:
Nou, zij helpt jou met je problemen... Dat geeft je vast een goed gevoel. Maar vertelt zij ook dingen van haar leven aan jou? Help je haar ook met dingen? Want zo niet, dan is het natuurlijk een vrij eenzijdige/scheve relatie, die dus gedoemd is om te mislukken.

Daar heb je gelijk in maar dat is hoe de verhouding nu is en dat kan veranderen als zij natuurlijk ook open staat voor een relatie, zou gek ze tijdens onze gesprekken hele verhalen over zichzelf begon te vertellen (hoort ook niet bij haar werk).

Wat ik ook vergeten ben te vertellen is dat ik bij de laatste afspraak met haar wel heb verteld dat er iets dwarsligt en het me niet lukt om het haar te vertellen, maar ik denk dat ze eigenlijk ook wel weet want tijdens onze gesprekken zijn mijn ogen zijn vastgeplakt aan die van haar

Maar goed ik denk dat ik het haar het beste gewoon kan vertellen ongeacht haar reactie (niet geschoten is toch altijd mis zeggen ze dan toch?) en dan kan ik ook weer gewoon verder met mijn leven in plaats van blijven piekeren/twijfelen

Helaas duurt het nog wel een tijdje voordat ik haar weer zie en in die tijd zal ik me proberen te concentreren op mijn andere probleem en dat is clean blijven, ik zal jullie laten weten hoe het afloopt als ik het haar verteld hebt.

Dit is waarschijnlijk 1 van de gevoelens die ik door het blowen hebt onderdrukt, nu ik dus clean komt het ineens terug.