Zwangerschap en geboorte deel 800

Ik snap trouwens niet dat mijn vrouw nu nog kan doorwerken. In het weekend slaapt ze de helft van de dag, en dan moet ze nu 12u per dag bezig zijn met haar werk. Maar ze wil er niet van wijken, omdat ze anders minder verlof achteraf heeft

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:36 schreef Aventura het volgende:
@scorpionswordl, is je vrouw niet een beetje te nerveus? En waarom moet jij voor haar bellen? Soms kun je maar beter niet teveel dingen lezen of willen laten onderzoeken. Mondig zijn als patient is natuurlijk prima, maar wellicht is er bij je vrouw meer aan de hand. Misschien een keer eencextra gesprek inplannen met julie vk (of gynaecoloog) om alle zorgen en problemen eens door te nemen?

Ze doet zelf niet bellen, ik moet alle telefoontjes doen
Ik heb ook al voorgesteld dat ze bij de VK de klachten bespreekt. Die is er tenslotte voor om haar te helpen en heeft wel info nodig om te kunnen bepalen waar ze kan helpen.

Dat laatste wat je nu noemt neem ik ook even mee, goeie! Ik moet er niet aan denken dat mijn schoonmoeder mn kleintje eerder vasthoudt (of zelfs ziet!) dan ik. No offence...

Goede instelling Aventura. Ik ga een aantal dingen wel aangeven voor de bevalling, maar dat is maar minimaal. Wil voorkomen dat ik van te voren al vanalles uitgedacht heb en het dan toch heel anders loopt.

Hoe reageren mensen die dicht bij jullie staan op de zwangerschap? M'n -soort van- pleegmoeder kan ik niet spreken zonder dat ze aangeeft dat ik rustig moet doen, dit niet mag, dat moet, hier op moet letten, dat door moet geven, etc. Gister vroeg ze hoe het was met de baby en ik gaf aan dat het vast wel heel goed gaat, geen zorgen. Waarop ze helemaal verbaasd was dat ik nog niets voel en daar direct bezorgd over ging doen. Pfff, ik ben nog maar 15 weken zwanger en dan is het vrij normaal dat je niks voelt. Het is alleen zo vermoeiend om iedere keer aan te geven: joh, rustig, het komt wel goed, vertrouw er maar gewoon op.

De rest is gelukkig heel nuchter en komt niet met allemaal goed bedoeld advies.

Straks naar de internist om te zien hoe het er voor staat met de schildklier van vrouw

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:41 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Een plan vond ik ook niet nodig, maar ik heb wel een aantal dingen goed met schaap doorgesproken. Gewoon om te zorgen dat hij wist wat ik belangrijk vond, voor het geval ik dat dadelijk niet meer zou kunnen zeggen (pijn, verdoving, ks, whatever). Hij moest mijn spreekbuis kunnen zijn, zeg maar. En dan ook dingen besproken als: als ik om wat voor reden dan ook niet meteen bij de baby kan zijn (ks met narcose bijvoorbeeld) dan wil ik niet dat anderen ((schoon)ouders) haar al hebben gezien en vastgehouden. Ik wil zelf eerst kennismaken, samen met schaap. Het lijkt heel voor de hand liggend, maar dat is het niet.

bij een tweede bevalling kan je uiteraard ook nog eens beter vertellen wat je wel fijn vond en wat niet.
Daarom schrijf ik nu dus ook echt een goed plan, want ik wil niet dat er ook maar 1 persoon is die voor verrassingen komt te staan.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:47 schreef Scorpionsworld het volgende:
Straks naar de internist om te zien hoe het er voor staat met de schildklier van vrouw

t klinkt soms bijna alsof je vrouw zwaar gehandicapt is en niet in staat is om iets zelf te doen maar dat valt vast mee ?

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:48 schreef Kleurdoos het volgende:

[..]

bij een tweede bevalling kan je uiteraard ook nog eens beter vertellen wat je wel fijn vond en wat niet.
Daarom schrijf ik nu dus ook echt een goed plan, want ik wil niet dat er ook maar 1 persoon is die voor verrassingen komt te staan.

Dat lijkt me ook wel, dat je het nu allemaal nog beter weet.

Nu moet ik zeggen dat mijn bevalling heelprima was: het ziekenhuis was goed, personeel was prima en ik heb weinig problemen gehad. Enige dat ik nu anders zou doen, is dat ik mijn baby niet weg zou laten halen bij me omdat ze te veel/vaak zou drinken zodat ik 'rustig kan slapen'...op een kamer met 3 andere net bevallen vrouwen met huilende kinderen

Het lijkt me trouwens vrijwel onmogelijk om te zorgen dat je alle mogelijke verrassingen uitsluit.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:47 schreef Soempie het volgende:
Hoe reageren mensen die dicht bij jullie staan op de zwangerschap?

De meesten reageren zoals ze (in mijn ogen) horen te reageren. Alleen mijn moeder niet.
Toen ik niet wilde helpen bij het verven van haar bijkeuken nadat ik wist dat het geen verf op waterbasis was zei ze 'oh nou toen ik zwanger van jullie was heb ik dat wel gedaan en heb ik nog behangen, op trappetjes gestaan, bladiebla'.
En ze steekt gerust 3 sigaretten in het uur op in de huiskamer waar ik bij zit. Nu ben ik sowieso allergisch voor rook (wat ze weet) maar nu vind ik het nog asocialer dat ze gewoon binnen blijft roken.
Laatst was ze bij mn vader en stak ze er daar ook eentje op, binnen. Ik ben toen weggegaan.


Trouwens een goede tip om de bevalling wel alvast door te spreken met de wederhelft. Ik moet er inderdaad ook niet aan denken dat iemand anders dan mij en mn man de baby voor het eerst ziet of vasthoudt. No freaking way. Pas als ik mn kindje vast heb gehouden mag de rest van de familie. En waarschijnlijk wil ik dat niemand de eerste dag aan haar komt (behalve de dokter en de kraam natuurlijk, maar daar blijft het bij).

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:43 schreef Scorpionsworld het volgende:

[..]

Van alles eigenlijk. Hoofdpijn, duizeligheid, bloeddruk wat aan de lage kant, troebel zicht, pijn in de onderbuik met uitstraling naar de rug, spierkrampen in armen en benen, etc.
Het is een beetje een combinatie denk ik van haar schildklieraandoening, zwangerschap en zeer beperkt dieet van wat ze kan eten.

Ah ok, dat is ook wel een hele batterij aan klachten inderdaad. Maar wat je zelf al zegt: volgens mij is de VK de aangewezen persoon om dit allemaal bij aan te geven. Zij zal wel weten waar je iets mee moet en wat er gewoon bij hoort.

En ook ik ga dit keer goed met hubby doorspreken wat ik wel en niet wil. Helpt denk ik ook wel dat we samen de cursus hypnobirthing gaan doen. Daar wordt ook veel aandacht besteed aan de rol van de man. Vorige keer had ik ook echt wel veel steun aan hem hoor, gewoon z'n aanwezigheid. Maar hij was al net zo mondig als ik (niet dus).

En dat schoonmoeder als eerste de baby zou zien: waaaahhhh no way . _{Ik heb toch al veel moeite met hoe ze reageert op deze zwangerschap. Mijn eerste is een jongetje, dus nu zegt ze de hele tijd: 'nou meid, ik help je heel hard hopen dat het deze keer een meisje is'. Pffff..... en mij maakt het dus echt niks uit, maar dat wil er bij haar niet in. Een meisje is immers veeeeeeel leuker voor de moeder en moeders met twee jongetjes zijn 'zielig'. (Ook leuk dat ze dat zegt waar haar eigen zoon bij staat). Oja en haar eigen dochter heeft een 'bevoorrechte positie', want haar eerste was een meisje. En zo te horen maakt het dan niet meer uit wat je daarna krijgt.}

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 10:00 schreef Take_A_Picture het volgende:
Trouwens een goede tip om de bevalling wel alvast door te spreken met de wederhelft. Ik moet er inderdaad ook niet aan denken dat iemand anders dan mij en mn man de baby voor het eerst ziet of vasthoudt. No freaking way. Pas als ik mn kindje vast heb gehouden mag de rest van de familie. En waarschijnlijk wil ik dat niemand de eerste dag aan haar komt (behalve de dokter en de kraam natuurlijk, maar daar blijft het bij).

Vinden wij ook erg belangrijk, ik hoop dat ze dat snappen en even zullen wachten met langskomen.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:47 schreef Soempie het volgende:
Goede instelling Aventura. Ik ga een aantal dingen wel aangeven voor de bevalling, maar dat is maar minimaal. Wil voorkomen dat ik van te voren al vanalles uitgedacht heb en het dan toch heel anders loopt.

Hoe reageren mensen die dicht bij jullie staan op de zwangerschap? M'n -soort van- pleegmoeder kan ik niet spreken zonder dat ze aangeeft dat ik rustig moet doen, dit niet mag, dat moet, hier op moet letten, dat door moet geven, etc. Gister vroeg ze hoe het was met de baby en ik gaf aan dat het vast wel heel goed gaat, geen zorgen. Waarop ze helemaal verbaasd was dat ik nog niets voel en daar direct bezorgd over ging doen. Pfff, ik ben nog maar 15 weken zwanger en dan is het vrij normaal dat je niks voelt. Het is alleen zo vermoeiend om iedere keer aan te geven: joh, rustig, het komt wel goed, vertrouw er maar gewoon op.

De rest is gelukkig heel nuchter en komt niet met allemaal goed bedoeld advies.

Die types ken ik, die je dan heel bezorgd proberen te maken, maar wel goed bedoeld. Moet ik dan weer tegen mijn vrouw zeggen dat ze overdrijven en dat er op fok! ook babys waren die pas laat indaalden en zo

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:55 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat lijkt me ook wel, dat je het nu allemaal nog beter weet.

Nu moet ik zeggen dat mijn bevalling heelprima was: het ziekenhuis was goed, personeel was prima en ik heb weinig problemen gehad. Enige dat ik nu anders zou doen, is dat ik mijn baby niet weg zou laten halen bij me omdat ze te veel/vaak zou drinken zodat ik 'rustig kan slapen'...op een kamer met 3 andere net bevallen vrouwen met huilende kinderen

Het lijkt me trouwens vrijwel onmogelijk om te zorgen dat je alle mogelijke verrassingen uitsluit.

Ik ook bij manuel hoor, maar ik had ook een goede VK! deze keer zit ik bij een andere VK (mijne is met verlof) en ik heb volgens mij nog geen enkele keer dezelfde VK gezien, dus daar baal ik wel een beetje van..

en deze keer laten ze me echt geen 2 uur in de beugels liggen omdat er nog 5 anderen aan t bevallen zijn, dan hecht ik mijzelf wel verdomme

(ik had een labiaruptuurtje dus iets van 3 a 6 hechtingen, kweettnieteensmeer)

Ik ga het vanavond pas lezen alles...ben echt zo moe
maar de SEO was goed! was nog steeds een meisje, ze was 375gram en ligt met de hoofd beneden! dus wat ik rond mijn navel voel zijn voetjes.
De placenta ligt aan de achterkant...verklaart waarom ik haar al met 18 weken kon voelen!

voor iedereen

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:49 schreef Kleurdoos het volgende:

[..]

t klinkt soms bijna alsof je vrouw zwaar gehandicapt is en niet in staat is om iets zelf te doen maar dat valt vast mee ?

Ik zie ook zo'n stel voor me waarbij de man haar handje de hele tijd vast houdt en dat zij niks zegt en hij op alle vragen anwoord geeft.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 10:31 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik zie ook zo'n stel voor me waarbij de man haar handje de hele tijd vast houdt en dat zij niks zegt en hij op alle vragen anwoord geeft.

Zo komt het bij mij ook over...Ik bel altijd zelf over mijn zwangerschap! mijn man weet toch niet hoe en wat ik voel? dus als de vk vragen stelt kan hij ze toch niet beantworden!

@ bitterend, wat fijn dat de SEO goed was. Kun je nu niet even een tukkie doen, aangezien je zo moe bent?

@ TAP, wat jammer dat je moeder zo reageert. Wij zaten midden in een verbouwing en mijn klus zou het schilderen zijn. Zodra we wisten van de zwangerschap heeft m'n man dat toch overgenomen (ook al heeft hij er een bloedhekel aan). Ook omdat we niet goed konden luchten en dan is het echt niet verstandig om in die dampen te staan. En het roken...pff, vind het ook wel asociaal. Rot dat ze geen rekening met jou houdt.

bitterend een goede SEO . En nu ff lekker gaan liggen .

En TAP, dat was ik net inderdaad vergeten te zeggen, wat Soempie ook al zegt: rot hoe je moeder reageert. En dat roken kan echt niet!

En heeft nou niemand mijn kleine lettertjes gelezen? Ik had toch op z'n minst een 'belachelijk' verwacht .

Dankjulliewel dames! ben op werk dus tukkie gaat niet lukken!
ik doe het gewoon rustig aan...

echt lief trouwens een collega is op vakantie geweest in Italie en heeft een leuke winter pakje voor onze uk mee genomen!

Ach ik begrijp haar al heel lang niet meer. Ik heb nog lang geprobeerd het wel te begrijpen maar ik ben daar de afgelopen maanden maar mee opgehouden, na 3 jaar. Ik baal er wel van dat mijn relatie met haar zo rot is, ze is toch de oma van ons kindje. Het is ook niet altijd zo geweest...
Ik kijk ook best wel op tegen de tijd die komen gaat als ons kindje er is. Mijn moeder kan dan zo overdreven doen, en rondroepen dat ZIJ de oma is, bladiebla.
Ik vind het ook nooit zo leuk dat als mn kindje druk is en ik laat dat vallen, dat ze dan zegt 'ja jij was ook zo vreselijk druk dus maak je borst maar nat!'. En dan krijg ik alle verhalen van hoe zwaar ze het wel niet heeft gehad nadat ik geboren was, want ik moest een spreibroek aan, en ik sliep tot wat voor leeftijd dan ook niet door, etc. Alsof ik zo vreselijk was ofzo. Maargoed, komt tijd, komt raad...

Bitterend: Wat enorm fijn, een goede SEO!!! En inderdaad, kun je geen tukkie doen? *edit* Nee, op werk dus... inderdaad lekker rustig aan doen!!

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 10:16 schreef Fee-nix het volgende:

[..]

Ah ok, dat is ook wel een hele batterij aan klachten inderdaad. Maar wat je zelf al zegt: volgens mij is de VK de aangewezen persoon om dit allemaal bij aan te geven. Zij zal wel weten waar je iets mee moet en wat er gewoon bij hoort.

En ook ik ga dit keer goed met hubby doorspreken wat ik wel en niet wil. Helpt denk ik ook wel dat we samen de cursus hypnobirthing gaan doen. Daar wordt ook veel aandacht besteed aan de rol van de man. Vorige keer had ik ook echt wel veel steun aan hem hoor, gewoon z'n aanwezigheid. Maar hij was al net zo mondig als ik (niet dus).

En dat schoonmoeder als eerste de baby zou zien: waaaahhhh no way . _{Ik heb toch al veel moeite met hoe ze reageert op deze zwangerschap. Mijn eerste is een jongetje, dus nu zegt ze de hele tijd: 'nou meid, ik help je heel hard hopen dat het deze keer een meisje is'. Pffff..... en mij maakt het dus echt niks uit, maar dat wil er bij haar niet in. Een meisje is immers veeeeeeel leuker voor de moeder en moeders met twee jongetjes zijn 'zielig'. (Ook leuk dat ze dat zegt waar haar eigen zoon bij staat). Oja en haar eigen dochter heeft een 'bevoorrechte positie', want haar eerste was een meisje. En zo te horen maakt het dan niet meer uit wat je daarna krijgt.}

nahjaaaaaaaaa
klinkt bijna als bij muslims! daar hebben jongens een bevoorrechte positie!
een man is meer waard dan een vrouw...was ook vroeger zo in de oude testament...als je geen zzoon kon krijgen ging je man een nieuwe meisje nemen die hem wel een zoon kon geven

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 10:43 schreef Fee-nix het volgende:

En heeft nou niemand mijn kleine lettertjes gelezen? Ik had toch op z'n minst een 'belachelijk' verwacht .

Ik was het nog even aan het verwerken. Kan me er echt niks bij voorstellen. Tuurlijk, hartstikke leuk als je een jongetje én een meisje krijgt, maar kan me dus niets voorstellen bij het hele: meisjes zijn leuker voor moeders. Als je er dan eenmaal een hebt maakt het daarna niet meer uit, etc.

Sommige mensen.

Miss Jones : wat heftig zeg.. Sterkte en hopelijk werken de remmers!

Redelijke nacht gehad hier, 2 a 3 keer wakker geworden door last van mijn maag. Niet eens meer waard om te melden aangezien het de orde van de dag is Vandaag dus lekker rustig aan doen, thuis even wat rommelen en opruimen. Vanavond naar de nieuwe Harry Potter om 00:01. Wie weet wekt het wel de bevalling op

Oh, en Fee-nix, jouw schoonmoeder:

Ik ben trouwens uitgerekend op de dag dat de kermisweek hier begint. Hoe vaak we al te horen hebben gekregen: 'Jeeeeetje wel slecht gepland zeg, gewoon met de kermisweek!'.
Manlief zegt dan gewoon: 'Tja, maarja ons eerste kindje ging dood, anders hadden we in april al ouders geweest'. En dan houden ze hun mond wel
Kinderen kies je toch gewoon voor, ongeacht wanneer ze geboren worden?!

Wat een rare mensen die zeggen dat je de uitgerekende datum slecht gepland hebt wtf, dat plan je toch niet