Zwangerschap en geboorte deel 800

MissJones veel sterkte en ik ga keihard duimen dat je meisje nog lekker blijft zitten

Blerk, wakker worden met maagzuur is niet tof
Maar dan ga ik er ook maar uit, de vakantie is afgelopen, dus vanaf vandaag weer een paar weken werken...

Das niet fijn Nirak... maar ach nog 7 weken werken voor je en dan heb je alweer verlof! (toch?)

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 06:57 schreef Susie het volgende:
maar ach nog 7 weken werken voor je en dan heb je alweer verlof! (toch?)

Wel een luxe hoor... ik moet nog 9 weken voor mijn verlof... klinkt nog veel, maar toch ook niet! Brrrr, komt allemaal wel erg dichtbij inmiddels

Ben ik vergeten om het aanmeldformulier van die zwangerschapsgym op de post te doen.
Weet eigenlijk wel waarom omdat ik nog steeds twijfel of het wel nuttig is, of leuk is.
Er staat in de brief neem een kussen mee?
Is zo'n cursus nu zo slaapverwekkend of ga je alleen maar slome oefeningen doen en het halve uur vol zitten te puffen of wat?

ik ga echt niet zwangerschapsgymen, ga dan lekker zwemmen joh

Ik doe wel zwangerschapsgym, ik vind het wel gezellig en je krijgt ook wel nuttige tips wat betreft het bekken. En ach, een boel is ook gewoon gepraat. De meesten in mijn groep zijn al moeder dus het is echt een kloekengroepje (en zo ben ik zelf helemaal niet!) maar ik luister gewoon en probeer hier en daar allerhande tips te krijgen.
Plus het is fijn als je hoort dat je in bepaalde dingen niet alleen staat.

MJ: Wat ontzettend rot zeg, ik duim heel hard voor je!!

Wat betreft bevallen: Ik zou heel graag thuis willen bevallen in bed. Geen idee of ik het stil wil hebben of niet, ik kan me zomaar voorstellen dat ik liedjes ga neurieen om de pijn weg te puffen oid. Ik zie wel. Ik heb echt geen idee en ik gok dat het toch anders gaat dan ik nu denk dat het kan gaan.
Ik begin wel steeds meer de kriebels te krijgen, ook al moet ik nog hooguit iets minder dan 12 weken (en minimaal 7 weken ) komt alles wel akelig dichtbij. Ik heb een verleden waar ik paniekaanvallen heb meegemaakt (sowieso een jaar lang bijna elke dag continu paniek in mn hoofd) dus de paniek komt nu weer een beetje om de hoek kijken. Vind ik niet leuk.
Ik weet dat ik me niet druk moet maken of ik wel of geen goede moeder zal zijn etc., wat ik van mijn ervaring in november heb geleerd is dat zodra mn kindje geboren is, de knop onmiddelijk om gaat. Maar toch he... ik vind het toch wel eng

Afgelopen weekend weggeweest trouwens, kostte me vanochtend echt enorm veel moeite om weer op te staan om naar werk te gaan... nouja, na vandaag nog maar 18 dagen werken!!!!

Lekker dat jullie kunnen aftellen met werken Nirak en Tap!! en Susie; dat schiet ook al op zeg!!

zwangerschaps heb ik de 1e keer wel gedaan en wat leuke contacten mee opgedaan, maar zie nu zo de toegevoegde waarde niet meer. Puffen kan ik inmiddels wel en de oefeningen ken ik nog wel...

ik heb zo ook weer een controle-afspraak met de VK.

Hoe is het met jou gegaan van8 MissJ?

en Aventura en Cyntia? alles nog steeds rustig??

MJ! Nog geen rust voor je dus...
Hopelijk helpen de weeenremmers en blijft je meisje nog minstens een week of 13 zitten hoor!

goedemorgen allemaal. Ff snel een berichtje voor het ontbijt! Had weer een hoop bij te lezen, jullie praten ook zo snel .

bitterend, brrrr ik hou ook niet van vliegmieren. Hoop dat ze wegblijven! Je man/vriend is een held met z'n stofzuiger .

Evenstar een jongen!! Leuk!!

Octo, heftig verhaal zeg, als je gewicht ineens zo extreem de andere kant op slaat.

MJ, meid het zit je niet mee!! Op z'n zachtst gezegd...Ik duim voor je dat je meiske nog minstens een aantal weken blijft zitten.

Wat betreft bevalplan: wil ik ook gaan maken.
Vorige keer is me niet in mijn kouwe kleren gaan zitten zeg maar. (EMDR therapie gehad om het te verwerken).

Ik wil dit keer sowieso niet meer ingeleid worden. Mijn lijf reageerde daar gewoon totaal overspannen op (qua hoeveelheid weeen) terwijl er geen ontsluiting kwam.

Ik wil het wel heel graag op de natuurlijke manier proberen (moet in het ziekenhuis, maar dat vind ik niet erg), maar als dit kindje weer besluit tot de 42 weken te blijven zitten, dan wil ik een keizersnee.

MJ, wat klote... ik hoop zo dat het weer rustig wordt in je buik en dat je meisje nog een flink aantal weken kan groeien. Mijn gedachten zijn bij jou en je meisje!

Zo, vandaag 40 weken zwanger. Alles rustig. Supergoed geslapen!

Over vakantie nemen voor je verlof, ik heb geleerd. 1,5 week voordat mijn verlof inging, ging ik trouwen. Ik nam toen ook een paar dagen vrij. Daarna moest ik nog 4 dagen werken, dit waren de langste werkdagen ooit. Kon niet goed uit bed komen, concentreren lukte me niet en het interesseerde me allemaal echt geen bal meer. Mocht er een volgende keer komen, dan ga ik in een ruk door...Als ik in die negen maanden op vakantie ga, dan ik de eerste vier maanden want toen voelde ik me opperbest. Daarna werd alles een stukkie minder.

En ja de bevalling, zoals ik volkomen offtopic in het buikendraadje ook al zei, ik heb er niet aan gedacht een plan te maken. Dit omdat ik toch naar het zkh moet en je toch niet weet hoe dingen gaan lopen. Het is mijn eerste keer, dus ik heb een houding van: haal dat kind er gezond en wel uit en zorg ervoor dat ik ook gezond en zo min mogelijk beschadigd uit de strijd kom. Als het zo uitkomt dan ook met zo min mogelijk pijn.
Echt, ik wil nu gewoon dat-ie geboren wordt.

MJ, meis toch, wat een bagger krijg je op je af zeg... Rust goed uit, zorg goed voor je kleine meidje! En beterschap/sterkte!

Damn...MJ wat ontzettend kut.
Hopelijk werkt de bedrust en blijft je kleine meid nog even lekker zwemmen in je buik.
Heel veel sterkte voor jou en je partner

Aventura, dat had ik ook hoor, de eerste keer. Wist niet wat ik wilde eigenlijk, ja gezond bevallen.

Maar je kunt wel kleine dingetjes opschrijven. Zoals dat je graag je kindje bij je wilt na de geboorte. Lijkt zo vanzelfsprekend en ik had daar ook hele romantische ideeen bij. Maar toen het een keizersnede werd, werd hij gewoon meteen meegenomen. Ik heb even mogen gluren, maar dat was het dan. Pas op de kamer kwam hij aangekleed en wel bij me. Dat heb ik echt als een gemis ervaren. En het schijnt dat als je ernaar vraagt dat ze daar vaak best rekening mee kunnen houden bij een keizersnee. (En nou denk je: ja keizersnee, ver van mijn bed show... maar dat dacht ik ook...)

Hier blijft er eentje zoeken naar oorzaken van haar klachten. Gisteren urine ingeleverd wegens een mogelijke blaasontsteking. Geen ontstekingscellen gevonden maar wel een licht spoortje glucose.
Afspraak voor donderdagochtend gemaakt voor vingerprikje om bloedsuiker te bepalen. Meteen gevraagd om te kijken naar HB.
Vanmorgen op verzoek van vrouwlief weer gebeld naar de huisarts om te vragen naar labopdracht om ook B12 en Folium te controleren.

Scorpionsworld, waar maakt ze zich dan zoveel zorgen om? Wat zijn haar klachten? Lijkt me vervelend voor haar als je er niet rustig onder kunt blijven (en ook wel een beetje voor jou).

MJ, heel veel sterkte. Ik vind het knap van je dat je je zo sterk houdt. Hoop dat de bedrust en de remmers ervoor zorgen dat je meisje nog een flink aantal weken blijft zitten.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:20 schreef Fee-nix het volgende:
Aventura, dat had ik ook hoor, de eerste keer. Wist niet wat ik wilde eigenlijk, ja gezond bevallen.

Maar je kunt wel kleine dingetjes opschrijven. Zoals dat je graag je kindje bij je wilt na de geboorte. Lijkt zo vanzelfsprekend en ik had daar ook hele romantische ideeen bij. Maar toen het een keizersnede werd, werd hij gewoon meteen meegenomen. Ik heb even mogen gluren, maar dat was het dan. Pas op de kamer kwam hij aangekleed en wel bij me. Dat heb ik echt als een gemis ervaren. En het schijnt dat als je ernaar vraagt dat ze daar vaak best rekening mee kunnen houden bij een keizersnee. (En nou denk je: ja keizersnee, ver van mijn bed show... maar dat dacht ik ook...)

Beleid bij een ' gewone' bevalling in ons zkh is dat je je kind meteen op je borst krijgt en het daar een uur blijft liggen. Bij een ks maak je even kennis, maar het kind wordt wel snel meegenomen omdat de temperatuur in een ok te laag is. Ik geloof wel dat hij of zij na de check door de kinderarts niet meteen wordt gewassen maar dat-ie in een doek wordt gewikkeld en zo bij de vader mag liggen.

Ik hoop dat ik niet te erg overdonderd word door alles, dat is vaak het grootste probleem en dat lees ik ook steeds bij de bevallingsverhalen. Het gevoel geen regie te hebben, dat er allerlei dingen met je gebeuren. Ik weet het allemaal ook niet van te voren, maar ik ben in elk geval blij dat ik me wel heb laten voorlichten mbt. bevallen in mijn zkh. Hierdoor weet ik hoe men tegenover bepaalde dingen staat. Ruggenprik is je eigen keus, kan dag en nacht en bv. borstvoeding staat hoog in het vaandel (who-certificering en speciaal opgeleid personeel). Het personeel wat ik al heb meegemaakt is ook zeer vriendelijk. Ben al een keer aan de ctg geweest en ik werd toen al zo kundig en lief benaderd! Dat alles geeft me vertrouwen.

@scorpionswordl, is je vrouw niet een beetje te nerveus? En waarom moet jij voor haar bellen? Soms kun je maar beter niet teveel dingen lezen of willen laten onderzoeken. Mondig zijn als patient is natuurlijk prima, maar wellicht is er bij je vrouw meer aan de hand. Misschien een keer eencextra gesprek inplannen met julie vk (of gynaecoloog) om alle zorgen en problemen eens door te nemen?

Aventura, dat lijkt me ook heel goed inderdaad! Dat je weet hoe je ziekenhuis omgaat met bevallingen en alles eromheen. Dat was toen niet in mij opgekomen helaas...

Verder denk ik dat bij zowat elke bevalling geldt: verwacht het onverwachte. Je kan er toch niks over zeggen.

Lief personeel scheelt een hoop! Ik had helaas een boer van een gyn, maar het verplegend personeel op de afdeling was gelukkig allemaal superlief.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:05 schreef Aventura het volgende:
Zo, vandaag 40 weken zwanger. Alles rustig. Supergoed geslapen!

Over vakantie nemen voor je verlof, ik heb geleerd. 1,5 week voordat mijn verlof inging, ging ik trouwen. Ik nam toen ook een paar dagen vrij. Daarna moest ik nog 4 dagen werken, dit waren de langste werkdagen ooit. Kon niet goed uit bed komen, concentreren lukte me niet en het interesseerde me allemaal echt geen bal meer. Mocht er een volgende keer komen, dan ga ik in een ruk door...Als ik in die negen maanden op vakantie ga, dan ik de eerste vier maanden want toen voelde ik me opperbest. Daarna werd alles een stukkie minder.

En ja de bevalling, zoals ik volkomen offtopic in het buikendraadje ook al zei, ik heb er niet aan gedacht een plan te maken. Dit omdat ik toch naar het zkh moet en je toch niet weet hoe dingen gaan lopen. Het is mijn eerste keer, dus ik heb een houding van: haal dat kind er gezond en wel uit en zorg ervoor dat ik ook gezond en zo min mogelijk beschadigd uit de strijd kom. Als het zo uitkomt dan ook met zo min mogelijk pijn.
Echt, ik wil nu gewoon dat-ie geboren wordt.

Een plan vond ik ook niet nodig, maar ik heb wel een aantal dingen goed met schaap doorgesproken. Gewoon om te zorgen dat hij wist wat ik belangrijk vond, voor het geval ik dat dadelijk niet meer zou kunnen zeggen (pijn, verdoving, ks, whatever). Hij moest mijn spreekbuis kunnen zijn, zeg maar. En dan ook dingen besproken als: als ik om wat voor reden dan ook niet meteen bij de baby kan zijn (ks met narcose bijvoorbeeld) dan wil ik niet dat anderen ((schoon)ouders) haar al hebben gezien en vastgehouden. Ik wil zelf eerst kennismaken, samen met schaap. Het lijkt heel voor de hand liggend, maar dat is het niet.

Heel veel sterkte MJ!

21 weken is erg vroeg om weeën te moeten onderdrukken. Ik heb iemand gekend bij wie het ook 7 weken moest onderdukt worden, en dat was toch vooral mentaal zwaar afzien, maar ze heeft zich erdoor gevochten en het is nbu een supergezond kindje.

Gelukkig kunnen ze tegenwoordig erg veel! Hopelijk ben je goed omringd!

quote:

Op dinsdag 12 juli 2011 09:23 schreef Fee-nix het volgende:
Scorpionsworld, waar maakt ze zich dan zoveel zorgen om? Wat zijn haar klachten? Lijkt me vervelend voor haar als je er niet rustig onder kunt blijven (en ook wel een beetje voor jou).

Van alles eigenlijk. Hoofdpijn, duizeligheid, bloeddruk wat aan de lage kant, troebel zicht, pijn in de onderbuik met uitstraling naar de rug, spierkrampen in armen en benen, etc.
Het is een beetje een combinatie denk ik van haar schildklieraandoening, zwangerschap en zeer beperkt dieet van wat ze kan eten.