Samenwonen, zij trekt bij mij in mijn huis

Dat ze erfgenaam is als hij overlijdt wil niet zeggen dat het huis ook gelijk onderdeel van een gezamenlijke boedel is, en zij dus na een half jaar bijdragen in de kosten ook recht heeft op het huis of de overwaarde.
Dat hoeft zelfs bij een huwelijk op huwelijkse voorwaarden niet zo te zijn, in dat geval hoogstens op de helft van de overwaarde opgebouwd gedurende het huwelijk.

quote:

Op vrijdag 15 juli 2011 08:55 schreef covie het volgende:
Als je pas een jaar samen bent en gaat samenwonen snap ik best dat je alles een beetje gescheiden wilt houden. Een jaar is maar kort en er zijn veel stellen die toch uit elkaar gaan wanneer ze gaan samenwonen.

Maar TS komt wel erg zakelijk over alsof er geen sprake van liefde is.

Ik snap niets van die instelling, waarom zou je liefdevol over moeten komen in een forum over Werk, Geldzaken en Recht? Het gaat hier om de zakelijke kant. De liefde van TS en zijn partner hebben wij niets mee te maken.

quote:

Ik vind het vreselijk om te horen dat TS zelfs als hij dood gaat zijn partner op zoek moet naar een flatje.

Het is toch niet zo vreemd dat in een prille relatie, als TS dood gaat, het niet betekent dat zijn partner in een te groot te duur huis blijft wonen? Verhuizen is geen doodvonnis hoor.

quote:

Dus ook al ben je in 2025, 15 jaar samen dan nog gun jij je ouder het huis meer dan de liefde van je leven?

Aannames, daar heeft TS niets over gezegd. Misschien gaan ze ooit wel verhuizen en kopen ze dan wel samen een huis. Of trouwen. Of wat dan ook. Je valt een hypothetisch spookbeeld aan.

quote:

Op zondag 10 juli 2011 14:56 schreef nikky het volgende:
Waarom heb je de voorkeur dat je ouders je huis erven en niet dat je geliefde erin blijft wonen?

Je houdt echt van der he?

Lol.

Niet normaal hoe TS hier afgebrand wordt...

Ik heb ook een huis en mijn vriendin woont bij mij, volgens ongeveer hetzelfde principe.
Ik betaal de aflossing en spaardeel van hypotheek. De rest gaat 50/50, of naar rato als de inkomsten meer gaan afwijken.

Ik snap niets van al die mensen roepen dat degene die bij iemand met een huis intrekt 'nog minder rechten dan een huurder heeft'.

Als alles goed gaat, kopen we straks samen een huis probleem opgelost.

Gaat het niet goed, gaan we uit elkaar of ga ik dood... dan zal ze een andere plek moeten zoeken om te wonen. Dat risico kunnen wij als kinderloze twintigers echt wel nemen.

Wat heb je aan 'huurders' rechten als je relatie over is? Lekker nog een paar maanden in hetzelfde huis blijven wonen, omdat je dat recht nou eenmaal hebt?

Daarnaast snap ik die mensen die moord en brand schreeuwen over dat de inwonende partij rente zou betalen, maar geen recht heeft op een deel van het huis ook niet.
Ze betaald toch gewoon voor het woongenot.
De eigenaar loopt wel al het risico, zeker in tijden van crisis. Willen die roeptoeters ook meebetalen aan de 'onderwaarde' door dalende huizenprijzen?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:13 schreef Offtrack het volgende:
Willen die roeptoeters ook meebetalen aan de 'onderwaarde' door dalende huizenprijzen?

Sterker nog, dat doe ik al jaren.
Natuurlijk wil je dat dan. Het gaat helemaal niet om risico, het gaat om het eigenaar zijn.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:13 schreef Offtrack het volgende:
Als alles goed gaat, kopen we straks samen een huis probleem opgelost.

En als je TS hebt gelezen, is hij niet genegen straks samen te kopen.

quote:

Wat heb je aan 'huurders' rechten als je relatie over is? Lekker nog een paar maanden in hetzelfde huis blijven wonen, omdat je dat recht nou eenmaal hebt?

Nou eh, ik weet niet waar jij woont, maar hier is het onmogelijk binnen een dag een woning te vinden, laat staan voor een redelijke prijs. Door zo'n clausule kun je in ieder geval zoeken naar een woning zonder met je spullen op straat te staan. Zo gek is dat toch niet?

quote:

Op zondag 10 juli 2011 16:27 schreef Piger het volgende:
Wat is het probleem van het betalen van de helft van de rente? Ze had anders ook huur moeten betalen en daarnaast profiteert ze van de aflossingen omdat de rente daardoor daalt. Ik snap het gezeur niet zo.

Kan me verder voorstellen dat je niet meteen je hele huis wilt weggeven, maar kan me voorstellen dat je de hele erfenis over een aantal jaar toch naar haar gaat overzetten als het allemaal wat zekerder is.

Dit vind ik altijd zo'n rare redenatie. Als je gaat samenwonen, ga je er toch vanuit dat je bij elkaar blijft? Dat is toch geen lichte beslissing die je zomaar even neemt? Ik ben gaan samenwonen met mijn vriend (inmiddels zo'n 3 jaar geleden) met de gedachte dat we samen oud zouden worden. We hebben dan ook direct een testament opgesteld waarin we alles aan elkaar nalaten (dit om te voorkomen dat bij een eventueel overlijden zijn ouders mij niets meer geven/gunnen of andersom, helaas hebben we hier voorbeelden van gezien in onze omgeving).

That being said, je moet natuurlijk wel verstandig blijven. We hebben dus wel een samenlevingscontract opgesteld - maar gewoon een simpele 'mochten we uit elkaar gaan, dan gaan alle bezittingen netjes door twee, inclusief spaargeld e.d.'.

Maar goed, ik begrijp mensen ook al niet goed die bijvoorbeeld geen gezamenlijke (spaar)rekeningen hebben.. het doel is toch SAMEN te wonen - dat is toch echt iets anders dan 'toevallig in hetzelfde huis wonen maar je eigen gang blijven gaan'.

Dus, tips voor ts:
- Stel wel een samenlevingscontract op - gewoon zodat alles geregeld is, mochten jullie nog eens uit elkaar gaan (ook al denk je nu dat jullie dat volwassen kunnen regelen, je weet maar nooit hoe iemand zich gedraagt in zo'n situatie).
- Regel in een testament in ieder geval wat je wilt dat er gebeurt met het huis, je geld en je bezittingen na je overlijden. Beetje sneu als álles naar je ouders gaat na je dood. Nogmaals, dit hebben wij zien gebeuren bij kennissen van ons - zij dachten: 'ach, we gaan volgend jaar trouwen, dan is alles vanzelf geregeld'. Helaas kwam hij te overlijden voor hun huwelijk, waarna de ouders werkelijk álles van hem (zelfs zijn kleren, playstationspelletjes e.d.!) hebben ingenomen, en haar de boodschap gaven: 'we hebben het huis verkocht, je moet eruit'. Punt. Zorg in ieder geval dat je vriendin datgene krijgt wat je haar wilt nalaten.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:25 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

En als je TS hebt gelezen, is hij niet genegen straks samen te kopen.

Okee, ik weet niet voor hoelang TS van plan is de situatie zo te laten, maar voor jonge mensen zonder kinderen kan deze situatie prima voor een paar jaar lijkt me.

quote:

Nou eh, ik weet niet waar jij woont, maar hier is het onmogelijk binnen een dag een woning te vinden, laat staan voor een redelijke prijs. Door zo'n clausule kun je in ieder geval zoeken naar een woning zonder met je spullen op straat te staan. Zo gek is dat toch niet?

Nee okee, maar je kunt niet alle onzekerheden in het leven afdekken. Misschien ga je explosief uit elkaar en gaat ze direct weg "alles liever dan nog 1 seconde bij mij te zijn "
Ik bedoel alleen maar te zeggen dat als je op een gegeven moment uit elkaar gaat, dat toch nooit zo loopt als je ooit hebt gepland...

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:31 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Dit vind ik altijd zo'n rare redenatie. Als je gaat samenwonen, ga je er toch vanuit dat je bij elkaar blijft? Dat is toch geen lichte beslissing die je zomaar even neemt? [...]

Grotendeels wel eens met de rest van je betoog, maar niet per se met bovenstaande. Ik denk dat echt niet iedereen gaat samenwonen met dat idee van 'we blijven altijd samen'. Ik denk dat genoeg stellen eraan beginnen uit praktische overwegingen en/of met het idee 'we gaan eens kijken hoe ons dat bevalt'.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:31 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

....Helaas kwam hij te overlijden voor hun huwelijk, waarna de ouders werkelijk álles van hem (zelfs zijn kleren, playstationspelletjes e.d.!) hebben ingenomen, en haar de boodschap gaven: 'we hebben het huis verkocht, je moet eruit'. Punt....

Ik heb genoeg vertrouwen in mijn ouders wat dit betreft. Ik heb ze ook gevraagd ervoor te zorgen dat ze op een normale manier aan d'r nieuwe trieste (zonder mij..:() leven kan beginnen.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:35 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Grotendeels wel eens met de rest van je betoog, maar niet per se met bovenstaande. Ik denk dat echt niet iedereen gaat samenwonen met dat idee van 'we blijven altijd samen'. Ik denk dat genoeg stellen eraan beginnen uit praktische overwegingen en/of met het idee 'we gaan eens kijken hoe ons dat bevalt'.

Nee, ik formuleerde het verkeerd - ik snap dus niet dat mensen op basis van de door jou genoemde redenen gaan samenwonen. Ik weet wel dat er mensen zijn die dat doen, maar dat begrijp ik dus niet .

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:35 schreef Offtrack het volgende:

[..]

Ik heb genoeg vertrouwen in mijn ouders wat dit betreft. Ik heb ze ook gevraagd ervoor te zorgen dat ze op een normale manier aan d'r nieuwe trieste (zonder mij..:() leven kan beginnen.

Ik heb dat vertrouwen ook in mijn ouders, maar mensen die verblind zijn door verdriet, doen nogal eens rare dingen..

En daarbij: heb je dat vertrouwen ook in haar ouders, mocht zij komen te overlijden en de situatie andersom zijn?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:35 schreef Offtrack het volgende:

[..]

Ik heb genoeg vertrouwen in mijn ouders wat dit betreft. Ik heb ze ook gevraagd ervoor te zorgen dat ze op een normale manier aan d'r nieuwe trieste (zonder mij..:() leven kan beginnen.

Onverstandig besluit. Zoiets kun je beter goed zelf regelen. Zou het als vriendin ook niet willen.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:38 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Nee, ik formuleerde het verkeerd - ik snap dus niet dat mensen op basis van de door jou genoemde redenen gaan samenwonen. Ik weet wel dat er mensen zijn die dat doen, maar dat begrijp ik dus niet .

Aan de andere kant kun je gaan samenwonen met het idee: 'dit is voor altijd' en na een jaar gillend weglopen omdat het zo tegenvalt.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:39 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Ik heb dat vertrouwen ook in mijn ouders, maar mensen die verblind zijn door verdriet, doen nogal eens rare dingen..

En daarbij: heb je dat vertrouwen ook in haar ouders, mocht zij komen te overlijden en de situatie andersom zijn?

Ik zie deze 'makkelijke' manier van samenwonen als iets tijdelijks. En het vertrouwen dat het goed komt met haar is voor mij (en voor haar) voorlopig genoeg.

Als de situatie andersom was zou ik niet graag afhankelijk zijn van haar ouders. Maar dat zou ik dan ook niet zijn. Ik pak gewoon mijn spullen en alles van haar wat ze me gunnen en ga uithuilen en opnieuw beginnen. Maar dat is niet de situatie.

Ik ga sowieso voorlopig niet dood statistisch gezien, dus heb ik dit nu nog kleine risico wat mij betreft afdoende afgedekt. Als we ouder zouden zijn en er zouden meer belangen spelen... tsja.. dan regel je het anders.
Voorlopig voldoet dit.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:35 schreef Offtrack het volgende:

[..]

Ik heb genoeg vertrouwen in mijn ouders wat dit betreft. Ik heb ze ook gevraagd ervoor te zorgen dat ze op een normale manier aan d'r nieuwe trieste (zonder mij..:() leven kan beginnen.

Het gaat niet om hoe lief je ouders wel niet zijn.
Als je het niet regelt, klopt de fiscus gewoon bij je ouders aan. En dan mogen ze afrekenen, ook als zijn ze heel lief.
Erfbelasting voor je ouders : 30 tot 40 % (en kunnen ze dat contant betalen? zo niet, dan moeten ze het huis verkopen...)
Erfbelasting voor je partner: Vrijstelling tot 6 ton.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:41 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Aan de andere kant kun je gaan samenwonen met het idee: 'dit is voor altijd' en na een jaar gillend weglopen omdat het zo tegenvalt.

Tuurlijk, dat is ook zo. We zijn ook daarom zo verstandig geweest om alles dus wél te regelen . Maar het ging mij om de instelling waarmee je gaat samenwonen. Naar mijn idee moet je dat gewoon alleen doen als je echt denkt dat je samen oud gaat worden.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:32 schreef Offtrack het volgende:
Nee okee, maar je kunt niet alle onzekerheden in het leven afdekken. Misschien ga je explosief uit elkaar en gaat ze direct weg "alles liever dan nog 1 seconde bij mij te zijn "
Ik bedoel alleen maar te zeggen dat als je op een gegeven moment uit elkaar gaat, dat toch nooit zo loopt als je ooit hebt gepland...

Nee, niet alle onzekerheden, dat klopt, maar een dak boven je hoofd is toch wel zo'n zekerheid die je op een relatief simpele manier af kan dekken. En het kan dat de partner wegrent met een 'ik wil je nooit meer zien of horen', maar da's dan eigen keus en toch iets anders dan zonder rechten op straat worden gegooid.

Ik hoop dat er sprake is van liefde...en OK, van liefde kun je niet leven, bovenal moet alles fair zijn voor beide partijen; de vraag is: wat is fair voor beiden?
Ik heb het nooit geweten..
Ikzelf ben eigenaar van een huis (ttz de bank) en en heb 2 jaren geleden een

gescheiden man leren kennen . Heb nooit een bijdrage gevraagd !
Tot 6 maanden geleden; ik vond het tijd om te bespreken..."hij was gene prater" zei hij.
Uiteindelijk krijg ik 2 maanden geleden te zien dat mijn vriend 300 euro gestort heeft op mijn rekening. Ik heb hierover willen praten; wat dit alles inhield? of dit bedrag vast lag?...
Meneer kon niet praten...na een hevige discussie is hij vertrokken, zomaar....niks meer van gehoord.
Hij heeft hier 2 jaren kost en inwoon(wasplas,strijk, eten,..) GRATIS gehad....en moet ik nu aannemen dat liefde belangrijker is dan hier over te zeveren? Ik noem dit misbruik van de goedheid van een mens en spelen met het leven..van mijn kinderen.
EEN SCHANDE

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 20:06 schreef lochness het volgende:
Ik hoop dat er sprake is van liefde...en OK, van liefde kun je niet leven, bovenal moet alles fair zijn voor beide partijen; de vraag is: wat is fair voor beiden?
Ik heb het nooit geweten..
Ikzelf ben eigenaar van een huis (ttz de bank) en en heb 2 jaren geleden een

gescheiden man leren kennen . Heb nooit een bijdrage gevraagd !
Tot 6 maanden geleden; ik vond het tijd om te bespreken..."hij was gene prater" zei hij.
Uiteindelijk krijg ik 2 maanden geleden te zien dat mijn vriend 300 euro gestort heeft op mijn rekening. Ik heb hierover willen praten; wat dit alles inhield? of dit bedrag vast lag?...
Meneer kon niet praten...na een hevige discussie is hij vertrokken, zomaar....niks meer van gehoord.
Hij heeft hier 2 jaren kost en inwoon(wasplas,strijk, eten,..) GRATIS gehad....en moet ik nu aannemen dat liefde belangrijker is dan hier over te zeveren? Ik noem dit misbruik van de goedheid van een mens en spelen met het leven..van mijn kinderen.
EEN SCHANDE

Dus je kwam er pas achter dat je een uitvreter in huis had genomen toen het al te laat was? Geen prater maar hij was wel lief?

quote:

Op zondag 10 juli 2011 15:10 schreef MisterSqueaky het volgende:
Zij zou dus meebetalen aan je hypotheek, maar geen officieel schuldenaar of eigenaar worden ?

Misschien even nadrukkelijk vastleggen dat ze geen huurrechten heeft

bijdragen in huishouden = gezamenlijk eigendom verwerven, ook van een huis dat niet op haar naam staat; ook als ze de boodschappen betaalt en hij de hypotheek.

jurisprudentie ten overvloede hierover.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 20:12 schreef dr.dunno het volgende:

[..]

bijdragen in huishouden = gezamenlijk eigendom verwerven, ook van een huis dat niet op haar naam staat; ook als ze de boodschappen betaalt en hij de hypotheek.

jurisprudentie ten overvloede hierover.

Ik heb het mensen wel vaker zien beweren hier op het forum, maar nog nooit een bron gezien.

JA!!
hééééél lief en via mijn kideren de weg naar binnen vinden; en ik "stom", niet durven in het begin. Misschien ook omdat ik eerst dacht dat het niet nodig was. Maar je kent dat; ze blijven 1 dag per week slapen. Na een maand komen ze met hunne vuile was binnen. Nadien zie je dat hij reeds een huissleutel heeft toegeeigend,..
Zo dikwijls willen praten, NOOIT de mogelijkheid gekregen!
Dedjuu toch; en nu zit ik nog met een schuldgevoel. Net voor hij vertrok zei hij dat ik meer op zijn geld uit was dan zijn liefde?!?!
Begrijpe wie begrijpe kan???

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 20:18 schreef lochness het volgende:
JA!!
hééééél lief en via mijn kideren de weg naar binnen vinden; en ik "stom", niet durven in het begin. Misschien ook omdat ik eerst dacht dat het niet nodig was. Maar je kent dat; ze blijven 1 dag per week slapen. Na een maand komen ze met hunne vuile was binnen. Nadien zie je dat hij reeds een huissleutel heeft toegeeigend,..
Zo dikwijls willen praten, NOOIT de mogelijkheid gekregen!
Dedjuu toch; en nu zit ik nog met een schuldgevoel. Net voor hij vertrok zei hij dat ik meer op zijn geld uit was dan zijn liefde?!?!
Begrijpe wie begrijpe kan???

Nee, ik ken dat niet.

Maar misschien kun je er een topic over openen in R&P?

Ik ben nieuw, wat is R&P??