Soms denk ik dat ook wel, een tijdje terug ging mijn oudste ergens spelen voor het eerst, de moeder vroeg me of ik nog ergens rekeing mee moet houden.
ehm nee, ze was verbaasd en vroeg nog eens voor de zekerheid "Geen allergien, angsten of wat dan ook?" nee, ze heeft gewoon niks, beide kinderen niet.
Ze was oprecht verbaasd daar over.
Als hier een kindje voor het eerst komt spelen vraag ik voortaan ook altijd of ik ergens rekening mee moet houden.
Maar aan de andere kant, er zijn helaas veel kinderen die iets hebben en dat is al vervelend genoeg, denk alleen dat te veel nadruk daar op leggen niet altijd het juiste is, ik ken een gezin waarvan zowel moeder als vader iets hebben en alle 3 de kinderen ook en dat is ook haast het enige waar over gepraat wordt, over hun mankementen, lijkt me niet de juiste manier aangezien dan de "aandoening" te belangrijk wordt in het leven.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."