Wajong uitkering en eigenwaarde. #5

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:35 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Je hebt onder je niveau en onder je niveau he?
Het is niet òf directrice bij de Nederlandse Bank òf zakjes in dozen stoppen achter de lopende band.
Van dat laatste zou ik véél ongelukkiger worden dan van thuis zitten. Gelukkig is er voor de meeste mensen een keuze. Kassajuf bij de supermarkt, advies over planten bij het tuincentrum, reeksen getallen overnemen van formulieren zou ik allemaal stukken minder erg vinden. Ik zou ws niet elke dag met plezier naar mijn werk gaan, maar ik zou het kunnen volhouden.
Lange tijd maandelijks ander simpel werk zou ik ook kunnen, maar er moet toch echt wel íets zijn dat me 'aanspreekt' Ik kan me eerlijk gezegd maar moeilijk voorstellen dat er mensen zijn die niet zoiets hebben van: Dàt werk zou ik echt niet jaren kunnen doen...

Dan blijft de vraag toch overeind? Zoals je zegt, het is niet of maximaal of minimaal, maar er ergens tussen in. Maar dat moet je dan wel willen, want als het niet is op het niveau waar je op gestudeerd hebt of niet datgene is waarvoor je gestudeerd is, en je zegt dan 'dat wil ik allemaal niet want daar heb ik niet voor geleerd/ te min' terwijl je het fysiek niet kunt opbrengen om aan de verplichtingen van een dergelijke baan te voldoen dan zul je toch iets 'minders' moeten accepteren.

Als je dat niet doet, dan wil je ook helemaal niet zo hard werken als dat je dan roept (niet jij, maar in het algemeen).

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:33 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Mee eens, maar ik heb het over de mensen hier, die claimen dat ze heel graag willen werken, want thuis zitten is maar niks maar ja 'ze komen er maar niet tussen want werkgevers blablabla'. Die mensen, die dus aangeven heel graag te willen werken, en niet thuis willen zitten, daar heb ik 't over

Ok ik snap het, brother.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:38 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Dan blijft de vraag toch overeind? Zoals je zegt, het is niet of maximaal of minimaal, maar er ergens tussen in. Maar dat moet je dan wel willen, want als het niet is op het niveau waar je op gestudeerd hebt of niet datgene is waarvoor je gestudeerd is, en je zegt dan 'dat wil ik allemaal niet want daar heb ik niet voor geleerd/ te min' terwijl je het fysiek niet kunt opbrengen om aan de verplichtingen van een dergelijke baan te voldoen dan zul je toch iets 'minders' moeten accepteren.

Als je dat niet doet, dan wil je ook helemaal niet zo hard werken als dat je dan roept (niet jij, maar in het algemeen).

Ik vind het overkomen alsof je ELKE baan zou moeten aannemen, wat me niet bepaald wenselijk lijkt.

Ik kan me ook goed voorstellen dat het hebben van een Wajong en het commentaar dat veel mensen erop hebben slecht kan zijn voor je zelfvertrouwen. Als je maar vaak genoeg hoort dat je een aansteller bent en dat je je uitkering niet verdient, kan het best zijn (zeker als je emotionele problemen hebt) dat je daardoor nog dieper in de put komt. Er zijn volgens mij wel degelijk psychische problemen waarmee je wel degelijk (tijdelijk) niet kunt werken en ik vind het vrij kortzichtig om dat niet te erkennen. Ik denk echter wel dat het meestal om tijdelijke problemen zal gaan.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:44 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Ik vind het overkomen alsof je ELKE baan zou moeten aannemen, wat me niet bepaald wenselijk lijkt.

Ik kan me ook goed voorstellen dat het hebben van een Wajong en het commentaar dat veel mensen erop hebben slecht kan zijn voor je zelfvertrouwen. Als je maar vaak genoeg hoort dat je een aansteller bent en dat je je uitkering niet verdient, kan het best zijn (zeker als je emotionele problemen hebt) dat je daardoor nog dieper in de put komt. Er zijn volgens mij wel degelijk psychische problemen waarmee je wel degelijk (tijdelijk) niet kunt werken en ik vind het vrij kortzichtig om dat niet te erkennen. Ik denk echter wel dat het meestal om tijdelijke problemen zal gaan.

Uiteraard zijn die er. Wat denken je van psychotische mensen of veel mensen die schizofrenie hebben. Ook ernstig depressieve mensen - die daarnaast ook zeer moe en futloos zijn - moeten behandeld worden en niet koste wat het kost aan een kutbaantje geholpen worden. In eerste instantie zeker niet.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:47 schreef Maanvis het volgende:
PS: Als je WW hebt is na 1 jaar WW al het werk passend anders krijg je geen uitkering meer. Waarom zou dat bij Wajong anders moeten zijn?

Nouja, het 'probleem' van WW'ers is enkel en alleen dat ze geen werk hebben en kunnen vinden. In het andere geval is sprake van een onvermogen. Wat niet betekent dat ze nooit meer iets kunnen, maar je kunt die groepen niet aan elkaar gelijk stellen.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:49 schreef Absurditeit het volgende:

[..]

Uiteraard zijn die er. Wat denken je van psychotische mensen of veel mensen die schizofrenie hebben. Ook ernstig depressieve mensen - die daarnaast ook zeer moe en futloos zijn - moeten behandeld worden en niet koste wat het kost aan een kutbaantje geholpen worden. In eerste instantie zeker niet.

Ik zei dat dan ook als reactie op mensen die het tegengestelde beweren

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:47 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Nee het punt is nou juist dat bijna iedereen IETS kan.
PS: Als je WW hebt is na 1 jaar WW al het werk passend anders krijg je geen uitkering meer. Waarom zou dat bij Wajong anders moeten zijn?

Omdat die mensen om een heel andere reden een uitkering hebben?

Jij bent ook zo iemand die vindt dat elke doodslag hetzelfde gestraft moet worden?

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:50 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Ik vind het erg denigrerend om te spreken over kutbaantjes. Iemand die depressief is daarbij kan het best helpen om een bezigheidstherapie in de groenvoorziening te hebben. Zit die mensen nou niet op te jutten in het tegendeel..

Ja, dat ZOU kunnen, het ZOU ook kunnen dat het ze absoluut niet helpt, toch?

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:50 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Ik vind het erg denigrerend om te spreken over kutbaantjes. Iemand die depressief is daarbij kan het best helpen om een bezigheidstherapie in de groenvoorziening te hebben. Zit die mensen nou niet op te jutten in het tegendeel..

Dat zou op den duur idd prima kunnen. Maar ik had het ook bewust over ernstig depressieve mensen. Vaak zie je dat die mensen ook allerlei lichamelijke klachten hebben en letter en figuurlijk doodop zijn. Het zou heel mooi zijn als ze op den duur weer zo'n baantje aannemen, maar er zijn zeker wel geval waarbij dat in 1e instantie onmogelijk is. Ik jut helemaal niemand op, maar ik heb het idee dat jij bepaalde ziektes onderschat.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:51 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik zei dat dan ook als reactie op mensen die het tegengestelde beweren

Begreep ik, maar ik zei het meer ter ondersteuning van jouw verhaal. Ik dacht dat je dat wel fijn zou vinden.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:44 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Er zijn volgens mij wel degelijk psychische problemen waarmee je wel degelijk (tijdelijk) niet kunt werken en ik vind het vrij kortzichtig om dat niet te erkennen.

Daar ben ik het mee eens, en dat heb ik ook al meerdere keren in deze reeks beaamd dan wel zelf aangehaald, en dat dat NIET de groep is waar ik het over heb.

Mijn tante heeft een hele tijd een uitkering gehad omdat ze niet kon werken ivm psychische problemen. Ze was depressief, had allerlei vreemde fobieën...
Nu heeft ze een volledige dag in de week hulp bij het oplossen van haar problemen (Die angsten) en werkt ze drie ochtenden in de week. Simpel werk (brieven in enveloppen doen) en ze vindt het heerlijk, ze is niet bang om iets fout te doen (een van haar angsten is bv dat iemand een ongeluk krijgt ofzo doordat zij 'iets' doet, kan vanalles zijn) en heeft het gevoel dat ze weer nut heeft.
Voor haar is dit werk ideaal, al kan ze veel meer. Ze zou dat nl niet durven en dat beseft ze ook.

Het is alleen lastig uitleggen waarom ze zo lang zonder werk heeft gezeten.

edit: Ze slikt nog steeds AD btw.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 13:01 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Nou, het ging me er om dat er hier door verschillende mensen wordt geroepen dat ik hier alleen maar ben om te bashen en te trollen. Dat is dus simpelweg niet waar.

maar als ik in die situatie was omgeven door alleen maar zachte heelmeesters, dan had ik een hoop dingen die ik nu heb niet gehad, want ik had dan allerlei prikkels niet gekregen. Ik zeg niet dat ik nooit heb gezegd 'het doet pijn', maar dan zeiden mijn ouders 'ja dat is heel vervelend, maar daar moet je doorheen als je X wil kunnen'. Daar heb ik achteraf meer aan gehad dan dat ze alleen maar hadden gezegd 'ja dat is zo, arme jongen'. Dat was op dat moment misschien wel prettig geweest, maar daar had ik niks aan gehad.

Maar als je hier ook maar laat vallen dat het ook te maken heeft met je eigen instelling en hoe mensen om je heen reageren, dan mag dat absoluut niet gezegd worden en da nben je aan het trollen want ow ow ow hoe durf je zoiets te zeggen?!

nou, inhoudelijk dan. eigenlijk heb jij daar dus geen hol mee van doen gehad, maar wel je ouders. wat nou als iemand anders niet de stimulerende omgeving had die jij wel hebt gehad? draait het dus eens om, en kom dan nog eens met een reactie? ben wel benieuwd.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:51 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Ik zei dat dan ook als reactie op mensen die het tegengestelde beweren

[..]

Omdat die mensen om een heel andere reden een uitkering hebben?

Jij bent ook zo iemand die vindt dat elke doodslag hetzelfde gestraft moet worden?

Nee, daarom vind ik ook dat de wajong regeling op de schop moet. Situaties zijn niet aan elkaar gelijk. Iemand die een open rug heeft en dus vrijwel niks kan krijgt zo'n uitkering, maar ik vind dat iemand die een hoop praat over 'mezelf herhaaldelijk voorbij lopen en niet kunnen werken' maar ondertussen wel allerlei andere dingen kan doen, niet diezelfde uitkering moet krijgen, maar lager, en ook alleen maar als ze zich op een of andere manier nuttig maken en dat ook kunnen aantonen.

Ik vind het belachelijk dat iemand die echt niet kan een uitkering krijgt, en iemand die (en ik chargeer hier) een beetje vaag praat over zn psyche (dus heb ik t niet over de echt ernstige gevallen die een gevaar zijn voor zichzelf) precies diezelfde uitkering krijgt. Dat zou in mijn ogen anders moeten.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:53 schreef Absurditeit het volgende:

[..]

Dat zou op den duur idd prima kunnen. Maar ik had het ook bewust over ernstig depressieve mensen. Vaak zie je dat die mensen ook allerlei lichamelijke klachten hebben en letter en figuurlijk doodop zijn. Het zou heel mooi zijn als ze op den duur weer zo'n baantje aannemen, maar er zijn zeker wel geval waarbij dat in 1e instantie onmogelijk is. Ik jut helemaal niemand op, maar ik heb het idee dat jij bepaalde ziektes onderschat.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:57 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Daar ben ik het mee eens, en dat heb ik ook al meerdere keren in deze reeks beaamd dan wel zelf aangehaald, en dat dat NIET de groep is waar ik het over heb.

Maar over die luie donders heeft verder niemand anders het hier, behalve jij.
Of kun je iemand aanwijzen die in deze topicreeks heeft gepost en valt onder het groepje dat je wel bedoelt?

Trouwens, over welk groepje heb jij het dan?

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:58 schreef dawg het volgende:

[..]

nou, inhoudelijk dan. eigenlijk heb jij daar dus geen hol mee van doen gehad, maar wel je ouders. wat nou als iemand anders niet de stimulerende omgeving had die jij wel hebt gehad? draait het dus eens om, en kom dan nog eens met een reactie? ben wel benieuwd.

Daar heb ik geen hol mee van doen? Really? Dus toen ik bijvoorbeeld 16 was en in een revalidatiekliniek zat en mijn ouders niet elke dag op bezoek waren had ik er niks mee van doen dat ik elke dag zo'n beetje de hele dag aan 't fysiotherapieen zat, en proberen te staan, en te zitten, en mn knieen te buigen en zo? Dat was ik niet zelf?

Mijn ouders stonden niet achter me met een zweep hoor. Ik heb die instelling van mijn ouders gekregen ja, maar als ik daar vervolgens niks mee doe dan ligt dat toch echt aan mij, net zoals het toch echt aan mij lag om de hele dag te fysio'en ipv alleen die 2x per dag dat de therapeut het met mij kwam doen.

Omdraaien? Dat is niet zo moeilijk. Mijn ouders hebben ook wel eens tegen mij gezegd 'zou je dat nou wel doen? Want dat wordt lastig hoor'. Als het aan hun lag had ik 't niet gedaan, maar ik deed 't wel. Natuurlijk, het is de instelling die 't 'm doet, en die heb je deels van jezelf en deels vanuit je opvoeding (een bankovervaller zal niet altijd op die manier zijn opgevoed).

Als je dat allemaal niet hebt gehad, en je wordt geconfronteerd met mensen die wel die instelling hebben die jij ontbeert, dan ga je roepen of het topic dicht mag blijkbaar.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 17:01 schreef Maanvis het volgende:

[..]

nou aangezien wetenschappelijk is aangetoond dat je omgeven met groen helpt tegen depressie ga ik uit van het eerste .

Diezelfde wetenschappers zullen jou ook kunnen uitleggen dat een deel van de (ernstig) depressieve mensen in 1e instantie niet kan werken. Vanzelfsprekend kunnen bepaalde bezigheden voor een deel helpen, maar dat geldt niet voor de hele groep.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:57 schreef JaniesBrownie het volgende:
Mijn tante heeft een hele tijd een uitkering gehad omdat ze niet kon werken ivm psychische problemen. Ze was depressief, had allerlei vreemde fobieën...
Nu heeft ze een volledige dag in de week hulp bij het oplossen van haar problemen (Die angsten) en werkt ze drie ochtenden in de week. Simpel werk (brieven in enveloppen doen) en ze vindt het heerlijk, ze is niet bang om iets fout te doen (een van haar angsten is bv dat iemand een ongeluk krijgt ofzo doordat zij 'iets' doet, kan vanalles zijn) en heeft het gevoel dat ze weer nut heeft.
Voor haar is dit werk ideaal, al kan ze veel meer. Ze zou dat nl niet durven en dat beseft ze ook.

Het is alleen lastig uitleggen waarom ze zo lang zonder werk heeft gezeten.

edit: Ze slikt nog steeds AD btw.

Dat is toch prima? ze doet simpel werk, maar ze doet wel werk. Ze is bezig, ze heeft het gevoel iets nuttigs te doen. Sure, het is niet de hele dag, maar ze KAN iets doen en ze DOET dat ook. Dat is een heel andere instelling dan 'williknietkaniknietdoeikniethoefikniet'.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:53 schreef Absurditeit het volgende:

[..]

Dat zou op den duur idd prima kunnen. Maar ik had het ook bewust over ernstig depressieve mensen. Vaak zie je dat die mensen ook allerlei lichamelijke klachten hebben en letter en figuurlijk doodop zijn. Het zou heel mooi zijn als ze op den duur weer zo'n baantje aannemen, maar er zijn zeker wel geval waarbij dat in 1e instantie onmogelijk is. Ik jut helemaal niemand op, maar ik heb het idee dat jij bepaalde ziektes onderschat.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 17:05 schreef CoolGuy het volgende:
.....'williknietkaniknietdoeikniethoefikniet'.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 16:57 schreef CoolGuy het volgende:

Daar ben ik het mee eens, en dat heb ik ook al meerdere keren in deze reeks beaamd dan wel zelf aangehaald, en dat dat NIET de groep is waar ik het over heb.

Maar over die luie donders heeft verder niemand anders het hier, behalve jij.
Of kun je iemand aanwijzen die in deze topicreeks heeft gepost en valt onder het groepje dat je wel bedoelt?

Trouwens, over welk groepje heb jij het dan?

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 17:04 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Daar heb ik geen hol mee van doen? Really? Dus toen ik bijvoorbeeld 16 was en in een revalidatiekliniek zat en mijn ouders niet elke dag op bezoek waren had ik er niks mee van doen dat ik elke dag zo'n beetje de hele dag aan 't fysiotherapieen zat, en proberen te staan, en te zitten, en mn knieen te buigen en zo? Dat was ik niet zelf?

Mijn ouders stonden niet achter me met een zweep hoor. Ik heb die instelling van mijn ouders gekregen ja, maar als ik daar vervolgens niks mee doe dan ligt dat toch echt aan mij, net zoals het toch echt aan mij lag om de hele dag te fysio'en ipv alleen die 2x per dag dat de therapeut het met mij kwam doen.

Omdraaien? Dat is niet zo moeilijk. Mijn ouders hebben ook wel eens tegen mij gezegd 'zou je dat nou wel doen? Want dat wordt lastig hoor'. Als het aan hun lag had ik 't niet gedaan, maar ik deed 't wel. Natuurlijk, het is de instelling die 't 'm doet, en die heb je deels van jezelf en deels vanuit je opvoeding (een bankovervaller zal niet altijd op die manier zijn opgevoed).

Als je dat allemaal niet hebt gehad, en je wordt geconfronteerd met mensen die wel die instelling hebben die jij ontbeert, dan ga je roepen of het topic dicht mag blijkbaar.

iemand die van jongs af aan in een stimulerende en positieve omgeving opgroeit zal iemand daar later profijt van hebben, tuurlijk. en andersom? als je die instelling niet van jongs af aan hebt meegekregen, wat dan? gelul dat je het uiteindelijk toch zelf moet doen is onzin, mensen veranderen niet of nauwelijks, en al helemaal niet in fundamentele karaktereigenschappen.

je hamert en hamert op je eigen ervaring, maar ik heb jou nog niet op een verruimde blik kunnen betrappen helaas.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 17:04 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Daar heb ik geen hol mee van doen? Really? Dus toen ik bijvoorbeeld 16 was en in een revalidatiekliniek zat en mijn ouders niet elke dag op bezoek waren had ik er niks mee van doen dat ik elke dag zo'n beetje de hele dag aan 't fysiotherapieen zat, en proberen te staan, en te zitten, en mn knieen te buigen en zo? Dat was ik niet zelf?

Mijn ouders stonden niet achter me met een zweep hoor. Ik heb die instelling van mijn ouders gekregen ja, maar als ik daar vervolgens niks mee doe dan ligt dat toch echt aan mij, net zoals het toch echt aan mij lag om de hele dag te fysio'en ipv alleen die 2x per dag dat de therapeut het met mij kwam doen.

Omdraaien? Dat is niet zo moeilijk. Mijn ouders hebben ook wel eens tegen mij gezegd 'zou je dat nou wel doen? Want dat wordt lastig hoor'. Als het aan hun lag had ik 't niet gedaan, maar ik deed 't wel. Natuurlijk, het is de instelling die 't 'm doet, en die heb je deels van jezelf en deels vanuit je opvoeding (een bankovervaller zal niet altijd op die manier zijn opgevoed).

Als je dat allemaal niet hebt gehad, en je wordt geconfronteerd met mensen die wel die instelling hebben die jij ontbeert, dan ga je roepen of het topic dicht mag blijkbaar.

Er zijn dus ook mensen die die instelling niet hebben, die doen in feite niets fout, die zijn gewoon anders dan jij.
Als ik kijk naar kinderen bij mn dochters in de klas: De een huilt als hij valt en wil even langs de kant zitten bij het voetbal, de ander rent met bloedende knie vrolijk verder. Met beide is niets mis.

Waarschijnlijk zullen de kinderen die langs de kant gaan zitten minder kans hebben om door te breken (ik heb ook weleens horen zeggen dat je kinderen moet hebben die niet tegen hun verlies kunnen, dat die het verst kunnen komen in de voetbalwereld) maar dat wil niet zeggen dat er iets mis is met de instelling van: even zitten en bijkomen.
Dat is puur hoe je er tegenaan kijkt.

Sommige mensen hebben die instelling nou eenmaal niet, die kun je niet daarop gaan veroordelen.

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 15:14 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Maar als je mocht kiezen tussen je hele leven werken bijvoorbeeld werk waarvan je weet dat je meer dan dit kunt, en je hele leven thuiszitten.. Zou je dan niet liever gewoon werken?
Voor werkgevers ben je veel interessanter als je ondanks je wajong toch gewerkt hebt. Dus wie weet is een baantje in het tuincentrum wel een opmaat naar een perfecte baan waarin je gelukkig kunt worden. Van thuiszitten word je echt niet beter.

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik deel je mening in deze.
Mijn vriendin heeft nu ook een baan ver onder haar kunnen aangenomen, maar wel eentje waar ze voldoening uithaalt en het gevoel heeft gewaardeerd te worden/iets nuttigs te doen.
Ze heeft ondertussen al voldoende banen gehad, van ongeschoold (Ikea restaurant, supermarkt) tot aan hetgeen waar ze haar papieren voor heeft, alleen bij die laatste sector is de druk gewoon te groot voor haar om fatsoenlijke dagen te maken (meer dan enkele uren in de week) en als ze dan zoveel thuis moet zitten gaat het alleen maar slechter.

Ze zegt ook altijd, mocht ik deze baan kwijtraken ga ik gewoon opzoek naar iets anders dat leuk (in de zin van 'een goed gevoel') is en als er niets beschikbaar is op dat moment ga ik wel vrijwilligerswerk doen in de buurt en ik vind persoonlijk dat daar niets mis mee is.
Ze zit nou eenmaal in een kwetsbare groep (depressief) en dan is het wel belangrijk dat je een baan hebt waar je je goed bij voelt en ik vind dus niet dat ze koste wat het kost maar een baan moet aannemen, al zit ze met haar beperkingen ook niet op de eerste rij qua keuze en dat respecteert ze ook, al is het niet altijd even makkelijk.

Dus ze heeft er geen problemen mee om iets te doen dat onder haar niveau/normale inkomsten ligt, maar als er enkel baantjes zijn van het kaliber wc's schoonmaken doet ze liever vrijwilligerswerk.
Als ze nou in de bijstand zat zonder ongemakken zou ik zeggen, je pakt maar aan wat je aangeboden krijgt, maar ik vind het in dergelijke situaties begrijpelijk dat ze daar voor past.