Op maandag 6 juni 2011 23:13 schreef GSbrder het volgende:Beste, grappige, leuke, lieve betyar.
Wat fijn dat jij hier even je hart hebt kunnen luchten door tegen een users zoals ik in te gaan. Ik kan enkel gissen hoe zwaar jouw leven moet zijn en heb dan ook eerder medelijden, dan dat ik zin heb om je de grond in te stampen.
Maar goed, hè? Ik heb ook mijn publiek om verantwoording aan af te leggen en uiteindelijk is het allemaal sensatievolk hier, dus laat ik voor eens en voor altijd reageren op je aantijgingen om dan de fase van persoonlijke beschuldigingen achter ons te laten en voortaan als volwassen burgers op hetzelfde forum kunnen posten, elkaar enkel op inhoudelijke kwesties aanvechtende.
Betyar, je bent de grootste pauper die er in de POL-SC rondloopt. Kijk eens goed naar jezelf. Nee, kijk jezelf aan in de spiegel. Wat zie je daar? Een onbeduidende, domme, boerse, licht-autistische, kansarme proleet die werkelijk helemaal niets tot zijn unieke capaciteiten kan rekenen. Man, je bent de 30 gepasseerd en je komt hier op fora waar studenten hun studie ontwijken en nog kan ik je maar moeilijk betrappen op enige vorm van een structurele bijdrage aan deze topicreeks.
De kubieke meter beton voor je kop wordt enkel in het midden doorboord door die gigantische haviksneus van je, blindheid voor logica en rede slechts ten dele gecompenseerd door je goedkope ziekenfondsbril en het enige geluid dat je eigen domheid kan overstemmen is je schreeuwerige brabantse plebejer-accent, waardoor je alle vooroordelen op de meet enkel bevestigen kon. Je bent voor mij de belichameling van de gewone arbeider die enkel kan kankeren op alles wat geld heeft, omdat je de pure intelligentie mist om te zien waar welvaart vandaan komt en hoe welvaart gemaakt wordt.
Ik zou mij boven anderen plaatsen? Nou, dat is niet helemaal waar. Ik voel mij niet beter dan enige user hier op POL, met uitzondering van u, aangezien je op elk willekeurig punt, behoudens timmermanswerk en de opvoeding van je - ongetwijfeld even kansarme, want genetisch bepaalde - kroost, inferieur bent aan mij. Eén kort moment had ik het gevoel dat ik tot je doordrong op de meet betyar, dat je in een vlaag van verlichting in staat was jezelf op te trekken en kennis tot je te nemen die tot dan toe mijlenver verwijdert was van jouw natuurlijke habitat. Dat was toen je inzag dat je werkte voor je baas. Jij werkt voor jouw baas, je zal altijd moeten blijven gehoorzamen en hoe vakbekwaam je ook zult zijn, ik begrijp helemaal de aantrekkingskracht van het socialisme bij je - je hebt niet de kwalificaties jonger spul op hun plek te zetten. Later zal jij werken voor mij, arbeider. En nu heel erg gauw op je plekje.
Zijn we al lekker warm? Ach, kom, laten we nog eens doorgaan. Ik gun jou je simple-life gezinnetje, je hondslelijke en enigszins androgyne vrouw waarbij het me niets zou verbazen als ze op latere leeftijd op vrouwen zou blijken te vallen en je dumpt voor de gekke dorpstruus in haar tuinbroek. Je kruipt elke avond bij dat mormel in bed die je zo trots liet zien op de foto in je portemonnee, waarbij ik mezelf nooit zou verlagen door met zoiets de lakens te delen. Maar elk potje past op zijn dekseltje en ik wens jou en je gezin dan ook al het beste toe dat jouw soort mensen kan krijgen.
Geluk en natuurlijk gezondheid. Oh, wacht, over gezondheid en ouders gesproken, doordat je te dom was om door te leren en, wat ik van je kan beoordelen, stronteigenwijs bent en je dus ook absoluut niet zal houden aan de arbo-wetgeving loop je je eigen fysiek te vernaggelen en heb je het figuur en de gesteldheid van een vijftigjarige. Je komt ouder over dan types zoals remlof of mijn vader, mannen naar wie ik wel op kan kijken en die me nog eens wat nieuws kan vertellen in plaats van dat ik ze doceer en voorkauw hoe de wereld in elkaar zit. Jouw ouders hebben een slechte taak gedaan je op te voeden, niet die van mij. Mijn ouders geven me alle financiele zekerheid die een jongen zich kan wensen, de beste kennis van het land om me de mogelijkheden te geven me te ontwikkelen en binnen 2 tot 3 jaar op niveau's te zitten waar jij enkel van kan dromen.
Ik geniet private zorg waar jij een halfjaar krom voor ligt, als ik toevallig iets te veel risico heb genomen op de piste, terwijl jij het te danken hebt aan die hondenbaan van je waardoor je de zuurverdiende centen meteen weer aan klinieken en zorg moet spenderen. Ik heb een pracht van een vriendin, het type meisje die jij vroeger nog niet in de ogen durfde aan te kijken en respect verdien en krijg ik, het netwerk en de sociale omgang die ik heb hoogontwikkelde burgers is ver boven jouw boerenverstand en lompe etiquettes, dus placht niet te denken dat je ooit dezelfde kansen maakt die ik maak.
Tot zover het grappen en grollen
