Een update van Roy en Molly? Wel, verwacht geen succesverhaal...
Vooralsnog in ieder geval. We hebben de strategie wat omgegooid.
Loslopen is er niet meer bij, behalve samen. Dit omdat als ze om de beurt losliepen, de een voor het hok ging zitten van de ander. Dit leidde tot veel frustratie, met als toppunt dat Molly Roy in z'n lip gebeten heeft. Terwijl Molly buiten het hok zat...
We hebben nu de badkamer ingericht als neutrale kamer. Die is niet zo groot en makkelijk geurvrij te maken. Onze badkamer is nu spic en span, dat snappen jullie.
We zetten Molly en Roy niet meer klakkeloos samen, na het haren plukken van de vorige keer. Ze zijn nog te makkelijk wat snauwerig naar elkaar, en we merken dat ze elkaar nog niet vertrouwen. Dat gaan we dus eerst opbouwen. We hebben de badkamer met een pannelenren in tweeen gedeeld, en elke nijn zit dan aan een kant. Ik zit bij de een, en m'n vriend bij de ander. Dit om op tijd in te grijpen wanneer er weer over en weer gesnauwd wordt aan het hek. Het gaat immers om vertrouwen opbouwen, en niet om geharrewar. Bij het hek ligt allerlei lekkere groente, die ze alleen maar krijgen als ze samen zijn. We blijven net zo lang zitten tot ze allebei wat van de groente hebben gegeten, zodat ze het bijna-samen zijn gaan associeren met lekkere dingen. Die ze overdag niet meer krijgen dus, dan moeten ze het doen met hooi, brokken en water.
We zitten dus met z'n vieren een half uur op de koude kale badkamervloer...
Wanneer ze op hun gemakje elk aan een kant de groentjes gaan zitten knabbelen, gaan wij er niet meer bijzitten. En als dat blijft goed gaan, gaan de hekjes weg, en wij er weer bij. En als dat ook goed gaat, laten we ze bij elkaar in de neutrale kamer zonder dat we erbij zitten.
Ondertussen zitten ze naast elkaar, elk in een hok. Elke dag wisselen we ze van hok, en ook de speeltjes wisselen elke dag van eigenaar. Behalve de knuffel van Roy, want Molly wil daar de ogen van op eten
We hebben het idee dat we nog wel even bezig gaan zijn hiermee. Dat is niet wat ik me had voorgesteld van een koppeling... Maar aan de andere kant lees je overal dat voedsters heel territoriaal (kunnen) zijn. Nou ja, het zal me niks verbazen als wij er uiteraard zoéén hebben
Aan de andere kant geeft het Roy de kans om op een rustige manier kennis te maken met Molly. En Molly krijgt de kans om aan Roy te wennen. En Roy krijgt de kans om wat aan te komen, want dik is ie niet. Hij vindt hooi heel erg lekker, de Science Selective brokken nog niet zo. Maar wortel vindt hij ook lekker, witlof een beetje gek, en ook een hapje andijvie heeft ie al geproefd. Maar nog niet teveel, want hij is niks gewend. Lofties kent en snapt ie niet, arme ziel.
Zaterdag ga ik naar de Welkoop om een extra panelenrennetje te halen. Dan kunnen ze, elk in een rennetje, op het balkon lekker buitenzitten als het lekker weer is. Uiteraard met een paar cm ertussen, zolang ze nog zitten te snauwen door het hek.
We geven nog niet op, al had ik vanmorgen wel even een down-momentje... Maar aan de andere kant kunnen we ze ook de tijd geven die ze nodig hebben. Ik geloof er wel weer in.